Hond overleden na twee dagen Dexdomitor en Ketamine

Beste forumleden,

Graag hoor ik jullie mening over het volgende:

Mijn bijna 17-jarige Jack Russell is afgelopen maandag geopereerd aan een longtumor.

De operatie was goed verlopen, geen complicaties, alles stabiel.

Na de operatie is hij opgenomen omdat hij een drain had en om hem goed in de gaten te houden. Hij zou ongeveer vier dagen moeten blijven.

Ik heb het klinisch verloop gelezen, die zal ik hieronder beschrijven. Het volledige verloop rapport zou ik aankomende week krijgen.

Nadat hij bijkwam uit de gasnarcose was hij erg onrustig. Hij joelde veel, was gedesorienteerd en huilde. Hij kreeg toen 5ml/kg Bolus (engelse naam?). Voor de onrust en joelen werd in overleg met de afdeling anesthesie Dexdomitor CRI 0.5ugr/kg/hour gegeven en als dit niet voldoende was dan ophogen naar 1ugr/kg/hour. Daarnaast Metacam vanaf het moment dat hij meer wakker werd. Elke 8 uur 1mg/kg Bupivacaine. In de nacht van maandag op dinsdag is de Dexdomitor verhoogd naar 0.75ugr/kg.

Tussen de medicatie beschrijvingen door lees ik dat hij constant in paniek, gedesorienteerd, joelde, maar medisch stabiel was.

Dinsdag middag werd er genoteerd dat mijn hond de hele dag stabiel was, met perioden van desorientatie, agitatie, nerveus en dementie. Op de camera (ik had alleen beeld, geen geluid) kon ik duidelijk zien dat hij constant overstuur aan het joelen, omvallen en rollen was totdat hij weer wat ingespoten kreeg. Met hulp van Dexmedetomidine had hij prima geslapen. Die dag is de drain eruit gehaald en is er een thoraxfoto gemaakt. Alles was in orde. De volgende dag (woensdag)zou hij naar huis mogen als er geen complicaties zouden optreden.

Voor "analgesia" kreeg hij dinsdagmiddag een Fentanyl pleister 25urg/uur en doorgaan met Metacam. Dinsdag middag werd er beschreven dat aankomende nacht nacht om 4:00uur gestopt moet worden met Sulfentanil en ook de Ketamine moest dan  verlaagd worden. 

Hij was op dat moment medisch stabiel.

Diezelfde middag vanaf 17:00uur was mijn hond erg onrustig en werd de Dexdomitor opgehoogd naar 1ug/kg/uur. Ook op deze dosis bleef de hond periodes van erge onrust houden. Na stopzetten van Ketamine een rondje door het hok zien lopen.

Dinsdag op woensdag nacht was hij rond 2:00uur erg onrustig. ATP stabiel, heeft tijd rustig liggen slapen, maar is nu weer heel onrustig. Veel vocalisatie en draaien. Aaien of oppakken helpt niet om hem rustig te krijgen. AD aan zijn lip gesmeerd, maar scheen niet te weten wat hij ermee moest, vond het maar raar. Stabiel maar gedesorienteerd. Overwegen medicatie dementie?

Woensdag ochtend was ik om 06:00uur wakker. Mijn hond zag er redelijk rustig uit op de camera. Hij leek wat hangerig en kwam vermoeid over, kwam waarschijnlijk mede door de pleister. Om ongeveer 08:50uur zag ik dat hij in een vreemde houding onderuit gezakt lag. Toen ik om 09:07uur nog eens keek, lag hij op zijn zij met zijn benen stijf gestrekt, oren gestrekt, ogen wijdt open en de bek open, zijn nek stijf naar achteren duwend. De camera werkt echter met vertraging en in frames, dus niet vloeiend. Daarnaast dacht ik er zal toch niets mis zijn, er lopen zoveel artsen en verzorgers rond op een intensieve zorg afdeling. De dagen ervoor was er bijna ieder kwartier wel iemand in zijn hok bezig. Ik heb op dat moment een printscreen gemaakt van mijn hond en de website vernieuwd. Op dat moment kreeg ik geen connectie meer. Enige tijd later ging de telefoon en werd er verteld dat mijn hond onverwacht overleden was. Wij zijn meteen naar de kliniek gereden. Daar hoorde ik van de spoedarts dat mijn hond op 09:20uur uit zijn hok is gehaald. Er is toen zuurstof toegediend, maar zij voelde weerstand. Het hart klopte sterk door. Om 09:40uur is hij dood verklaard. Toen ik vroeg hoe dit zomaar ineens kan, zei ze dat ze denkt dat het een infectie is of vocht in de longzakjes. De longen namen volgens haar geen zuurstof meer op. Ik heb toen een cosmetische autopsie aangevraagd. De volgende dag kon ik mijn hond ophalen. De autopsie wees uit dat er niets mis was met de longen en organen wat deze acute dood kan veroorzaken. 

Ik zag het klinisch verloop rapport liggen en heb hier foto's van gemaakt. Ik heb de chirurg om het verloop gevraagd en ze zei dat ik dit per email kan opvragen. Ik hoop dit aankomende week te ontvangen.

Vandaag liet ik dit klinisch verloop aan een kennis lezen die zelf geleerd heeft voor paraveterinair. Toen zij zag welke medicatie er elk uur gegeven is zei ze meteen dat dit een narcose middel is en de combinatie kan desorientatie en onrust teweeg brengen. Op het moment dat zij dit zei, herinnerde ik me dat mijn hond de afgelopen jaren niet meer onder "normale" narcose ging bij mijn dierenarts, omdat hij daar altijd een nare reactie van kreeg. Hij was na afloop van zo'n narcose vaak uren van slag af, gedesorienteerd en aan het joelen. Ik heb daarna nog een kennis gebeld die dierenarts assistente is, en zij vertelde mij hetzelfde. De symptomen die ik beschreef van de afgelopen dagen komen overeen met de combinatie van deze twee narcose middelen.

Ik zou heel graag jullie mening over dit verhaal willen horen. Is het een normale gang van zaken dat oude, onrustige hondjes deze middelen na een zware operatie elk uur toegediend krijgen voor de periode van ruim 36 uur?

Bij voorbaat dank voor jullie reactie!

Ik heb geen idee, maar ik wens je veel sterkte. 17 jaar is een lange tijd, wat zul je hem missen.

Jeetje wat een vreselijk verhaal... Ik heb er geen ervaring mee en zou je dus niet kunnen helpen maar ik wil jullie wel heel erg veel sterkte wensen met het verlies van jullie hondje...

Helemaal nul verstand van al die medicaties...en/of eventuele effecten.

Ik vraag mij alleen af of het verstandig was om een hondje van 17 jaar te opereren.

Sterkte met dit verlies.

Hier ook geen ervaringen mee maar wat erg om je hond op zo'n manier te verliezen. Ik wens je enorm veel sterkte toe. 

Sommige honden, vooral oude en hele jonge, kunnen een reactie geven op de ketamine. Gebruik daarvan wordt bij dese risico groepen vaak afgeraden. Ketamine is hét middel waardoor ze ik slaap vallen. Ik denk dat dat fataal is geweest bij jouw hondje... Ik zou denken dat die dierenartsen beter hadden moeten weten en zeker voor zo'n lange termijn die medicatie geven...

 Ik begrijp jouw reactie.

De korte versie van dit verhaal is dat mijn hondje in 2011 geopereerd is aan een primaire longtumor. Hierna hoeste hij jaren niet meer en had een heel fijn leven. Toen hij 16 werd en slechthorend en slechtziend was, maar verder in heel goede conditie, wilde ik een staaroperatie laten uitvoeren zodat hij weer kon zien. De controle foto's van de longen een jaar eerder gemaakt, waren toen "rustig", ondanks dat mijn hond eind 2014 weer een hoestje had in de nacht.

Ik had dus niet verwacht dat in februari jl. tijdens de vooronderzoek voor de staar operatie, een tumor bij de andere long werd gevonden. De staaroperatie ging uiteraard niet door, maar het hoesten en de ongemakken verergerde snel. En toen had ik dus een voor zijn leeftijd fitte, actieve hond, die pijn en ongemak ervaarde van een longtumor.

Ik heb toen gevraagd of deze verwijderbaar was, en daar is een team van goede gespecialiseerde artsen bij betrokken geweest. Ik heb meerdere malen gevraagd of ik niet te ver ging en of het wel verantwoord was, en er werd mij gezegd dat ze er niet aan zouden beginnen als ze het niet zagen zitten. Uiteraard werd ik wel gewaarschuwd voor de risico's van de operatie in combinatie met de leeftijd. 

De tumor bleek volgens de ct-scan goed verwijderbaar en dan moet je snel een keuze maken. Mijn hond vermagerde, hoestte meer en had pijn, zelfs als hij pijnstiller kreeg. De keuze was een kans geven en opereren, of binnenkort in laten slapen. Ik heb vijf weken gedaan over deze beslissing, en aangezien mijn hondje nog lang niet klaar was met zijn leven, heb ik hem die kans gegeven. Er zijn geen enkele complicaties geweest, niet tijdens en niet na de operatie. Het enige was door het hele rapport terug komt is het gedrag, en ik herken dit van de narcoses die hij vroeger kreeg.

Ik weet niet wat de normale dosis is voor honden en katten om ze in slaap te houden. De katten van mijn zusje waren een keer vergiftigt en kregen heftige epileptische aanvallen en deze zijn toen ook 2 a 3 dagen in slaap gehouden, ze lieten ze steeds even beetje wakker worden,maar toen schoten ze steeds weer in een heftige epileptische aanval en dus werden ze weer plat gespoten.

Het is voor een dier niet prettig om zwaar in paniek te zijn en dat is natuurlijk ook niet best voor de genezing van de operatie. Jammer dat de kliniek waar hij geopereerd niet wist dat je hond zo slecht op narcose reageert, dan hadden ze wellicht daar rekening mee kunnen houden. Je hondje was 17 jaar dus dementie en desoriëntatie is natuurlijk heel logisch dan om daaraan te denken.

Maar misschien kan je naar je eigen dierenarts gaan om te vragen wat een normale dosis is om een hondje in slaap te houden?

Maar of het de narcose is of dat het gewoon ouderdom is in combinatie met de operatie (dat is echt niet niets voor zo'n oud hondje) of dat gewoon zijn hart er mee gestopt is omdat het gewoon erg zwaar had de laatste dagen?

Ik heb ooit eens een oude kat van 21 laten opereren omdat deze een cyste op ooglid had en deze zorgde ervoor dat oog niet meer dicht kon met alle gevolgen vandien, de kat was topfit en ik kon het niet over mijn hart krijgen om haar in te laten slapen omdat door een cyste haar oog teveel pijn deed. De operatie ging goed, maar het herstel was erg zwaar en na paar dagen kwamen er toch nog comlicaties en moest ze weer onder lichte narcose. Tijdens deze narcose kreeg ze 2 keer een hartstilstand, maar overleefde het wel. Een simpele operatie bij een hoogbejaarde kat. Het heeft 2 maanden geduurd voor ze weer beetje oke was. Een operatie is gewoon heel erg zwaar voor oude dieren.

Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote gemis. Je hebt gedaan wat je kon, maar het lijfje van je hondje was gewoon op.

Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit grote verlies

Het hart van mijn hond was prima in orde. Tijdens en na de operatie heeft dit geen een keer gehapert. De spoedarts gaf ook aan dat het niet lag aan het hart, dat heeft stevig doorgeklopt totdat het geen zuurstof meer kreeg. Het lichaam van mijn hondje was erg sterk, maar het lijkt er meer op dat hij op was van 36 uur desorientatie en stress. Na de ct-scan 5 weken eerder was hij ook 12 uur lang van slag, ook thuis nog. Ik heb dit toen gemeld en gevraagd wat voor medicijn er naast de gasnarcose toegediend was. Dit was Propofol, maar tijdens de operatie zou er een ander medicijn toegediend worden. Hiervan konden ze de uitwerking dus niet van tevoren inschatten. Het is erg waarschijnlijk dat mijn hondje daar overstuur uit wakker werd. Vervolgens zijn ze meteen aan de gang gegaan met elk uur narcose middel toedienen naast de pijnmedicatie. Blijkbaar heeft niemand na een paar uur gedacht dat het vreemd was dat hij zo overstuur bleef, ondanks alle medicatie. Echter toen ik het rapport aan mijn kenissen liet lezen, herkende hun meteen de symptomen in combinatie met de medicatie die elk uur werd toegediend...

Wat een verdrietig verloop! Heel veel sterkte met jullie verlies.

Ik weet zelf niet hoe of wat met deze medicatie. Wel kan ik je aanraden om, als je alle informatie binnen hebt, het hele dossier door een onafhankelijke dierenarts te laten beoordelen. Deze kan je dan wellicht vertellen waarom ze gehandeld hebben zoals ze gehandeld hebben en of de juiste protocollen gevolgd zijn die horen bij het ziektebeeld van jou hondje. Hij of zij kan ook vertellen of er rare/afwijkende dingen zijn gebeurd.

Veel sterkte.

Wat overvalt je dit....al die vragen en de'wat als'. Ik kan je perfect begrijpen!

Heb je nog de dierenarts die de eerste operaties heeft gedaan en die overgestapt is op andere narcose vanwege de onrust?

Ik zou hem of haar de medicatie laten nakijken.

wens je veel sterkte

" Wat overvalt je dit....al die vragen en de'wat als'. Ik kan je perfect begrijpen!
 
Heb je nog de dierenarts die de eerste operaties heeft gedaan en die overgestapt is op andere narcose vanwege de onrust?
Ik zou hem of haar de medicatie laten nakijken.
 
wens je veel sterkte "

Kiki, Wodan

Mijn eigen dierenarts gebruikte in eerste instantie altijd een "normaal" narcose middel bij mijn hond voor kleine, korte ingrepen zoals een bultje wegsnijden. Toen mijn hond elke keer een slechte reactie op die narcoses gaf, stond ik daar niet echt bij stil. Ik dacht dat dat "normaal" was. Toen mijn hond later een keer in een andere kliniek gasnarcose kreeg voor een ct-scan, kwam hij een kwartier na wakker worden opgewekt de deur uit lopen. Ik heb dit toen aan mijn eigen dierenarts verteld en die zei dat dat komt omdat het een gasnarcose was. Vanaf toen heb ik gezegd dat ik nooit meer een "normale" narcose voor mijn hondje wil en dat is dus ook niet meer gebeurd.

Ik vind het nogal vreemd dat je hondje zo lang aan de domitor zat. Honden reageren soms slecht op de Ketamine icm het wakker worden, maar om dan maar weer narcosemiddel toe te gaan dienen vind ik een vreemde gedachtegang. 

Heb je al overlegd met de dierenarts waarom ze dit hebben gedaan? Neem aan dat hij op de Universiteit lag (ivm webcam)? Die kunnen deze keuze vast wel onderbouwen.

Sterkte met het verlies van je trouwe ventje...

Ik heb hier nog niet met de dierenarts over gesproken, ik weet pas sinds vanavond dat deze middelen narcose middelen zijn. Hier kwam ik bij toeval achter toen ik mijn buurmeisje vertelde over het overlijden van mijn hondje en zij het rapport door las. Aankomende week verwacht ik het volledige rapport en dan zal ik er zeker naar vragen bij de arts die dit heeft voorgeschreven en natuurlijk ook aan mijn eigen dierenartsen.

Heel veel sterkte

Beste Anita,

Heel eerlijk gezegd schrik ik enorm van de Fentanyl pleister van 25 Ug/uur.
Dit is omgerekend tussen de 90 en 135 mgr. morfine per 24 uur.
Dit is in mijn ogen een veel te zwaar middel voor zo'n klein en oud hondje als die van jou.
Zelf heb ik ervaring met Fentanyl pleisters, mijn hoogste gebruik was 50ug/uur, maar ik ben begonnen met 12, daarna 25 daarna 37 en toen 50.
Ook in mijn werk, (terminale thuiszorg) ben ik bekend met dit paardenmiddel.
Ik weet dat het het ademhaling moeilijker maakt, daarom snap ik helemaal niet dat ze juist bij jou hondje, die aan een longtumor geopereerd is, dit middel geven!
Daar zou ik maar eens kritische vragen over stellen.

Heel veel sterkte hoor en wil je nog meer informatie over iets dan hoor ik het van je.

 Er is een reden dat mensenartsen geen dieren migen behandelen. Oa om dit soort dingen te voorkomen. Er is verschil in receptorgevoeligheden tussen diersoorten. Daar hebben dierenrtsen wel voor geleerd. Misschien eerst dingen checken voor je dit soort uitspraken doet. 

 Beste Didy,

Bedankt voor je reactie. Zelf heb ik helemaal geen verstand van medicatie, hoewel ik mij wel aan het inlezen ben over de gebruikte medicatie. Ik schrik van wat ik tegen kom. De afgelopen dagen was ik in de veronderstelling dat mijn hondje zoveel stress had o.a. omdat hij, ondanks mijn twee dagen bijna smeken, zijn eigen vertrouwde mandje niet in zijn hok mocht hebben. Dat past niet werd er constant gezegd, terwijl achteraf bleek dat dat prima gepast had. Pas nu ik weet dat hij constant onder invloed van narcose middelen is geweest, besef ik dat een groot gedeelte van zijn gedrag daardoor veroorzaakt kan zijn. Aangezien hij vroeger altijd al extreem reageerde na ontwaken uit zo'n narcose. Zelfs enkele weken terug reageerde hij nog 12 uur lang erg heftig op Propofol was was gebruikt in combinatie met gasnarcose. Ik heb dit toen ook duidelijk vermeld. Er zou tijdens de operatie zowiezo een ander middel gebruikt worden waarvan ze de uitwerking niet konden voorspellen. Maar als arts zijnde weet je dan toch bij voorbaat dat het hondje overgevoelig kan reageren? En dan ga je jezelf toch achter je oren krabben als zijn gedrag dagen lang voort duurt, dat je dan mischien de bijsluiter van de gegeven medicatie eens moet nalezen op bijwerkingen? 

Ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee moet, want in de korte gesprekken die ik met de arts en spoedarts had afgelopen week wast iedereen zijn handen in onschuld en werd de medicatie uiteraard niet besproken. Aankomende week zal de arts nog contact met mij opnemen, ook om de laboratorium uitslagen te melden.

Als de (combinatie van) medicatie mijn hondje in deze constante staat van paniek en angst heeft gebracht, dan moet dit wel serieus genomen worden, want ik zou niet willen dat dit iemand anders ook overkomt.

"De handen in onschuld" ????

nav een leek op internet is de reactie van veterinaire professionals ineens verdacht? 

Fraai werk Didy

Anita, het lijkt me inderdaad verstandiger dat je met een dierenarts t hele proces nog eens naloopt. Wij hebben er niet voor gestudeerd. Medicijnenen werken bij mensen heel anders dan bij dieren. Dat kun je niet met elkaar vergelijken.

 Met de handen in onschuld bedoelde ik eigenlijk de situatie met het mandje. Ik heb maandag morgen bij binnenkomst al gevraagd of hij alsjeblieft in zijn eigen mand mag. Hij was oud, bijna doof en slechtziend. Omdat ik al had verwacht dat hij onrustig uit de narcose zou komen, en ik weet dat hij in zijn eigen mand ook in zo'n situatie (dat heb ik 5 weken terug nog ervaren) wel rustig gaat liggen. Het werd afgewimpeld met "dat past niet, geeft maar een deken en knuffel mee". Toen ik later op de dag het hok op de camera zag, realiseerde ik mij dat de mand daar makkelijk in past. Ik wilde niet lastig zijn, maar toen mijn hond de volgende morgen nog in paniek en gedesorienteerd door zijn hok rolde, heb ik de receptie gebeld of alsjeblieft de mand mag komen afgeven. Ik zou hierover terug gebeld worden, dit is nooit gebeurd. Vervolgens werd er een plastic mand in zijn hok geplaatst waar hij niet in wou. Toen ik in de middag de chirurg aan de telefoon had, en zij vertelde mij dat alles goed ging en hij de volgende dag naar huis mocht, heb ik haar nogmaals gezegd dat ik zeker weet dat hij zou gaan liggen in zijn eigen mand. Weer werd gezegd dat dat niet past, ze had het nagevraagd zei ze. Echter toen mijn hond overleden was en wij in de kliniek aankwamen, heb ik aan de spoedarts gevraagd hoe groot het hok was waar hij in verbleef. Het hok bleek ruim genoeg te zijn voor de mand en zij kon mij niet vertellen waarom daar zo moeilijk over was gedaan. Een dag later heb ik dit ook nog met de chirurg besproken, en zij was erg emotioneel en zei mij dat daar zeker nog over gesproken gaat worden.

" Anita, het lijkt me inderdaad verstandiger dat je met een dierenarts t hele proces nog eens naloopt. Wij hebben er niet voor gestudeerd. Medicijnenen werken bij mensen heel anders dan bij dieren. Dat kun je niet met elkaar vergelijken. "

Paddy's Mate

Bedankt voor je reactie. Uiteraard ben ik dit van plan, zodra ik het volledige rapport heb ontvangen zal ik dit met mijn eigen dierenarts doornemen.

Ik hoopte dat er mensen op het forum zijn die in een kliniek werken en weten of dit de normale behandeling is in deze situatie.

Je hebt pb!

Stuur Joop eens een bericht.

" Stuur Joop eens een bericht. "

Kiki, Wodan

Bedankt voor je reactie, ik had hem zojuist al een berichtje gestuurd.

Heel veel sterkte. 

 Dat is de aanbevolen dosering voor honden tot 10 kilo.........

 Ben jij dierenarts, Wendy?

In de officiele bijsluiter staat namelijk dat je dit middel niet moet gebruiken voor korte duur.. Risico bij ademhalingsproblemen en longziekten, risico voor oudere en zwakke patienten, ademhalingsproblemen kunnen zich voordoen als je tegelijkertijd middelen gebruikt als kalmerende middelen, verdovende middelen en spierontspanners.

Heb alle bijsluiters inmiddels gelezen en de combinatie van alle medicatie lijkt nogal extreem. Feit blijft dat mijn hondje constant over de rooie was (en uiteindelijk gestikt is volgens de spoedarts, terwijl er met autopsie niets gevonden is).