Doof opgroeien

Heftig, heel veel sterkte voor julie en voor Nala ook natuurlijk.

Ergens hoop ik natuurlijk dat het vanaf nu rustig blijft, aan de andere kant als het mis is qua epilepsie hetzij hersenbeschadiging kun je het maar beter snel weten denk ik zowel in het belang van Nala als jullie zelf.

Heel veel sterkte. *digitale knuffel*

Dank voor jullie lieve reacties.

Enerzijds zou je wel van alles willen doen en proberen en hopen dat iets aanslaat.

Aan de andere kant moet je reëel blijven en aan Nala denken.

Het is een bekende neurologische aandoening inderdaad, een psychomotorische vorm van epilepsie de vaak in clusters voorkomen die niet vanzelf stoppen.

Het is misschien minder erg om te zien als bij honden die stuiptrekkend op de grond vallen, maar door de langdurigheid ervan des te uitputtender.

Ze lijkt er nu uit te zijn, maar er is me echt aangeraden wel de medicatie voort te zetten omdat de kans is dat ze er anders zo weer in raakt.

Ja, ik was vast van plan haar een goede toekomst te geven. Ze is werkelijk een schat, zo lief en sociaal ondank haar doofheid. 

Ze is overigens geen double merle, maar een foutje uit een gewoon nest. Maar wel wit, en doof en toch zwakker daardoor denk ik.

Helaas kan ik de fokker niet meer achterhalen, de eigenaren waar ik haar van overgenomen heb weten niet eens haar naam meer... Ook een beetje vreemd ja.....

We wachten af. Ik hoop op een wondertje, maar ik vrees het ergste...

Ach, wat erg, ze is zo leuk.  Ik hoop dat de medicatie aanslaat...

Veel sterkte voor jou en Nala.

Ondertussen is Nala nog steeds aan het opgroeien natuurlijk. Hoe het verder gaat met haar vliegjes vangen is te volgen in een ander topic.

Eigenlijk doet ze het super, ze is zo'n leuke hond!

Gaandeweg merk ik soms niet eens meer dat ze doof is, of ben ik er al aan gewend ofzo, ik weet het niet.

Het enige is dat ik haar echt niet los doe langs de weg, maar hier op het terrein kan ze prima los, en ja, natuurlijk is daar wel eens de frustratie dat ik haar niet bij me kan roepen als ze besluit de moddersloot in te springen.

Maar omdat ik weet dat roepen geen zin heeft geeft het ergens ook wel rust. Ik kan alleen maar afwachten. Ik kan me heel druk gaan maken maar dat helpt totaal niet hahaha.

Ze komt wel weer bij me. Ja, niet wit meer maar zwart. En dan moet ze onder de tuinslang. Houdt ze niet zo van... Pech voor haar!

Haar oog-lichaamscoördinatie is bijzonder slecht. Ik heb eigenlijk geen idee of dat normaal is voor een pup. Als ik iets voor haar in de lucht gooi of weg gooi kijkt ze er heel even naar, om mij vervolgens dom aan te kijken van; ja, en nu?

Ze heeft geen idee dat het verdwenen is of dat ze ergens achteraan moet.

Snoepjes vangen is geen optie, ze stuiteren stom op haar neus en vallen dan op de grond.

Ik oefen nu met een balletje en heel langzaam lijkt het kwartje te vallen, zij het wel heel traag. Als ik de bal heel langzaam en dichtbij haar neer gooi volgt ze de beweging met haar ogen.

Een frisbee heeft totaal geen nut. Die gooi ik weg en ze blijft me aankijken. Vervolgens gebeurd er niks, loopt ze weg, komt de frisbee tegen in het gras en je ziet haar bijna denken; hey, dat is leuk, daar ligt iets leuks!

Misschien heeft dat ook wel te maken met haar epilepsie, want ze ziet prima. Ze ziet dingen veel eerder dan ik ze zie!

Gaandeweg heb ik haar blijkbaar zacht leren blaffen. Omdat ze doof is hoort ze haar eigen blaf niet goed. En die was zo hard en schel dat menigeen zich een hoedje schrok. Maar een korte blaf was ook haar manier om iets kenbaar te maken. Een speeltje dat buiten bereik was geraakt, of ze moest nodig plassen.

Allemaal prima, maar dat geluid!

En opeens hoorde ik zo'n vaag geluid, bleek het Nala te zijn die blafte, alleen dan op een schorre manier.

Nou, dat hoef je maar een paar keer goed te belonen en nu weet ze het al.

Soms gaat het in alle opwinding mis en schrikken we ons een ongeluk (bijna letterlijk soms), maar meestal is ze heel netjes nu.

Ze wordt nog wel een dame....

Je zegt eerder dat ze trillingen wel "hoort", zijn er geen apparaatjes die jij kan vasthouden die trillen? Misschien dat dat een mogelijkheid zou zijn voor het 'aandacht vragen'. Ik vind het echt super dat het steeds beter gaat!

Ik heb ook deze facebookpagina gezien: https://www.facebook.com/hoetrainjeeendovehond 

Misschien dat je daar ook iets aan hebt? 

Succes!

Misschien beginnen met een bal heel rustig rollen.

Of een bal met een lampje erin zodat t meer aandacht vraagt.

Misschien dat haar informatie verwerking vertraagt is.

En er zijn natuurlijk honden die niet zo veel hebben met gooien en zo. Ons vorige Berner bijvoorbeeld had zo iets van ja bekijk het even.

Sadi vind het wel leuk (al zal ze het echt niet terug brengen) en als je t met wat lekkers probeert komt ze zonder speeltje naar je toe om t lekkers te willen halen want dat is weer veel leuker als het speeltje.

(edit: Sadi is niet doof overigens)

Heb ook geen idee of dove honden spel anders ervaren eigenlijk.

Normaal moedig je een pup aan met enthousiast geluid, dat gaat bij Nala niet.

 Hoe gaat het nu met Nala? 

Dat van die blaf, dat herken ik , wij krijgen hier dikwijls een hartverzakking van Nahla's blaf!  Ook iets weggooien, is hier niet echt een succes.

Nahla houdt van trekspelletjes, en dat doet ze in stilte, terwijl de anderen altijd grommen onder het trekken.

Ik ben nog steeds aan het stoeien met Nala, ook in combinatie met haar epilepsie.

Momenteel heb ik sterk het vermoeden dat het deels ook getriggerd wordt door oververmoeidheid/te weinig rust.

Dus besloot ik meer rustmomenten in te plannen voor haar. In haar bench met deken erover. Omdat ze zo gericht is op haar ogen leek me dat een optie. Met een bal met snoepjes erin.

Op zich ligt ze graag in de bench met wat hulp. Het is me opgevallen dat ze uiteindelijk wel graag in een mand oid ligt, maar daar de rust niet voor vindt/neemt.

Ze slaapt dat een paar uurtjes in de bench.

Maar ik was niet helemaal tevreden. Een poosje weer los in de ruimte en ze vloog als een idioot rond vliegjes te happen.

Moe kon ze niet echt meer zijn.

Ondertussen begon ik zelf wat moe te worden van haar continue gedrentel achter mij aan. Omdat ik wel een beetje ben gaan vermoeden dat ze het niet makkelijk heeft gehad de eerste pupmaanden heb ik haar laten begaan.

Tot nu besloot ik. Ik zou haar wel eens leren in haar mand te blijven liggen.

Hoe leer je dat een dove hond?
Sja, gewoon keer op keer haar terug helpen in de mand, belonen en weer gaan zitten. Keer op keer, keer op keer.

Moge degene met de langste adem winnen!

Nu heb ik dat gelukkig en uiteindelijk gaf ze zich over en volgende me met haar ogen vanuit haar mand.

Meteen merkte ik meer rust in haar lichaam.

Ik hoop hiermee iets te bereiken. Dat ze die rust meer vasthoud en niet steeds moet opstaan en achter me aan moet.

Na 4 ballen zoek gemaakt te hebben oefen ik nu met stokken. Daar rent ze nu redelijk achteraan. De hond van mijn moeder komt regelmatig langs en daar speelt ze heel leuk mee.

Ze is een geweldig speelse hond, ook als ze mee gaat met de uitlaatservice doet ze dat zo leuk.

Misschien zijn er mensen met ontspanningstips/oefeningen voor je hond.

Misschien open ik wel een nieuw topic of vind ik een oude.

De gedragsdeskundige van de hondenclub heeft haar bestudeerd en vond ook vooral dat ze te heftig reageert op prikkels. Ze kan een hersenafwijking hebben waardoor ze doof is en die epileptiforme aanvallen heeft en prikkels moeilijker kan verwerken. Iets dat steeds aannemelijker wordt.

Dat gaat inhouden dat ik meer rust in haar leventje, in haar lichaam en haar kopje moet gaan krijgen.

We geven het nog niet zomaar op!

 Ja, heeft zij ook dat boek geschreven over het trainen van een dove hond? Die zag ik ergens voorbij komen.

Zelf iets vasthouden wat trilt werkt niet ben ik bang. Of het moet zo hard trillen dat ik zelf uit mijn schoenen tril. Dan kom ik toch weer op die halsband.

Zover is het nog niet, Nala heeft nog veel meer andere dingen te leren voor ik aan iets dergelijk kan denken :)

Heb je deze site al gevonden? http://hondenuniversiteit.nl/een-dove-hond-trainen/

Je kunt op deze site ook het boek downloaden.

Wauw, wat fantastisch dat je dit doet zeg! Echt mooi om te lezen. Heb net alles even nagelezen omdat ik hier nieuw ben, maar vind je echt een fantastisch mens. Nala heeft erg veel geluk!

Wat is het topic over Nala's epeleptie? Zou deze ook graag volgen!

http://www.hondenpage.com/hondenforum/200806/fly-catching-syndrome.php

Bedankt Loesje 

Ben nu Nala consequent aan het trainen terug te keren naar haar plek en tot nu toe blijven heftige aanvallen uit. 

Als ze uit haarzelf terugkeert naar haar plek krijgt ze hele lekkere worst.

Ik heb niet de illusie dat dit DE oplossing is, maar enige zelfbeheersing aanleren lijkt wel wat te helpen...

Oh, super! Die had ik nog niet gezien!

Ik ben nogal erg van zelf het wiel uitvinden. Beetje jammer soms want er waren mensen voor mij met dove honden 

Hallo zijn er meer mensen met ervaring van epilepsie bij bordercollie 

 Misschien kun je beter even een nieuw topic aanmaken  specifiek met borders weet ik niet, maar sowieso zijn er op het forum mensen die ervaring hebben met epileptische honden. 

Hoi Zoë,

Kan je niet proberen Nala meer met haar neus te laten werken?  Veel honden "vergeten" soms te snuffelen en kijken meer, bij haar kan dit met haar doofheid te maken hebben (rondkijken waar iedereen is).

Probeer eens zoekspelletjes zodat ze moet snuffelen om haar snoepje/speeltje te vinden.  Maak haar duidelijk dat ze op haar neus moet voortgaan.

Dat kan vermoeiend werken voor een hond, waardoor ze meer behoefte kan hebben om te rusten én het heeft het voordeel dat haar ogen minder heen en weer moeten gaan.  Bij epilepsie kunnen snelle beelden tot een aanval leiden.

Mijn Nahla wordt in augustus twee jaar en gebruikt haar neus erg veel, ook bv. als ik de kamer binnenkom en ze slaapt, wordt ze wakker als ik een sigaret aansteek bv. (ja, ik weet het ongezond).  Ik zie soms ook als één van de anderen haar voorbijgaan dat haar neusvleugeltjes trillen (ik denk dat ze dan weet wie er passeert).

Ik heb de gewoonte om op wandeling, als ik haar passeer, even een tikje op haar rug te geven, zodat ze weet dat ik haar voorbij ben.  Nu merk ik de laatste tijd op dat ze, als ze bv. een weide of bosje is ingegaan (waar ze heen en weer heeft gerend) en ze komt eruit, even haar neus omhoog houdt en snuffelt en dan mijn richting uitkomt.  Ik denk dat ze dus snuffelt om uit te zoeken waar ik ben.

Misschien een idee?

Succes met jouw Nala