Vind ik toch echt niet helemaal waar. Hangt wellicht af van hoe baasgericht/afhankelijk je hond is. Zo lang onze hond bij ons is, ondergaat ze relatief weinig stress (met twee S-en ;)), ongeacht of het een onbekende of bekende omgeving is. Zijn wij er niet bij, dan is ze redelijk tot uitermate gestrest. Ze is van zichzelf vrij onzeker en haalt zekerheid uit onze aanwezigheid. Daarom kan ze in onze aanwezigheid ook op een vreemde (maar beschutte plek) bijvoorbeeld wel slapen. Maar is ze bij mijn ouders die oppassen, een plek die ze toch goed kent, maar zijn wij weg, dan ligt ze de hele dag alert om zich heen te kijken.
Stop onze hond in een pension, en ze is diep ongelukkig. Laat een onbekend persoon bij haar slapen, en ze is nog steeds gestrest. Sterker nog, ik betwijfel of het ook maar enige invloed zou hebben op haar stress-level, zelfs als diegene rustig maar zelfverzekerd bepaalde richtlijnen aan haar zou geven.
Maar als wij bij haar in een hok zouden slapen? Dan zou ze wel ontspannen.
Er zijn ongetwijfeld honden voor wie dat niet zo sterk geldt, en ik kan me voorstellen dat het voor erg onafhankelijke honden misschien juist omgekeerd is. Maar het is zeker niet zo dat een willekeurig (richtlijngevend) mens voor elke hond rust zou geven, en ook zeker niet zo dat een andere omgeving per definitie (veel) stress veroorzaakt.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?