Lentekriebels

De zo'n schijnt, de vogeltjes fluiten, alles komt weer in bloei en de hormonen gieren door het lijf van mijn 1 jarige (ongecastreerde reu) labrapuber 

De lentekriebels uiten zich in spontane doofheid voor bepaalde commando's, eeuwig snuffelen want ieder sprietje moeten we geroken hebben en helaas de heerlijke geuren van de loopse teefjes die opgepikt worden. 

Van de week in een losloopgebied waar 2 loslopende loopse teefjes (wisten we in eerste instantie niet) liepen, waar onze puber zo erg in geïnteresseerd was dat hij maar besloot om met hun mee te lopen. Commando's kent hij op dat moment niet meer. Baasje van de teven liep stug door en gevolg was dat wij onze hond 20 minuten kwijt waren. We vonden hem hevig spelend met andere honden terug (leuk dat je zo gemist wordt ). Gelukkig kwam hij nu wel op het commando 'hier' en hebben hem maar aangelijnd mee verder genomen. De baas van de loopse teven nog wel gevraagd waarom hij maar stug doorliep en zijn loopse teven niet aan de lijn heeft (lijkt mij voor de teefjes erg prettig want die werden belaagd door alle reuen die er maar waren), maar helaas geen normaal antwoord.

In huis heeft Duco voor zover ik merk geen last van de gierende hormonen die de lente met zich meebrengt. Is rustig, eet en drinkt gewoon, piept niet of wil niet iedere keer naar buiten enz enz. Gewoon lekker zichzelf zoals hij altijd is.

Na deze lange intro is mijn vraag:

Hoe gaan jullie om met de lentekriebels van jullie hond? Merk je een gedragsverandering en zo ja, wat dan? Merk je helemaal niks? Wat doe je als je reu de geur van een loopse teef ruikt en dus spontaan doof is en zijn eigen gang gaat?

Ben benieuwd naar jullie antwoorden en misschien wel tips. Heb dit namelijk nog niet eerder bij de hand gehad (Is wel onze tweede reu maar ons eerste reutje is helaas maar 11 maanden geworden)

Deze leeftijd is ondanks het puberen genieten, echt, je gaat veel ontdekken van het karakter van je hond, zitten er proppen in de oren, een stapje terug , even aanlijnen en wat leuks doen dan, los hoef niet altijd hoor, er zijn genoeg dingen te beleven al zit je hond aan de lijn......en dat de lente er aan komt, ja merkbaar hier , lekker naar buiten willen en mij sleept ze wel mee......

 Loopse teefjes kom je het hele jaar door tegen, dus er staat je nog wat te wachten qua gierende hormonen 

Hier geen lentekriebels, ik heb echte winter-fanaten, die krijgen de kolder in hun kop als de temperaturen dalen en er sneeuw in de lucht hangt. 

" Deze leeftijd is ondanks het puberen genieten, echt, je gaat veel ontdekken van het karakter van je hond, zitten er proppen in de oren, een stapje terug , even aanlijnen en wat leuks doen dan, los hoef niet altijd hoor, er zijn genoeg dingen te beleven al zit je hond aan de lijn......en dat de lente er aan komt, ja merkbaar hier , lekker naar buiten willen en mij sleept ze wel mee...... "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

 Ik geniet ook inderdaad van de puber periode,  soms niet haha. Net wat je zegt, je ziet dat zijn karakter gevormd wordt!

"  Loopse teefjes kom je het hele jaar door tegen, dus er staat je nog wat te wachten qua gierende hormonen 
 

Alaska's Finest!

 Misschien dom van mij hoor....maar zijn er in de lente dan meer loopse teven?? Want het valt me nu pas op dat Duco er buiten zo op reageerd.  Of heeft dat dan weer met zijn leeftijd te maken?

 Dat heeft met z'n leeftijd te maken. Je hond wordt volwassen, en dus wordt ie.. euh… hormonaal geprikkeld

Teefjes worden meestal 2 x per jaar loops, en ze hebben elk hun eigen cyclus. Het staat dus los van het lente-seizoen.

"  Dat heeft met z'n leeftijd te maken. Je hond wordt volwassen, en dus wordt ie.. euh… hormonaal geprikkeld

Alaska's Finest!

 Geweldig verwoord, hormonaal geprikkeld hihi

Dus het is de leeftijd, ja dat had ik ook wel kunnen weten eigenlijk. Maar dan alsnog ben ik wel benieuwd of er honden, zowel reu als teef, veranderen als het lente wordt. Kan het zijn dat het veranderen van de seizoenen ook invloed heeftv op onze honden?

Ik merk zelf dat als het lente wordt ik vrolijker ben, enorme drang heb om mijn interieur te veranderen en me hele huis te schrobben maar ook merk ik dat mijn manier van eten veranderd. Misschien zit het ook allemaal wel tussen me oren hoor haha.

Maar als wij veranderingen kunnen merken aan onszelf bij de seizoensverandering, waarom honden dan niet?

 Ja hoor, dat kan.

Zoals gezegd: de onze hebben het vooral in de winter (dat hoort bij hun aard), maar ook de herfst zorgt wel es voor uitspattingen: al die verrottingsgeurtjes in het bos, de vallende bladeren, de wind… daar worden ze wel es helemaal holderdebolder van.

En zo zullen er best ook honden zijn die nieuwe energie voelen stromen bij de eerste lentezon  Lekker samen genieten dan, van jullie vrolijkheid! 

Puck is met dit weer helemaal blij als ze naar buiten gaat. Overal flink de neus in het gras drukken en snuiven maar (gelukkig word ze er niet high van).

Ook houd ze er nu weer van om door het gras te rollen en ook door poepjes van verschillende dieren. Dat heeft ze de hele winter niet gedaan. Sinds het mooi weer is zie ik dit gedrag weer terug komen.

Onee, door de poepjes rollen  wat zal die kleine dan stinken. Misschien ruiken de lente poepjes lekkerder dan die in de winter haha

Yep, hier ook een die soms ineens een wilde bui heeft en zich weer als puber gedraagt (dacht toch écht dat we daar voorbij waren)

ik geef het naderende voorjaar en vogels en eenden maar de schuld

Gewoon volhouden, af en toe hard lachen en geduld hebben dan komt het helemaal goed!

Ja hoor, hier ook.

Zelfs de oude Freggle rolde door het gras vandaag, en bij het wandelen snuffelde hij overal en was lekker aan het rennen.

Hij leek opeens jaren jonger.

En Black (ook intacte reu), die heeft er ook last van.

Het is net of hij veel meer ruikt dan anders, alsof alles buiten tot leven is gekomen en hij alles wil ruiken.

Dus ik hou hem op sommige plekken nu ook meer aan de lijn, dat hij niet te ver afdwaalt.

 Valt mee, lentepoepjes daar zit een bloemengeurtje door heen. De winterpoepjes, daar ruik je de dorre bladeren enzo

Geweldig om die rare streken zien he. Duco leek vanmiddag net een koe die na een lange tijd op stal weer naar buiten mag (dit terwijl meneer regelmatig buiten komt haha). Gelukkig is Duco dus niet de enige met de lente in z'n koppie!