Ik mag echt geen hond! Help aub!

Heey mensen! Ik ben Nikita. Al sinds ik 4 (Of jonger) was wil ik een hond. Ik vroeg er toen heel vaak naar. Maar nooit mocht het. Ik hield een beetje op met vragen om een hond maar de grote liefde bleef er. Op mijn tiende begon ik heel voorzichtig een heel klein beetje te vragen. Het mocht nog steeds niet. Nu ik elf ben ben ik er helemaal ingedoken, vastberaden om (Nu nog, niet als ik op mijzelf woon) een hond te krijgen. Ik laat nu 7 honden uit de buurt uit, zodat ik wat ervaring krijg. Alleen ik heb wel een kat die geen honden gewend is.  Ik wil niet opgeven, en ook niet wachten. Als ik over een hond begin krijg ik straf. Wel heb ik de kosten uitgerekend en een powerpoint gemaakt, alleen dat durf ik niet te laten zien. ALS er een komt, wat waarschijnlijk nooit gebeurd, word het een asielhond. Dat komt omdat ik dan wat goeds doe, en dit vind mijn moeder volgens mij ook beter. Aangezien wij een kat hebben en ik nog een zusje van acht heb dacht ik eigenlijk aan een hond van stichting Idemo. Deze honden zijn gesocialiseerd met katten en kinderen. Mijn moeder doet er alles aan om geen hond te krijgen, alhoewel ik niet begrijp waarom we er geen een kunnen kopen. Mijn vader is het altijd met mijn moeder eens, en heeft dus geen mening. Vader overhalen heeft dus geen zin. Iemand ervaring of tips???

Hi Nikita,

Misschien toch maar even nog wat geduld opbrengen tot je volwassen bent. Dan mag en kan je zelf beslissen of je een hond neemt!

Of als je wat ouder bent dan kan je misschien wel hele dagen op honden passen! Leuk bijbaantje..

Maar je ouders zeggen wss niet voor niets dat ze geen hond willen, misschien is er niet genoeg geld of hebben zij geen zin om de hond uit te laten als jij op school bent of 's avonds laat. Dat kun je nu nog niet allemaal zelf doen.

Probeer anders op een rustige en zo volwassen manier met ze te praten over wat nou precies hun bezwaren zijn. En misschien vinden ze je presentatie en de redenen wel zo goed... Wie weet hahah

Lastig... 

 

Ik zou lekker genieten van de uitlaathondjes! 

 

Je bent nog heel jong, gaat nog naar school, en straks wil je heel veel met vriendinnen doen of reizen! 

Ga eerst lekker leven en kijk dan voor een maatje in de vorm van een hond.  

 

Jouw ouders werken waarschijnlijk allebei heel veel. De verantwoording voor de hond ligt bij je ouders. Uiteindelijk draaien zij op voor de kosten, de gezondheid en eventueel moeilijk gedrag.

Hallo Nikita,

Ik snap je wel hoor. Ik mocht ook nooit een hond. Toen ik jonger was begreep ik ook niet waarom. Nu pas merk ik wat er allemaal bij komt kijken.

 

ten eerste is een hond best wel prijzig, niet alleen bij de aanschaf, maar wij zijn hier alleen al aan basis dingen als voer en kauwsticks voor de tanden al rond de 40 euro per maand kwijt. Dan moet je hond nog worden ingeënt, cursus, halsbanden en lijnen, speelgoed.. Een hond kost al snel zo'n 1000 euro per jaar, zeker in het eerste jaar dat je hem hebt en jouw ouders zijn degene die dat zo'n 10 tot 15 jaar zullen moeten betalen.

 

Behalve dat kost een hond heel veel tijd, zeker in de opvoeding. Ga er maar van uit dat je met de meeste honden zo'n 1 tot 2 uur per dag moet lopen verdeeld over 4 of meer keer. Ook als jij straks op de middelbare school zit moet jouw hondje uitgelaten worden. Ook kan je veel minder dingen doen, want jouwhond zal niet altijd meekunnen en mogen en een hond is een roedeldier en kan dus ook niet de hele dag thuis zitten terwijl jij leuke dingen doet.

 

kortgezegd, het is niet gek dat jouw ouders op dit moment geen hondje willen, want hoe graag jij het ook wil, je ouders zullen met de kosten, verantwoordelijkheid en problemen zitten.

Met 11 een hond hebben als je ouders niet willen kan spijtig genoeg niet.

Wat zijn de bezwaren van je moeder ? Moet het hondje veel alleen zijn ? Is het moeilijk om hem daar uit te laten ? Wordt het te duur ? Heb je al eerder beloofd dat je ergens je verantwoordelijkheid voor zou nemen en het niet volgehouden ? Is je moeder erg gesteld op een super netjes huis ? Is ze bang voor het verdriet als een hondje overlijdt ?

Ze lijkt me geen hekel te hebben aan honden als ze zelfs eerder voor een herplaatser zou gaan dan voor een "leuke" pup uit een nestje.

Ik kan me heel goed voorstellen hoe het voor je voelt.

Ik vind het wel fijn van je dat je hondjes uitlaat. Daar vind ik je zelfs heel erg jong voor ! Maar ik wens je toe dat je droom nog werkelijkheid wordt en als de mogelijkheid er is, liefst in de nabije toekomst.

Maar eens wensen dat er een hondje op je moeder haar pad komt ? Een waar zij niet aan kan weerstaan ? ... Ik duim mee.

Wat de bezwaren van mijn moeder zijn weet ik niet. Onder school is de hond, behalve op vrijdag alleen. Het uitlaten gaat heel makkelijk, hier heel dichtbij is een hondenpark. Te duur is het niet. Ik heb nog nooit ergens verantwoordelijkheid voor moeten nemen en het niet gedaan. Zoals ik zei, wij hebben een kat, en ook een harige cavia dus het huis hoeft niet perse netjes te zijn. Tsja, ze vindt het natuurlijk nooit leuk als er een dier doodgaat, dus ja. En een pup hebben we net niet genoeg tijd voor. Maar misschien wil mijn moeder ook liever een asielhond/zwerfhond/herplaatser omdat we een paar dagen geleden in een asiel waren en ze de honden heel zielig vond. Bij het asiel waar we geweest zijn kon je elke zaterdag een hond uitlaten en dat zouden we soms gaan doen. Wij, ik tenminste, ga niet af op een "leuke" pup. Ik geef evenveel om welke hond dan ook. En ik zou ook een seniorhond wel leuk vinden! Ik laat de hondjes trouwens gratis uit. Ik hoop ook dat er snel een hond komt, want mijn bff krijgt er een en daar hoor ik 24/7 updates over. Leuk dus, als je er zelf geen een mag. Maar wel dank jullie voor de tips!

Hoe weet jij als 11-jarige hoe de portemonnee van je ouders eruit ziet meisje? Ik vind dat je het al super doet met die uitlaat hondjes. Mijn nichtje is ook elf en die wil dolgraag een hond. Alleen soms gaat het gewoon niet.

 

Jij gaat straks studeren over een poosje, je wilt misschien gaan stappen met je vriendinnen, je gaat reizen of uit huis. Een hond is niet voor een jaar maar als het meezit heb je daar 15 jaar plezier van. Wellicht kost een pup meer tijd, ja, maar er zijn heel veel asielhondjes die een verleden hebben en daar moet jij ook mee om kunnen gaan en dat kost misschien nog wel meer tijd dan een pup.

 

ga lekker genieten van je uitlaathondjes, kom hier lekker lezen en leren over het hebben van een hond. Wie weet dat je ouders over een paar jaar als jij de verantwoordelijkheden van een hond hebben weet wel zeggen dat je een hond mag. 

Doet me denken aan toen ik mijn moeder vertelde dat ik een zonnetje rond mijn navel wilde als tattoo. 15 jaar later ben ik blij dat mijn moeder elke keer nee zei! Hahah

Lieverd ongeacht hoe oud de hond, er komt alsnog een hoop bij kijken.. Je bent pas 11, wie weet wat je wilt over 5 jaar ;-). Kan me voorstellen dat je dan hetzelfde gesprek hebt over make-up ofzo.

zie het zo je bent 11 en wilt nu al een beslissing nemen over iets dat wellicht langer leeft dan jij oud bent. Denk terug en dan merk je dat het wel een hele lange tijd is. Nog langer dan je wens voor een hond!

 

 

en niet te duur?
nou mijn dierenarts rekeningen kan je niet van jou zakgeld betalen.
soms brengen dieren ook extra of onverwachte zorgen mee..
daar moet je ook rekening mee houden.

Meeste hondjes worden ouder dan jij nu bent immers

Jouw uitleg klinkt heel volwassen , ook je taalgebruik enz. 

Dom ben jij zeker niet denk ik. 

Ik denk dat je dus ook wel weet dat je op jouw leeftijd niet in kan gaan tegen je ouders. Spijtig maar het is zó. 

Nog enkele jaartjes wachten meisje. 

Kom hier maar lezen en leren  over honden ....(en misschien ook wat over mensengedrag . )

 

Gratis honden wandelen, je bent een goeike in mijn ogen. 

Een asielhond later , je wordt sympathieker en sympathieker.

 

Hou de moed erin jouw hond komt er ooit wel.

 

 

 

Alle begrip voor je hoor. Wij hebben als kind altijd huisdieren gehad en een hond hoorde er gewoon bij. Toen ik 12 was woonden we een poos in een appartement door het werk van m'n vader, en daar mocht en kon het niet. Zeuren zou dus niets helpen... Maar ik herinner me nu, bijna 50 jaar later, nog hoe erg ik dit vond.

Gelukkig gingen we na anderhalf jaar weer verhuizen en toen kon het terug.

Geduld Nikita, dat is echt het enige. Hopelijk wordt dat niet te lang gevraagd, maar zelfs dan zul je eens je eigen hond kunnen hebben. En... probeer toch maar blij te zijn voor die ander met het pupje... Het is niet de oorzaak van "jou probleem"... al doet het je er misschien vaker aan denken.

Op een keer ben jij aan de beurt. Geniet intussen van de andere dingen in je leven. Een hondje is echt leuk, maar je moet er ook heel veel voor laten. Dat kun je later zelf best regelen.

Wij hebben nu Kylie. Ze is al over de 13 jaar. Van ons mag ze hondenleeftijdrecords breken...



Maar als ze er niet meer is gaan we het mogelijk ook een aantal jaren houden bij "honden uit het asiel uitlaten"... en willen we nog eens een paar vliegreizen maken, wat we nu niet doen omdat Kylie dan niet mee kan...

Er is een tijd voor alles. Geniet van de dingen die je hebt en die wel kunnen... en van jullie kat en cavia. Zij zijn er NU, en ook niet voor eeuwig.

Good luck!

Jouw verhaal klinkt mij vertrouwd. Ik was 12 jaar en wilde ook heel graag een hond en zorgde voor de honden uit de buurt. Toen kreeg één van die honden puppies... en na wat praten, kreeg ik er eentje voor toen omgerekend 6 euro . De meeste zorg was voor mijn ouders, mijn moeder was altijd thuis. Het liep slecht af, het hondje kwam onder een auto terecht toen het amper 6 maanden was. Omdat ik zoveel verdriet had, kreeg ik nooit meer een hondje. Toch bleef ik zagen en drie jaar later ging mijn vader mee op zoek, hoewel hij altijd "nee" gezegd had. Ik moest ook nog studeren en ging ook op kamers, maar ik ging zelden uit en zorgde in mijn vrije tijd altijd voor de hond. Hij is 15 jaar geworden. Mijn ouders hebben nooit spijt gehad dat ze toen toegegeven hebben, omdat ze wel zagen dat ik er goed voor zorgde. De volgende hond ging dan ook heel wat vlotter.

Maar het is dus echt heel belangrijk dat minstens één van de ouders er voor 100% achter staat en een deel van de zorg op zich wil nemen.

Je bent nog maar elf en woont bij je ouders. Helaas zul je je er dan gewoon bij moeten neerleggen dat zij geen hond willen. Je moet ook niet gaan zeuren daarvan komt alleen maar ellende in huis.

 

En, een hond aanschaffen, dat is niet zo moeilijk en niet super duur (als je voor een asielhondje gaat). Het is duur om het beestje te onderhouden dus geld voor de dierenarts, het voer, de hondenschool, het naar de hondenschool toe rijden.

Daarbij moet je erg veel tijd steken in een hond en kan die niet hele dagen alleen zitten, daarvoor zul je je hond zindelijk moeten hebben waar mogelijk heel erg veel tijd in gaat zitten en daarbij is de hond zeker niet gelukkig als die hele dagen van 8 tot 4 alleen in huis moet zitten. Ook moet je een hond er in trainen om een aantal uren alleen te blijven. Dat gaat niet van vandaag op morgen, maar dat bouw je per aantal minuten op net zoals bij een pup.

 

Ik kan me je moeder dan ook heel goed begrijpen dat zij geen hond wil.

 

Laat het voor nu alleen bij het uitlaten van de honden uit de buurt. Leer daar van. Ga heel veel informatie opzoeken op internet over diverse rassen, wat ligt je, wat zoek je in een hond en wat zoek je niet in een hond.

Misschien mag er wel eens een hond komen logeren die je uit laat? Als betreffende baasjes op vakantie willen zonder hond dat de hond bij jullie mag komen.

Dit zei ik gisteren in je andere topic:

 

En ik heb even 2 stukjes uit je berichtje gehaald waar ik nog op wil reageren:

Makkelijk is niet altijd zo makkelijk als je het nu schrijft.

Ik heb een hond die op straat geboren is. Ze was pas 4 maanden, dus zoveel kon er niet mis zijn. Nou, helaas wel. Even naar het veldje verderop kan helaas niet meer. Er gaat regelmatig wat mis in haar koppie waardoor alles ineens weer héél eng is.

 

En duur... verkijk je daar niet op hoor! Mijn hond zei ooit 'hap' in een andere hond. Totale kosten 850 euro... Dat is best heel duur. En (helaas) kan het nog véél duurder als je pech hebt, en dat hoeft niet eens te komen door zo'n akkefietje als wij hadden.

 

Tuurlijk is het hartstikke leuk, maar het is ook wel eens moeilijk of gewoon níet zo heel erg leuk