Ja dat zal zeker meespelen!
Maar niet alleen bij Daisy maar ook bij mij.
Dat maakt het voor mij ook moeilijker om te zeggen ik ga toch een ander huisje zoeken.
Ik ben nu zeer overgevoelig voor van alle soorten geuren.
Ik ruik soms iets dat mijn vriend zegt jij bent gek.
En achtetaf had ik toch gelijk.
Wat nu als ik ook emotioneel overgevoelig ben nu.....
Ben ik mijn geliefde dier kwijt terwijl ik dus wel iets had kunnen doen.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Dat zou heel goed kunnen! Ware het niet dat de vorige eigenaar niet zwanger was!
In t begin was Daisy helemaal niet druk bij jou.
Ik ga nog iets geks zeggen. Ik zou een dierentolk consulteren, een goeie. Zal je versteld staan.
Dat komt omdat je verkeerd bent voorgelicht. Een dierentolk vangt de beelden op die de hond uitzendt. Heeft niks met paranormaal of geestenshit te maken.
Ja!!!!!!!! Ik pb je wel even, en dan ga ik snurken.
Ik volg je hier ook even jaimie, denk alleen niet dat ik met veel nuttige tips zal komen
O wat is dit een triest nieuws.
En o wat heb ik dit al vermoed van in den beginne dat Daisy niet lang zou blijven. Ik kan soms goed tussen de regels doorlezen .
wat is de naam van je GT Jaimie ? Ben ik wel benieuwd naar.
en Daisy is al daar ? Tussenstation van uit huis gaan ?
Vind dit heel erg voor t beestje.
Toen Dobby met 1 jaar oud met mij voor het eerst bij de dierenarts was zei die ook dat Dobby "wel heel erg druk was". Hij wilde ons naar Utrecht sturen, daar zit een "psychologie" onderdeel van de Faculteit Diergeneeskunde.
Ze testen daar of een hond ADHD heeft door de hartslag op te meten, Ritalin toe te dienen, en dan weer te meten. Ging de hartslag omlaag, dan werkt de medicatie en is het dus ADHD.
Ik wilde niet dat Dobby levenslang aan medicatie ging waarvan de effecten bij honden niet bekend zijn en heb dit traject dus niet gestart. En... nu is Dobby behoorlijk kalm en rustig. Hij is het favoriete maatje van honden die pijn hebben, en kleintjes. Want hij staat gewoon lekker stil en doet niet aan plotselinge bewegingen.
Okee, het heeft echt wel een paar jaar geduurd, maar het is niet zo gebleven als eerst.
Overigens stond Dobby vroeger al om 5 uur naast mijn bed. Dat kon ik dan rekken tot 7 uur. En steeds iets later. Nu is het een uitslaper en hoewel hij zich nieuwsgierig opricht als ik beweeg en wakker wordt, is een "ga slapen" al genoeg om hem weer neer te doen ploffen. Ook mag hij bij het naar bed gaan en opstaan even in bed. Dat vind hij prettig en dus moet hij wel rustig zijn. Dat heeft naar mijn gevoel heel veel geholpen.
Hier was een onderdeel van de onrust de verlatingsangst. Hij móest me in de gaten houden, al stond ik alleen maar op van mijn stoel om te verzitten. Er zat zoveel onrust in, kon niet loslopen, echt een rampenplan. Ik had valium om hem uit een eventuele epilepsie aanval te halen, maar ik moet toegeven dat de gedachte "ik knock je uit" wel eens door mijn hoofd gegaan is. Niet serieus, maar gewoon al dat je gewoon een keer rust wil... Vakantie van je eigen hond. Een weekje vrij.
Het leest alsof Daisy er ook zo een is.
Neen Anny dat heb je fout.
Niks tussenstation.
Daisy wegdoen is het laatste wat ik wil.
We gaan er gewoon nog voor de volle 100% voor.
Dus je gevoel mag je nog even aan de kant zetten.
Ik heb altijd grote bewondering voor jouw betrokkenheid bij het lot van elke hond...
Echter vind ik dit geen constructieve reactie. Je hebt overduidelijk vele berichten van Jaimie over Daisy niet gelezen en je vult in vanuit negatieve ervaringen... Vind ik jammer...
Een beetje steun voor iemand die meerdere herplaatsers al een liefdevol thuis heeft geboden en er álles aan doet om Daisy gelukkig en bij zich te houden, zou mooi zijn....
Wát uiteindelijk ook mag gebeuren....
Wilma.
Daisy is pas 14 maanden.
Ik vind dus om een hond vol te proppen met medicijnen ook te ver gaan hoor.
Gezond is het nooit.
En laat Daisy dat nu net wel zijn..... Dat wil ik niet verpesten.
Ik hoop ook dat we de gouden oplossing vinden wat haar iets tot rust doet laten komen.
Het kan misschien een heel klein dingetje zijn.
Of idd dat we moeten gaan leren dat ze niet zo hyper moet zijn.
Ik ga dan ook de tips van Esther toepassen!
Heel simpel met een snoepje en geduld erin trainen.
En soms kan ik haar idd wel achter het behang plakken hahahha.
Qua alternatieve dingen zijn er een aantal die ik kan aanraden
De arts zal je wel uitleggen wat ze waarom nodig heeft
maar wat voorbeelden
acupunctuur (dit kan ook non invasief zijn ,dus geen naaldjes in de huid maar er tegen)
in mijn ervaring heeft het een goede invloed op stress en onrust
een door de arts voorgeschreven bloesem remedie :die haar helpt veranderen en het oude loslaten
evt Chinese kruiden op maat om haar te ondersteunen een balans te vinden ,en weg te halen wat te veel is en te ondersteunen in wat ze te weinig heeft
(bij jeff loopt zijn stress heel hoog op ,als hij niet lekker is,hij is een binnenvetter)
en nog eentje waar je niet in geloofd
De dierentolk kan ook vaak licht werpen op waarom een dier reageert zoals het reageert
De clou is om het geschrevene te lezen, en niet tussen de regels. Dan ga je dingen invullen die in dit geval gelukkig niet kloppen.
helemaal eens
het is een vaardigheid die we allemaal kunnen leren.
en heeft niks met paranormaal te maken
meer met telepathie
Ik sluit me volledig aan bij het advies en de visie van esther.
Wat betreft eventuele medicatie begrijp ik je niet helemaal.
Ook al denk ik dat je geen medicatie nodig hebt, maar aan de slag moet gaan met esthers adviezen.
Je hond ondersteunen met een geschikt medicijn, welke het dan ook is, vind ik niet automatisch hetzelfde als volproppen met pillen.
Herplaatsen is geen falen.
Het getuigt juist van moed om te erkennen dat dit gewoon niet in je bereik ligt.
Daarbij, moet je dan tot het gaatje gaan, is dat dan wel in het belang van de hond?
Geen pleidooi voor herplaatsen of pillen, maar ik lees in jouw reacties wel dat je niet voor alle opties openstaat, en ik denk dat je dat nu juist wel zou moeten doen.
En ja, ik weet hoe het is om een extreem drukke hond te hebben.
Vandaar dat ik de adviezen van esther toejuich.
Veel sterkte en wijsheid.
dat kan ik je niet zo vertellen dat is erg ingewikkeld en hangt er maar vanaf wat niet in balans is.
Alleen een arts kan dat op haar afstemmen
Nadat de arts alle organen heeft doorgemeten kan hij pas zien welke middelen ze in welke verhouding nodig heeft en uitleggen waarom
Dat wordt dan ter plekke voor haar gemixt
(waldo heeft overigens nooit chinese kruiden gehad)
Dierentolk heb ik veel van geleerd over de honden
en heeft ook voor gedragsveranderingen gezorgd
Zelfbeheersing (impulscontrole) en grenzen accepteren zijn meestal 2 van de moeilijkste zaken voor een hond om aan te leren en die 2de van je aan te nemen. Menig baasje is daar wel langer als die 2,5 maand mee bezig (ik tel bewust het uitzieken niet mee). Het is eerder een jaren plan en iets waarmee je van begin af aan spelenderwijs ad slag gaat. Iets wat je, naar wat ik hierboven lees, met de gegeven tips nu gelukkig gaat doen. Daar kunnen jullie en een evt. nieuwe baas alleen maar meegeholpen zijn.
Dat Daisy (nu nog) een tandje (paar tandjes) energieker is, neem ik van je aan. Maar het extreme zou best wel eens mee kunnen vallen indien de eerdere punten worden aangepakt. Soms is de baas-hond combinatie simpelweg een onverhoopte mismatch (karakter en/of energielevel) en niet iedere hond neemt genoegen met liefde, goede zorgen, wandelingen en een denkspelletje. Voor een Beagel geheel niet vreemd.
Ik lees veel 'dit werkt niet', 'dat werkt ook niet', 'hebben we ook al geprobeerd' op een tijdsbestek van maar 2,5 maand maar hoelang ( in mijn ogen kort) probeer je dan iets uit? Een hond krijgt toch helemaal geen kans iets als nieuw onderdeel van zijn leven te accepteren/aan te leren als het binnen no time alweer voor iets anders ingewisseld wordt?
Dat er nu een tijdsdruk heerst ivm. de zwangerschap vind ik niet vreemd maar ik denk eerlijk gezegd niet dat je kunt of moet verwachten dat Daisy bij de komst van het kindje 'klaar' zal zijn. In mijn ogen lijkt het beter om haar zo vroeg mogelijk te herplaatsen daar de kans reëel genoeg is dat het anders over een half jaar gebeurt. Zeker daar je schrijft al 2 betrouwbare adressen voor haar te hebben. Zoals ik het lees staat jullie trots je nu nog in de weg. Jullie willen alles geprobeerd hebben, een hele mooie intentie maar 'alles' in zo'n korte tijd is veel te veel.
Ik wens jullie iig veel wijsheid toe.
ik ga zo wie zo deze een mail sturen wellicht dat zij meer kunnen vertellen http://www.toscanzahoeve.be
Mooi en duidelijk verwoord.
Je hebt duidelijk niet alles gelezen. Ik vind je reactie het laagste van het laagste.
Daisy heeft in beginsel veelvuldig tot bloedens toe gebeten. Ook toen mocht ze blijven en is naar reden en oplossingen gezocht >> vriendelijke oplossingen. Inclusief gt bij gehaald. Zal mij benieuwen of jou Lance zo bij je had mogen blijven als ie dergelijk gedrag ging vertonen. En ondanks dat gewoon maar aannemen dat Daisy op voorhand al weg moet. Je gaat flink te ver Anny.
Edit: Ik heb je bericht gemeld
Het is niet zo dat ik Daiys binnen no time klaar wil hebben.
En ook niet dat ik een uurtje iets heb geprobeerd , oke werkt niet volgende.
Zo gaat dat hier in zijn geheel niet!
Daisy is niet mijn eerste herplaater ik weet dus heel goed dat dingen tijd , veel tijd kosten.
En dat het niet vreemd is voor een Beagle dat ze "druk" zijn wist ik dat het een keer zou komen.
Daisy ik ook niet mijn eerste Beagle en dat ze drukker zijn dan de gemiddelde hond , ja dat wist ik en vind ik een eigenschap die bij ons past.
Tussen druk en druk zit een verschil.
Ik vind vaak zelf ook dat te snel word gezegd dat een hond druk is terwijl er duidelijke oorzaken zijn.
Jonge hond.
Overprikkeling .
Raseigenschap.
herplaatser.
Maar ik weet gewoon ( en met mij enkele anderen ) dat dat bij Daisy niet van toepassing is.
Als Daisy druk blijft zoals een Beagle is , helemaal prima.
Maar dit is toch anders.
En het is niet zo dat mijn 'trots' een herplaatsing in de weg staat.
Maar wel mijn gevoel voor het diertje.
We zoeken enkel naar de gouden tip die ons kan helpen met Daisy.
Ondanks de herplaatsers met allemaal verschillende rugzakjes is Daisy voor ons moeilijk.
Dat betekend niet dat we niet voor haar willen gaan.
Manuela haar opmerking over het korte tijdsbestek kan ik uit eigen ervaring ondersteunen.
Voor Santa durf ik gerust te zeggen dat we een jaar bezig zijn geweest.
En het 2e jaar was makkelijker, maar nog was het alert blijven.
Ben nu 4.5 jaar verder en heb de gebruiksaanwijzing compleet
Ik heb alle respect voor Jaimie juist dat je doorzoekt, juist dat jij niet hebt opgegeven met een tot bloedens toe bijtende Daisy.
Ik weet niet of ik dat had gekund, ik acht de kans zeer aanwezig dat ik bang was geworden.
En ik weet zeker dat als voor Daisy uiteindelijk herplaatsing de enige optie blijkt dat je dat zou doen, met pijn in je hart omdat dat niet de basis is waarop jij een hond aanneemt.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?