Duh ik kan me voorstellen als je ooit voor een hond wil gaan het niet een logisch gevolg is dat je dan een kat neemt....
Beetje opdringerig niet?
Ik denk dat ts een verstandig besluit heeft genomen.
Onderzoeken waar de angst zit, voor welke honden, welk gedrag?
Wil ze echt een hond of om haar echtgenoot een plezier te doen?
Want zoals ik al schreef, ik voelde me destijds bij een bijtende, trekkende, springende en op ons rijende hond ook regelmatig onzeker en angstig in het begin.
Heel naïef erin gestapt.
Nooit een hond gehad.
Na 3 dagen, baasje had net een flinke fysieke aanvaring met Santa, heb ik ook gezegd, ik weet niet of ik dit kan, of ik het wil.
Na 5 weken begon de cursus en het harde werken, maar kon ik ook terugvallen op de trainster.
Nu ben ik blij dat Santa's baas zoveel vertrouwen in hem had, en we toen hebben doorgezet.
Want als ik de beslissing had moeten nemen, ik durf niet met 100% zekerheid te zeggen dat ik niet had overwogen om het asiel te bellen.
Ik heb dit weleens eerder op hp gezet, maar had de behoefte om het nog eens te delen.
Tot slot respect voor ts dat ze sommige ongenuanceerde posts op volwassen wijze heeft ontvangen.
En idd, sorry Suzanne, maar ik zou nooit een kat nemen.
Vind t niet vergelijkbaar en heb er echt niks mee.
Een Pers is niet zo maar een kat
Haha, voor mij wel hoor....
tja... ik zit dit zo te lezen en ik krijg er een heel naar gevoel bij.
Je ruilt niet zomaar een hond in en ik mag hopen dat het asiel u geen hond meegeeft.
Geniet van u kind en man en laat een huisdier achterwegen is mijn tip
ze heeft al 2 katten zie profiel
Ik herken dit! We hebben een boxer van 4 jaar overgenomen van een gezin met kleine kinderen. Hij was daar waakhond op groot erf. Hij mocht echter niet in de kamer komen en bleef in de bijkeuken achter een hekje....Dan kon hij wel de keuken en kamer inkijken en de kindjes konden hem ook aanraken of aaien door de spijlen van t hekje....
Of het nou daardoor komt of door iets in zijn karakter, maar vanaf dag 1 liet hij merken door tegen me aan te springen en happen dat hij liever niet had dat ik alleen wegging . Hetzelfde gedrag dus als bij jouw hond. Het is een hondenmanier on iets tegen je te zeggen. Wat ik ontwikkeld heb na maanden trainen, eerst moest altijd mijn man ook nl. mee naar buiten en dan vond de hond t goed als ik ging, is het bevel: blijf! Rustig! Hij verlangt instructies van je, op een rustige manier gegeven. Niet autoritair gaan doen, want dan gaat hij er tegenin ( althans bij mij werkte dat averechts) Heel relaxed en duidelijk blijven. In jouw geval denk ik dat je ook 'laag' moet zeggen. Hoop dat t je gaat lukken, want ik had hetzelfde ruim een jaar geleden; was ook bang van hem...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?