Ik mag echt geen hond! Help aub!

Heey mensen! Ik ben Nikita. Al sinds ik 4 (Of jonger) was wil ik een hond. Ik vroeg er toen heel vaak naar. Maar nooit mocht het. Ik hield een beetje op met vragen om een hond maar de grote liefde bleef er. Op mijn tiende begon ik heel voorzichtig een heel klein beetje te vragen. Het mocht nog steeds niet. Nu ik elf ben ben ik er helemaal ingedoken, vastberaden om (Nu nog, niet als ik op mijzelf woon) een hond te krijgen. Ik laat nu 7 honden uit de buurt uit, zodat ik wat ervaring krijg. Alleen ik heb wel een kat die geen honden gewend is.  Ik wil niet opgeven, en ook niet wachten. Als ik over een hond begin krijg ik straf. Wel heb ik de kosten uitgerekend en een powerpoint gemaakt, alleen dat durf ik niet te laten zien. ALS er een komt, wat waarschijnlijk nooit gebeurd, word het een asielhond. Dat komt omdat ik dan wat goeds doe, en dit vind mijn moeder volgens mij ook beter. Aangezien wij een kat hebben en ik nog een zusje van acht heb dacht ik eigenlijk aan een hond van stichting Idemo. Deze honden zijn gesocialiseerd met katten en kinderen. Mijn moeder doet er alles aan om geen hond te krijgen, alhoewel ik niet begrijp waarom we er geen een kunnen kopen. Mijn vader is het altijd met mijn moeder eens, en heeft dus geen mening. Vader overhalen heeft dus geen zin. Iemand ervaring of tips???

Niet doordrammen en zeuren. Je moeder wil het niet, je vader staat achter haar. En jij hebt je daar helaas in te schikken. 

Als je ouders het niet willen, dan willen ze het niet, daar helpt geen PPT bestandje bij, doordrammen, zeuren en zaniken evenmin.

Gewoon niet doen dus. Want uiteindelijk komt het grootste deel van de zorg wel op je ouders (misschien zelfs voornamelijk je moeder) terecht. Want jij zit nu nog op de basisschool, over een jaar ga je naar het VO, heb je misschien een onmogelijk rooster, hoe ga je dat dan doen? Over een jaar of 5 ga je in het weekend misschien wel stappen, volgende dag uitslapen en wat doe je dan met de hond?

Ja helaas ben je nog maar11 en maken je ouders uit wat er wel en niet in huis komt.

Ik denk dat je geduldig moet wachten tot je op jezelf woont en een regelmatig leven hebt om aan een hond te beginnen. Ik heb ook tot mijn 23ste  moeten wachten, maar het was het wachten meer dan waard, want mijn eerste asiel hondje was nou niet bepaald makkelijk. 

Eens komt je tijd ook en dam zal je heerlijk genieten van je eigen hondje en tot die tijd kan je mooi genieten van je lieve uitlaat hondjes! 

Tja, Nikita... zoals de anderen al zeggen, je kunt er niet zoveel mee. Jij kunt wel niet begrijpen waarom jullie geen hond kunnen kopen, maar daar kunnen wel honderd redenen achter zitten. Een hond kost geld, per maand maar ook onverwachte kosten als hij ziek wordt. Op hoeveel ben je ongeveer in de maand uit gekomen? 
Daar komt nog bij dat die kosten voor je ouders zijn en ik kan me goed voorstellen dat ze daar geen zin in hebben. Bovendien is een pup heel veel werk en een asielhond is en blijft een risico, je weet nooit precies wat je binnenhaalt. Je helpt de hond wel, dat zeker en dat is geweldig, maar stel dat ie de hele bank aan stukken scheurt? Heb je dat ook in je berekening opgenomen?

Het is heel goed van je dat je er al zo veel mee bezig bent en ook al honden uitlaat. Als je nou toch voor honden wilt zorgen, kun je eens bij een asiel langsgaan en vragen of je daar iets kunt doen. Dan help je toch de asieldieren, maar hebben je ouders er geen last van en geen kosten!