Droom iedere nacht over mijn overleden hond

Hoi Brenda,

Het is toch een prachtige droom? Hij is vrij... En laat zien dat hij hoe dan ook op jou wacht...

Mooier kan het niet! Wat een teken van liefde!

Het klinkt wellicht raar, maar geniet van die dromen samen... En als jij er aan toe bent... Laat hem dan gaan... Je weet toch dat hij op je wacht als jou tijd eenmaal gekomen is...

Maar voor nu is hij nog steeds bij je, omdat jij er nog niet aan toe bent om hem te laten gaan.

 Ik word dan wakker met de gedachten dat mijn overleden honden op me wachten en ze tot die tijd goed verzorgt worden door alle hondenliefhebbers die de hemel rijk is.

Wanneer je droomt komt Blues even gedag zeggen en zo trouw als hij is wil hij dat je met hem mee gaat dus wacht hij maar als je wakker wordt dan bewandeld Blues zijn pad verder met je vader. Op een dag wandel je met ze mee maar laat die dag nog maar heel lang op zich wachten.

Ik put veel troost uit de gedachte dat Vera bij mijn papa is, samen met alle andere dierbare mensen en dieren die niet meer zijn.

Als zij samen zijn, voelt het beter.

Dat heb je mooi geschreven Claire. Misschien moet ik mijn droom zo zien zoals jij dat zegt.Dat het echt een teken van liefde is.

Ik had de verdrietige versie in mijn hoofd: hij moet alleen verder, echt helemaal alleen, zo zonder mij en allen  die hem liefhebben.

Wat was het een machtige vriend! Wat ben ik een bofkont geweest dat ik zijn kameraad mocht zijn. Ik noemde hem altijd mijn hondenkind, dat verdiende hij. Een diertje met zo'n geweldig lief karakter, daar zal toch zeker een plaatsje boven voor zijn. 

Linneke, ik hoop zo van harte dat ik ook zo wakker ga worden. Dat ik juist vrolijk word van mijn samenzijn met Blues in mijn dromen.

• Op 20-02-2016 heb ik Chevy mijn rottweiler in moeten laten slapen, hij mocht 10 jaar 
• worden. Ik ben ziek van verdriet en gemis , ik weet dat ik de juiste keus heb gemaakt
• hij had HD en een spierziekte ,maar hij probeerde tot het laatste moment sterk te
• blijven met zijn pijn ,zijn laaste blik naar mij en 2 likken in mijn gezicht zullen voor altijd op mijn netvlies staan .We waren een eenheid ,chevy en ik . 1 jaar geleden heb ik een hond erbij geadopteerd zodat hij nog een maatje had Bella is haar naam. Ik ben in mijn hoofd zoveel met chevy bezig maar bella geeft mij afleiding voor al als we lange wandelingen maken.Ik praat met haar over chevy en het maakt mij niks uit wat anderen ervan zeggen. Ik ruik mijn maatje om mij heen , we zijn dankbaar voor de grote liefde die hij ons gezin heeft geschonken ,zijn grote ondeugendheid ,zijn trouw ,wat een gemis.
• Jolande

Vreselijk he Jolande, je maatje te moeten missen. Dat afscheid blijft op je netvlies staan. Mijn Berner Blues is nu 8 weken geleden overleden. Er gaan geen dag voorbij of ik denk aan die lieverd. Afgelopen week waren wij op wintersport maar wat heb ik mijn kameraad gemist. Onze eindeloze wandelingen in de sneeuw, onze vaste route.......ik heb hem 1 x deze keer gelopen maar daar is het bij gebleven. Met tranen in mijn ogen en pijn in mijn hart. Onze route blijft onze route en niet van die van mij alleen.

Fijn dat je Bella hebt als afleiding. Die zal Chevy ook onwijs missen. Mijn leven voelt op dit moment heel leeg aan.

Jouw maatje, mijn maatje...........we zullen ze nooit vergeten. Voor altijd in ons hart. Wens jou en je gezin heel veel sterkte.

Jolande veel sterkte ik begryp ook je verdriet het is 9 maand by my en ik mis ze nog steeds je kan ze nooit vergeten ik had toen ook zo een groot verdriet ik heb nu een maltezer 6 maand ze helpt me erdoor maar vervangen kan het niet maar je hebt er veel herinneringen aan vooral mooie en daar zijn wij dankbaar voor liefs nadine knuffel van lilly nog veel sterkte ook brenda

Ik dank iedereen voor zijn of haar reactie ,en lees ook met veel verdriet het verlies wat iedereen heeft meegemaakt , de band tussen mens en dier is zoveel meer dan alleen het hebben van een huisdier ,het is een magische band tussen mens en dier en zoveel liefde en trouw . Als je thuiskomt is er altijd een vrolijk en dat is je hondenkindje. Onvoorwaardelijke trouw en liefde voor altijd.

Veel liefs Jolande

Een hond die je moet missen....is idd een zeer ingrijpende ervaring als je een relatie had die 'zonder woorden' alles vertelde.

Een hond wordt dan deel van je, kruipt onder je huid. Ze zijn er in droeve dagen, delen vreugde en plezier....altijd die dankbaarheid en trouw.

Dat je over je hond droomt, en zeker de manier waarop, doet me ook denken dat je daar veel kracht en troost uit mag putten.

Hij kijkt nog altijd naar je.

Mijn vorige hond is op 3 jarige leeftijd uit ons leven gerukt. Bijtincident.. Heb hier veel angstaanvallen een nachtmerries over gehad. 

Nu heb ik 2 honden. Als ze niet mee op bed slapen wordt ik snachts in paniek wakker en moet ik ze zien liggen ( schrik om ze ook weer zo plots kwijt te spelen). Als ze op bed slapen is er geen probleem en Wordt ik meestal niet meer wakker. 

Ik denk dat je over deze fase heen moet... :( sterkte met het verlies

Nog heel veel sterkte weet hoe het voelt

Wat vreselijk dat je hond door een bijtincident overleden is. Dat blijft je volgens mij altijd bij. Wat een vreselijke gewaarwording. Ben je ook niet bang op straat met je andere 2 honden? Ik begrijp dat je ze dicht bij je in de buurt wilt hebben. Echt afschuwelijk.

Kiki, een hond wordt je zo eigen. Je hoeft maar naar elkaar te kijken en je begrijpt elkaar. Ik had zo ook mijn lieve rustige trouwe Berner vriend. 1 blik van hem en ik wist wat hij bedoelde. Ik kon werkelijk met hem lezen en schrijven. Ik zit nu ook op een Berner site met Berner vrienden. Zo grappig en hoe herkenbaar toch het karakter van een Berner Senne.Toch was die van mij weer anders met zijn eigen dingen. Helaas is mijn allerliefste vriend er niet meer. Ik droom de laatste tijd wel wat minder over hem. Maar dagelijks ben ik nog met mijn gedachten bij hem. Bijna 9 weken zonder mijn aller trouwste kameraad. Het doet nog steeds heel veel pijn. Waar ik loop loop ik alleen, waar ik ben ben ik alleen. Ga ik weg hoef ik niet te denken om er binnen 3 uur weer te zijn. Vreselijk. Ik mis dat leven, ik mis mijn Blues enorm.' s morgens je bed uitkomen en dan naar beneden waar geen hond met heftig schuddende kont mij op staat te wachten. Pijn, het doet onwijs veel pijn.

Heel veel mensen weten hoe het voelt, maar toch zal je het zelf een plekje moeten geven. Ik heb vooral de eerste tijd wel heel veel steun gehad aan alle lieve reacties om mij heen en op internet. De mensen om mij heen praten er steeds minder over (op een paar na!). Ik worstel nog iedere dag met het gemis. En het blijft he, voor de 1 maar een hond, voor mij en voor velen anderen een deel van jezelf: jouw hondenkind.

Blues, love you forever! Mijn lieve kleine grote jongen.

 Wakker worden is dan zo ellendig... kan er van meespreken. Je wil die droom vasthouden maar dat kan natuurlijk niet. Geef jezelf alle tijd, vergeten doe je hem nooit maar de scherpe kanten worden minder, voor een stuk ook dankzij die dromen.

Mooie droom. Ik zou willen dat ik zo'n droom kreeg van mijn overleden hond (11,5 week geleden). Iedereen interpreteer het anders. Ik zou denken dat hij op die manier afscheid neemt, je laat weten dat hij over je waakt en als het jouw tijd is de oversteek te maken hij daar op je wacht. Maar ja, dat is mijn interpretatie. 

Om te kunnen dromen over een overledene, gaat er meestal wat tijd over. Je hoofd heeft tijd nodig, nadien de dromen.  

Je kunt het ook niet forceren, het komt of het komt niet. Al naargelang je hoofd en geest er behoefte en boodschap aan hebben. (is enkel mijn idee)

Komt het niet, dan is mijn gedachte dat je er bij leven en welzijn al zo mee bezig bent geweest, dat het goed is. Je kunt het plaatsen. Je geest kan volgen.  

Al is een droom een fijn moment om ook te herinneren en opnieuw levendig te beleven.

Klinkt mij als een mooie droom. 

Ik herjen het niet op die manier. Wel is mijn vorige berner toen ze nog leefde in mijn droom geweest nadat ik iets in huis had veranderd.

In de droom liet ze heel duidelijk weten dat ze daar heel boos over was.  Omdat er een plek was waar ze niet meer langs kon. De voldende dag heb ik dat toen gelijk veranderd.

Heel veel sterkte met t verlies van jou kanjer. Zeker een flinkert. Ze blijven voor altijd in je hart geweldige dieren elk uniek in zijn/haar zijn.

Bij mij voelde het niet als een prachtige droom. De manier waarop hij mij aankijkt en zo afwachtend van Kom je? En als je dan al zo veel verdriet hebt en je overleden diertje kijkt je zo aan en je kan er niet heen lopen. Hartverscheurend. Ik werd er beroerd van wakker. Ik heb zijn overlijden nog geen plekje kunnen geven. Mijn lieve grote jongen. Ik ben nog dagelijks met hem bezig. Mijn lieve rustige Berner met zijn gouden karakter.

hij gaat niet alleen.
hij wordt opgewacht.
hij wil alleen maar zeggen het is goed ik wacht op jouw.

Wat verdrietig Brenda, wat was Blues een prachtige Berner!

Het verdriet blijft nog wel maar, net wat je zelf al aangeeft, de scherpe kantjes gaan er met de tijd af.

In je droom wil Blues je misschien wel aangeven dat het goed is zo, dat je hem los mag laten..

Koester de fijne herinneringen aan je lieve knuffelbeer..

Je komt er wel! Sterkte!

Nog veel sterkte heb het verleden jaar ook meegemaakt ze zijn in ons hart voor altijd

Wat een lieve berichtjes. 

De dagen gaan gelukkig weer wat beter. Natuurlijk blijft daar altijd het verdriet. Je leert er wat beter mee omgaan. Soms sta je moeilijk op en blijft het je ook de hele dag achtervolgen. Andere dagen ben ik pittig en doe mijn ding.

Vandaag al 4 maanden zonder mijn grote vriend. Soms kan ik er best goed over praten terwijl op een ander moment de tranen in mijn ogen staan. Ach, het is ook niet niks. Je lieverd verliezen aan een rotziekte en nooit meer kunnen zien en aanraken. Nu besef ik pas hoe vaak ik dagelijks om zijn nek hing. Hoe ik diverse malen door mijn knietjes ging om hem een dikke kroel te geven. Voor het slapen gaan hem nog lekker eventjes aanhalen en een dikke zoen op zijn neus.

Dat zijn van die momentjes die je zo gaat missen. 

Mijn lieve Blues, ik zal hem altijd blijven missen. Soms zeg ik tegen mezelf, kom op.....schouders eronder. Denk aan onze heerlijke momenten. Die kan niemand ons afnemen.

Heb je nog een andere hond Brenda? Ik had ditzelfde precies zo toen onze Lobbes overleed. En natuurlijk is geen enkele andere hond hetzelfde of is geen enkele hond uberhaupt te vervangen. Het helpt echt wel enorm je gedachten te verzetten en een andere hond helpt daarbij wel vind ik. Nu krijgt Obi alle knuffeltjes, gelukkig is het net zo'n knuffelbeer haha.

Lobbes is nu al zeker 4 jaar dood. Wat een mooie naam trouwens vind ik dat Blues past enorm goed bij de hond.

Nee ik heb geen andere hond en heb daar ook nog geen behoefte aan. Blues was de hond die ik vanaf jongs af aan heb willen hebben. Ik wilde altijd al een Berner en het liefst een reu. Vraag me niet waarom maar dat vond ik altijd wel stoer en Berners vind ik ook echt prachtig.

En ik heb een geweldige kameraad aan Blues gehad. Zo trouw, luisterde zo goed, kon gewoon los naast me lopen. Ik denk dat je soms een bepaalde klik kan hebben. Dat staat los van een hond leuk en lief vinden. Ik hoefde maar naar hem te kijken of andersom en we begrepen elkaar al. Eigenlijk net als wat je wel eens met mensen kunt hebben.

Ik heb bewust gekozen voor Blues en bewust gekozen voor het afscheid nemen. Rouwen hoort daar helaas bij. Maar rouwen om je allergrootste vriend is niet erg, het doet alleen heel veel pijn. Soms dacht ik wel eens dat ik het gewoon niet kon, zo zonder hem. Nu merk ik dat ik zelf steeds sterker word maar dat het gemis niet minder wordt.

Mijn man wil in de toekomst absoluut weer een hond. Geen Berner meer want dat zou mij teveel verdriet doen. Want wat kan je van je hond zielsveel houden.

Misschien na de zomervakantie of volgend jaar. We zullen zien wat op ons pad komt. Ik mis Blues heel erg, dus vind dat nu ook niet fair naar een andere pup. Ik denk altijd dat ze je verdriet dan zullen voelen.

Ik snap wel dat een hond je er bij kan helpen hoor. Maar voor mij dus nog niet op dit moment. Blues zijn hoekje is nog in de woonkamer, zijn mand met alle knuffels/puppyhanddoek/riem etc. staat nog in de hal op de plek waar hij altijd stond.

Het afscheid nemen gaat bij mij erg langzaam. Eens zal er hier heel misschien weer een pup rondlopen. Met heel veel liefde en plezier zal ik aan mijn Blues terugdenken. Mijn lieve grote zorgzame kanjer.

Destijds moest de naam van de pup met een B beginnen. Hij heette eerst Barrichello. Ik vond Blues een prachtige naam voor een prachtige hond. Heb hem gewoon omgedoopt in Blues Barrichello.

het heeft tijd nodig.
ik heb in 40 jaar al van veel honden afscheid moeten nemen,maar het went nooit.
ik heb dan het geluk dat ik na een paar uur door krijg dat ze goed over zijn gegaan.
en ze bezoeken me ook nog regelmatig tot ik het verwerkt heb en ze kan los laten.

 Ik heb ook bijna een jaar geen  hond gehad na Lobbes. Lobbes was ook echt mijn maatje. Hij was een herplaatser en wilde nog zoveel doen...  Ik kon ook echt geen golden retriever meer hier in huis  hebben, ook geen westie of jack russell voor mij meer trouwens. Ik denk er nu over en vind de rassen nog steeds geweldig. Maar ik denk toch niet dat ik het zou kunnen. Om dezelfde reden... ik kan niet weer naar zo'n typerende hondenkop kijken en dan denken jij bent niet Lobbes, niet Lady...  Ik kwam uiteindelijk bij Obi uit, en eigenlijk lijkt hij in veel opzichten op Lobbes. Maar daar waar Lobbes een "dom blondje" was is Obi een evil genius af en toe. 

Maar het mooie aan het leven is toch dat hoe treurig verlies ook is ... voor elk moois wat verdwijnt er wel weer iets nieuws moois terug komt, ook al is het soms in een andere vorm. 

 Dat lijkt me heel fijn en bijzonder. Ik ruik mijn overleden maatje nog steeds af en toe even. Dan weet ik dat hij bij me is.

Ik heb al eerder op dit forum gezeten in verband met mijn overleden hond  chevy. Op 20 februari is hij ingeslapen 

Maar ik kan het niet loslaten, we waren een eenheid een verbondenheid met elkaar ,ik leef niet meer zoals het zou moeten, ik wou dat ik bij hem kon zijn zoveel mis ik hem, ik blijf wel sterk voor mezelf, we waren altijd samen.. Ik roep elke dag  zijn naam, alles is leeg en leeg ,,ik ben  moe omdat ik hem zo mis. 

Jolande

 Wat naar dat je je zo voelt Jolande. Maar t is ook nog niet zo lang geleden, t kost gewoon tijd. Sterkte hoor.