Cloe en Bobby (3 mnd later)

De 9^e nacht……

 

 

Ik heb al eens vaker aangegeven, dat Cloe zo’n slechte eter is. Wij zijn Duitse herders gewend, dus die eten natuurlijk ook meer….

Cloe lijkt groot op de foto’s maar ze is niet heel veel groter, dan onze joekel van een kat hoor…. En die poema is stuk zwaarder, volgens mij…

 

 

We hebben haar een kusje gegeven, net als anders, en goedenacht gewenst, gaan naar boven, wassen tanden toilet etc… We liggen in bed en ik zeg tegen Peter, wat hoor ik toch….. Verder in de straat zit een hond, die veel sloopt, in een bench, en die jankte van de week zo, omdat de baasjes er niet waren. Ik dacht, ligt dat arme dier nu zo te janken? Toch vertrouwde ik het niet, het zou Cloe toch niet zijn? Voorzichtig mijn slaapkamer deur open, en dan hoor ik Cloe keihard janken…… Huhhhhhhhhhhh? Onderwijl zoef ik de trap al af…. Ze springt van blijdschap wel 6 keer tegen mij aan…. Vraag haar wat ze aan t doen is? Dat ze veilig is, en dat we nu lekker gaan slapen…. Ojee ze gaat toch straks niet iedere keer als ze alleen is, janken…… Het ging juist zo goed….. Hoe moet t dan als we werken? Hebben we haar teveel aandacht gegeven, en wil ze nu ook bij ons zijn? Speelt van alles door mijn kop heen…… Ze gaat weer op de bank liggen, aai haar nog even, leg beertje knuff naast haar, weer kusje en weer welterusten….

 

Onderwijl me natuurlijk afvragen wat is er gebeurd? Kan er niet van slapen…. Lig te luisteren of ze weer begint te huilen….. Dit was gelukkig niet het geval….. Zij heeft verder lekker geslapen…. Ik heb letterlijk en figuurlijk wakker gelegen…..

 

Hebben we, zoals werd gezegd, teveel met haar gedaan van het weekend?

Heeft ze buiten wat gehoord? Wat wij niet hebben gehoord? Moest ze misschien naar buiten? Buikpijn? Angst? Gedroomd? Konden ze maar praten…..

 

Dan bedenk ik mij, dat ik vandaag haar etensbak uit de gang heb gehaald, en deze verplaatst naar achter in de kamer…. Ze at steeds zo slecht, de kamer is vertrouwd en veilig gebied, toen at ze wel haar bak eten leeg, we gingen naast haar zitten…. Peter kwam van buiten, met dikke zwarte jas aan, liep langs haar, terwijl ze at…. Toen stoof ze weg… in elkaar gekrompen….. Ik zei tegen Peter, joh praat even als je langsloopt, dan weet zij, dat jij het bent….. Zou iemand haar eten hebben gegeven, haar erna hebben meegenomen? Dacht ze daar misschien aan, toen ze jankte… Had ze gedroomd?

 

Vanmorgen lag ze lekker nog naast knuffel op bank….. Alsof er niets was gebeurd…. Niets in huis gedaan….

 

Peter stuurde een Whatsup, toen hij haar eten in keuken maakte, zat ze lekker naast hem, te wachten…. Ook voor het eerst….. En toen Peter op poefje zat…. Is zij lekker gaan smikkelen…..

 

Van de week in ieder geval weer lekker rustig aan doen……

Ja konden ze maar praten,

 

Lola kon in haar slaap ook janken en snikken, heel harverscheurend om aan te horen. Ik denk misschien verwerking van wat ze meegemaakt had. Het werd in de loop van de vijf jaar dat ze bij ons was wel steeds minder.

 

Of besefte Cloe ineens goed dat ze alleen was, of durfde ze zich nu pas te uiten en eerder nog niet. Misschien toen jij haar gerust kwam stellen dat het toen goed was voor haar. O ze zijn er nog, ik ben niet alleen.

 

Bij de etensbak herkenbaar, Lola was het type wat uitviel als je te dicht langsliep. Jenna eerder ook een vluchter. Dat komt goed, als ze eenmaal weten dat ze rustig kunnen eten en ze je gaan vertrouwen en zich veilig voelen.

 

Fijn dat buuffie op wil passen. Heeft ze ervaring met honden/herplaatsers?

Anders misschien het boekje Kalmerende signalen van Turid Rugaas aan haar geven zodat ze de basis leert van hondentaal en Cloe leert begrijpen en lezen.

 

 

 

 

Dat zou soms wel handig zijn, als ze dat konden.....

 

Mijn buuffie heeft een hondje die al ongeveer 7 bazen had gehad.... Haar hond was zo agressief, dat ze soms ook wel eens schrok..... Maar ze heeft doorgezet, beesie (groot beest) is zo lief!!! Leeft tussen 5 katten, kippen, konijnen, doet geen vlieg kwaad.....

En ze heeft de boeken van Cesar Milar.......

 

------------------------------------

 

Na het eten, was ze zowaar met een balletje gaan spelen....

 

En vanmorgen lag Peter zijn slipper ergens anders....

En stukje zeep gepikt....

 

Mooi, wordt maar beetje speels en ondeugend..... Goed teken!

Hey buuf en goedemiddag lezers,

 

Ik heb 5 jaar geleden een Amerikaanse Bulldog kruising Boxer gered van zijn dramatische bestaan dat hij eerst leefde. Hij is voor mij de tweede hond die ik gered heb. Voor hem een Boxer die bij ons 10 jaar geworden is.

Kylad was een angstige en erg agressieve hond. De eerste week dat ik hem had heeft hij drie mensen gebeten die ondanks mijn aangeven het wel erg tof vonden om hem zomaar te aaien. 

Hij heeft aan een ketting gelegen op een boerderij en was totaal niet gesocialiseerd. Zijn redding is geweest dat hij door een ex-agent die honden trainde elke dag meegenomen werd en hij alles heeft geleerd.

Martin Gaus...ja ja Hollandse Grootste hondenvriend (laat me niet lachen) Had de vorige eigenaar geadviseerd hem in te laten slapen omdat hij niet benaderbaar was.

Ja het eerste jaar was pittig. Niemand kwam zomaar mijn huis binnen, hij vertrouwde niemand. 

 

Rust, geduld, liefde, doorzettingsvermogen, consequent zijn en concessies doen heeft ons hier de meest fantastische hond gegeven.

 

Ik durf met zekerheid te zeggen dat ik elke hond kan bieden wat ze zoeken na herplaatsing.

 

Liefs Paula

 

Ah Paula, is buuffie?

 

wat goed dat je zoveel geduld hebt gehad met met je honden, soms lees je inderdaad verhalen dat ze om minder ingeslapen worden. Terwijl er "alleen maar" wat begrip, geduld en inlevingsvermogen gevraagd wordt van ons mensen. Alleen maar tussen aanhalingstekens want makkelijk is het niet altijd en wij mensen maken uiteraard de fouten.

Toen ik Lola net had, die ook mensen gebeten had en agressief was naar alles en iedereen was ik blij dit forum ontdekt te hebben, hierdoor ook Turid Rugaas haar uitleg over hoe honden zich uiten en ons duidelijk willen maken hoe ze zich voelen. Dat heeft ons echt goed gedaan. Ook van de stichting kregen we gelukkig goede hulp. En is ze veranderd in de geweldige hond die ze was.

(Cesar Milan ben ik overigens helemaal geen fan van, maar dit lijkt me misschien niet het topic om het daar over te hebben)

" Ah Paula, is buuffie?
 
wat goed dat je zoveel geduld hebt gehad met met je honden, soms lees je inderdaad verhalen dat ze om minder ingeslapen worden. Terwijl er "alleen maar" wat begrip, geduld en inlevingsvermogen gevraagd wordt van ons mensen. Alleen maar tussen aanhalingstekens want makkelijk is het niet altijd en wij mensen maken uiteraard de fouten.
Toen ik Lola net had, die ook mensen gebeten had en agressief was naar alles en iedereen was ik blij dit forum ontdekt te hebben, hierdoor ook Turid Rugaas haar uitleg over hoe honden zich uiten en ons duidelijk willen maken hoe ze zich voelen. Dat heeft ons echt goed gedaan. Ook van de stichting kregen we gelukkig goede hulp. En is ze veranderd in de geweldige hond die ze was.
(Cesar Milan ben ik overigens helemaal geen fan van, maar dit lijkt me misschien niet het topic om het daar over te hebben) "

Dobry

 Ja Paula is buuffie...... :-)

Vandaag heel goed gegeten..... Topppp.....

 

Genieten van t zonnetje...

Tevreden bekkie.....

Mijn thuiskomst........

 

Aan koppie zie je hoe klein ze is.....

 

Cloe heeft vandaag heel goed gegeten...

 

Brokjes met paar stukjes rauw voer (rol Barf) er door...

Plakje kipfilé

Stukje gekookt worst

Ontbijtbordje bloemkool aaedappel stukje gebakken vlees jus

 

Heb t idee dat ik een vachtje aai in plaats van velletje over botjes....

Ik ben blij dat haar etensbak nu hier staat, ze eet nu ook rustiger....

 

 

Zo zie je hoe groot Fonzie of hoe klein Cloe dus eigenlijk is....

Ik weet dat t ons met Bruno ook had gelukt.... Helaas moest hij terug.... omdat hij ook 3 personen had gebeten....  We kregen de kans niet........ Blijft altijd een spijtig gevoel..... Gebeurd mij nooit en te nimmer meer....... Wat hier is, blijft hier.......

 

En dan vooral de belofte dat ik op de hoogte zou worden gehouden, die belofte werd verbroken..... Omdat ik zogenaamd "lastig" was.....

 

Vergeet nooit een dier, dus ook Bruno niet!

 

Met liefde kom je echt heel ver..... Ik weet nog hoe hij kwam en hoe hij nu is..... Heb je super gedaan.... Respect.....   xje buuffie......

Dag 11….

 

Het kleine ding stond vanmorgen, voor mijn wekker ging, weer te janken...

Hmmmm niet leuk!

 

Niet voor mij en niet voor haar….

Moest me toch bijna gaan wassen en aankleden, dus heb haar gehaald…

Helemaal blij en opgewonden, hartje bonkte keihard, zich echt druk gemaakt…

Springt super blij en wild tegen mij aan….

 

Boven trippelt ze blij en druk over het laminaat… Fonzie wordt er doodsbang van…

Dikke staart…. Weet niet of hij naar beneden moet vluchten, of achter de wasmachine moet gaan zitten…

Dit moeten we nog maar even oefenen, want beneden is er niets meer aan de hand…

 

Vanmiddag zit de kleine meid toch even alleen, dus janken of niet: wij zijn er niet….

Ze moet nog wennen, dat ze niet alleen meer is, dat ze niet achter wordt gelaten,

dat we echt weer terug komen, aan ons ritme, aan onze gewoontes….

Komt ook wel goed!

 

Uiteraard ga ik weer iets eerder van mijn werk vandaan…. Ze moet het toch leren….

En anders vraag ik buuffie even, of ze even wil luisteren, of ze huilt of blaft….

 

Valt ook niet mee, wennen van de hel naar de hemel, bang dat natuurlijk weer kwijt te raken…….

 

 

Ok vanmiddag is de jonge dame 2 uur alleen geweest.....

Was heel benieuwd hoe ze het deed...

Voor t zelfde ook huilen.....

 

Baas vindt het niet leuk maar weer op tijd weggegaan.... Keihard gewerkt... amper gegeten en amper gerookt.... Dus denk echt niet, dat ik mijn werk laat versloffen.....

 

Zet auto neer.... kijk door t raam....

Ze is wakker en zit haar voorpootjes af te likken....

 

Dan ziet ze mij....

Kijkt eens naar mij.....

Geen geblaf nietssss....

 

Dan ga ik fluiten en roepen....

Hahaha toen kwam ze wel naar t raam....

Terwijl ik naar de voordeur loop, ligt ze boven op de kattenpaal...

Gek beest....

 

Ze is superblij dat ik thuis ben....

En ik blij dat ik bij haar ben...

Neem haar gelijk mee in de auto.... naar het park.....

Sta te wurmen met jas vest en beide mutsen, bobbel in nek.... Maar 1 goede arm, en Cloe maar ongeduldig wachten....

 

Achhhh Cloe.... als jij zo'n grote meid, alleen thuis kan zijn,

dan ben je ook groot genoeg om los te mogen....

Kom maar wijffie....

Ze stapt rustig uit, loopt pal naast mij.... en dan is ze vrij!!!!

 

https://www.youtube.com/watch?v=QixDua8RKXY

 

(Haar staart was nog nooit zo hoog....)

Fijn dat het zo goed gaat met Cloe en jullie van haar genieten.

 

Voor honden, die pas uit het buitenland komen, wordt geadviseerd om de eerste weken rustig aan te doen. Het is sowieso heel veel, wat Cloe meegemaakt heeft, nu weer meemaakt en moet verwerken. De eerste weken is puur wennen; men vergelijkt het wel eens met een pup, die net opgehaald is. Stapje voor stapje. Dan kom je er ook en dat brengt rust in het hoofd van Cloe.

 

Het loslopen van Cloe is naar mijn mening veel te vroeg. Ze hoeft maar van iets te schrikken en ze kan wegrennen. Het zou zeker niet de eerste keer zijn, dat een buitenlandse hond schrikt - zelfs van iets kleins, daardoor op de vlucht gaat en vervolgens als vermist moet worden opgegeven. 

 

Het is raadzaam om in het begin de hond uit te laten aan een 10 meter lijn. Het "hier" komen, kan dan geoefend worden aan de lange lijn. Als de hond komt, belonen met iets lekkers, en vooral benoemen met bijv. "goed zo hier".

Succes.

Mwoa. Je moet niet te kramp achting vasthouden aan geschreven regeltjes. Ik Denk dat je het per hond moet aanvoelen .

Ik heb Bobby ook vrij snel losgelaten. Bij hem heb ik juist gebruik gemaakt van zijn angst, en dat om weten te zetten in bij mij willen blijven.  Hij weet nu niet anders meer dan dat hij los loopt en zou z'n jacht instinct dus niet verkiezen boven mij. 

Mijn foster heb ik t ook snel mee geprobeerd maar daar zit zo'n ontzettende kop op. Die is gewoon weg en luistert nooit meer. Dus die kan niet los. Of in elk geval niet zomaar. Elk buitenlandertje is anders.

Cloe mag hier eventjes los en ik zie een veilige overzichtelijke plek waarop dat even geprobeerd word. Cloe reageert scherp. Niks mis mee want ze investeren veel tijd in Cloe en proberen haar alles te leren zodat het straks normaal is. Ik vind dat jullie het heel knap doen. 

Met de kat ook goed opgelost. Bang of niet bang, nee is nee.

Super bezig!

Oh jemig al los! Best spannend is dat zo de eerste keer. Ik zou wel rekening houden dat Cloe best nog angstig is, maar gelukkig vind ze jou niet meer eng en dat kan zeker helpen zoals Robyn zegt.

Maar hou er rekening mee dat het einde van het jaar er weer aan komt en er altijd een knal kan komen. Ik laat Moh nu ook alleen in super veilige omgeving los, omheind. Ze is helemaal niet heel erg bang voor vuurwerk, maar het zal je gebeuren...

Wat dapper van je! En ze goed het goed hoor, dat loslopen. hopelijk blijft dat zo

 

Laat uw hond de eerste periode veilig uit! Hou de hond minimaal de eerste weken aan de lijn met halsband en tuigje en gebruik altijd het hondennaamplaatje. Zorg als eigenaar dat uw hond zo snel mogelijk geregistreerd is op uw naam door het registreren van de chip op uw huisadres. Alhoewel honden een groot richtingsgevoel hebben, is het verstandig om de eerste dagen steeds dezelfde uitlaatroute te gebruiken. Zorg dat het uitlaten zoveel mogelijk een feest is en laat de hond verkennen wat gewenst is. Hou in gedachten dat de hond niet in Nederland gewend is en kan schrikken van zaken die hier heel gewoon zijn. Zo is het voor ons gebruikelijk om een hond op het gras te laten plassen, maar een hond uit India of Turkije is dat niet gewend omdat het te warm is voor graszoden in deze landen. Maak van de thuiskomst een waar feest: geef de hond iets lekkers bij het betreden van het huis, beloon de hond volop – naar wat de hond prettig vindt! – als het dier de weg naar huis zelf aangeeft. Als een hond erg gestrest is, kan het werken om de rustigere tijden van uitlaten te benutten. De piektijden zorgen voor extra lawaai en onrust en dat kan teveel zijn voor een hond. Mocht zelfs dit teveel zijn voor de hond, laat de hond dan een paar dagen niet uit, totdat er enigszins een band is ontstaan tussen u en de hond. Laat hem zijn behoefte in een gang of garage doen op kranten en let op de hond om te bezien of hij zijn behoefte moet doen. Laat hem als tweede stap in de tuin en als dat goed gaat, probeer dan het dier uit te laten op de rustigere uren en pas als volgende stap op de drukkere uren. Laat de eerste twee weken de hond niet los en als de hond eraan toe is, begin dan met de tienmeter lijn. Als de hond uit vrije wil naar u toekomt, ga dan een stapje verder door de tien meter lijn los te laten en achter de hond aan te laten hangen. Laat de hond niet zonder toezicht, hij kan verstrikt raken in de lijn! Zorg dat de hond u als eigenaar en baas fantastisch vindt en zorg zo voor een twee-eenheid tussen hond en baas!

http://www.stray-afp.org/nl/wp-content/uploads/2012/08/ontsnapt-vermist.pdf

 

Ik Denk dat ik mijn hond die ik al n jaar heb iets beter ken dan u, en inmiddels prima kan inschatten. maar toch bedankt voor de moeite

Ik denk dat dat per hond verschilt, en dat de baasjes van honden in kwestie dat vast zelf in kunnen schatten en verstandig genoeg zijn om te doen wat zij nodig vinden. 

 

Ik laat mijn hond ook anders uit dan de buurman, daar zijn geen regeltjes voor. Richtlijnen misschien, tips, adviezen. Maar regels...

Ik ga met Loesje en Ria mee, rustig aan,  het is allemaal nogal wat, wat ze allemaal meegemaakt heeft, en dan ook nog de oorontsteking. Alles moet nu eerst in balans komen, wennen aan het huis en de mensen en de direkte omgeving is al enorm veel prikkels, die ook allemaal weer verwerkt moeten worden.

 

Ik zou haar voorlopig meenemen naar de slaapkamer als je gaat slapen. Het zou heel sneu zijn als ze de hele nacht in angst zit.

 

Het alleen laten zou ik ook rustig opbouwen, 2 uur gelijk is wel erg lang

Hier een intressant artikeltje hierover

 

http://www.moniquebladder.nl/blog/2013/03/04/veilig/

 

Loslaten zou ik zelf ook nog niet doen bij een hondje als Cloe. Ons was aangeraden minstens 2 weken aan de lijn houden, alhoewel Lola in Polen los meeliep op de wandelingen en geen wegloper was en ook geen bang schrikachtig hondje. Hier waren die twee weken nog te vroeg. Ik liet haar los ergens waar ik dacht dat het veilig was, waar geen kip te bekennen was, en toch schrok ze van een hond die ineens uit het niets opdook en vluchtte weg, doodeng gelukkig bleeft ze na de eerste schrik staan maar voor hetzelfde geld was ze verder gerend en wie weet wat er gebeurd zou zijn.

 

Jenna was een eerder voorzichtig hondje toen ze net bij ons was, dus dacht ik ook dat ze daardoor wel bij me zou blijven, maar zij heeft veel jachtinstinkt, en dat was toch na een paar keer goed gegaan te zijn sterker dan de angst en was ze ineens een kwartier verdwenen. Dat risico neem ik dus niet weer. Ze gaat alleen heel gedoseerd los nu wel elkaar wat beter kennen en ik haar beter kan lezen.

 

 

 

 

 

 

 

Robyn,ik heb het niet over jouw hond,maar in het algemeen.

Michelle,als baasjes het zo goed kunnen inschatten en verstandig genoeg zijn,waarom raken er dan zoveel buitenlandse honden vermist en verongelukken er zoveel?

 Ik denk persoonlijk dat dat is omdat mensen juist alles volgens de regeltjes doen, want als hun gezegd is "nou, je kan je hondje na 2 weken loslaten" dan doen ze dat, zonder naar hun hondje te kijken. Ze volgen klakkeloos het schema.

 

Dat is een mogelijkheid trouwens, geen vaststaand feit.

Wij kregen het advies "minstens 2 weken aan de lijn" zelf denk ik dat er dan ook beter nog bij gezegd had kunnen worden en dan eerst aan de tien meter lijn en kijken hoe dit gaat. En pas als de hond echt gewend is aan zijn nieuwe situatie en vertrouwen heeft in zijn mensen loslaten om het op een verantwoorde manier te doen. 

 

Eigenlijk ben je dan al gauw een half jaar tot een jaar verder bij sommige honden.

 

Het gaat niet om regeltjes, maar om adviezen van ervaringsdeskundigen zoals van het Animal Foundation Platform (zie tekst door Ria geplaatst).

Zelfs als je de hond vast aan de lijn en bijv. een tuigje hebt, moet je zorgen dat met name een buitenlandse hond, die nog maar kort bij de adoptant is, zich niet los kan wringen.

Je hebt het zelf ervaren en bent je rot geschrokken toen in oktober 2014 Bobby uit zijn tuigje schoot: gelukkig is het goed gegaan; dit had ook anders kunnen aflopen.

Robyn, Bailey & Bobby

13 oktober 2014 om 19:35" quote "+0

 

 

Pffff de horror!! Even bij de wei geweest, hondjes gezellig mee. Wurmt bobby zich inene uit zn tuigje!! Hond los op straat!! Neeeee!!! Aan de ene kant een stervens drukke 70 km. Weg, aan de andere kant een sloot.. Dan de sloot maar in. Hond pleurt in de sloot ik erachteraan.. Iedereen weer veilig thuis.. Me hart zat ergens in mn fontanel!!! Hij vond t zelf ook niet zo geslaagd geloof ik.. 

 

 

Ik wist dat ik reacties op zou krijgen....

Wilde het toch ook niet verbergen..... thats me: open en eerlijk!

 

Ken de gevaren heel goed, volg alle vermiste sites, dus lees zo vaak over weggelopen hondjes....

Bang, rennen rennen rennen..... tot ze bv aan worden gereden.....

Of zich bang verstoppen, om te verhongeren.....

 

Maar Cloe rent niet bang weg....

Ze is eerder bang om weg te worden gehaald....

Als ik vraag: Ga je mee, kwispelt ze.... maar wil absoluut niet mee...

Moet altijd met zachte dwang een beetje helpen.....

Daarna is t ook goed hoor.....

 

Ik heb echt t idee dat Cloe een thuis heeft gehad....

Geen 1 keer heeft ze het in huis gedaan.....

Ze voelt zich thuis op dr gemak, ligt als een prinses op de bank...

Kan als een Koningin de hele straat bekijken.....

En haar baasjes liggen aan haar voeten, wat wil je nog meer?

 

Weet ook niet of ik ze al dagelijks los ga laten...

Hangt van situatie en drukte af....

Gisteren was er niemand toen ik ze losmaakte....

Later een meisje met jong hondje en stel met een Mechelaar.....

 

Die zie je van tevoren aankomen....

Is 1 kort pad..... klein parkje.....

 

 

Dat had ik ook niet van tevoren bedacht of gedacht.....

Het kwam er gewoon van.... Ligt zeker ook aan het hondje.....

Uiteraard met alle vertrouwen, want bij twijfel: nooit doen.....

 

Peter gaat het voorlopig zeker nog niet doen....

Binnen gaat t heel goed....

Ze is blij dat hij thuis komt, kwispelen, verwelkomen....

Buiten zoekt ze ook bij hem steun,  en toch voelt het nog niet goed..... volgens hem zelf..... Dus dan niet doen.....

 

En in dit parkje is het heel rustig, en klein, lopen veelal ouderen met klein hondje....  Daar is Cloe ook op haar gemak.....

Ik ben er zeker niet klakkeloos aan begonnen....

Aan de lijn had ik al meerdere honden gezien.... dus weet al hoe ze daar op reageert...

Bij ons huis is een drukke weg, fietsers, brommers, wandelaars, gillende kinders, keihard rijdende motoren, bussen, auto's..... In begin was dat allemaal doodeng, nu reageert ze daar nog amper op.....

In t  grote park ging al vuurwerk af, en nog eens een grote knal..... Staart even tussen benen, oren plat.... maar niet bibberend oprollen of neiging om weg te rennen....

Dus ik observeer mijn hondje echt wel.... Daarnaast vanaf mijn geboorte waren er al in mijn leven honden..... En stapel op honden.... Ben niet onbezonnen of zo..... Weet echt wel of t kan of niet kan.....

" Wij kregen het advies "minstens 2 weken aan de lijn" zelf denk ik dat er dan ook beter nog bij gezegd had kunnen worden en dan eerst aan de tien meter lijn en kijken hoe dit gaat. En pas als de hond echt gewend is aan zijn nieuwe situatie en vertrouwen heeft in zijn mensen loslaten om het op een verantwoorde manier te doen. 
 
Eigenlijk ben je dan al gauw een half jaar tot een jaar verder bij sommige honden.
  "

Dobry

We hebben afzonderlijk van elkaar,  kenden we elkaar nog niet, was in onze vorige gezinnen, mijn man en ik, en samen ook al keer...... honden uit het asiel gehad.....

De honden konden niet met andere honden, niet los, niet bij kinderen.......... En bijna altijd (hing/hangt dus van hond af)... hup los en lekker spelen........... En wel degelijk luisteren, spelen en met andere dieren kunnen............ Vertrouwen geven is vertrouwen krijgen.... Geldt voor mens en dier.....

 

 @ loesje even geen dingen compleet uit z'n verband rukken aub. Bobby schoot toen los langs een 80 kilometer weg, das heel wat anders als oefenen met loslaten op een overzichtelijke plaats en oefenen met terug komen.

Dankjewel......

Ben vandaag niet naar het park geweest....

Ze is vandaag dus ook niet los geweest.....

Hier krijg  je een beeld hoe het parkje eruit ziet......

Dit was dus gisteren.......

https://www.youtube.com/watch?v=T3LG-bcSZwo&feature=em-upload_owner

En ik ren dus bewust weg, beetje spelend, en ze moet op mij letten...