De weg naar het afscheid

Ach wat zeg je dat toch lief..... moeilijke tijden hoor. Maar bedenk echt niemand neemt je herinneringen van de dames van je af. Afscheid nemen bestaat niet. Liefs en sterkte en een hele dikke knuffel aan die dappere meisjes xxxx

Een heel vredig afscheid gewenst.  Ze horen wel samen ja....

Ik hoop voor jullie dat je DA aan huis komt.  Wij zijn met Kylie op consult blijven gaan in de dierenkliniek waar ze heel goed behandeld werd, dicht bij onze vorige thuis.

De artsen van de dierenkliniek komen niet aan huis... dus zeker niet zo ver naar waar wij wonen.  We zullen, als het zover is dus ook moeten zoeken en hopelijk vinden...

Zelf heb ik niet zo'n  gevoel dat het belangrijk is wat er met "ons" lichaam gebeurt na de dood.  Dus ook niet echt wat de huisdieren betreft, al kan ik kaarsjes branden en bloemetjes planten enzo ook niet laten :-)  Maar m'n huisdieren en overleden familie of kennissen zitten vooral in m'n hart en m'n gedachten.

Het zou maar raar zijn dat je in je graf zit uit te kijken naar iemand die je komt bezoeken... om dan na een jaar of 100 niemand nog te zien.  Dan geloof ik nog eerder dat de energie, de "geest", de "ziel" blijft voortbestaan.

Maar rouwverwerking moet ieder zelf meemaken en dus op de manier waar hij/zij zich het best bij voelt.  Sterkte alvast.

Ik kan heel goed begrijpen wat jullie nu voelen. Heb dit zelf 2-3 jaar geleden meegemaakt. De achteruitgang zien....het knokken zien..... Iedere avond als ik hem welterusten zei..... dacht ik...is hij er morgen avond nog...dag in dag uit...... Tijdens dat jaar heb ik dagelijks intens verdriet gehad naast enorme vreugde en liefde. Dit moet je meegemaakt hebben anders is het, denk ik heel moeilijk te begrijpen. Wat ik heel erg vond is het onbegrip van mensen (zelfs in je omgeving) Zelf voel je hoever je hierin kunt gaan. Mijn Zorky had nog een honds leventje. Tot, op mijn verjaardag, we uit bed kwamen en het duidelijk was............ Ik had een bijzondere band met hem en hij heeft een bijzondere dag uit gezocht. 's middags een afspraak gemaakt. Ik heb nog nooit zo'n verdriet gehad en gehuild, als op dat moment.......maar......zoals jij ook schrijft.......het was een opluchting en gaf een tevreden gevoel. Dit is iets wat een ander niet kan voorstellen, maar ik weet wat je bedoeld. Het echte rouwproces heb je eigenlijk al tijdens zijn (hun) leven gehad. Uiteraard is er enorm verdriet en gemis maar........het voelt goed op dat moment. Ik schrijf dit om je te steunen en te zeggen dat ik begrijp hoe je nu voelt. Het is een vreselijke maar ook zo mooie tijd. Wens jullie heel veel sterkte de komende tijd !!!!!

Bedankt allemaal voor de lieve reacties.

Het is goed dat de dames binnenkort zullen gaan, we zien het onder ogen: het is hun tijd. Tessa heeft pijn aan haar tanden en daar is niets meer aan te doen, daarom geef ik haar pijnstilling en Speedy voor de zekerheid ook. Ze hoeven geen pijn te lijden.

Ik ga zometeen het kistje lichtroze schilderen, dan zet ik hem binnen en kunnen de kinderen op het kistje tekenen/schrijven/plakken. Wat ze willen. Vooral de oudste heeft het er moeilijk mee, ik praat veel met hem en probeer uit te leggen waarom we Speedy en Tessa op korte termijn in moeten laten slapen. Eerst was er nog onbegrip, maar toen hij gisteren zag dat ik Tessa schoonmaakte en dat ze steeds omviel kwam het keerpunt.

Hoeveel verdriet we ook hebben en hoe intens moegestreden we hier allemaal zijn: afscheid nemen is ook heel waardevol.

Wat zijn we dankbaar en blij dat deze speciale dames bij ons hebben mogen leven!

Heb je de dierenarts nog gevraagd of die bij jullie thuis komt als het zo ver is?

Ik heb nog niet eerder gereageerd op je topics, maar vaak wel stiekem meegelezen. Ik heb zoveel respect voor jullie, wat jullie voor de dames doen en hoe jullie ermee omgaan! Heel erg mooi om te lezen!
Ik wens jullie heel erg veel sterkte de komende tijd, verschrikkelijk. Al is het de beste keus voor hun, en weet je dat oprecht, voel je dat, mijn ervaring is dat het helpt tegen het onrechtvaardige gevoel maar zeker niet voor het missen of het verdriet. En ik kan me voorstellen, na hoe jullie voor ze gezorgd hebben, het nog een tandje erger is, vooral ook omdat het in 1 klap beide meisjes zijn (wat ik wel heel mooi vind, samen uit samen thuis)

Van mij een dikke knuffel!

Ik ben in gedachten bij jullie, jullie doen dit op een mooie, warme en waardige manier.

Kees vroeg het al, komt de dierenarts thuis als het zover is?

Ik raad het aan, ik ben blij dat ik dat voor Vera heb gedaan, met de andere meisjes erbij, heel verdrietig maar heel rustig.

Sterkte weer, xxx

Hoi,wat leef ik met jullie mee,ik weet hoeveel pijn het gaat doen,maar je moet eens de moeilijke keuze maken,jullie hebben echt alles voor de meisjes gedaan,ze hebben een prachtig ,liefdevol leven gehad.Er zo ontzettend veel van ze gehouden,anders hadden jullie nooit op kunnen brengen ,wat jullie gedaan hebben.Ik zelf heb de keuze niet hoeven maken,dat weet je,maar ik hoor altijd hoe moeilijk dat het is.Maar jullie weten,dat het binnenkort gewoon moet,ook dat doe je uit liefde en respect voor Tessa en Speedy.Ik wil jullie heel veel sterkte wensen als het zover is en zeker ook naderhand.En zoals ze zeggen,ze zitten voor altijd heel erg diep in ons hart en zullen,nooit maar dan ook nooit vergeten worden.Een laatste lieve knuffel aan beide dametjes.Groetjes rianne.

Dank jullie wel, de reacties doen me erg goed!

Onze da is op vakantie en is vanaf morgen weer bereikbaar.

Inmiddels ga ik niet meer alleen informeren of ze thuiskomt, maar als ze thuiskomt maak ik gelijk een afspraak. Als ze niet thuiskomt bel ik de vorige da van Speedy en Tessa. Hij is feitelijk geen da meer hier in het dorp, maar je kunt hem nog wel bellen en een afspraak maken.

En je mag niet denken dat je hun leven verkort.  Het is echt verlengd door jullie goede zorgen. 

Ik weet het, we hebben alles eruit gehaald wat erin zat.

Was Speedy eind vorig jaar heel slecht, nu loopt Tessa op haar laatste pootjes.

Afgelopen nacht blafte ze me wakker, toen ik dichtbij kwam had ze een hele rare schorre blaf. Ik schrok wat ik zag: ze lag onder Speedy en werd helemaal geplet!

Ze liggen altijd zo graag samen, maar Speedy was op haar gaan liggen in haar slaap en omdat ze doof en blind is kon ze Tessa niet horen of zien. Zo zielig, Tessa kon geen kant meer op.

Nu zat ik huilend met Tessa op schoot en heb haar mee naar boven genomen, dat doe ik anders nooit maar nu voelde dat heel goed. Ze heeft een uurtje tussen ons in gelegen. Baas kluif viel gelukkig weer even in slaap, ik heb gewaakt.

Wat een drukte in Tessa's buikje en wat een vreemde geur draagt ze bij zich. Afgelopen nacht wist ik dat ik op het goede pad zit: ik moet doorzetten.

Ach de beestjes... Ze zijn echt op he, als ik zo lees.
Jullie hebben een goede beslissing gemaakt, het is een keer genoeg, en dat zie je zelf het beste want je kent de hondjes door en door!
Sterkte!

Veel sterkte 

Zojuist de da gebeld, ze komt gelukkig thuis. Ze stelde vandaag tussen de middag voor, maar dat kan ik baas kluif niet aandoen.

Daarom heb ik morgenmiddag afgesproken om 17.00 uur.

Dat geeft ons nog een klein beetje tijd om ons in elk opzicht te kunnen voorbereiden.

Vandaag kunnen de kinderen kleuren op het kistje, ikzelf ga de grote tafel leegmaken. Als het zover is komen daar de manden op te staan met onze meisjes erin.

Vanavond kunnen we alvast het gat graven. Heel naar, maar morgenmiddag is dat helemaal moeilijk om te doen.

Het juiste canvas met de foto van onze meiden is nog niet klaar. Heel erg jammer. Begin mei besteld en nog niet klaar. Ik wilde zo graag hun foto al aan de muur en dat gaat dus niet lukken.

Ik wens jullie heel veel sterkte en zal in gedachten bij jullie zijn

Heel veel sterkte die laatste tijd samen. Jammer van de foto, maar de rest hebben jullie zo mooi voor kunnen bereiden, die foto is dan straks een extra eerbetoon.

Ik denk aan jullie, ik zal morgen om 17.00 2 kaarsjes branden voor je meisjes.

Heel veel sterkte! Ik zal aan jullie denken.

Mijn gedachten zullen morgen bij jullie zijn ik leef met jullie mee en heel veel sterkte

Ik heb alles stilletjes meegelezen, ook je vorige topic over jullie meisjes. Wat hebben Speedy en Tessa een prachtig en liefdevol leven bij jullie gehad. En wat krijgen ze een prachtig afscheid.. 

Ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen voor morgenmiddag. 

Ook een stille meelezer. Heel veel sterkte! Dit is zo verdrietig.

Een prachtig leven en een waardig einde voor twee schatten van hondemeisjes. 

Heel veel sterkte, morgenmiddag branden hier 2 kaarsen voor Speedy en Tessa.

Och jeetje de afspraak.... Hele dikke knuffel!
Mocht je de canvas toch snel willen hebben, kijk even bij herinneringoplinnen. Die zijn erg goed en onwijs snel! Ik had hem binnen 2 dagen binnen, en kreeg 2 nieuwe toen er een spijkertje door de stof zat, kostenloos wat je nagenoeg niet eens zag!

Sterkte morgen..

Geniet nog eventjes van de tijd die je samen met ze hebt..

Morgen bij mij op de schouw, ook twee kaarsjes voor je kanjers..

Ook hier een stille meelezer en ook hier gaan morgenmiddag de kaarsjes aan voor Speedy en Tessa en de 3e voor steun aan jou en baas kluif en de kinderen.

Jullie hebben allemaal een plekje in mijn hart...

Ooh jee... Ik had het eerlijk gezegd nog niet zo snel verwacht! (dit soort dingen gaan sowieso altijd te snel helaas).

Ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen voor morgen.

Knuffel de dametjes nog flink vandaag en morgen.

Ook ik steek morgen voor jullie een kaarsje aan.

Ook wij zijn in gedachten bij jullie.

Ik wens jullie een mooie liefdevolle tijd toe met elkaar ,met veel bijzondere momenten samen.

Veel sterkte! 

Heel veel sterkte !!

Ik denk aan jullie .

Ik lees ook al eventjes in stilte mee  Heel mooi om te lezen hoe jullie dit doen en op deze manier afscheid nemen van jullie prachtige dames... Heel veel sterkte!

Fijn dat de dierenarts thuis komt, ik weet zeker dat het voor jullie en de zusjes veel beter is om het in hun/jullie vertrouwde omgeving gaat gebeuren. Onze dierenarts heeft zelfs Bren in haar kistje neer gelegd omdat ik dat zelf niet durf zo'n slappe hond vast te houden...ik kon dat gewoon niet. Toen ik las dat het bij jullie morgen gaat gebeuren kreeg ik tranen in m'n ogen... je voelt je opgelucht maar het gevoel dat je ze "nooit" meer zal zien doet zoveel pijn! Ik zet nooit tussen aanhalingstekens want je weet het maar nooit. Denk aan jullie. Dat de lieve meisjes morgen samen mogen rusten in vrede...   Veel sterkte alvast voor morgen!