Onze labrador is kapot...

Hallo,

Bij het lezen van de titel moest ik zelf lachen, hihi. Onze labrador Cali van bijna 1 jaar durft niet te zwemmen... hier klopt iets niet toch, labradors en zwemmen kan niet zonder elkaar! Vele labrador eigenaren kunnen dit waarschijnlijk alleen maar wensen aangezien bij het zien van iedere sloot de hond een duik neemt.

Nee maar even serieus naar het probleem. Cali vind water leuk, tot op een bepaalde hoogte. Zo lang ze kan staan en de grond kan voelen is het okay, maar zodra ze niet weet wat er onder zich bevind dat verstijfd ze en gaat ze niet verder. Als er dus een bal in het water wordt gegooid en deze ligt te ver dan zal ze 'm heel zielig kijkend nakijken maar actie ondernemen ho maar. Zo hebben we dus al verschillende ballen verloren en een teleurgestelde hond gehad.

Nou zijn we laatst met dat ontzettend hete weer naar een meer gegaan om met haar te gaan zwemmen (lees: wij in zwemkleding het water in en haar proberen ook zo ver te krijgen) maar het mocht niet baten... Mevrouw ging vol op de rem net voor de oever omdat ze niet in het water durft te springen. We dachten dat dit kwam omdat ze niet wist dat ze kon zwemmen, dus hebben we haar het water in getild, vast gehouden en zo geprobeerd haar aan het idee te laten wennen. Maar eenmaal in het water begon ze als een idioot te spartelen en wist ze niet hoe snel ze naar de kant moest zwemmen. 

Ze weet nu dus dat ze kan zwemmen maar vertikt het nog steeds om te doen. Het klinkt misschien raar maar ik keek eigenlijk wel uit naar een hond die helemaal wild werd van water, ook is het goed voor haar beweging en heerlijk om af te koelen met dat warme weer. 

Heeft iemand dit ook meegemaakt? Hebben jullie tips? 

Alvast bedankt! 

Geen idee, maar ik ben blij dat ie niet kapot is!

Misleidende titel

Niet iedere hond houd van zwemmen. 

Verder zou ik niets weten. 

Haha sorry voor de titel! Dat was onze eerste reactie na het ondervinden van haar afkeer voor zwemmen! 

Je Labrador is niet kapot maar heeft gewoon nog geen zwemdiploma

Mijn Labrador is nu vier jaar en een maand gelden zwom ze pas voor het eerst. De jaren ervoor gingen precies zoals jij beschrijft.

Gewoon z'n gang laten gaan is de beste oplossing. Als je te veel blijft proberen word het een heel ding en kan het zo zijn dat hij nooit meer gaat zwemmen.

Is er geen hond in je omgeving die wel zwemt? Kim zwom een maand gelden ineens achter haar maatje aan dus wie weet helpt dat!

Oh wat fijn om te horen dat ze niet de enige Labrador is met dit "probleem"! Goede tip, dankjewel! Misschien moeten we een keer een zwemdate met haar vriendjes organiseren, die doet ze vast wel na!

 Ze is echt niet de enige hoor! Gewoon een keertje met haar vriendjes op stap gaan en kijken of ze dan mee wil.

Heb geen tips voor je. Als onze hond in de buurt van water komt gaat ze er sowieso in, ook niet altijd een pretje. Dat begon al de eerste keer dat we bij water kwamen.

Ik denk wel dat je niet moet forceren, gewoon haar gangetje laten gaan. Komt vanzelf (of niet):)

Hier eentje die met 9 weken als een prof al in de zee zwom achter zijn piepvarken aan maar verder echt niet gaat zwemmen als er niks na te jagen of ophalen valt. Dus gezellig samen zwemmen zit er ook niet echt in. Hij kan het allemaal maar geeft er niet genoeg om, om het uit eigen beweging gewoon om het zwemmen te doen.......een beetje 'kapot' dus 

De oudste zwemt alleen maar mooie teefjes achterna waarmee hij in spel is. Dan vergeet hij even dat hij 'niet kan zwemmen'. Daar komt hij op het droge met een verbouwereerde kop pas weer achter.

Gewoon zijn beloop laten gaan op het tempo van Cali.

edit: spelfoutjes

Hihihi ik vond de titel echt hillarisch! Geweldig. 

 Haha geweldig, wat een ladies man! 

 Ja mijn lieve stoere schijterd........zonder teefjes doet hij alleen aan pootje baden en paniek watertrappelen mét is het opeens een schoonzwemmer. 

Niks mis met je lab hoor!

Ik heb ook een hond die niet durft zwemmen.

Woon je bij een prachtig strand met zacht glooiend zandstrand en mooi helder water, durft mevrouw niet verder dan pootje baden.....zó jammer.

De enig truc is nog dat je zelf meegaat het water in, en met veel enthousiasme daar een dolle boel maakt, tot en met daar waar de hond niet meer kan staan..... Dan wil ze vast wel komen! En zwemmen......

 Dat werkte hier met Ten juist averechts helaas.

Wij woonden letterlijk op de boulevard ah strand en pootje baden was al leuk ondanks dat de golfjes nog niet zo betrouwbaar waren. Dus vooral 's avonds lekker langs het strand wandelen als de zee heel rustig en het strand vrij van touristen was. Langzaam maar zeker ging hij uit eigen beweging van enkel naar kniehoogte tot zelfs okselhoogte. Iedere dag samen een beetje trotser en nóg trotser toen hij af en toe met een voorpoot, terwijl hij tot zijn oksels in het water stond, begon te paddelen.

Toen kreeg ik natuurlijk het briljante idee (NOT) dat we wel verder konden. Dus een paar dagen later, bikini aan en Ten aan een flink lange lijn. Ik ben toen rustig het water ingelopen terwijl ik hem bemoedigend toesprak (druk doen werkt bij hem averechts) denkende en hopende dat hij uiteindelijk wel volgen zou. Omdat je daar wel een behoorlijk stuk moet lopen eer het echt diep wordt, ging ik op een gegeven moment maar op mijn knieën...... Moord en brand heeft hij lopen krijsen van de waterkant!!! Hij wist niet hoe snel hij weer op het droge moest komen terwijl hij amper tot zijn borst ih water stond. Ik had gelijk toeschouwers

Dankzij dat briljante idee van mij heeft het heel lang geduurd eer hij überhaupt weer met zijn tenen het water in durfde. 

Ruilen?

Nadat onze Evita in een beek was gevallen (waar ze wel kon staan overigens) vonden we dat ze moest leren zwemmen.

Evita weigerde het water in te gaan net zoals jouw labrador.

We zijn met haar naar een hondenzwembad gegaan, daar is ze met een zwemvest aan het water in gegaan, ze vond het niet leuk, maar ze leerde wel om te zwemmen.

De jaren daarna gingen we in de zomer regelmatig zwemmen met onze twee dames, Ylena die ook heeft leren zwemmen in het zwembad maar erg graag zwom en Evita nog steeds met haar zwemvest.  Maar met die zwemvest ging ze wel met ons mee het water in.

Ze is elf jaar geworden en de laatste drie/vier jaar is ze beginnen zwemmen zonder haar vest.  Ze was gewoon niet zo'n waterrat.

Mijn tip is dus : koop een zwemvest en lok haar mee het water in, de eerste keren duw je haar achterhand omhoog, ze hebben de neiging meer te zakken met hun achterhand als ze niet graag zwemmen.  Zo krijgt ze het gevoel van hoe ze in het water moet liggen, en langzaam maar zeker zal het komen.

Succes!

Hier trouwens een foto van mijn man en Ylena op een dogsurvival, nadat Ylena leerde zwemmen.

Grappig hoor de titel zo wil je het onderwerp wel lezen...

Wij hadden ooit een kruising geen lab.

We gooiden ballen langs de waterkant wel in het water.

Iedere keer een stukje verder langs de kant nog maar steeds wat dieper.

En ja het wonder gebeurde zwemmen was ineens leuk.

met begeleiding en een zwemvest laten zwemmen in een zwembad.

Tot wanneer ze techniek etc onder de knie heeft.

Hier had Bentley ook last van. Toen hij 4 maanden oud was is hij per ongeluk ik het water gevallen en sindsdien durfde hij nergens het water in. Bij ons in het park is een plas waar hij eerst een stuk kan lopen voordat hij echt moet zwemmen. Ik heb hem geleerd om het water in te stappen en de bal te gaan pakken. Toen hij dat eenmaal durfde gooide ik de bal steeds ietsje verder maar wel dat hij nog gewoon kon lopen. Uiteindelijk toen hij dat helemaal door had heb ik de bal toch iets verder gegooid dat hij wel moest zwemmen en dat deed hij. Nu maakt hij iedere keer een bommetje als hij daar het water in gaat haha. 

Nu vind hij het zwemmen niet meer eng maar als de kant te hoog is durft hij er meestal niet in. Al begint dat ook steeds meer te komen. 

Mijn tip: probeer eens of ze het water wel in durft als ze er kan staan en probeer het dan langzaam uit te breiden. 

Succes!

Hier had Bentley ook last van. Toen hij 4 maanden oud was is hij per ongeluk ik het water gevallen en sindsdien durfde hij nergens het water in. Bij ons in het park is een plas waar hij eerst een stuk kan lopen voordat hij echt moet zwemmen. Ik heb hem geleerd om het water in te stappen en de bal te gaan pakken. Toen hij dat eenmaal durfde gooide ik de bal steeds ietsje verder maar wel dat hij nog gewoon kon lopen. Uiteindelijk toen hij dat helemaal door had heb ik de bal toch iets verder gegooid dat hij wel moest zwemmen en dat deed hij. Nu maakt hij iedere keer een bommetje als hij daar het water in gaat haha. 

Nu vind hij het zwemmen niet meer eng maar als de kant te hoog is durft hij er meestal niet in. Al begint dat ook steeds meer te komen. 

Mijn tip: probeer eens of ze het water wel in durft als ze er kan staan en probeer het dan langzaam uit te breiden. 

Succes!

Hoi onze hond had dit ook. Maar waarschijnlijk omdat ze tot haar tweede nooit echt water gezien had (of gehad was). Het gekke is dat ze het vanaf het begin wel heel lekker vond om in diepe plassen te gaan zitten (voor afkoeling).

Wij hebben vooral heel veel geduld gehad, nooit gedwongen. Wij met z'n tweeën het water in, zij aan de kant snuffelen. Ze kwam wel ot haar knieën in het water. Tot op een dag na 1 jaar ze opeens naast ons stond, doodstil, voor zich uit keek naar de overkant, wij zeiden nog "toe maar", en opeens begon ze te zwemmen helemaal naar de andere kant best ver. Heel veel gezucht en gekreun maar oh wat waren we trots! Ik moest een traantje laten hahaha.

Nu doet ze het steeds bij dat stukje, maar alleen een keer per visite aan het meer.

Mijn advies zou zijn om niet te dwingen maar haar op haar eigen houtje te laten beslissen. De angst moet verdwijnen door vertrouwen en veiligheid...en moed .

Bedankt voor de tips allemaal! We gaan het lekker op haar tempo doen en zien wel waar het schip strandt (of hond in dit geval )! 

Obi is juist de enige uit z'n herder familie die heel graag zwemt. Als ik de verhalen zo mag geloven... Maar jouw labje is pas 1 jaar oud... wacht maar eens tot ie andere honden ziet.

Obi zag een keer een toller zwemmen rond die leeftijd en spelen met het baasje. Hij stond heel verbaasd te kijken voor een poosje en moest daarvoor eigenlijk ook  niet zo veel van water hebben. Tot hij ineens zag hoeveel lol die hond had... erop af stormde omdat ie mee wou doen en de rest kun je wel raden....

Hoi,

Is de garantieperiode al voorbij? 

Hahaha precies hetzelfde verhaal hier! Luna is gek op water, duikt er over al in, maaar totdat ze niet meer kan staan, niet verder. Ze rent, rolt, ligt en gaat kopje onder, maar zwemt niet. Wel als ik zelf eron ga, dan komt ze me achterna, ze kan het dus wel. Geen idee waarom ze het zelf niet doet, maar vind het niet zo erg. Ze geniet niet minder can het water

 Nee nog 1 dag, morgen wordt ze een jaar! 

Oh nee Cali gaat echt niet kopje onder haha.. held op sokken is het! We gaan dit weekend met het lekkere weer spelende wijs het water in, kijken of ze dan meer durft.

Misschien een grote plas waarvan de bodem geleidelijk afloopt?

Mellow is geen Labrador, maar moest het eerste jaar ook niets hebben van water. Ja, een regenplas was leuk, zodat ze haar voetkussentjes kon wassen, maar meer niet. En steeds durfde ze wat meer.

Inmiddels woont ze bijna 4 jaar bij ons, vanmiddag is ze nog in de grote plas in het bos geweest. Het is dat de lijn maar 8 meter is, anders zou ze nog verder gaan. Al wil ze wel bodem blijven voelen.

Het begon met de voetjes, toen tot de ellebogen en zo steeds wat verder. Laatst sprong ze iets te enthousiast tijdens het rennen en moest ze op haar tenen staan (althans, zo leek het aan haar houding te zien). Alleen haar hoofdje kwam nog boven het water uit 

Ik zou zeker niet gaan dwingen, dan wordt het alleen maar moeilijker volgens mij. Geef haar de tijd, wie weet verlang je over 4 jaar terug naar die tijd dat ze niet in het water wilde 

Mellow loopt niet los, dus ik kan zelf de keus maken of ze wel of niet in het water mag, vanmiddag mocht het even, maar ze wil het in de winter ook nog wel eens en dat wil ik dus niet.

 Alvast gefeliciteerd!