botje af mogen pakken

Voor een hond is iets wat 'ie heeft gekregen ook echt van hem en mag 'ie gerust verdedigen. Het grommen is duidelijke communicatie (goed juist!) om jou te laten weten dat het botje van hem is.

Wanneer je nu dingen 'eisend' af gaat pakken heb je kans dat het helemaal gaat escaleren en dat je hond bijvoorbeeld al begint te grommen naar je wanneer je alleen nog maar kijkt naar het botje terwijl je aan de andere kant van de kamer staat. Hij vertrouwt je niet meer (want je pakt dingen af die van hem zijn) en dat wil je natuurlijk niet hebben!

Het sleutelwoord in dit 'probleem' is dan ook vertrouwen. Wanneer de hond jou volledig vertrouwt, kun je prima dingen wegnemen zonder dat er een grom of wantrouwen aan te pas komt.

Hoe je dat vertrouwen (sneller) kweekt? Door eigenlijk áltijd te ruilen wanneer je iets weg wilt nemen. Als je altijd iets hebt dat lekkerder is dan wat de hond op dat moment heeft zal de hond het prima vinden dat jij dat bot pakt als 'ie bijvoorbeeld dat heerlijke stukje worst krijgt.

Zo associeert je hond eigenlijk iets positiefs (hij krijgt iets superlekkers!) met het wegnemen/afpakken. Er hoeft dan dus ook niks meer verdedigd te worden, want in principe pak je volgens je hond niks af, maar je gééft hem juist iets lekkers!

Op die manier kan je na een tijdje ook gewoon dingen wegnemen zonder te ruilen, als het écht eens een keer nodig is ivm met veiligheid bijvoorbeeld.

Jullie kunnen het allemaal mooi brengen maar ik tolereer dat gegrom niet. Heb 2 kleine kinderen hier lopen, en al leer ik ze niets af te pakken wat van hem is, ze moeten hier gewoon rond kunnen lopen zonder naar gegromd te worden. Leuk dat ie wil communiceren maar heb liever dat hij de situatie ontloopt. En ja, dan moet HIJ weglopen en niet mijn kinderen. 

Ik geloof in zekere vorm toch echt niet dat het vermenselijken van honden helpt. Ja, sommige methodes zijn achterhaalt maar ik haal daar nog altijd wel theorieën weg. 

Bot afpakken doe ik in principe nooit, maar als ik m wil voor wat voor reden dan ook dan mag ik die gewoon pakken. 

Als hij op z'n bot ligt te kauwen en mijn zoontje is aan het spelen met zijn auto's bijv. Wil ik geen geluid van mijn hond horen, ook wil ik geen enkele spanning van hem af zien komen. Als hij zich zo voelt,  dan loopt hij maar weg. Zijn mand en bench zijn z'n rust plekjes daar stoort niemand hem. Dan gaat hij daar maar mooi in liggen. 

Soms dan denk ik dat we sommige dingen compliceren als we het menselijk gaan benaderen. 

Maar dat is dan aan mij. 

En dat een hond niet in een roedel zouden leven meer vind ik dan wel heel frappant om hier op dit forum te lezen.  Soms dan denk ik "nu wel,maar de volgende keer weer niet". Tuurlijk voed ik ook mijn hond positief op. Maar mijn kind hoeft niet met koekjes in z'n handjes te lopen voor het geval de hond vind dat ie op z'n automat mag gaan liggen.  Of dat de hond vind dat hij te dicht langs zijn bot loopt. 

Zo werkt het nu eenmaal niet in mijn huis. Ik ben baas, alles is van mij, je gedraagt je naar mijn regels. Daarna komt mijn vriend wanneer hij thuis is,  ook hij mag zeggen wat hij wel en niet accepteert van hond,  daarna de kinderen; zij mogen van ons niet ingrijpen in dergelijke situaties en mogen niet in de mand of bench komen, daarnaast mogen zij wel bepalen waar en wanneer en met wat ze spelen, (zolang het van hen is en niet van Morris) en dan komt hond. 

Daarnaast geef ik hem wat hij nodig heeft; beweging, aandacht en liefde,mentale uitdaging, eten en drinken. 

Denk niet dat Morris ooit ligt in z'n mand en denkt "Jeetje zeg, ik vraag jou toch ook niet om ergens anders te gaan zitten met je appeltaart" 

Die denkt niks. Die weet "ga ik in mijn mand liggen met mijn bot word ik met rust gelaten" of "ik lig dan wel hier met mijn bot maar daar komt kind nr 1 aan, dan moet ik weg" 

Niets zieligs aan om soms zo dingen aan elkaar te koppelen.

wauw zeg...

als de kinderen hier de hond lastig vallen, dan krijgen de kinderen op hun donder. Ze hebben niets te zoeken in de buurt van de honden.

En als er speelgoed in de buurt van de hond ligt, dan moeten ze komen vragen of iemand van ons het wil nemen.

 En dat is precies wat ik zeg in mijn stukje: het vertrouwen is daar. Jouw hond weet dat wanneer 'ie in zijn mand en bench ligt, er niemand zal komen die hem daar zal storen. In principe doe jij dus precies wat de meesten hier zeggen 

 hoezo vertrouwen?

Hond kan nooit op zijn gemak liggen, want zie dat er een kind afkomt, dan moet de hond het aftrappen of hij krijgt op zijn vijs, mag zelfs geen lawaai maken...  wauw zeg, wat een vertrouwen dan.

 Zo bedoelde ik het niet. Ik ben het absoluut met je eens dat een hond op deze manier bijna op z'n tenen moet lopen en inderdaad niet heel ontspannen kan zijn. Iets wat ik ik niet voor mijn honden wil, ik wil dat die áltijd ontspannen kunnen zijn en overal kunnen gaan en staan.

Ik bedoelde dat de hond weet dat wanneer 'ie in zijn bench of mand ligt niemand hem zal storen; wat dat betreft is dat vertrouwen er dus. Wat mij betreft hoort dat vertrouwen er in het hele huis te zijn (dat is in ons geval zo), maar niet iedereen is hier hetzelfde in 

 Dus mijn kinderen moeten dan maar op de tenen lopen? Als mijn kind buiten speelt en de hond komt er aan lopen en die denkt "ik plof hier neer" dan kan ie gewoon naar de andere kant van de tuin lopen en daar neer ploffen. 

Daarbij heb je het helemaal niet begrepen,  mijn kinderen mogen verder niet aan Morris te trekken, dingen afpakken of wat dan ook. Als Morris ergens al ligt, dan gaan zij maar ergens anders spelen. 

Zo had ie een tijdje dat mijn kinderen niet konden fietsen achterhuis omdat hij telkens stond te blaffen. Dan moet ie maar in huis gaan liggen. Later als de kinderen in bed liggen ben ik dat gaan oefenen, fiets betekent niet dat ie er direct onder komt te liggen of zo. Nu kunnen de kinderen prima fietsen, Morris ligt in t gras te kijken, niets aan de hand. 

Wat ik niet wil is dat Morris maar mag bepalen waar en waarmee mijn kinderen spelen, andersom mogen mijn kinderen hem niet lastig vallen, prima oplossing, respect van beide kanten. 

"Morris ligt hier dus ga ik daar spelen" en van Morris zijn kant "kinderen spelen daar en ik voel me er niet prettig bij dus dan ga ik aan die kant liggen" 

En als het hem te druk word als ze vriendjes of iets dergelijks te spelen hebben gaat hij naar zijn mand of bench. 

Hij heeft zijn speeltjes, de kinderen hebben eigen speeltjes. Geen gezeik daarover van beide kanten niet. 

En dat werkt prima zo. Samen word er alleen gespeeld onder het toeziend oog van mij. Nu zijn mijn kinderen nooit alleen met hond, maar samen spelen gebeurt alleen als ik er bij aan sta. Speels blaffen e.d mag allemaal. Maar grommen of spanning tonen omdat hij iets heeft waar mijn kinderen niet bij mogen accepteer ik niet. We hebben een hond hiervoor gehad die een tijdje had dat als mijn zoontje langs hem heen kroop hij al begon te grommen. Dat gedrag tolereer ik niet.  

Hij snapt dit nu. Als hij een koekje of iets dergelijks krijgt dan loopt hij hier direct mee naar zijn bench en eet hem daar op.  Gewoon omdat beide kinderen weten dat we Morris met rust laten. 

Morris eten uit z'n bak betekent ook - Morris met rust laten. Hij is aan het eten. Maar over het algemeen krijgt hij zijn eten voor de kinderen wakker worden en nadat ze naar bed zijn gegaan. 

Vind ik veel relaxter voor beide partijen. 

 Hij heeft ook geen bot. Ja s'avonds, na de wandeling, krijgt ie standaard zijn bot. Dan gaat hij in z'n mand liggen en dan ga ik bank hangen. 

Bij de laatste ronde pak ik zijn bot en leg hem weer weg. Maar zou er een reden zijn dat ik iets weg wil/moet pakken wil ik dit kunnen. Overigens kent hij los, en laat direct los als ik het zeg. 

Daarnaast bedoel ik met "vermenselijken" Door zijn ideeën te vergelijken met hoe mensen denken.  Met andere woorden "ik wil ook niet dat jij mijn appeltaart afpakt" dat denkt een hond niet. Een hond reageert alleen maar op instinct. 

Hij denkt niet "wat lullig voor mij dat ik niet op de bank mag, of dominant mag lopen grommen naar de kinderen" als hij al denkt dan denkt ie "ok. Dit mag niet. OK dat mag wel. OK hier krijg ik rust" 

Bijv. Mijn vriend praat veel. "Morris, wil jij nu even in de mand gaan? We gaan zo eten" vervolgens gaat hij irriteren omdat Morris geen gehoor geeft aan wat hij vraagt.  Waarop k zeg "Morris, mand" en hij gaat liggen. 

Heb hem nog nooit hoeven schoppen of slaan om mijn punt duidelijk te maken. En ik denk ook dat dat de bedoeling is als je in een huis woont met een hond. Duidelijk en consequent. 

Zelfde met spelen en knuffelen. Als ik zeg "klaar" dan is het klaar. Zeurt hij ook niet door. 

En het werkt hier voor allen ontspannend. Iedereen weet waar hij of zij aan toe is. 

Toen Kenji nog wat jonger was heeft hij ook een paar keer als hij een botje had gegromd. Nu begrijp ik dat dat zijn communicatie middel is en dat deed omdat hij dacht dat het misschien afgepakt zou worden, maar ik tolereer niet dat er of naar mij of naar de andere gezinsleden wordt gegromd.

ik ben er toen dus aan gaan werken om hem te laten inzien dat het botje van hem is en deze niet wordt afgepakt, maar dat we wel gewoon bij hem in de buurt kunnen komen zonder dat er gegromd gaat worden. De kinderen hebben ook wel eens dat ze niet zien dat hij een botje heeft en hem dan ff een aai geven, dan wil ik dus niet dat er dan direct wordt gegromd want er wordt niets van hem afgepakt. Ze weten dat wanneer hij iets heeeel lekkers heeft, ze hem met rust moeten laten en doen dit ook echt wel maar soms heb je wel eens dat het botje nog maar een klein stukje is en ze het niet direct door hebben. Heb dit gedaan door wanneer hij een botje had, naar hem toe te lopen en hem nog een lekker snoepje te geven, aai over z'n koppie en iets gezegd in de trant van lekker hè jochie en dan daarna mij eigen gang weer gaan.

bij mij heeft hij het dan ook nooit meer gedaan en na een kleine waarschuwing van uhuhuh als hij het bij de kinderen een keer deed en de kinderen hem ook wat lekkers laten geven, doet hij dat niet meer.

hij weet nu dat een botje of anders eten nooit van hem afgepakt wordt. Dat hoeft ook niet want het is van hem. Wat moeten wij ermee 

 Ik geloof niet dat een hond veel kan denken nee. Hij reageert op instinct en weet niet wat er bijv  gisteren gebeurt is. Hij zal wel een plek/mens/hond kunnen herkennen aan geur. 

Zo is ie dol op een hond, Lucky hier in de buurt. Ik geloof niet dat hij denkt "oh de vorige keer heb ik met jou gespeeld en dat was leuk!" Hij voelt wel aan dat hij deze hond kent en dat deze hond hetzelfde wil als hij; spelen. 

Een hond denkt niet in een situatie met een bot of ander eten. Dat is puur zijn instinct. 

Ik geloof wel dat een hond ergens emoties kan voelen; maar niet zoals wij. Hij zal niet kunnen denken in logica zoals wij. Het blijft een dier. Slim dier: we kunnen woorden en reacties koppelen aan bepaalde woorden/situaties. 

Maar hij kan hierover niet echt nadenken. 

Zo had Morris een handje van om op elke hond te reageren; nieuwsgierig en speels, dat wel, maar soms niet erg handig. Dus af gaan leiden. Nu weet ie: hond = baasje aankijken = koekje. Maar ook hier zal hij niet diep op in gaan in zijn hoofd. 

En mn vriend word al steeds beter hoor. Telkens zeg ik hem "blaf naar m, misschien snapt ie je dan"  En dan weet ie direct wat ik bedoel haha. 

Als ik kinderen had zou ik liever voorkomen dat de hond hoeft te grommen ipv afwachten en provoceren totdat de hond het nodig vindt om te grommen en dit dan proberen af te corrigeren. Dat lijkt me juist heel gevaarljk als je kinderen hebt, niet elke hond pikt zoiets als er in zijn ogen onrechtvaardig gehandeld wordt.

bovenstaande was ik, was ineens uitgelogd

 Juist door ze in de gaten te houden en beide te leren afstand te houden hoeft grommen niet eens te gebeuren. Morris heeft nog nooit gegromd. Mijn vorige hondje was een ander verhaal, die heb ik echt moeten leren, als je dit niet fijn vind loop dan weg. 

Mijn kinderen benaderen hem niet. Maar ik ga ook niet tegen mijn kinderen zeggen "jongens, ik weet dat je daar een fantastisch racebaan gebouwd hebt en dat je daar nu al een uur mee speelt maar Morris wil perse daar liggen dus bouw maar ergens anders een racebaan" 

Morris heeft daar niets te zoeken als mijn kinderen daar spelen. Hij mag er wel bij liggen hoor, soms doet ie dat ook, op een klein afstandje en dan gaat ie gewoon liggen kijken, maar als hij het dan niet leuk vind mag hij een ander plekje opzoeken.  Ik ga dan niet zeggen "Morris vind t nu niet leuk meer, kom; weg daar" nee Morris kwam erbij liggen dus Morris moet gaan.

Onze huiskamer is net erg groot. Maar spelen mijn kinderen in de huiskamer moet dit kunnen. Vind Morris dit niet leuk meer kan hij in z'n mand gaan liggen en vind hij dat nog te druk dan loopt hij maar Door naar zijn bench. 

Mijn honden grommen nooit ik kan eten geven en afpakken maar waarom zou ik?

Wanneer het nu nodig is kan ik het gewoon krijgen

 Ja maar dat bedoel ik. Ik ga ook niet achter hem aan lopen hobbelen met "ik pak wanneer ik dat wil" oefeningen. Maar ik wil wel dat als het nodig is ik dit gewoon kan doen. 

Ik weet dat ik het kan doen maar dat bekent niet direct dat ik dat dan ook altijd maar doe. Ik snap dus dat TS hier vragen over heeft. 

Dat ik dan mijn visie daarop blootleg en dan er net gedaan word alsof ik heb gezegd dat ik m'n hond een aantal schoppen geef voor ik het bot pak, is ook gewoon overdreven. 

Ik zeg alleen dat ik (ben naam van haar vergeten maar ze was de eerste die reageerde geloof ik) best snap. Ik geloof niet dat wat zij opperde echt zo vreselijk slecht is als werd gezegd. Of dat TS keus word moet ze zelf weten, ze moet vooral doen wat haar goed voelt.

We willen allemaal dat mocht het nodig zijn we iets gevaarlijks uit onze hondenbekkies kunnen halen.

Goedbedoeld kan je juist door teveel bij die etensbak te rommelen baknijd kweken.

Je kan als de hond je eenmaal vertrouwd gaan oefenen

Je kan ook helemaal niets doen en de hond rustig laten eten, (dat is een manier die mij aanspreekt, omdat mij dat het natuurlijkst lijkt,ik ben zelf geen oefen of commandomens).

Wat al vaker gezegd is, het gaat om het vertrouwen dat de hond in jou heeft.

In het geval van de ts, zou ik de hond niet aaien als hij een bot heeft. Nu is het gebeurd en de hond gromde, even geruststellen en het aaien tijdens een botje of eten niet meer doen is dan de oplossing.

Goed kijken naar de hond is ook belangrijk. Als Paddy een botje heeft draait ie zich vaak weg. "Nou krijg ik de kont weer, " zegt mijn dochter dan. Maar ze weet dan wel dat ze m gewoon met rust moet laten. 

de wijsheid van honden van Brian Hare en Vanessa Woods  is ook een mooi boek over wat honden allemaal begrijpen en weten.

 Dat zie je dan echt verkeert. Ik ben opgegroeid tussen honden die werken. Zowel jacht, speur en drijf werk pakwerk, therapie honden. Ik geloof ook dat in het karakter van mijn hond een therapie hond kan zitten. Ik geloof zelfs dat een "baan" voor een hond heel goed is. 

Ik heb veel gelezen en mensen gesproken. Ik zeg ook helemaal niet dat we allemaal ons moeten gaan gedragen als roedel leider en wij ons als dominante moeten gaan vast stellen. En maar allemaal boeken van CM aan moeten schaffen. 

Maar totaal de andere kant op gaan en denken dat honden net als wij diep in gedachten kunnen zitten, nee,dat krijg je er bij mij gewoon niet in. 

Regels,structuur, bepaalde dingen mogen verwachten van een hond, is helemaal niet erg. 

En ik hou van mn hond. Heb nooit een loyaler en betere vriend gekend. Maar ik realiseer me ook dat het een hond is. En ik van hem niet een mens moet gaan maken. Geen gedachten of gevoelens in zijn hoofd moet gaan plaatsen die er waarschijnlijk helemaal niet zijn.

Grommen is een communicatiemiddel van de hond om aan te geven dat hij of zij iets niet leuk vindt. Gelukkig dat onze viervoeter toch iets duidelijk kan maken naar ons, de mens. Ga je dat er zomaar gaan uittrainen ? Mja, kan je proberen maar...volgende stap is dan meteen maar een flinke knauw zonder enige waarschuwing...moet je dan zelf weten... Als mijn hond zou grommen bij het wegnemen van een lekker bot dan is het simpel...geen bot meer maar een minder lekker kauwstaafje...knabbelt ie maar op iets minder lekkers Allereerst train je nu op ruilen, daar ga je het verste mee komen, iets lekkers voor nog iets spectaculairder, maak er een spelletje van...leer dat jij als baasje geen enkel 'gevaar' vormt, bouw het vertrouwen op... Heb de eerste reacties gelezen en wat mij opviel is hoe hard daar MAG JE NIET TOESTAAN geroepen wordt...hoe gaat jullie hond dan aangeven bij bv. pijn dat hij daar niet aangeraakt wilt worden ? Waarom moet je een hond gaan uitdagen door je hand over iets lekkers te gaan klemmen, dat is pestgedrag en als je hond dan hapt is ie dominant ? Vreemde stelling...

" We willen allemaal dat mocht het nodig zijn we iets gevaarlijks uit onze hondenbekkies kunnen halen.
 
Goedbedoeld kan je juist door teveel bij die etensbak te rommelen baknijd kweken.
Je kan als de hond je eenmaal vertrouwd gaan oefenen
Je kan ook helemaal niets doen en de hond rustig laten eten, (dat is een manier die mij aanspreekt, omdat mij dat het natuurlijkst lijkt,ik ben zelf geen oefen of commandomens).
 
Wat al vaker gezegd is, het gaat om het vertrouwen dat de hond in jou heeft.
 
In het geval van de ts, zou ik de hond niet aaien als hij een bot heeft. Nu is het gebeurd en de hond gromde, even geruststellen en het aaien tijdens een botje of eten niet meer doen is dan de oplossing. "

Dobry

 Zoals ik al vaker gezegd heb doe ik dat ook niet. Maar ik wil wel wat kunnen afpakken. 

De hond van de buren vorige week vrat een plastic zakje op. De kinderen  hadden daar snoepjes in gehad en zoals kinderen kunnen zijn, het zakje laten slingeren. En de buuf er maar achteraan "los, laat los! Laat los!" Ik heb haar een koekje uit mn zak gegeven en daarmee probeerde ze hem af te leiden maar het mocht niet baten, zakje op en daarna nog heerlijk het koekje opgesmikkeld.

In die situatie wil ik gewoon kunnen zeggen, rustig en duidelijk, "Morris, los. " en weten dat hij het ding niet verder opvreet. 

Bedankt voor de tips van boeken overigens. Deze week moeten we weer naar de bieb. Leesvoer vind ik nooit erg en ik zal dan eens kijken of deze boeken me anders over honden  kan laten denken. Je hoort van me 

" We willen allemaal dat mocht het nodig zijn we iets gevaarlijks uit onze hondenbekkies kunnen halen.
 
Goedbedoeld kan je juist door teveel bij die etensbak te rommelen baknijd kweken.
Je kan als de hond je eenmaal vertrouwd gaan oefenen
Je kan ook helemaal niets doen en de hond rustig laten eten, (dat is een manier die mij aanspreekt, omdat mij dat het natuurlijkst lijkt,ik ben zelf geen oefen of commandomens).
 
Wat al vaker gezegd is, het gaat om het vertrouwen dat de hond in jou heeft.
 
In het geval van de ts, zou ik de hond niet aaien als hij een bot heeft. Nu is het gebeurd en de hond gromde, even geruststellen en het aaien tijdens een botje of eten niet meer doen is dan de oplossing. "

Dobry

 Zoals ik al vaker gezegd heb doe ik dat ook niet. Maar ik wil wel wat kunnen afpakken. 

De hond van de buren vorige week vrat een plastic zakje op. De kinderen  hadden daar snoepjes in gehad en zoals kinderen kunnen zijn, het zakje laten slingeren. En de buuf er maar achteraan "los, laat los! Laat los!" Ik heb haar een koekje uit mn zak gegeven en daarmee probeerde ze hem af te leiden maar het mocht niet baten, zakje op en daarna nog heerlijk het koekje opgesmikkeld.

In die situatie wil ik gewoon kunnen zeggen, rustig en duidelijk, "Morris, los. " en weten dat hij het ding niet verder opvreet. 

Bedankt voor de tips van boeken overigens. Deze week moeten we weer naar de bieb. Leesvoer vind ik nooit erg en ik zal dan eens kijken of deze boeken me anders over honden  kan laten denken. Je hoort van me 

 Hier ben ik het ook mee eens. Op deze manier pak je inderdaad nooit iets af maar krijgt de hond altijd iets lekkers. Gelijk oefenen met het commando los en je hebt een blije baas en blije hond. 

Qoute: Voedselagressie komt enkel bij honden voor die denken dat zij de baas zijn en recht hebben op het eten. 

Hier ben ik het ook zeker niet mee eens. Mijn foster hond had flink last van voedselagressie, 10 minuten nadat zijn bak leeg was begon hij pas af te koelen. Op het eind (voordat hij naar zijn gouden mand ging) at hij bij mijn honden in de keuken.
Deze hond had voedselnijd omdat hij nooit genoeg eten had gekregen, omdat hij door de oudere honden gebeten werd als het niet zijn beurt was. Als het dan eindelijk zijn beurt was om te eten dan beschermde hij dat met zijn leven, niet omdat hij de baas was, maar omdat hij niet dood wilde hongeren. 
Met tijd en vertrouwen geven is dit probleem voorbij gegaan. Ook op zijn nieuwe plek heeft hij geen last meer van voedselnijd. Terwijl hij Gruul open had gebeten, dit ging om 1 klein snoepje. Niet eens een maaltijd of bot.
Ik denk dat dit ook wel mijn grootste overwinning is kwa probleem gedrag ombuigen. Ik heb hem nooit gestraft of wat dan ook. 

 Ja dat ts hier vragen over heeft snap ik heel goed want het is niet prettig maar ik denk wanneer je de hond met rust laat hij jou niet als een bedreiging ziet wanneer je dan een keer iets uit zijn bek moet halen. Maar wat Angela en de Mannen schreef ben ik het ook eens hoor het commando los oefenen maar wel dan met een speeltje.

Eten wat je geeft of lekkers daar moet je niet in rommelen dat is voor de hond en heel iets anders als van straat eten

Zoiets heb ik al eerder zien langs komen op het forum. Ik blijf het vreemd vinden dat mensen zeggen dat je het met rust moet laten, gewoon laten gaan, ruilen of niet in de buurt komen.

Het is inderdaad eerste tekenen van dominant, het zou natuurlijk ook schrikgedrag kunnen zijn. Als je er niks mee doet kan het doorzetten bij ander eten, koekjes etc. Het is toch fijner als dit niet gebeurt, onnodig "stress" voor jullie beiden. En je hondje leert anders dat hij door te grommen zijn zin kan krijgen.

Ik ben van mening dat je dit rustig moet begeleiden. Wij hebben vanaf dat we onze pup kregen, regelmatig de hand in de voerbak gedaan en geoefend met bot afpakken en terug geven (in kleine stapjes).

Jackie begon laatst (met 6,5 maand) weer wat met grommen dus beginnen we weer opnieuw en nu gaat weer goed (Akita is wel erg dominant beestje dus kunnen wij niet negeren).

Ik geef het dus mag er ook aanzitten. En je wil toch niet dat als keer bezoek is, met kinderen etc dat als ze te dicht bij het hondje komen dat je hond gromt?;)

 Ik denk hierbij ook "wauw".. je stelt de hond zo boven de kinderen. Hond moet weten dat hij plaats moet maken vind ik. Niet door gemeen te zijn, maar door dat op te bouwen. Juist goed als je kinderen alles mogen van de hond.