Bange pup bijt 
Anoniem (Gast)
Hee iedereen,Ik heb sinds een week een buitenlandse pup van 3/4 mnd in huis. Over het algemeen gaat het goed, maar op straat gaat hij steeds zitten, wil dan liever niet verder. Wat ik doe is op mijn hurken gaan zitten en hem naar me toe roepen, dan verder lopen.Ook juist langs de dingen die hij eng vindt, zoals werkmachines en blaffende honden. Ik wil zijn angst niet bevestigen en hem laten zien dat het niet eng is.Op de terugweg trekt hij heel erg. Het enige wat hij wil is dan: naar het veilige huis. Hij leek de eerste dagen in huis niet bang (vond het alleen maar leuk als er mensen op bezoek kwamen, liet zich overal aanraken, etc.) maar wel een beetje timide. Ik ben blij dat hij nu meer loskomt en puppygedrag gaat vertonen (meer onderzoeken en spelletjes uitlokken, kijken tot hoe ver hij kan gaan) maar ik heb het idee dat het een beetje doorslaat. Zijn gedrag begint nu ook echt te veranderen en ik maak me een beetje zorgen. Soms komt hij op me af, bijt dan echt hard en gaat gewoon door als ik "nee" zeg en hem verder negeer. Ik probeer hem ook af te leiden met speeltjes. Vanmorgen verloor ik even mijn geduld en gaf ik hem boos een tik op zijn neus Daarnet ging ik even met hem lopen, maar hij wilde alleen maar terug naar huis. Hij trok heel erg, echt uit pure angst. Zodra we de tuin weer in waren sloeg het om en richtte hij zich ineens op mij door me te gaan bijten en aan mijn broek te hangen. Hij piepte erbij en zijn ogen waren heel groot. Ik kon hem niet controleren.Ik weet niet goed hoe ik dit aan moet pakken, mijn vragen zijn dus:1 Wat kan ik doen aan dat trekken?2 Hoe kan ik hem helpen bij zijn angsten?3 Wat betekent dat bijten en wat kan ik eraan doen?Alvast bedankt!Coco en de pup
Je hebt deze hond een week, een al wa t oudere pup, je geduld niet verliezen, geef onder geen enkele voorwaarden de hond een tik op zijn neus, heel gevoelige plek, trouwens nergens een tik geven, er is nog geen enkel vertrouwen bij deze hond, daar zal je veel geduld mee moeten hebben en nemen...........wil de hond niet lopen, ga tien minuten naar buiten, langer niet, eerst vertrouwd worden met eigen, zoals het huis de huisgenoten en buiten, geen dingen doen waarvan je al weet dat het niet helemaal zal gaan, een weekje wat is dat nou, laat de hond binnen maar zijn gangentje gaan, geef veel geborgenheid, kleine dingetjes kan je al aanleren, beloon het met iets lekkers, niet overdrijven, zie het als een pup die net bij je is, daar doe je ook niet direct van alles mee, wees voorzichtig en verlies je geduld niet, tikken uitdelen is niet aan de orde, zelfs niet voor een volwassen hond, maar een stabiele hond zal daar niets van krijgen als je eens een tik op de kont geeft, maar het is toch niet nodig he......hier ook een pup, bewaar je geduld, lukt het niet, zucht dan eens heel diep, en ga weer verder met deze hond, vertrouwen zal je moeten krijgen en daar helpt een tik echt niet bij.
Oeps, ik was uitgelogd.Hier in duidelijke opmaak nogmaals mijn bericht:
Hee iedereen,
Ik heb sinds een week een buitenlandse pup van 3/4 mnd in huis. Over het algemeen gaat het goed, maar op straat gaat hij steeds zitten, wil dan liever niet verder. Wat ik doe is op mijn hurken gaan zitten en hem naar me toe roepen, dan verder lopen.Ook juist langs de dingen die hij eng vindt, zoals werkmachines en blaffende honden. Ik wil zijn angst niet bevestigen en hem laten zien dat het niet eng is. Op de terugweg trekt hij heel erg. Het enige wat hij wil is dan: naar het veilige huis.
Hij leek de eerste dagen in huis niet bang (vond het alleen maar leuk als er mensen op bezoek kwamen, liet zich overal aanraken, etc.) maar wel een beetje timide. Ik ben blij dat hij nu meer loskomt en puppygedrag gaat vertonen (meer onderzoeken en spelletjes uitlokken, kijken tot hoe ver hij kan gaan) maar ik heb het idee dat het een beetje doorslaat. Zijn gedrag begint nu ook echt te veranderen en ik maak me een beetje zorgen. Soms komt hij op me af, bijt dan echt hard en gaat gewoon door als ik "nee" zeg en hem verder negeer. Ik probeer hem ook af te leiden met speeltjes. Vanmorgen verloor ik even mijn geduld en gaf ik hem boos een tik op zijn neus.. 
Daarnet ging ik even met hem lopen, maar hij wilde alleen maar terug naar huis. Hij trok heel erg, echt uit pure angst. Zodra we de tuin weer in waren sloeg het om en richtte hij zich ineens op mij door me te gaan bijten en aan mijn broek te hangen. Hij piepte erbij en zijn ogen waren heel groot. Ik kon hem niet controleren.
Ik weet niet goed hoe ik dit aan moet pakken, mijn vragen zijn dus:
1 Wat kan ik doen aan dat trekken?
2 Hoe kan ik hem helpen bij zijn angsten?
3 Wat betekent dat bijten en wat kan ik eraan doen?
Alvast bedankt!
Coco en de pup
Maarik had nog een toevoeging:
Omdat hij zo bang is op straat snuffelt hij nauwelijks en heeft hij ook geen rust.
Hierdoor is het moeilijk om hem zindelijk te maken omdat hij alleen maar in de tuin durft te plassen en poepen.
Groetjes,
Coco en de pup
Wat het bijten betreft.....je pup gaat zich toch wat uiten, een heel goed teken.....ga eens op de grond zitten, geef een goed bot, zodra die in je bijt, .......nee, en geef je het bot, en beloon de hond dan van.....goed zo, oefenen en nog eens oefenen....in je hangen, trek een strakke spijkerbroek aan, die fladdert niet, en als die in je hangt, stilstaan, en een bot geven, heus de hond gaat het beseffen dat bijten niet mag, wel voor jou dat je dat in goede banen moet leiden, honden hebben alleen maar een bek, daar doen ze alles mee......rustig aan, het op de grond gaan zitten en een bot geven , hou het vast, en gaat tie dan in jou bijten, zie boven......
Allereerst, leuk dat je een buitenlandse pup in huis genomen hebt!
Ik denk dat al je vragen met een woord te beantwoorden zijn, namelijk, rust!
Je schrijft dat de pup nu een week bij jullie is, er is al visite geweest, hij 'moet' al rondes mee lopen aan de riem en vervolgens wil jij hem nu ook al laten zien dat de wereld helemaal niet eng is..
Maar die grote wereld, met blaffende honden, werkmachines, auto's etc is wel degelijk eng voor de pup.
Wat ik zou doen, ik zou hem eerst heel langzaam laten wennen aan een klein halsbanden of tuigje..
Dan gewoon even aanlijnen en de tuin in (als je die hebt?).
Hij hoeft echt nog niet perse de grote wereld in, jullie wereld (huis en eventueel tuin) is even groot genoeg voor hem.
Wat betreft het blootstellen aan zijn angst, je kan zijn angst niet bevestigen, hij is al bang! Dus wanneer hij mee moet van jou en toch langs die enge blaffende hond moet, wordt zijn angst alleen maar groter.
Laat hem hier, over een tijdje, op gepaste afstand naar kijken en zeker niet dwingen om er langs te gaan.
Verder veel meer rust inbouwen, lekker wat om te knagen neerleggen.
Je zal zien dat je hondje vanzelf opbloeit, maar dat kost tijd, energie, geduld en vooral heel veel rust!
veel plezier met je pup! 
Hey Willemijn,
Ik probeer inderdaad zoveel mogelijk veiligheid en warmte te bieden, maar ik merk dat ik een beetje in de knoop raak met hem zijn gangetje laten gaan en grenzen aangeven.
Met zoiets als in de benen (door)bijten vind ik het moeilijk wat ik dan moet doen. Want hem afleiden werkt niet, dus ik weet niet hoe ik hem moet laten stoppen.
Ik probeer hem zoveel mogelijk positief te stimuleren en te leren wat wel en niet mag (ik ben hem bijv. al aan het leren dat hij moet zitten en blijven voordat hij zijn eten krijgt, zo is het een soort spelletje en een regel tegelijk).
En over tikken geven: daar ben ik ook totaal niet voor! Vandaar dat ik er zelf zo van schrok.
Plus, de hond voelt als je je frustratie toont natuurlijk alleen maar dat je uit balans bent (geen betrouwbare roedelleider).
Groetjes,
Coco en de pup
@Willemijn,
bedankt, ik zal het proberen.
Ik raak gewoon in paniek als hij zo heftig speelt omdat ik hem zo graag goed op wil voeden (en omdat het bijten natuurlijk pijn doet).
@Laura en Willem,
Ja, het is zo'n leuk beestje en elk dier verdient een kans 
Bedankt voor je antwoord, ik denk dat je zeker gelijk hebt. Ik wil misschien ook wel te veel tegelijk van hem. Het is en blijft een pup, hij moet nog zo veel van de wereld leren.
Over zijn angst heb ik nog wel een vraag.
Als ik dingen als blaffende honden en auto's blijf vermijden, dan raakt hij er toch ook niet aan gewend?
Of wil ik hier nu ook te snel mee?
bedankt, ik zal het proberen.
Ik raak gewoon in paniek als hij zo heftig speelt omdat ik hem zo graag goed op wil voeden (en omdat het bijten natuurlijk pijn doet). "
Ik begrijp het wel hoor, tuurlijk......wat je kan doen is bij de dierenwinkel een hele lange runderhuidkop gaan halen, daarmee kan je het bijten gaan oefenen, zodat de pup weet dat bijten taboe is......op de grond gaan zitten jij het vasthouden, en laat af en toe je hand er vlakbij houden zodat je kan vertellen dat bijten miet in jou aan de orde is...oefenen , je hond weet niet dat bijten in jou pijn doet en het niet mag......en zet je pup even na wat gewandeld te hebben in een aparte ruimte met zijn runderkophuid, even ademhalen voor jou, niet te lang.....oefen ook gelijk het loslaten door te ruilen met wat anders, anders is tie de hele dag aan het knagen, dat is ook niet de bedoeling....nog wat goede botjes voor afwisseling zijn van biofood en farmfood, de witte botten......
Coco, geen paniek, een jonge hond is altijd vol energie, niet erg maar moet wel in goede banen geleid worden, heb je een tuin ? zet het met stevig draad af, gaas....zodat de hond daar even kan verblijven met speelgoed, al is het maar een tien minuutjes, heb jij even een time out te pakken, en het is geen strafhokje natuurlijk maar wel even een fijne speelruimte......leuk speelgoed is pluche ballen hele grote, bij Ikea, en wat nog leuke is een snuffelbal, kan je op internet bestellen, spelen met elkaar, samen zo leert je hond om in het speelgoed te bijten en niet in jou, en zelf spelen van de hond is ook fijn , hoe ??? Een kong met de binnenkant magere smeerkaas insmeren, nou dan gaan de minuten voorbij en heb jij je time out te pakken, kom op hoor, komt echt wel goed.
Wandelingen van een tien minuutjes, het zware verkeer even vermijden begin met in jouw straat, ga naar de supermarkt en blijf daar eens even staan, dat is al veel voor een onzekere hond, gaat dat goed dan ga je wat uitbreiden, niet te snel rustig aan....blaffende honden betekent voor je hond heel wat, dreigt er gevaar ? Loop rustig verder en alleen maar van.....kom we gaan verder, en loop van de blaffende hond weg......als jij probeert rustig te reageren op de angst van de hond gaat de hond beseffen dat er niets aan de hand is......
Je kan eventueel tijdelijk een oude broek en/of schoenen aandoen, waar het niet van uitmaakt of het beschadigt.
Als je pup dan in je benen bijt, gewoon doorlopen en het gedrag negeren, ja die kleine puppy tandjes kunnen zeker pijn doen en hard aankomen.. Maar echt waar het stopt 
Ik ga niet teveel ingaan op de tik, want ook mij is dit door een hondenschool (!!!) zo geleerd.. Als je je dan realiseert dat honden met hun neus bv kanker kunnen opsporen en mensenlevens onder puin/sneeuw redden.. Dan krijgt hij enkel nog maar kusjes op ze neus 
Edit; Ik heb hier nooit aan meegewerkt natuurlijk, we komen ook nooit meer bij deze hondenschool. Voor de duidelijkheid
Goed advies Willemijn, thanks!
En wat denk je van een hoge piep geven als hij bijt zodat hij weet dat het pijn doet?
Is dat een goede methode?
speciaal een paar fotoos voor je, een heerlijk beentje een runderkophuid , of een snuffelbal, leuke Ikea pluce ballen, en een ruimte waar je de pup even neer kan zetten, met speelgoed en toezicht, maar dan heb je even je handen vrij, timeout voor jou.
En wat denk je van een hoge piep geven als hij bijt zodat hij weet dat het pijn doet?
Is dat een goede methode? "
hihi, ook goed... laat maar merken dat het pijn doet, en zeg er als die loslaat erbij... zachtjes, en goed zo... beloon hem met wat lekkers, pups zijn daar heel gevoelig voor.
Je hondje heeft waarschijnlijk nog niets meegemaakt in zijn eerste maanden en ziet de wereld als groot en beangstigend. Laat hem in zijn tempo daarmee kennis maken. Maak in eerste instantie nog geen wandelingen maar steek bijvoorbeeld alleen da staat even over naar het dichtstbijzijnde grasveld ga daar zitten en laat hem daar eerst kennismaken. Blijft hij strak bij jou zitten is dat prima. Doe voorlopig niet meer dan dat. Uiteindelijk zal zijn nieuwsgierigheid het wel winnen en zal hij voorzichtig zijn eerste stapjes uit zichzelf zetten en gaan snuffelen. Ga er ook geen uren staan/zitten maar maak er in het begin hele kleine sessies van.
Wat je schrijft over het bijten na een wandeling met grote ogen als je de tuin in komt moet je zien als een ontlading van te veel prikkels die hij als angstig heeft ervaren en ben je dus te ver over zijn grenzen gegaan en hij is dus overprikkeld en reageerde dit op jou af. Wat je dan kan doen in zo'n situatie is hem in een veilige omgeving voor hem weg leggen met een kluifje om te ontladen en tot rust te komen. Slapen tussendoor is heel erg belangrijk! Honden slapen veel,heel veel, gemiddeld zo'n18 uur per dag. Zeker omdat jouw hondje alles zo eng vind heeft hij juist, al dan niet gedwongen, zijn slaap nodig om alles te verwerken en niet overprikkeld te raken.
Als ze overprikkeld zijn gaan ze vaak bijten dus dan weet je eigenlijk al dat je te veel met hem gedaan hebt. Deze kleine stapjes kunnen maanden duren voor je wat verder kan wandelen.
Hij moet ook eerst vertrouwen in zijn nieuwe huis krijgen en met jou en band opbouwen voor hij de enge wereld aan kan!
geen kritiek meer hoor, maar hier zie je hoe een neus er uit ziet, heel gevoelig , en zacht en van fluweel, alleen maar geschikt om er een kus op te geven, meer niet.....
dit is trouwens de neus van mijn Bams....... en die is zo zacht , en zo gevoelig.... alleen geschikt als ze met de neus bij me komt om er een kus op te geven meer niet, een tik op die dikke billen van dr, zal ze nimmer wat van merken, krijgt ze niet hoor maar bij wijze van spreken.
Bedenk goed dat jouw pup geen onbezonnen pup is zoals je die bij een goede fokker vandaan krijgt, maar hou er rekening mee dat deze pup opgegroeid is in een kennel en in zijn socialisatie periode niets heeft mee gekregen en dus eigenlijk alles eng is.
Met zo'n pup moet je heel anders omgaan dan met een pup bij een goede fokker vandaan.
Ik sluit me volledig aan bij het advies wat hierboven gegeven is. Met je hond de deur uit gaan is heel goed voor de socialisatie. Hou het kort en loop in het begin steeds hetzelfde rondje, zodat hij dat gaat vertrouwen. Als de pup gaat zitten is dat om prikkels te verwerken, als je hem een paar seconde laat zitten en dan zegt kom, komt hij vast. Je kunt ook snoepjes in een bakje doen, dat rammelt en als hij niet mee wil lopen rammel je vrolijk met het bakje. Pups komen vaak op geluidjes af.
Ik wil je nog even zeggen dat je écht niet de enige bent! Onze pup is nu 11 weken. De eerste 2 à 3 dagen liep hij goed mee en daarna ging hij ook steeds zitten. Als we richting huis gingen, ging hij ook trekken. Toch ben ik blijven lopen, steeds hetzelfde (kleine rondje). En het ging steeds beter. Veel belonen en als hij niet mee wilde, ging ik gek met mijn voeten dansen en hem vrolijk toespreken van kom maaar! Goedzo! Dan ging zijn staartje de lucht in en huppelde hij vrolijk mee. Als er een vrachtwagen langskwam wat hij eng vond en weg wilde duiken deed ik hetzelfde. Nu loopt hij hartstikke goed mee, ook op vreemde stukken. Als we iets 'engs' tegenkwamen op straat zoals kliko's of afvalzakken van het plastic afval moedigde ik hem aan om ernaar toe te gaan. Ging op mijn hurken zitten en dan keek hij meestal tussen mijn benen door. Met mijn stem moedigde ik hem aan en met snoepjes in mijn hand probeerde ik hem dichterbij te lokken. Eerst pakt hij dan het snoepje en rent weer snel achter mij, maar langzamerhand snapt hij dat de plastic zakken hem niet zomaar aanvallen. Toen heb ik snoepjes tussen de kliko's en plastic zakken gegooid. Als we ze nu tegenkomen wil hij erop af om snoepjes te zoeken hihi.
Ook is die van ons een broekspijpbijter. Als hij heel blij is (als ik net thuis kom) of overprikkeld is doet hij dit heel erg. Hij klemt ook echt zijn pootjes om mijn been en begint te happen. Auw roepen hielp in het begin, nu niet meer zo goed. Ik loop meestal door en als mijn grens bereikt is (dat ik denk nu is het klaar, of hij echt in mijn vel hapt met zijn superscherpe tandjes) draai ik me om, verhef mijn stem een beetje en zeg duidelijk "Nee". Blijf even zo staan, kijkend naar hem. Hij gaat dan vaak zitten en dan geef ik hem een botje of een speeltje en beloon hem als hij daarmee aan de gang gaat. Het bijten is een fase en gaat vanzelf over, hij ziet jouw handen en voeten/benen als speelgoed en moet nog leren dat dat geen speelgoed is.
Voor het trekken aan de riem, als Pumba trekt ga ik stil staan en loop een paar passen terug. Beloon hem uitbundig als hij niet trekt. Hij gaat wel ontzettend mormelen als ik achteruit loop. Echt zo'n zeurderige kleuter is het dan haha, zovan Nouhouuu ik wil die kant op, stom baasje! Hij heeft gelukkig snel door dat als hij niet trekt hij lekker door mag wandelen.
Als aanvulling: Mijn pup komt niet uit een opvang, maar gewoon van een fokker. Mijn pup is daarom niet begonnen met angsten. Je kunt de komende dagen misschien beter niet wandelen, maar eerst aan huis en tuin laten wennen. Even langs het huis op straat moet geen probleem zijn om langzamerhand te wennen. Maar als jij zegt dat hij steeds losser wordt is het goed om hem als 'normale' pup te behandelen en heb je wellicht iets aan mijn lange verhaal.
Maar het belangrijkste, geef niet op! Pups gaan nou eenmaal door een aantal fasen waar ook het bijten bij hoort. Het komt echt goed, gewoon met geduld en veel liefde. Ik verlies soms ook bijna mijn geduld. Ik loop dan weg, even in een andere kamer tot ik rustig ben. Of ik zit Pumba in zijn puppyren met een botje of Kong. Een puppy is geen grote roze wolk
"
Complimentjes mogen altijd! Dankjewel 
Ja, het is zo'n leuk beestje en elk dier verdient een kans
Bedankt voor je antwoord, ik denk dat je zeker gelijk hebt. Ik wil misschien ook wel te veel tegelijk van hem. Het is en blijft een pup, hij moet nog zo veel van de wereld leren.
Over zijn angst heb ik nog wel een vraag.
Als ik dingen als blaffende honden en auto's blijf vermijden, dan raakt hij er toch ook niet aan gewend?
Of wil ik hier nu ook te snel mee? "
Je hoeft het ook niet blijvend te gaan vermijden, maar laat de pup eerst maar wennen aan jullie, jullie huis en tuin, het grasveldje op de hoek etc.
wanneer dit allemaal goed gaat en je ziet een vrolijke pup, dit duurt echt wel een hele tijd, dan kan je gaan uitbreiden.
Met hele kleine stapjes, zie je dat je pup angstig geageerd, omdraaien en weg lopen, je bent te dichtbij bij bijv die blaffende hond.
Zorg dat je dus op dusdanige afstand blijft dat de pup nog niet in zijn angst schiet. En natuurlijk belonen, belonen, belonen! 
Zo zal je zien dat het steeds een stukje beter gaat en dat de pup leert dat hij op jou kan vertrouwen En dat is, naar mijn mening, het aller belangrijkst.
Coco.....wil ik ook nog even aan toevoegen, een pup uitlaten op straat , al heb je nog zo,n goede gesocialiseerde pup , dan nog is het zo dat ze niet alles buiten doen, weer mooi thuis en dan plassen en poepen, maak de hond zinderlijk op een plekje in de tuin, en alles wat tie buiten de tuin doet is meegenomen.........wanneer de hond zich wat zekerde gaat voelen dan gaat tie ook buiten plassen en poepen hoor, buiten is best spannend, alles is nieuw de hond weet niet waar die moet gaan zitten , en straks als je hond wat langer buiten is gaat tie ook zijn behoeftes buiten doen.....zinderlijk maken nu in huis en even de tuin in.
Misschien doe je veel te veel met deze hond. Waar hij nog helemaal niet aan toe is.
Richt je eerst op rust. Stabiliteit. Duidelijke korte vaste rondjes. Misschien zelfs in werste instantie alleen behoeftes doen en weer terug.
Mogelijk komt er gewoon veel te op deze hond af waar hij totaal geen raad mee weet en niet mee uit de voeten kan.
Ik heb er geen ervaring mee, dus ook zeker geen tips qua opvoeding van een pup.
Wel een angstige hond. En idd een hele aanpassing om alles op haar tempo te doen.
En ook ik raak wel eens zwaar gefrustreerd, omdat ik het zo graag goed wil doen. En dan krijg ik meteen een lebber over mn gezicht van dr.
Dus let erop dat je niet teveel druk op de pup legt, maar zeker ook niet op jezelf.
Alles in kleine stapjes.
Dus wil verder alleen even zeggen dat ik het mooi vind om te horen dat je het zo graag goed wil doen
.
En wat een schattig koppie heeft ze! !
Bedankt iedereen!
Ik moet inderdaad wat gas terug nemen en minder van hem vragen denk ik. Ik nam hem meteen al mee de straat op, probeerde hem zindelijk te maken (in de tuin plassen durft hij nu wel) en ging hem leren zitten en liggen. Om maar niet te spreken van alle kraamvisite die voor hem kwam..
Maar.. ik denk toch dat hij wel al wat regels moet gaan leren kennen, want bij het bijten kan je geen contact meer met hem krijgen; als je "nee" zegt en hem verder negeert of wegloopt, gaat hij gewoon grommend door. Hij komt echt op je af, alsof je zijn 'doelwit' bent. Oogcontact maken lukt dan niet, dus hij is dan helemaal gefixeerd op bijten. Ik weet dat het label "agressie" niet te snel opgeplakt moet worden, maar is dit nog steeds normaal puppygedrag? Als hij met ontblote tanden op je af rent?
Misschien moet ik toch met hem op een puppycursus?
Het is een naar gevoel om hem op zo'n moment niet onder controle te hebben, want ik zou zo graag willen dat het een gebalanceerd en gelukkig hondje wordt. Een maatje van me.
En ja, een lief koppie heeft ie zeker, soms staan de sprietjes haar op zn hoofdje heel leuk omhoog...
Er loopt hier nog een topic over een pup/puber die hard bijt. Misschien interessant om te lezen?
Het is wel een lange topic hoor
, maar op de laatste paar pagina's blijkt er toch dat deze hond ook teveel prikkels kreeg.
Hee iedereen,
Ik heb sinds een week een buitenlandse pup van 3/4 mnd in huis. Over het algemeen gaat het goed, maar op straat gaat hij steeds zitten, wil dan liever niet verder. Wat ik doe is op mijn hurken gaan zitten en hem naar me toe roepen, dan verder lopen.Ook juist langs de dingen die hij eng vindt, zoals werkmachines en blaffende honden. Ik wil zijn angst niet bevestigen en hem laten zien dat het niet eng is. Op de terugweg trekt hij heel erg. Het enige wat hij wil is dan: naar het veilige huis.
Hij leek de eerste dagen in huis niet bang (vond het alleen maar leuk als er mensen op bezoek kwamen, liet zich overal aanraken, etc.) maar wel een beetje timide. Ik ben blij dat hij nu meer loskomt en puppygedrag gaat vertonen (meer onderzoeken en spelletjes uitlokken, kijken tot hoe ver hij kan gaan) maar ik heb het idee dat het een beetje doorslaat. Zijn gedrag begint nu ook echt te veranderen en ik maak me een beetje zorgen. Soms komt hij op me af, bijt dan echt hard en gaat gewoon door als ik "nee" zeg en hem verder negeer. Ik probeer hem ook af te leiden met speeltjes. Vanmorgen verloor ik even mijn geduld en gaf ik hem boos een tik op zijn neus..
Daarnet ging ik even met hem lopen, maar hij wilde alleen maar terug naar huis. Hij trok heel erg, echt uit pure angst. Zodra we de tuin weer in waren sloeg het om en richtte hij zich ineens op mij door me te gaan bijten en aan mijn broek te hangen. Hij piepte erbij en zijn ogen waren heel groot. Ik kon hem niet controleren.
Ik weet niet goed hoe ik dit aan moet pakken, mijn vragen zijn dus:
1 Wat kan ik doen aan dat trekken?
2 Hoe kan ik hem helpen bij zijn angsten?
3 Wat betekent dat bijten en wat kan ik eraan doen?
Alvast bedankt!
Coco en de pup
Maarik had nog een toevoeging:
Omdat hij zo bang is op straat snuffelt hij nauwelijks en heeft hij ook geen rust.
Hierdoor is het moeilijk om hem zindelijk te maken omdat hij alleen maar in de tuin durft te plassen en poepen.
Groetjes,
Coco en de pup "
Die eerste dagen heb je hem denk ik toch al over-kill aan aandacht laten krijgen.
Daar ondervindt hij nu de 'problemen' van.
De kunst is om het harde bijtgedrag te voorkomen,dit doe je door je pup meer dan voldoende rust te geven.Voor nu hoeft hij helemaal niks,behalve zich veilig voelen en met jou een normale band opbouwen(zonder tikken op zijn neus! of een mens dat zijn geduld verliest,daarmee kom je onbetrouwbaar over,geen veilige haven)
Wat je kan aanhouden voor voldoende rust is 1 uur wakker=2 uur echte rust.Zoek een plek in de woonkamer wat een rustig hoekje is,minder licht,niet naast de deuropening waar je vaak langs loopt of onder een raam,waar steeds mensen buiten langs lopen,Je moet rust creëren.Zet de mand in dat rustige hoekje en probeer er een hol omheen te bouwen met een deken(neem 2 stoelen,maak een creatie) zodat je een rustig hol maakt voor hem om zich terug te trekken.Lok hem na dat uur wakker zijn naar dat plekje met wat lekkers en geef hem zo'n harde kauwkluif of een gevulde Kong zodat hij die plek associeert met iets fijns en daar in slaap zal vallen na het kluiven of likken(aan de kong). Komt hij er steeds uit,dan lok je hem terug,of als hij het nog aankan(die extra aanraking) even optillen en er in zetten.Je kan er ook met je rug tegen de opening blijven zitten,boekje lezen,koekeloeren op je telefoon en hem negeren,tot hij slaapt.
Als hij zelf geen rust opzoekt en/of het niet goed kan vinden omdat hij nu echt veel te veel prikkels (en angsten) heeft binnen gekregen,dan zul je echt even moeten doorzetten,zodat hij er aan went.
Als je ziet dat hij bang is en al een dolle naar huis wilt,dan til je hem op en draag je hem rustig naar huis,je hoeft geen medelijden te hebben,maar je mag hem wel helpen.
Kom je buiten blaffende honden tegen,dan ga je daar juist NIET op af,maar houdt je hondje bij je en daar van weg,vaak blaffen honden omdat ze meer ruimte en afstand willen,ze blaffen ook uit pure opwinding/drukte en die hondjes mag je ook met rust laten(want dat hebben ze juist nodig..)zelfs als het baasje zegt 'kom maar'.
Puppy of junior cursus pas als hij er aan toe is. Volg zijn tempo niet die van jezelf.
Er veranderd zo veel. Zoveel in de nieuwe omgeving alleen al te wennen eigen te maken, vertrouwen te vinden veilig te gaan voelen.
Belangrijke steekwoorden: Rust, overzicht, vastigheid, structuur, vertrouwen, warmte, veiligheid.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?