Wat is nou het beste voor mijn hond

Hoi iedereen... Ik zit de laatste tijd met wat vervelende gedachtes. Het zit namelijk zo. Momenteel woon ik bij mijn moeder. Het is een groot gezin en er is altijd wel iemand thuis. Hierdoor heeft mijn hond nooit geleerd alleen te zijn. Voor wij een hondje namen bood iedereen aan om zo nu en dan op te passen. Als pup was dit geen probleem nu mijn hond volwassen is trekt iedereen zich terug.. Ik wil gaan samenwonen met mijn vriend,  maar er moet natuurlijk geklust worden niemand wil eigenlijk oppassen (met tegen zin doen ze dit  soms wel) Ik moet mijn moeder om kopen voor ze dit wil doen. Ook schoonmama wil eerst geld zien. Mijn vriend is boos omdat de hond niks kan... Ik zei al dat het oefenen tijd kost maar mijn vriend heeft dit er niet voor over. Hij wil gewoon dat de hond het kan klaar. Nu is het vervelende dat er ook altijd iemand thuis is... Ik heb het gewoon weg nooit kunnen oefenen. Zelden komt het voor dat er niemand is , maar niet vaak genoeg om hem iets te leren. Ik dacht ik werk er gewoon aan wanneer het huisje voor onszelf komt. Momenteel ben ik niet echt gelukkig zit niet goed in mijn vel.. Heb een depressie en angststoornis en raak soms wel eens buiten gefrustreerd op mijn hond. Nu probeer ik dit niet te laten zien maar ik denk dat de hond wel degelijk hier iets van mee krijg. Ik vind het niet erg om te oefenen en train graag met mijn hondje. Eigenlijk is mijn hond het enige wat me nu een beetje plezier brengt. Ik heb er ook echt vertrouwen in dat het goed komt maar het zou wel fijn zijn als mijn vriend gewon geduld heeft , en mijn moeder af en toe zou willen oppassen als ik weg ga. Ik heb eigenlijk gewoon geen sociaal leven momenteel me moeder wil dat ik de hond continu mee neem , en dat kan natuurlijk niet altijd. Ze wil niet alleen in het huis zijn met de hond.... Ik begin me soms af te vragen in hoeverre het nog eerlijk is voor de hond zelf om hem bij me te houden zal hij het niet ergens anders veel beter hebben? Ook twijfel ik nu met regelmaat of ik wel moet samenwonen , ondanks dat mijn hond me veel plezier brengt, brengt hij ook veel obstakels met zich mee. Ik wil niet dat mijn hondje bij een vreemde oppas gaat zitten vaak offer ik dus gewoon mezelf op. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen maar de gedachten speelt wel eens op dat hij bij een andere baas veel meer vrijheid zou hebben.  

Niet gek dat je niet lekker in je vel zit.... als iedereen om je heen zo moeilijk doet (hoewel ik nu natuurlijk maar één kant van het verhaal lees)

Ik blijf nog heel even op mijn handen zitten verder, voordat ik verder typ.... ik heb namelijk wel een mening... maar ik wacht even of er nog mensen iets subtiels te melden hebben...

Uh ja, ik kan je weinig advies geven. Mijn honden konden altijd prima alleen, maar nu helaas door een nare buurvrouw niet meer. Dus helaas moet ik me in allerlei bochten wringen, want ze kunnen dus echt niet meer alleen. Maarja, het zijn mijn meiden en ik regel het.En mijn meiden blijven bij mij!

Je mag het gewoon zeggen hoor. Ik  vraag om jullie mening, en uiteraard kan dat een mening zijn die hard aan komt of waar ik het niet mee eens bent maar ik vraag zelf om hulp. Ik wil je mening graag horen..

Ik kan je niet veel hulp bieden. Maar ik kan er niet om heen dat ik in je tekst lees WIJ hebben een hond genomen en iedereen ging ONS helpen, en dat je uiteindelijk schrijft dat JIJ een hond hebt, en niemand JOU wil helpen.

Het is natuurlijk wel iets heel anders als je dacht dat er samen voor de hond ging gezorgd worden en in de praktijk blijkt dat jij de enige bent die verantwoordelijkheid neemt voor die hond.

( @ Pooh:Denk dat ik weet wat voor subtiels jij te melden hebt, maar durf ook niet goed...)

Wat ik wel durf te zeggen aan je:

Als je hondje je enige houvast is, dan mag je dit zomaar niet opgeven.

Voor elk probleem is er een oplossing.

Je moet je afvragen wat je eigenlijk zelf wil! Niemand zegt dat je moet kiezen tussen je vriend en de hond, maar zo voelt het voor jou een beetje denk ik.

Hoe is je vriend met de hond? Is ie lief ermee, enz.

Het is niet de bedoeling dat we jouw relatie gaan onderzoeken, denk ik, maar misschien wel nuttig te weten hoe je vriend met de hond omgaat. Hij gaat tenslotte ook in huis leven met je hondje en hopelijk een goed baasje zijn voor hem.

Anderzijds is er het oppas-probleem. Je kan een oppas regelen voor overdag. Kan je niet even vakantie nemen als je verhuisd bent om je hondje te leren alleen te zijn? Bij sommige hondjes lukt dit verbazend goed, hoor. Je moet wel rekening houden met een langere periode ook, natuurlijk, maar het kan ook meevallen.

Als je hond niet makkelijk leert om alleen te blijven, dan kan je iemand regelen om overdag als je uit werken bent, even langs te gaan, hem even uit te laten, ...

Anderzijds: denk je dat je heel veel uren gaat weg zijn? Dat verandert de zaak wel een beetje en ook mijn mening. Honden horen geen 10 uur per dag alleen te zijn!!!

Je zegt ook dat je je opoffert?

Mijn man zegt ook altijd dat ik 'slaaf' ben van mijn honden, maar ik heb vroeger naar huis gaan, een oppas regelen, thuisblijven van een leuk uitje omdat er een hond net geopereerd was of iets dergelijks nooit gezien of gevoeld als opoffering.

Misschien ga ik daar te ver in? Kan zijn. Dat weet ik niet.

Gewoon eens goed nadenken wat voor leven je hondje krijgt als je gaat samenwonen!

Ik wil je wel veel sterkte toewensen met de beslissingen waar je voor staat! Succes!

Ik denk dat je hond ook wel erg gehecht is aan z'n baas. Zeker omdat je bijna alle tijd samen doorbrengt. Ik vraag me dus af of het wel eerlijk is ten opzichte van je hond dat je er over nadenkt om hem te herplaatsen. Je vind het leuk om met hem te trainen, hebt geen vaste oppas en betaald nu wel eens je schoonmoeder etc...

Het is tijd om verantwoording te nemen ten opzichte van je hond. Jij hebt voor de hond gekozen, niet andersom. 
- Schrijf je in voor een cursus zodat je hulp krijgt bij het trainen. Daarmee heb je een vaste tijd per week waarop je lekker samen bezig bent met gehoorzaamheid en je leert mensen kennen die ook gek zijn met honden. Je hebt meteen een soort van sociale druk om ook thuis meer te oefenen met het trainen.

- Als je dan toch kijkt voor een cursus, kijk eens of de hondenschool ook dagopvang of een uitlaatservice heeft. Je hebt dan de kans om eerst goed kennis te maken en te kijken of de klik er is met je hond zodat je een back-up hebt voor oppas (en wellicht geeft het jou ook rust als je weet dat er goed voor je hond gezorgd wordt als jij er niet bent.

- Het trainen op alleen zijn wordt lastig als er altijd iemand thuis is, dat is iets wat ik voor nu dus even zou laten, maar pak dit goed aan, hier kan iemand anders (of de hondenschool) waarschijnlijk betere tips over geven.

- Over het wel of niet samenwonen daar kan ik natuurlijk niks over zeggen, tuurlijk krijg je wel wat twijfels als die stap eenmaal daar is maar het vooruitzicht om echt op jezelf te gaan en iedere dag samen wakker te worden had voor mij echt de overhand in die periode.

- Voor je depressie en angststoornis heb je hulp nodig om hier aan te werken, hopelijk krijg je dit al anders zou ik met de huisarts gaan praten. Nogmaals denk ik dat het veel rust kan geven als je een goede oppas hebt voor je hond.

Als je aangeeft in welke regio je woont hebben mensen hier misschien wel tips voor een hondenschool/oppas?

Ik hoor je verschillende dingen zeggen:

- de hond houdt je op de been. Je bent depressief hebt angststoornissen, ik weet dat huisdieren dan ook een redding kunnen zijn.

- de hond levert je heel veel spanning op, dit omdat eigenlijk iedereen om je heen het diertje als last ziet. En ik heb het idee dat je dit ook op jezelf betrekt. Jij ziet jezelf tot last naar je moeder/ schoonmoeder toe.

Wat is er met je moeder en schoonmoeder aan de hand? Zijn ze boos/ geïrriteerd naar jou toe? Dat je de hond mee moet nemen of dat ze geld willen zien met oppassen????? Is je moeder er aan toe dat jij uit huis gaat of... ?

Wat je vriend betreft... Ja, je hond is niet kant en klaar. Maar als jullie gaan samenwonen, jullie relatie ook niet. Je gaat elkaar echt tegenkomen en je zult je soms rot- ergeren/ irriteren. Als jij de hond wil houden, hoort dat ook bij jullie relatie. Hij mag je in dit opzicht niet dwingen, maar moet jijzelf de keuze maken. Anders ga je hem dat straks enorm verwijten.

Het alleen zijn kun je overigens goed leren, als je boven aan het klussen bent, en er zijn geen gevaarlijke dingen in een ruimte, laat dan je hondje in deze veilige ruimte. Radio aan voor je hond.. Ga eens kijken wat je hond dan doet.

Een hond leren alleen zijn vraagt tijd, dat gaat niet van vandaag op morgen. Hoe langer er hij gewend is geweest nooit alleen te zijn, hoe meer tijd je zal moeten besteden om het hem te leren. Je begint met babystapjes. Even de kamer uit en weer terug. Doet je hond dat niets en blijft hij lekker ontspannen, begin je die tijd stilletjes te rekken (minuut per minuut). Als je te lang weg blijft en je hond is in paniek, zal je opnieuw met kortere tijden moeten beginnen. 

Het is realiteit dat je hond toch wel een tijdje alleen zal moeten leren zijn. Dat kan je hem best leren, maar dat moet je wel doen. Niet wachten tot de gelegenheid er om vraagt. Nu sta je met je rug tegen de muur.

Dat er eerst werd gezegd dat je er niet alleen voor stond, maar dat nu uiteindelijk wel zo blijkt is rot natuurlijk, maar zult toch moeten beginnen je hond echt een opvoeding te geven. 

Je hebt een depressie, angststoringen, je hond is eigenlijk degene die jou op het moment plezier geeft.

Werk je? Krijg je hulp voor je angsten en depressies?

Heel eerlijk, ik zou op dit moment niet gaan samenwonen met een jongen die me niet steunt en niets van honden begrijpt, dat wordt alleen maar extra stress voor je, iets wat je nooit nodig hebt, maar nu al helemaal niet.

Balen ook dat je familie nu ineens niet meer wil oppassen en je ze moet overhalen met geld. Zijn ze dan tenminste wel goed voor de hond?

Het alleen zijn moet je langzaamaan opbouwen, voor sommige honden met minuten of zelf secondes.

http://www.moniquebladder.nl/blog/2011/10/13/verlatingsangst/

Door regelmatig hersenwerk met je hond te doen en een goede balans tussen aktiviteiten en rust kan je hem wat zelfstandiger maken.

Dit komt wel ongeveer in de buurt van de genuanceerde versie van mijn mening...

Cursus heb ik gevolgd gehoorzaamheid 1 en 2 en zelfs een zwemles bij martin gaus in rotterdam (hydrotherapiecentrum) haha fun class staat ook nog op de agenda.. Ik zelf vind het niet erg om niet naar de  bios te gaan ik woord al blij van een wandeling in het bos. Met even alleen blijven bedoel ik hooguit een uur. Max 2. Mijn vriend doet leuk met de hond speelt met hem enzv.. We  denken niet overal hetzelfde over maar oke... Wel ziet hij de hond soms meer als een last aangezien hij wel van uitgaan / vakanties houd. Wat er met mijn moeder / schoonmoeder is ... Ik heb geen idee honden uitlaatservice zat ik inderdaad aan te denken maar dan ook liever wanneer ik een huisje heb..

Op het moment werk ik niet in verband buikoperaties en nog aantal die gaan komen. Therapie ben ik gestopt.. Eigenlijk om dezelfde reden  geen steun , werd soms gepest om mijn angsten door familie. Mijn vriend vond dat wel erg zonden en wil dat ik het uiteindelijk weer ga oppakken.

Ik vind het veel te kort door de bocht om je hond maar " weg te doen" of dat te overwegen, omdat jij gaat samenwonen en de hond onvoldoende geleerd heeft.

Als je een goed opgevoede hond wilt die genoeg aan zijn trekken komt, kun je hem best af en toe een paar uur alleen laten.

Maar je kunt niet verwachten dat hij die overgang van een druk huishouden waar altijd wel iemand thuis is, naar een heel rustige plek met maar 2 mensen; dat dit zonder goede begeleiding maar goed zal gaan.

Nee, je moet er tijd en energie in gaan steken.

Niet van anderen afhankelijk zijn of ze schuld geven.

Ga eens lekker naar een hondenschool, ga trainen met dat beestje. Leert ie veel van en is goed voor jullie band.

En ga praten met je vriend: hij gaat niet alleen samenwonen met jou, maar ook met jouw hond. Dat vergt aanpassingen en begrip en medewerking; ook van hem.

Kortom: lekker gaan trainen en zorgen dat je hond voorbereid is( en je vriend ook!)........

Hondenschool heb ik afgerond gehoorzaamheid 1 en 2.

Ik begrijp dat de schuld bij mij ligt.

We zijn nog niet ingetrokken in het huis, dus ik weet nog niet hoe dat zal gaan.

 Heel erg dat je familie je niet steunt in de moeilijkste momenten! Hopelijk heb je hier vrienden voor!

Als ik lees dat je vriend wel lief is met de hond enz. en je al cursussen hebt gevolgd, zie ik niet in waarom je je hondje zou wegdoen.

En een uur alleen blijven kan je eventueel ook in een bench met een lekkere kluif als het echt niet anders kan.

Er is geen schuld vraag...

Er is sprake van een veranderende situatie en van botsende verwachtingen en behoeften...

Wel krijg ik een heel eenzaam gevoel bij jouw verhaal...

Ik hoop dat je je vriend duidelijk kan maken hoe belangrijk je hondje voor jou is en je hem om zijn steun kan vragen....

Ik heb een hele andere situatie gehad, namelijk een van mijn puberdochters die soms geen handige keuzes maakt en daar irriteert mijn man zich mateloos aan (hij is niet haar vader). Dat laat hij soms op niet al te subtiele wijze merken.

Op enig moment heb ik hem om zijn steun gevraagd in mijn aanpak, ook al zou hij zelf anders met de situatie omgaan. Dat heeft wel een ommekeer gebracht, weliswaar is hij het nog steeds niet altijd eens met de aanpak, maar hij probeert wel mee te denken daarin, om mij tot steun te zijn....

Wat ik bedoel te zeggen is: probeer hem " aan jouw kant" te krijgen en samen deze investering te doen...

 Ik heb ergens het gevoel dat ik de hond sterk te kort doe. Ook met de depressief gevoelens enzo er zijn dagen dat ik mezelf moet pushen om naar buiten te gaan. Eenmaal buiten als ik zie dat mijn hond geniet knap ik wel vaak op.Soms heb ik geen zin om met hem te spelen en geef hem dan een gevulde kong, voel me er best rot om.Ggelukkig komt het niet super vaak voor, maar toch. Nu dat gedoe met het huisje zit ik helemaal met mijn handen in het haar. Ik ben wel blij met de tip om hem eens in een andere kamer te zetten tijdens het klussen.Dan is hij niemand tot last dit ga ik zeker proberen.

 Hey meid, kop op! Denk je dat ik de hele tijd zin heb om met mijn kabouters te spelen??? Een beentje of een kong gaat er bij mij minstens 2 of 3x per week tussen hoor. Er is nou eenmaal nog was, strijk, poets, stallen, paarden, ...  En de honden mogen overal bij zijn, maar ik kan hun niet steeds alle aandacht schenken.

En daar voel ik me echt niet schuldig over!!!

En moet jij ook niet doen!!!!!

 Ik heb het idee dat jij vindt dat je iedereen om je heen tot last bent. Ik denk dat iedereen een beeld van je heeft en dat jij probeert bij iedereen hier aan te voldoen. En ik denk dat jij je hond hier in het centrum van dit gevoel hebt gezet, omdat iedereen over je hond 'zeurt'.

De hond is denk ik ook nog een reden dat je naar buiten gaat. Als je die niet meer hebt, wat doe je dan?

Probeer eens met het klussen. Als je je hond van te voren ook nog even uitlaat en dan gaat klussen. Hem in een kamertje met zijn eigen kussentje, radio aan, kluifje erbij, dan moet dat best goed komen.

Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte toe. Ga wel weer in therapie, ik denk, zeker met alle stress van verbouwen/ samen gaan wonen en alle grote stappen die erbij horen, dat je die heel goed kunt gebruiken om te aarden.

Hier hetzelfde hoor. Ik heb een rotdag vandaag en ga zo maar een klein rondje met ze. Dat moet ook eens kunnen. Ik pas me aan aan mijn honden, maar zij ook aan mij

Jeetje...

Je familie zeg! Wat vreselijk voor je dat ze zo doen! Ik hoop voor je dat je wel iemand om.je heen hebt waar je op kan bouwen!

En als je hond zoveel al kent met de cursessen snap ik niet wat je vriend bedoelt met dat is niets kan? Je hebt toch zomaar wel ff heel wat afgerond.

Het alleen leren zijn; het kost veel werk en energie maar als ik lees hoe belangrijk de hond is voor jou dan zou ik zeker zeggen dat het wel de moeite waard is!

En ik zou als ik jou was eens een serieus gesprek met je vriend voeren... Als hij denkt dat je een hond zo kant en klaar uit een hondenfabriek kunt trekken heeft hij een totaal verkeert beeld.

En nog een laatste dat me echt van het hard moet; je schoonmoeder en moeder klinken echt niet als leuke mensen...

Er is geen schuld vraag...

Ik bedoel dat ik zelf verantwoordelijk ben voor het feit dat hij niet alleen kan zijn.En dat ik inderdaad eigenlijk niet teveel op anderen zou moeten leunen

 Wat vervelend de situatie met je puberdochters. Wel fijn dat je man zijn best probeert te doen.  Ik zal kijken of ik het kan uitleggen, ik stelde een keer voor om met de hond naar het strand te gaan hij alleen.. Maar dit wil hij niet ik hoopte dat het de band tussen de 2 zou versterken. Hij speelt wel met de hond, maar echt een band is er niet ofzo. Een vriedin van mij grapte wel eens dat het lijkt of mijn vriend jaloers is  op de hond maar dat lijkt me sterk.
 

Dank jullie wel voor de tips. Voel me er toch al een stuk beter op. Ik zal eens kijken of er al een veilig plekje in het huisje is. Dan zal ik hem daar tijdens het klussen neerleggen. Ik zal ook eens kijken voor een bench en kijken of ik een veilig plekje voor hem kan creëren. Ik voel me inderdaad nogal schuldig soms omdat ik een hond wilde nu ik merk, dat hij andere tot last is. Ik vind hem gewoon lief en grappig. Ik vind het heerlijk dat ik af en toe mijn zinnen op iets anders kan zetten, en het doet best zeer als anderen hem als een soort blok aan hun been zien. Ik ga alles nog eens doorlezen, sommigen tips schrijf ik op. Ik ben jullie erg dankbaar ik ken jullie natuurlijk niet , maar het is best fijn als er iemand oprecht luistert. Ik heb er echt veel aan. Dank jullie wel

Ik zou even moeten uitvogelen hoe dat moet. Maar het lijkt me een leuk idee dankjewel. Wat vervelend  dat je last had van je baarmoeder, gaat het inmiddels beter?

Is het profile na registreren gelijk actief? Of moet ik wachten op een soort goedkeuring?

Ach joh, je wil toch de hondenbezitters de kost niet geven die soms een Kong geven voor het gemak, of blij zijn dat hun hond ligt te slapen...

Als mijn malloten konden praten, zouden ze iedereen vertellen dat ze zwaar verwaarloost worden...

Daarom gaan ze buiten ook altijd tegen andere hondenbaasjes aan hangen, krijgen ze ook es een aai.....

Een profiel heb je zo aangemaakt en kun je direct gebruiken...

Bij deze heb ik nu dus ook een profiel ... :)

en welkom!