Opvanghondje Tinus 
Wat fijn dat jullie Tinus op gaan vangen en hem op die manier een grotere kans op een warme mand bieden. Ze zullen het wel erg leuk vinden om elkaar weer te zien. Het lijkt me een lieverd, hopelijk meldt zich gauw een lieve baas voor hem zodra hij in Nederland is!
Ik verwacht ook niet dat dit voor een probleem gaat zorgen, hij zit bij jullie natuurlijk sowieso veel beter dan in het Spaanse asiel, waar hij anders mogelijk de rest van zijn leven zou hebben moeten slijten.
Puck heeft niet zitten zoeken gelukkig.
Ik maak me er eigenlijk ook niet zo'n zorgen om. De situatie is heel anders als in het asiel. In het asiel zaten ze bijna de hele dag in de kennel, hier hebben ze heel veel afleiding.
Wat me opviel he, in het asiel speelde Tinus en Puck helemaal niet samen. Als ze op het pleintje of op het speelveld mochten speelde Puck met alle honden behalve Tinus. Misschien is Tinus niet zo speels? Of snapt hij het niet helemaal? Ben benieuwd hoe dat thuis zal gaan.
Nog 2 filmpjes
Puck en Tinus zijn de laatste 2 die door de poort komen.
https://www.youtube.com/watch?v=OMd3hPH_dl8
Op het pleintje van hun sectie spelen (Vooral Puck staat er veel op omdat ik haar toen zou adopteren, dus filmde vaak voor m'n ouders thuis)
https://www.youtube.com/watch?v=lWslG4Gy3Uo
Ik vind Tinus een erg mooie hond. Jammer heb er al 2 en dat vind vriendlief echt genoeg!
Hoop dat hij snel een blijvend huisje vind!
Tinus was de grote vriend van onze Puck. Ze zaten samen in de kennel. Als Tinus weg was, begon Puck te janken. Als Puck onderweg was naar het speelveld, maar Tinus bleef achter, dan rende Puck terug om hem te halen. Toen ik vertelde dat ik Puck wilde adopteren zeiden de andere stagiaires meteen ''Maar dan moet je ook Tinus adopteren''. Dat ging helaas niet, en de kans dat ze door een ander samen geadopteerd zouden worden is nihil. Ik ben dan ook heel blij dat we misschien Tinus op mogen vangen. Ik ben heel benieuwd hoe ze op elkaar reageren als ze elkaar weer zien na een half jaar.
Tinus is 3 jaar oud en zit ruim 1,5 jaar in het asiel. Hij is gevangen als zwerfhond en naar het asiel gebracht, omdat de hondenvangers hem wouden vangen. Tinus is best wel terughoudend, maar niet extreem. Ik verwacht dat het na een paar dagen/weken, naar ons toe iig, wel goed zal gaan.
Hopelijk vergroot het zijn kans om snel geadopteerd te worden, want 1,5 jaar in het asiel is veel te lang natuurlijk. "
Wat leuk en wat lief 
Ik volg
Komt vast helemaal goed..die 2 herkennen elkaar echt wel hoor 
en tinus kan lekker leunen op zijn vriend met alle nieuwe dingen leren kennen .
Ik heb mijn honden samen geadopteerd ,nadat ik ze bij elkaar had laten zetten.
Is gouden keuze geweest ondanks heel ongewoon om 2 honden tegelijk te nemen (ik had wel voor backup gezorgd van te voren)
Ik vind het top dat jullie hem gaan opvangen en daarmee zijn kansen verhogen op een goed huisje, hij zit daar immers al veel te lang en hier gaat zulk een prachtige hond vast iemand vinden. Maar heel algemeen durf ik wel te stellen dat honden beslist gevoelens hebben en zeker aan elkaar kunnen gehecht zijn en elkaar missen. Zo zijn er nu bij ons in het asiel twee honden die elkaar niet kunnen missen, zo zijn er vroeger nog geweest. Gaat de ene uit, moet de andere mee of er gaat geen enkele. Gelukkig vond het vorige koppel samen een huisje en we hopen dat dit ook voor de huidige gaat lukken.
Natuurlijk is het anders als ze beiden een goede thuis hebben, maar vooral honden niet onderschatten. Ik vind het eigenlijk heel erg dat wij mensen vaak schijnen te denken het monopolie op gevoelens te hebben, terwijl ons ras al meermaals bewezen heeft dat we nog veel kunnen leren van de dieren qua menselijkheid.
En gaan ze elkaar nog herkennen vroeg iemand hier, daar ben ik zeker van. Mijn Tibootje zag na 1 jr vroeger zijn hokmaatje terug en er was geen houden aan, herkende hem direct. Onze honden zijn slimmer en gevoeliger dan wij mensen vaak denken.
Bovenstaand was dus even algemeen, hoop dat deze lieverd snel bij jullie in opvang is en van daaruit dan zeker een bovenste beste baas gaat vinden, daar duim ik heel erg voor. En misschien kunnen de maatjes elkaar dan toch nog zien, een kleine hereniging af en toe zou toch leuk zijn.
Sinds vrijdag avond/nacht is Tinus thuis!
Ik heb de honden kennis laten maken op een parkeerplaats voor ons huis. Puck snuffelde even, maar was vooral met mij bezig omdat ik weer terug was van vakantie. Tinus snuffelde ook even, maar hij bleef het heel spannend vinden. Ik zag op dat moment geen herkenning, wat ik wel had verwacht eigenlijk.
Gisteren en vandaag is Puck wel steeds Tinus uit aan het dagen om te spelen, maar dat doet ze bij heel veel honden. Tinus begint vooral in de tuin nu los te komen, en speelt dan soms even mee.
Het uitlaten gaat ook heel goed. Hij loopt netjes mee zonder te trekken en houdt me goed in de gaten.
Binnen vindt hij het nog spannend, en vindt het lastig om zijn rust te nemen, terwijl hij duidelijk heel moe is. Maar slapen is nog te eng denk ik.
Naar mensen is hij inderdaad wat terughoudend, maar het valt me erg mee. Hij komt uit zichzelf naar me toe en vraagt regelmatig om geaaid te worden. Naar de andere toe is hij nog een stuk terughoudender, maar dat gaat vast goedkomen.
Nieuwe dingen vindt hij dus nog erg spannend, maar gelukkig went hij snel en vindt hij het snel minder eng. Hij is nog heel schrikachtig, maar ook dat gaat beter. Zijn staart gaat langzaam steeds hoger, en af en toe kwispelt hij al. Buiten in de tuin vindt hij het heel leuk, daar is hij lekker aan het snuffelen en af en toe aan het rennen en spelen.
Hij is heel sociaal naar andere honden. Als hij wat minder angstig wordt is het volgens mij een heel makkelijk hondje.
Fijn eigenlijk dat het ook zo rustig voorlopen is. Hij ziet er wel super lief uit 
Hé Tinus, bofkont..........Veel geluk in Nederland.....op naar een gelukkig en nieuw leven
Het gaat iedere dag beter, je ziet hem iedere dag meer ontspannen.
Hij heeft meer rust om lekker te gaan liggen en te slapen en blijft ook steeds beter liggen wanneer iemand op staat om iets te gaan doen. Hij voelt zich steeds beter op zijn gemakt gelukkig.
Ach die blik, zo herkenbaar..die is over een tijdje zo anders, leg het vast, dan is het zo mooi om te zien hoe ze zich beter voelen.
Gisteren is hij voor het eerst mee geweest naar het speelveld. Helaas is dat best een stukje rijden, dus niet iets waar we dagelijks of wekelijks heen gaan.
Maar wat vond hij het leuk! 
Rennen en spelen dat hij deed! Zelfs in het asiel heb ik hem nog nooit zo blij gezien, zo leuk om te zien!
En nog even Puck (Jaimy was met mijn vader wandelen, hij kan wel eens gaan klieren als andere honden gaan rennen)
Vandaag is hij voor de eerste keer mee geweest naar opa en oma en hun leonberger Balou.
De heenweg er heen wandelen was ietsje spannend, daar was hij ook nog nooit geweest. Bij opa en oma was het natuurlijk ook even spannend.
De honden kregen, zoals altijd, een pensstaafje van oma en dat pakte hij aan en at hij op. Hij nam ook koekjes aan van mijn tante, die er toevallig ook was. Na een kwartier ofzo ging zijn staart omhoog en vond hij het eigenlijk wel leuk. Hij begon voorzichtig met een flostouw te spelen, en daarna ook met Jaimy en Puck.
Het ging dus heel erg goed!
Nadat we weer even thuis waren hebben we hem voor het eerst alleen thuis gelaten, met de andere 2 honden. Na een kwartier waren we weer thuis, en kon ik de geluidsopname luisteren. Hij heeft 3 keer zachtjes gepiept, daarna was het stil. Ik denk dat hij toen is gaan slapen, want toen we terug kwamen lag hij rustig.
Dat ging dus ook heel goed!
Hij is ook al helemaal zindelijk, wat een makkelijk hondje is hij toch.
Heerlijk te lezen.....
Hij leert nu wat een gelukkig hondenleven is......geweldig
Wat een geweldige fotootjes, zie dat gelukkige snuitje, echt hartverwarmend !!!
Hij is echt een heel mooi en lief hondje ! Hoop dat hij een even lief baasje mag treffen. Het is zulk een leuk kereltje !!
Zeker een leuk ding!
Ik hoop dat hij snel zijn gouden mandje vindt. Maar niet te snel hoor. 
Binnen heeft hij helaas nog een andere blik dan op bovenstaande foto's.
Gistermiddag ging het ineens niet zo goed. Ik dacht dat het kwam omdat het bezoek aan opa en oma hem te veel was, maar mijn moeder zei dat ze dacht dat het aan mijn vader en broertje lag die thuis waren gekomen. En dat denk ik eigenlijk ook. Hij is nog vrij bang van hun, en dan is het natuurlijk drukker in huis.
Nu ben ik alleen thuis (broer slaapt), en gaat het weer prima. Hij heeft dus meer tijd nodig om aan de mannen hier te wennen, dit ligt zowel aan Tinus als aan mijn vader en broer. Maar dat komt ook wel goed.
Nog wat filmpjes:
Op het speelveld, helaas niet gelukt om een echt racefilmpje te maken.
https://www.youtube.com/watch?v=JnfOFpl9FNI
https://www.youtube.com/watch?v=fveon2vCeaA
Hier ging ik dinsdag naar school en hoopte hij dat we gingen wandelen. Nog wat onzeker, maar wel vrolijk.
https://www.youtube.com/watch?v=ruxa7kKX1gE
dan is het misschien wel wat om juist jouw vader en broer vaker te laten wandelen met hem.
leuke dingen doen, dan word de angst vanzelf minder, anders krijg je een hond die altijd bang voor mannen blijft.
Binnen niks afdwingen maar wel lekkers geven als dat lukt.
Mijn vader laat hem sowieso iedere ochtend uit, maar dan durft hij niet te plassen. Poepen wel trouwens. 
Ik geef tinus tijdens het wandelen wel eens aan iemand anders zodat hij inderdaad ook aan anderen went.
Ik hoop dat we binnenkort weer naar het speelveld gaan, en dan hoop ik dan mijn vader en broer me gaan. (Na onze verhalen willen ze dat wel denk ik) Daar is hij namelijk veel vrijer, en hopelijk linkt hij dan het leuke ook wat aan hun. Hij liep daar uit zichzelf naar een man toe die hem aan kon raken. 
Hoe gaatdat dan nu? Via de stichting zoeken ze een baasje, en dan? Blijft hij een standaart periode wel nog bij jullie? Want lijkt me best veel, zo uit een asiel naar nederland gehaald worden, stel hij heeft binnen 1 week nieuwe baasjes mogen die hem dan direct meenemen? Of pas als hij wat is bijgekomen en hersteld?
Volgens mij mag hij direct geadopteerd worden. Maar wanneer mensen interesse hebben duurt het best even voordat ze hem mogen meenemen. Ze moeten formulieren invullen, huisbezoek goedkeuren, dat soort dingen. Als honden nog in spanje zitten duurt dat gemiddeld 3 weken. In NL misschien iets korter omdat ze niet hoeven te vliegen.
Maar als wij zeggen dat hij daar nog niet klaar voor is wordt daar wel rekening mee gehouden.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?