Mijn lieve vriendje is niet meer

Dag iedereen, Vandaag om 17:30 is mijn lieve beste vriend aangereden en op slag overleden. Mijn broertje liet perongeluk de deur open toen hij in de tuin bezig was en ongemerkt is kleine Cody zichzelf lekker uit gaan laten. Het was zijn laatste wandeling.  10 jaar lang was Cody mijn beste, en soms enige vriend. Rond mijn 12e jaar bracht Cody weer wat licht in mijn leven. Ik had door omstandigheden veel last van angst en paniekaanvallen en kon het verlies van mijn oma's en scheiding van mijn ouders lastig verwerken.  Toen kwam die kleine lieve maltezerkruising de hoek om. Hij sliep bij me en hield de nachtmerries op afstand, zn vachtje nam al mijn tranen op en hij raakte mijn verhalen nooit zat. En nu, als een donderslag bij heldere hemel, is Cody er niet meer. En ik ben stuk van verdriet. Ik speel alles in mijn hoofd opnieuw af. Wat als...? Ik weet dat dit geen zin heeft, en dat het hem niet terugbrengt,  maar ik kan niet stoppen met denken. Ik ben zo kapot van verdriet.  Ik wil vluchten, rennen, vergeten. Maar blijf aanlopen tegen de realiteit. Wanneer stopt deze intense pijn? Bij de gedachte werd ik altijd al gek,  maar ik heb nooit geweten dat het zoveel pijn zou gaan doen. Het is alsof een deel van mij er niet meer is. En niks kan die leegte opvullen. Ik moest dit even van me afschrijven, en hoor graag verhalen van lotgenoten of tips die nuttig kunnen zijn in de verwerking... Ik weet niet hoe ik dit een plekje moet gaan geven..   Dag lieve vriend,  het ga je goed...          

heel veel sterkte

Oh Dootje, wat vreselijk

Ik wens je zoveel sterkte en brand een kaarsje voor jou en voor Cody

Wat ontzettend verdrietig

Ik wil je heel veel sterkte wensen!!!

Bedankt voor jullie steun! Door zo'n verlies kun je je erg eenzaam voelen..

Ach jeetje wat erg ...ik heb zelf een Golden en moet er niet aan denken dat zoiets gebeurt...maar ik weet zelf hoe een ongeluk in een klein hoekje kan zitten. Eergisteren nog dacht ik even dat hij een drukke weg wilde oversteken toen hij in zijn enthousiasme achter een andere hond aan rende...opeens besef je weer hoe een fijne wandeling ineens kan omslaan in een drama..Ik wens je heel veel sterkte en laat het verdriet maar komen..ik leef met je mee..

 

liefs

Heel veel sterkte Dootje!

Dat kan ik alleen maar bevestigen dat je je door zo'n verlies heel eenzaam kunt gaan voelen.

Maar.......ook al denk je de eerste tijd dat het niet kan.........ooit zal het gevoel anders worden. Het verdriet blijft maar voelt anders.....geloof me

 

Ik wens je heel veel sterkte en kracht om dit plotselinge verlies te kunnen verwerken.

Dootje, heel veel sterkte. Weet hoe het is om je maatje te verliezen door een ongeval. Het laat je niet los.... maar uiteindelijk wel..

De Jack Russell op mijn profielfoto was pas 1 jaar oud, toen hij overreden werd en op slag dood was.

Velen hier weten hoe het verdriet voelt. Velen weten ook dat je dat diertje nooit zult vergeten, maar het krijgt wel een plekje...

 

Nuttige tips zijn er niet, volgens mij. Jij voelt jouw verdriet en niemand kan daar iets aan veranderen. Iedereen verwerkt het op zijn manier.

En dat is altijd goed..

Koester de herinneringen aan Cody.

Nogmaals sterkte,

Carla

Vreselijk om je lieve vriendje op deze manier te moeten verliezen.

Wat een pijn en verdriet.

Ik wens je ontzettend veel sterkte.

 

Jullie lieve reacties doen me ontzettend goed...het is fijn om te weten dat je niet alleen staat, en dat je niet de enige bent die dit verschrikkelijke verdriet moet dragen. Dank jullie ?

Wat mooi geschreven over je lieve maatje.
Ik krijg zelf tranen bij het lezen.
Heel veel sterkte!

Wat erg voor je, om zo je maatje te verliezen.

Heel veel sterkte met het verlies van Cody.

 

Je bent zeker niet de enige die zo'n verdriet moet verwerken.

Je kan altijd hier op HP je verhaal kwijt.

Hier zijn allemaal mensen die het kunnen begrijpen waar je doorheen gaat.

Wat erg voor je,om zo je vriendje te verliezen.
Ik wens jou heel veel sterkte toe en leef met jou mee.

Je maatje op deze manier kwijtraken....

Heel veel sterkte, neem alle tijd en ruimte om te verwerken...

Verschrikkelijk zeg..

heel veel sterkte!

Ik weet hoe je je voelt ik heb mijn beste vriend diamond zaterdag j.l helaas moeten laten gaan.ik wens jou ook heel veel sterkte want oh wat doet dit pijn!

Heel veel sterkte

wat verschrikkeljk verdrietig voor je, overleden door een aanrijding, een groot ongeluk , zoveel verdriet, niet terug te draaien, hier komen en je uiten, misschien kan je op den duur het toch een mooi plekje geven, je vriendje is er niet meer, zo erg voor je....veel veel sterkte.

Och wat verschrikkelijk...

We kennen het gevoel hier bijna allemaal wel..

Ik heb inmiddels al vijf honden moeten laten gaan waarvan er ook één door een aanrijding op slag dood was, het is verschrikkelijk moeilijk en doet enorm pijn, rauwe pijn..

Er komt echt een dag dat het beter gaat en langzaam komen dan de mooie herinneringen een glimlach op je gezicht brengen naar eerst zul je door het rouwproces heen moeten..

Het is niet niks om door een ongeluk
van het ene op het andere moment je vriendje los te moeten laten.

Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit enorme verdriet..

Wat vreselijk en wat een verdriet zo onverwachts. 

Ik wens je heel veel sterkte.

 

Dit is je ergste nachtmerrie die je maar bedenken kunt,vooral op deze manier.

Ga jezelf geen schuldgevoel geven,daar heb je alleen jezelf maar mee.Laat je gevoelens de vrije loop en probeer van je af te schrijven als dat voor jou helpt.Praat erover met mensen die je begrijpen.

 

Erg veel sterkte we denken aan je en steunen je allemaal hier.

 

 

Ach Doortje, dat is ook absoluut verschrikkelijk!

Plotseling ben je je liefste maatje kwijt......

Dat kost tijd om dat te verwerken en nu is het allemaal nog te veel, te vers.....

Heb je hem laten cremeren? Dan zou je iets moois met de as kunnen doen. Daar iets voor bedenken is ook al helend.

Wat mij veel geholpen toen mijn 1e hond na 15 jaar overleed is: gaan lopen. Kilometers. Totdat het langzaam rustiger werd in mijn hoofd.......

Dat heb ik echt dagen achter elkaar gedaan.

En heus, die intense pijn en verdriet wordt minder, maar het heeft echt tijd nodig......neem die tijd ook gerust.

Je bent in rouw......

Ik wens je alle sterkte, dit is niet niks.....

Wat fijn om zoveel steunende reacties te lezen. Ik heb vandaag mijn broertje even meegenomen naar buiten. Hij heeft het schuldgevoel het meest van allen, hij heeft immers de deur open laten staan. Hartverscheurend om een jongen van 14 zo te zien.. Ik heb hem er van verzekerd dat het eenieder had kunnen overkomen, ook ik had de deur open laten staan. We hebben bij de winkel mooie kaarsjes, fotolijstjes en 2 potjes voor een stukje vacht meegenomen. Hier maken we allebei een mooi plekje mee. Maar wat is het onwerkelijk.. Bij alles wat je doet hou je rekening met die kleine muis. Cody, ga je mee even buiten zitten? Cody stukje kaas??? Cody, kom maar even boven... En net als je het wil zeggen krijg je weer die klap in je gezicht. Zo stom. Er is geen ruimte meer voor wat anders. Alleen verdriet. Ze zeggen dan dat tijd alle wonden heelt, nou voor mij kan de tijd nu niet snel genoeg gaan. Wat een gemis. 

Doeme en door zo een domme onoplettendheid, maar ja je kan nooit álles voorzien en een deur is rap open gelaten. 

 

Gelukkig...gelukkig heeft je hondje waarschijnlijk niks geweten wat hem overkwam. Laat dat al een troost zijn.

 

Je eigen verdriet moet je altijd verwerken, krop het niet op. 

 

En ja, het gaat minderen, maar dat kan even duren. 

Sterkte nu.

 

 

Lieve Coby & Wanda,

Bedankt voor je lieve reactie.. We hebben hem gisteravond na het ongeluk mee naar huis genomen, hier hebben we hem nog even kunnen aaien (Met een tshirt over zijn kopje, die was niet toonbaar meer...). Hierna hebben we hem op een mooi plekje onder een boom begraven, we zijn nog aan het bedenken wat we er verder mee doen, een mooie steen of iets dergelijks. Ik ben vandaag ook mijn gevoel gaan volgen en heb al een paar keer ''onze'' route gelopen met de halsband stevig in mijn handen geklemd. Ik heb de hele weg tegen hem gepraat en gehuild. Dit helpt wel. Je moet wat doen om de pijn iets te verzachten. En met dit prachtige weer weet ik zeker dat hij lekker met me meeloopt en door de weilanden rent als een bezetene, z'n oortjes klapperend in de wind. Ik hoop inderdaad dat de pijn wat minder gaat worden, maar voor nu is het nog te vers. Onbegrijpelijk. x Dootje

Ach Dootje wat verschrikkelijk voor jullie allemaal. En ik vind het megaknap van je hoe je met je broer omgaat.

 

Heel veel sterkte hoor. 

Wat vreselijk.. heel veel sterkte !!

Heel veel sterkte! 

RIP en sterkte met dit verlies... :(