Hallo allemaal,
Kenji is 3 weken met de vakantie in het pension geweest waar hij eerder ook al een paar keer een ruime midweek is geweest. Tot nu toe ging dat steeds prima en gedroeg hij zich voorbeeldig.
toen ik hem na onze zomervakantie op ging halen zeiden ze dat hij nogal vervelend was geweest en veel aan het rijden was geweest op andere honden maar ook gevechten aanging met de honden. Ze hebben hem in 4 of 5 verschillende groepjes gehad maar vertoonde steeds dat negatieve gedrag, terwijl dit eerder niet zo was.
Ik heb het daarna thuis aangekeken om te kijken of dit misschien door de hormonen kwam, hij is nu net 1 jaar, maar thuis zie ik geen verandering qua gedrag. Hij is heel sociaal naar andere honden, speelt op een leuke rustige manier en is eerder onderdanig naar een andere hond dan overheersend. Grommen of wat dan ook doet hij niet, zowel los als aan de lijn niet.
ik vroeg me nu af wat dit gedrag zou kunnen verklaren... Kan het zo zijn dat het wellicht te lang voor hem duurde de zomervakantie of toch de hormonen? Lijkt me alleen in het geval van de hormonen dat ik daar thuis dan ook last van zou moeten hebben of hoeft dat niet?
we gaan half september nog 3 daagjes weg en heb met het pension afgesproken dat hij dan naar hen toe gaat. Ze hebben het dan rustiger en kunnen dan extra aandacht aan hem besteden om te kijken of het nu wel gaat en zo niet, hem wat meer te begeleiden. Echter als hij dit gedrag blijft houden kan hij in de drukke periodes niet meer naar het pension wat ook logisch is.
vind het zelf zo vreemd dat ik thuis niets aan hem merk...
jullie misschien ideeën?
ik weet het natuurlijk niet, maar vreemd dat het pension zijn gedrag als vervelend omschrijft. Terwijl het misschien wel allemaal wat veel voor hem was en lang duurde. Hoe hebben ze hem begeleid, behalve hem steeds van groepje verplaatsen, wat natuurlijk ookweer onrust geeft.
Misschien waren er teveel honden, of teveel honden waarbij hij zich niet op zijn gemak bij voelde?
En natuurlijk het gemis van het vertrouwde thuis.
Zou het niet zo zijn dat deze puber thuis onder zijn roedel leider leeft.
In het pension was zijn roedel leider er niet dus............
Kan het niet zijn dat er loopse teefjes in de buurt waren?
Ik heb jaren in een pension gewerkt en daar waren eens 2 honden uit hetzelfde huis. Thuis zet relaxt naar elkaar, nooit mot en eigenlijk ook weinig een snauw naar elkaar toe. Ze zaten alleen met zijn 2 in een kennel en er zat ook niet direct naast hun en andere hond. Na 2 dagen ging het mis. En hoe! We moesten ze echt van elkaar af trekken. We hebben ze naast elkaar gezet zodat ze elkaar nog konden zien door het gaas.
Maar ook door het gaas bekvechten ze en dat was ook niet echt bevorderlijk voor hun bekken. Daarna de honden met een lege kennel er tussen. Ook dit was echt geen doen. De hele tijd blaffen naar elkaar zodra ze elkaar zagen. Dus uit elkaar en uit zicht.
De eigenaar gebeld en na de vakantie kwam zij ze ophalen. We hadden er een hard hoofd in. Ik haal1 hond op collega haalde de ander en in de gang zagen ze elkaar en de eigenaar en er was helemaal niets meer aan de hand.
Het kan dus zomaar zijn dat je hond de leiding en de regels miste die jij overdraag op de hond. Jij zorgt wat er wel een niet mag bij andere honden.
Oh wat apart Ciska.
Ik wist niet dat een andere omgeving zo een uitwerking op honden konden hebben
Nou niet de omgeving, maar de baas. Want toen zij er was begroeten de honden elkaar ook gewoon ontspannen en blij naar elkaar toe. Ik had (en mijn collega's ook niet) dit nog nooit eerder zo gezien.
Zou dit ook andersom werken?
Als een baas een hond niet aankan ( noem een voorbeeld hoor ) dat het bij een ander ineens heel anders is?
Ik kan me trouwens wel iets erbij voorstellen dat wisseling van baas ( en dus de regelmaat ) wat verwarrend is voor de honden.
Alleen zo erg .....
Je hebt pb, anders gaan we te veel offtopic
Dat een hond op een andere hond rijdt, kan ook voort komen uit stress. Waarschijnlijk had je hond gewoon te veel stress doordat er meer honden waren dan anders.
Logisch dat hij het niet heeft als hij thuis is, daar is blijkbaar geen stress
Dank voor jullie reacties. Altijd fijn om te horen wat anderen er over denken.
@Ciska; dat is helemaal een apart verhaal zeg over die twee honden...
dat het stress kan zijn omdat het daar veel drukker is heb ik ook aan zitten denken. Vorige keren ging het prima maar was het wellicht wat rustiger in het pension. Daarom ben ik ook benieuwd hoe het straks die 3 dagen gaat in September. Verder kunnen Kooikers wel sneller gestresst zijn, maar ken ik Kenji totaal niet als een gestresste hond. Hij is altijd relaxed en vindt kinderen en andere honden altijd heel leuk.
ook het idee van dat de baas er dan niet is zou het kunnen zijn. Thuis weet hij duidelijk wat wel en niet kan en ben ik er om ervoor te zorgen dat hij regels en grenzen heeft. Alhoewel het gewoon een heel makkelijk, lief en rustig hondje is en ik tot nu toe met hem totaal geen problemen heb ook al zit hij in de pubertijd leeftijd ( ff afkloppen...)
grote vraag is nu alleen zou castratie hierbij helpen? Als het toch de hormoontjes zijn dan zou het een oplossing kunnen zijn, maar als het probleem ergens ligt dan heeft dat ook geen nut.
Jamie en Ciska: jullie hoeven wat mij betreft niet via pb verder te gaan hoor. Vind het wel interessant!
Je hond zit precies in een leeftijd dat hij geen pup meer is. In een roedel heb je een rangorde. Wellicht probeerde je hond zich een ander plekje in de rangorde toe te eigenen. Dat je hond het gedrag thuis nog niet vertoont is niet gek, de honden waar hij mee speelt ziet hij maar kort of kent hij al waardoor de rangorde vaak al duidelijk is.
Ik heb ook wel eens honden te logeren, ik heb zelf drie boxer teven en als het zo uitkomt dan komt er zo nu en dan een nakomeling van een van de drie te logeren, altijd reuen want teven accepteren ze niet. Deze zomer kwam er een reu te logeren, een broer van mijn jongste hond, hij was toen bijna een jaar. Thuis is het een beetje een sulletje, vind alles prima en speelt leuk met andere honden en vertoond geen rij gedrag. Dat was hier dus wel anders, hij wilde continue rijden op mijn teven en beschouwde zichzelf als beschermer van mijn honden, toen de rottweiler reu van de buren per ongeluk in onze tuin terecht kwam heb ik hem daar af moeten trekken.
Zodra hij weer naar huis ging was hij weer zijn oude zelf. Ik denk dat de interactie in een groep heel anders is dan huis, een hond alleen kan niet zijn ware ik laten zien want hij heeft niemand om echt mee te communiceren, honden die je tegen komt zijn vluchtige contacten. Pas als een groep langer bij elkaar is krijg je een soort rolverdeling en komt de ware aard naar boven.
Pups en jonge honden vinden vaak nog alles leuk en gezellig.
Als ze volwassen worden, worden ze selectiever welke honden en in wat ze leuk vinden en niet. Hun eigen sociale groep is heel erg belangrijker, dan alles daar buiten.
In een asiel, alles vreemd en anders, worden ergens tussen gestopt en ik kan me voorstellen dat hij dat niet prettig, te veel vind.
Het vervelend zijn, rijden omdat hij zich even geen raad weet. Het vechten omdat hij de andere honden weg wilt. Dit kan door onzekerheid komen.
Mijn voorkeur zou zijn, in een asiel een eigen plek te hebben. Niet zo maar tussen vreemde honden te doen, waar ze geen band mee hebben. De hele sitiatie is al anders en dan ook tussen vreemde honden geplaatst vind ik niet handig.
Bij ons asiel krijgen de honden een eigen plek. Er is een groot honden bos, daar mogen ze elke dag om de beurt los. Daar kijken ze wel of er eventueel 2 samen kunnen. Zo niet, dan liever alleen.
Honden die in een asiel bij elkaar worden gestopt, vormen nog geen roedel, dat duurt een poos. Bovendien, speelt rangorde bij onze huishonden geen rol.
Komt niet door het missen van leiding en regels, wat dacht je van puur stres!
Denk toch dat de stress voort komt uit het feit dat de eigenaar er niet is
Puur stress. 3 Weken weg van zijn vertrouwde omgeving in een vreemde plek met allemaal andere honden.
Puur stress. Zonde dat honden niet doorschijnend zijn. Dan zou je kunnen zien wat er door de stress lichamelijk allemaal plaats vind.
Bij stress produceert het lichaam hormonen (er zijn nog heel wat hormonen in het lichaam buiten de gynaecologische hormonen). Binnen de 10 à 15 min hebben die al hun piek bereikt.
-> Maar het duurt 3 à 5 dagen aleer die stoffen uit het lichaam zijn gefilterd! Als de hond 3 weken lang stress heeft geraakt het lichaam uit balans. Het stress emmertje geraakt sneller vol dan leeg. En dan wordt het voor ons zichtbaar in gedragsverandering. Zoals uithalen naar en rijden op andere honden. Dat laatste is niet altijd sexueel gericht. Bij stress, dus ook opwinding en spelen kunnen ze op andere beginnen rijden.
Is het missen van je eigenaar doe blijkbaar rust, duidelijkheid en regelmaat geeft niet ook gewoon stress?
Nee, denk het niet.
Een hond heeft behoefte aan regels, duidelijkheid en een conseqente opvoeding. Hierdoor wordt de omgeving voorspelbaar en dit geeft rust. De hond weet wat hij kan verwachten.
Bekende honden die een band hebben, daarvan weet een hond wat hij van kan verwachten. Die zijn ook voorspelbaar.
Vreemde honden op straat, geen idee hoe die zijn, hoe die reageren. Elke ontmoeting met een onbekende hond geeft stres, het is maar afwachten wat er gebeurd. Een zekere hond, zal hier minder problemen mee hebben, dan een onzekere hond.
Als je op straat geen contact maakt met vreemde honden, weet je hond wat hij kan verwachten, gewooon geen contact, hierdoor wordt het weer voorspelbaar wat er gebeurd als er een vreemde hond aankomt.
Deze 2 honden, worden vanuit hun voorspelbare omgeving gehaald en komen ergens waar alles anders is, de geur, het ritme, andere geluiden en mensen.
Hierdoor weten ze niet meer waar ze aan toe zijn, met stres als gevolg. Staat los van de afwezigheid van de eigenaar.
Deze honden reageren de stres opelkaar af, redirecte agressie. Heeft dus niets met het gevoel naar elkaar toe te maken, gewoon afreageren.
De rede dat ik niet zonder mijn hond op vakantie ga, ik wil die stres haar niet aandoen.
Als we opvakantie zijn, met onze eigen familie geeft het ook stres voor Luca. Een andere omgeving, andere geuren. Omdat ik er ben, hersteld ze zich en went snel aan de omgeving.
Elke verandering maakt onvoorspelbaar en geeft stres. Met of zonder de eigenaar.
Ik ben het hierin niet geheel met je eens. Ik ben er van overtuigd dat als de eigenaar ook in de kennel was blijven slapen (en indien nodig de honden rust kon geven en eventueel kon sturen) dit hele voorval niet was gebeurd. Of in ieder geval minder erg. Ik ben er van overtuigd dat een eigenaar heel veel rust kan brengen in een stressvolle situatie en dus was het de eigenaar die in deze situatie werd gemist. En natuurlijk was de omgeving ook stressvol.
Ook het stukje van op straat een ander hond negeren wordt vaak door een eigenaar aangeleerd en idd brengt rust. Voor zowel de hond als eigenaar. Maar als de eigenaar ineens niet meer aan de ander kant van de lijn is (en ook niet iemand anders waar een hond steun aan kan hebben) gaat het misschien nog paar keer goed, maar uiteindelijk willen veel honden dan toch weer zelf grip op de situatie hebben een nemen het heft in eigen handen.
Dit dus, helemaal mee eens. Mijn honden worden nooit bij andere honden geplaatst. Ze zijn wel altijd samen,ook op het losloopveld maar afgezonderd van andere honden en dat gaat prima.
Ik heb een moeilijk ras maar ik kan mij voorstellen dat makkelijkere honden die in een vreemde groep worden gegooid ook ander gedrag vertonen dan thuis.
Bij ons in het asiel werkten we precies zo. Alleen in het buitenverblijf van de kennel konden ze elkaar wel zien. (Ondertussen is het asiel verbouwd en ook in de buitenverblijven is het nu beter afgeschermd) en dus meer rust.
Ik denk dat het op die manier zeker meer rust geeft.
Wat betreft vreemde honden op straat die negeren en stress, daar heeft Kenji totaal geen last van. Hij maakt altijd graag contact met honden op straat ( bekenden en onbekenden ) en dat vind hij altijd leuk, wil er ook altijd zelf graag naar toe om ff te groeten. Sowieso laat hij niet snel stress zien, maar misschien komt dat ook wel omdat ik zelf rustig en stabiel ben waardoor hij op mij kan terug vallen en weet wat hij aan mij heeft. In het pension is hij op zichzelf aangewezen.
toch heeft hij het eerder altijd prima naar zijn zin gehad en altijd leuk gespeeld. Dan ging hij zo'n 6 dagen daarheen.
Misschien is het nu toch wat te lang voor hem geweest...
weten jullie of er in de buurt van Anersfoort/Nijkerk pensions zijn die op de hier boven genoemde manier werken?
Ik heb je pb gedaan
De eigenaar had het gedrag zeker gestopt, elke ander willekeurig persoon die daar in t hok was blijven slapen ook.
Iemand die verteld aan de honden wat ze moeten doen, dat geeft zekerheid.
Zouden de honden geen stres meer ervaren met de baas erbij? Helaas, ze zullen in die vreemde omgeving nog steeds stres ervaren.
Honden leren context gebonden. Als jij aan de lijn je hond bepaald gedrag aanleert, is dat met jou, aan de lijn. Als je je hond loslaat is dat voor een hond een heel andere situatie.
Logisch dat hij anders zal reageren dan wat je aan de lijn heb geleerd.
Ik zelf, heb mijn hond ook los geleerd niet op alle honden af te gaan.
Ik denk de combi van hormonen en alleen zijn. Natuurlijk is hij onzekerder als jullie weg zijn, jullie zijn zijn baasjes en dat is voor elke hond moeilijk, om daar opeens zonder te zitten. Daarnaast zit hij middenin de puberteit en moet hij gedrag uitproberen. Geen beter moment dan als de baasjes op vakantie zijn, toch? Of ter compensatie van zijn onzekerheid. Misschien vind hij bepaalde dingen in het pension toch onprettig.
In ieder geval lijkt me dat het pension toch rekening moet kunnen houden met het feit dat hij een puber is. Anders wellicht een andere oppas zoeken?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?