Hulp gezocht! Een goede trainer/gedragstherapeut

Hallo Allemaal,

 

Dit is mijn eerste berichtje - en helaas een niet-zo-leuke.

 

Het begin: wij hebben uit het asiel een pup gehaald. Moeders was hoogzwanger op straat aangetroffen en toen hadden ze ineens 9 pups te plaatsen!

Moeder is een kruising (vuilnisbak) vader natuurlijk onbekend.

Na een aantal maanden hebben wij eens een DNA test laten doen, omdat we toch graag meer wilde weten over welke rassen er nou inzaten. 

De uitslag was:

vader + voorouders: 100% stafford

Moeder: vuilnisbak voorouders: kruising rottweiler, kruising boxer en nog heel veel andere rassen.

 

Onze pup (inmiddels 1 jaar en 2 maanden oud) is op cursus gegaan. De puppycursus ging goed, alhoewel hij soms wel echt te dominant was! Hij greep ons zoontje ook vaak te hard en ik heb hem toch echt wel meer dan eens op zijn rug moeten leggen.

De vervolgcursus ging al minder goed. Hij lette op alles behalve mij. Ik was een uur lang ALLES uit de kast aan het halen om hem op mij te laten focussen, maar het was alleen maar blaffen/grommen naar andere honden en veel te opgefokt zijn als andere baasjes commando's schreeuwden over het veld.

Na de A ben ik niet verder gegaan, omdat het gewoon niet te doen was.

Buiten ging het goed nog: willen spelen met alle honden! Tegen mensen is hij altijd heel lief geweest.

 

Alleen thuis zijn (wat maar 2 keer in de week anderhalf uur hoeft) gaat niet. Hij gaat slopen/plassen/piepen/blaffen.

 

Onze hond doet echt ontzettend lelijk naar puppy's. En niet blaffen of zo: het is een "ik ga je verscheuren" houding. Pure haat.

Met sommige honden gaat het nog steeds goed, maar het worden er steeds minder. Inmiddels zijn er al 2 bijtincidenten geweest waarbij mijn hond echt de aanstichter is. Kleine/jonge honden gaat hij direct bovenop! Eroverheen staan, haren omhoog, staart recht naar boven en helaas dus doorbijten.

 

Het cirkeltje is rond :( Hij doet lelijk, waardoor ik hem steeds minder bij andere honden laat en de socialisatie is dus echt afgelopen :( 

 

Wij kunnen dit niet meer.

Ik zit zo aan mijn einde (druk leven, werk, 2 kleine kinderen) dat ik soms zelfs denk dat het beter is als hij weg gaat! En zo ben ik niet :( 

Lekker uren buiten lopen, zoals ik deed, is er niet meer bij. Continu opletten of er al anderen aankomen...

 

Als ik alleen ben met hem luistert hij heel goed! Doet alles wat ik vraag...maar zodra er een andere hond in zicht is komt hij al niet meer naar me toe.

 

Nu is de agressie gericht op honden....wat als dat overslaat naar mijn kinderen??

 

We hebben professionele hulp nodig....

Wie weet een goede trainer/coach/gedragstherapeut in de buurt van Bergschenhoek??

 

Help :(

Ik zou Esther even een pbtje sturen, het lijkt erop dat je iemand nodig hebt die de negatieve spiraal doorbreekt en je je hond weer gaat zien als de kanjer die hij vast is.

 

http://www.hondenpage.com/baasjes/607/esther.php

 

Met kinderen altijd goed de regels toepassen voor de kinderen en daar goed op toezien, veiligheid gaat voor alles.

 

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

 

 

 

Ja, ik begrijp dat je hulp zoekt!

 

Ik zou je hond sowieso niet meer los laten lopen om nog meer incidenten te voorkomen.

Ook niet meer laten spelen of omgaan met andere honden.

De hond intolerantie kan heel goed van vaders kant komen, de stafford.

 

Ik hoop dat iemand een goede gedragstherapeut bij jou in de buurt weet.

Succes 

 

Ik weet niet wie Esther is, maar ik zal een berichtje sturen :)

 

Baloo is ook zeker een lieverd hoor!

 

Hij pakt geen eten van de kinderen, is heel respectvol naar bezoek. Blaft wel als er aangebeld wordt, maar iedereen kan binnenkomen en na even snuffelen en blij doen gaat hij netjes op zijn plaats liggen.

 

Hij is GEK op balletje gooien...maar dat gaat dus helaas steeds moeilijker omdat dat aan de lijn niet te doen is :)

 

Hij stapt in iedere auto/bus/trein zonder moeite - zolang wij er maar bij zijn. 

 

Ik kan alles met hem doen en hij laat alles van mij toe...

 

Hij vindt mijn zoontje wel een beetje 'eng'. Sowieso kleine kinderen...soms trekt hij zijn lip dan ook op.

 

Nu ligt hij op kantoor (gaat altijd mee naar werk) op zijn rug te rollen en gek te doen :)

 

Dus niet alles is negatief hoor!

Hoi Baloo,

 

Ik lees dat er een stafford door je hond gekruist zit, het gedrag wat jij beschrijft wat jou hond naar andere honden heeft is een karakter eigenschap bij de stafford. daarom wordt er ook altijd gezegd/aangeraden om je stafford niet bij andere honden te laten. Dit om bijtincidenten te voorkomen.

 

Aan de hand van de kruising aan moeders kant is het wel een pittige combinatie die je in huis hebt. Wat betreft het alleen zijn, ik zou een bench aanschaffen en de hond daar aan laten wennen. Dan steeds wat verder uitbouwen met de tijd dat hij alleen moet zijn en een lekkere gevulde kong geven of een nylabone als je weg gaat zodat hij wat te doen heeft. Hoeveel beweging krijgt hij op een dag? want het kan ook zijn dat hij hiermee wil aangeven dat hij zich eigenlijk verveeld.

 

Ik lees dat hij te veel drukte van kleine kinderen niet erg op prijs steld. Heeft hij een eigen plaats waar hij kan liggen waar niemand hem lastig kan vallen? Zo niet, regel dan gelijk dat deze de komt. Daar vind ik de bench ook een ideale plek voor, daar kan je een lekker holletje van maken door er een kleed over heen te leggen. Als je meerdere kinderen op bezoek krijgt zou je hem even in een andere ruimte kunnen doen.

 

Als je nog een goede uitlaatklep voor hem zoekt is fietsen ook een hele goede manier om zijn energie kwijt te laten raken.

 

Qua gedragstherapeut is Jeroen Stallen bekend met het stafford ras en ik hoor heel veel positieve verhalen over hem.

 

 Je hebt al goede adviezen gekregen. Wou alleen nog opmerken dat je een hond nooit op de rug moet leggen. Dit is je hond bedreigen ipv opvoeden.

De nadruk zou op voorkomen moeten liggen ipv steeds opnieuw ruw met anderen om laten gaan....voorkomen, direct tussenbeide komen enz. 

Ik zou je idd weg houden bij andere honden

hij blijft succes behalen met zn gedrag en leert niet hoe het anders kan

probeer als je een andere hond ziet zijnaandacht te vragen en daarvoor te belonen

 

maak jullie wandeling zo leuk dat hij andere honden niet meer ziet staan

 

een gedragtherapeut lijkt me een goed idee, er zijn er al een paar aangedragen

succes ermee en goed dat je hulp zoekt! 

wat is de visie van Jeroen Stallen? Ik lees dat op de site niet terug of zie ik dat over het hoofd?

 

Voor ts: ik zou in elk geval naar iemand gaan die gebruik maakt van hondentaal en naar de hond zelf kijkt en op een positieve manier juist met deze hond omgaat.

Op de rug leggen (heb je dat op de hondenschool geleerd?) hoort daar niet bij, dat geeft de hond geen vertrouwen in jou en vertrouwen en veiligheid moet jij hem juist gaan bieden. Ga je het op een harde manier aanpakken lijkt me dat heel gevaarlijk, en loop je met een tikkende tijdbom. Een hond moet zich begrepen voelen door zijn baas.

 

 

Ik vind het jammer dat je op de hondenschool niet wat goede adviezen gekregen hebt. Als een hond zich zo gedraagt tijdens de lessen is het beter om bijv. wat meer op afstand te trainenen van de anderen, en hulp krijgen om de anderen te leren negeren.

 

Ik weet niet of je de link doorgelezen hebt wb kinderen. Maar volg hierbij ajb goed de tips op en de hond gaat leren dat de kinderen niet eng zijn maar weten hoe met een hond om te gaan.

 

 

Jeroen Stallen zit helemaal in Eindhoven....dat is te ver weg voor mij!

De hondenschool gaf mij juist het advies "meer baas" te zijn en vond de reactie van Baloo heftig - wat een heftige tegenreactie nodig had (op de rug/zij leggen)

 

We zijn van 'afleiden' steeds meer terecht gekomen in het hard corrigeren.

 

Ik krijg zoveel tegenstrijdige adviezen dat ik het gewoon echt niet meer weet!!

 

En toen ik aan een hond begon wilde ik graag een asielhond 'redden'. Met een pup dacht ik: die kan ik opvoeden tot een hond die ik wil...

maar wij wisten niet dat er 50% stafford in zit. Hij werd verkocht als een mix herder/boxer. Maar herder is er niet in te vinden.

 

Het nooit samen laten met andere honden is niet wat ik wilde van het hebben van een hond :( Ik wil juist graag veel wandelen...lekker rennen met andere honden.

Als eerst dat je je verhaal deelt en om hulp vraagt!

Ik lees tussen de regels door heel veel spanning en stress... wat gaat er nu weer komen.
Een gedragstherapeute zal niet meteen vandaag op de stoep staan.
Daarom zou ik je willen adviseren om een 1e stap te zetten en dat is om de rust en het vertrouwen in elkaar terug te krijgen.

Ga desnoods 2x per dag met je hond naar een bos, waar het eventueel kan rennen, dus energie kwijt kan en zorg wel dat je hier geen andere honden tegen komt.
Laat verder je honden tijdelijk heel kort uit in je eigen omgeving: even plassen en naar binnen, maximaal 5 minuten.
Op deze manier voorkom je stress bij huis en kan je hond in het bos de energie kwijt.

Eventueel zou je tijdelijk een muilkorf kunnen gebruiken, dit kan ook zorgen voor een stukje rust omdat je weet dat jouw hond dan niet kan bijten.

Blijf verder wel consequent qua opvoeding met je hond: nee is nee, wachten is wachten, blijf is blijf enz., enz...

------------

Waarom adviseer ik je bovenstaande?
Onze Bailey is een hele pittige dame en ik heb ook een punt gehad dat ik het niet meer aankon.
Ik heb toen zelf alles drastisch omgegooid en heb bovenstaande gedaan met Bailey, daarnaast heb ik een goede hondenschool gezocht, die mij nu nog steeds bijstaan met advies en trainingen.

Maar het vertrouwen in mij & Bailey is terug...

 is Gerdine wat voor je? Zij zit iets dichterbij voor je als Esther

http://www.mijnbaasenik.nl/

Ik zit idd te ver bij je vandaan en ik heb via pb al verwezen naar Gerdine.

 

Succes en bij haar zit je goed qua begeleiden!

Een muilkorf heb ik aan gedacht...zodat hij wel met andere honden samen kan zijn zonder dat ik bang hoef te zijn voor weer een "bosje bloemen, dierenartsrekening betalen en excuses aanbieden bij mensen thuis" (dit heb ik dus al gehad...)

 

Maar: ik heb het vermoeden dat er een groot deel angst zit in Baloo. En dat het 1 van de redenen is waarom hij de aanval ingaat. Als ik hem zijn 'wapen' ontneem ben ik juist bang om hem nog angstiger te maken in omgang met andere honden.

 

Baloo heeft 2 vechtstanden: ik blaf en ga uit mijn stekker - en een "I'm gonna KILL you". Ik zie heel duidelijk verschil daarin.

 

Wat ik ook erg vervelend vind: baloo is niet happy. Hij heeft continu zijn oren naar achteren. Zelfs als hij slaapt. (behalve dan als hij als een idioot met poten in de lucht ligt te slapen :D )

Van het begin af aan heeft hij dit al.

 

Wat betreft het wandelen: een bos ingaan gaat niet zo makkelijk. Ik heb 2 kinderen mee te slepen en die lopen niet zo snel. Ik kan een uur in een bos zijn en maar een kilometer hebben gelopen :(

Als de kinderen op bed liggen 's avonds ga ik vaak een uur met hem lopen. Vroeger was dat ook voor mij lekker - mijn hoofd leeglopen...tegenwoordig niet meer.

Ow, haha, lees dus net dat Esther je ook al verwezen heeft naar Gerdine

Ik vind dat je jammer genoeg verkeerde adviezen gekregen hebt.

 

Afleiden werkt niet als een hond zo hoog in stress is. Ik heb zelf zowel bij Lola, mijn eerste asielhond die tegen echt alles uitviel en ook niet terugschrok om te bijten, veel gehad aan Esther haar tips. Wat neerkwam op rust brengen in de hond.

Ook had ik van de stichting wat tips gekregen die goed werkten, ik ga met Liesbeth mee, misschien kun je weer opnieuw beginnen, net doen alsof je hond er net is en deze tips toepassen:

 

korte saaie wandelingen, zonder afleiding, kom je onverwacht toch iemand tegen, maak een grote boog, of keer desnoods om, strooi eens wat lekkertjes waar de hond naar mag snuffelen

 

geen commando's onder druk, wel leuke zoekspelletes of aandachtspelletjes als de hond dit will, makkelijk beginnen om geen frustraties te geven

 

stem en houding altijd kalm, rustig, loop niet naar de hond toe (de kinderen dus ook niet) Maar laat hem naar jou toe komen. Bij de riem omdoen, zorgen dat je niet over hem heenhangt. Aaien, niet over de kop, maar als de hond het wil een kriebeltje onder de kin.

 

Laat de hond rustig eten, stoor hem daarbij niet. Geef de hond zelf eten niet de kinderen

 

Laat de hond met rust als hij in zijn mand ligt.

 

Leer veel over hondentaal zodat je de hond begrijpt

 

https://www.youtube.com/watch?v=00_9JPltXHI

 

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

 

Ik heb nu mijn tweede asielhond. Ook zij kan niet met andere honden en valt enorm uit als ik er te dicht langs loop. Op het moment zijn we nog grotendeels in de fase rust brengen in de hond buiten. Ik hou dus nog afstand of loopt terug. Met kleinere honden en op flinke afstand is ze al goed af te leiden.

 

In het boekje van Turid Rugaas, help mijn hond trekt, is een goede methode beschreven om rust te brengen in de wandelingen. Ik heb er veel aan gehad.

Op het moment ben ik me aan het verdiepen in BAT,( behaviour adjustment therapie), waarbij de hond leert zelf de beslissing te nemen om andere honden te negeren. Lastig soms vind ik buiten maar toch lukt het af en toe.

 

http://www.moniquebladder.nl/blog/2013/06/17/uitvallen/

 

 

 

 

 

Het is al eerder gezegd, maar het type hond dat jij hebt (met veel Stafford erin) staat erom bekend dat het op latere leeftijd steeds minder goed met andere honden om kan gaan. Dus het is misschien al een heel fijn idee dat jij niks aan dit probleem kan doen. Je hond kan er ook niks aan doen, hij doet niet zo om jou een hak te zetten oid. Het is gewoon het aard van het beestje... 

 

Wat je er verder aan kan doen... Tsja, ik vrees dat er niet veel aan te doen is, leuk spelen met jan en alleman is iets wat (straks) waarschijnlijk echt niet meer kan. Maar normaal aan de lijn lopen zou toch mogelijk moeten zijn. 

 

Op zich kan ik het advies van je hondenschool begrijpen, juist voor dit soort honden is het belangrijk dat ze rekening houden met 'de baas' aan de andere kant van de lijn. Echter... Die positie moet iemand eerst wel verdienen... Meer optreden en corrigeren kan ook op enorm verzet stuiten, op de rug gooien is iets dat m.i. niet door de baas gedaan zou moeten worden. Dat is niet een actie van de baas, maar een reactie van de hond. Als je een hond moet dwingen op de rug te gaan liggen, dan is er iets niet goed. 

 

Persoonlijk zou ik het gaan aan de lijn lopen gaan proberen met een halti (zo'n hoofdstel als het ware). De halti moet je ten allen tijde ook aan een halsband vastklikken, en ik zou persoonlijk ook een heupriem gebruiken zodat je niet per ongeluk aan de riem kunt trekken. Ik heb zelf een goedkope heupriem door twee halsbanden aan elkaar vast te klikken ;). Door de halti zal je hond waarschijnlijk wat onder de indruk zijn, en als hij dan uitvalt, kun jij dat verbaal corrigeren met 'nee'. En gewoon doorlopen, al hangt hij in de lijn etc. Niet reageren op dit gedrag. Door de halti heb je meer greep op hem en zal hij gemakkelijker meekomen.

 

Zoek natuurlijk niet de problemen op, als jij aan dezelfde kant van de weg loopt als iemand anders, loop dan gewoon even naar de andere kant. Of als je op een smal weggetje komt waar je niet met genoeg ruimte ertussen een ander kunt passeren, vermijd dan dat weggetje. Leiding geven aan je hond is niet alleen grenzen aangeven, maar ook conflicten uit de weg gaan. Het is dus ook helemaal niet erg als je op een smal weggetje iemand tegen komt, en je gaat weer terug om zo de confrontatie te vermeiden. 

 

Misschien ben je al op het punt aangeland dat je het niet meer ziet zitten om aan het werk te gaan met Baloo. In dat geval zou ik hem zo snel mogelijk herplaatsen. Hoe jonger hij is, hoe meer kans op herplaatsing hij heeft. Je kunt ook bij de rasvereniging van de Stafford vragen of zij nog adresjes hebben die hem eventueel willen overnemen. Ik zou in elk geval zeker willen weten dat hij bij mensen komt die het ras kennen, zodat ze er goed mee om kunnen gaan. 

Herplaatsen (ja, ik heb er op gegoogeld, alhoewel ik altijd van mening ben geweest dat je een hond voor zijn leven neemt..) kan alleen met stamboom. Asielhond/vuilnisbak..geen stamboom dus!

 

Ik wil niet heel negatief klinken...ik hou echt van hem! Maar ik zit gewoon op een punt dat ik het niet meer weet.

Wat moet ik nou, waar doe ik nou goed aan?? 

Gaat hij gelukkig zijn bij ons?

 

Idealiter gaat hij naar een vrijstaand huis met omheinde tuin, waar hij lekker konijnen weg kan jagen en vrijheid heeft met liefhebbende baasjes die geen kleine kinderen hebben die hem om zijn nek gaan hangen.

 

Ja ik weet dat de kinderen de hond met rust moeten laten. Niet naar zijn plek gaan, niet om zijn nek, niet op hem gaan liggen, niet aan zijn oren/staart trekken. Ik zeg het 600 keer op een dag! Vooral mijn zoontje is gek op Baloo - en uit dat op alle verkeerde (honden)manieren die je maar kunt bedenken...

Vanochtend zat mijn zoontje (2,5 jaar) op zijn knieen bij baloo....met een hand vol brokjes...1 voor 1 te geven aan Baloo. Terwijl hij maar zei "baloo lekker eten! Lief he!"

 Mag ik vragen waarom je hem nog met andere honden wil laten spelen als je zelf al ziet dat hij het helemaal niet leuk vind omdat ie dan uitvalt?

Veel mensen denken dat honden met andere honden moeten spelen want dat hoort gewoon zo en dat is leuk. Een stafford(achtige) wil helemaal niet met andere honden spelen want dat vinden ze gewoon niet leuk. Sowieso met een muilkorf om laten spelen vind ik een no go.

 

Ik zou ook beginnen met het leren negeren van andere honden. Hele zak vol met lekkere brokjes en snoepjes mee en elke keer als je in de verte een hond ziet aankomen je hond alleen maar lekkers gaan geven net zo lang tot die hond gepasseerd is. Bij mijn honden heb ik er het commando ''negeren'' aangekoppeld. Dit blijven volhouden tot de hond het ook zonder brokjes af kan.

 

Een harde aanpak werkt vaak averechts. Ik zou proberen te gaan samenwerken met hem, daar bereik je het dubbele mee.

 

Over de oren, mijn honden hebben ook heel vaak de oren naar achteren, ook als ze slapen dus dat wil niet altijd wat zeggen.

Ik wil hem met andere honden (normaal!) laten omgaan omdat het 'vroeger' zo leuk was! We zijn ook aan een hond begonnen om lekker buiten te kunnen lopen, contacten maken... Met een enkele hond gaat dit ook nog zo: als een dolle achter elkaar aan rennen - op een vriendelijke manier.

Maar nu is het net alsof ik op patrouille ben! Stevige pas, continu omgeving scannen op mogelijk gevaar, geen contact maken met anderen, alleen maar aan de riem...

 

Ik wist van te voren niet dat er stafford in zit! Ik zal je eerlijk zeggen dat ik aan de hand van de karaktereigenschappen, in combinatie met kinderen, nooit voor een Stafford was gegaan. Alleen al vanwege het 'niet met andere honden' feit.

 

Maar wat wil je dan nu eigenlijk echt.

Je hond is zoals hij is, je kan met wat hulp leren hoe je beter met zijn gedrag kan omgaan zodat het voor jullie beiden wat meer ontspannen wordt buiten.

Maar je hond veranderen in een hond die leuk en sociaal met andere honden kan spelen, dat is waarschijnlijk niet haalbaar.

 

Aan de ene kant vind je het niet kunnen om je hond te herplaatsen maar aan de andere kant lijkt het alsof je hier dingen plaatst waarom het wel beter zou zijn.

Dus een soort bevestiging zoeken dat je dit gaat doen.

 

Je hond kan er niks aan doen, hij kan zich niet anders gedragen dan zoals hij is.

Dat is wel een beetje het risico van een onherleidbare kruising, je weet niet welke genen zo'n hond mee krijgt.

 

 

Mja, dat snap ik, maar je hébt nu eenmaal een stafford-kruising en het gáát niet meer met andere honden. Ik vind het ook leuk als mijn hond met andere honden zou spelen (ziet er heerlijk uit, van die leuk spelende honden), maar mijn hond moet ook zelden tot nooit iets hebben van andere honden...

jammer maar helaas voor mij, maar ik moet zorgen dat mijn hond het leuk heeft; mijn hond heeft mij niet gekozen maar ik haar. Je wist niet welke vader er was, dus moest je rekening houden met alle mogelijke opties qua ras en dus karakter. In die zin kun je juist beter een volwassen asielhond nemen, maar daar schiet je nu natuurlijk niets meer mee op.

Overigens zijn, voor zover ik weet, staffords over het algemeen echt belachelijk lief voor kinderen; ik denk dat je daarin waarschijnlijk minder risico loopt dan ik met mijn felle border collie, waarbij ik de situatie die jij hierboven beschrijft, echt niet positief uit kan zien pakken....

Overigens is met bovenstaande manier van wandelen het volgens mij sowieso erg moeilijk om een hond genoeg beweging te geven? Ik heb schatten van neefjes en nichtjes, maar als die continu mee moesten wandelen, dan kreeg mijn hond nooit genoeg beweging Getreuzel van die kleintjes :P

Kun je evt. ook samen het fietsen gaan oppakken? Dan kun je in minder tijd meer energie kwijt.

 Dan heb je nu 2 opties, of je accepteert het feit dat hij gewoon niet meer met andere honden kan of je zoekt een ander huisje voor hem. De optie leuk met andere honden spelen is er niet meer. Dat heeft hij overduidelijk laten merken en dat heb je als baas te accepteren, dat is gewoon niet om te buigen.

 

Dat een stafford vanwege hondintollerantie niet met kinderen zou kunnen is echt onzin. Juist staffords zijn super goed met kinderen. Hondintollerantie en kinderintollerantie staan los van elkaar.

Het kan wel zo zijn omdat jij een kruising heb van rassen die ik nooit zou kruisen vanwege de vele verschillende karakters dat hij als hond gewoon minder met kinderen kan.

Maar dan, als hij een gevaar voor kinderen is zou ik voor de optie inslapen gaan en niet herplaatsen.

Chantal Olfers werkt in het Bergse Bos en soms ook wel in het Kralingse Bos. Zij heeft mij en Dobby een heel eind op weg geholpen en ze heeft ook iemand anders van het forum goed geholpen. Ze heeft intussen meer dan 15 jaar ervaring en heeft ook kennis van meerdere technieken, hoewel ze altijd positief zal beginnen. Maar werkt dat niet, dan heeft ze nog meer in huis.

 

http://www.hondenschoolrotterdam.nl/

 

Ik kom in Rotterdam letterlijk overal mensen tegen die bij haar getraind hebben, je hoort het aan hoe mensen de hond aanspreken.

In mijn hond zit geen stafford, in mijn vorige hond ook niet, veel honden kunnen op volwassen leeftijd niet meer met andere honden. Of alleen met sommige honden. Ik hoop niet dat je denkt dat het daaraan ligt en je deze hond herplaatst en een andere hond in huis haalt. Die zou evengoed op volwassen leeftijd niet meer met andere honden kunnen omgaan. En elke hond vindt het fijner als hij begrepen wordt.

 

Ik ben het met je eens hoor, het is niet makkelijk, het lijkt er ook soms op alsof je op patrouille bent, ook al omdat veel mensen niet echt mee lijken te werken en hun honden naar jouw hond toe laten gaan.

 

Je kind de hond brokjes laten geven, lijkt lief, is het ook bedoeld, maar ik vind dat je je kind niet bij de brokjes moet laten, en duidelijk moet maken dat mamma  de hond eten geeft, niet het kind. Ik vind het te risicovol. Een hond om de hals vallen zou ik ook niet toestaan. En daar ook streng op toezien, er moeten gewoon een aantal regels zijn wat dat betreft. Een kind en een hond spreken niet dezelfde taal, dat moet je als volwassene goed begeleiden.

Er bestaat ook een leerzame cd voor kinderen genaamd de blauwe hond, waar je met je kind samen naar kunt kijken.

 

Als je eenmaal wat verder bent, wordt het ook een tweede natuur, en is het ook heel mooi, als je de hond even naar je ziet kijken, even bevestiging of steun vragen. Dat is dan een geweldige beloning voor al je moeite en inzet. Of je kind tegen een vriendje horen zeggen hoe zich te gedragen in de buurt van een hond, hoe trots je dan zult zijn....

Baloo, ik denk dat je af moet van het idee dat als je een hond eenmaal hebt, dat je 'm voor het leven hebt. Soms klikt het gewoon niet, of is de hond zo totaal anders dan de wensen die je had toen je 'm kreeg, dat het beter is om de hond een ander huisje te gunnen. Jij moet zelf de beslissing nemen of je het ziet zitten dat jouw hond gewoon niet met andere honden op kan schieten en dat de wandelingen daarop aangepast moeten worden.

 

Zoals ik het nu lees zit je er eigenlijk doorheen wat Baloo betreft. En niemand zal zeggen dat dat leuk is, of dat het gemakkelijk is. Ik heb ook een hond die erg lastig kan zijn, vooral met het gedrag richting andere honden. En er zijn nog wel wat dingetjes die ze kan doen waardoor ik haar wel achter het behang wil plakken ;). Dus ik weet een beetje waar je door heen gaat, en er zijn ook anderen hier op het forum die een hond hebben die een speciale aanpak verlangt.

 

De beslissing ligt echter bij jou. Of je accepteert dat Balou niet meer wíl spelen met anderen, en je past je wandelingen en houding daarop aan. Of je accepteert dat niet, en je zoekt een ander baasje voor hem. Beide keuzes zijn 'goed'. Of je cijfert jezelf weg t.b.v. Balou, of je cijfert niemand weg en je zorgt ervoor dat Balou eenzelfde goed huisje krijgt als dat hij nu heeft, en jij dat jij ook krijgt wat je wilt: een pup waarvan je écht een grote kans hebt dat het de hond word zoals jij graag wilt. 

 

Herplaatsen kan ook via het asiel waar je hem van gekregen hebt, met een duidelijke en eerlijke beschrijving van het gedrag. Er zijn ook genoeg herplaatsingssites die rasloze honden willen herplaatsen, gewoon even googelen ;).

Dat mijn jongste niet : naar de hond toe mag gaan, aan hem zitten, zomaar kluifjes/brokjes geven - dat weet ik allemaal. En ik probeer dat ook zo goed mogelijk te begeleiden! (door er bijvoorbeeld naast te staan, commando's te oefenen met beloning (zodat er een positieve associatie is met de kinderen)). Maar mijn zoontje is 2,5 en zijn oren zijn gewoon vaak op vakantie. Ik heb maar 2 handen en 2 ogen en ik doe echt mijn best, echt waar...

 

Ik zit gewoon te huilen achter mijn scherm.

Ik ben een hele grote dierenliefhebber...en Baloo is ook echt een schat! Het is alleen die 20% van de tijd dat het niet goed gaat waardoor ik nu echt met mijn handen in het haar zit.

 

En nee, ik zoek geen excuus om hem weg te doen.

Maar tegelijkertijd: ja, als het gouden mandje zich voor zou doen zou het een oplossing kunnen zijn. En dan denk ik in het belang van de hond! Mijn kinderen en wijzelf zullen echt heel erg veel verdriet hebben als baloo weg zou zijn.

 

Maar tegelijkertijd heb ik ook ontzettende moeite met de resultaten van het gedrag van Baloo, zoals kleine hondjes die toegetakeld zijn :(

 

En ik probeer echt te bewegen met Baloo. Zelfs oppas regelen voor de kinderen zodat ik kan gaan lopen.

En oppas zoeken voor Baloo als ik even weg moet (zwemles/boodschappen/verjaardag). Het is wat dat betreft mijn 3e kind.

 

Een oppas zoeken wordt alleen steeds moeilijker. Een hondenpension voor een hond die niet sociaal is?? Bij iemand thuis in de hoop dat er met wandelen niks gebeurd? Dat weegt allemaal erg zwaar.

 

Ik ben nu gewoon heel erg open en eerlijk over AL mijn gevoelens...die echt alle kanten opgaan. Omdat ik het gewoon niet meer weet. Reacties als:"je zoekt een excuus om hem weg te doen" raken me echt direct in mijn hart :(

Herplaatsen via het asiel gaat niet. Letterlijk niet. Het asiel is sinds een paar maanden dicht. Opgedoekt...

 

Ik wilde bij hun ook al advies inwinnen...maar dat gaat dus niet.

 

 

Accepteren: dar heb je gelijk in. Ik zit nu alleen in een soort rouwverwerking en ben nog in de ontkenningsfase geloof ik.

Dat lijkt me ook echt heel moeilijk hoor! Ook voor je hond, je gunt het hem om het gemakkelijker te hebben met zijn omgeving en daarin moet je allebei nu veel meer werken dan je ooit voor hem verwacht of gehoopt had.

Niet huilen hoor, dat je al moeite doet voor hem en het beste voor iedereen wilt is toch al heel goed. Haal gewoon iemand erbij en bespreek alles waar je mee zit en beslis dan verder wat je doet.

 

Ik wilde je alleen waarschuwen dat elke hond potentieel niet met alle andere honden goed op kan schieten als hij of zij volwassen is en je dus met een andere hond tegen hetzelfde probleem op zou kunnen lopen. Als je dan weer naar diezelfde hondenschool gaat, dezelfde adviezen krijgt, je kinderen zich nog steeds zo gedragen, krijg je weer precies hetzelfde helaas.