Cloe en Bobby (3 mnd later)

Oh ik zie nu dit topic pas! Heb meteen alles doorgelezen. Wat is Cloe een prachtig hondje. En zó mooi om haar blik te zien veranderen naarmate ze langer bij jullie is. 

Heel veel plezier nog met dit mooie meisje. 

Half uur buiten geweest....

Niks

Noppes

Njenta

Helemaal nietssss doen....

Tot nu toe nog niets in huis gedaan....

Komen we binnen: Brokken eten.....

Ben benieuwd morgenochtend.....

Welterusten....

hehe Jenna uit Polen gaat ook niet graag in de regen naar buiten, het kost al veel moeite haar naar buiten te krijgen en dan wil ze het liefst alleen een rondje om het huis lopen.

Vanmorgen in tuin een plas gedaan.... niets in huis!

Later in park met Peter, netjes 2 x gepoept..... en geplast.....

In park is ze op dr gemakkie, rustig, gelukkig niet meer gespuugd.....

Misschien was ze wel zenuwachtig, bang dat ze weer werd weggebracht of zo....

Lekker gegeten....

Slaapt minder....

Gaat gewoon goed met haar..... :-)

Samen naar t park.....

Expres in het gras gelopen..... blubberig.....

Ze snuffelde goed....

Rijden we in auto terug..... Stoppen even bij buurman en zijn hond.... Gaat ze daar ineens blaffen!!!

Er komt geluid uit, en doorblaffen ook nog..... hihi....

Waar is dat verlegen hondenmeisje ineens gebleven????

Groetjes weer.........

Mieke

Op dit hondje werd ik verliefd.... Dat fotootje wat ik gebruik bij mijn naam....

Dit kopje is zo smal geworden.....

Triest diertje.....

Wat heeft ze mee gemaakt?????

Wat is er toch met haar gebeurd????

Had ze eerst goed adressie?

Ze zag er eerst zo goed uit......

Ben zooooo blij dat dit beessie weer goed leven krijgt.....

En ik hoop dat ze gauw weer een voller koppie krijgt.....

Plakje kipfilé, van de baas......

Beetje gespeeld.... dit keer overleefde het beertje het niet....

Ik zei het toch?!!haha

Hahaha ja je zei het al....

Het was zo'n lief zacht beertje......... zonde!

Maar ze speelde....... grandioos!!!!

Ach slopen geeft zelfvertrouwen zeggen ze...

Gaat echt heel goed............

Thuis begint ze beetje te gekken......

Maar zodra ik haar riempje pak, ze moet tenslotte uit....

Dan duikt ze weg..... zodra hij vast zit, laat ze zich als lappenpop neer vallen.... Ik wil haar niet dwingen, dus we hebben haar al paar keer, naar buiten getild....

Ze loopt als we 5 mtr van huis zijn, met tegenzin mee....

Naast mijn benen.... zoekt bescherming bij mij.....

En ze weet ook al waar thuis is, bijna weer thuis, dan durft ze al 1 mtr voor me uit te lopen.....

Thuis, binnen, begint ze ietssss losser te worden.....

Maar nog niet op ontdekkingsreis gegaan.... Achter in kamer tussen eethoek en kast, of onder tafel, die hoek is ze nog niet geweest....

Trap op, om eens boven te kijken, nieuwsgierig zijn, no way....

Als 1 van ons deur uit gaat naar de gang, gaan nu wel de oortjes omhoog.....

Bank, Stoel, Mand en Kleed is haar terrein.....

Maar ja, waar hebben we t over........ Ze is er nog maar 5 daagjes!!!

Ahh, 5 daagjes nog maar!

Kan best dat ze door alle spanning/stress heel veel energie verbruikt en daardoor wat afgevallen is

Achja dat snoetje, konden ze maar vertellen wat ze meegemaakt hebben. Gelukkig kan jij haar wel vertellen dat zij nooit meer weg hoeft. Mijn vriend zegt dit regelmatig hardop tegen Jenna en vroeger tegen Lola.

Ach ze is er nog maar vijf dagen. Noor was ook heeel bang toen ze bij ons kwam, wilde ook niet mee uit en was onderweg overal bang van, is zelfs een keer uit haar tuig ontsnapt. Daarna hebben we haar dubbel aangelijnd, halsband en tuig. (Nu niet meer)

Als je eenmaal het vertrouwen van zo'n hondje hebt zijn het zulke lieve dankbare dieren. Ze veranderen echt naarmate ze langer bij je zijn. 

Hier was ze nog zo bang..

En nu vol zelfvertrouwen.. 

Ze heeft nog wel steeds een grote angst voor kinderen, maar daar werken we aan, hoop wel dat dat nog minder wordt.

Cloe is wel magertjes.. niet lang in de refugio gezeten?
Bobby was aardig tonnetje rond gemest Door ace haha. Ze krijgen goed te eten daar

De moeilijke dingetjes loop je idd nu tegen aan.

Patience is key..

Jullie doen t hartstikke goed. Beetje op jullie tempo en beetje op haar eigen tempo. Dat gaat helemaal goed komen!!

 Nee ze was al erg mager.....

" Achja dat snoetje, konden ze maar vertellen wat ze meegemaakt hebben. Gelukkig kan jij haar wel vertellen dat zij nooit meer weg hoeft. Mijn vriend zegt dit regelmatig hardop tegen Jenna en vroeger tegen Lola.
 
  "

Dobry

 Ja zeg ik ook steeds...... Je blijft hier.... bij het vrouwtje en baasje!

" Ach ze is er nog maar vijf dagen. Noor was ook heeel bang toen ze bij ons kwam, wilde ook niet mee uit en was onderweg overal bang van, is zelfs een keer uit haar tuig ontsnapt. Daarna hebben we haar dubbel aangelijnd, halsband en tuig. (Nu niet meer)Als je eenmaal het vertrouwen van zo'n hondje hebt zijn het zulke lieve dankbare dieren. Ze veranderen echt naarmate ze langer bij je zijn. 
Hier was ze nog zo bang..

En nu vol zelfvertrouwen.. 

Ze heeft nog wel steeds een grote angst voor kinderen, maar daar werken we aan, hoop wel dat dat nog minder wordt. "

Anne-Marije

Herkenbaar, zoals ze in de auto ligt.... Bang en Onzeker.....

Mooi he, weer een diertje liefde zelfvertrouwen teruggeven........

" Cloe is wel magertjes.. niet lang in de refugio gezeten?
Bobby was aardig tonnetje rond gemest Door ace haha. Ze krijgen goed te eten daar

De moeilijke dingetjes loop je idd nu tegen aan.

Patience is key..

Jullie doen t hartstikke goed. Beetje op jullie tempo en beetje op haar eigen tempo. Dat gaat helemaal goed komen!! "

Robyn, Bailey & Bobby

Geen idee wat ze allemaal mee maakte....

En ja ze zat wel in de Refugio..... (dodingscentrum toch?)

Daar zit je toch hooguit 10 dagen, of heb ik het mis?

Zou wel eens willen weten wie daar het voor t zeggen heeft,

wie daar de scepter zwaait, wie is daar de baas, eigenaar, beheerder?

Hoe kan je zoiets afschuwelijks doen?

Dieren laten verhongeren, mishandelen, als stuk vuil behandelen....

Smerige rot mensen!!!

Ik zou alle dierenbeschermingen op willen roepen, om daar eens een kijkje te nemen..... Klopt niets van..... Een dier behandel je tot t einde met respect...... Daarmee, verdien je pas echt het grootste respect.....

Ik heb haar daar vandaan via Spanish Tray dogs geadopteerd....

Om ze naar Nederland te krijgen moest dit inderdaad via ACE.....

Zag filmpjes en foto's van ACE, heel veel honden in kooitjes.....

Zelf vind ik het ongelooflijk zielig....

Zag ook wel asielen, dat de hele meute gewoon losloopt, elkaar corrigeert, bij elkaar ligt, 1 grote roedel..... Dat vind ik zelf een stuk fijner voor de dieren........

Cloe beschermd haar eten niet, loop je dichtbij, duikt ze in elkaar....

Zag ze eerst bij een grote Galgo in kooi, en later met 2 andere hondjes...... Als deze haar eten hebben afgepakt, wat dus makkelijk kon of kan, zal zij niet genoeg hebben gekregen..... Kan me ook niet voorstellen met al die honden.... (stuk of 550 of zo) dat je daar t geduld voor hebt, om daar ook nog op te letten....

Cloe zat ongeveer 5 weken bij ACE, ivm aansterken en tegelijk met onze vakantie....

Fijn dat Martin een Vrijwilliger en Stagiaire Fabienne foto's en filmpjes stuurden...... Was ik zo blij mee..... Leer je ze toch al beetje kennen......

Gelukkig is ze nu thuis..... helaas vandaag weer in auto gespuugd....

Wagenziek of Zenuwachtig..... Geen idee.....

Maar ze eet niet veel, als ze dat dan ook nog uitspuugt, schiet het niet echt op...... om lekker aan te komen.....

Honden in kooitjes is zeker wel zielig, maar een grote groep honden los bij elkaar kan groot drama zijn. Lola die vier jaar in een pools asiel zat, zat de eerste twee jaar in een asiel waar de honden elkaar doodbeten, later toen er hulp kwam van een stichting hebben ze honden per kleine groepje bij elkaar gezet.

En dan nog, er was 1 hondje dat vreselijk gebedeld had om haar mee te nemen, alsof ze aanvoelde dat ze het daar niet lang zou maken, en inderdaad was ze kort daarna door de anderen aangevallen en heeft het niet overleefd. Het is een harde wereld die wij voor de honden maken. En het lijkt soms hopeloos maar toch, hoop ik dat het ooit eens verbeterd en er een einde komt aan die wantoestanden. Er zijn in elk geval ook mensen die het proberen voor de honden op te nemen en ze een beter leven te geven.

" Honden in kooitjes is zeker wel zielig, maar een grote groep honden los bij elkaar kan groot drama zijn. Lola die vier jaar in een pools asiel zat, zat de eerste twee jaar in een asiel waar de honden elkaar doodbeten, later toen er hulp kwam van een stichting hebben ze honden per kleine groepje bij elkaar gezet.
En dan nog, er was 1 hondje dat vreselijk gebedeld had om haar mee te nemen, alsof ze aanvoelde dat ze het daar niet lang zou maken, en inderdaad was ze kort daarna door de anderen aangevallen en heeft het niet overleefd. Het is een harde wereld die wij voor de honden maken. En het lijkt soms hopeloos maar toch, hoop ik dat het ooit eens verbeterd en er een einde komt aan die wantoestanden. Er zijn in elk geval ook mensen die het proberen voor de honden op te nemen en ze een beter leven te geven. "

Dobry

Gelukkig wel!!!

Vroeger die dierentuinen toch ook een ramp! 1 bunker, 1 dier, dikke tralies....... Geen speelgoed, grond, boom, zwemwater of wat ze dan ook nodig hebben ... Nu bouwen ze de natuurlijke omgeving na, grote ruimte en met een soortgenoot...........

Dat vind ik ook het mooie van kleinere asielen, zij bootsen een thuis na....... Alle dieren bij elkaar.... Binnen en Buiten kunnen lopen...

Vrijheid...........

Ik ben 8 weken opgesloten in een ziekenhuis kamer! Mocht er niet uit..... Wist op den duur niet meer wat plafond of muur (bij voeten) was...........

Liever nooit meer.........

Vandaag..... Dag 6 bij ons..............

Ben trots op haar......

https://www.youtube.com/watch?v=dhCN9mq8aVA

Mijn Zabaa heeft in het begin ook al de knuffels kapot gemaakt. Inclusief een tuinkussen. Ze sloopte maar.....was ik niet gewend van mijn andere honden.  Niks in huis alleen de dingen die voor haar bedoeld waren. Het tuinkussen was een oud waar zij buiten in de tuin op in de zon ging liggen.

Alles wat voor haar was moest gesloopt worden terwijl ze absoluut nooit iets anders kapot gemaakt heeft.

Ik haalde dan, als het gesloopt was, de vulling er helemaal uit en ze speelde dan met bv een leeg beertje.

Hoe meer rust in haar kwam hoe minder het werd.

En nu (klop, klop) sloopt ze helemaal niet meer.

Ik denk dat dit met de verwerking en frustratie van de bange of getraumatiseerde hondjes te maken heeft.

Ohhhh bedankt voor de tip.....

Zonde he van alle lieve hondjes......

Jenna ook, heeft in het begin ook het speelgoed wat ze kreeg gesloopt, en probeerde ook steets eten van het aanrecht te "stelen". Dat is er beide ook helemaal uit. Nu intresseren knuffelspeeltjes haar eigenlijk niet veel meer.

Mijn foster uit Spanje doet het ook. Slopen en stelen. Of eerst stelen en dan slopen haha. 

Bobby mijn adoptie hondje heeft dit nooit gedaan. Dat is alleen maar een kleptomaan. Verzamelt alles op de bank en gaat er dan bij liggen Maar maakt niks stuk 

Ik weet niet echt goed waar ik t aan moet linken. Mijn foster is ook een enorme schrokkekop die eet alsof haar leven ervanaf hing en ze heeft in Spanje ook veel langer gezworven. Echt op straat geleefd.. Misschien dat het wilde eten en stelen daarmee te maken heeft  pakken wat je pakken kan..

Het slopen (ze sloopt t liefste schoenen maar pakt ook gerust een kaars of een rol wc papier en gaat dat uit elkaar zitten trekken snachts) zal wel stress gerelateerd zijn.  Normaal gezien zou je zeggen verveling maar dat past niet in het plaatje. 

Ik denk ook niet dat cloe zich verveeld en denkt :laten we nog even een uur naar buiten gaan hihi. 

Wat erg helpt en heel stressverlagend is is kauwen. Er zijn hier grootverpakkingen kauwbotjes doorheen gegaan. Kauwen werkt voor een hond kalmerend. 

De refugio is trouwens het asiel zelf mieke,  sorry voor de verwarring. 

"  
Jenna ook, heeft in het begin ook het speelgoed wat ze kreeg gesloopt, en probeerde ook steets eten van het aanrecht te "stelen". Dat is er beide ook helemaal uit. Nu intresseren knuffelspeeltjes haar eigenlijk niet veel meer. "

Dobry

Ook herkenbaar..... Eigenlijk zit ligt staat ze t meest in de voorkamer... Man moest gisteravond werken, dus uitzwaaien..... Zie ik dr niet, door t raam..... Was ze gauw in de (open) keuken.....

Vast om te kijken of er nog wat te snaaien was......

"  
Jenna ook, heeft in het begin ook het speelgoed wat ze kreeg gesloopt, en probeerde ook steets eten van het aanrecht te "stelen". Dat is er beide ook helemaal uit. Nu intresseren knuffelspeeltjes haar eigenlijk niet veel meer. "

Dobry

Ohhh er is hoop voor de toekomst van de knuffels hihi.....

Ik bedacht me al, er komt misschien nog eens een dag dat ik oma wordt, dan zou Cloe dus alle knuffels slopen...........

Eerste dag schrokte ze heel erg....

Ik vind dat Cloe helemaal niet veel eet.... Eerste dagen at ze meer....

Moet er wel bij zeggen: er staat altijd eten.... (en ben gewend aan Duitse Herder, die eet veel meer...)

Die tip van t kauwbotje had ik al meer gekregen....

Oh hoe heet dat dodingsstation dan ook al weer? (Daar zat Cloe dus....)

Al die Spaanse namen..... (En geen sorry hoor, haha, of moet ik nu ook sorry zeggen, voor diezelfde verwarring?)