Hond en kind lastige situatie

Los van je kind, wat voor leven heeft je hond? Hoe kan hij zo veel pijn hebben?

 dat moet bij elk dier en klein kind 

ik vind je wel makkelijk dat je niet eens kijkt naar wat je zelf zou kunnen doen

bovendien moet je ogen open houden of je kind geen kopje van tafel trekt of in een kast gaat hangen ect

Je zal altijd op je hoede moeten zijn

maar goed ...

hoe denk je de hond te herplaatsen?

hoeveel mensen denk je dat voor een hond gaan ,die zeker veel extra kosten en gedoe met zich meebrengt?

das ook hard werken..

Als dat je keuze is zal je ook alle zeilen bij moeten zetten voor een gelukkige toekomst voor de hond.

" Los van je kind, wat voor leven heeft je hond? Hoe kan hij zo veel pijn hebben? "

Paddy's Mate

 Dat is nog iets om over na te denken. Zat al een beetje te wachten tot iemand het daarover ging hebben. 

Het kan natuurlijk minder erg zijn dan hoe het nu op me over komt, maar als een kleine aanraking al voor pijnen zorgt... Kwaliteit van leven is ook iets om over na te denken, los van de situatie met je kind. 

"  dat moet bij elk dier en klein kind 
ik vind je wel makkelijk dat je niet eens kijkt naar wat je zelf zou kunnen doen
bovendien moet je ogen open houden of je kind geen kopje van tafel trekt of in een kast gaat hangen ect
Je zal altijd op je hoede moeten zijn
 
maar goed ...
hoe denk je de hond te herplaatsen?
hoeveel mensen denk je dat voor een hond gaan ,die zeker veel extra kosten en gedoe met zich meebrengt?
das ook hard werken..
Als dat je keuze is zal je ook alle zeilen bij moeten zetten voor een gelukkige toekomst voor de hond.
 
  "

Roos,Jeff en Waldo

 De normale risico's zijn inderdaad een kopje van tafel trekken. Ik vind dit een verhoogd risico en daarom niet te vergelijk met ongelukjes in huis. 

De hond heeft zo'n pijn ivm een ruggenwervel die teveel is. Er ontstaat dat teveel druk op de zenuwen op zijn achterhand. Dit is pijnlijk en helaas ontstaan door doorfokken met slechte honden. Doordat zijn rug pijnlijk is, belast hij zijn polsen te veel. Gevolg is dat deze zwak zijn en versleten. Daarbij had hij al doorgezakte voorpootjes. Therapieën/ massages spieren opbouwen etc. doen we allemaal. Maar zullen er nooit voor zorgen dat hij helemaal pijn vrij is zeker niet na een wandeling. Of eens spelen met een andere hond. (ja wij laten de hond bewust spelen, hij heeft nergens meer plezier van). Ook vergt dit erg veel van hem omdat hij het erg moeilijk heeft bij een arts. Heel wantrouwend. Dus het is altijd schipperen tussen een bezoek met angst en stress, of pijn bij aanraken van zijn pootjes. Hij mag altijd alles op zn eigen tempo. Hoeft niet te presteren, uren te wandelen voor ons vermaak o.i.d. We doen met hem waar hij blij van wordt. En soms betekent dat een mentaal voldane hond, maar helaas met pijnklachten. Dat gaat prima als hij gewoon lekker kan slapen en in huis kan sukkelen. Maar aan zijn poten zitten is gewoon geen goed idee. 

Wat betreft apart houden heb ik echt mijn twijfels hoe realistisch dit is. Maar als het al mogelijk is, dan zou ik alleen plek hebben voor een bench. hekwerken in mijn woning is echt niet mogelijk, het moet wel leefbaar blijven. Een bench is een goede optie voor nu, de hond mag uiteraard ook de tuin in. Maar altijd in de bench als de baby beneden is? 

" Ik snap dat dit echt een enorm enorme moeilijke situatie voor jullie is. 
Ook kan alleen jij de keuze maken, niemand anders. 
 
Herplaatsen is in mijn beleving niet zo erg als het soms geschetst wordt (ten minste hoeft niet het geval te zijn).wij hebben zelf een herplaatser die uit een gezinssituatie kwam waar ze niet op haar plek was. Die is hier enorm opgebloeid. 
 
In dit geval zou ik idd eerst proberen met hekjes te werken. Dit geeft jou de nodige rust en hopelijk ook weer het vertrouwen. 
Als dit voor jou niet voldoende blijkt te zijn, kan je vanaf deze veilige situatie op zoek gaan naar een geschikte baas. 
 
Merk je dat de hond ook stress heeft van de aanwezigheid van kinderen, of is het puur de aanraking? 
 
Heel veel succes met deze situatie!  "

Yara

 Bedankt voor je reactie. Ik merk dat het elkaar versterkt. Bedenk zelf ook maar, als je hernia hebt. Raak je waarschijnlijk gestressder van kinderen die op je af rennen, en mogelijk tegen je aan botsen,  dan wanneer dit niet zo is. Ik denk dat de hond waakzamer is nu, vooral nu hij doorheeft dat er weleens per ongeluk een pootje geraakt kan worden. Hij lijkt zenuwachtig als mn dochter in de buurt is. 

 De bench is zeker een handige oplossing in dit geval. De hond hoeft trouwens niet de hele tijd in de bench als de baby beneden is. Je bent er gewoon bij toch, en je dreumes is niet de hele tijd aan het rondkruipen neem ik aan? Je kind in de box is ook een veilige oplossing. Ook dit is dus niet de hele tijd, maar gewoon om af te wisselen. Dan de hond in de bench, dan kind in de box. De hond kan gewoon los als je je kindje bij je draagt, op schoot hebt of op een andere manier bij jou in de buurt en in het oog is, lijkt me. 

precies, wat witte draak aangeeft, afwisselen, baby kruipt over de vloer, hond in de bench, hond over de vloer baby in de box of bij mamma op schoot.

Als de hond  eenmaal doorkrijgt dat de baby niet bij hem kan komen en hem pijn doet, zal hij zich daardoor ook veiliger voelen. Voor veel honden voelt het bedreigend dat een baby zomaar naar hen toe kruipt of later een peuter die rondrent en hem misschien om de hals gaat hangen e.d. Veel honden ook zonder pijn gaan dan happen of erger. Het is dus eigenlijk een maatregel die altijd zou moeten gelden.

Wat een afschuwelijke situatie!

Ik ben het wel met Yara eens, herplaatsen hoeft echt niet altijd slecht uit te pakken voor een hond!

Alleen is het natuurlijk wel enorm lastig om een 'niet gezonde' hond te herplaatsen.

Helaas een soortgelijke sutuatie mee gemaakt, dus begrijp je verdriet, onmacht en het gevoel dat je het eigenlijk nooit goed kan doen maar
al te goed!

Ook wat je beschrijft over het eventueel apart houden van de hond, dat je gewoon ook eens naar de wc moet.

Kinderen zijn onvoorspelbaar, je kan ze, straks, nog zo goed uitleggen dat ze niet bij de hond moeten komen, een keer in het voorbij gaan aaien kan je helaas echt niet altijd voorkomen. Je hebt echt maar 2 ogen en 2 handen!

Ik vind het eerlijk gezegd ook wel makkelijk omschreven van sommige om de hond dan maar achter een hek te zetten en anders ALTIJD 100 % je ogen erop te moeten houden. En eigenlijk is ook dat natuurlijk niet voldoende, want je moet METEEN in kunnen grijpen. Dus je moet er de hele dag, bijna letterlijk, boven op zitten.

Pffff, wat een ### situatie.
Ik heb geen idee hoor, maar kan de pijn medicatie niet verhoogd worden?
Of blijf je dan verhogen?
Nogmaals geen idee, ik wil alleen mee denken.

Verder wil ik je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je een beslissing kan nemen waar jijzelf en je gezin helemaal achter staan, want dat is het belangrijkste.

Dat het niet makkelijk wordt om een geschikt baasje te vinden, dat weet je zelf ook wel, maar ik denk dat niks onmogelijk is!

Sterkte!!

Ik heb ook niks tegen herplaatsen... maar ik vind het in deze situatie gewoon niet zo reëel. Dus om daar nou al je pijlen op te gooien, nee. 

Ik begrijp wel dat je het als optie open wil houden. Dat kan, niks mis mee. Maar ook dan moet je in de tussentijd met de huidige situatie omgaan. 

 Fijn dat je het zo goed begrijpt! Je omschrijft het heel goed.

Ik kan inderdaad niet altijd iedere seconden, al wil ik dolgraag, er boven op zitten. En dat is met een hond als deze helaas wel noodzakelijk met kinderen erbij. Het rotte is inderdaad dat als ik bij wijze van een boek lees en mn kind speelt op de grond. Zodra ze naar elkaar gaan al onmogelijk. Want dan is er een groot risico dat kind per ongeluk de pootjes aanraakt. Hoe moet dat straks met een grote dikke buik? Ik zie mezelf niet van de bank springen dan bij wijze van. Of nog lastiger als ik aan het voeden ben? Het is misschien met heel veel omwegen mogelijk ze altijd te scheiden. Maar wat is de kwaliteit dan nog? Mag ik vragen hoe jij hebt gehandeld in die situatie? 

Ik denk dat voor we nu, totdat we een betere oplossing hebben kiezen voor een bench als de kleine beneden is en op de grond speelt. 

ik heb in een ander topic mijn verhaal al eens (gedeeltelijk) gedaan.

Ik heb je een pb gestuurd met het hele verhaal. 

 Neem eens een kijkje op deze site.

Hier kan je ook heel wat mee en is veel minder "eng" (in de zin van ruimte en beperking) dan een bench

http://www.boxenland.nl/c-893749/veiligheidshekjes/

Heel eerlijk?

Dit kan niet, je brengt je kinderen in gevaar. Ga ik gelijk de advocaat van de duivel spelen, in hoeverre heeft je hond een hondwaardig bestaan als hjj van de pijn uitvalt ondanks pijnstillers?.......

Ik heb zelf een hond, baby en peuter. Ik lees een hoop reacties van mensen die duidelijk geen kinderen hebben. Een kind ouder dan een jaar gaat niet meer de box in zodat de hond los kan. Dat kind loopt áltijd los in huis. Daarnaast krijg je een baby. Een baby en peuter samen is pittig. Je zal altijd de hond op moeten sluiten als je met de newborn bezig bent en je peuter los loopt. En een newborn heeft elke 2/3 uur voeding en een schone luier nodig (duur half uur) en daarnaast heb je nog het van en naar bed brengen. De eerste drie maanden ook nog eens de huiluurtjes waarbij je je handen vol hebt..... de kans dat er een bijtjncident komt klinkt voor mjj best realistisch, ik zou het risico niet nemen gezien de gevolgen. Zeker met een herder, dat is toch wat ingrijpender dan een chihuahua.

Ik ben het eens met San.

Als je kindje gaat leren lopen dan kan je er zeker van zijn dat je kindje langs je hond gaat lopen. En ik kan je ook vertellen dat je kind een keer gaat vallen over de hond. Want je kind snapt niet dat het pijn doet. En in het begin gaat het lopen ook echt niet zo makkelijk als 'oh, daar ligt de hond dus ik moet er een rondje omheen lopen en niet vallen.' 

Je bent zwanger van je tweede en je hebt nu al constant je ogen nodig. Als je tweede kindje geboren is wordt het nog moeilijker om constant je ogen op je oudere kindje te hebben.

Ik zou er zeker voor gaan kijken of je nog iets kan doen tegen de pijn. Maar ik wil je ook vertellen dat er wél mensen zijn die juist voor oudere honden kiezen om ze nog een laatste paar weken/maanden/jaren te geven. Sterker nog ik ken ze :)

Soms werkt iets gewoon niet en had je dit geweten dan had je misschien nog even gewacht of had je eerder kunnen kijken of iemand je hond had willen 'overnemen'. 

Ook is dit niet zomaar iets hé mensen. Kinderen gaan nou eenmaal voor honden. Hoe moeilijk dat ook te geloven valt voor mensen die nooit kinderen willen. Ik vind het heel leuk klinken hoor, 'de hond was eerst' maar zo werkt het niet. En ik weet zeker dat er genoeg honden weg zouden kwijnen omdat ze er niet meer bij mogen zijn maar moeten toekijken van achter een hekje.

En er is een kans dat je hond ook de negatieve ervaring van achter het hekje kan gaan projecteren op het kindje en dán ben je NOG verder van huis.

Dus nee, geen advies hier behalve kijk goed naar wat je kan doen/proberen om je hond een fijn leven te geven. Want dat verdient je maatje wel :)

 De hond was eerst gaat wel zeker op... en brengt verantwoordelijkheid met zich mee. Je kiest voor een hond en neemt verantwoordelijkheid voor zijn leven, niet voor even of totdat je kinderen krijgt... 

Als herplaatsen lukt, hartstikke mooi. Als jij mensen kent die deze hond over zouden nemen is dat helemaal ideaal. 

Nou, zo werkt het dus niet met kinderen. Echt niet. Ik heb gekozen voor mijn honden en zou er alles aan doen om ze te kunnen houden maar mijn hond zou wegkwijnen achter een hekje of heel de tijd in de bench. En stel dat je kind zwaar allergisch is dan ga je je baby ook geen 15 pillen per dag geven zodat je je hond kan houden.

Dat klinkt zo mooi, je dieren houden tot het einde. Maar op sommige momenten is het niet zo dat je je dieren moeten houden omdat je ze hebt gekozen. Helemaal niet als er een plek is waar je dieren gewoon een heel fijn leven kan hebben op een plek waar geen kinderen zijn of waar geen allergische mensen zijn.

Oh en ik zet dieren omdat het ook opgaat voor katten, konijnen, vogels en weet ik 't wat voor dieren nog meer :)

Versleten rug, pijnlijke polsen en angst klachten. Is niet pijnvrij ondanks medicatie.
Advies over herplaatsen, ik zou overleggen net de DA voor euthenasie.
Pijn en angst zijn vreselijk.
Wat voor kwaliteit van leven heeft deze hond?

Er zijn altijd dingen die gebeuren die herplaatsen een goede keuze maken, daarom ben ik ook niet tegen herplaatsen. 

Maar de intentie zou altijd moeten zijn om heel het leven voor een dier te zorgen! Als je van tevoren al weet dat je daar niet toe bereid bent, waar ben je dan mee bezig... En dat gevoel kreeg ik bij je bericht: als er kinderen komen en het wordt wat lastiger, doei hond. Want 'de hond was eerst' gaat niet op. En niet de moeite doen om het te laten werken, wat veel mensen met gezinnen en honden wél lukt. 

Nou ja, verschillende opvattingen over het houden van dieren, laten we het daar maar op houden. Excuses als ik je bericht compleet verkeerd heb opgevat, maar die ene opmerking die gequote was strijkt me echt tegen de haren in. 

Nou, je hebt het idd verkeerd opgevat. Maar je kind is jouw vlees en bloed. En dat is eigen en die gaat voor. Kinderen gaan bij sommige mensen zelfs voor hun eigen man waar ze al jaren mee leven of familie óf vrienden.

Ik zei alleen dat mijn hond bijv. zou wegkwijnen en dat hekjes en scheiden niet altijd een oplossing is. Want wat ik zo lees is dat mensen hier haar vreselijk vinden omdat ze daar helemaal niet op zit te wachten. Omdat het ondanks de hekjes alsnog 20 paar ogen + constante stress is. En dat vind ik nogal ver gaan.

Ik zou er zeker ook alles aan doen, bijv. die gedragsdeskundige of meer pijnmedicatie. Maar GT is in dit geval geen oplossing want hij reageert uit pijn. Dus meer medicatie maar misschien zit die al op zijn max. 

Wat Suzanne zegt is ook een optie maar ik zou voor euthanasie kijken of er ergens een plek is waar deze hond zijn/haar leven als oude hond (ook al is de hond het niet) mag leven en niks meer hoeft. Lekker voor de kachel slapen en af en toe een stukje lopen. Geen kinderen dagelijks over de vloer. 

Dat lijkt me toch de ideale situatie als het met eventuele extra pijnmedicatie niet lukt.

De meeste bijtincidenten gebeuren thuis met eigen hond en kinderen.
Kleine kinderen en hond, altijd gescheiden houden.

Doet hij anders nooit iets te vaak gehoord, helaas.

Ben het met je / jullie eens dat euthanasie ook tot de mogelijkheden behoort, als de hond werkelijk zoveel pijn heeft. Dat is weinig kwaliteit van leven, waar Paddy het eerder ook al over had. Los van de situatie met het kind, wat daar nog bovenop komt. 

Vind ik ook Witte draak, een dier is een leven lang.
Goed er zijn uitzonderingen, baas naar een verpleeghuis en zn oude hond mag niet mee, verdrietig.
Ik wilde altijd een hond, ben met ze opgegroeid en een keer gebeten door een
Wij namen pas een hond nadat we kids hadden en toen ze oud genoeg waren.
We hadden een kat.

Ik zou 100% voor euthenasie gaan. Heb je een hele oude hond met pijn, dan vind ik een korte periode met pijnstilling, zodat er nig even goed met elkaar kan worden genoten en dan.....

Maar een hond van 4 die ondanks pijnmedicatie pijn heeft?
Waarom laat je die niet gaan?

Zo een hond herplaatsen? Dat is niet hond waardig.
Laat hem gaan.

Ik kan niet tegen uitzichtsloos pijn bij dieren.
Al mijn dieren heb ik op tijd laten gaan. Pers van 17, onze merrie net voor haar 33e verjaardag. Was er kapot van en ben, maar alles beter dan een dier met pijn.

 Voor de goede orde, je hond heeft heel netjes je dochter duidelijk gemaakt, dat het hem pijn deed. Een hond weet precies wat hij doet, hij heeft je dochter niet geraakt.

Zie boven, jou tekst, zegt mij genoeg.

Voor mij de keus snel gemaakt. Totaal los van hond/ kind situatie.

Je hond heeft pijn, wat is dit voor leven? 

Saar ik leef met je mee,heb niet alle reacties gelezen omdat ik mijn mening niet wil laten inkleuren door anderen.

Ik vind dat de veiligheid van je kinderen boven je hond staan.

Men kan wel zeggen afzonderen,kleine kinderen zijn inventief,2 kleine kindjes over de vloer,je komt ogen en handen tekort en een ongeluk zit in een klein hoekje.

Ik zou nooit of te nimmer dit risico nemen met mijn kinderen,mijn zus haar arm is bijna geamputeerd toen ze kind was ,door onze herder  gebeten. De reden is nu even niet belangrijk maar de schade die een hond aan een klein kind kan toebrengen is enorm.

Ik heb ooit in dezelfde schoenen gestaan als jij,mijn hond had hevige huidklachten,ik kon hem niet meer aanraken,hij begon ook naar mij te snauwen,ik ging hem afzonderen voor de veiligheid van mijn kinderen.

De hond werd doodongelukkig wilde bij het gezin horen,zijn gezondheid ging ook achteruit.

Ik heb hem niet meer herplaatst,ik heb de pijn laten stoppen,mijn kinderen een veilig huis gegeven. 

Hij was 6 jaar toen ik hem heb laten inslapen.

Buiten het feit dat je je hond op afstand van je kind moet houden, vraag ik me af wat je hond voor leven heeft met al deze pijnen en ongemakken.

Is het leven van je hond nog hondwaardig? Heeft hij nog enig plezier?

Een hond toont pijn heel summier en in een zeer laat stadium. 

Een hond zal ondanks ernstige pijnen toch nog vrolijke momenten hebben en gaat door tot dat hij/zij er bij neervalt. Jij schrijft zelfs dat je hond nergens meer plezier aan heeft. Hoever wil je gaan? 

Je dierenarts gaat ook maar door met behandelen en houdt je aan het lijntje; terwijl er geen uitzicht op verbetering is; alleen maar verslechtering.

Ik zou in het belang van de hond euthanasie serieus overwegen.

Bij honden hebben wij gelukkig de mogelijkheid om hen uit ondraaglijk lijden te verlossen. 

Ik heb zelf een ernstig zieke jonge hond gehad, waarbij de aandoeningen ineens konden escaleren met ondraaglijke pijnen. Ik heb mijn dierenarts gevraagd om een verklaring, dat euthanasie voor mijn hond gerechtvaardigd was. Deze verklaring wilde ik hebben, zodat, als ik buiten de diensttijden van mijn eigen dierenarts, bij een andere dierenarts terecht zou komen, ik in deze moeilijke en trieste situatie niet hoefde uit te leggen, waarom euthanasie nodig was. Mijn dierenarts vond dit een wijs besluit.

Een hond kan echt bijten door pijnen, terwijl het niet zijn bedoeling is om iemand te verwonden. Dit risico mag je niet lopen.

Ik vind het niet netjes hoe er hier over euthanasie en onwaardig leven van de hond wordt gesproken als dit niet eens de vrààg is van Saar.

Zij stelt zich vragen omtrent herplaatsing en oplossingen voor het samenleven van haar hond en haar kind, niet omtrent hoe waardevol het leven van haar hond is.

@ Loesje: er staat niet dat de hond nergens meer plezier in heeft. Er staat dat de hond nergens méér plezier in heeft dan in spelen. Het is dus net héél erg leuk voor de hond, hoewel ie daarna meer last heeft van zijn polsen.

Er lopen genoeg honden met (chronische) pijn rond die toch heel veel levensvreugde hebben. Saar zal zelf wel uitmaken hoeveel plezier haar hond heeft en waar ie van geniet.

Er zijn al goeie praktische tips gegeven, maar ander advies heb ik niet voor je, omdat ik denk dat dit vooral een gevoelskwestie is. De onzekerheid en angst die je voelt, dat er iets zou kunnen gebeuren en de gevolgen daarvan. Daar kunnen praktische tips helaas niet tegenop. Ik wens je veel wijsheid toe!

" Ik vind het niet netjes hoe er hier over euthanasie en onwaardig leven van de hond wordt gesproken als dit niet eens de vrààg is van Saar.
Zij stelt zich vragen omtrent herplaatsing en oplossingen voor het samenleven van haar hond en haar kind, niet omtrent hoe waardevol het leven van haar hond is.
 

Alaska's Finest!

 nou inderdaad

Wat ik me afvraag is welke therapieën er gedaan zijn voor deze hond en welke nog gedaan kunnen worden, en daar eerst op te concentreren, om er nu gelijk van uit te gaan dat niets meer mogelijk is en de hond maar in te laten slapen vind ik wel erg als er misschien nog mogelijkheden zijn. Ik kan me niet voorstellen dat elke therapie geprobeerd is om de pijn te verlichten.

 is het niet handiger om daar eerst op te concentreren en intussen hond en kind apart houden, wat zowiezo met elke hond en klein kind al moet.