Communiceren met overleden dieren

" Ik ken je niet Danny, ik weet wel dat een dier verliezen heel verdrietig is en heel ingrijpend kan zijn.
 
Los van de discussie wel/niet geloofwaardigheid van een dierentolk is het denk ik vooral heel belangrijk dat jij dwars door het rouwproces heen in jezelf de rust en berusting gaat vinden. Er is niets wat een tolk kan wat jij zelf niet kunt.
 
Bijna iedereen die te maken krijgt met overlijden van een dier (of mens), waar je zo intens mee samengeleefd hebt, gaat na het overlijden door allerlei fases heen. Daar hoort een emotionele achtbaan bij. Gevoelens van verdriet, soms boosheid, schuld, twijfels die elkaar beurtelings afwisselen, alles trekt aan je voorbij. Ook de dingen die je nog had willen zeggen/doen en niet gedaan hebt en vragen die je nog hebt. Het hoort er echt bij.
 
Soms ook na heel lange tijd kunnen dingen blijven kwellen en blijf je in een cirkeltje hangen omdat het maar niet lukt met die onafgemaakte gevoelens in het reine te komen. Het is dan verleidelijk om de geruststelling en bevestiging te zoeken in antwoorden die buiten jezelf liggen. Bv zo'n gesprek met dierentolk. Toch geeft dit lang niet altijd de berusting die je hoopt te vinden. Ook dan bestaat het risico dat je kunt blijven twijfelen over hetgeen gezegd is en of dit wel echt is of niet als jij niet met je eigen gevoelens in het reine komt.
 
Werkelijk berusting zal altijd binnenin jezelf ontstaan en niet door bevestiging van buitenaf, van je dier, een dierentolk of omgeving. In jou liggen alle antwoorden waar je niet aan hoeft te twijfelen, omdat je hart voelt en 'weet'. Jij hebt lang samengeleefd met je dier. Jullie kennen elkaar zo door en door.
 
Gun jezelf de tijd in stilte contact te maken met je eigen hart en jullie gezamenlijk 'plek' daar (waar jullie verbinding samenkomt) die over de grenzen van de dood heen altijd blijft bestaan. Voel wat er te voelen is en laat het er allemaal zijn, zeg wat je nog wilt zeggen, vertel je eigen hart over jouw gevoelens, stel de vragen die je hebt en vooral ... zet je hart open voor antwoorden. Soms kan het helpend zijn om hier wat steun, voor je zelf, bij te krijgen van iemand die met jou meeluistert en je een hand toesteekt. Iemand die je laat zien waar je jouw antwoorden kunt vinden, maar ze je niet influistert.
 
De berusting die je zoekt, de mooie herinneringen en de onvoorwaardelijke liefde, het is allemaal daar. Er is daarin niets wat jij zelf niet kunt wat een dierentolk wel kan.
 
Sterkte met je proces
 
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Mooi verwoord, Petra! En heel erg waar!

" Ik ken je niet Danny, ik weet wel dat een dier verliezen heel verdrietig is en heel ingrijpend kan zijn.
 
Los van de discussie wel/niet geloofwaardigheid van een dierentolk is het denk ik vooral heel belangrijk dat jij dwars door het rouwproces heen in jezelf de rust en berusting gaat vinden. Er is niets wat een tolk kan wat jij zelf niet kunt.
  
 
  
   "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Een dierentolk kan vragen beantwoorden die hij zelf niet kan beantwoorden .Dit kan ts helpen om dingen beter te begrijpen(rust) wat weer kan helpen bij zijn verwerkingsproces .

"  Een dierentolk kan vragen beantwoorden die hij zelf niet kan beantwoorden .Dit kan ts helpen om dingen beter te begrijpen(rust) wat weer kan helpen bij zijn verwerkingsproces . "

dogmaster

 Een dierentolk kan je geld uit je zak kloppen met verzonnen antwoorden die je al dan niet rust kunnen geven, als je zin hebt om het je jezelf aan te laten praten. Petra's advies is een stuk waardevoller (Y)

 Als je een goeie hebt niet ,jij gaat al van te voren dingen invullen die niet kloppen. Prima als je er niet in geloof ,maar als je er zelf geen ervaring meehebt kun je ook niet zo oordelen

Niemand werkt tegenwoordig voor niets ,waarom zouden deze mensen dat wel moeten doen

"  Een dierentolk kan vragen beantwoorden die hij zelf niet kan beantwoorden .Dit kan ts helpen om dingen beter te begrijpen(rust) wat weer kan helpen bij zijn verwerkingsproces . "

dogmaster

Die antwoorden zou je wel eens heel onverwacht in je eigen hart(-verbinding met je dier) kunnen vinden als je stopt met het zoeken naar de antwoorden en gerustgesteld worden buiten jezelf en je overgeeft aan die emotionele achtbaan naar het binnenste in jezelf.

Dogmaster, Ik weet wat een dierentolk doet en daar gaat het mij helemaal niet om. Het gaat mij om de mens in rouw die juist dan op zijn/haar kwetsbaarst is en in het verdriet en schuldgevoel geneigd is om overal antwoorden te willen zoeken in de hoop geruststelling te vinden. Dat maakt een kwetsbaar mens soms nog kwetsbaarder.

Geruststelling is iets anders dan berusting. Horen zeggen is iets anders dan weten.

"  
Die antwoorden zou je wel eens heel onverwacht in je eigen hart(-verbinding met je dier) kunnen vinden als je stopt met het zoeken naar de antwoorden en gerustgesteld worden buiten jezelf en je overgeeft aan die emotionele achtbaan naar het binnenste in jezelf.
 
Dogmaster, Ik weet wat een dierentolk doet en daar gaat het mij helemaal niet om. Het gaat mij om de mens in rouw die juist dan op zijn/haar kwetsbaarst is en in het verdriet en schuldgevoel geneigd is om overal antwoorden te willen zoeken in de hoop geruststelling te vinden. Dat maakt een kwetsbaar mens soms nog kwetsbaarder.
 
Geruststelling is iets anders dan berusting. Horen zeggen is iets anders dan weten. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Er zullen  mensen zijn die die antwoorden zelf kunnen vinden ,maar er zullen ook mensen zijn die dat niet kunnen en wat extra hulp/bevestiging kunnen gebruiken . Aangezien ts  hierover nadenkt ,lijkt het mij eerder dat hij wel wat hulp erbij kan gebruiken .

Als je weet wat(goeie) een dierentolk doet dan had je ook geweten dat deze net geen misbruik van emoties maakt

Je kunt niet berusten als je niet eerst geruststelling vind . Mensen die er op voorhand al niet in geloven moeten maar zullen dit ook niet doen . Die denken idd in de trand horen zeggen is iets anders dan weten .Mensen die er wel in geloven hebben het vertrouwen en wordt het horen geruststelling en komt de berusting vanzelf  erna .

Ik ga mee met de reacties van Juud en van Petra.  Ik wil niet beweren dat er niet meer tussen hemel en aarde is dan wat we kennen... Maar ik geloof niet in die mediums.

Je kunt er volgens mij hoogstens heengaan omdat ze je voor een groot deel kunnen laten horen wat je wil horen... En dat kan het juiste zijn (niet schuldig voelen enz..)... Of je kunt zelf gaan nadenken over wat er gezegd wordt en daardoor je eigen mening en gevoelens naar boven laten komen.

Het is altijd moeilijk en triest als een huisdier overlijdt... Volgens mij, reden te meer om dat te beseffen tijdens het leven van een volgend huisdier... van huisgenoten... vrienden.. familie... buren...

" Ik ga mee met de reacties van Juud en van Petra.  Ik wil niet beweren dat er niet meer tussen hemel en aarde is dan wat we kennen... Maar ik geloof niet in die mediums.
 
Je kunt er volgens mij hoogstens heengaan omdat ze je voor een groot deel kunnen laten horen wat je wil horen... En dat kan het juiste zijn (niet schuldig voelen enz..)... Of je kunt zelf gaan nadenken over wat er gezegd wordt en daardoor je eigen mening en gevoelens naar boven laten komen.
 
Het is altijd moeilijk en triest als een huisdier overlijdt... Volgens mij, reden te meer om dat te beseffen tijdens het leven van een volgend huisdier... van huisgenoten... vrienden.. familie... buren...
 
  "

K*Y*L*I*E*

 Prima maar spreek jij uit ervaring heb jij ooit al eens een reading gehad (bij een goeie dan wel ) om zo te oordelen ? Zo aan je uitspraken te horen dus niet

Ja ik wel   je kunt pas een  correct oordeel vormen als je het zelf ondergaan hebt en anders zijn het irreële gedachten

@Petra heel mooi geschreven, heb echt veel aan je post gehad. Het is gewoon heel erg moeilijk om erover heen te komen, er gaat geen uur voorbij dat ik niet aan mijn vriendinnetje denk, slaap slecht enz maar dat hoort erbij. Je weet van te voren als je je hart open stelt voor een dier dat je uiteindelijk ook afscheid moet nemen, maar dit was nogal abrupt , heb ook geen afscheid kunnen nemen of mezelf kunnen voorbereiden op het einde. Wat ook erg confronterend was dat de da niet eens de moeite had genomen om haar ogen en mond te sluiten en om haar kontje schoon te maken, zat nog onder de ontlasting. Gelukkig heb ik dat zelf niet gezien, mijn partner heeft haar in haar eigen dekentje gewikkeld waar ze ook in begraven is. Ze is letterlijk van haar kooitje de vriezer in gegooid. Als dierenarts ga je om met dieren van mensen die een hele hoge emotionele waarde hebben, voor de een meer dan voor de ander. Dat was ook gelijk mijn laatste bezoek aan die da :-(. Uiteindelijk kom ik hier wel over heen, het leven gaat helaas door, gelukkig slijt verdriet met tijd.

Een paar dagen na het begraven kwam ik thuis van het werk en had mijn vriend een mooi bordje met haar naam gemaakt , zo lief,en dat staat met een paar hyacinthen bij haar grafje. Bedankt allemaal voor het meedenken en jullie medeleven, het wordt heel erg gewaardeerd. Oh by the way danny is mijn roepnaam maar ik heet danielle, en ben dus een vrouw ;-)

@Danny, Fijn om te lezen dat de intentie van mijn schrijven bij je binnen gekomen is. Dat vind ik heel fijn voor jou in je zware proces van nu.

Ik kan me goed inleven in je gevoelens. Ook ik heb ook 2 keer heel naar afscheid meegemaakt in verleden. Het gedrag van de dierenarts is zonder enig respect en gevoelloos en ik kan me voorstellen hoe diep dat ingrijpt in je proces van jouw afscheid en rouw van en om jouw vriendin. Afschuwelijk onbehouwen en respectloos.

Dit soort nare overlijdens zijn dingen die heel verstorend kunnen werken in je rouwproces. Wat dan heel helpend kan zijn is dat jij bv een brief schrijft aan deze dierenarts waarin je alles ongenuanceerd op papier zet. Je verdriet, je afschuw, je boosheid en alles wat maar in je op komt en wat er uit wil. Deze brief kun je, maar hoef je niet eens perse te versturen aan de dierenarts. Dat is maar net wat voor jou goed voelt. Het gaat erom dat jij deze gevoelens in jezelf hoort, serieus neemt en tastbaar maakt/uitspreekt .. omdat het er nu eenmaal uit wil en niet van binnen in je hart wil blijven bevriezen. Op die manier stroomt het rauwe verdriet, het rauwe gemis ... in golven.

Weet je, een afscheid door overlijden wat zo abrupt komt daar is niet op voor te bereiden. Dat is ook wat ik eerder bedoelde met weten en verinnerlijkt 'weten'. We weten allemaal dat we heel reëel op een dag afscheid moeten nemen. Maar hoe dit voelt en wat het met je doet ... niemand kan zich daar van binnen op werkelijk gevoelsniveau een voorstelling van maken ... totdat het zover is. En dan grijpt het enorm in en hebben de omstandigheden een impact die je van te voren niet kon bedenken. Ik heb van mijn laatste overleden hond wel geleerd dat dieren daarin een stuk wijzer zijn in acceptatie van het onvermijdelijke.

Wat een lieve vriend heb je  Zoveel liefde en respect voor jullie beiden. En jij doet het echt heel goed.

Kiara heeft duizenden zaadjes in je hart gezaaid en die zullen tot in lengte van dagen ontkiemen tot hele dierbare en tastbare herinneringen in jouw zijn en jouw leven. Jouw liefde is het water waarmee je ze voedt en laat groeien. Geef jezelf maar de tijd om te rouwen zolang als het duurt en je hart weer te vullen met alles wat er is. Kiara is nu vrij om in de stappen die jij zet op jouw vervolgweg in je leven nu en dan mee te stappen, dat is jullie verbond. Een band die zo hecht en sterk gesmeed is gaat over de grenzen van de dood heen. Liefde voor het leven.

@kylie

Gelukkig heb ik nog 2 katten en mijn hond.Sinds kiara is overleden ben ik inderdaad me veel meer van bewust dat het zo van de ene op de andere dag over kan zijn. In de drukte van het dagelijkse leven kan je wel vaker de belangrijkste onderdelen van je leven voor lief nemen, dit leert je dan wel om stil te staan en te koesteren wat je hebt.

Ik wil je nog veel sterkte wensen Danny. 

Heel spijtig dat de DA zo weinig respect had voor poes en voor jullie... Het getuigt toch van heel weinig inlevingsvermogen en tja... weinig echte dierenliefde ook. 

Gelukkig heeft Kiara een leventje gehad bij mensen die wel van haar hielden en dat heeft veel langer geduurd dan die laatste uren. 

In gedachten bij jullie met de wens dat je je vooral gelukkig mag voelen dat ze op je pad kwam.

Ook wij verloren in oktober 2015 onze Tigre-poes.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/204243/afscheid-van-tigre,.php

Helaas kan ik je topic niet lezen,heb geen rechten, jij ook nog veel sterkte met het overlijden van je vriendje.  

Dank je wel.  O ja, 't stond ergens waar je eerst op HP geregistreerd moet zijn en dan wat doggy's gespaard hebben.  Die krijg je als je ergens op antwoordt ofzo van de topic-openers.

Registreren is makkelijk, gratis en je kunt natuurlijk veel meer op HP :-)

Sterkte nog.

Ik heb ook onverwachts op brute wijze een huisdier verloren. Ik zat denk ik met vergelijkbare vragen en dat schuldgevoel. Wat mij enorm geholpen heeft is de uitspraak van een kenner.
"Een dier heeft geen open eindjes als het sterft. Het was goed zoals het was."
Misschien kun jij hier ook wat mee.

Nog veel sterkte gewenst weet hoe het voelt

Danny, Allereerst veel sterkte met het verwerken van het verlies van je lieve huisdier.

En dan heb je een vraag gesteld en geloven mensen daarin of niet. Het belangrijkste is waar jij zelf in gelooft... Ik ben paranormaal en hoogsensitief maar heb geen praktijk oid. Ik help mijn vrienden en dieren uit liefde en vraag daar niets voor terug. Het kunnen helpen is voor mij de mooiste wat ik terug kan krijgen. Een sensitief gesprek of instralende aanraking is daarbij genoeg.

Het was bij mijn huisdier omgekeerd...ik heb mijn hondje met 9 maanden als herplaatsertje een thuis gegeven. Hij had toen al, zo jong als hij was, meerdere eigenaren gehad. Eenmaal met hem thuis gekomen, kwam ik tot de ontdekking dat zijn allereerste eigenaresse met hem mee gekomen was...zij was overleden en kon geen afscheid van haar hond nemen. Zij moest weten of hij goed terecht gekomen was en was daar heel dwingend in. Na 2 moeilijke weken heb ik haar door kunnen sturen naar de engelenwereld. Ik realiseer me dat dit voor veel mensen onzin en flauwekul is, maar geloof in iets, wat dan ook, komt uit je hart en niet uit je verstand. Dus Danny, als jij voelt dat jij met een dierenfluisteraar afscheid van je dierbare huisdiertje kan nemen en antwoorden op je vragen kan krijgen, doe dat dan maar en luister naar hetgeen je hart ingeeft. Heel veel sterkte nogmaals,

Even vanuit interesse, wat heeft hoogsensitiviteit daarmee te maken?
Dat ben ik ook, maar nog nooit 'gekke' dingen kunnen zien ofzo, of contact met wat dan ook. Ik geloof er ook inderdaad niet in moet ik zeggen. Maar ben wel benieuwd hoe bij jou de hoogsensitiviteit daar mee in verband staat...

Hoofsensitiviteit is niet uniek of bijzonder. Het kan soms ook vervelend voor ons zijn omdat wij ook negatieve zaken oppikken. Wij kunnen situaties en gevoelens sneller en soms ook beter aanvoelen waardoor mensen ons vertrouwen en persoonlijke dingen vertellen. Dit ontstaat als je jouw hoogsensitiviteit kan gebruiken als positieve eigenschap. Ik hoop van harte dat dit bij jou ook het geval is.

...het vertrouwen en aanvoelen zorgt ervoor dat mensen zich durven openstellen waardoor ik mijn paranormale kan inschakelen. Zo simpel is het eigenlijk.

Aha ik snap 'm.
Ja ik doe zo veel mogelijk mijn best om het als positieve eigenschap te gebruiken. Al lukt dat niet altijd natuurlijk. Dat het niet uniek is weet ik.. Al ken ik in mijn omgeving niet veel mensen die het herkennen. 

Maar ik weet nagenoeg zeker dat jij door je hoogsensitiviteit iemand bent die mensen en dieren naar zich toetrekt...en er zijn veel mensen, ook in jouw omgeving, die dit zijn, maar er rust toch een soort van taboe op en dus praat je er niet over. Fijn dat het je lukt om het meestal als positief te ervaren!  

Dat klopt inderdaad, vooral dieren.
Inderdaad dat is ook zo, en ook onwetendheid denk ik. Ik had tot een tijd geleden ook nog nooit van hoog sensitief gehoord.. Toen ik er van hoorde vielen alle puzzelstukjes in elkaar, je gaat er over lezen en je herkent zo veel van alsof het lijkt alsof het over jezelf gaat.
Het lukt vaak op een positieve manier er mee om te gaan, maar lang niet altijd. Maar dat is ook een kwestie van er mee leren omgaan denk ik..

Dieren pikken sensitiviteit feilloos op. Geweldig is dat! 

Wat jij beschrijft, zo vergaat het veel mensen. Je realiseert jezelf ineens dat hetgeen waar jij mee rondloopt, een naam heeft en het verklaarbaar is waarom je ineens uitgeput kan zijn, emoties overneemt of heel anders reageert dan wat 'normaal' gevonden wordt. Het is idd een kwestie van ermee om leren gaan en accepteren dat het bij jou hoort. Het belangrijkste is te leren blokken, niet alles over te nemen. Maar soms in een onbewaakt ogenblik, overvalt het je alsnog. Ik ervaar het zelf inmiddels als een kado! 

@ Anne-Marije, chigong (werken met energie volgens de oude traditionele chines geneeskunde) is ook een fijne manier om je energie goed in balans te houden en niet teveel negatieve energie van andere mensen of andere negativiteiten over te nemen.

Deze docu heeft mij wel overtuigd dat misschien wel iedereen met dieren kan communiceren als hij zich in de materie verdiept en er de tijd voor kan vinden, al zal de een er gevoeliger voor zijn dan de ander, maar je kan het cultiveren, tot hoever zal voor iedereen anders zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=T2vhV63lx2k

" @ Anne-Marije, chigong (werken met energie volgens de oude traditionele chines geneeskunde) is ook een fijne manier om je energie goed in balans te houden en niet teveel negatieve energie van andere mensen of andere negativiteiten over te nemen.
Deze docu heeft mij wel overtuigd dat misschien wel iedereen met dieren kan communiceren als hij zich in de materie verdiept en er de tijd voor kan vinden, al zal de een er gevoeliger voor zijn dan de ander, maar je kan het cultiveren, tot hoever zal voor iedereen anders zijn.
 
https://www.youtube.com/watch?v=T2vhV63lx2k
 
  "

Dobry

Blijft een mooie ontroerende docu Arina ... Spirit  Fijn om nog eens te zien.

" @ Anne-Marije, chigong (werken met energie volgens de oude traditionele chines geneeskunde) is ook een fijne manier om je energie goed in balans te houden en niet teveel negatieve energie van andere mensen of andere negativiteiten over te nemen.
Deze docu heeft mij wel overtuigd dat misschien wel iedereen met dieren kan communiceren als hij zich in de materie verdiept en er de tijd voor kan vinden, al zal de een er gevoeliger voor zijn dan de ander, maar je kan het cultiveren, tot hoever zal voor iedereen anders zijn.
 
https://www.youtube.com/watch?v=T2vhV63lx2k
 
  "

Dobry

Dankjewel, ik ga er vanavond even naar kijken :) 

Het is wel apart dat dit nu in mijn topic geschreven wordt, ben zelf ook erg gevoelig, leer er zelf nog mee omgaan, het een gave beschouwen kan ik het nog steeds niet, voor mij is het nog steeds een behoorlijk minpunt, zeker in de omgang met mensen.Daarom houd ik zo van dieren, geeft me rust.