puber reu (11 maanden) rijdt op andere honden

Ik ben weer terug van vakantie en heb Indie vandaag bij de oppas opgehaald. Ik heb vorige week al een topic geplaatst omdat die draak 'm gepeerd was.

Hij pubert enorm en is dus sinds een week begonnen met rijden op andere honden. Niet op alle honden maar soms is hij niet te houden zei de oppas. Zijn hormonen spelen duidelijk op. Ik wist dat niet, hij deed dat nog niet toen ik vertrok op vakantie. Hoorde het vandaag dus pas.

Nu zei iemand dat hij het nu door heeft en dus niet meer zal stoppen ermee. Ik heb hem vanavond weer zelf uitgelaten en hij was heel braaf, ik kon meteen weer goed met 'm oefenen met volg en wachten bij de weg etc. Ook 2x een hond tegen gekomen (pupje van 18 weken) en gecastreerde labrador. Hij deed super lief als altijd en zag geen enkele neiging tot rijden. 

Ik ben niet tegen castreren maar als het niet nodig is dan liever niet, toch een operatie. Weten jullie of dit ook bij de puberteit kan horen? of is het waar dat hij het vanaf nu steeds gaat doen

en is het wijs hem gewoon even niet los te laten? Hij luistert los niet of nauwelijks nu met bananen in zijn oren.

Cursus begint pas eind augustus weer, dan is hij bijna 1 jaar. Ik denk dat juist nu cursus heel hard nodig is!

Hij is naast heel lief ook heel stout geweest in de vakantie, we hebben er met de oppas ook wel om gelachen (dekbed jatten en mee de tuin doorrennen bijvoorbeeld) En hij was dolblij me weer te zien, dat was wel fijn. Hij is me niet vergeten gelukkig.

Het kan heel goed overprikkeling zijn, dan kunnen ze dat onder andere uiten door te rijden (teefjes ook). Misschien weet je wanneer Indie het deed bij de oppas, was dit na een lange wandeling bijvoorbeeld, dat geeft weer meer informatie.

Ik zou een hond niet loslaten als ie niet luistert en onder controle staat. Aan een lange lijn en oefenen, de bananen in de oren kan bij de puberteit horen en juist dan is blijven trainen belangrijk.

De hormonen gieren door zijn lijf, het kan dus best door de puberteit komen. 

Als het niet minder wordt, hoef je niet meteen over te gaan op een operatie. Er is ook een simpele prik, chemische castratie heet dat, en deze werkt 7 maanden.

" Het kan heel goed overprikkeling zijn, dan kunnen ze dat onder andere uiten door te rijden (teefjes ook). Misschien weet je wanneer Indie het deed bij de oppas, was dit na een lange wandeling bijvoorbeeld, dat geeft weer meer informatie.
 
Ik zou een hond niet loslaten als ie niet luistert en onder controle staat. Aan een lange lijn en oefenen, de bananen in de oren kan bij de puberteit horen en juist dan is blijven trainen belangrijk. "

Caitlin & Bijou †

 het was tijdens spelen op de hei dat hij ineens met een labrador teefje mee rende en samen zijn ze 'm gesmeerd ( teefje is 9 en gesteriliseerd) en ze zijn dus in een vijver gaan liggen uitpuffen samen. Die vrouw die daar woonde belde goddank op (ik heb nummers aan zijn halsband) en toen kon de oppas hem ophalen. Vandaag heb ik die vrouw bloemen gebracht om te bedanken dat ze belde en zei vertelde dus dat Indie die labrador steeds zat te dekken/rijden. Ik denk dus ook dat ik hem beter even niet los kan laten nu en even stap terug. Dank voor je antwoord!

 ja daar heb ik al veel over gelezen, ook op HP. Ik heb een beetje weerstand tegen zo'n chemisch goedje in hem. Maar dat is meer gevoelsmatig. Ik kan het natuurlijk altijd met DA overleggen maar ik vraag me even af of ik nog even kan aankijken. Misschien is het een fase. Moet ik het rijden afstraffen als hij dat doet?

 Ik vind het niet goed, maar dit verschilt per eigenaar. 

Mijn Aiden rijdt alleen op Odi, Odi is een gecastreerde reu, als dit seksuele uiting heeft, vind ik dat niet goed. 

Om uit te maken wie van de mannen de baas is, vind ik het prima.

Rijden is over het algemeen een teken van overprikkeling. Dit kan komen door te lang spelen maar ook doordat hij nu stijf van de hormonen staat een geen flauw idee heeft wat hij met zichzelf aan moet. Dat rijden heeft dus totaal niets met sex of status te maken. Als hij gaat rijden tijdens het uitlaten heeft het dus gewoon te lang geduurd en is het hoog tijd het spel af te breken en verder te gaan. Of beter gewoon naar huis en weer tot rust komen. Dat hij zal blijven rijden omdat hij het "door heeft" is dus ook echt onzin. Hij weet gewoon op zo'n moment niet wat hij moet en dan gaat ie rijden om van zijn spanning (spanning hoeft lang niet altijd negatief te zijn!) Af te komen. Ik heb ergens nog een mooi artikel over rijgedrag, zal het even opzoeken voor je

https://positively.com/contributors/why-does-my-dog-hump-everything/

Het is alleen wel in het engels...

Ik zou gewoon verder gaan zoals je al bezig was en weer bent. Eventueel hem op 'moeilijkere' momenten wat meer beperken in zijn vrijheid. Hem op die momenten ook niet overvragen maar datgene wat je vraagt wel tot uitvoer laten brengen. Voor het eerst meerdere dagen dag en nacht gescheiden van jou zal ook extra spanning hebben meegebracht en rijden is voor een hond ook een manier om zichzelf te ontladen. 

Persoonlijk vind ik dit dus absoluut geen reden om gelijk aan een (chemische) castratie te denken. Hij is op weg naar volwassenheid en dat 'ongewenst' gedrag (oostindisch doof, aftasten, uitdagen en rijden om grenzen te verleggen) hoort er voor het overgrote deel gewoon bij. Aan jou de taak om dat in juiste banen te begeleiden. En ja wat betreft intensiteit lijkt het op momenten of je weer even een pup in huis hebt die overal aan herinnert moet worden maar wat mij betreft hoort dat erbij.

Ik dacht met Loco even de (reuen)dans ontsprongen te zijn. Maar meneer bleek gewoon een laatbloeier en wist me iets na zijn 2de verjaardag te verrassen met zijn interesse in het vrouwelijk schoon. Tot die dag was ik de 'enige vrouw op aarde' en aan andere honden had hij amper een boodschap. In ons geval was het toevallig ook een al gecastreerde 6-jarige Dobermann teef......Toen stond deze 'geweldigste baas ter wereld' ook wel even stom te kijken hoor. Ik was vd andere reuen gewend dat ze daar veel vroeger mee begonnen.

Ik denk ook niet dat al over chemische castratie moet denken!

Dit is redelijk normaal gedrag voor een puber reu.

Hoewel ik wel van mening ben dat rijden ook een dominantie handeling kan zijn ( ' overstijgen'). Handeling hè! Niet dat ik jou reu zo ( het d woord) zo zou noemen!

Maar je moet het wel afkappen. Om allerlei redenen.

En het klopt dat het gedrag kan toenemen door overprikkeling .

Dus daar moet je proberen wat alert op te zijn, even wat stapjes terug soms.....

Ben ik het ook mee eens hoor Coby! Is naar mijn mening ook duidelijk te zien wanneer het dat is. En hoe je het ook wendt of keert en wat voor benaming je er ook aan wilt geven, op dat moment onderdrukt de ene hond de ander iig. op lichamelijke wijze. 

Hier doen de heren het ook wel eens bij elkaar om even hun punt duidelijk te maken maar het is een 'goed geolied setje' en ze accepteren het op die momenten van elkaar. Uiteraard wordt het 9 vd 10 keer voorkomen met een simpele 'laat dat!' of gestopt met een 'af' als het buiten zicht begonnen is. Met vreemde honden wordt het überhaupt niet toegestaan.

Pups van een paar maanden rijden vaak al. Dat heeft niets met seks te maken, maar met overprikkeling. Te veel indrukken en te weinig rust. Als ze zelf geen rust nemen, moet het baasje dit voor hen doen. 

In het nest doen ze het al, stukje 'hard wired' hondentaal. Maar laten we het nu niet af doen als overprikkeling als enigst mogelijke antwoord. Wat een geleuter zeg! Voor iedere vloek of zucht in een hondenleven één pasklaar antwoord; overprikkeling!?!

Waar is het gewoon gezond geprikkeld zijn gebleven? Dat hebben we anno 2015 maar van de kaart gewist?

Ik zou het ook eerst zelf even aankijken, uitzoeken waar dit gedrag vandaan komt. Misschien is hij bij jou weer anders als bij de oppas.

Mijn hond ging ook rijden op andere honden, rond anderhalf jaar.

Hij was naast het rijden, ook constant met zijn neus aan de grond, plasjes oplikken overheen plassen. Hij deed niks anders meer tijdens de wandeling als zich bezig houden met geurtjes of rijden op andere honden.

Hij is altijd heel sociaal geweest, absoluut geen vechter (bijt niet eens terug) maar ging wel de confrontatie aan om te kunnen rijden.

Helaas 'won' hij dit ook vaak, en deed dus niks anders meer tijdens het wandelen. Een andere hond begroeten ging ook niet meer want hij wou overal bovenop. Het was gewoon een totaal andere hond geworden.

Om bovenstaande redenen, niet alleen het rijden dus, is mijn hond wel gecastreerd met de leeftijd van 3 jaar.

Nog even een toevoeging, Na zijn castratie is het weer de sociale hond geworden die hij voor die periode ook was. Ik heb voor mijn gevoel de juiste keus gemaakt, om hem te castreren. Ik heb weer mijn eigen Spikey terug. Wel heb ik het een hele tijd aangekeken en gezocht waar het vandaan kwam.

Manuela, er is geen pasklaar antwoord, als je de hond en de situatie niet kent. Dat is absoluut zo. Reacties  "geleuter" noemen, vind ik respectloos. 

Ik denk dat het gedrag plaats gerelateerd is en dat hij dit gedrag heeft laten zien bij de oppas en niet bij jou.

Zou me er in 1e instantie totaal niet druk om maken omdat het gedrag bij de oppas bij niet voorkomt.

Rijden is vaak overprikkeling of "ik weet niet meer wat ik aan moet met de situatie" maar er zijn wel degelijk honden die het met een andere intentie doen.

Zelf sta ik dit gedrag ook niet toe, zie al aan de kop wat ze van plan zijn en dan geef ik al een waarschuwing zodat de hond de fout niet ingaat.

Als een andere hond rijd op 1 van mijn honden en de baas zegt niks (wat in mijn ogen te vaak gebeurt) haal ik de honden er toch zelf af.

Waarom, Diesel accepteert dat gedrag niet en zal snauwen geen probleem maar helaas is het al te vaak gebleken dat honden hier niet op reageren en dan toch weer doorgaan en dan word hij lelijk en dat wil ik voorkomen.

Kijk het gewoon even aan en zet voor je zelf alles even op een rijtje.

Ik heb Diesel wel eerst chemisch laten castreren en later gecastreerd maar Sky helemaal niks.

Het is per hond en per baas afhankelijk wat te doen in een situatie en hoe meer je leest hoe meer je twijfelt.

Ik heb tijden gehad dat ik topics plaatsten en me een lozer voelde onder alle reacties, ik moest m'n hond maar beter trainen.

Wat ben ik blij dat ik uiteindelijk toch gekozen heb om naar mezelf te luisteren en te kijken naar de "problemen" waar we tegen aanliepen na de castratie had ik gewoon m'n eigen hond weer terug die open stond voor alles en niet een hond die totaal in zijn eigen wereld gekeerd was en helemaal druk in zijn kop was.

Doe wat je zelf het beste vind, het is jou hond zoveel mensen zoveel meningen!

Rijden is veijwel nooit sexueel. Een koppie wat overloopt of zich even reed houding, raad met zich zelf weten. Wij vinden het onwenselijk, maar voor een hond is het een uitlaadklep, meer niet. Zou me er niet druk im maken en zeker niet castreren of een chip, hij heeft zijn hormonen nodig voor o.a. Botopbouw en ook het ontwikkelen van zijn karakter. Castreren helpt overigens alleen bij hormonaal gerichte problemen, zoals als er een loopse teef in de buurt is voortdurens piepen, naar buiten willen, absoluut niet eten, kwijtel, hijgen, ontsnappen, met gevaar voor eigenleven op straat op zoek naar de teef en dit 24/7 uur, dan zou ik een chip laten plaatsen.

Hier een die het doet na bhendigheid als wij opruimen en de honden mogen spelen, ik haal hem eraf, houd hem even vast en dan mag hij weer meespelen. Blijft hij het doen dan moet hij aan de riem

 Dank!! Engels geen probleem, ik ga het zeker lezen. Bedankt ook voor je advies!

dank! Ik vind ook eigenlijk dat hij "recht" heeft op zijn puberteit. Ik denk dat hij dit ook door moet om naar volwassenheid te groeien. Loopt het echt uit de klauw na alles geprobeerd te hebben dan pas wil ik aan castratie denken 

Dat vind ik van alles steevast overprikkeld benoemen ah adres vd hond ook, vandaar mijn woordkeus. Genoeg synoniemen voor van gezeur tot geklets tot gepraat....kies maar uit wat je passender vindt.

 Dank! Ik ben met je eens dat het D woord :-) ook kan spelen. Ik denk dat dit niet zo is bij Indie. Hij is nooit uit op stoer doenerij. Ik ben nu alert en alle reacties helpen ook enorm!

 Ik ben heel alert op overprikkeling bij Indie, ik kwam er rond de 4 maanden achter dat verplicht even een tukkie doen in de bench erg goed hielp als hij vervelend was. Nu is hij al een paar maanden benchloos en slaapt veel meer en ook als ik hem zeg: even slapen. Dan gaat hij echt pitten. Ik denk echt dat dit vooral een deel hormonen van een puberjochie zijn. Dat hij daardoor weer wel wat extra prikkels krijgt en dus alert zijn op de rustmomenten is verstandig. Ik denk dat idd niet alles op overprikkeling kan worden gezet, het is een combinatie van factoren als ik alles zo lees.

" Rijden is veijwel nooit sexueel. Een koppie wat overloopt of zich even reed houding, raad met zich zelf weten. Wij vinden het onwenselijk, maar voor een hond is het een uitlaadklep, meer niet.
Zou me er niet druk im maken en zeker niet castreren of een chip, hij heeft zijn hormonen nodig voor o.a. Botopbouw en ook het ontwikkelen van zijn karakter.
Castreren helpt overigens alleen bij hormonaal gerichte problemen, zoals als er een loopse teef in de buurt is voortdurens piepen, naar buiten willen, absoluut niet eten, kwijtel, hijgen, ontsnappen, met gevaar voor eigenleven op straat op zoek naar de teef en dit 24/7 uur, dan zou ik een chip laten plaatsen. "

Suzanne en Luca

 Ja precies, ik denk ook dat hij dit ook even nodig heeft om te worden wie hij is. Ik moet er alleen even nieuwe modus voor vinden hoe ermee om te gaan.

 Herkenbaar maar zeker niet de hele tijd gelukkig. Ik wil ook eerst alles geprobeerd hebben en niet meteen ingrijpen met castreren (al dan niet chemisch)

Dank, ja dat is ook zo. Maar ik zoek toch feedback om daar dan een eigen mening mee te vormen. Ik vind het best een klus zo'n hond opvoeden haha. Dank voor meedenken! 

Hallo allemaal,

Ik had vandaag al een afspraak staan met de natuurgeneeskundig therapeut voor een observatie en en evaluatie hoe het nu gaat met Indie. Ik ben namelijk bezig met Bachbloesem omdat Indie niet alleen thuis kan zijn. De therapeut is heel goed vind ik en heeft veel verstand ook van gedrag, ze is goed opgeleid en ook regulier. Haar diagnose was in aanvang dat Indie door zijn roerige start in het leven en zijn gevoeligheid wat meer op eigen pootjes moet komen te staan. Hij hangt teveel aan mij. Nou heel ander onderwerp maar even ter achtergrond info. 

Maar goed, we gingen een wandeling doen op de hei, zij had haar hondje mee (teefje 8 jaar) dus ik was benieuwd hoe het zou gaan ivm dat rijden etc. en kon meteen feedback vragen dus dat was mooi. Indie heel blij met dat teefje spelen en na 10 minuten probeerde hij haar te rijden. Teefje snauwde hem af en hij deed nog een poging en weer snauwde teefje hem weg en toen kletste Indie even beledigd terug (erg grappig dan is hij echt zijn husky helft met dat kletsen van hem) maar liet het erbij en probeerde de rest van de wandeling niets meer. Als hij al contact zocht dan gewoon door aan haar snuit te likken of snuffen. Daarna kwamen we nog 2 teefjes tegen van 14 maanden en een oud teefje van 12 jaar, die hoorden bij elkaar. Het ene teefje van zijn leeftijd was heel onzeker. De eigenaar zei dat ze niet of nauwelijks durfde te spelen maar zo graag zou willen. Het teefje rende ook blaffend om Indie heen (die had ik aan de lange lijn) en hij bekeek het zo en ging op zijn rug liggen kwispelen en het bange teefje durfde zo naar hem toe te gaan en toen gingen ze spelen! Geen 1 rijpoging deed Indie. Bij het oudere teefje probeerde hij het even maar die snauwde een keer en toen hield hij op. Geen gepiep of onrustig gedoe. Hij ging ook nog even lekker erbij liggen terwijl de 3 teefjes om heen renden en aan hem snuffelde en hij vond het gewoon gezellig. De eigenaar van het bange teefje was helemaal ontroerd hoe Indie echt rekening met het teefje hield waardoor ze durfde te spelen. De therapeut die dus mee was zegt dat Indie heel goed luistert en handelt naar de signalen die afgegeven worden door de honden en zich daar aan houdt. Ze zegt ook dat ik niet nu moet gaan castreren ofzo, hij reageert gezond en is absoluut conflict-mijdend en ze zegt ook wat jullie zeggen: gewoon even aanlijnen om weglopen (wat dus gevaarlijk is met verkeer) te voorkomen en rust inbouwen en even laten gaan. Omdat hij vast zit kan ik hem ook weghalen als hij wel TE zou lastig vallen bij een ander. Indie vindt het totaal niet erg dat hij vast zit, hij reageert juist rustiger dan los want dan zou hij denk ik wel langer lastig vallen denk ik. Ik was blij dit even samen met de therapeut allemaal tegen te komen en ben opgelucht met wat ik gezien heb.

Ik voel me weer wat zekerder en ga gewoon even afwachten hoe e.e.a. zich ontwikkelt. 

Bedankt allemaal voor reacties!! Wordt vast nog vervolgd :-)

 Er zijn meerdere redenen, het kan door overprikkeling komen, maar kan ook andere oorzaken hebben. Ik troostte mijn verdrietige dochter een keer, arm om haar heen, we zaten op bed en Luca ging op me rijden. Ze wist zich even geen raad met de situatie. 

Ik denk dat het vrijwel nooit  sexsueel gedrag is. Wat jij zegt, pups doen het al.

Het is idd gewoon honden gedrag en hondentaal. Als een hond er geen problemen mee heeft dat er op hem gereden wordt, prima. De meeste honden vinden het niet prettig, gewoon je hond eraf halen en klaar. 

Ik denk niet zo zeer dat het aan de hormonen ligt, maar omdat hij pubert.
Rijden is een teken van overprikkeling, je hond is nog aan het puberen en in een andere omgeving geweest waar hij veel nieuwe indrukken en prikkels heeft mee gemaakt. Het kan daarom een beetje stress hebben opgeleverd, en omdat het een jonge hond is, is het nog moeilijk om met die indrukken en prikkels om te gaan.
Toen mijn reu nog jong was deed hij dit ook.
En het is ook een beetje uitproberen hoe een andere hond reageerd wanneer hij rijdt, net zoals kinderen, proberen de honden elkaar ook een beetje uit om op die manier te leren van een bepaalde situatie.
Een volwassen hond zou hem duidelijk maken dat hij daar niet van gediend is, een pup zal dit nog niet snel doen.
Rijden hoort daarom ook een beetje bij de hondentaal.
En ik adviseer je om hem daarvoor niet te gaan castreren, hij heeft zijn hormonen ook nodig bij het opgroeien, geestelijk en lichamelijk, wanneer je de ballen weg haalt, zal je hond niet uit groeien tot een volwassen stabiele hond, maar zou in de lengte door groeien wat erg slecht is voor de botten, en geestelijk blijft het een kind onder de honden, en kan hij onzeker worden.
Rijden in de puberteit is een questie van een periode dat ook weer over gaat. Geef je hond voldoende rust, en voldoende afleiding, zoek een stabiele hond op die hem corrigeerd waarbij nodig. Ze leren het beste nog van elkaar.

Vind het echt een beetje onzin dat een hond die vroeg gecastreerd word een hond is die geen stabiele volwassen hond kan worden en dat het altijd een "klein kind" blijft.

En ook nog eens dat hij niet goed uitgroeit dit heeft toch ook zeker te maken met veel meer omstandigheden, denk aan voeding, beweging, bouw, voorouders enz

Ook een niet gecastreerde hond kan onzeker zijn en niet stabiel dat heeft daar niks mee te maken.

Voor heel veel jonge reuen is die pubertijd echt een drama, net als bij mensen.

De ene hond zal er makkelijk doorheen gaan met wat reuengedrag wat geen naam mag hebben en de ander word gewoon gek in zijn koppie van de gierende hormonen.

Ik heb 2 reuen lopen 1 die helemaal gek werd van de hormonen en daarom ook geholpen is met 1 jaar, stabiele en hele duidelijke reu mooi uitgegroeid en ja het is en blijft een stuiterbal want het is een aussie die denken dat ze met 15 nog pup zijn!

En m'n collie, beetje reuen probleempjes maar mag geen naam hebben en daarom ook niet geholpen.

Stabiel iet wat onzeker als hij alleen is, mooi uitgegroeid en denkt ook nog dat hij een pup is.

Ik ben geen voorstander van castreren en als het niet nodig zou ik het zeker niet doen.

Maar niet alle reuen zijn even makkelijk en als je merkt dat je hond zelf helemaal in de knoop zit door die hormonen en totaal niet meer bereikbaar is om te trainen dan is een chemische castratie een mooie tussenoplossing om te zien of inderdaad de hormonen de overhand nemen.

In mijn geval veranderde mijn hond 100% naar weer een hond die bereikbaar was om mee te trainen en die weer rust in zijn koppie kreeg.

Van ongelukkig naar een gelukkige hond en dat is het allerbelangrijkste.

Kijk naar de hond en het plaatje en niet naar wat er allemaal misschien wel niet goed is aan "te vroeg" castreren.

Ik weet niet hoe het zou zijn afgelopen als ik het niet had laten doen bij mij aussie, maar ben er van overtuigd dat hij dan niet zo zijn geworden als dat hij nu is.