iemand ervaring met selgian? (angstremmer) 
selgian is een angstremmer.. Eigenlijk worden de prikkels naar de hersens ook beter gestuurd.
Nu ben ik met Hummie al een hele tijd bezig. 2 jaar inmiddels. Ik heb besloten het eens te gaan proberen vanaf volgende week. Natuurlijk in combinatie met trainen enzovoorts..
Vind het toch het proberen waard. Iemand ervaring ermee?
nee ,ik ken het niet dus upje voor je.
Wat zegt de arts/gt over te verwachten resultaten?
geen ervaring, maar ik lees dat het meestal gegeven wordt bij ouderdomsgerelateerde angstproblemen?
Als je de bijwerkingen leest zou ik het persoonlijk niet durven geven.
Als ik jou was zou ik het op natuurlijke middelen houden, stoppen met trainen maar werken aan het vertrouwen, dat moet er eerst zijn voordat je kan gaan trainen als je die basis niet hebt wordt er niets opgelost alleen onderdrukt (is mijn mening)
natuurlijk geprobeerd helpt niet.
Bijwerkingen kunnen zijn braken in een te hoge dosering. Of wat lees jij nog meer? Je kunt abrupt stoppen hoeft niet afgebouwd te worden.
Het wordt voor veel zaken voorgeschreven zeker niet alleen voor dementie. Als het echt angst is worden de prikkels die binnen komen een stuk beter verwerkt . Hummie zou dan opener kunnen worden.. waardoor hij ook meer kan loslaten en opener is in het trainen. Maar stel heb ik noem maar even wat het is dominantie dan zal dat op een angstremmer sterk naar voren gaan komen de angst die er zit wordt namelijk minder.
Dorby, Hummie vertrouwd mij aan de ene kant juist wel. Vuurwerk komt mijn kant op als die vlucht . Alles wat die eng vind laat die toe trimmer bad gaan enzovoorts. Voornamelijk de situaties naar andere mensen toe en zijn opgewondenheid.
Bijwerkingen kunnen zijn braken in een te hoge dosering. Of wat lees jij nog meer? Je kunt abrupt stoppen hoeft niet afgebouwd te worden.
Het wordt voor veel zaken voorgeschreven zeker niet alleen voor dementie. Als het echt angst is worden de prikkels die binnen komen een stuk beter verwerkt . Hummie zou dan opener kunnen worden.. waardoor hij ook meer kan loslaten en opener is in het trainen. Maar stel heb ik noem maar even wat het is dominantie dan zal dat op een angstremmer sterk naar voren gaan komen de angst die er zit wordt namelijk minder.
Dorby, Hummie vertrouwd mij aan de ene kant juist wel. Vuurwerk komt mijn kant op als die vlucht . Alles wat die eng vind laat die toe trimmer bad gaan enzovoorts. Voornamelijk de situaties naar andere mensen toe en zijn opgewondenheid. "
ik moet nog even kvv halen bij de dierenwinkel vanmiddag
de eigenaresse is GT dus ga even vragen of ze er ervaring mee heeft
Ik ben zelf ook niet zo van de angstmiddelen
al doet Jip van petra het goed op clomicalm...en had dat niet anders gekund volgens mij
Mijn eigen ervaringen met waldo is dat het veel subtieler ligt ..en met simpele veranderingen je veel goeds in gang kan zetten
je moet wel begrijpen wat en waarmee
da's goed opletten en aha momenten op allerlei vlakken
klopt heb er ook lang over nagedacht.. Maar ik heb zoiets als dit hem kan ondersteunen zou het zo fijn zijn voor hem. Dan kan proberen geen kwaad. Zeker niet omdat je abrupt stoppen mag. Zodra er bijwerkingen optreden doe ik dat dan ook zeker.
Wat dorby aangaf eerst aan vertrouwen werken zo werkt het niet met selgian. Het wordt bv ook ingezet als er een hele angstige hond een nieuw huis heeft. Dan is er dus 0.0 vertrouwen. Juist om de opening te vinden.
Het is geen middel wat bv sedert want dat zou ik echt niet willen. fijn Roos ben benieuwd wat zij zegt
Wat dorby aangaf eerst aan vertrouwen werken zo werkt het niet met selgian. Het wordt bv ook ingezet als er een hele angstige hond een nieuw huis heeft. Dan is er dus 0.0 vertrouwen. Juist om de opening te vinden.
Het is geen middel wat bv sedert want dat zou ik echt niet willen. fijn Roos ben benieuwd wat zij zegt "
jij hebt ook nogal een traject achter de rug natuurlijk
je moet op je gevoel afgaan en zelf afwegen en alle ervaringen uit praktijk helpen daarbij
Ik heb er zeker begrip voor ..al ben ik blij met mijn eigen weg via holist en keer dierentolk en aanpassingen in dagelijks leven
hummie is waldo niet
Als jij denkt dat dit jullie op de rails krijgt dan moet je het doen
Ik ga het vanmiddag vragen als ik kvv haal
als haar moeder er is dan komt dinsdag middag de herkansing 
ik heb me er ook niet supergoed in verdiept hoor, maar als ik bijv. deze site lees, zou ik toch sterk twijfelen en alleen bijv. voor een erg oude angstige hond voor zoiets kiezen
https://www.drugs.com/sfx/selegiline-side-effects.html
Fijn dat Hummie jou juist wel vertrouwd, dat is al heel wat. Verder zou ik dan heel gedoseerd bepaalde situaties aangaan en daarbij de nadruk op geruststellen leggen, ook nog veel uit de weg gaan.
Ik weet, makkelijk gezegd, maar Hummie kwam van heel ver, en je hebt al echt veel met hem bereikt, ik zou zelf dan liever de druk proberen zo klein mogelijk te houden dan bepaalde gevoelens te onderdrukken. Dit zou ik dan alleen doen bij honden die echt helemaal niets of niemand vertrouwen of door ouderdom bepaalde angsten gekregen hebben die ze vroeger niet hadden.
Jip zit permanent op clomicalm. Weet niet veel meer van selgian dan dat het een minder sterke angstremmer is dan clomicalm. In geval Jip was clomicalm uiteindelijk een heel verstandige keuze in zijn belang van levenskwaliteit. Overigens onderdrukt dit niks, het helpt hem enkel angsten hanteerbaar te maken en helpt stress/ prikkels beter te reguleren. Juist hierdoor veel minder vicieuze stress, kan hij meer zichzelf ontplooien (ipv overleven) en zijn situaties steeds makkelijker hanteerbaar voor hem met de juiste begeleiding. Zelfs nu het dagelijks leven/structuur hier op z'n kop staat nu merk ik hoeveel weerbaarder hij is geworden in 'op eigen pootjes' staan.
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat. Als natuurlijke middelen falen en leven simpelweg niet in te richten is naar beperkingen waardoor hij vicieus blijft hangen kan ik dit naar mezelf en hem verantwoorden, ondanks de mogelijke gevolgen van clomicalm gebruik (zoals bv kortere levensverwachting, maar dan wel met zo optimaal mogelijk kwaliteit). Overigens verkort overkill aan stress ook de verwachte levensduur.
Raad je wel aan om dit soort middelen alleen in goede onderlinge overeenstemming met goede gedragskundige en deskudige dierenarts (driehoek) te overwegen en in te zetten. Het is een probleemgeval wat je van alle kanten goed moet bekijken om tot een juist plan van aanpak te komen zodat helder is wat, waarom, hoe en consequenties. Kortdurend therapeutisch gebruik is overigens minder belastend dan chronisch gebruik zoals bij Jip.
Succes met Hummie
Overigens 1 natuurlijk middel wat hier wel aanzienlijk positief resultaat heeft gehad als toef slagroom op de clomicalm, lac caninum. Op voorschrift natuurgeneeskundige.
Bij homeopathisch "lac"-type, zoals bijvoorbeeld lac caninum gaat het meestal om dieren die te vroeg van de moeder weggenomen werden (of een traumatische scheiding met de moeder gekend hebben) en daardoor niet goed kunnen omgaan met stress - chronische stress tot gevolg... (en alle daaruit voortvloeiende gedrags- en gezondheidsproblemen).
in geval van Jip vind ik het ook zeker een goede keus. Goed uitgelegd Petra!
Heb jij ooit acupunctuur of een andere op energie gebaseerde geneeswijze geprobeerd?
Bij homeopathisch "lac"-type, zoals bijvoorbeeld lac caninum gaat het meestal om dieren die te vroeg van de moeder weggenomen werden (of een traumatische scheiding met de moeder gekend hebben) en daardoor niet goed kunnen omgaan met stress - chronische stress tot gevolg... (en alle daaruit voortvloeiende gedrags- en gezondheidsproblemen). "
ohh die laatste sla ik ook even op...
die kende ik nog niet...
waldo heeft een verzuiping als enige overleeft als jonge pup en heeft daarna gezworven
en over zijn bult heb ik al dingen gelezen over slecht omgaan met emoties(ondanks geen rare overdreven spanningen meetbaar)blijft hij gevoelig ivm zijn kennelsyndroom natuurlijk
Die link spreekt de bijsluiter tegen. Daarin staan weinig bijwerkingen vermeld. Vreemd ga ik even navragen bij de da als ik het ophaal. Want staat ook vermeld op langere termijn geen schadelijke effecten.
Er is bewust gekozen idd voor een lichtere angstremmer en geen cloclaim.
Nee acupunctuur niet gedaan. Dat ga ik ook niet doen heb het zelf ooit gehad met 0.0 resultaat. Geloof er niet zo in.
Die naam van Petra ga ik eens opslaan. En verder naar kijken.
Dobry, ik sukkel ook al 2 jaar lang met Hummie. Het is niet het gemakkelijke oke dan doen we medicatie erin. Dan was ik daar 2 jaar geleden meteen mee begonnen. Maar het proberen waard vind ik het zeker
ja dat vond ik ook vreemd op de bijsluiter staat nauwelijks iets, daarom zou ik zelf ook even gaan googlen. Of een arts meer weet dan op de bijsluiter staat?
Ik zeg ook niet dat je de makkelijk weg kiest hoor, helemaal niet aan al je inzet te lezen, maar ik weet niet of je met een hond als Hummie ooit kan bereiken dat hij alle situaties altijd onbevangen aankan, de situaties die hij (nog) niet aankan dan alleen heel gedoseerd en niet gaan forceren door de angst te onderdrukken. Ben bang dat dit dan alleen erger wordt als je op die manier hem wil leren dat alles ok is. Als hij opgewonden wordt van andere mensen lijkt me dat dit niet iets is wat aangepakt moet worden met angst onderdrukken, maar vertrouwen opbouwen.
Maar dit is alleen een gevoel en meedenken van mij, je moet uiteraard doen wat je zelf het beste gevoel over Hummie geeft, het gaat tenslotte om hem. Kan hij "normaal" funcitioneren en stresst alleen in bepaalde situaties of kan hij het gewone dagelijkse leven ook niet aan, dat is een groot verschil.
Acupunctuur helpt (wetenschappelijk bewezen) bij ziektes veroorzaakt door een verstoring in de energie (wat ook weer ergens door veroorzaakt wordt). Vaak als onderdeel van een behandeling. Is er niets mis met je energiebalans helpt acupunctuur niet.
Een hond die veel stress ervaart in bepaalde situaties zou hierdoor, maar ook door zijn verleden heel goed blokkades in de energiebalans kunnen hebben. Ook kost stress veel vitamines en mineralen, wat ook weer storingen oplevert, en je in een vicieuze cirkel terechtkomt en bepaald gedrag zou kunnen blijven hangen.
Acupunctuur helpt (wetenschappelijk bewezen) bij ziektes veroorzaakt door een verstoring in de energie (wat ook weer ergens door veroorzaakt wordt). Vaak als onderdeel van een behandeling. Is er niets mis met je energiehierin helpt acupunctuur niet.
Een hond die veel stress ervaart in bepaalde situaties zou hierdoor, maar ook door zijn verleden heel goed blokkades in de energiebalans kunnen hebben. Ook kost stress veel vitamines en mineralen, wat ook weer storingen oplevert, en je in een vicieuze cirkel terechtkomt en bepaald gedrag zou kunnen blijven hangen. "
Die eerste alinea uit jouw reactie die ik hierboven heb uitgelicht lijkt mij ook de meest belangrijke insteek in dit soort overwegingen. Met daarbij de overweging of het mogelijk is om dermate aanpassingen te doen om dit vanuit vertrouwen op te kunnen bouwen of blijvende aanpassingen te doen zodat het leven eigenlijk prima leefbaar is zonder al te veel stress.
Ik startte aanvankelijk ook vanuit de maakbaarheid van 'alles willen oplossen'. Maar je hebt te maken met je eigen individu en eigen-aardigheden en die van je dier. Dan kom je soms op een punt 'gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat'. En dat betekent aanpassen aan de beperkingen van het individu. Het wordt pas onleefbaar als binnen het 'gespreide bedje' aanpassingen niet voldoende blijken of praktisch haalbaar zijn om het leven leefbaar te maken/houden. Dan is soms een meer rigoreuzer keuze (tijdelijk) gewenst.
Acupunctuur is iets wat nooit op mijn pad gekomen is. Ik snap je insteek wel mbt blokkades. Zijn vele wegen die leiden naar het opheffen van blokkades. Persoonlijk voor mij geldt dat ik hier 'wat meer ongebruikelijk' naar kijk kijk vanuit mijn overtuiging dat op energetisch level de spiegelverbinding/wisselwerking met eigenaar hier een belangrijke rol in speelt. Ontwikkelingen op dit vlak vergen vaak meer tijd om tot (zelf)heling te komen. Juist dan kan ondersteuning voor (jezelf) dier heel erg prettig en noodzakelijk zijn. Maar goed, dat is van heel andere orde en voert wel ver (en intiem) om daar te diep op inte gaan
Er is bewust gekozen idd voor een lichtere angstremmer en geen cloclaim.
Nee acupunctuur niet gedaan. Dat ga ik ook niet doen heb het zelf ooit gehad met 0.0 resultaat. Geloof er niet zo in.
Die naam van Petra ga ik eens opslaan. En verder naar kijken.
Dobry, ik sukkel ook al 2 jaar lang met Hummie. Het is niet het gemakkelijke oke dan doen we medicatie erin. Dan was ik daar 2 jaar geleden meteen mee begonnen. Maar het proberen waard vind ik het zeker "
Lijkt me zeker de moeite waard om in consult met holist uit te zoeken of Hummie een 'lac type' is en mogelijk hier baat bij zou kunnen hebben. De investering is haalbaar en wie weet met heel positief effect.
die kende ik nog niet...
waldo heeft een verzuiping als enige overleeft als jonge pup en heeft daarna gezworven
en over vicieuze lt heb ik al dingen gelezen over slecht omgaan met emoties(ondanks geen rare overdreven spanningen meetbaar)blijft hij gevoelig ivm zijn kennelsyndroom natuurlijk "
Dat is wel een traumatisch gegeven op zich He 
. Al 'leest' Waldo wel redelijk weerbaar te zijn in emotie/stress regulatie, ondanks zijn gevoeligheid en is hij hierin goed begeleidbaar. Jip zat echt vast in vicieuze chronische stresscirkel vanwege onvermogens (in hemzelf gelegen) deze in gewone leven van zijn-alledag voldoende te reguleren.
Wie weet is hij ook een typische 'lac' en geeft hem dit ook weer net een zetje. Oplossingen komen stapsgewijs op je pad. Gebruiksaanwijzingen ontvouwen gaandeweg 
Die eerste alinea uit jouw reactie die ik hierboven heb uitgelicht lijkt mij ook de meest belangrijke insteek in dit soort overwegingen. Met daarbij de overweging of het mogelijk is om dermate aanpassingen te doen om dit vanuit vertrouwen op te kunnen bouwen of blijvende aanpassingen te doen zodat het leven eigenlijk prima leefbaar is zonder al te veel stress.
Ik startte aanvankelijk ook vanuit de maakbaarheid van 'alles willen oplossen'. Maar je hebt te maken met je eigen individu en eigen-aardigheden en die van je dier. Dan kom je soms op een punt 'gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat'. En dat betekent aanpassen aan de beperkingen van het individu. Het wordt pas onleefbaar als binnen het 'gespreide bedje' aanpassingen niet voldoende blijken of praktisch haalbaar zijn om het leven leefbaar te maken/houden. Dan is soms een meer rigoreuzer keuze (tijdelijk) gewenst.
Acupunctuur is iets wat nooit op mijn pad gekomen is. Ik snap je insteek wel mbt blokkades. Zijn vele wegen die leiden naar het opheffen van blokkades. Persoonlijk voor mij geldt dat ik hier 'wat meer ongebruikelijk' naar kijk kijk vanuit mijn overtuiging dat op energetisch level de spiegelverbinding met eigenaar hier een belangrijke rol in speelt. Ontwikkelingen op dit vlak vergen vaak meer tijd om tot (zelf)heling te komen. Juist dan kan ondersteuning voor (jezelf) dier heel erg prettig en noodzakelijk zijn. Maar goed, dat is van heel andere orde en voert wel ver (en intiem) om daar te diep op inte gaan "
Ik snap je, al met al is het wel duidelijk dat alles niet simpel op te lossen is met 1 aanpak, al kan dat in sommige gevallen misschien net wel de "missing link" zijn, maar vaak is het gecompliceerder.
Als ik Lola als voorbeeld neem, was er na een gewenningsperiode heel veel mogelijk, en leidde ze een in mijn ogen een goed leven. Maar sommige dingen konden gewoon niet, en ik wilde ook geen risico's nemen, (een grote sterke hond met veel durf om zich te verdedigen als ze dat nodig vond), dus uit de buurt van onbekende mensen blijven, geen geaai, geen bezoekjes, geen vakantie, niet op terrasjes gaan zitten zulke dingen. Dat had allemaal teveel geweest.
Misschien was dat allemaal te trainen, maar naar mijn gevoel had dat meer kwaad dan goed gedaan en was dat niet in haar belang.
(ik zeg nu niet dat dit alles op Hummie van toepassing is, is alleen omdat ik het een interessant onderwerp vind om over na te denken en discussieren hoe iedereen dat ziet
)
net aan gt gevraagd..zij zou selgian inzetten bij dementie, bij andere angsten evt clomicalm
voor selgian zij ze :dat is voor honden die dwalen dolen en soort van de weg kwijt zijn in het algemeen en daar angstig door zijn
als goede gt zei ze erbij dat ze de hond niet kende of gezien had
maar dat ze zelf nooit selgian heeft ingezet tenzij dementie
Dat is wel een traumatisch gegeven op zich He . Al 'leest' Waldo wel redelijk weerbaar te zijn in emotie/stress regulatie, ondanks zijn gevoeligheid en is hij hierin goed begeleidbaar. Jip zat echt vast in vicieuze chronische stresscirkel vanwege onvermogens (in hemzelf gelegen) deze in gewone leven van zijn-alledag voldoende te reguleren.
Wie weet is hij ook een typische 'lac' en geeft hem dit ook weer net een zetje. Oplossingen komen stapsgewijs op je pad. Gebruiksaanwijzingen ontvouwen gaandeweg "
ja jip is anders nog heftiger.bij waldo heb ik de kneepjes gevonden van de balans
al blijft hij eikelig op zijn eigen manier ,hij doet het goed op het leven dat ik hem aanbied
een deel zal komen door adoptie samen met jeff
een ander deel omdat hij minder beschadigd is dan Jip
Ik denk zelf dat het alleen als pup zwerven(en overleven)voor de hokken hem toch geprikkeld hebben om takjes aan te maken
hij is zo blij met buiten en zijn eigen instinct van dingen vinden
dat geeft hem vertrouwen om de rest(moeilijke dingen) ook te doen
beter kan ik het niet uitleggen...
de balans tussen moeilijk en fijn is wel belangrijk..en de rust ook
Als ik Lola als voorbeeld neem, was er na een gewenningsperiode heel veel mogelijk, en leidde ze een in mijn ogen een goed leven. Maar sommige dingen konden gewoon niet, en ik wilde ook geen risico's nemen, (een groteonvermogennd met veel durf om zich te verdedigen als ze dat nodig vond), dus uit de buurt van onbekende mensen blijven, geen geaai, geen bezoekjes, geen vakantie, niet op terrasjes gaan zitten zulke dingen. Dat had allemaal teveel geweest.
Misschien was dat allemaal te trainen, maar naar mijn gevouitgekeken at meer kwaad dan goed gedaan en was dat niet in haar belang.
(ik zeg nu niet dat dit alles op Hummie van toepassing is, is alleen omdat ik het een interessant onderwerp vind om over na te denken en discussieren hoe iedereen dat ziet) "
Vind ik ook interessant :-) En sluit me er ook helemaal bij aan dat een hond niet alles hoeft (te leren) aan te kunnen of te leren ondergaan. Ik vind ook dingen lastig en dan zoek ik het ook niet op. Bv lift meestal geen probleem, kan nog prima traplopen. Wordt pas probleem als ik baan krijg in kantoorpand op 10e verdieping 
Jip hoeft veel dingen in zijn leven niet aan te gaan. Nergens voor nodig, mag lekker zijn wie hij is. Maar toch moet hij ook dingen wel aangaan/ondergaan omdat ze simpelweg niet te vermijden zijn binnen het leven wat hij hier met mij leeft en die niet heel soepel samengaan met zijn 'beperkingen'. Met name het elders zijn dan thuis, veranderende structuren, onvermogen om te socialiseren, stress en spanningen adequaat te reguleren waardoor hij in vicieuze spiraal komt met alle gevolgen vandien. Dan is opbouw vanuit vertrouwen ook niet veel mogelijk. Ergens moet dan toch dat cirkeltje doorbroken worden om het leven leefbaar te maken/houden en zullen bepaalde dingen voor hem altijd stressverhogend zijn. Uiteraard heb ik in beginsel uitgekeken naar een herplaatsadres waar men hem kon bieden wat hij nodig had om zo 'vrij' mogelijk te leven binnen zijn kleine veilge wereld. Maar goed, dat is op veel fronten ook nog niet zo eenvoudig. Wie leeft er nagenoeg 24/7 binnen zelfde stramien? En was dit manneke dan zomaar 'verkeerd' in mijn leven terecht gekomen... ? Volgens GT niet eens herplaatsbaar meer omdat dan al het reeds opgebouwde wegvalt en hij terug bij af is.
Ik pas mij zo mogelijk waar ik kan aan rondom levenswaliteit van Jip, maar ik heb het leven niet in de hand en 24/7 structuur/voorspelbaarheid is volstrekt onmogelijk. Als ik dan nu zie hoe hij met hulp van clomicalm en lac caninum zelf meer 'bagage' in huis heeft om te dealen hiermee en niet meer om de haverklap terugvalt in z'n chronisch stresscirkeltje met alle emotionele en fysieke gevolgen vandien ... tja, dan ben ik er toch heel blij mee. En wat betreft uitdagingen op dit vlak krijgen we ze wel op ons pad.
Maar met de lift gaan ... als het niet perse noodzakelijk is nemen we lekker de trap
al blijft hij eikelig op zijn eigen manier ,hij doet het goed op het leven dat ik hem aanbied
een deel zal komen door adoptie samen met jeff
een ander deel omdat hij minder beschadigd is dan Jip
Ik denk zelf dat het alleen als pup zwerven(en overleven)voor de hokken hem toch geprikkeld hebben om takjes aan te maken
hij is zo blij met buiten en zijn eigen instinct van dingen vinden
dat geeft hem vertrouwen om de rest(moeilijke dingen) ook te doen
beter kan ik het niet uitleggen...
de balans tussen moeilijk en fijn is wel belangrijk..en de rust ook "
Precies, de balans! Daar gaat het om. Als je maar buiten dat chroische stresscirkeltje weet te blijven, dan is er best veel mogelijk
"
Dat is ook wat mij verteld is.
Als ik Lola als voorbeeld neem, was er na een gewenningsperiode heel veel mogelijk, en leidde ze een in mijn ogen een goed leven. Maar sommige dingen konden gewoon niet, en ik wilde ook geen risico's nemen, (een grote sterke hond met veel durf om zich te verdedigen als ze dat nodig vond), dus uit de buurt van onbekende mensen blijven, geen geaai, geen bezoekjes, geen vakantie, niet op terrasjes gaan zitten zulke dingen. Dat had allemaal teveel geweest.
Misschien was dat allemaal te trainen, maar naar mijn gevoel had dat meer kwaad dan goed gedaan en was dat niet in haar belang.
(ik zeg nu niet dat dit alles op Hummie van toepassing is, is alleen omdat ik het een interessant onderwerp vind om over na te denken en discussieren hoe iedereen dat ziet) "
zeker een interessante discussie. En dat mag ook zeker:)
Bij Hummie 's het gewoon ingewikkeld want aan de ene kant laat die zien dat die het wel aankan en aan de andere kant weer niet... Waar de terugval vandaan komt niemand zal het weten. Even voor de duidelijkheid:Ik zal nooit verwachten dat hij overal mee om bezoek gaat. Echter zijn er wel 3 plaatsen waar hij bekend is en waar dit ook altijd kon. Daar zou ik graag na terug willen maar ga hem zeker niet overal mee heen slepen. Mbt vakantie.. Ik weet dat Hummie het geweldig zou vinden op het strand.. dat wil ik denk voor hem. Ik al ook zelf naar het strand gaan en hem thuislaten.. Daarbij zul je na een lange wandeling wel eventjes wat willen drinken. Daarom heb ik hem nu 2 keer meegenomen om dat te proberen. Een echte vakantie zal het ook niet zijn.. het zijn 2 overnachtingen. Hummie kan alleen blijven maar niet echt lang. Ik heb oppas voor hem maar kan hem hier natuurlijk niet altijd heen brengen als ik bv alleen ga eten bij mijn ouders/tante. Dus dat is een keus de je dan maakt. ik heb mijn hele leven aangepast aan hem, en nog steeds. Maar zal toch iets van een sociaal leven nog willen hebben en dan 's het kiezen uit 2 "kwade" of het intrainen waardoor hij het leert.. hjj is namelijk eerst meegeweest al een hele tijd. Of hem thuis laten maar dan zal die de duur niet aankunnen.
Kreeg jij geen bezoek met je vorige hond? puur interesse vraag. Want dat is toch een normaal iets.. 10 jaar geen bezoek krijgen is een beetje onmogelijk. Het was op het laatst zo erg dat ik hem dan naar de oppas bracht. Maar dat kan natuurlijk geen langdurige oplossing zijn.
ik reageer er wel op vanuit hummie's perspectief omdat dat wel concrete voorbeelden uit mijn topic zijn en ik voornamelijk de gedachte erachter wil uitleggen. Hummie zal zijn rugzak blijven hebben.. en ik verwacht geen super sociale hond die ik overal mee heen kan nemen.
Dankje voor de info ga het zeker overleggen.
Ene kant kan het nog steeds Info die ik op internet lees zijn verschillend zowel dementerende als angst. Het is ook dat ik zelf aangaf geen te heftig middel te willen gebruiken zoals cloclaim.
Werk zelf veel metgedragsregulerende medicatie, antipsychoticum. Soms wordt ook iets voorgeschreven omdat dat bv de hoge pieken ergens uithaalde het de hersens beter laat verwerken. Soms is het zoeken naar de juiste combi. En ook uitproberen. Ga het dinsdag ophalen en het dan wel eens goed navragen.
Ik heb dat middel destijds niet gebruikt, omdat mijn dierenarts zei dat het niets ging doen voor alleen een angstige hond. Is indd voor honden die angstig worden ivm vergeetachtigheid.
Clomicalm wordt hier ook genoemd, dat hebben wij wel een tijd gebruikt. Voor Odi werkte het niet optimaal, maar Odi had meer dan alleen angstproblemen.
Lola was vijf jaar bij ons, in die tijd hebben we nadat ze gewend was wel bezoek gehad hoor, maar dat ging ook goed,
een keer liep iemand richting haar bed, schopte daarbij tegen een leeg yoghurtbekertje wat van Lola was en toen knorde ze wel, en een keer zat ze naast iemand, keek hem strak aan en gromde, maar toen wist ik al dat dit betekende dat haar aartsvijandin de Akita van een straat verder langs ons huis liep en dat ze dat bedoelde. Op bezoek gaan met haar deden we niet, niemand die haar ooit uitnodigde haha. Ze bleef dan hoogstens drie uur alleen thuis of we hadden oppas. Voordeel is hier dat we met zijn tweeen zijn.
Maar wat doe Hummie precies als er bezoek komt? En op bezoek gaat?
een keer liep iemand richting haar bed, schopte daarbij tegen een leeg yoghurtbekertje wat van Lola was en toen knorde ze wel, en een keer zat ze naast iemand, keek hem strak aan en gromde, maar toen wist ik al dat dit betekende dat haar aartsvijandin de Akita van een straat verder langs ons huis liep en dat ze dat bedoelde. Op bezoek gaan met haar deden we niet, niemand die haar ooit uitnodigde haha. Ze bleef dan hoogstens drie uur alleen thuis of we hadden oppas. Voordeel is hier dat we met zijn tweeen zijn.
Maar wat doe Hummie precies als er bezoek komt? En op bezoek gaat? "
maar hoe deed je dat dan als je bezoek zelf kreeg ?
Zowel met op bezoek gaan als bezoek krijgen gaat het goed tot ze bewegen dan valt die uit en wilt die bijten. Echter ben ik er niet bij dan doet hij het dus niet. Die mensen waar we op bezoek gaan kent hij al 2 jaar. Zowel mijn vader als mijn tante hebben vaker opgelet, zelfs gewandeld met hem. Allemaal geen probleem.
Lola viel niet uit naar bezoek, we instrueerden wel, dat het bezoek niet naar haar toe moest gaan. Ze was idd ook wel als ze de kans kreeg zeer opdringerig als het bezoek opstond of bewoog, wilde daar dan altijd naar toe, gelukkig hebben we bijna alleen hondenliefhebbers als bezoek die dat niet erg vonden, of ik lokte haar terug met wat lekkertjes naar haar eigen plekje of bij mij, even de hand in haar nek of zij en rustig maken.
Wat gebeurd er als je hem naast je houdt en je hand even op hem legt en geruststeld?
Wat gebeurd er als je hem naast je houdt en je hand even op hem legt en geruststeld? "
Zo heb ik het dus in het begin aangeleerd.. want dan was het uitvallen zonder te bijten. Dat was zo goed als weg.. Hij ging zelfs graag mee speelt graag met het hondje van mijn tante. Weet nog een kerst wij grounetten hondjes lekker spelen en samen slapen.
En toen kwam die terugval.. 2 x "gebeten" in thuissituatie. Lang niet meegenomen op bezoek
Hij kan het dat weet ik. Hij ging zelfs graag mee. Nu heeft geruststellen geen zin. Andere kant gaat die wel weer snuffelen uit zichzelf.
Hier ook altijd instructie negeren niet aaien
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?