Ik mag geen hond, en zit er erg mee.

Ik snap je helemaal, je wilt erg graag een hond

Had ik ook, al vanaf dat ik wist wat een hond was. Maar op dat moment paste het niet in ons leven en was ik echt nog niet verantwoordelijk genoeg. Ook al dacht ik van wel, als ik terug kijk was ik er toen echt nog niet klaar voor.

Het zal toch wachten worden. Maar gebruik die tijd om je te oriënteren in honden rassen, en wat er allemaal komt kijken bij de verzorging van een hond. Wat je allemaal zou willen doen met een hond, dus misschien hondensporten ofzo. 

Bereid je gewoon voor en wie weet komt er een punt waarop het wel mogelijk is om een hond te nemen. Of dit nu is als je nog bij je ouders woont, of misschien pas als je op jezelf woont.

Zoals velen ook al zeggen geniet nog even van het kind zijn. Spreek met vriendinnen af, doe leuke dingen en richt je goed op school :)

De hond van iemand uit de buurt een tijd uitlaten is iets héél anders dan een eigen hond. Je eigen hond moet je altijd uitlaten. Ook als je moe bent, als je ziek bent, als de regen met bakken tegelijk naar beneden komt of als je gewoon geen zin hebt.

Je laatste zin raakt mij best. Ik heb in november 2012 mijn kat laten inslapen, ze heeft bijna 10 jaar bij ons gewoond. En nog steeds mis ik haar enorm. Ik ben héél verdrietig geweest, als ik dan lees dat het jou schijnbaar vrij weinig doet dan krijg ik het gevoel dat een dier een dingetje is wat leuk is om te hebben. 

Een huisdier is totáál niet te vergelijken met het maken van een schoolkrant, het komt niet eens in de buurt. 

En als je je cavia's al aan hun lot overlaat, dan moet je zeker niet aan een hond beginnen. Ook cavia's hebben aandacht nodig, een hond heeft aandacht en meer nodig.

Er komt heel veel bij kijken als je een hond hebt. Het is niet even 's morgens en 's avonds een plas laten doen en als je zin hebt een wat grotere wandeling. 

Daarnaast kun je ook pech hebben met een hond. Hij kan verlatingsangst hebben, hij kan héél bang zijn, misschien tref je er een die niet zo aardig is voor andere honden.

En wie weet krijg je wel een enorme viespeuk, zo een die het lekker vindt om in de vossenpoep of dooie vis te rollen. Natuurlijk nét voordat jij naar school moet...

Je zegt aan het begin dat je 'wat ouder' bent. Meisje, je bent 11, je komt nog maar nét kijken 

Geniet lekker van je caafjes en je katten, ga je goed inlezen en wie weet als je écht 'wat ouder' bent dat je dan wél voor de volle 200% voor een hond kunt gaan. Dat moment is nu absoluut nog niet daar.

 Een dier dat jaren je maatje is geweest geef je weg? Nee, doe voorlopig maar geen hond.

Ik zou je eigen tekst nog maar eens goed doorlezen TS... Dan heb je toch het antwoord waarom je geen hond mag..

Maar je ouders WILLEN geen hond, dus ook niet als jij uit huis gaat. En 'desnoods geven we hem weg'... het is potverdorie geen tas die je niet leuk meer vindt!

Uit álles blijkt dat je nog láng niet de verantwoordelijkheid hebt en aan kunt om voor een hond te zorgen.

Hoe zie je het eigenlijk voor je allemaal? Wat zou je gedurende de dag doen met je hond? 

Het is lekker weer, je vriendinnen vragen of je mee gaat naar het strand, maar je hebt ook een hond. Of denk een paar jaar verder: je bent 16 en je wilt op zaterdagavond gaan stappen. Maar ja, de hond zit thuis.

Je zult veel dingen moeten doen, maar het kan ook maar zo dat je nog veel meer dingen moet laten als je een hond hebt.

Je kunt geluk hebben en een makkelijke hond treffen, maar als je pech hebt dan tref je een wat minder makkelijk exemplaar. Allemaal dingen waar je óf rekening mee moet houden óf waar je je naar kunt (en vooral wilt) aanpassen.

En de vraag is of iemand van 11 dat al kan.

Hoi 

Er zijn al zoveel redenen gegeven waarom het nu niet verstandig is om een hond te nemen. 

Maar wat dacht je van school, je bent 11 dus neem aan dat je nog op de basisschool zit. En dan lijkt het inplannen van een hond nog te kunnen ... mits er mensen thuis zouden zijn en iedereen erachter zou staan wat dus helaas niet het geval is. 

Maar straks middelbaar een hele andere wereld. Andere schooltijden, ander soort huiswerk ... meer huiswerk ... de puberteit komt er nog aan. 

Het uitgaansleven .... daar hebben we het nog maar niet over kortom ...

kijk eerst dit alles aan, hoe dit gaat, hoe je hierdoor komt want dat is al meer dan genoeg. 

Je hondje komt ooit wel een keer maar voorlopig zou ik het houden bij het uitlaten van andere honden. 

Nou mensen,.. als Nikita nu nog niet overtuigd is,, dan eet ik mijn schoen op

Maareh.. als ik een suggestie mag doen... laten we nu stoppen met tegen haar aan te preken en ongelukkige uitspraken op de korrel te nemen. Het is wel genoeg zo,, het is een kind van 11 jaar he'!

Voor alles staat een tijd, de ouders van Nikita hebben dit al begrepen, nu Nikita zelf nog. Ze zullen hier samen over uit moeten komen.
Liever zou ik zien dat Nikita zichzelf een stevige dosis geduld aanpraat i.p.v een tranenoffensief te bedenken om de zin door te drukken. Maar het is verder niet aan ons.

Hey Nikita, ik begrijp je frustratie maar al te goed.

Ik heb zelf ontzettend lang moeten wachten, maar na 13 jaar wachten komt er eind dit jaar eindelijk een pupje in huis. 

Ik zou zeggen, geef de moed niet op maar ga ook niet te ver zodat je ouders zich helemaal zouden terugtrekken. Ik word in oktober 17, en begin aan mijn laatste jaar waardoor ik veel tijd zal hebben vanaf juni en dan is mijn pupje 8 maanden.

Het klinkt wel alsof je je verplicht zou voelen om met je hond buiten te gaan wanneer het regent, en dat is nu niet bepaald de juiste instelling...

http://m.intertoys.nl/m20/fur-real-friends/furreal-friends-wandelende-puppies?dfw_tracker=6817-5010994545062&gclid=Cj0KEQjw9o-vBRCO0OLi2PfPkI8BEiQA8pdF4D2KvQzmtydxh43jEn-ucGCAlYvH6VD-SW5-G95abjAaApxS8P8HAQ

eigenlijk word ik een beetje kwaad als ik de tekst lees. En kan ik op een hele gemene manier zeggen wat ik er van vind.

Maar ik hou mijn eigen in.

Neen een hond is nu niet aan de orde, zoals ik al eerder heb vermeld.

Ach.. en daar hebben we de link naar de Intertoys hondjes weer..
Nikita is een kind.. maar geen kleuter meer.

Ik vind dat altijd weer een flauwe respons. Nu nog maar zien of dit meisje uberhaupt nog iets wil laten weten hier..

Ik lees nu dat mijn reactie eigenlijk niet goed is...

Aan je begintekst en aan de rest van je antwoorden te lezen ben jij nog lang niet klaar voor een hond. Een hond geef je niet zomaar weer weg als je er geen tijd voor hebt. Ik denk dat je eerst eens even moet nadenken of jij wel écht een hond wil om leuke dingen mee te doen, of dat jij een hond wil om even te aaien als je 's avonds thuiskomt van school.

Nikita,

Het dromen van een hond.....ja, dat mag.

Op 11 (al ben je dan al behoorlijk volwassen en rad van tong) mag je ideeën en wensen hebben, alleen zit je nog thuis en  bepalen je ouders het hoe en wat.

Ik kan je ouders snappen; je bent nog iets te jong om alleen op pad te gaan (door weer en wind) en dus moet iemand anders dit al willen doen. Als de zin er bij je ouders niet is (ze werken en hebben hun tijd hard nodig) dan wordt het inplannen van een hond een hele klus. Dan is het een opgave ipv een lust of plezier. (als ouders er zelf willen voor gaan, dan is het een andere insteek)

Want een hond kan niet 'even' komen totdat het niet meer gaat.
Er zijn vakanties en weet-ik-veel en dan moet er geregeld worden.

Ik zou toch nog eens in de buurt mensen met honden zoeken, waarvan jij misschien de hond eens een keer mee mag uitlaten.
Als je zo iemand hebt gevonden, doe dit dan iedere! dag, dan voel je een beetje hoe het gaat.

Ik snap best hoe je je voelt. Maar ouders zien een groter plaatje, denken wat meer in de toekomst. Natuurlijk willen ze je niet ongelukkig zien, maar als jij de grote flinke dochter bent, dan 'kan' het best zijn dat op een gegeven moment de tijd er rijp voor is.(nu nog niet) Als het niet is, dan kun je nog altijd wachten tot je het helemaal zelf mag beslissen. en dan kun je er ook helemaal voor gaan!

Weet je... Ik ben nu 21 en heb twee pracht van een honden, maar ik zou het absoluut niet alleen kunnen. Behalve de hondenschool (wat mij ongeveer 100,- in de maand kost) betalen mijn ouders allés. Dierenarts, voer, speelgoed, trimmer, noem het maar op. Ik heb het geld er niet voor.

Daarnaast kost het zorgen voor een hond ontzettend veel tijd. Ik moet 's ochtends minimaal een half uur lopen voordat ik weg kan, anders breken ze de boel af (nja, dat doet de kleine sowieso met haar 10 weken). Daarna in de middag nog een half uur en 's avonds een uur.

Dan hebben we het nog niet gehad, want allebei de honden hebben behoefte aan hun eigen tijd en aan tijd om te trainen. Met de volwassen hond train ik 20 minuten verschillende apportjes. Met de pup train ik verspreid over 3 sessies van een paar minuten (3 - 5) de basiscommando's. Dit iedere dag.

Ik ben dus per hond ongeveer 2,5 uur per dag kwijt en dan heb ik het nog niet gehad over de aandacht en de vachtverzorging. Daarvoor kun je rustig ook nog een aantal uur optellen. Dat ik nu nog wakker ben komt omdat ze overdag niet genoeg tijd van mij hebben gehad en daardoor druk zijn. Hoort erbij. Eigen schuld. Nu dus wakker blijven en morgen moe opstaan en aan de dag beginnen.

Toen ik naar de middelbare school ging zat ik iedere dag van 08:15 - 17:15 op school. Ik hoefde gelukkig maar 20 minuten te fietsen. Zou dus betekenen dat ik om 07:00 buiten moet staan met de honden om ze uit te laten. In de middag heb ik niet de tijd om met ze naar buiten te gaan, dus dan moet er al iemand anders komen (uitlaatservice kost minimaal 7,50 per dag). Dan als ik rond 17:45 thuis kom nog eens minimaal een half uur lopen, trainen, eten en daarna huiswerk maken. Neem maar van mij aan: Dat gaat niet.

Nu ik studeer heb ik meer tijd en kan ik de hoofdverantwoording van beide honden aan, maar dan nog heb ik hulp nodig. Het komt er echt wel eens op neer dat mijn honden niet mee kunnen naar school (ja, dat mogen ze meestal) en ik dus een andere oplossing moet vinden. Mijn ouders dus.

En dan nog iets: een huisdier doe je niet weg. Een huisdier neem je voor het leven. In het geval van de hond is dat al gauw (hopelijk) een jaar of 15. Je bent nu 11, dus de hond zal er totdat je 26 bent (hopelijk) er in ieder geval zijn. Hoe zie je het voor je als je wil gaan werken later? Dat is lastig met een hond. Je moet iets zien te regelen qua oppas, of een baan vinden waar de hond mee kan. En wat als je een vriendje krijgt? Gaat de hond dan mee? Ik moet die van mij iedere keer een uur in de auto mee slepen, omdat ik perse een nacht bij mijn vriend wil slapen. Gelukkig zijn ze het gewend en vinden ze het hartstikke leuk (en mijn vriend ook), maar wat als je een relatie treft die het een minder goed idee vindt?

We hebben hier op het forum echt het beste met je voor. Het is zeker niet zo dat we zeggen "neem nooit een hond", maar wat we je graag mee willen geven is wat een ongelofelijke handenbinders het zijn en dat het hebben van een hond (haast) een parttime baan is.

Verzorg eerst je Caafjes goed, knuffel lekker met de kat voor zo lang ze er nog is en ga iedere dag maar 2 uur lopen, door weer en wind. Als dat allemaal voor een half jaar lukt kun je het er altijd nog eens over hebben met je ouders.

Ik snap echt dat je dolgraag een hond wilt maar de situatie lijkt me nu echt niet optimaal. Ik vind het verschrikkelijk dat je zo nonchalant spreekt over de katten en cavia's in huis. Je spreekt hier over levende wezens die net zo veel waarde hebben als een hond.

Ik raad je aan om mentaal eerst wat verder uit te groeien alvorens aan een hond te beginnen. Daarnaast vergeet je ook dat een hond ontzettend veel geld kost om correct te onderhouden. Zolang jij niet alles zelf kan betalen is het maar normaal dat je ouders hier een zegje in hebben.

Nikita is 11 jaar en uit haar tekst lees ik dat ze zich verkeerd uitdrukt.....

ze geeft haar hond niet weg, Nikita bedoelde dat er op vakantie dan iemand was die op de hond kan passen... weggeven is volgens mij niet wat Nikita bedoelde....

Euh mensen dit ging niet over de vakantie maar als ze het huis uit zou gaan.

Over ruim 10 jaar denk ik zo...... 

Overigens vind ik sommige reacties wel ver gaan voor een kind van 11 hoor.

Hebben we niet allemaal wel eens gehad dat we iets graag wilde en het mocht niet? 

Kinderen denken vaak erg simpel.

Mogen ze geen hond gaan ze akkoord met een cavia of kat want een dier is leuk , voor even...... 

De ouders van ts weten vast wel hoe dochterlief in elkaar zit 

 Ja het enige verschil is, wanneer ik 10 of 11 was, zat ik niet op de computer, maar zat ik leuk buiten te spelen en wou ik speelgoed hebben in plaats van een levend wezentje 

Ik mocht van mijn ouders ook nooit een hond...En achteraf geef ik ze groot gelijk. Inmiddels ben ik 26 en heb ik 10 maanden geleden een pup in huis genomen.

Nu pas, omdat ik nu samenwoon met mijn vriend, onze werkuren gunstig zijn voor de hond (overdag ben ik veel thuis, en als ik in de middag/avond ga werken is mijn vriend thuis). We hebben nu financieel gezien pas ruimte voor een hond. En dan heb ik het niet over de aanschafprijs, maar over de maandelijkse kosten. En spaargeld voor als hij onverwacht geopereerd zou moeten worden.

Zo hebben wij bijvoorbeeld 5000 euro apart gelegd voor het geval er iets gebeurt met onze dieren (kat, papegaai en hond) en sparen we daar nog steeds iedere maand geld bij. 

Dit zijn nu nog dingen die voor rekening komen van je ouders, zowel qua tijd als qua geld. En daarbij: een hond doe je niet even weg als het niet handig uitkomt.

Ik denk dat Nikita nu weer lekker op school zit en die zevers van HP vergeten is.

Geef haar eens ongelijk?

Er zijn stichtingen die zwerfhonden uit het buitenland opvangen. Als zo'n hondje uit het buitenland komt en ze hebben nog geen adoptiegezin gevonden, dan gaat zo'n hondje naar een gastgezin, totdat er een adoptiegezin is gevonden. Waarom vraag je niet aan je ouders of je je als gastgezin mag aanmelden bij, bijvoorbeeld, de stichting dierenhulp zonder grenzen. Dan kun je bewijzen dat je goed voor een hond kunt zorgen en als het toch niet bevalt, dan is er geen man over boord want als de hond een adoptiegezin krijgt dan ben je "er van af".  Zo kun jij proberen of je een hond echt leuk vindt, je ouders kunnen kijken of ze echt geen hond willen en je helpt er een goed doel mee.

 ...., behalve dat je dan verwacht van een 'zwerfhond' dat die dan zomaar opeens alleen thuis kan blijven, want kind zit op school en pa en ma werken..., had voor mij twee Spaanse dames toch echt de slechts mogelijke verhuizing naar Nederland geweest als ze zo in een gastgezin waren terecht gekomen.

Daarnaast zal een stichting/organisatie eerst screenen voordat ze zomaar een hond in tijdelijke opvang geven...., en aangezien de ouders niet voor een hond kiezen, zullen er echt geen organisaties zitten te trappelen om daar een opvanger te plaatsen

Nou, dat vind ik wel heel bar slecht advies, precies om de reden die Ina noemt. 

De meeste van dat soort honden kennen weinig tot niks (behalve vaak een niet zo heel geweldig verleden), meestal kun je ze vergelijken met een pup: er moet ze nog veel geleerd worden.

En dan kun je dus niet na een dag even lekker de hele dag gaan werken of naar school gaan.

Plus dat een definitieve gouden mand ook niet altijd gelijk met een week beschikbaar is. Dan zitten die mensen met een hond die ze eigenlijk niet willen.

Dus nee, zo'n hond zou ik ze helemáál niet aanraden.

Ooh Nikita ik begrijp je heel goed. Ongeveer sinds mijn 11e wilde ik ook al dolgraag een hondje erbij. Ik heb het wel eens gevraagd, maar nooit echt aan mijn ouders doorgezeurd. Maar dan was het meteen nee, er komen geen dieren meer in huis! Ik was erg gefrustreerd en wilde toch echt een huisdier. Toen heb ik besloten klein te beginnen en een hamster te nemen. Om te laten zien dat ik de verandwoordelijkheid aankon. Dat mocht wel. 

Nu eindelijk na 5 jaar komt er een pup bij! Pas ergens in februari, maar het begin is er. Als ik jouw was zou ik maar eerst goed voor je cavia's gaan zorgen zodat je ouders kunnen zien dat je het echt wil. Een hond is echt veel werk en vergt veel aandacht. Je gaat bijna naar de middelbare en geloof me, je hebt opeens veel minder tijd. Je wilt wel nu op dit moment een hond maar dat gaat sowiso niet. Met een fokker moet je meestal wel een paar maanden wachten dus dan kan je aan je ouders bewijzen dat je het echt wil.

Je hebt verstandige ouders, wees maar blij met ze.

zou ze nog meelezen?

" zou ze nog meelezen? "

Suzan

 haha waarschijnlijk niet :p

Als je je hond toch desnoods weggeeft, waarom er dan überhaupt een willen in eerste instantie?