Verlatingsangst na dood van andere hond.

Hallo,

Graag had ik het volgend probleem eens willen voorleggen.
Sinds een 2 tal maanden terug hebben we spijtig genoeg moeten afscheid nemen van onze 16 jarige Jack Russel Jacky en zo blijft onze 2,5 jarige Whippet Milo alleen achter.
Sindsdien is zijn gedrag op bepaalde vlakken toch veranderd...
Als we in de avond gaan slapen dan laten we Milo altijd nog eens buiten om zijn behoefte te doen. Vervolgens kwam hij naar binnen om direct naar zijn bench te gaan. Dit was hij al gewend van als pup. Maar sinds onze Jacky er niet meer is gaat dit moeilijker en moeilijker. Eerst ging hij in de keuken gaan zitten met de oren plat en gisteren wilde hij zelfs bijna niet meer binnenkomen om niet in zijn bench te moeten gaan zitten.
Hij vraagt ook veel meer aandacht (maar dit krijgt hij zo ook al hoor)!
Gisteren bvb. een hele grote wandeling gedaan en hij heeft ook een hele tijd vrij kunnen rond rennen achter zijn bal. Dus moe was hij zeker.
Ik moet ook nog vermelden dat we binnen een klein week je er een Basenji pup gaan bijkrijgen. Misschien wordt het probleem dan vanzelf opgelost? Of het kan ook erger worden... De kennismaking gaat toch ook wat tijd vragen.
Waarschijnlijk is het toch verlatingsangst dat hij mee te maken krijgt???
Veel moet hij niet in zijn bench want mijn vrouw werkt thuis. Dus alleen in de nacht en als we even weg zijn (en de hond kan/mag niet mee).
Als we thuis zijn gaat hij wel spontaan in zijn bench gaan liggen om te rusten (kan hij ook in zijn mand).
Hoe pakken we dat nu het best aan volgens jullie?
Alvast bedankt voor het lezen en eventuele reacties!!!

Heel logisch hoor, dat Milo Jacky mist, opeens alleen.

Mijn Vera had ernstige verlatingsangst (door opgelopen trauma's in Spanje). Zij was eerst mijn enige hond. Raakte al in paniek als ik de deur achter me dicht trok.

Ik heb toen het gastgezin gebeld en toen bleek dat ze het daar niet had, maar daar waren meer honden.

Ik heb toen vrij snel besloten dat ze een maatje nodig had, dat zei mijn gevoel ook.

Vanaf de dag dat Lexi er kwam, was ze gerust.

Ik kon ze prima samen thuis laten.

Later nog Mara en Pientje er bij gekregen en ging allemaal goed.

Dus in Vera's geval was het juist een goede oplossing.

Ik hoop voor jullie ook.

Leuk dat jullie een pup erbij krijgen, ben benieuwd

Bedankt Manon voor de snelle reactie!!! We hopen ook dat hij weer rustiger wordt met een vriendje erbij.
Normaal stonden we op een wachtlijst voor een Basenji en ging het maar volgende winter zijn dat we een pup gingen krijgen maar omdat er een nestje van 8 was hadden we het grote geluk toch nog een reutje te hebben.
We vonden het wel heel vroeg na de dood van onze Jack Russel Jacky maar misschien in de situatie dat we nu verkeren (met Milo zijn verlatingsangst) misschien nog zo slecht niet...
We zien er in ieder geval erg naar uit!!!

Laat het weten he

Sliepen Milo en Jacky altijd samen daar?

Het lijkt mij ook verlatingsangst door het gemis van Jacky waar hij blijkbaar toch veel steun aan had.

Zelf zou ik het niet over mijn hart kunnen krijgen om hem daar dan alleen in de bench te laten en hem gewoon meenemen naar de slaapkamer, zodat hij wat geruster is.

Voor honden is het soms moeilijk om aan nieuwe situaties te wennen, ze houden van vastigheid en gewoontes, maar na verwerken kan dat wel weer helemaal goed komen.

Ik hoop dat hij aan de pup een leuk lief maatje gaat krijgen.

Hoe hij gaat reageren weet je nu natuurlijk niet, goed begeleiden uiteraard dan heb je de beste kansen dat het goed gaat en die twee onafscheidelijk worden.

Bedankt voor uw reactie en raad Dobry!
Nee, Milo sliep (en slaapt nog) in zijn bench en onze inmiddels overleden Jacky sliep in zijn mandje. Toen in de tijd gebruikten we de bench nog niet.
Toch willen we dit verder blijven doen want als onze pup erbij komt gaat deze ook zijn eigen bench krijgen.
Zo kan onze Milo zich terug trekken op een veilige plaats als de pup even te druk is.
Voorlopig proberen we het onze Whippet Milo zo aangenaam mogelijk te maken. Nog maar een kleine week te gaan en hij is niet meer 'alleen'.

Je zou die week dan bij Milo kunnen slapen en evt. ook als de pup er is de eerste tijd en dan afbouwen.

Of hij de kleine pup meteen als veilig zal ervaren? Hopelijk, maar ik betwijfel dat wel. De nieuwe pup is niet vertrouwde Jacky natuurlijk, maar eerst misschien alleen een kleine indringer voor Milo.

Ja, ik denk ook inderdaad dat het wat tijd zal vragen tot Milo de kleine pup zal aanvaarden maar we doen het stap per stap. Niets overhaasten...

Dat is sneu als de ene hond de ander mist.

Hier net eender.

We hadden een jrt van 15 en een spaniel van 11.

Jrt was oud,moe en op.In laten slapen.We misten haar allemaal.

De spaniel miste haar ook. Veel aandacht vragen ,als we wegingen of naar bed ging ze janken.Deed ze nooit.

Wij zijn al een klein beetje ouder en besloten om het bij 1 hond te houden.Maar ja ik wat ouder en een oude hond dat was toch wel een beetje saai vond ik.

Na een half jaar wist onze dochter een nest met mini aussies liep me er mee te plagen dat ik geen 2e meer wilde.

Dus jatoch erop uit,toch gekregen. De pup en spaniel hadden de nodige tijd om aan elkaar te wennen,ze zijn nu 13 en 2.

En ook weer erg aan elkaar gehecht.

Leuk weer een pup bij jullie,je zal zien over een tijdje kunnen ze niet meer zonder elkaar.

Bedankt Len@!
Volgens ons zal er ook wel de nodige tijd nodig zijn om aan elkaar te wennen maar dat ze elkaar na een tijdje niet meer gaan kunnen missen. Ik hoop het toch!!!
We zijn ook altijd 2 honden gewend geweest en dit vinden we toch wel leuker. En als ik ga wandelen kan ik er zowel 2 meedoen als 1. En op een hondenweide of op het strand hebben ze direct elkaar om te lopen en te spelen. Twee maal fun dus!