Extreem gedragsprobleem

Wij zitten hier reeds enkele maanden met de handen in het haar. Wij hebben een herplaatser nu 10 maanden bij ons thuis. We kregen hem toen hij 3 maand was. En hij is de eerste 3 maanden weinig buiten geweest.
De hond is een kruising van Duitse herder, galgo, sharpei, labrador,... Een beestje van +- 30kg met een op zich rustig en vredelievend karakter.
Is in de hondenschool tot begin B klas geraakt.

Wat problemen gehad met angst in het begin, deze zijn er min of meer uit. (toch visueel voor ons)

Maar nu, hij heeft een extreme vorm van verlatingangst gecreëerd sinds 3 a 4 maand, ervoor ging het eigenlijk goed. Bijt binnen een uurtje een ijzeren bench kapot, door het ijzer heen, niet plooien. Dus benchtraining is geen optie omdat hij hier reeds 2x succes mee gehad heeft. We hebben dit wel volgens het boekje opgebouwd.

Het vreemde is dat het helemaal geen aanhankelijke hond is. Wilt maar heel zelden binnenkomen, ligt altijd buiten in de tuin. Loslaten gaat niet want die loopt meestal gewoon weg. En hij vertrouwd mij vooral niet, roep ik hem zakt zijn staart naar beneden, begint hij te hijgen en loopt hij weg. (schrik dat hij alleen gelaten gaat worden, want hij moest in de veranda dan). Neem ik zijn leiband om te wandelen, weer dezelfde reactie. Als we dan echt gaan wandelen is hij wel gelukkig.
Als ik hem kan overtuigen om te trainen op de commando's dan is hij ook gelukkig.

Nu wil hij zelfs niet meer slapen als we erbij liggen. Constant rondlopen, hijgen, piepen,... En ik lig er gewoon naast in de zetel. 
Laat ik hem dan buiten, dan slaapt hij zonder probleem de hele nacht buiten en komt smorgen ook niet voor de deur staan.

Ik vermoed dat hij onze frustratie ook aanvoelt, maar deze proberen we zo goed mogelijk onder controle te houden.

Daarnaast eet hij zeer weinig (door de stress?) en is hij dus ook niet te overtuigen met voedsel of spel.

Hij wordt nu ook niet meer alleen gelaten, maar de problemen blijven hetzelfde. We zijn ondertussen ook met een gedragstherapeut begonnen en met Zylkene als ondersteuning. Maar hij heeft ook geen pasklaar antwoord. 

Herkent iemand deze situatie, of kan iemand ons opweg helpen met bepaalde tips?

Alvast bedankt!

Is hij al door een dierenarts goed onderzocht? Los van alles zou hij ook ergens pijn kunnen hebben.

Hij is reeds enkele malen door de dierenarts onderzocht, geen problemen. Bij het wandelen zie je dat hij zich goed voelt.

Dus lichamelijk is ie helemaal gezond?

Je zegt dat je cursussen in de hondenschool hebt gevolgd, maar tegelijk je hond eigenlijk niet echt jullie gezelschap op prijs stelt (hij wil liever apart buiten liggen)?

Kan het zijn dat je te veel druk hebt gelegd (hem te veel hebt verplicht tot iets wat ie niet wou), en te zeer bezig bent geweest met gehoorzaamheid en volgzaamheid, ipv met vertrouwen opbouwen?

Waaruit leidt je af dat hij verlatingsangst heeft?

Hij kan ook om andere redenen de bench slopen: frustratie, boosheid, verveling, niet opgesloten willen zitten, enz.

Als je hem vrij in de tuin laat (waar ie zich blijkbaar ontspannen voelt) en jullie gaan dan weg… breekt ie dan de tuin af, of blijft ie dan wel rustig?

Achterhaal eerst de juiste oorzaak van z'n gedrag, pas dan kan je er wat mee...

Weet je iets van zijn voorgeschiedenis? 

Je bent bezig met een gt.....wij zien niet hoe de hond reageerd......je verteld dat wandelen en iets leuks met je hond doet, positief gedrag vertoond van de hond, dat is dan toch een  stukje van vertrouwen  in je, zou je thuis iets leuks kunnen doen of in de tuin of in huis zodat dan ook het vertrouwen in je terug komt.......en je hoeft niet met voer te belonen, je kan ook  met je stem belonen.

 Als we dan echt gaan wandelen is hij wel gelukkig. Als ik hem kan overtuigen om te trainen op de commando's dan is hij ook gelukkig. .......................wanneer je wandelt ...praat met de hond, zodat jouw stem vertrouwen  wekt, en dat kan je thuis dan ook doen, iets leuks......en wie weet als je de hond ruimte geeft dat de hond zich dan wel prettig bij je voelt...

Kan de hond dan niet in de nacht en als jullie weg zijn gewoon buiten zijn.

Een open veranda, wel met overkapping.
Zet er een lekkere mand neer, probleem opgelost.
Je zegt zelf hij slaapt buiten zonder problemen de nacht door.

Net even met een webcam getest om hem gewoon in de tuin te laten als ik wegrijdt, en inderdaad geen getress, ligt na 10 seconden alreeds neer (blijft wel wat rondkijken). Maar dit had hij ook met de veranda, tot we hem daar een paar keer alleen gelaten hebben en mijn zorg is dat hij dat wss met de tuin ook zal krijgen als hij door heeft dat hij daar soms achtergelaten wordt. En we wonen aan een drukke baan dus hij hoef maar 1x in paniek te schieten en dat kan 1x teveel zijn. (Tuin is +- 140cm hoog omheind, maar ik weet dat met de juiste motivatie hij zelf over 2 meter geraakt of het kapotbijt.

Maar bestaan er honden die echt enkel buiten willen zijn en niet echt contact met de bazen opzoeken? Vroeger lag hij tijdens het tv kijken graag bij ons op de mat.

Hij blaft ook wel een paar keer op wandelaars of katten. Wat 's nachts niet zo interessant is voor de buren. Ik denk wel ze daar niet zullen over klagen maar toch.

 Er zal een reden zijn waarom hij t contact met jullie nu mijdt. Kan best dat hij te veel druk voelt, maar dat kun je beter met de gter uitzoeken.

Om de reden van druk zijn we ook nu een paar maanden gestopt met de hondenschool. Hij kon dit inderdaad vaak geen uur uitzitten.

Het vertrouwen is er zeker wel geweest vroeger, enkel is dit nieuw gedrag en stillaan ingeslopen terwijl er eigenlijk niets veranderd is.

Hij hoeftde ook niet vaak en niet op regelmatige tijdstippen alleen te zijn.

Wij hebben ooit een opvanger gehad die (op het begin) ook niet alleen kon zijn. Wij mochten niet de buurt komen want dan zou hij zeker bijten, maar we mochten ook niet weg want dan jankte hij de boel bij elkaar. Lekker apart die 2 tegenstrijdige dingen natuurlijk haha.
Ondanks dat de hond bang was voor ons had hij toch ook steun aan ons. Bij ons was de truuc eigenlijk om ervoor te zorgen dat de hond zich thuis voelde en zich vertrouwd voelde. Ons probleem was daarna voorbij. In eerste instantie hebben wij dus 3,5 week beneden geslapen. Toen liet meneer zich oppakken (hij begon ons te vertrouwen) en ging hij mee naar boven. Een tijdje later besloot meneer dat boven ook niet zijn ding was dus bleef hij snachts beneden slapen zonder geluid te maken.
Ook deze hond was buiten duidelijk meer op zijn gemak dan in huis, gelukkig voor hem hadden wij een hondenluik.

De beste tips die ik voor je heb is dus:

1: Zorg ervoor dat de hond zijn alleen blijf plek vertrouwt, en zich er ook op zijn gemak voelt (in jullie geval lijkt dat dus buiten te zijn) Een fijne plek is het halve werk!

2: Zorg ervoor dat hij een taak heeft. Geef hem bijvoorbeeld een goed gevulde kong, een lekker groot stuk bot. Goede kans dat hij meer eet in zijn veilige omgeving als jullie er niet bij zijn. Gooi een stukje tuin om waar hij kan graven. Zet een hersenspel neer zodat hij bij zijn snoepjes kan komen. Degene met de fles is bijvoorbeeld erg leuk.
https://nl.pinterest.com/dorindawolly/denkspellen-voor-de-hond/


(de hond van mijn verhaal at ook niet als wij erbij waren, als we weg waren dan kon hij echt wel van een bot genieten)

 Je zegt dat er niets verandert is, ik denk het toch wel, anders zou er ook niets bij je hond verandert zijn.

Hij had angst, die voorbij zijn zeg je, zo te lezen, heeft je hond nog steeds behoorlijke angst.

Wat voor gt is er bij jullie geweest?

Ik zou je adviseren om clomocalm via de da te halen en met een goed opgeleidde gt aan de slag te gaan.

Zylkene kan helpen bij mildere angst. Wat ik zo lees, heeft je hond meer nodig.

Honden leren context gebonden, als je hem roept, vertoond hij angst, wil niet slapen bij jou, jullie,  toont onrust.

Hij zal jou aan iets koppelen.

Buiten en tijdens het wandelen is het kennelijk een hele andere situatie, dan is hij blij, zeg je.

Het is duidelijk de binnen situatie aan jou gekoppeld, lijkt het zo.

Misschien voelde hij zich een keer niet lekker toen je hem riep, pijn, of was jij het die hem in de bench stopte, waarhij een nare ervaring had.

Wie weet was hij alleen nooit zo op zijn gemak in de bench, is er iets gebeurd, een eng geluid, een kat die langs liep, knallen buiten, waardoor hij zich er uit heeft gewerkt.

Ik zou zeker thuis met een goede gt aan de slag gaan.

Niemand kent de hond en ik ook niet...

Als je hond zo graag buiten ligt waarom maak je niet een grote kennel? Eentje die je gewoon afsluit en je zeker weet dat hij er niet uit kan..

Ik heb er hier ook een. Ligt graag binnen maar kan ook heerlijk buiten zijn zonder ons in de kennel en slaapt daar ook. Zie het probleem niet. Krampachtig vind ik het om zo'n hond dan te gaan leren met stress om binnen te "moeten" .

 De angst van de hond naar de baas, vind ik wel iets om aan te werken

"  De angst van de hond naar de baas, vind ik wel iets om aan te werken "

Suzanne en Luca

 Tja misschien is de baas ook krampachtig zonder dat hij het zelf weet.

Wij zien alleen een schermpje hé.

 Precies, daarom is het alleen al prettig iemand mee te laten kijken. Die ziet de baas en de hele context

Verandert de baas dingen, zie je een hond vaak vanzelf veranderen.

Wat lastig zeg. En sneu ook.

Ik begrijp best je redenen om niét dan de hond ' maar gewoon buiten' te laten.Want kan in een paniekaanval goed mis gaan.

Een kennel is ook geen optie lijkt me omdat de hond er ws panisch van wordt( gezien de ervaring met een metalen bench) en zichzelf zal verwonden er mee.

Ik denk dat je uit moet gaan  van een nieuwe situatie: je hebt een zeer angstige hond in huis. De oorzaak blijft onduidelijk.

Maar het gedrag heeft zich inderdaad flink negatief vastgezet.

Ik zou dus beginnen met alleen maar werken aan opbouwen van vertrouwen: geen enkele druk op de hond leggen, niet naar de hond toelopen maar lok hem naar jou toe.ga ervoor op de grond zitten( laag maken) ook. Geen commando's geven.

Laat hem met rust maar lok hem wel regelmatig met iets lekkers of fijns, en dan weer laten gaan.

Hij moet opnieuw leren dat het fijn en oké is om bij zijn mens te komen.....

Binnenkomen: neem er tijd voor. Zet de tuindeur open, zet iets lekkers in de gang op ongeveer 2 meter van de deur.

Geeft de hond geen aandacht, als hij het durft op te eten prima. 

Heel, heel langzaam opbouwen met het lekkers telkens iets verder in huis zetten tot en met de plek waar hij normaal gesproken eet of at.

Als je zo ver bent kun je proberen om de tuindeur dicht te doen terwijl de hond binnen eet. Niks zeggen, gewoon weer gaan zitten.

Je moet inderdaad helemaal opnieuw gaan beginnen kwa ' opvoeden' bij deze hond.......

Bedankt voor de tips allemaal, zit zeker veel bij waar ik mee aan de slag kan! 

Het rare is dat hij me soms wel helemaal vertrouwd en komt hij tot bij mij (eigenlijk alles waar hij zelf initiatief toe neemt.) tot ik hem bijvoorbeeld bij mij roep dan kijkt hij me aan, loopt weg en gooit zich op zijn rug. Echt een probleem.

Daarbovenop die verlatingsangst maken het niet simpel om mee te werken.

De gedragsterapeut zag niet meteen iets dat we fout deden(zijn nog maar net met hem begonnen). Op de hondeschool zegden ze soms wel eens dat ik wat consequenter moet zijn in mijn commando's (intonatie en woordgebruik). Maar of dit nu zo een problemen kan veroorzaken...

 Ik denk dat je nu helemaal niet met commando's moet bezig zijn, en het vertrouwen moet laten groeien uit de hond zelf.

Zoals je aangeeft: het gaat goed als hij zelf het initiatief mag nemen. Geef 'm dan die ruimte om zelf het initiatief te nemen, laat weten dat je dat fijn vindt (door vriendelijke stem, bijvoorbeeld), maar vraag niet meer van hem. Zo voelt ie minder druk, en kan ie mondjesmaat meer en meer uit zichzelf toenadering zoeken.

Het gaat ook niet om wat je fout doet.

Je hond zal op een moment een link hebben gemaakt met iets engs en jou. Je stopt hem in de bench, of de veranda, waar iets heel engs is gebeurd.

Je zal het naar jou komen en de momenten die hij eng vind, aan iets leuks moeten koppelen.

Hij houd niet zo van eten, maar wel eens een stuk vlees geprobeerd, of kaas. Roepen en iets lekkers geven. Dit steeds herhalen, tot die angst weg is.

Misschien een oppas regelen voor de verlatings angst. 

Persoonlijk zou ik eerst aan het vertrouwen, het naar jullie komen en het binnen willen zijn gaan werken.

Misschien komt dit alles door de verlatings angst? 

Hij koppelt jou aan het verlaten???

" Het gaat ook niet om wat je fout doet.
 
 
Je hond zal op een moment een link hebben gemaakt met iets engs en jou. Je stopt hem in de bench, of de veranda, waar iets heel engs is gebeurd.
 
Je zal het naar jou komen en de momenten die hij eng vind, aan iets leuks moeten koppelen.
 
Hij houd niet zo van eten, maar wel eens een stuk vlees geprobeerd, of kaas. Roepen en iets lekkers geven. Dit steeds herhalen, tot die angst weg is.
Misschien een oppas regelen voor de verlatings angst. 
Persoonlijk zou ik eerst aan het vertrouwen, het naar jullie komen en het binnen willen zijn gaan werken.
 
Misschien komt dit alles door de verlatings angst? 
Hij koppelt jou aan het verlaten???
  "

Suzanne en Luca

 Wat jij hier samenvat is wat ik ook denk. Ik die hem roept en hij die binnen is heeft hij gekoppeld aan verlating.

Op de momenten dat hij weinig eet geven we ook wat vers vlees (smuldier) lust hij graag maar in geval van wantrouwen zal hij er niet aankomen. Ham enzo werkt uiteraard beter, maar maar tot op een bepaald punt.

Oppas hebben we inderdaad geregeld.

M'n tante had een Rotweiler (helaas overleden ) en deze was ook altijd buiten! Ookal probeerde je hem naar binnen te trekken of lag er een snoepje, "nee, ik ga NIET naar binnen! " Tja, ik denk dat je ze gewoon hun zin moet geven. Ook hij was niet zo van het samen zijn. Geef mij maar gewoon een goed bot of een gevulde kong dacht hij. Misschien is dat een idee? Iets waarmee hij zich lang bezig houden kan?

Ik vind het een hele verwarde mix..met ook nog eens een lastige achtergrond..

Een goede ervaren dierentolk consulteren een keer?

(dan weet je waar je hond moeite mee heeft) 

Ik heb er erg veel baat bij gehad voor mijn honden..

en daarna dingen als alleen zijn opnieuw aanleren (of een oppas zoeken kan ook)

Hier een  interessante documentaire over verlatingsangst

 Dat kan inderdaad, je bent niet "eerlijk" tegen je hond (in zijn ogen) hij weet niet wat hij aan je heeft.  Consequent wil zeggen dat "neen" ook "neen" blijft en "ja" ook "ja". 

Wij hebben hier in de groep een hond die ook dat probleem heeft : in dit geval een onstabiele baas.  De ene keer is hij fantastisch (de hond) de andere keer kan hij niks goed doen.  De ene keer mag hij een tak nemen en er mee rondlopen, de andere keer niet.

De ene keer brult ze naar hem, de andere keer doet hij net hetzelfde en zegt ze niks... helaas is dit een baasje die nooit zal leren en zit de hond dus in een vicieuze cirkel.

Zoveel onzekerheid maakt dat een hond het héél moeilijk kan krijgen.

Ga eens na bij jezelf hoe je reageert op de hond : ben je bv. een zeur die constant  roept of sakkert op de hond?  Niet met slechte bedoelingen, maar omdat je gefrustreert bent?  Bedenkt dan dat elke negatieve "opmerking" voor de hond straf betekent.  Als je dan weet dat een hond opvoeden 5% straf is en 95% belonen, zit je al snel over de limiet en ben je een "neejer" geworden die niet te vertrouwen is voor de hond.

Jij bent de enige die hier iets kan aan doen.  Een hond houdt van zekerheid en veiligheid.

Even laten weten dat de hond het beter stelt, we hebben hem laten kiezen om buiten te zijn en proberen hem niet meer binnen te houden. Komt nu hooguit een uurtje per dag binnen op de mat liggen en gaat dan terug buiten.

Ik herken de hond niet meer, helemaal op zijn gemak, rustig, slaapt in één keer door in zijn hok buiten, ...

Hopelijk blijft dit zo :-)

Dus toch echt geen binnenhond blijkbaar. Bedankt voor al jullie antwoorden, daardoor hebben we de beslissing gemaakt hem toch gewoon buiten te laten zitten. 

Waar komt de hond vandaan? Wat is zijn voorgeschiedenis? Wat een heftige kruising is het ook. Er bestaan idd ook buitenhonden. Die gewoonweg niet binnen te houden zijn. Ook veel ex-zwerfhonden hebben dat. Is zeker moeilijk het te beoordelen van stukjes tekst. Oh. Zie nu je laatste post pas. Fijn dat het beter gaat. 

"  Ik denk dat je nu helemaal niet met commando's moet bezig zijn, en het vertrouwen moet laten groeien uit de hond zelf.
Zoals je aangeeft: het gaat goed als hij zelf het initiatief mag nemen. Geef 'm dan die ruimte om zelf het initiatief te nemen, laat weten dat je dat fijn vindt (door vriendelijke stem, bijvoorbeeld), maar vraag niet meer van hem. Zo voelt ie minder druk, en kan ie mondjesmaat meer en meer uit zichzelf toenadering zoeken. "

Alaska's Finest!

 dit is de sleutel

vaak willen wij als mens iets gaan doen, trainen, "aan de slag" maar je zal echt in het tempo van de hond uit moeten gaan wil er een vertrouwensband kunnen ontstaan. En dan pas kan je als je de hond er tenminste voor hebt (voor sommige honden is het gewoon echt helemaal nooit iets) naar een hondenschool, of commando's mee gaan oefenen.

Ik zou zeggen ga veel lezen over hoe honden zich uiten en communiceren, zodat je kan zien hoe hij zich voelt. Wees er voor hem maar dring niets op, geen druk is het belangrijkst nu op dit moment.

Wil hij contact over een tijdje, is het misschien leuk om gewoon eens wat snoepjes te strooien waar hij naar mag snuffelen om te ontspannen en jij hem rustig aanmoedigd bijvoorbeeld. En dan langzaam aan wat rustige denkspellen met hem doen, die je qua moeilijkheidsgraad heel langzaam opbouwd (moet je je ook weer over inlezen) dit is goed om hem wat zelfvertrouwen te geven en ook voor jullie band.

Wij kregen een paar herplaats regeltjes mee, misschien heb je er ook iets aan, de belangrijkste zijn:

de hond met rust laten als hij eet, of slaapt/rust

niet naar de hond toelopen maar hem naar jou laten komen (als hij dat tenminste al aankan)

let op houding en stem, niet over de hond heenhangen bijv. en je stem altijd rustig en vriendelijk houden

Je zou als je hond nog zoveel stress heeft in overleg met een holistisch dierenarts voor bepaalde supplementen kunnen kiezen aangezien stress een enorme aanslag kan zijn op het immuunsysteem en er tekorten kunnen ontstaan in zijn vitaminen/mineralenhuishouding.

Mooi dat het al beter gaat ook.