Spijt aanschaf pup

hoi,   ik moet even mijn ei kwijt. Wij hebben sinds 2 dagen een super lieve pup. We gingen kijken voor een nestje van 4 weken maar gingen er vandoor met een pup van 12 weken. Maar ik voel me zo vreselijk rot. Ik schaam me dood. Ik heb pijn in m'n buik, eet niet, moet huilen. Ik ben bang dat ik heel erg spijt heb. Terwijl de pup er niets aan kan doen want ze is zo lief. Ik heb nog 3 kindjes waarvan m'n zoontjes zo bang zijn, ze durven niet bij haar in de buurt te komen en nog een dochtertje van 1, die het helemaal leuk vind. Maar m'n zoontjes zijn zo bang. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen.... Ik durf het tegen niemand te zeggen want ik voel me er zo stom over.. Ze is zo lief. Maar ik krijg het helemaal benauwd over de zorg van drie kids en een pup ik ben zo onzeker over alles. Kan ok ooit weer de deur uit langer dan een uur? Kan ik wel eens weg? Kan ze een keer alleen blijven beneden? Valt ze niet m'n kinderen aan omdat ze zo bang zijn? Ik baal zo van mezelf..

Contact opnemen met de fokker en het hondje terugbrengen.

Het is wennen met een pup.

De eerste weken/maanden kosten heel veel tijd.

Had je je van te voren wel goed geïnformeerd, en hoe je het allemaal zou aanpakken of was het zogezegd een impulsaankoop om een hond aan te schaffen?

Een pup van 12 weken...waar komt ze vandaan, is ze al wel gesocialiseerd, begin van zindelijk maken etc?

Als je de pup echt niet wil, en je hebt haar van een goede(!)  fokker kun je haar het beste meteen terugbrengen.

Maar dat betwijfel ik, omdat je ging kijken voor een pup van 4 weken en een veel oudere pup mee naar huis nam.

En anders weet je dat je er de komende tijd veel energie en tijd in moet steken, ook wat betreft je kinderen, daar heeft je hond in ieder geval recht op.

Als ik heel eerlijk ben, zeg ik breng de pup terug. Het is voor het hondje niet fijn zo, voor je kindjes niet en voor jou daardoor ook niet.

Beter nu terug brengen (of herplaatsen) dan dat je eerst een paar maanden gaat zitten aanmodderen om dan tot de conclusie te komen dat het niet gaat.

Sterkte ! Wat voor ras is het ?

Waarom zijn je zoontjes bang voor de pup? De pup kan het niet helpen dat jullie haar genomen hebben en vergt nu eenmaal veel aandacht en liefde.

Als je dit niet aan deze pup kan geven, zou ik haar terugbrengen naar de fokker. Al je stress en onzekerheid breng je over op je kinderen en de pup en dat verdient ze niet. Voordat er een pup komt, vooral met kinderen, is het toch wel zaak alles goed te overdenken.

Buiten dat, vind ik het enorm sterk, dat je dit op het forum zet.

Als je haar houdt zal er toch veel tijd aan de pup besteed moeten 

worden en aan de begeleiding hierin van je kids!

De asiels zitten helaas vol met pups en volwassen honden.

Ik wens je sterkte en veel wijsheid toe!

Jammer... Ook voor de pup.. Ik zou ook vandaag nog bellen met de fokker en het uitleggen. Geen dag langer wachten ... Als ik het zo lees gaat dit niet lukken. Is het een grote pup/ras..dat je kinderen er bang voor zijn? Succes!

Sorry hoor, ik wil het eigenlijk helemaal niet zeggen.

Maar hoe dom kun je zijn? :( Een hond koop je niet in een opwelling...

Bel asje de fokker (al betwijfel ik of je bij een goede fokker bent geweest, want die geeft ook niet zomaar een pup mee aan de eerste beste sukkel die langskomt), met de vraag of je het hondje mag terugbrengen.

Het is natuurlijk ook een hele verantwoording, drie kleine kinderen en een hond, een babyhond. Je wil dat iedereen het goed heeft, en jij bent degene die daarvoor verantwoordelijk is. Dat is niet niks.

Je moet nu beslissen wat je wil, je er voor de volle honderd procent voor inzetten, of meteen de pup terugbrengen.

Mocht je voor de pup gaan, zou ik eerst mezelf onder controle brengen, ja het is een verantwoording, maar ook ontzettend mooi en leuk, de puppenstreken, het opgroeien, de band die je samen gaat opbouwen, daar moet je bewust van gaan genieten. Net zoals van de kinderen, ook een verantwoording die zwaar kan drukken, maar dat gevoel mag niet gaan overheersen, het genieten van de kinderen en met hen plezier maken staat voorop.

De hondenbescherming

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

heeft een mooie site met hoe om te gaan met kinderen en hond en hoe dit te begeleiden. De angstige kinderen zullen hier zeker iets aan hebben met jouw hulp. Ik zou me goed gaan inlezen over hondentaal en dit met de kinderen op hun niveau bespreken, laten zien hoe het hondje zich voelt, zodat de kinderen leren zich in het hondje in te leven en zo steeds minder angsten zullen hebben.

waarom heb je voor een hond gekozen? en dit bedoel ik helemaal niet slecht maar wat was je intensie om een hond te kopen..... voor de kinderen, voor jezelf, een wandelmaatje, of om gezellig mee thuis in de zetel te zitten,.....??

eens

Ik begrijp je heel goed , een beetje onbesuisd besluit genomen, kijken naar een pup en dan weg gaan met een pup van 12 weken, begrijp de fokker even niet die jou een pup meegeeft !!! Je bent er in het geheel niet aan toe om een pup te nemen bij 3 kleine kinderen, schaam je niet, maar bel deze fokker op en vraag of je dit pupje terug mag brengen, leg uit dat het veels te snel gegaan is, en wat ik je aanraad, wacht tot je kinderen allemaal op school zitten, denk er dan nog eens over na.   Op deze manier een pup in huis nemen is niet de bedoeling toch ?

Eens 

Wat erg! Kan mij er niks bij voorstellen, sterkte met de beslissing die je moet nemen.

Welk ras is je pupje?

Ben het eens met het bovenstaande, maar toch wil ik nog even zeggen dat je na 2 dagen vooral ook zelf nog moet wennen aan een pup, en een gevoel van "spijt" kan je ook wel overkomen als je ineens, bovenop de zorg voor je kinderen ook nog eens een pup in huis haalt die misschien nog niet zindelijk is enz. Is er misschien iets gebeurd waardoor je zoontjes bang hebben van de pup? Of is het dat ze bang hebben van honden in het algemeen? Denk goed na voor je een beslissing neemt, maar als je het echt niet meer ziet zitten, zou ik idd de fokker contacteren om hem eventueel terug te brengen. 

Mag ik vragen welk ras het is? 

Veel succes nog, en sterkte met de beslissing die je gaat nemen!

Pup terug brengen. En voortaan eerst beter nadenken. Dit gast niet over een paar schoenen wat een miskoop is.

Mee eens.

Ons laten weten hoe het afgelopen is.

Dat hangt wel van de fokker af of dat kan.

Als het een br00dfokker is, gaat dat niet zo makkelijk of ze is haar geld kwijt.

Je hebt je kinderen niet meegenomen toen je een pup kocht? Sorry maar dat vind ik heel raar en kan ik ook niet begrijpen.

Je weet ook van te voren waar je aan begint met een pup en 3 kinderen maar hier is duidelijk niet over nagedacht of toch zeker niet genoeg aangezien je het na amper 2 dagen niet meer ziet zitten.

Het 1ige goede advies dat ik je kan geven is om de pup terug te brengen.

 Sorry maar dat laatste vind ik dan de schuld van de TS zelf. Een pup koop je niet zomaar even daar denk je over na.

Ik zou de fokker bellen en vragen of pup zo snel mogelijk terug mag ,Uitleggen dat je zoontjes zo bang zijn en dat je die niet wil herplaatsen .En inderdaad vele jaren wachten eer je er weer aan begint of het gewoon bij de kinderen houden .

Wat vervelend zeg. Heb je je van tevoren wel goed verdiept in het nemen van een pup? 
Ik begrijp je wel, het is ook benauwend hoor, je hebt je pup voor de komende 12 jaar en heeft altijd zorg en aandacht nodig. 
Wat betreft je kinderen, die kun je leren er minder bang voor te zijn, vaak is het voor kinderen ook goed om met een beest op te groeien. 
Maar als jij denkt dat je dit niet gaat aankunnen, zou ik zo snel mogelijk de fokker bellen, nu kan hij de hond nog terugnemen, over een paar maanden misschien niet meer. 
Sterkte en succes met je beslissing. 

Goed dat je het nu zo vroeg beseft.

Over hoe het had moeten zijn wil ik het niet hebben. Je voelt jezelf ook slecht nu.  

Breng inderdaad het hondje zo vlug mogelijk terug, geld kwijt ok , dat is dan maar zó. Jouw eigen schuld dan maar. 

Nu kan het diertje nog wennen bij andere baasjes, die vraagt een warme thuis waar hij welkom is. 

Denk nu even alleen aan dat pupke, en direct terugbrengen . 

Dan ga je je zelf OOk beter voelen en is de schade toch IETSKE beperkt gebleven.

Ik vind het in elk geval wel knap dat je dit hier zo maar even post!

Anderzijds: dan moet het je wel heel erg hoog zitten.

Ga even rustig zitten nadenken, probeer even een plan te bedenken over hoe je het zou willen/kunnen aanpakken. Informeer even bij een hondenschool of GT, zij kunnen je weliswaar tips geven of je in contact brengen met iemand die je kan helpen. (Uiteindelijk moet je het natuurlijk wel zelf gaan doen)

Dit is als je de pup graag wil houden. Dat gaat veel geduld en energie kosten. Is met elke pup zo.

Denk je dat het je echt niet gaat lukken? Wil je of kan je de energie en het geduld niet opbrengen? Dan zit er maar één ding op, maar dat weet je zelf ook wel, denk ik.

Ik wens je in elk geval heel veel succes met de beslissing, hoe moeilijk ze ook wordt.

Geen enkele hond verdient een baas die eigenlijk de hond niet echt wil, en dat is nou nog niet het geval, maar zo ver kan het wel komen als je je hond niet de juiste opvoeding kan geven...

Ik heb met je te doen, hoor. En ook al vind ik het misschien een beetje dom van je, en ook wel heel impulsief, het feit dat je beseft dat er wat fout is, is al heel wat.

Helaas zijn er ook vele hondenbaasjes die doen wat jij deed en daarna hun hond aan een boom binden. Jij zoekt een oplossing. Fijn van je!

Ik denk niet dat ts er veel aan heeft om "dom" en een "sukkel" genoemd te worden. De reputatie van dit forum word zo wel in stand gehouden. Het zou ook erg jammer zijn als ze daarom weggaat. 

Het feit dat ze hier om hulp komt vragen zegt mij dat ze er wel mee bezig is. 
Er zitten genoeg mensen op het forum die de puppy tijd helemaal niet leuk vinden, dus het is geen schande als dat bij andere mensen ook zo is. 

Ts, je hebt al veel goede adviezen gehad, ik hoop dat je een beetje hebt aan het gene wat de mensen zeggen, en het andere gewoon links laat liggen. 

 Eens!

"begrijp de fokker even niet die jou een pup meegeeft !!!"

willemijn, baasje van bamse .

En toch zou je eens moeten weten, hoe vaak dat gebeurd 
Ik zie het plaatje al helemaal voor mij......
Wij zijn verleden jaar tijdens de VOOR-keuze omdat ik niet zeker wist, welk ras ik wilde, na telefonische afspraak bij een fokster van Australische herders gaan kijken. Ik had aan de telefoon gezegd, dat ik alleen kwam kijken en kennis maken !
Toen wij er aan kwamen had ze zelfs twee nesten tegelijk liggen en kregen wij uit het oudste nest een pup in handen geduwd met de opmerking: "deze zou zeker goed zijn voor u" 
Overbodig te zeggen, dat wij zo snel mogelijk zijn gaan lopen.
Jammer genoeg doet dat niet iedereen 

't is al goed, ik zal mij maar outen 
Maar: ik ben er zo goed als door EN ik heb vol gehouden 

Hier is duidelijk niet goed over nagedacht. 

Heel spijtig voor het arme pupje.

Breng het zo snel mogelijk terug zodat het alsnog een liefdevolle thuis kan vinden die wel tijd en aandacht voor hem heeft.

Maar, ik vind het wel moedig van jou dat je hier open over schrijft.

Misschien hoeft de pup helemaal niet terug. Iedereen schrijft dat meteen, maar hebben jullie nog nooit met je handen in je haren gezeten???

Ikke vaak genoeg hoor! En ja, nou kan ik ermee lachen, maar toen mijn tuinmeubelen werden 'opgegeten' en toen de katten naar het tuinhuis moesten verhuizen, en toen de deurstijl gewoon een stuk 'weg' was, enz. lachte ik helemaal niet!!!

Mijn man wilde me zelfs met de pup weer naar het asiel sturen! Uiteraard was daar geen sprake van, maar ik snapte hem toen wel.

Af en toe kom je jezelf een keertje tegen. Ik heb nooit echt spijt gehad, van geen enkele hond, maar heel af en toe ging het bij mij toch ook tegen het huilen af, hoor.

Misschien heeft deze dame dit in zo'n opwelling geschreven? Kan me best voorstellen, moest ik 8 jaar geleden op het forum hebben gezeten, dat ik misschien ook wel zo'n post had gedaan!

Ik maak me wel beetje zorgen over de bange kinderen. Ik ken geen enkel kind dat bang is voor een lieve pup. En ik sta al 20 jaar in het onderwijs bij kinderen met een licht mentale beperking. Dus heb ik al wat kids gezien ondertussen...

Die zullen dus ook misschien nog moeten wennen, net als baasje met haar kopzorgen, die het even niet meer ziet zitten, net als pupje, die in een nieuw huis, nieuwe mensen-situatie is terecht gekomen.

Ik probeer het even zo positief mogelijk te zien, hè jongens!

Er zijn zat kinder bang voor honden, ongeacht de leeftijd of het formaat van de hond.