Als donderslag bij heldere hemel...

" Ik vrees dat het kleine prutsje weggedaan is.
Ik heb een paar keer een PM gekregen en wat tips gegeven en daarna niks meer...
Ook een paar keer PM gezonden om te vragen hoe het met de pup is, geen antwoord meer...
 
Spijtig voor dat beestje, én voor hen, je hebt zoveel vriendschap van een dier, óók van een dove hond!
 
Ik vreesde er al voor, weinigen voelen zich geroepen een dove hond op te vangen . "

Martine

Ik heb ook nog contact gehad met haar, het nieuws dat haar hondje ook bij de second opinion doof bleek viel haar heel zwaar.

Ik vind het wel vervelend, dat er weer zo tegenaan moet worden gekeken. "Ik vrees dat het kleine prutsje weggedaan is".... Waarom moet je dat vrezen? Dat een hond eventueel (weten we niet zeker) weggedaan is naar een baasje die de hond wél kan begeleiden en hier alle tijd en ruimte voor heeft, is niks om te vrezen. Als een hond niet in je situatie blijkt te passen dan vind ik niet dat iemand zich schuldig moet gaan voelen of de schuld moet krijgen omdat hij een hondje herplaatst...

Ik vind dat gewoon ZO stom dat mensen daar alleen maar negatief over spreken. Iemand hier van HP, een vriend van mij, heeft ook 1 van zijn honden moeten herplaatsen, en is sindsdien ook niet meer actief omdat hij al weet wat hij anders over zich heen krijgt hier... alleen maar onbegrip  

Mijn trainer van de puppy en basis cursus zit in ook in de herplaatsing en zegt het precies hetzelfde, een hond is iets waar je misschien wel 15 jaar mee samen moet leven, als dan blijkt dat het niet klikt om wat voor reden dan ook, dan kan je jezelf wel lopen pushen, maar daar wordt zowel het baasje als de hond niet blij van... Dan is de hond beter af in een huisje waar hij wel past..

Nee... Ik vind het beslist geen schande, en ook niet iets om voor te vrezen... Ook niet spijtig voor dat beestje... Goede kans dat hij een gouden mandje elders heeft gekregen...

Anouk; ik waardeer je reactie zeer!

Oordelen hebben we snel klaar, hoe het echt zit weten we niet.

Elkaar maar druk maken met 'om ter meeste voor de hond over te hebben'.......dat hoeft toch niet.

Zorg dat je hond happy is en geniet ervan. Het mag hier geen wedstrijd worden 'om ter beste baas'......

Als we echt het welbevinden van de hond voor ogen hebben, dan moeten we ook kunnen toegeven dat als er soms iets niet 'goed zit' er dan beter een bocht wordt genomen (herplaatsing bvb) dan dat we ongelukkig blijven in die situatie.

We kunnen elkaar hier raad geven en echt, dat is al heel veel waard, maar de beslissingen 'ten huize van'.....daar kunnen we geen inzage in hebben. Is zo individueel, zo persoonlijk.

ps; jammer van je kennis dat die wegblijft. Voor mij hoeft dat zeker niet!  (we zijn toch geen sekte )

Ooit hadden wij ook een dove pup. Een Jack Russell. Samen met vrienden een hondje gekocht, broer en zus. Bij het spelen viel al op dat onze pup haar broertje niet los liet met spelen. Haar broertje krijste van de pijn met spelen, maar ons teefje liet niet los...

Na een week kreeg ik ineens het gevoel dat ze doof was. Ook omdat ze niet wakker werd, als ik thuis kwam. Ze reageerde eigenlijk nooit.

Ik dus een paar keer met pannendeksels achter haar herrie staan maken en nee, er kwam geen reactie.

Wij naar de dierenarts. Die concludeerde dus ook doof. Hij adviseerde toen (heel lang geleden) de pup terug te brengen naar de fokker.

Hij vond het te gevaarlijk. Een dove Jack Russell. Inderdaad vanwege het bijtgevaar. Wij hebben toen, zonder nadenken , de pup teruggebracht naar de fokker. Die wist weer een plek waar meer dove hondjes opgevangen werden en gebarentaal zou worden geleerd...

Ik heb me daar ook wel eens schuldig om gevoeld, maar de fokker vond dat niet nodig, omdat ze op een goede plek terecht kwam.

Ik denk wel dat het anders zal zijn als je een hond al langere tijd hebt. Dan ken je hem al en ga je over op een andere aanpak en benadering.

Mocht de topicstarter het hondje elders ondergebracht hebben,  begrijp ik dat wel. Zeker omdat ze kleine kinderen heeft.

Ik leef nog! Hebben een wat onrustige periode gehad (ook buiten ons hondje om) dus heb de telefoon een tijdje links laten liggen..

vind het érg jammer dat hier word gesproken over "ik vrees dat het kleine prutsje is weggedaan"..

ten eerste, en jullie kennen mij niet dat snap ik, hoef je bij ons nergens voor te "vrezen". Áls wij over wat dan ook een keuze

maken is deze zeer weloverwogen (oke oke ik koop soms ook impulsief een veel te duur paar schoenen maar jullie snappen wat ik bedoel).. 

Daarnaast doe je een hond niet weg maar zoek je er een ander goed thuis voor... "Weggedaan" is als we haar aan een boom hadden gebonden of bij t asiel hadden af gegooid, of bij de liegende fokker hadden terug gebracht.

wij hebben inderdaad met heel erg veel verdriet besloten om Lotje elders te laten wonen. We hebben mensen gevonden welke jarenlang westies hebben gehad, gepensioneerd zijn en leven voor dit ras. Deze dame (en heer) zijn al tijden bezig om uit Belgie westies op te mogen vangen die bij een inval zijn weggehaald (veelal ook "gehandicapt").. Haar kleinzoon is ook slechthorend (en vernam dat hij Lotje aan het uitleggen was in gebarentaal dat je ook met de handen kan communiceren).. We gaan eerdaags langs om nog even te kijken waar ze woont en wellicht blijven we dat wel doen.. 

Het was een zeer weloverwogen beslissing die met name onze dochter van 4,5 erg zwaar is gevallen maar het wel snapt. 

Wat anderen hier van vinden of over te zeggen hebben; het zal me wat.

Zoals ik al zei: jullie kennen ons niet en kunnen niet oordelen of het in onze situatie past. Ja, je hebt een beeld bij een pup en een verwachting.. En een dochter die dag in dag uit een hondje aan het roepen is die niet reageerd dan doet je dat pijn. Niet alleen om mijn dochter maar ook om Lotje.. Ook al zal zij niet beter weten dan dat ze niks hoort.. 

We hebben ons verdiept in alles, heb met hondenscholen contact gehad, heb met de zus van oude buren van ons contact gehad die dit ook hebben mee gemaakt en op basis daarvan én het fantastische thuis wat we voor haar gevonden hebben deze keuze gemaakt.. En geloof

me: ik heb 3 dagen zitten janken als een klein kind in bed en als de kinderen op bed lagen... 

Ik waardeer alle goede adviezen die jullie gegeven hebben, heb ze samen met mijn man doorgenomen en met sommige ook wat gedaan maar dit is voor Lotje het beste en voor ons misschien ook.. 

Ik hoop alleen dat er ook een beetje begrip getoond kan worden in plaats van dat mij dingen worden verweten... 

Slaap lekker :-)

" Ik leef nog! Hebben een wat onrustige periode gehad (ook buiten ons hondje om) dus heb de telefoon een tijdje links laten liggen..
vind het érg jammer dat hier word gesproken over "ik vrees dat het kleine prutsje is weggedaan"..
ten eerste, en jullie kennen mij niet dat snap ik, hoef je bij ons nergens voor te "vrezen". Áls wij over wat dan ook een keuze
maken is deze zeer weloverwogen (oke oke ik koop soms ook impulsief een veel te duur paar schoenen maar jullie snappen wat ik bedoel).. 
Daarnaast doe je een hond niet weg maar zoek je er een ander goed thuis voor... "Weggedaan" is als we haar aan een boom hadden gebonden of bij t asiel hadden af gegooid, of bij de liegende fokker hadden terug gebracht.
wij hebben inderdaad met heel erg veel verdriet besloten om Lotje elders te laten wonen. We hebben mensen gevonden welke jarenlang westies hebben gehad, gepensioneerd zijn en leven voor dit ras. Deze dame (en heer) zijn al tijden bezig om uit Belgie westies op te mogen vangen die bij een inval zijn weggehaald (veelal ook "gehandicapt").. Haar kleinzoon is ook slechthorend (en vernam dat hij Lotje aan het uitleggen was in gebarentaal dat je ook met de handen kan communiceren).. We gaan eerdaags langs om nog even te kijken waar ze woont en wellicht blijven we dat wel doen.. 
Het was een zeer weloverwogen beslissing die met name onze dochter van 4,5 erg zwaar is gevallen maar het wel snapt. 
Wat anderen hier van vinden of over te zeggen hebben; het zal me wat.
Zoals ik al zei: jullie kennen ons niet en kunnen niet oordelen of het in onze situatie past. Ja, je hebt een beeld bij een pup en een verwachting.. En een dochter die dag in dag uit een hondje aan het roepen is die niet reageerd dan doet je dat pijn. Niet alleen om mijn dochter maar ook om Lotje.. Ook al zal zij niet beter weten dan dat ze niks hoort.. 
We hebben ons verdiept in alles, heb met hondenscholen contact gehad, heb met de zus van oude buren van ons contact gehad die dit ook hebben mee gemaakt en op basis daarvan én het fantastische thuis wat we voor haar gevonden hebben deze keuze gemaakt.. En geloof
me: ik heb 3 dagen zitten janken als een klein kind in bed en als de kinderen op bed lagen... 
Ik waardeer alle goede adviezen die jullie gegeven hebben, heb ze samen met mijn man doorgenomen en met sommige ook wat gedaan maar dit is voor Lotje het beste en voor ons misschien ook.. 
Ik hoop alleen dat er ook een beetje begrip getoond kan worden in plaats van dat mij dingen worden verweten... 
Slaap lekker "

RLJ

 Fijn om weer even van jullie te horen! Ik verwijt jullie in elk geval helemaal niks.. Jullie hebben een TOP oplossing gevonden voor een hele moeilijke en ook hele gevoelige situatie, en het klinkt alsof de pup een super plekje heeft gevonden.. Ik kan niet anders zeggen dan dat jullie top baasjes zijn geweest voor de pup  Jullie hebben alles gedaan wat jullie konden doen voor haar, en dat is genoeg! Nu heeft zij haar gouden mandje, omdat jullie dat haar gunde... Super... Uiteindelijk de beste oplossing voor iedereen 

" Ik leef nog! Hebben een wat onrustige periode gehad (ook buiten ons hondje om) dus heb de telefoon een tijdje links laten liggen..
vind het érg jammer dat hier word gesproken over "ik vrees dat het kleine prutsje is weggedaan"..
ten eerste, en jullie kennen mij niet dat snap ik, hoef je bij ons nergens voor te "vrezen". Áls wij over wat dan ook een keuze
maken is deze zeer weloverwogen (oke oke ik koop soms ook impulsief een veel te duur paar schoenen maar jullie snappen wat ik bedoel).. 
Daarnaast doe je een hond niet weg maar zoek je er een ander goed thuis voor... "Weggedaan" is als we haar aan een boom hadden gebonden of bij t asiel hadden af gegooid, of bij de liegende fokker hadden terug gebracht.
wij hebben inderdaad met heel erg veel verdriet besloten om Lotje elders te laten wonen. We hebben mensen gevonden welke jarenlang westies hebben gehad, gepensioneerd zijn en leven voor dit ras. Deze dame (en heer) zijn al tijden bezig om uit Belgie westies op te mogen vangen die bij een inval zijn weggehaald (veelal ook "gehandicapt").. Haar kleinzoon is ook slechthorend (en vernam dat hij Lotje aan het uitleggen was in gebarentaal dat je ook met de handen kan communiceren).. We gaan eerdaags langs om nog even te kijken waar ze woont en wellicht blijven we dat wel doen.. 
Het was een zeer weloverwogen beslissing die met name onze dochter van 4,5 erg zwaar is gevallen maar het wel snapt. 
Wat anderen hier van vinden of over te zeggen hebben; het zal me wat.
Zoals ik al zei: jullie kennen ons niet en kunnen niet oordelen of het in onze situatie past. Ja, je hebt een beeld bij een pup en een verwachting.. En een dochter die dag in dag uit een hondje aan het roepen is die niet reageerd dan doet je dat pijn. Niet alleen om mijn dochter maar ook om Lotje.. Ook al zal zij niet beter weten dan dat ze niks hoort.. 
We hebben ons verdiept in alles, heb met hondenscholen contact gehad, heb met de zus van oude buren van ons contact gehad die dit ook hebben mee gemaakt en op basis daarvan én het fantastische thuis wat we voor haar gevonden hebben deze keuze gemaakt.. En geloof
me: ik heb 3 dagen zitten janken als een klein kind in bed en als de kinderen op bed lagen... 
Ik waardeer alle goede adviezen die jullie gegeven hebben, heb ze samen met mijn man doorgenomen en met sommige ook wat gedaan maar dit is voor Lotje het beste en voor ons misschien ook.. 
Ik hoop alleen dat er ook een beetje begrip getoond kan worden in plaats van dat mij dingen worden verweten... 
Slaap lekker "

RLJ

 Ik ben blij dat je nog iets laat weten, dit stelt me gerust.

Het spijt me als je je gekrenkt voelt over mijn commentaar, dat was niet de bedoeling.  Er zijn echter genoeg dove hondjes, die van het ene huis naar het andere verhuizen doordat het geschikte baasje niet gevonden/gezocht wordt.

Mijn ongerustheid komt enkel voort uit die ervaringen...

fijn dat je nog even wat laat weten, een eerlijk verhaal en ieder maakt zijn keuzes.

Ook snap ik de frustratie van Martine wel heel goed. Maar in elk geval weten we nu iets meer en is de pup in goede handen, dat is het belangrijkst.

Wat ik je wel mee wil geven, mocht je overwegen een andere pup in huis te halen, is dat je met een pup die wel goed kan horen precies zo voorzichtig (in de zin van opletten en begeleiden) moet zijn als met een dove pup, vergis je daarin niet, een horende pup kan net zo goed happen als hij schrikt of zich bedreigd voelt, of overprikkeld raakt door de kids. Dat zal je een kind of hij het snapt of niet toch moeten leren.

Dat klinkt als een geweldig nieuw huisje. Ik denk dat dit voor jullie de beste oplossing is 

Fijn dat je nog even laat weten hoe het gelopen is.

Lotje heeft haar warme mand gevonden.

" fijn dat je nog even wat laat weten, een eerlijk verhaal en ieder maakt zijn keuzes.
Ook snap ik de frustratie van Martine wel heel goed. Maar in elk geval weten we nu iets meer en is de pup in goede handen, dat is het belangrijkst.
 
Wat ik je wel mee wil geven, mocht je overwegen een andere pup in huis te halen, is dat je met een pup die wel goed kan horen precies zo voorzichtig (in de zin van opletten en begeleiden) moet zijn als met een dove pup, vergis je daarin niet, een horende pup kan net zo goed happen als hij schrikt of zich bedreigd voelt, of overprikkeld raakt door de kids. Dat zal je een kind of hij het snapt of niet toch moeten leren. "

Dobry

 Dat begrijp ik zeker.. Alleen is het met een niet horend hondje toch even iets anders... 

We zijn er nog niet over uit wat we willen. Dit was een hondje uit een "thuis" nestje (waar achteraf meer mis mee bleek te zijn).. Dus ik wil eigenlijk een westie met stamboom, ook die kunnen wat mankeren maar worden wel wat beter gecontroleerd etc. Maar goed dat kost ook wat dus denk dat we voorlopig even wachten.. 

Het is ongelooflijk hard en pijnlijk deze hartverscheurende beslissing te moeten maken, maar je hondje heeft nu een « soul-mate » en het nieuwe baasje ook, geweldig dat jullie zo een schitterende match konden vinden.

De meeste mensen hier op HP weten wel hoe pijnlijk het kan zijn om een hond te verliezen, weinigen hebben enig flauw besef dat het 10 keer pijnlijker is voor de beslissing te nemen om een hond af te staan, in de hoop op een beter leven … maar ik denk dat jouw hoop er geweldig mooi uitziet

"  Ik ben blij dat je nog iets laat weten, dit stelt me gerust.
Het spijt me als je je gekrenkt voelt over mijn commentaar, dat was niet de bedoeling.  Er zijn echter genoeg dove hondjes, die van het ene huis naar het andere verhuizen doordat het geschikte baasje niet gevonden/gezocht wordt.
 
Mijn ongerustheid komt enkel voort uit die ervaringen... "

Martine

Ik voel me niet gekrenkt alleen mag je niet iedereen over 1 kam

scheren.. En denk niet dat ik een onzorgvuldige indruk heb gemaakt toch? Maar is prima zo, wij hebben een super goed gevoel bij haar nieuwe huisje en ze zit daar beter op haar plek dan hier! 

 Nou absoluut! Ik ben 2 westies verloren; de eerste vlak na de geboorte van onze dochter en de ander vrij kort na de geboorte van onze zoon; heb heel veel met die dames meegemaakt. Zij waren mijn steun en toeverlaat toen mijn broer overleed toen ik 13 was dus met hun ging het laatste stukje van mijn broer ook "dood".. Heb het met Lotje net zo moeilijk gehad.. Het enige dat mij troost in dit geval is dat ze ergens is waar ze heel veel liefde en de benodigde aandacht krijgt.. Als wij deze mensen niet hadden gevonden dan hadden we haar denk ik niet eens laten gaan... 

Ik ben blij dat het pupje goed zit. Wat de reden van herplaatsing betreft, ik zal het wel weer niet mogen zeggen maar doe het toch, erg dat doof zijn ook al een reden is om een hond weg te doen, al heb ik er nog erger gehoord, dat moet ik toegeven.

Je kan een kind niet leren om een hond rustig te benaderen, raar, mijn ouders konden dat wel en al van heel jongs af leerde ik dat..maarja dat was vroeger zeker, tegenwoordig lukt dat blijkbaar niet meer, want het is maar een kind.

Dus ik ben enkel blij voor het hondje dat ze het goed heeft, dat jullie daar tenminste wel voor gezorgd hebben, dat verdient dan wel een pluim.

Goed gezegd MR .....

Onze lady was ook stokdoof toen ze ouder werd door chronische oorontstekingen maar ook slechtziend. Daardoor kon ze alleen bewegingen goed zien, details niet ze kon niet zien waar ik stond omdat ze mij niet kon onderscheiden van de achtergrond dan stond ze verdwaald om zich heen te zoeken. Ik zwaaide dan naar haar en dan kwam ze aanrennen. Werkt denk ik ook wel als je hond alleen doof is omdat zwaaien door de grove beweging ook van grotere afstand gezien kan worden. Ziet er alleen maf uit.. Wel raar om die opluchting soms te merken aan zo'n hond. Ze was altijd zo blij als ze weer bij me was. Wist waar de roedel was. Vond ik erg bijzonder ze was daarvoor nooit zo heel aanhankelijk maar had zichzelf zoveel aangeleerd.

 Wat bij jullie werkte hoeft niet bij andere mensen te werken. We kennen TS en de kinderen niet, dus ik denk dat zij dit uiteindelijk het beste kan inschatten. Wij kunnen wel gaan oordelen achter onze computer maar we zien niet alles. Ik vind dat met alles wat ze hier schrijft het er vanaf straalt dat ze het beste voor het pupje wilt. En in dit geval was het pupje het beste af bij iemand anders. 

"  Wat bij jullie werkte hoeft niet bij andere mensen te werken. We kennen TS en de kinderen niet, dus ik denk dat zij dit uiteindelijk het beste kan inschatten. Wij kunnen wel gaan oordelen achter onze computer maar we zien niet alles. Ik vind dat met alles wat ze hier schrijft het er vanaf straalt dat ze het beste voor het pupje wilt. En in dit geval was het pupje het beste af bij iemand anders.  "

Doortje & Tibbe

 Ook dit is goed gezegd Doortje maar ik hoop  écht toch  dat er in dat gezinnetje geen ander hondje komt. Dit zijn geen mensen die beseffen wát er allemaal bijhoort . 

Wat fijn dat jullie een goed nieuw thuis voor de pup hebben gevonden. Alleen jullie kunnen daarin een beslissing nemen en hebben het daar vast heel moeilijk mee gehad.

Ik denk dat het goed is dat de pup nu bij mensen is die ervaring hebben. Deze pup weet niet anders dan doof te zijn, voor haar is het normaal. Zij zal de gevoelens van medelijden en verdriet daarom ook niet begrijpen. De pup kan daar erg verward door worden met negatief gedrag tot gevolg. 

Overigens zijn gebaren vrij makkelijk aan te leren. Door mijn eigen gezondheid kan ik vaak niet praten. Mijn honden reageren dan ook geheel op gebaren. Erg handig, want ook als ze in een loslaatgebied lopen hoef ik nooit te schreeuwen  :)

Het mooiste voor een hondje als dit is om met een andere stabiele hond op te groeien. Honden leren elkaar van alles en op die manier kun je ook makkelijker de gebaren aanleren. 

Veel succes met jullie zoektocht naar een nieuwe pup. Om het jullie zo gemakkelijk mogelijk te maken, zou ik op zoek gaan naar een fokker die op karakter koppelt. Een pup die past in een gezin met jonge kinderen en die makkelijk is in karakter. 

 maar dit geldt toch precies zo als voor een pup die wel horen kan?

Dat heb ik juist de ts al een paar keer proberen uit te leggen, dat daar geen verschil in zit. Een peutertje ga je dat ook niet uitleggen en verwachten dat hij dat dan snapt, je begeleid het kindje en de hond, of het een pup of volwassen hond is, of hij kan horen of zien, ziek is of gezond, dat maakt niet uit.

Persoonlijk vermoed ik dat het zelfs zou kunnen zijn dat een dove pup wat relaxter is met kinderen omdat hij die drukke stemmetjes  niet hoort?

RLJ

Dank voor je uitgebreide verslag. Prijzenswaardig dat je je kwetsbaar opstelt.

Jullie hebben een zeer wel overwogen beslissing genomen en een gouden mandje voor Lotje gevonden bij ervaren oudere hondenliefhebbers, die veel tijd en aandacht aan Lotje kunnen besteden. Deze moeilijke beslissing gaat niet in je koude kleren zitten.

Een gezin met 2 kleine kinderen van 4 1/2 en 1 jaar is verre van de ideale woonomgeving voor het grootbrengen en opvoeden van een dove pup.

Ik zou zelf zo'n pup wel gehouden hebben, maar ben dan ook in een totaal andere situatie; ik heb geen kleine kinderen en heb de tijd om veel aandacht aan een pup te geven en te trainen.

Ik heb een hond terug gestuurd naar de kweker in het kader van agressie problemen ook in combinatie met kind, in shock na de boodschap te ontvangen te hebben dat ze de hond hebben moeten laten inslapen omdat ze er achter kwamen wat de oorzaak was van de problemen – na onderzoeken in de dierenkliniek door medische problemen in eerste instantie ontdekt bij de zuster en in wetenschap dat er ook een pup uit de nest kwam met zware hersenschade die ze vrij snel hadden moeten laten inslapen en de medische en gedragsproblemen van onze hond.. moederhond werd seks-hormonen toegedient gedurende zwangerschap , cascadre reactie van hormonen , tweeslachtig , op hersenniveau de neurotransmitters , …

Nu ja vrij in shock heb ik het verhaal hier gedaan op HP (ongeveer een jaar hebben we erover gedaan voor de hond terug te sturen naar de kweker) gedeeltelijk uit het onbegrip hoe zulke zaken kunnen gebeuren ondertussen het al lang op de medische black-list flaters staat bij mensen, maar ook voor een groot stuk onbegrip en frustratie voor GT die eigenlijk een lijst van doorgeven symptomen zomaar naast zich neer legt en ook hoe je merkt hoe GT eigenlijk redeneren hier …maar dat is een ander verhaal

NU ja wat ik je wil zeggen dit zijn het soort van reacties op HP: “wat jij deed is niets anders dan het niveau van het terugsturen van hond naar de kweker omdat de kleur u niet aan staat”… dit is het HP niveau. ik leef met u mee.

 Het leven van de kinderen in gevaar?  Een Westie? 

Ik denk dat élke hond een gevaar kan zijn, maar een Westie is nou niet direct de hond van de Baskervilles.

En inderdaad, Dobry, ik denk dat een horende hond een stuk meer problemen zal hebben met gillende kinderen. 

Maar ook een kind opvoeden om te leven met honden kost tijd en aandacht, als het kind in dezelfde kamer is als de hond, zal je erbij moeten blijven en dat zal je met elke hond of kat moeten doen of je peuter gaat aan de oren trekken en in de oogjes prutsen...  dat doen kinderen, verkennen, en dat moet je begeleiden van dag één.

Misschien beter geen hond, tot je tijd hebt om de kinderen te begeleiden of tot ze oud genoeg zijn om te beseffen wat je van hen wil.

"  Ook dit is goed gezegd Doortje maar ik hoop  écht toch  dat er in dat gezinnetje geen ander hondje komt. Dit zijn geen mensen die beseffen wát er allemaal bijhoort . 
  "

Anny en Lance

 Wauw, je verdient een prijs voor het in 1 zin rot laten voelen van mensen. Wat een nare opmerking zeg! Fleur, de laatste westie die wij hadden was met 2,5/3 ook slechthorend en later doof door oorproblemen.. Zij heeft een fantastisch leven gehad bij mij en mijn ouders, ook met kleine kinderen (ben een nakomertje, was al jong tante en na het overlijden van mijn broer heeft zijn vrouw en baby van 2 maanden jaren bij ons gewoond).. Maar zij is wel

opgevoed met gehoor en had haar zus bij zich: zij was de leider tot ze kwam te overlijden.  En ja je moet ook met een horend hondje goed opletten met kinderen daar ben ik me zeer van bewust.. Echter kan je een horend hondje als ik mijn zoontje verzorg en zij iets doet wat niet mag wel met je stem corrigeren.. En aangezien mijn zoontje nog vrij veel verzorging nodig heeft (om maar een voorbeeld te noemen). Een hondje kan altijd wat mankeren en dat maakt ook niet uit maar ben ik nu een slecht mens die niet weet wat er bij een hond komt kijken omdat ik niet egoïstisch wil zijn en haar een thuis (met inderdaad ook andere honden) en mensen met zeeën van tijd die haar met gebaren goed op kunnen voeden? 

"  Het leven van de kinderen in gevaar?  Een Westie? 
Ik denk dat élke hond een gevaar kan zijn, maar een Westie is nou niet direct de hond van de Baskervilles.
 
En inderdaad, Dobry, ik denk dat een horende hond een stuk meer problemen zal hebben met gillende kinderen. 
Maar ook een kind opvoeden om te leven met honden kost tijd en aandacht, als het kind in dezelfde kamer is als de hond, zal je erbij moeten blijven en dat zal je met elke hond of kat moeten doen of je peuter gaat aan de oren trekken en in de oogjes prutsen...  dat doen kinderen, verkennen, en dat moet je begeleiden van dag één.
 
Misschien beter geen hond, tot je tijd hebt om de kinderen te begeleiden of tot ze oud genoeg zijn om te beseffen wat je van hen wil. "

Martine

 Toevallig is een vriendin van mij vroeger in haar gezicht gebeten door een westie toen ze  8 was.... Maar dat lag ook wel aan de manier waarop dat hondje is opgevoed.. Elke hond kan vals worden!

 ja dat bedoelen we ook, dat elke hond zich bedreigd kan voelen als hij niet goed begeleid is, dat is dan toch een taak die je als ouder serieus moet nemen, kind en hond spreken niet altijd dezelfde taal, dus zul je als tolk moeten optreden

"  maar dit geldt toch precies zo als voor een pup die wel horen kan?
 
Dat heb ik juist de ts al een paar keer proberen uit te leggen, dat daar geen verschil in zit. Een peutertje ga je dat ook niet uitleggen en verwachten dat hij dat dan snapt, je begeleid het kindje en de hond, of het een pup of volwassen hond is, of hij kan horen of zien, ziek is of gezond, dat maakt niet uit.
 
Persoonlijk vermoed ik dat het zelfs zou kunnen zijn dat een dove pup wat relaxter is met kinderen omdat hij die drukke stemmetjes  niet hoort? "

Dobry

 De keuze is al gemaakt dus dat je nog steeds doorgaat met advies geven of wat misschien beter zou zijn snap ik niet zo goed.. Wat jij beter vind hoeft een ander niet zo te vinden.. Wij hebben goed nagedacht en alles afgewogen en zouden haar alleen laten gaan als we een huisje zouden vinden waar ze blijft en waar ze volledig op haar plek zou zijn. En dat hebben we gevonden! En hoe mooi is het dat een kind van 4 helemaal staat te huilen dat opa en oma een hondje hebben dat hetzelfde is als hij ? Het voelt voor ons alsof dit voorbestemd was....