Opvanghondje Tinus

Ik heb net aan de stichting doorgegeven dat wij Tinus graag op willen vangen!  Ze gaan nu aan de eigenaresse van het asiel vragen of het mag, en hopelijk vliegt hij dan begin juli met mij mee naar huis. (Als er nog plek is op de vlieglijst) 

Tinus was de grote vriend van onze Puck. Ze zaten samen in de kennel. Als Tinus weg was, begon Puck te janken. Als Puck onderweg was naar het speelveld, maar Tinus bleef achter, dan rende Puck terug om hem te halen. 
Toen ik vertelde dat ik Puck wilde adopteren zeiden de andere stagiaires meteen ''Maar dan moet je ook Tinus adopteren''. Dat ging helaas niet, en de kans dat ze door een ander samen geadopteerd zouden worden is nihil. Ik ben dan ook heel blij dat we misschien Tinus op mogen vangen.  Ik ben heel benieuwd hoe ze op elkaar reageren als ze elkaar weer zien na een half jaar. 

Tinus is 3 jaar oud en zit ruim 1,5 jaar in het asiel. Hij is gevangen als zwerfhond en naar het asiel gebracht, omdat de hondenvangers hem wouden vangen. Tinus is best wel terughoudend, maar niet extreem. Ik verwacht dat het na een paar dagen/weken, naar ons toe iig, wel goed zal gaan. 

Hopelijk vergroot het zijn kans om snel geadopteerd te worden, want 1,5 jaar in het asiel is veel te lang natuurlijk. 

Wat een leukerd Naomi, blij dat jij hem opvangt 

Knuffel voor Puck en Tinus van mijn Spaanse ouwe wijvies.

Geweldig dat je hem deze kans geeft 

Alleen zit ik me aftevragen.......beste vrienden met Puck.....van elkaar gescheiden toen jij Puck adopteerde.......nu een weerzien en weer samen wonen en dikke vriendschap.........

Breng je het dan nog op om ze weer van elkaar te scheiden als Tinus geadopteerd zou worden 

Poeh moedig

Mooi dat je ouders je hierin volgen , en wie weet 

zeg me nog eens even Naomi in welk land je bent nu ? Spanje ? 

leuk voor Puck ook, zouden ze mekaar écht nog kennen ? 

Ik had eerst Vera geadopteerd en een maand later Lexi.

Gouden koppel 

Toen  wilde ik er een jaar later nog eentje bij.

Mara en Pien zaten samen in een hok in Spanje, toen heb ik ze allebei maar geadopteerd.

En toen had ik er opeens vier 

En dan hoop ik toch heel stiekem dat je hem alsnog kunt houden want om ze dan idd weer te scheiden .....

Maar al blij dat hij uit het asiel kan. Duimen dat hij mee kan.

Oi, of dat goed is???

als ik de stichting was zou ik geen toestemming voor alleen opvang geven,  ik denk dat je het de honden niet aan kan doen om ze dan nog eens van elkaar te moeten scheiden. Dat vind ik te wreed.

Als er tijd en aandacht genoeg is voor opvang, waarom dan niet Tinus een blijvend plekje aanbieden? Ik begrijp het niet ...

Ik ben nu nog in NL, maar vlieg binnenkort naar Spanje.

Hij kan sowieso niet blijven. Mijn ouders willen écht maar 2 honden, en ik eigenlijk ook.

Ze weer scheiden heb ik niet zo veel problemen mee denk ik. (Makkelijk praten nu hij er nog niet is ) Ik heb bij Puck geen seconde gemerkt dat ze Tinus miste. En ik verwacht dat dat bij Tinus hetzelfde zal zijn als hij een eigen baasje krijgt. Zijn hele leven veranderd dan zo, Puck had iig geen tijd om Tinus te missen en heeft een nieuwe beste vriend gevonden, onze Jaimy. Honden zijn gelukkig heel flexibel.

Ik wilde gewoon heel graag iets voor Tinus doen, en dit is het meeste wat ik kan doen. Zo is hij iig weg uit het asiel, krijgt hij genoeg aandacht en beweging, en we kunnen hem voorbereiden op het leven in een gezin. En in Nederland zijn honden vééél sneller geadopteerd dan in Spanje.

Dit lijkt me voor hem veel beter dan hem nog langer in het asiel laten.

We vangen hem trouwens alleen op nu omdat we binnenkort zomervakantie hebben. Dan hebben we alle tijd om hem te socialiseren. Meestal zijn honden in NL binnen een paar weken al geadopteerd, dus dan is hij nog voordat de vakantie voorbij is geadopteerd. Als dat niet zo is is dat ook prima. Maar 3 honden voor altijd vinden we gewoon te veel.

Ik ben heel benieuwd hoe ze op elkaar reageren, en hoe het straks met zijn drieën gaat.  

We doen het omdat wij denken dat we er goed aan doen.
Tinus zit nu al 1,5 jaar in het asiel, is een grote, terughoudende hond met een niet heel populair uiterlijk. De kans dat hij nog veel langer in het asiel zit is best groot aanwezig.

In NL zijn ze veel sneller geadopteerd.

En ik denk dat we niet moeten vermenselijken. Honden zijn heel flexibel. Als ze een ander huisje hebben, nieuwe baas, misschien nieuwe honden vriendjes, etc. Hier heb ik absoluut niet gemerkt dat Puck Tinus mist, en verwacht bij Tinus niks anders.

Ook honden hebben gevoelens, niet alleen wij mensen,  en als ik dit lees

Tinus was de grote vriend van onze Puck. Ze zaten samen in de kennel. Als Tinus weg was, begon Puck te janken. Als Puck onderweg was naar het speelveld, maar Tinus bleef achter, dan rende Puck terug om hem te halen. 
Toen ik vertelde dat ik Puck wilde adopteren zeiden de andere stagiaires meteen ''Maar dan moet je ook Tinus adopteren''

dan lijkt het me toch dat het geen robots zijn die geen gevoelens hebben.

Tuurlijk zijn het geen robots en hebben ze gevoelens. Ze zijn alleen veel flexibel dan de gemiddelde mens en leven veel minder in het verleden als wij. Puck en Tinus denken nu echts niet: Ooh wat was het toch gezellig met Puck/Tinus. Ze zijn daar helemaal niet meer mee bezig. Het is nog maar de vraag of ze elkaar nog herkennen. Voor mijn gevoel is Tinus opvangen niks anders dan wanneer we een andere hond zouden opvangen. Voor iedere hond is het even moeilijk wanneer ze weer naar een nieuwe baas gaan, en voor onze honden misschien weer wennen dat hij weer weg gaat.  

En als ze elkaar nog wel herkennen en wat moeite hebben als Tinus weer weg gaat, dan lijkt me dit alsnog het beste. Het is niks voor een hond om zo lang in het asiel te zitten. Zo wordt hij veel sneller geplaatst. Iemand die ik ken heeft een langzitter van 2 jaar in huis genomen. In NL was hij binnen een week gereserveerd. Ik hoop dat het met Tinus ook zo gaat.  

 Dit is naar mijn idee het meeste en beste wat ik voor hem kan betekenen.

We zullen zien wat de eigenaresse zegt, misschien deelt ze jouw mening, kan.

Ik heb iig het idee dat we hier goed aan doen.

het kan zijn hoor, het is ook maar een gevoel van mij en dat zegt verder niets over hoe de honden zich voelen natuurlijk, ik kan het ook helemaal fout hebben.

ik vind het super dat je Puck en Tinus allebei wil helpen en hopelijk pakt het allemaal goed uit.

Ik ben ervan overtuigd dat ze elkaar herkennen....een hond vergeet niet.

Ben er ook van overtuigd dat dit de aller beste oplossing voor Tinus is !!!!!!!!!!

Zo maakt hij een (grotere) kans.....dat is zeker.

Zat alleen te denken hoe het zou zijn als Tinus weer gaat........dan hoop ik dat ook hij, net als Puck, bij een andere hond komt waar hij lekker honds mee kan zijn.

Maar geen misverstand.......het is zeker goed wat je doet

Ze zullen elkaar nog wel herkennen, vooral de geur, maar een hond leeft niet in het verleden zoals wij mensen doen, gelukkig maar.

ja de kans is groter dat Tinus sneller geadopteerd word, ik vind het goed van je, en ander moet je bezoek recht regelen

Inderdaad geweldig dat je dit voor Tinus doet! Maar vergis je niet. Een vriendin van mij vangt ook honden uit Spanje op en inderdaad zijn sommige binnen een week of 2 weg, maar ze heeft ook wel eens honden die bijna een jaar zitten voordat ze geadopteerd worden, zelfs pups die normaal toch heel snel gaan. Dus daar moeten jullie ook rekening mee houden.

 hier sluit ik me volledig bij aan 

Wat mooi dat jullie dit doen! Zeker een grote kans voor hem. Ik zelf zou problemen hebben met hem weg te doen. Maar dat is precies hoe jij zegt honden denken niet zo, ik denk te emotioneel . Anderzijds als honden samen leven en de ander overlijdt wat als het nog een jaar duurt voor een vast gezin? (ohhh ik zou een hele slechte opvanger zijn)

Ben het met je eens dat dit het beste is wat je voor hem kunt doen

Leuk dat jullie hem opvangen! Ik ben ook erg benieuwd hoe ze op elkaar gaan reageren. 

Kaylo en zijn zusje zijn 3 jaar non stop bij elkaar geweest zowel als op straat, pension/asiel en in hun opvangadres. Hierna zijn ze gescheiden en is Kaylo met mij mee naar huis gegaan en zijn zus met een vriendin van mij. Ze hadden het in het begin heel moeilijk en toen wij zagen dat ze zich prima in hun eentje voelde, hebben we een maand gewacht en ze toen herenigd. 

Zijn zus was laatst voor een weekje bij mij en ook toen ze daarna naar huis ging was er geen probleem. Ik denk dat het allemaal wel goed loopt. Bij ons was het natuurlijk wel een veel kortere periode. Ze zullen vast een boel plezier met elkaar beleven! 

Bedankt voor de reacties! Doet me goed om ze te lezen. 

Dacht even dat sommige het beter vonden om hem in het asiel te laten. 

Puck heeft een half haar in het asiel gezeten. Als ze vanaf het begin bij elkaar zaten hebben ze elkaar max een half jaar gezien. 

Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan en hoe Tinus zich zal ontwikkelen. Hij is best terug houdend en in het begin in NL verwacht ik dat het even erger wordt, alles is nieuw.

Gelukkig kan ik in Spanje vast een beetje een band opbouwen. Dit heeft Puck destijds wel goed gedaan, ze trok toen eenmaal thuis heel erg naar mij toe.

Hopelijk horen we snel of hij komt of niet. 

Wat super voor Tinus als dit doorgaat zeg. Wat betreft het herkennen van elkaar, dat hoeft helemaal niet. Heb nu al zoveel reünies gezien van honden die zulke grote maatjes waren, gescheiden werden en weer bij elkaar en  elkaar niet zo belangrijk meer vinden. Kan twee kanten op. 

Leuk dat je dat wil doen tinus zal heel gelukkig zyn by jullie hoop dat het mag doorgaan en by jullie komen veel geluk

We mogen hem opvangen!

Hij vliegt begin juli met mij mee!

Wat fijn! Gefeliciteerd! 

Wauw 

Gefeliciteerd Tinus, ook al weet je je geluk nog niet.

Compliment voor jullie dat jullie je zo inzetten voor hem 

" Ook honden hebben gevoelens, niet alleen wij mensen,  en als ik dit lees
 
Tinus was de grote vriend van onze Puck. Ze zaten samen in de kennel. Als Tinus weg was, begon Puck te janken. Als Puck onderweg was naar het speelveld, maar Tinus bleef achter, dan rende Puck terug om hem te halen. Toen ik vertelde dat ik Puck wilde adopteren zeiden de andere stagiaires meteen ''Maar dan moet je ook Tinus adopteren''
 
 
dan lijkt het me toch dat het geen robots zijn die geen gevoelens hebben.
  "

Dobry

 Kan er ook niet echt blij van worden eerlijk gezegd  Heb hetzelfde gevoel Dobry . Ze zullen elkaar zeker herkennen en om ze dan weer te scheiden ,niet mij ding

Dit lijkt me meer een actie voor je eigen gemoedsrust en heeft niets met honden  helpen te maken

 In mijn ogen verdien je pas echt een compliment als  je de hond dan ook zou houden

Daar ben ik het zeker niet mee eens daven. Als ik niet zeker zou weten dat dit het beste is voor hem zou ik dit niet doen. (In hoeverre je dat zeker kan weten natuurlijk)
Het kost veel tijd en energie, en we steken er ons eigen geld in. Dat hebben we er voor over hoor, maar niet voor ''mijn eigen gemoedsrust''

Ik ben hem niks verschuldigd, dus daarvoor hoef ik het niet te doen. 

Ik geloof best dat ze elkaar herkennen, maar of dat zo is en of ze dan nog steeds zo'n dikke vriendjes zijn is nog maar de vraag. Honden leven niet zo in het verleden als mensen. (gelukkig maar als je ziet wat veel honden hebben meegemaakt. ) We moeten honden niet vermenselijken. Zeker Tinus als hij een eigen baasje heeft en een heel nieuw leven, is Puck zo weer vergeten. Voor Jaimy en Puck zal het even wennen zijn, maar een extra wandeling en een bot maken veel weer goed. Honden zijn gelukkig heel flexibel.

(Heb al meerdere honden opgevangen die dikke vriendjes met Jaimy zijn geworden)

En daarbij, als Tinus niet in een opvang gezin komt is de kans groot dat hij er nog lang zit. Hij is een grote hond, met geen populair uiterlijk, ruim volwassen en terughoudend. Die wordt niet snel geadopteerd. Dus dat ik hem opvang voor mijn eigen gemoedsrust is onzin.

Tuurlijk vind ik het fijn als hij dalijk, hopelijk snel voor hem, geadopteerd is. En dat dat mede dankzij ons sneller is gegaan. Daar doe ik het voor. 

 Mijn ding is het gewoon niet een hond uit een situatie halen en op voorhand dan al weten dat je hem weer weg gaat doen

Stel je  hebt de honden nog 6 maanden (of langer  )  dan moet hij weer weg ,Zeker dit soort honden zijn heel breekbaar en daar moet je niet te veel mee sollen  Mijn vriendin heeft ook een hond  uit het buitenland ,als ik zie hoe die aan haar gehecht is en achterna loopt dan zou mijn hart breken als ze haar zou weg doen (doet ze niet en anders neem ik haar nog ) Dit zou voor die hond weer een trauma opnieuw zijn   Maar goed de tijd zal het leren en mijn (en denk ook die van Esther ) ding is het niet

Twijfel overigens niet dat je het met de beste bedoelingen doet

Snap je nu wat beter. Ik begrijp je wel, ideaal is het zeker niet. Het is helaas wel gewoon zo dat honden in NL veel sneller geadopteerd worden. Een hond die ik ken zat 2 jaar in het asiel en na een week in NL was hij al gerserveerd.

Zou het absoluut niet bij alle honden doen, maar bij langzitters en bangerds wel. 

Naar mijn mening kan een hond  beter naar een opvang gezin voor een aantal weken en daarna naar zijn baasjes, dan nog jaren in het asiel.

Ik heb zelf gezien hoe kansloze honden in spanje in NL na een paar weken zijn geadopteerd.

maar ideaal is het zeker niet, en in het begin voor de hond zeker ff lastig. Gelukkig is dat na een dag of een paar dagen vaak weer over.

Maar begrijp op zich dat je daar anders over denkt.

Ik denk trouwens dat een opvang hond het wel een soort van aanvoelt. De opvanghondjes die we tot nu toe hadden, hadden er totaal geen problemen mee om met hun baasjes mee te gaan. 

Met een opvang hond ga ik op een andere manier om dan met mijn eigen honden, ik stel met niet 100% open omdat ik weet dat ze weg gaan. Als ik net zo veel zou geven om opvang honden dan om mijn eigen honden, is opvangen geen doen meer. 

Als ik een nieuwe eigen hond heb, dan kan ik die na een dag al niet meer missen. Omdat je daar meteen al heel veel om gaat geven.

En ik denk dat zo'n opvang hond dat aanvoelt, en dat hij ook aanvoelt dat zijn nieuwe baasjes dat wel 100% doen. 

Niet dat ik niet om opvanghondjes geef trouwens, ik ga er echt wel moeite mee hebben als hij weg gaat. En hij krijgt net zoveel knuffels en aandacht als de rest.

We zullen zien hoe het gaat. Dit is de eerste keer dat we een hond voor onbepaalde tijd opvangen. Ik ben heel benieuwd, en heb er zin in! 

Ik denk ook niet dat het voor veel problemen gaat zorgen. Daar heeft het asiel natuurlijk ook over nagedacht en als zij dachten dat het problemen kon opleveren, mochten jullie hem ook niet opvangen. 

Heeft Puck aan het begin lopen zoeken toen ze bij jullie kwam? Kaylo jankte de hele boel bij elkaar toen hij gescheiden werd van zijn zus. Maar na hun hereniging gingen ze zonder problemen uit elkaar. De situatie was zeker wel anders omdat ze beide een thuis hadden. Ik denk dat het allemaal vanzelf wel losloopt en dat het wel meevalt. 

Ik vind het alleen maar fijn dat jullie hem die kans willen geven.