Doof opgroeien

Op dit forum altijd veel verteld over Zoë, mijn inmiddels 4 jarige en zwangere border collie.

Maar het lijkt me leuk te vertellen hoe Nala opgroeit!

Nala is ruim 4 maand, ook een border collie, wit en doof.

En ze is een herplaatser. Hoe sneu ook op die leeftijd. De reden waarom doet er niet zo toe, naar zeggen had het niets te maken met haar doofheid.

Ondanks mijn best wel ruime ervaring met honden heb ik nog nooit echt zelf een pup opgevoed. Wel meegeholpen met het opvoeden van vele pups, maar dit is toch een ander verhaal.

En ze is doof. 

Als wit overheerst in de vachtkleur van de border collie is dat officieel fout. Dat mag niet, en niet zonder reden. Border collies met veel wit hebben meer kans op doofheid en/of blindheid.

Er zijn mensen (idioten) die merles expres kruisen met merles, om zo wit mogelijke border collies te krijgen (de dubbele merles). Dat je heel veel kans hebt op zieke pups maakt ze dan blijkbaar niet uit.

Heel veel mensen die Nala voor het eerst zien roepen meteen; ohw, wat is ze mooi! 

Ik snap dat, dat is ze ook, maar ik heb er ook wat moeite mee. 

Met Zoë pronk ik graag, ze heeft her en der wat modellenwerk gedaan. Ze is een mooie blue merle dame, een gezonde blue merle dame.

Nala is niet gezond. Ze moet geen model zijn voor haar ras.

Maar dat maakt niet dat ze er niet mag zijn.

Ik ga mijn best doen haar net zo als iedere hond op te laten groeien. 

Ook al zal ze mijn stem nooit kennen en nooit luisteren naar haar naam.

Ze is net een weekje bij me. Ze is nogal hyperactief, kan slecht haar rust vinden. Doet af en toe wat dutjes midden op de vloer als ik achter de laptop zit of tv kijk. Als een klein kind stop ik haar tussen de middag in de bench en blijf bij haar zitten tot ze in slaap valt. 

Buiten is alles interessant, stuitert ze van hot naar her. Gelukkig is de eerste interesse voor het najagen van auto's en fietsers gaan liggen. Nu zijn blaadjes en vogels favoriet. Een klein stukje wandelen duurt zo een half uur vanwege het geduldige trainen.

Zoë sjokt stoïcijns mee met haar dikke buik, niet begrijpend waar die pup zich zo druk om maakt.

Nu, na een week loopt ze stukjes redelijk rustig mee aan de riem, richt ze haar aandacht veel op mij.

We komen er wel. We trainen gewoon in de puppyklas, met gebaren. 

Andere mensen denken er vaak moeilijker over dan ik zelf doe blijkt eigenlijk.

In de praktijk is een dove border collie goed te trainen denk ik. Ze gebruiken hun ogen al veel, zijn bijzonder slim, gericht op hun baas.

En ze is gericht op Zoë. Waar Zoë snuffelt, snuffelt zij. Waar Zoe stopt, stopt zij.

Als er tips zijn om het zelfvertrouwen te vergroten van deze dame, ik hoor ze graag! Ik beloon veel met snoepjes en aaien enzo, maar met stem wil nu eenmaal niet. Wat simpele hersenspelletjes doen we, maar haar concentratieboog is nog niet zo ontwikkeld :)

Nou, al een heel verhaal, tot de volgende keer!

Ik volg!! Gaan we ook foto's zien haha ben benieuwd?

Wat mooi dat je de zorg van Nala op je hebt genomen! Ik denk, na wat ik hierboven heb gelezen, dat Nala en Zoë en jij een goed team gaan vormen.

ik volg graag!

Ik volg ook, de opvoeding/het opgroeien van een dove hond lijkt mij erg interessant

wat prachtig dat ze bij jou terecht kan, een gouden mandje als ik dat zo lees!

Wauw geweldig dat ze bij jullie een kans krijgt. Ik volg.

Mooi dat je Nala een warme mand geeft en vertrouwen opbouwt, waarbij Zoë tot steun is.

Heb je al de stapcontact methode van Klaas Wijnberg bekeken?

Ik denk dat je elementen hieruit kan toepassen in de training van Nala.

Klaas W. heeft 2 boeken geschreven:

De Puppyfluisteraar

http://www.bol.com/nl/p/de-puppyfluisteraar/1001004001841709/

De Hondenfluisteraar

http://www.bol.com/nl/p/de-hondenfluisteraar/666855051/

Je zou deze boeken ook (eerst) van de bibliotheek kunnen lenen.

Veel succes.

Lijkt me een heel bijzondere ervaring. En ben er van.overtuigt dat met gebaren ontzettend veel op te vangen is.

Heel veel succes en geluk.

Btw sadi kan dan wel horen maar diverse commando's en truukjes kan ze ook op gebaar. Met name voor als ikzelf bijvoorbeeld door fikse verkoudheid mijn stem zou kwijt raken of zij doof zou worden.

Ze doet natuurlijk ook veel op geluid of in combinatie met gebaar ze kan het ook alleen op gebaar. Ik heb het dan over: zit, af, wacht,hier en truukjes als poot, high five en touch.

Dus niet extreem veel maar in basis waarin we ons in geval van nodig met gebaren kunnen redden.

Met sommige dingen zal het soms lastig zijn contact te krijgen om gebaren te geven als ze niet op je let. Maar ik ben er van overtuigt dat er heel goed samen mee te leven is. Al zal iets aan leren soms misschien iets langer duren (kan ik me voor stellen)

Ik denk qua onzrkerheid dat als zij voelt dat ze volledig geaccepteerd word rn jullie erkaar steeds beter gaan begrijpen. Jij haar qua haar leren lezen en andersom en je haar met gebaren voldoende kan duidelijk maken wat je van haar vraagt, haar onzekerheid vanzelf minder word.

Misschien us een tuig iets met de opdruk Doof/niet aaien of Doof>eerst contact.

Dan zal het hopelijk minder snel voorkomen dat mensen haar onverwachts aaien (wat eigenlijk bij geen enkele hond moet, maar bij haar zou het schrikeffect groter zijn, wat ook niet lekker is voor het zelfvertrouwen)

De stapmethode ben ik inderdaad bekend mee, althans, ik heb ervan gehoord. Deze boeken altijd al eens aan willen schaffen, maar het is er nooit van gekomen, maar alle reden dat nu eens te gaan doen.

Nala schrikt niet als je haar onverwachts aanraakt, maar je merkt aan haar reactie achteraf dat ze wel spanning heeft opgebouwd. Springen, in de riem bijten. 

Ze is zelf ook overenthousiast als ze andere mensen en honden ziet. Bijna alsof ze wil laten zien hoe geweldig en lief ze wel niet is en mensen haar absoluut niet over het hoofd moeten zien.

Mensen zijn daar niet van gediend en ik houd haar dan kort en probeer haar af te leiden, gelukkig reageert ze goed op mijn stil blijven staan. Zoë blijft dan ook stilstaan en ze legt heel snel de link; stilstaan betekend gaan zitten, naar baasje kijken en snoepje innen.

Het zal inderdaad waarschijnlijk tijd kosten een band op te bouwen en dat wederzijdse vertrouwen te krijgen.

Wat ik nu weet is dat haar vorige baasjes ook veel met straffen werkten, en dat is voor een dove hond helemaal geen oplossing.

Leuk dat jullie volgen, en tips zijn altijd welkom natuurlijk!

Hallo,

Wat toevallig, mijn Nahla is ook doof.  We hebben haar geadopteerd als ze zeven weken was, ze moest het nest verlaten, ze werd altijd aangevallen door de nestgenoten... we hebben voor haar gekozen en we hebben er nog geen minuut spijt van gehad.

Nahla is nu bijna twee jaar (augustus) en een fantastisch hondje.

We doen ook alles op teken, en ze pikt alles snel op.  We gaan niet naar school met haar, voor mij hoeft ze niet te apporteren, of onderbreken of wedstrijden spelen.  Ze moet gewoon gelukkig zijn, en dat is ze... ze kan loslopen met de andere honden, ik train haar met héél veel snoep maar zo heeft ze geleerd om regelmatig naar mij te kijken of zoeken in de groep, zo heb ik minder moeite haar aandacht te trekken en het is goed zo.

Ondanks haar doofheid is Nahla een sterk hondje, een zelfverzekerd hondje, ze schrikt niet van plotse aanrakingen (ik doe niks anders als haar aanraken als ze slaapt), ze is van niks bang, alleen... sommige beelden op TV, daar kan ze van schrikken, snelle beelden of grote donkere vlakken op TV.

Daar hebben we tot nu toe nog niks voor gevonden, dan is ze zo gefocust op de beelden, dat onze aanrakingen niet veel uitmaken.

Veel succes met jouw Nala!

Ik ga dit topic volgen, vind het super dat je deze jonge herplaatser een tweede kans geeft.

Ik ken zelf iemand met een dove aussie, deze heeft ook teveel wit, zij deed ook alles met handgebaren.

Zij heeft met haar aussie zelfs nog flyball wedstrijden gelopen, en ze traint behendigheid met de hond

Fijn dat jullie Nala een mooi en veilig leventje willen geven.Respect hiervoor.

Nala is niet anders dan welke pup ook; verschrikkelijk nieuwsgierig.

Mijn honden mogen een aantal dingen niet; trap lopen en naar boven komen is daar één van, maar dat heeft ze nog niet helemaal door.

Gistermorgen dacht ik; nog even snel naar de wc voor ik ze uit ga laten. Nala had geen geduld meer, snelde de trap op en deed haar behoefte in het hoekje van de badkamer... Naast de wc, wat aardig van haar.

Nog steeds probeert ze me achterna te lopen als ik naar boven ga, maar ze kent inmiddels heel goed het handgebaar 'stop'. Dat gebruik ik bij dingen die ze echt niet mag, en dan weet ze ook dat ik het meen en haar tegenhoud net zo lang tot ze ermee stopt.

Gelukkig gaat ze nu beneden op me liggen wachten tot ik weer beneden kom. Dan beloon ik haar, maar ze lijkt niet echt te begrijpen wat ze goed gedaan heeft.

Gisteravond zijn we samen naar de dodenherdenking geweest hier in de straat. Veel mensen bij elkaar, en een klein korpsje. Soms heb ik het idee dat ze wel iets hoort, maar dat kunnen ook gewoon trillingen zijn in de lucht. 

Ze leek wel te reageren op het getetter vooraf aan de twee minuten stilte.

En jawel, het had geregend vannacht, dus leuke plassen vanochtend! Leuk om te springen! Gelukkig is ze niet wit!

 Is ze niet getest?  Onze Nahla is getest en is volledig doof.  Toch hebben wij soms ook de idee dat ze iets hoort, maar dat is absoluut niet.  Ze leren wel op andere dingen letten, zoals trillingen in de lucht, verandering in luchtdruk, bv. als ik mijn voordeur open en ik doe ze terug dicht, dan voel je geen trilling maar een soort van luchtzuigen.  Als Nahla slaapt, wordt ze hier wakker van.  Ze let bv. ook heel erg op bewegingen van mijn handen.  Ik was gisteren mijn nagels aan het lakken en schudde het flesje nagellak : ze keek onmiddellijk naar mij.  Ze volgt ook onze bewegingen in de weerspiegeling van de TV of het aquarium als ze iets aan het uitsteken is.

Ook geuren laten haar opkijken.  Als ik thuis kom, en ik doe de voordeur héél zachtjes dicht dan heb je die luchtverplaatsing niet.  Als ik dan voorbij haar bench ga toch wel op twee meter afstand, heb ik het zitten, ze wordt wakker!

Ze schijnt wel getest te zijn, en echt volledig doof te zijn. Maar ja, ik heb dat maar aan te nemen van de mensen waar ik haar van overgenomen heb.

Voordeel is dat Zoë kan joelen wat ze wil van blijdschap als ik thuis kom en Nala dan rustig door slaapt.

Of als ik in de ochtend beneden kom.

Leuk hoor, die zwangerschapshormonen. Net het gedrag er een beetje uit gekregen, begint ze gewoon weer opnieuw :).

Nala kruipt tegenwoordig uit haarzelf in de bench in de avond. Voor het laatste plasrondje moet ik haar vaak wakker maken. Soms twijfel ik, maar haar helemaal niet meer uitlaten na half zeven is wel erg lang. Bovendien moet Zoë met haar zwangere buik er toch nog uit.
Maar dan ligt ze helemaal opgerold achterin de bench. De bench een beetje bewegen helpt niet. Er harder aan schudden wil ik niet doen, dan gaat ze schrikken. Aan haar kleed trekken helpt ook niet.

Een koekje voor haar snufferd gooien ook niet.

Sja.... Vaak wordt ze dan toch wel wakker van mijn gedoe om haar heen.

Met de puppycursus mogen ze allemaal spelen met elkaar, heel erg leuk. Nala vindt dat ook geweldig, zo geweldig, dat ze nooit meer naar me terug komt natuurlijk. Waar iedereen zijn hond al lang weer vast heeft sta ik maar te zwaaien met snoepjes en koekjes.

Ik lach er dan maar om. Uiteindelijk als ze dichtbij genoeg is en de geur in haar neus krijgt blijft ze wel even plakken.

Weglopen doet ze niet, maar met echt naar me terugkomen voorzie ik nog wel moeilijkheden, vooral omdat ze zo snel afgeleid (nog) is.

Door werkelijk alles. Zijn het de blaadjes en vogeltjes niet, dan wel paardenbloemen (jawel, een bek vol pluizen), andere mensen in de verte, modder, een vreemde grasspriet. Machtig interessant is het allemaal..

Tussendoor heeft ze ook genoeg aandacht voor mij hoor, maar ja, ze is een border collie, een enorme multitasker. Ja kan best de ene seconde naar mij kijken en de volgende naar een takje.

Dan is het een nadeel dat je niks hebt aan je stem en voortdurend haar aandacht moet vangen met je blik of een gebaar. Nu heb ik Zoë en let ze ook nog eens heel erg op Zoë en doet ze haar gewoon na.

Gelukkig is ze verder gewoon een hele leuke vrolijke pup. Ondeugend en mega slim. Een balletje vullen met snoepjes? Eitje! Ze hoort dan wel niks rammelen. Binnen 5 seconden had ze door dat door de bal te rollen met haar neus er af en toe wat snoepjes uit kwamen.

Een washandje met snoepjes, een sok met snoepjes... Volgens mij kan ik straks wel een blok cement met snoepjes vullen!

Ze heeft natuurlijk lichtblauwe ogen en ik merk dat ze echt knijpt tegen de zon in. Zouden er zonnebrillen zijn voor honden? Volgens mij is het met zulke ogen in de zon wel anders dan met gewone bruine ogen. Nou ja, misschien heeft ze er ook wel helemaal geen last van.

Haar neus smeer ik net als die van Zoë in met zonnebrand. Die kan wel degelijk verbranden! 

Ik heb hier een verre buurman die een doof stomme witte herder heeft.

Normaal passeert die hier wel regelmatig, ik vraag het eens na waar hij speciaal heeft op gelet.

Het heeft een tijdje geduurd voor ze het doorhadden, waarom luisterde hij niet, weet je... Pas als hij 4-5 maanden oud was hebben ze dan ontdekt dat hij doof stom is.

Ik zou altijd belonen als je aandacht krijgt van haar (maw als ze naar jou kijkt). Zodat ze veel aandacht heeft voor jou, wat bij een bc zeker geen probleem zal zijn.

Op de hondenschool gebruiken we een klikker-woord. Je kiest een woord of letter... bijvoorbeeld ex of yes.

Maakt niet uit, zolang je het maar niet ergens anders hoort.

Voordeel is dat je niet constant een klikker moet vasthouden, en je stoort de andere honden niet want elke klikker klinkt het zelfde.

De rest zou ik haar leren zoals je dat anders zou doen, maar met gebaren.

Honden communiceren meer met lichaamstaal dan vocaal. Dus voor hen is het geen probleem.

Ik weet niet van waar je bent, HS dogs dream kan ik zeker aanraden.

Knap van je dat je hier aan begonnen bent! Echt goed van je. En fijn dat t tot nu toe goed gaat.

het lijkt mij ook lastig dat je haar niet van een afstand kan roepen als ze je niet aankijkt.

Wat je zou kunnen proberen is om thuis te oefenen met op de grond stampen voor hierkomen of aankijken. Ze voelt die trillingen. Volgens mij zijn honden hier nog gevoeliger voor dan mensen. Als het thuis lukt kun je het buiten ook proberen. Zelfs een grasveld geeft tot redelijke afstand nog trillingen door.

Veel succes met Nala.

Ik zou aankijken belonen zonder dat je iets doet, dat werkt altijd.

Bij stampen zal je altijd met beperkingen zitten.

Vanaf morgen loop ik in huis met snoep en ga ik dit ook trainen op aanraden van de hondenschool.

Elke keer als hij kijkt belonen, ook al vraag je niks...

Het elke keer belonen als ze me aankijkt doe ik veel, niet altijd meer want dan zou er een zakje aan snoepjes per dag doorheen gaan. 

Ik beloon haar altijd als ze uit haarzelf naar me toekomt en voor me gaat zitten buiten. Ook als ze met veel moeite haar aandacht verlegd van een vogel naar mij beloon ik haar uitbundig.

Binnen doet ze dit om de haverklap al, daar heeft ze alleen maar aandacht voor mij. Ik zou mijn benen nog eens over haar breken.

Ze heeft oog genoeg voor me, maar ook voor haar omgeving.

Kans is dat dit met de tijd minder gaat worden, als alles wat normaler is geworden.

Gisteren op de puppycursus zei de trainster ook al; vergeet niet dat je haar nog maar nog 10 dagen hebt.

Doe je haar los om tussen de honden door naar mij toe te rennen dan doet ze dat probleemloos en vol enthousiasme.

Alleen ja, spelen met andere honden is óók leuk. 

Ik rijd voor een hondenuitlaatservice en heb daar wel mooi de kans met haar te trainen in een groepje honden waar ze gewoon bij loopt.

Alleen mijn snoepjes zijn niet bijzonder genoeg.

Ik moet iets hebben wat sterker ruikt en smaakt. Kaas of worst zal het wel weer worden...

Trillingen werken tot nu toe niet heel erg bij haar. Ondanks dat ik een houten vloer heb reageert ze er niet erg op. Bewegingen vangt ze wel goed op. Als een echte border collie doet ze echt veel met haar ogen.

Ze ziet zichzelf ook overal in. In de deur van mijn oven, de tv, het glas van de voordeur. Ik heb nog nooit een hond gehad die dit zo erg had. Nou ja, ze herkent zichzelf niet natuurlijk, maar ziet dan een andere hond. Alleen zou ze normaal daar op af springen op mee te spelen, nu gaat ze er naar op zoek, grappig om te zien.

Een kennis van me is gedragsdeskundige en zei me als belangrijkste dat ik het drijfgedrag en fixeren zoveel mogelijk uit de weg moest gaan bij een pup. Iets wat ze niet aan moet leren! Je krijgt het er nooit meer uit!

Maar ja, dat is ook zoiets; makkelijker gezegd dan gedaan. 

Het waait nu eenmaal af en toe, en ik kan moeilijk eerst alle vogels wegjagen voor ik naar buiten ga, of de wijk afzetten en alle mensen binnenhouden.

Leuke niet praktische tips hebben mensen soms :).

Er schijnt een trilband te zijn voor dove honden. Dan kun je ze leren terug te komen als je de band laat trillen. Je kan ze zelfs leren met een bepaald soort trilling een bepaald commando uit te voeren.

Op zich interessant, alleen dan hebben ze zo'n kastje om hun nek, dat staat me wat tegen. Het is onschuldig, maar toch...

Is helemaal niet nodig. Als je het allemaal met gebaren kan, toch?

Als ze na 10dagen al die aandacht heeft voor jou zit het toch goed. Ik zou het blijven trainen. Aangezien ze doof is, is die aandacht voor jou heel belangrijk.

Mja het zit in hun karakter, waarom zou je het dan negeren.

Het fixeren kan ook positief zijn. Als ze zich fixeren op hun baas ;-)

Beiden kunnen ook positief zijn in de sport.

Het is maar als ze tekort komen dat die 2 eigenschappen voor problemen zullen zorgen. Daar zou ik mij geen zorgen over maken. Je weet waar je met bezig bent, en dat bedoel ik in het algemeen. Niet over het doof zijn.

Ik weet niet van welke streek je bent. Ik koop mijn snoep bij topdog (wetteren).

Het zijn zachte reepjes die je makkelijk kan breken in de gewenste grootte. Het is merkloos (zit in een doosje van topdog).

1doosje kost €5, ik doe er wel lang mee.

En Lou blijft er gek op. Hij is ondertussen 10maanden en ik gebruik ze al een maand of 7. In het begin moest ik constant wisselen...

Hier in de buurt een man met een dove hond, en die heeft een klein vibrerend apparaatje wat aan de halsband zit, die met een afstandbediening bediend kan worden (geeft dus absoluut geen schokken of iets, puur een vibratie). Zij hebben dat gekoppeld aan 'contact zoeken', zodat het hondje omkijkt en ze met gebaren duidelijk kunnen maken wat ze van haar willen. Vond dat zo'n geniale oplossing, dacht ik deel het even  

Onwijs tof dat jullie haar in huis hebben genomen, die krijgt ongetwijfeld een ontzettend fijn leven bij jullie! 

http://www.hondenpage.com/hondenforum/167569/trilband-bij-dove-honden.php

Vond deze link hier nog terug...

Inmiddels heb ik gemerkt dat er een aantal dingen zijn de Nala wel 'hoort'.

Het dichtslaan van autodeuren en trekkers.

Beiden zorgen voor de nodige trillingen natuurlijk en ze is best van slag als ze het merkt. In huis begint ze als een idioot rondjes te lopen waardoor Zoë ook denkt dat er iets aan de hand is.

En trekkers is de bang voor. Zodra ze die voelt neemt ze de benen. Nu kom ik die vaak genoeg tegen dus genoeg ruimte om te trainen.

Ze is soms zo in haar eigen border collie fixeer wereldje dat het best lastig is contact met haar te krijgen. De kunst is te voorkomen dat ze gaat fixeren, omdat ik haar aandacht niet kan krijgen met mijn stem.

Helaas gaat ze Zoë ook fixeren. 

Die loopt vrijwel altijd los. Voor me uit en weer naar me toe enzovoorts. Elke keer als ze naar me toe loopt gaat Nala plat op de grond en is het gedaan met elk contact tot Zoë bij me is en ze helemaal uit haar plaat gaat.

Van lieverlee heb ik Zoë het commando 'doorlopen' maar aangeleerd zodat ze niet meer op me af loopt. Het helpt wel iets, zodra Zoë doorloopt is de fixatie doorbroken, maarja....

Dat zijn de momenten dat het lastig is te trainen. Soms tik ik gewoon op haar achterste. In andere situaties werkt dit wel, dan draait ze zich braaf om, kijkt me aan en scoort een snoepje. 

Zoë gaat nu eerst bevallen, daarna trekken we de kaas wel weer uit de kast, eens kijken of die geur haar misschien wel kan afleiden.

Het tijdelijke leven op de boerderij is dolle pret, zie hier het resultaat:

Fijn dat je die uitdaging aanging :-)  En jullie zullen het zeker wel goed doen.  Je vindt zelf vanalle truukjes en ik las hier in het topic al heel wat tips.  Fijn als je die ook nog krijgt van baasjes die ervaringsdeskundige zijn :-)

Wat het "vertrouwen" opbouwen (of zelfs behouden) betreft kan ik misschien wel dit zeggen :

Wij hebben 2 oudere poezen (16 jaar) waarvan eentje doof geworden is, de andere hoort nog heel goed.

Als ik voer of lekkers voor hen heb ga ik ook regelmatig eerst de "dove" poes wakker maken.  Anders zou het andere katje steeds als eerste paraat zijn en wie weet begrijpt de dove dan niet waarom zij altijd als laatste aankomt. 

Heel veel succes en geluk gewenst samen!

" Het elke keer belonen als ze me aankijkt doe ik veel, niet altijd meer want dan zou er een zakje aan snoepjes per dag doorheen gaan. 
Ik beloon haar altijd als ze uit haarzelf naar me toekomt en voor me gaat zitten buiten. Ook als ze met veel moeite haar aandacht verlegd van een vogel naar mij beloon ik haar uitbundig.
Binnen doet ze dit om de haverklap al, daar heeft ze alleen maar aandacht voor mij. Ik zou mijn benen nog eens over haar breken.
Ze heeft oog genoeg voor me, maar ook voor haar omgeving.
Kans is dat dit met de tijd minder gaat worden, als alles wat normaler is geworden.
Gisteren op de puppycursus zei de trainster ook al; vergeet niet dat je haar nog maar nog 10 dagen hebt.
Doe je haar los om tussen de honden door naar mij toe te rennen dan doet ze dat probleemloos en vol enthousiasme.
 
Alleen ja, spelen met andere honden is óók leuk. 
Ik rijd voor een hondenuitlaatservice en heb daar wel mooi de kans met haar te trainen in een groepje honden waar ze gewoon bij loopt.
Alleen mijn snoepjes zijn niet bijzonder genoeg.
Ik moet iets hebben wat sterker ruikt en smaakt. Kaas of worst zal het wel weer worden...
 
Trillingen werken tot nu toe niet heel erg bij haar. Ondanks dat ik een houten vloer heb reageert ze er niet erg op. Bewegingen vangt ze wel goed op. Als een echte border collie doet ze echt veel met haar ogen.
Ze ziet zichzelf ook overal in. In de deur van mijn oven, de tv, het glas van de voordeur. Ik heb nog nooit een hond gehad die dit zo erg had. Nou ja, ze herkent zichzelf niet natuurlijk, maar ziet dan een andere hond. Alleen zou ze normaal daar op af springen op mee te spelen, nu gaat ze er naar op zoek, grappig om te zien.
 
Een kennis van me is gedragsdeskundige en zei me als belangrijkste dat ik het drijfgedrag en fixeren zoveel mogelijk uit de weg moest gaan bij een pup. Iets wat ze niet aan moet leren! Je krijgt het er nooit meer uit!
Maar ja, dat is ook zoiets; makkelijker gezegd dan gedaan. 
Het waait nu eenmaal af en toe, en ik kan moeilijk eerst alle vogels wegjagen voor ik naar buiten ga, of de wijk afzetten en alle mensen binnenhouden.
 
Leuke niet praktische tips hebben mensen soms .
 
Er schijnt een trilband te zijn voor dove honden. Dan kun je ze leren terug te komen als je de band laat trillen. Je kan ze zelfs leren met een bepaald soort trilling een bepaald commando uit te voeren.
Op zich interessant, alleen dan hebben ze zo'n kastje om hun nek, dat staat me wat tegen. Het is onschuldig, maar toch...
  "

Zoë en Nala

 Tot nu toe gebruiken wij geen trilband, het staat mij ook tegen.  Ik wil dat Nahla naar me luistert zonder hulpmiddelen.

Meestal lukt dat wel, enkel zoals je zegt : spelen met andere honden... ik heb wel een gebaar dat "stop waar je mee bezig bent" wil zeggen, maar af en toe doet ze of ze me niet ziet .

Ik beloon wél nog altijd, zeker op wandeling, elke keer als ze naar me kijkt, doe ik teken en beloon ik.  Ik wil dat ze de gewoonte heeft om dikwijls naar mij te zoeken, zodat ik haar op tijd kan terugroepen als er andere mensen moesten aankomen, of als ze moet aangelijnd worden.

Nahla loopt op wandeling bijna zo veel los als al de "normale" honden, ik moet haar wel iets eerder roepen voor het geval ze net niet kijkt.  Ze heeft ook de gewoonte als ze vooraan in de groep is en ik achteraan van gewoon door de groep te lopen en iedereen aan te kijken tot ze me gevonden heeft.

Nahla reageert ook heel snel op een knipperend licht, dat hebben we geoefend voor 's avonds.  Dit gaat veel beter omdat ze dan met haar rug naar ons toe kan staan, ze ziet het en komt aanlopen.

Trillingen om haar aandacht te trekken (op de grond stampen of zo), werken hier ook niet.  Ze wordt wel wakker als ik thuiskom van de deur die opengaat, maar verder gaat het niet.  Weet ook niet of ze van de trilling van de deur wakker wordt of een luchtverplaatsing...

Thuis probeer ik haar aandacht zo veel mogelijk te vangen met een teken en dan lopen we samen naar de koekjestrommel.  Zodat dat teken er echt ingebakken zit.

Al bij al, ondervind ik steeds minder problemen en heeft ze een normaal leven, wat ik super vindt.

Oh, ben ik nog vergeten te zeggen : op wandeling tik ik haar altijd even aan als we haar passeren, zodat ze weet welke richting we uit zijn.  Als ze dan uitgesnuffeld is, draait ze zich altijd onmiddellijk naar de juiste kant en zal ze niet gaan zoeken.  Ze weet dat ik haar voorbij ben en dus voor haar loop.

Ik heb wel de indruk dat ze veel slimmer zijn dan andere honden, dat ze meer op hun neus afgaan en snel iets door hebben, wat ik ook leuk vind

Ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn beslissing! 

De toekomst van Nala is onzeker.

Vannacht heeft ze epileptische aanvallen gekregen en die zijn vanmorgen pas gestopt na het toedienen van medicatie.

In eerste instantie dacht ik dat ze eruit moest, ze plaste braaf, maar haar onrust hield niet op. Ze verbouwde haar bench, piepte en blafte af en toe.

Ik begreep niet wat nu het probleem was.

Na weer even kijken zag ik haar happen naar een vlieg, dus ik dacht dat er een vlieg in haar bench zat die haar lastig viel, dus ik haalde haar eruit, maar ze bleef ik het wilde weg om haar heen happen.

Vreemd...

Toen viel het kwartje, en kwam meteen het verdriet eigenlijk.

De dierenarts bevestigde het vanmorgen.

Het is een ernstige vorm van epilepsie. Extreme onrust, happen naar niks. De oorzaak bij een pup van 5 maand kan zo divers zijn dat hij eerlijk zei er wel onderzoek naar te willen doen, maar de uitkomst een levenslange behandeling met nare bijwerkingen zou zijn, of een aangeboren hersenaandoening, gewoon niet te genezen.

Border collies en epilepsie...

We hebben er goed over gepraat gelukkig, we kennen elkaar al lang. Wat doen we? Wat is wijs voor een levenslustige pup?

We hebben de aanval met de standaard medicatie doorbroken, Nala slaapt nu al vanaf 9 uur.

Er is een kleine kans dat het niet terugkomt, we proberen 10 dagen medicatie en stoppen dan, en wachten af.

Maar de kans is klein... 

Waarschijnlijk moet ik afscheid van haar nemen. 

Sterkte, ik hoop mee op goed nieuws.

Ach wat sneu. Nala is nog maar zo kort bij jullie en je had goede voornemens om haar vertrouwen te geven ondanks de doofheid.

Deze zware epilepsie aanval heeft heel veel van de krachten van Nala gevraagd.

Het fly catching is mij bekend van de neurologische aandoeningen van de Cavalier http://cavalierhealth.org/flycatchers.htm

Ik hoop dat Nala hier bovenop komt en hopelijk zonder blijvende schade.

Jeetje wat een vreselijke update

Hier zelf 2 blauwtjes rondlopen dus ik ken het drama van de double merles maar al te goed. Ongelofelijk dat dat ook bij ons nog steeds gebeurd. Gelukkig niet zoveel als in Amerika, maar toch nog teveel. Ik heb zelfs ooit een double merle sheltie gezien zonder ogen, vreselijk gezicht  (op de kampioensclubmatch van de Collieclub nog wel!!). De fokker van Nala moet zich echt heel diep schamen! En dan de epilepsie er nog bovenop, pfff... Zo'n jonge pup met al zulke epilepsie, dat ziet er niet goed uit, echt vreselijk voor je, en voor Nala natuurlijk, die arme lieverd. Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd, zeker als er nog een hele zware beslissing aan zit te komen  *knuffel*