Hummie socialiseren: het gaat de goede kant op

 Het is ook heel moeilijk soms

maar wat je nu allemaal voelt werkt niet

Je maakt het persoonlijk...dat moet je niet doen

Het is niet jou schuld dat hummie dit doet

Maar hummie heeft wel een reden

misschien dat hummie destijds nog niet durfde aan te vallen en gedwee gedrag liet zien

Iets uit hummie's verleden triggert dit

Jou taak is als een coach te kijken...en een coach zal proberen met een nieuwe ingang tot trainen te komen

Ben wel benieuwd wat de dierentolk aangaf als je het wil vertellen..( pb?)

"  Het is ook heel moeilijk soms
maar wat je nu allemaal voelt werkt niet
Je maakt het persoonlijk...dat moet je niet doen
Het is niet jou schuld dat hummie dit doet
Maar hummie heeft wel een reden
misschien dat hummie destijds nog niet durfde aan te vallen en gedwee gedrag liet zien
Iets uit hummie's verleden triggert dit
Jou taak is als een coach te kijken...en een coach zal proberen met een nieuwe ingang tot trainen te komen
Ben wel benieuwd wat de dierentolk aangaf als je het wil vertellen..( pb?) "

Roos,Jeff en Waldo

 Ze zag hokken.. heel veel hokken. Daar zat Hummie ook. Veel verschillende rassen. Als die ergens gewend was werd die weer weggerukt. Veel stress, geen zelfvertrouwen. Hij was toen gewend bij mij en zo blij dat die eindelijk wist wat liefde was. Ze sprak met hem toen ik weg was.  Hij kon goed alleen blijven zolang die moe was.  Was net met de uitlaatservice meegegaan  (wat achteraf niet zo bleek) 

Verder had hij het over vriendjes en vriendinnetjes.En over een hond met een zwarte krullen vacht waar die veel van geleerd had. Hoe sterk de band tussen ons was, hoe gek die was op mij en hoopte dat die altijd mocht blijven. Dat het soms veel voor hem was. 

Oja en hij zei gaat over de kong: Ik krijg altijd wat als ze weggaat en dan moet ik veel moeite doen om het eruit te halen. ik weet wel dat ze het erin stopt kan ze het net zogoed zo geven.

Dat die probeerde zo goed mogelijk zijn best te doen.

Dat is wat ik nog zo even uit mijn hoofd weet. 

Vervelend dat er even een terugval is, maar idd ups en downs horen erbij. 

Kan het zijn dat hij de dagen ervoor misschien wat meer stress heeft ervaren? Ik merk dit bij yara namelijk erg in haar gedrag.

Dan is ze heftiger in haar reacties daarna. 

En die stress kan echt echt ook van dingen komen waar ik het eerst niet zou zoeken. 

Gaat de oppas ook anders met hem om dan jij? 

En je hebt eerst ook een andere oppas gehad toch? Hoe was hij daar? 

 dat is waar ik hoop zie

veel lijkt op waldo..hokken heel veel hokken..je desolaat voelen ivm de vloer onder je vandaan geveegd

Ik vond waldo nogal ontwijkend in veel antwoorden maar ook hij gaf wel hints

naast hem zitten en samen gek doen op dat moment vond hij fijn

nagels knippen was een no go

en poep was lekker en eten..hij snapte niet  dat dat niet mocht

Toch werd poep eten daarna handelbaar..hij liet het vallen of met rust

de dierentolk zei:Krijg je dan geen eten thuis van Roos?

dat heeft bij hem toch een klik gemaakt denk ik dan

een goede dierentolk geeft dus ook stof tot nadenken voor de hond

of zorgt dat de hond dingen kan loslaten

dat jij op rot moment denkt niet goed genoeg te zijn

triggert bij hem misschien..ohh hel ik moet weg

Jeff gaf veel meer info..ook over waldo

Hoelang is dat consult geleden en zijn er ook vragen aan hummie gesteld van wat hij wilde

Oh Rachelle, ik kan met goed voorstellen dat je soms radeloos ervan wordt.

Ken dat gevoel een beetje.

Maar er is 1 rede waarom ik weet dat je het volhoudt.........

Je houdt van Hummie !!

Mij hebben ze ooit gezegd dat zo'n traject vergelijkbaar is met een sinus. Alleen worden de afstanden tussen de curves steeds breder.

Hou moed...wat er zolang in geslopen is duurt zeker zolang voordat hij ermee kan omgaan. Die arme schat en arme jij.

Wens je veel kracht en succes !!

dankjewel voor alle opbeurende woorden had ik even nodig denk ik! 

Vanavond bezoek gehad. 2 vriendinnen.. ging al veel en veel beter. Bleven eten van 19 tot net hier geweest. Een enkele keer reageerde hij.. eerste keer kwam van uit zichzelf.  De rest miss ook wel door spanning.. bezoek hond t toch wel akelig ondanks muilkorf. Dat heeft natuurlijk ook invloed weer op mij. Hem ook weer meer op de plaats laten liggen. Hij sprong zelfs een keer naast het bezoek op de bank.. snuffelen. Bezoek schrok daar wel van.. Dus denk dat dat meespeelde. 

Toen we aan het koken waren lag hij in de keuken erbij omdat we niet met hem bezig waren maar met koken was er geen enkele reactie. Ook niet met heen en weer lopen. Toen er ook onder de tafel bijgelegen. 

Op de een of andere manier moet ik ook soms bars zijn tegen hem.. met een gewone nee luistert die bv niet. En eigenlijk haat ik dat wil ik dat helemaal niet.. Misschien dat het daar ook aangelegen heeft vorige keer. Door de succeservaringen de vorige x de teugels teveel laten vieren. 

Bezoek is ook bij mij gebleven en ben even lekker gaan  lopen met hem waar die los kon.

Al bij al ben ik best tevreden!

" Vervelend dat er even een terugval is, maar idd ups en downs horen erbij. 
Kan het zijn dat hij de dagen ervoor misschien wat meer stress heeft ervaren? Ik merk dit bij yara namelijk erg in haar gedrag.
Dan is ze heftiger in haar reacties daarna. 
En die stress kan echt echt ook van dingen komen waar ik het eerst niet zou zoeken. 
 
Gaat de oppas ook anders met hem om dan jij? 
En je hebt eerst ook een andere oppas gehad toch? Hoe was hij daar?  "

Yara

 niet wat ik weet.. kan natuurlijk altijd.. 

Oppas kan veel soepeler zijn naar hem. 1 x wat zeggen en hij reageert.. met wandelen kan t ook allemaal daarom stuk ontspannender.

Bij Jeanine hier van het forum. Dat was zijn eerste ervaring met oppas. Maar ook zij kon hem aaien bezoek ontvangen etcetera. Dat was in de periode dat die bij mij ook nog gewoon mee op bezoek gaan (vaste plekken)

 dankjewel lief doet me goed! 

Hou heel veel van hem! Zou hem nooit weg kunnen doen.. maar wel dat ik soms gedacht heb is het niet beter voor hem

"  dat is waar ik hoop zie
veel lijkt op waldo..hokken heel veel hokken..je desolaat voelen ivm de vloer onder je vandaan geveegd
Ik vond waldo nogal ontwijkend in veel antwoorden maar ook hij gaf wel hints
naast hem zitten en samen gek doen op dat moment vond hij fijn
nagels knippen was een no go
en poep was lekker en eten..hij snapte niet  dat dat niet mocht
Toch werd poep eten daarna handelbaar..hij liet het vallen of met rust
de dierentolk zei:Krijg je dan geen eten thuis van Roos?
dat heeft bij hem toch een klik gemaakt denk ik dan
een goede dierentolk geeft dus ook stof tot nadenken voor de hond
of zorgt dat de hond dingen kan loslaten
dat jij op rot moment denkt niet goed genoeg te zijn
triggert bij hem misschien..ohh hel ik moet weg
 
Jeff gaf veel meer info..ook over waldo
 
Hoelang is dat consult geleden en zijn er ook vragen aan hummie gesteld van wat hij wilde "

Roos,Jeff en Waldo

 Bij wie heb jij gedaan? ik via dit forum adresje gekregen. Moet even nazoeken wie het was.  Ga nu wel twijfelen.. maar eigenlijk was de tolk toch wel een teleurstelling. Vooral dat alleen zijn je denkt dat alles goed gaat ook oa door zo'n lezing die dat bevestigd. Wie zegt dan dat andere dingen kloppen je gaat twijfelen 

Had jou tolk info van jou honden? Denk als ze Hummie Google ze bv heel wat vinden. Heb al veel geld weggegooid aan dingen die niet hielpen. Anderzijds helpt het wel.. helpt het hem beter begrijpen. Sessie is anderhalf jaar geleden. Ja Hummie was heel blij hier te wonen. Voor hem mocht vooral alles blijven zoals het was, en wilde hij voor altijd hier blijven. 

zo even je topic gelezen, wat doe je het goed!!

ook al is er af en toe een terugval, kijk eens wat je al bereikt hebt, dat is veel.

Over die riem zou ik niet vallen, sterker ik heb hem zelf ook, met stop, die hangt altijd losjes aan de nek, want Faro trekt niet, hij vind het zelfs fijner dan een halsband, alleen daar kan je een penning aan hangen.

faro was 8 toen hij kwam, het uitvallen heb ik ook meegemaakt, niet dat hij naar mensen hapte, was ook niet met snoepjes af te leiden(nu wel trouwens) maar na heel veel oefenen en veel dingen doen is het helemaal goedgekomen,

We denken wel eens, weet je nog? bijna 5 jaar geleden, dan kan je bijna niet geloven dat hij zo was, niemand kan dat geloven die Faro toen niet hebben gezien.

Faro is nu een hele rustige stabiele hond, heerlijk!

Daar ga jij ook nog komen, en ja soms gaat het wat minder, maar straks maak je ineens hele grote stappen en zeg je ook, weet je nog hoe Hummie vroeger was?

Ik hoop het voor je.

Goed bezig in ieder geval, leuk om je te gaan volgen

 vind het altijd mooi te lezen wat jullie bereikt hebben.. en dat faro kleine hondjes helpt zo stabiel is..

Ik hoop het dat ik over een tijd kan zeggen.. weetje nog en kijk eens nu. Zou al heel tevreden zijn met wat meer rust erin, dat ik hem weer vertrouwen kan bij andere mensen. Uitvallen aan de riem naar mensen etcetera is er wel bijna uit!

Leuk dat je volgt!

ja inderdaad, morgen gaat hij weer kleine hondjes helpen, dat is mijn man zijn loopje, ik kom daar zelden.

Als faro nu blaft dan schrik van ik wat er uit zijn mond komt haha een paar weken geleden deed hij het ineens, ik heb hem niet gecorrigeerd omdat ik dacht, hij zal er wel een hele goed reden voor hebben..

Ik vind ook dat je grote stappen hebt gemaakt, heerlijk om te lezen, dat gaat helemaal goed komen, ik weet het zeker!!

 Dus zijn gedrag is erger geworden, of lees ik dat verkeerd? 

Of komt het doordat hij nu meer op vreemde plekken komt. 

Weet je, het is super lastig want je weet gewoon niet wat er exact in dat koppie omgaat. 

Maar je doet in elk geval een hoop om hem te helpen en dat is zeker te prijzen 

Ik ben nu zelf aan bat begonnen met Yara.  Heb tot nu toe het idee dat het haar helpt, maar ook enigszins verward omdat er meer zelfstandigheid van haar verwacht wordt.

Dus de juiste methode blijft toch een kwestie van uitproberen.

Maar ik denk dat jullie goed op weg zijn al zal er geen quick fix zijn. 

Misschien helpt het om voor jezelf bij te gaan houden wat er gebeurt,  een soort dagboek.

Wie weet ontdek je een patroon of in ieder geval een soort houvast voor jezelf om ook de positieve momenten terug te lezen als er even een mindere dag is? 

"  Dus zijn gedrag is erger geworden, of lees ik dat verkeerd? 
Of komt het doordat hij nu meer op vreemde plekken komt. 
 
Weet je, het is super lastig want je weet gewoon niet wat er exact in dat koppie omgaat. 
Maar je doet in elk geval een hoop om hem te helpen en dat is zeker te prijzen 
 
Ik ben nu zelf aan bat begonnen met Yara.  Heb tot nu toe het idee dat het haar helpt, maar ook enigszins verward omdat er meer zelfstandigheid van haar verwacht wordt.
Dus de juiste methode blijft toch een kwestie van uitproberen.
 
Maar ik denk dat jullie goed op weg zijn al zal er geen quick fix zijn. 
Misschien helpt het om voor jezelf bij te gaan houden wat er gebeurt,  een soort dagboek.
Wie weet ontdek je een patroon of in ieder geval een soort houvast voor jezelf om ook de positieve momenten terug te lezen als er even een mindere dag is?  "

Yara

 Weer positief terug gelukkig.  Gister echt genoten van het wandelen en zojuist ook. Hij ging zelfs even echt zwemmen. .

Toen ik Hummie kreeg was die echt zoo angstig ging tegen de muren op. Niet benaderbaar. Eerste 2 weken kreeg je hem geeneens mee naar buiten. (en dan is wonen op een appartement echt ruk) naar mij toe zocht die gelukkig wel redelijk snel contact. In de eerste paar weken 2 bijtincidenten geweest die wel verklaarbaar waren.  Sinds dien ging die alleen maar vooruit. Mee op bezoek was wel af en toe uitvallen tegen mannen maar nooit gebeten.. Zelfs het punt bereikt dat dat er zogoed als uit was. Kan  nog een kerst herinneren bij m'n tante wij gourmetten de hondjes met elkaar spelen en samen slapen.  Een andere keer geprobeerd met kinderen ging perfect. Wat ik eigenlijk niet verwachtte. Met alle hondjes en kinderen op de bank gezeten. 

En toen opeens kreeg hij een terugval. Heb nog steeds geen idee waarom. Bij mijn tante iemand gebeten, mijn moeder, en 2 pogingen toen die los liep. Nu gaat die dus aan de riem bij mensen zonder hond  (met hond reageert die op de hond dus dat is geen probleem) Van die terugval alweer veel gewonnen.. maar het contact naar andere mensen toe blijft heel lastig. Als ik met hem loop althans.. 

Als iemand theorieën over onderstaande heeft hoor ik het graag.. vind ik best tegenstrijdig: 

- Als er vuurwerk dichtbij is en Hummie schrikt rent die naar mij toe ipv weg. Durf hem dus ook los te laten rond deze periode.  Normaal 's vluchten als een hond schrikt normaal.  Dat betekend toch dat die eigenlijk ontzettend op mij vertrouwd? 

- Hummie heeft laatst een operatie gehad speekselklier is verwijderd. Vrouwtje stond in de file toen hij al wakker werd.  Kwam daarbinnen en de assistente zei wat heb jij een lief hondje.  Ik dacht huh? Was die wakker geworden beetje in de war geweest. Zij bij hem in het hok.. Hummie op schoot en maar kusjes geven.  Je zou verwachten dat juist dan de angst naar voren zou treden. 

- Hij is op de oppas ook echt gericht net als op mij. Maar als hij bang is voor vuurwerk of onweer zoekt die troost bij haar man.. terwijl zij er ook is.  Hij accepteerd hem en hij kan hem ook pakken als het nodig is.. maar hij zou er niet heen gaan voor te aaien.. 

Rachelle, ik zit vaker over Hummie te denken.

Hummie is een kruising waar naar mijn inziens duidelijk een cocker inzit.

Als ik het gedrag van Hummie lees dan moet ik steeds vaker denken aan het rode cocker syndroom  of wel ragesyndroom.

Cockers werden op kleur gefokt, vroeger. Daardoor is er een "agressie" probleem ontstaan. Uit het niets kan een heel lieve cocker bijten en dan weer heel lief zijn (even simpel uitgelegd) Later zijn goede fokkers bewust gaan fokken om dit karakter probleem te voorkomen.

Hummie is een kruising (dus niet van een goede oplettende fokker)

Een cocker met het rode cocker syndroom gekruist met een ander ras met specifieke karakter eigenschappen.......daar kun je dit probleem door krijgen.

Elke keer als ik jou verslag lees dan moet ik denken aan het rode cocker syndroom.

 Toen faro het eerste jaar vuurwerk meemaakte ging hij er vandoor, nu weet hij dat hij bij ons dichtbij het veiligst is, maar als hij weet waar de auto stat dan gaat hij naar de auto.

De vuurwerkangst zit echt wel diep, hij kan er ook vandoor gaan als we te ver weg zijn, dus loslaten doen we hem niet in die tijd.

Elke hond reageert anders met angst, de ene zoekt bescherming bij een mans de ander probeert er juist vandoor te gaan.

Ik denk dat Hummie bescherming zoekt bij mensen.

En bij wie hij zich het meest veilig voelt daar gaat hij dus heen, faro gaat dan naar mijn man, ik trek me dat niet persoonlijk aan, ik ben blij dat hij het doet.

Vergeet ook niet te genieten, ik zeg niet dat jij het doet, maar ik heb het wel gedaan in het begin, er te veel mee bezig zijn, maar soms moet je ook gewoon genieten.

 Ik ken het syndroom.. Hummie doet het alleen bij mij naar anderen. Mij zou die bv niet bijten. Hoe ik de uitleg lees over het syndroom is het niet persoons afhankelijk maar echt opeens 

edit: of interpreteer ik het verkeerd?

lief dat je meedenkt!

 helemaal gelijk ik moet soms ook meer genieten. 

Klopt.. maar hoe kan het dan dat hij juist bescherming zoekt bij iemand die hij wel accepteerd maar bv niet opzoekt.. terwijl de oppas zelf is die helemaal gek mee vertrouwd die op en in zo'n situaties gaat die naar haar man. 

Als je wat meer gaat genieten dan ben je veel meer ontspannen, dat breng je over en zo worden de trainingsmomenten ook makkelijker.

Vandaar dat ik erbij schrijf.......de karakter eigenschappen van de andere kruising.

Het syndroom gecombineerd met een andere karakter trek kan dit geven.

Iedere omschrijving van een syndroom is theoretisch....praktisch kan het anders zijn.

Sorry    Ik blijf bij de kruising van het rode cocker syndroom met een andere karakter eigenschap van de 2e helft.

Lekker eigenwijs...ik     

Ik denk dat veilig voelen en iemand leuk vinden 2 verschillende dingen zijn, dus als je bang bent ga je niet naar die leuke, maar naar die veilige, de truuk is dat je dan ook moet zorgen dat je veilig word, en dat kan alleen door ontspannen, en dan is de cirkel rond.

Voorkeur voor veiligheid zou je altijd blijven houden.

 nee hoor niet eigenwijs.. interessant!

Dus als ik het goed begrijp bedoel jij dat door de karaktereigenschap het syndroom bij mij eruit komt? en het dus wel specifiek kan zijn dus niet gericht op mij? 

 Hij zoekt mij dan ook op als er vuurwerk is bv schrikt en rent naar mij toe. 

Voorbeeld wat ik bedoelde was de oppas (vrouw) en met vuurwerk of onweer zoekt die bescherming bij haar man  

Tja, weer eigenwijs 

Ik zelf zou ook zo zijn maar.........

je hebt een hond met een "probleem"

probeer niet voor alles een waterdichte verklaring te vinden

dat geeft uiteraard stress bij jou......dus Hummie neemt dat ook weer op.

Probeer hem te accepteren ( en uiteraard te werken om de scherpe kantjes eraf te halen)

denk dat als jij het accepteert (nogmaals het probleem , goed dat je eraan werkt) jij ook meer ontspannen, meer onbevangen, meer spontaan met hem omgaat. Waar hij weer positief op reageert.

Zelf ben ik ook een denker....waarom......maar soms moet je accepteren en loslaten........dat geeft aan 2 kanten rust !!

 ja de man is dan veiliger in Hummies ogen, denk ik..

neehoor Brigitte ik snap je punt en daar heb je gelijk in. ik wil altijd alles begrijpen maar soms valt iets niet te begrijpen en is het nu eenmaal zo. 

Yoop, kan goed.. maar wel heel apart haha. ik denk soms hummje denkt hij is groot en sterk die beschermt me wel.. 

dat stemmetje in me hoofd zit er wel nog steeds. Is hummie niet beter af bij iemand anders? Als Hummie zou kunnen kiezen zou hij dan kiezen voor hier te wonen of bij de oppas? Doe ik er beter aan hem te herplaatsen bij iemand die dit gedrag wel kan ombuigen? 

ik hou heel veel van hem.. zou niet zonder hem kunnen.. maar het blijft wel in mijn hoofd zitten. Hou ik dit nog vol 10 jaar zonder dat er verandering optreed? 

 Sorry, Sorry,.......zet dit van je af !!

Je geeft zelf aan de Hummie zich goed voelt bij jou en het voorbeeld van het vuurwerk.

Zet het van je af, die gedachte. Dan wordt er weer een muur tussen Hummie en jou afgebroken.

Een hond voelt en ruikt emoties.

Weet hoe je voelt en denkt.

Heb dat hier met Zabaa gehad.

Verdriet, denken, piekeren ect.

Toen kwam ik in een situatie thuis dat veel van mij vergde waardoor ik minder met het verhaal Zabaa bezig was.

Nu , na 3 jaar, zie ik haar nog en weer ontwikkelen in positieve zin.

Neem van mij aan dat een hond die emoties van je oppikt.

Je hebt voor hem gekozen, je houdt van hem en LAAT LOS DIE GEDACHTE !!

Klinkt misschien raar maar als je er niet zo verbeten mee bezig bent dan is alles meer ontspannen.....ook de relatie tussen jullie .

 begrijp me niet verkeerd.. het 's het allerlaatste wat ik wil. 

Maar soms vraag ik me gewoon  af is dat eerlijk tegenover Hummie. Voelt hij zich daar niet beter.. gelukkig en zonder de stress van het uitvallen/mij beschermen enzovoorts.. 

Is het niet juist egoïstisch