Brief aan Athena... 2 jaar en vier maanden later - pagina twee

" Ik mis mijn overleden honden dagelijks, en niet dagelijks met pijn en verdriet, maar ik zorg dat ze bij me blijven door regelmatig in mijn dromen ze heel dicht bij me te hebben, klinkt gek en raar, maar het lukt mij.......hun beeltenis staan alle bij mij in de kamer, en in mijn dromen knuffel en omhels ze zo blijven ze voor altijd dichtbij me. "

willemijn, baasje van bamse .

 Wat mooi, Willemijn.

Ik mag niet aan haar denken voor ik ga slapen, dan droom ik inderdaad over haar, en zie ik haar terug, maar altijd verdwijnt ze voor ik haar kan aanraken en knuffelen.

Ik zie haar in mijn droom soms binnenkomen, ik loop naar haar toe en knuffel haar en dan voel ik dat zij het niet is maar een onbekende hond.

Of ik zie haar zwemmen, opeens is ze daar, ik roep haar blij, ze ziet me en komt uit het water, maar is opeens terug verdwenen.

Het zijn altijd zulke dromen, gelukkig nooit zoals ik haar het laatst gezien heb, maar altijd weer ben ik ongelukkig.

Liefste Athie,

Het is nu twee jaar en vier maanden geleden dat je ons verliet.

Soms lijkt het gisteren, soms lijkt het al zooo lang geleden dat ik je nog een keer kon knuffelen.  Dat ik je geur kon opsnuiven en kon lachen om je fratsen, mijn witte engel, wat mis ik je... nog steeds.

Ondanks dat je zussen Niké, Nahla en Gioia hier (gelukkig) nog zijn, blijft de pijn van dit verlies, je was mijn maatje, mijn Scoubidou.

We komen op plaatsen waar jij ook bent geweest, en ik zie je lopen, lachend en vrolijk.

Ik glimlach in mezelf en denk met weemoed terug aan die tijden...

We komen op plaatsen waar je nooit geweest bent, en ik vraag me af wat jij ervan gevonden zou hebben.  Ik ben zeker dat je het leuk had gevonden.

Je had een hart van goud en ik hoop dat ik je ooit zal terugzien, in de hemel waar ik niet in geloof maar wel op hoop.

Ik droom nog steeds van je, andere dromen, maar steeds zo realistisch.  We wandelen in een bos en opeens ben je er ook, je rent naar me toe en lacht en je bent gelukkig. 

Als we een drankje gaan nemen, ga je niet met ons naar binnen, maar wacht je buiten om ons dan terug te verwelkomen en ons uit het bos te begeleiden, waarna je weer verdwijnt.

En ik kan huilend, maar toch gelukkig dat ik je gezien heb, naar huis gaan.

Mijn allessie, je bent altijd in mijn gedachten en je blijft voor eeuwig in mijn hart.

Tot ziens mijn Athie...

Nog heel veel sterkte myn lieve queenie is 20mei ook 2j geleden ingeslapen hartfalen ze was net myn kindje de band was erg groot ik ween ook nog zeer vele ze zitten voor altyd in ons hart ik weet hoe groot je verdriet is en blyft nog heel veel sterkte 

wat mooi geschreven!

ook bijzonder hoe je 'elkaar' weer tegenkomt.

Soms zijn er van die dagen dat het allemaal 3 keer zo hard terug komt.

sterkte hoor!

Ik begrijp zo goed hoe jij je voelt,het gemis blijft aanwezig.

Mooi Martine..

Dank je dat je dit hier wil delen

Ik heb ook een keer mijn brief aan Puck geplaatst dit was emotioneel heftig maar ook goed.

Ik kan het echt aanraden