Interessante aflevering.. (ik heb weer wat bijgeleerd..)
Nu ging het hier alleen over de Duitse herder. Dus ik ben wel erg benieuwd hoe het zit met andere rassen. Zo denken wij erover om in de toekomst een Oud duitse herder te kopen. Nu weer meer stof tot nadenken en researchen gekregen door de uitzending.
Ga het even terug kijken
Er bestaan nog best wat gezonde duitse herders hoor. Je moet goed naar een goede fokker kijken die zijn honden goed getest hebben.
En kijk naar de rug van de honden of ze recht zijn.
Hetgeen wat me het meeste bij is gebleven van dit filmpje is dat er in het contract voor de herder staat: Gebrekkig product. M.a.w. we weten dat de kans groot is dat je een zieke hond koopt. Zo zwart wit zal het niet zijn maar zo komt het wel over.
Ja daar schok ik eigenlijk ook wel van. Om als fokker niet te hoeven betalen als er een gebrek aan het licht komt. En dat de kans bestaat dat de hond een gebrek kan hebben.
Zo kwam het op mijn over.
Ook honden met een rechte rug kunnen last hebben van DM of andere ziekten.
Ik vind het maar raar dat de vereniging alleen maar heup en elleboog verplicht stelt. Met andere woorden, als een fokker fokt 'volgens de regels van de vereniging' dan stelt dat helemaal niks voor.
En inderdaad wat Eline zegt, 'de Duitse herder is een gebrekkig product'. Wow. Ik vind het nogal wat om dat zo in het contract te zetten. Het is alsof je bij voorbaat al erkent dat je pups waarschijnlijk niet gezond zullen zijn. Er is echt zoveel mis met dit. Alsof in het contract zetten dat je waarschijnlijk zieke pups verkoopt, je ontslaat van de plicht om zo goed mogelijk je best te doen om gezonde honden op de wereld te zetten.
Wat mij vooral schokte was die dna testen zoveel duidelijkheid geven. Als goede fokker zou je toch juist willen dat je ras zo gezond mogelijk blijft? Ik kan het in dat opzicht gewoon niet begrijpen dat het niet verplicht gesteld wordt om die testen te doen.. Dat je dat als fokker niet toejuicht!
Topfokker of tobfokker?
Je komt er pas achter of je met een goede fokker te maken hebt als je onverhoopt ontdekt dat de (Duitse herder-) pup die je bij hem/haar hebt gekocht 'problemen' heeft.
Wij hebben meerdere topfokkers zien veranderen in tobfokkers.
Reactie: de VDH
maandag 20 april 2015
Naar aanleiding van onze uitzending op 20 april 2015 over het nut van DNA-testen tegen erfelijke ziektes bij rashonden, heeft de VDH, de Vereniging van Fokkers en Liefhebbers van Duitse Herdershonden, de onderstaande reactie gegeven.
'De VDH hecht er aan te verklaren dat met het geven van de antwoorden op de gestelde vragen, haar intentie slechts dan duidelijk kan worden indien de teksten onverkort worden weergegeven. Slechts dan kan inzicht verkregen worden in de wijze waarop de rasvereniging omgaat met genetische aandoeningen.'
De DNA-testen die beschikbaar zijn voor het opsporen van DM en dwerggroei, zijn niet verplicht gesteld in het fokreglement. Waarom niet?
'Gezien de verregaande globalisering van de hondenfokkerij in het algemeen en die van de Duitse Herder in het bijzonder (nog altijd één van de populairste hondenrassen ter wereld) wordt door de VDH zoveel mogelijk aansluiting (voor zover nationale wetgeving dat toelaat) gezocht bij het fokbeleid zoals dit door het moederland bepaald wordt. Dit maakt het mogelijk om fokdieren internationaal in te zetten en de populatie zo breed mogelijk te houden.
In het fokreglement wordt voor de Duitse Herder een afweging gemaakt qua selectie eisen. Hierbij wordt een balans gezocht tussen gedrag, gezondheid en exterieur. De eisen die aan fokdieren gesteld worden behoren tot de zwaarste van alle rassen.
Fokdieren dienen de Fok Geschiktheid Keuring (FGK) te doorstaan. Deze keuring is een rasspecifiek onderdeel van het nu goedgekeurde VFR (Verenigings Fok Reglement). Tijdens de FGK wordt de hond beoordeeld door een speciaal opgeleide FGK-keurmeester. Om deel te mogen nemen dienen de honden:
Het certificaat Verkeer Zekere Hond te behalen. Een karaktertest waarbij de hond stabiel en sociaal gedrag moet tonen in alledaagse situaties.
Het certificaat IPO1 (Internationale Prüfungs Ordnung) te behalen. Een werkcertificaat waarbij de oorspronkelijke werkaanleg op internationale punten beoordeeld wordt.
De Uithoudingsvermogen proef te volbrengen. Honden moeten 20 kilometer naast de fiets lopen met minimaal 12 km/h.
Tenminste de kwalificatie ‘goed’ behalen op een exterieur keuring. Door niet alleen ‘uitmuntende’ of ‘zeer goede’ honden toe te laten tot de fokkerij wordt voorkomen dat er alleen aandacht is voor het beste exterieur.
Gunstige HD- en ED- uitslag
Bovenstaande selectie-eisen zijn een afweging geweest. Bij ieder levend wezen zijn genetisch enkele tientallen aandoeningen verankerd. Hierdoor is het onmogelijk om op alle mogelijke aandoeningen te selecteren. Dit zou de breedte van de populatie ernstig schaden.
Het fokbeleid van de Duitser Herder is conform het advies van het Expertisecentrum Genetica van de Faculteit van Diergeneeskunde, er op gericht om enerzijds een brede fokbasis te behouden en anderzijds de aandoeningen die het meest voorkomen te reduceren of daar waar mogelijk uit te sluiten.
Ten aanzien van DM en dwerggroei is nog veel onduidelijkheid. Zo is de incidentie niet duidelijk. Wij zijn ervan op de hoogte dat in sommige landen onderzoeken zijn gepubliceerd die schrijven over enorm hoge percentages dragers en lijders. De basis en betrouwbaarheid van die onderzoeken is echter twijfelachtig. Ook herkennen wij zulke cijfers niet voor de Nederlandse populatie.
DM is een complexe aandoening waarvan de genetische basis per ras lijkt te verschillen. Dit maakt dat een universele DM test niet (altijd) valide blijkt. Honden die via een DNA test positief testen en dus lijder zouden moeten zijn, blijken tot op hoge leeftijd klinisch geen verschijnselen te hebben. Dit blijkt bij slechts 5,6 % het geval te zijn. Ook het omgekeerde komt voor. Honden die klinische verschijnselen hebben van DM blijken door middel van de DNA test vrij te zijn van de afwijking.
Het moge duidelijk zijn dat een dergelijke test nog onvoldoende grond is om honden uit te sluiten voor de fokkerij. Vanzelfsprekend mag met honden die lijden niet gefokt worden. Dit is ook in het kynologisch reglement vastgelegd.
Het huidige incidentieonderzoek bij alle rashonden in Nederland welke verricht wordt door 75 % van de 1e lijns-dierenartsenpraktijken moet meer duidelijkheid brengen in de frequenties van de verschillende aandoeningen. Daarnaast loopt momenteel in Duitsland synchroon met een uitgebreid incidentieonderzoek naar skeletafwijkingen bij de Duitse Herdershond ook een onderzoek naar het voorkomen van DM. Ook naar de uitslagen hiervan wordt uitgekeken.
Tussentijds laten doen van onderzoek wordt aanbevolen daar er dan ook meer statistische gegevens beschikbaar komen.
Het voortschrijdend inzicht kan op termijn gaan zorgen voor een aanpassing van het VFR.'
De VDH beveelt dergelijke testen wel aan, hoe communiceert de vereniging dit aan de leden?
'De VDH doet dit in het VFR welke tot stand is gekomen door de normen voor de reeds decennia geldende fokgeschiktheidskeuring bij de Duitse Herdershond te implementeren in het format VFR wat de Raad van Beheer voor alle rashonden heeft opgesteld. De fokgeschiktheidskeuring is altijd zoveel mogelijk volgend geweest aan de FGK in het moederland van het ras, Duitsland. Hierbij geldt dan ook wederzijdse erkenning. Het huidige VFR is vastgesteld door voorlegging aan de afdelingen die dit weer hebben gecommuniceerd met hun achterban. De hieruit voortgekomen aanbevelingen zijn verwerkt en aldus is het reglement goedgekeurd in de Algemene Vergadering en ter accreditatie voorgelegd aan de Raad van Beheer. Datum inwerkingtreding 1 juli en dientengevolge nu gepubliceerd op de website.'
Volgens stichting Dier&Recht blijkt uit Amerikaans onderzoek dat 50% tot 65% van de Duitse Herders last heeft van DM. Zijn dit cijfers die jullie herkennen?
'Bedoeld hiermee wordt dat het gen voor het mogelijk maken van de incidentie van de aandoening in dat percentage bij dat onderzoek voorkomt. Omdat niet bekend is wat de statistische verantwoording van het cijfermateriaal is, wat de ad-random kwaliteit is en over welke tijdspanne het onderzoek zich uitstrekt, is het nuttiger om recent materiaal te verkrijgen wat ook betrekking heeft op de populatie in deze regio. De Duitse Herdershond in Amerika heeft zich in de loop der jaren behoorlijk afwijkend ontwikkeld.
Reuen met een “bijzondere waarde voor de fokkerij” mogen tot maximaal 90 dekkingen per jaar doen. In tegenstelling tot andere reuen, die mogen maximaal 90 dekkingen in hun héle leven doen? Zorgt dit niet voor een versmalling van de genenpool?
Dit aantal dekkingen lijkt inderdaad hoog, het dient echter wel in de context geplaatst te worden. Deze getallen zijn gebaseerd op de duitse normen en door de VDH overgenomen.
Omdat de VDH als WUSV-lid (Internationale DH-Verenigingen) haar fokgeschiktheidskeuringen erkend weet door diverse andere landen en ook de keuringen van die landen zelf erkent, wordt wederzijds beschikt over een groot aantal fokdieren. Met bijzondere waarde voor de fokkerij wordt bedoeld de honden die met goed gevolg door die keuring zijn gekomen. Gezien de grootte van de populatie gaat het hier om vele fokdieren. Alleen al in Duitsland zijn in 2014 11.000 pups geboren en werden 2700 honden aangekeurd. In Nederland zijn de getallen 674 en 100 st. In feite is dit één grote populatie daar in de meeste gevallen gebruik gemaakt wordt van de buitenlandse reuen. Het principe is om de honden met de beste nakomelingen (en daar horen ook de gezondheidsaspecten bij) het meest voor de fokkerij te gebruiken . Per maand vinden in Duitsland 220 dekkingen plaats, per jaar zijn er ongeveer 135 verschillende reuen die méér dan 30 dekkingen verrichten. (Maximum voor het eigen land is 60 en 30 voor het buitenland).
Een prachtige maatstaf hiervoor wordt gekregen op de jaarlijkse Bundessiegerzuchtschau in Duitsland waar alleen al in de Gebruikshondenklasse reuen méér dan 200 honden staan ingeschreven. Zij zijn allemaal gekeurd op fokgeschiktheid en de keuring geschiedt heel opmerkelijk: voor de uiteindelijke waardering wordt meegewogen de kwalificaties van de nakomelingen, inclusief de resultaten van HD en ED-onderzoek. Om juist de genenpool breed te houden (tegengaan popular-sire-effect ! ) wordt de groep van allerbesten niet op kwaliteitsvolgorde gezet maar krijgen een speciaal predicaat: V-Auslese. Zo is er dus géén echte winnaar. Te denken valt jaarlijks aan een 15-tal dieren die dit krijgen. Natuurlijk zijn deze als dekreu gewenst maar door de grote hoeveelheid vindt er een spreiding plaats van de fokinzet. Het jaar erop worden de nakomelingen weer getoetst en vinden bijstellingen plaats. Zo is dit een dynamisch systeem dat gebruik maakt van alle, ter beschikking staande , uitstekende fokdieren. Op deze manier blijft een groot fokbestand steeds beschikbaar. Door de ontwikkeling van de WUSV vindt steeds verdere globalisering plaats van de genenpool.
Zou een reu met een “bijzondere waarde voor de fokkerij” niet verplicht getest moeten worden met alle mogelijke dna-testen die er zijn? Wanneer een reu drager is van het DM-gen of het gen voor dwerggroei wordt dit immers ruim in de populatie verspreid.
Als alle honden, goedgekeurd op de fokgeschiktheidskeuring heel veel verplichte screeningsonderzoeken zouden moeten ondergaan zou het beschikbare fokmateriaal drastisch ingeperkt worden. Dan zou een dramatische beperking van de genenpool ontstaan en kunnen er inteeltverschijnselen afbreuk gaan doen aan de kwaliteit van het totale ras. Een onverstandige maatregel. Niet de selectie op alle genetische aandoeningen leidt tot verbetering maar wel de selectie op de meest voorkomende aandoeningen.'
In het koopcontract dat de VDH aan zijn leden verstrekt, staat vermeld dat de Duitse Herdershond een 'gebrekkig product' is. Waarom staat dit hier zo expliciet in?
'In het model koopcontract dat de VDH aan haar leden verstrekt staat zeker niet vermeld dat de Duitse Herder een “gebrekkig product is”. In de toelichting staat dit als omschrijving omdat een Duitse Herder een levend wezen is dat, evenals alle andere levende wezens, getroffen kan worden door een lichamelijke aandoening. De fokker, die er alles aan heeft gedaan om de gezondheid van zijn dieren te waarborgen, dient te worden gevrijwaard voor eventuele aanspraken van kopers met te hoge verwachtingen, terwijl kopers op hun beurt gevrijwaard dienen te worden voor fokkers die er niet alles aan hebben gedaan om de gezondheid van hun dieren te waarborgen. Het melding maken van mogelijke problemen dient er dan ook vooral voor om zowel verkoper als koper te wijzen op mogelijke risico’s.
Binnen de VDH gaat extra voorlichting plaatsvinden middels de ontwikkeling van een format met daarin richtlijnen voor de tekst voor een puppy-infoboekje met uitleg wat er door de fokker aan gedaan is om het voorkomen van aandoeningen te bewerkstelligen en wat er aan is gedaan om gezondheid en welzijn van moeder en pups te waarborgen.'
Geven jullie als VDH op deze manier toe dat het niet goed gaat met de gezondheid van de herdershond?
'Integendeel, de VDH verstrekt door middel van de informatie in het VFR, het koopcontract, het info-boekje en het Certificaat van Fokniveau wat bij alle pups verstrekt kan worden, een ruime hoeveelheid informatie waar de kopers recht op hebben. Deze informatie wordt bij alle overige fokkerij-vormen (buiten VFR of zelfs zonder stamboom) in die vorm niet gegeven.'
Hoe gaat de VDH de gezondheid van de Duitse Herder in de toekomst waarborgen?
'Met betrekking tot het ras De Duitse Herdershond vinden er de laatste jaren opmerkelijke en vernieuwende ontwikkelingen plaats die een verfrissende kijk geven op hoe we moeten omgaan met het houden en fokken van honden. Enige voorbeelden:
de fokgeschiktheidskeuringen die het VFR inhoud geven, zullen verder gepromoot worden om deelname hieraan te vergroten.
de resultaten van het wetenschappelijk onderzoek naar genetische aandoeningen zal op de voet gevolgd blijven worden en indien nodig zal door het voortschrijdend inzicht het VFR bijgesteld worden.
de globalisatie van de fokkerij zal verder mogelijk gemaakt worden. Voorbeeld hiervan is al de hantering van de Zuchtwert voor de bestrijding van Heupdysplasie die in Duitsland gebruikt wordt om de gemiddelde heupstatus van de nakomelingen beter te laten uitkomen dan die der ouderdieren. Dankzij deze Zuchtwert is inmiddels progressie geboekt in de bestrijding van HD en er wordt over gedacht om de norm bij te stellen De VDH probeert zo veel mogelijk mee te gaan in dit systeem. Vanaf 2020 zal ook voor de hoogte het systeem van een Zuchtwert in werking komen.
bij de fokadviezen zal nadrukkelijker geadviseerd worden om bij fokpartnerkeuze zoveel mogelijk verwantschap te voorkomen.
het beleid is er niet op gericht om zoveel mogelijk met fokdieren te fokken maar wel om zoveel mogelijk verschillende fokdieren te gebruiken.
gedacht wordt over het faciliteren van de deelname van look-a-likes aan activiteiten van de rasvereniging. Dit geschiedt in Duitsland inmiddels al.
naast de normale keuringen zullen er ook niet-competitieve beoordelingen blijven plaatsvinden gedurende de zogenaamde Liefhebbersdag. Te denken valt dan aan veterinaire beoordelingen, beschouwen van karakter en werkaanleg alsmede het functioneel beschouwen van bouw en gangwerk.
het verruimen van de kennis en vaardigheden van de keurmeesters waarbij de toetsing aan de gebruikswaarde van de Duitse Herdershond leidend zal blijven. Inmiddels is een begin gemaakt met globalisering van de opleiding voor DH-keurmeesters.
verder stimuleren van de toetsingsnormen voor karakterbeoordeling._
blijvend informatie geven aan kader en liefhebbers. Het jaarlijkse Fokkerscongres van de VDH is hier een mooi voorbeeld van.
nastreven van intensieve samenwerking met WUSV-organisaties, met Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland alsmede Expertisecentrum Genetica van de Faculteit van Diergeneeskunde.
kennis en inzichten omtrent gezondheid en welzijn van honden onder de aandacht brengen middels maandblad, website en Nieuwsbrief.'
Dus bij de Duitse herder kiest men er voor om bepaalde erfelijke afwijkingen niet te willen te voorkomen want "zieke" dieren uitsluiten van de fok zou de genenpoel verkleinen en dat zou erfelijke afwijkingen in de hand werken.(Hier heb je dus geen halve bladzijde voor nodig)
Ik heb bij de VDH nog nooit de intentie geproefd om te komen tot een zo goed mogelijk fokresultaat.
Daar begrijp ik niets van want aan een gezonde hond valt veel meer plezier te beleven dan van een ' kneusje'.
Zowel voor het dier, de fokker en de eigenaar van de hond.
Neen, ik lees, wat er gezegd wordt over dwerggroei, dat ze die testen niet betrouwbaar achtten. Zij insinueren (cijfers?) dat dwerggroei een complex gegeven is, dat (nog) niet aantoonbaar te duiden is met een gen. Dat er honden bekend zijn die volgens de test 'genetisch' (volgens de huidige test) dwerg zouden moeten zijn, maar daar uiterlijk althans, geen blijk van geven, en dat er eveneens honden zijn die volgens de test 'genetisch' vrij zijn van dwerggroei, maar dat wél uiterlijk zijn.
Daaruit concluderen zij dat de test niet uitsluitend is, en dus ook niet betrouwbaar genoeg is om te gebruiken als richtlijn in hun fokprogramma.
Of ik moet het heel erg verkeerd begrepen hebben.
[quote=11023]Als alle honden, goedgekeurd op de fokgeschiktheidskeuring heel veel verplichte screeningsonderzoeken zouden moeten ondergaan zou het beschikbare fokmateriaal drastisch ingeperkt worden. Dan zou een dramatische beperking van de genenpool ontstaan en kunnen er inteeltverschijnselen afbreuk gaan doen aan de kwaliteit van het totale ras.[quote=11023]
Dit wordt later alweer tegengesproken:
[quote]gedacht wordt over het faciliteren van de deelname van look-a-likes aan activiteiten van de rasvereniging. Dit geschiedt in Duitsland inmiddels al.[/quote]
Alleen is ergens aan denken niet genoeg als de rashondenwereld te kennen is gegeven dat het 5 voor 12 is en men als reactie daarop met een fairtrade verhaaltje op de proppen is gekomen
Niet fokken met dragers van het gen zou het snel uit de poel laten verdwijnen maar omdat het toch ook nog wel een paar verkoopbare honden oplevert gaan ze gewoon door en lossen ze het op door een clausule op te nemen die ze lijkt te ontslaan van de verantwoordelijkheid
Op zich is dat ook wel waar... Als je een waslijst aan testen doet gaan er veel fokdieren wegvallen wat de genenpool verkleind En daardoor zullen andere gevolgen optreden
quote/Als alle honden, goedgekeurd op de fokgeschiktheidskeuring heel veel verplichte screeningsonderzoeken zouden moeten ondergaan zou het beschikbare fokmateriaal drastisch ingeperkt worden. Dan zou een dramatische beperking van de genenpool ontstaan en kunnen er inteeltverschijnselen afbreuk gaan doen aan de kwaliteit van het totale ras/quote.
Dat staat er niet specifiek over dwerggroei, maar in het algemeen. En ik weet er niet veel van, maar dat klinkt ergens ook wel logisch. Je kan blijven testen tot in het oneindige, je zal nooit alles kunnen uitsluiten en inderdaad, hoe meer je uit sluit, hoe kleiner je genenpoel wordt, wat dan weer inteelt problemen geeft. Dat ze de mogelijkheid van outcross willen overwegen kan op zich positief zijn, maar dan mag ik hopen dat die honden dan ook wel degelijk gescreend worden, je kan evengoed een nog niet bestaande afwijking introduceren...
Ik had het puur over het stuk over de dwerggroei.
Als het inderdaad zo is (ik weet het niet) dat de test niet uitsluitend is, heeft het ook geen zin om die op te nemen in het fokbeleid omdat je dan honden gaat uitsluiten de perfect gezond zijn, en honden wel laat fokken die achteraf blijkbaar toch niet gezond zijn. Een test opnemen in een fokbeleid heeft pas zin als die inderdaad eenduidig is.
Verder lijkt het me dat (als het gaat om een 'dwerg'gen) vooral zaak is om geen twee dragers op elkaar te zetten. Is het wel raadzaam om het 'dwerg' gen volledig weg te fokken? Misschien smijt je dan ook wel een aantal goede dingen de deur uit. Zaak is vooral om geen lijders te fokken, lijkt me. In die zin zou een betrouwbare test wel zinvol zijn.
Maar dat is nu net de stelling, dat die test niet betrouwbaar zou zijn volgens de VDH.
Die testen gaan ook niet perse om dieren uitsluiten voor de fok, maar om weldoordachte keuzes te maken bij combinaties. Dragers kun je prima voor de fok gebruiken, als je ze maar matched met een vrije hond.
Als de testen bestaan, vind ik dat je er gebruik van hoort te maken, zeker als het gaat om nare aandoeningen zoals dwerggroei en DM. Ipv willens en wetens blind fokken.
Wat ik jammer vind is dat die flap dr*l die overal met de neus tussen wil zitten bij dit soort zaken de kosten van 1 test noemt en dus suggereert dat het testen op erfelijke afwijkingen maar 40 euro per hond kost.
Wat hij er niet bij vertelt iscdat dit de kosten per test zijn. Laat je dus je hond op 4 testen testen is dit per hond 40 euro per test. Dan heb je nog niet op ellebogen en heupen getest.
Ook ik ben van mening dat als de testen beschikbaar zijn en veel voorkomen bij dat ras er op getest moet worden.
Maar ben dan wel volledig eerlijk over de prijs van volledig testen.
Dat houdt natuurlijk ool in dat de prijs van een pup omhoog zal gaan.
Maar de DNA afname die nu standaard bij elke pup afgenomen worden hebben met dit verhaal niets te maken op korte termijn.
Daarnaast wordt de 'fairfok' genoemd. Terwijl als ze het document werkelijk gelezen hadden dit een plan is voor de lange termijn en dus tijd nodig heeft.
Jammer dat Radar altijd negatief is en niet verder kijkt dan hun neus lang is. Hun enige doel is zeuren, zeuren en zeurenze moeten zich goed voorbereiden, eerlijk zijn (wat ze nu maar 50% zijn, gedegen onderzoek doen en voor diegene (altijd met zijn hoofd op tv wil) een ander zoeken die wel eerlijk is.
Dus even heel cru, gaan we uit van 75 genetisch bepaalde ziekte en er van uit gaande dat je op elk daar van kan testen, en die kosten telkens maar 40 euro, kom je op 3000 euro, enkel aan testen. Dan heb je nog niet onderzocht op heupen. En ook nog niet gesproken over dekgeld, medische kosten bij de bevalling en naverzorging en voedsel. Om nog maar te zwijgen van de kosten die gemaakt worden om de hond aangekeurd te krijgen.
Of zie ik dat nu verkeerd. (Sorry nogal nieuwsgierig aangelegd.)
Hoeveel extra kosten komen er dan nog gemiddeld bij?
Stichting Gezonde Duitse Herders geeft zelf aan dat DNA getest kan worden op DM en dwerggroei.
Ook staat er op de website: quote Voor een aantal aandoeningen zijn DNA testen ontwikkeld, een zeer betrouwbare manier om erfelijke aandoeningen op te sporen en uit te bannen. unquote
Het is bewezen dat dragers van iets dit niet hoeven te krijgen. Hiermee is een dna profiel niets waard, behalve onderzoek op langer termijn. Ik vind niet dat deze kosten verhaald moeten worden bij fokkers en uiteindelijk kopers.
Praktische onderzoek wel (directe gegevens). Hier gaan meerdere belangen door elkaar lijk mij, of zie ik dat nu verkeerd?
Eigenlijk wel ja. Maar waar zijn die 75 afwijkingen op gebaseerd? Precies op de website van rashondenwijzer. Deze info is niet betrouwbaar.
Er zijn namelijk 1,5 tot 1,8 miljoen honden in NL, daarvan zijn 500.000 daadwerkelijk rashonden met een stamboom. De rashondenwijzer is gebaseerd op alle honden, dus ook de honden die geen stamboom hebben, alle eventuele ziektes en kwaaltjes zijn daar vermeld.
Maar hoeveel van die afwijkingen zijn daadwerkelijk vastgesteld bij de rashonden (met stamboom), dat weten ze dus niet.
Dus eerst zou er gekeken moeten worden welke erfelijke afwijkingen werkelijk binnen een ras voorkomt en waarop getest KAN worden.
Wat er per nest bij komt verschilt natuurlijk per keer.
Stamboom, chip, DNA.
Kosten DA (dit kan hoger zijn om dat er complicaties zijn).
Echo.
Extra entingen (Herpes),.
En zo kan ik nog wel doorgaan, alle socialisatie dingen die ik met mijn puppen doe kosten ook geld (omdat dot meestal op andere locaties is en daar andere mensen bij aanwezig zijn). Maar ook de dingen die ze mee krijgen, info en noem zo maar op.
De kosten om een test te ontwikkelen verrekend (wageningen) gewoon door aan de klant die de uiteindelijke test doet. Wordt een test weinig gedaan zijn de kosten hoger voor de fokker. Worden de testen vaak gebruikt ben je minimaal 40 euro kwijt.
Maar als een fokker op veel moet testen zal ze dit toch doorberekenen in de prijs van de pup.
Daarbij moet ik wel zeggen een DNA test doe je eenmalig verrekend worden over meerdere nesten.
Dank je Veronique.
Wat ik eigenlijk bedoel is dat als drager (dna) niets zegt of je het krijgt welk nut heeft dit dan? In mijn ogen voor de wetenschap zelf. Normaal zou je voor informatie moeten betalen maar nu krijgen ze en info en geld....voor niets.
Een drager heeft het gen bij zich maar heeft er zelf geen last van.
Het zegt dus zeker wel iets, want als je gaat fokken moet je er altijd voor zorgen dat de ander vrij is, anders krijg je pups die lijder zijn en er dus wel last van krijgen.
Daarom is testen juist van belang, zo kan je lijders uitsluiten voor de fok en dragers alleen gebruiken met vrije honden. Om zo dus alleen vrije en dragers te krijgen, maar geen honden die lijder zijn en er dus last van hebben.
Daarnaast gaat alle DNA die nu van de puppen afgenomen worden allemaal naar Wageningen, hiermee kunnen ze weer aan de slag en kunnen ze bekijken welke erfelijke afwijkingen nog meer voor komen bij welke rassen en daar betrouwbare testen voor ontwikkelen. Voor de raad van Beheer is deze DNA nu alleen nog een controle van de afstamming (wat natuurlijk ook belangrijk is), maar Wageningen kan hier weer mee aan de slag, persoonlijk vind ik dat een groot voordeel.
Of een hond drager is van iets, zegt iets over genen die een hond door kan geven aan nageslacht. Een drager zelf is niet ziek, maar wanneer gecombineerd met een drager of lijder kun je wel pups met een aandoening fokken. Een test heeft dus heel veel nut.
...of begreep ik je vraag niet goed?
Natuurlijk moet je het over meerdere nesten zien. Maar niet iedereen fokt elke twee jaar een nest. Misschien wordt maar 2 of drie keer met 1 teef gefokt. Probeer een beetje een inschatting te maken wat een fokker die het goed meent, ongeveer moet investeren. Natuurlijk verschilt dat per nest, en kan je niet alles voorzien.
Ik vind dat het hele verhaal nogal wordt afgedaan als 40 euro en deze hond had niet geboren geworden. Misschien is het zo simpel, maar misschien komt er toch wel wat meer bij kijken.
Bovendien stel ik me de vraag of die DM en dwerggroei echt veelvuldig voorkomen, in die zin: hadden ze kunnen weten dat ze daarop hadden moeten testen, of is het een sporadisch iets? Ze zeggen zelf dat 90 % van de honden die het zouden hebben, nooit de eerste weken overleven. Maar hoeveel kans is er effectief dat een hond het heeft? Denk dat er toch wel een verschil is tussen 1/100 of 1/10000?
Dat blijft dus altijd de vraag, vooral om dat de cijfers gebaseerd zijn op 1,5 tot 1,8 miljoen honden en niet op de 500.000 rashonden.
En hoeveel van die 500.000 zijn Duitse Herders en met hoeveel wordt gefokt en zijn er DNA uitslagen bekend.
Wat ik wel van mening ben is dat als het veelvuldig voorkomt of in die mate ernstig is dat er op getest moet worden, maar daarvoor is niet alleen de fokker maar ook de rasvereniging verantwoordelijk.
Die moet de fokkers goed voorlichten en aangeven dat en wat het probleem is en wat er op korte en lange termijn veranderd dient te worden om het probleem te verhelpen.
Dus wat de rasvereniging zou moeten doen is in kaart brengen welke aangeboren ziektes veelvuldig bij hun honden voorkomen. En op basis daar van eventuele tests verplichten.
Gebeurd dat dan niet?
Precies.
Dit gebeurd bij veel rasverenigingen niet.
Ook bij mijn ras zijn er maar 2 testen verplicht, HD en ogen. De andere 2 testen die ik en een helehoop fokkers ook standaard doen is niet verplicht, maar wordt sterk aangeraden. Daarbij mogen geen lijders gebruikt worden en geen drager op drager, maar dan moet je wel weten dat de hond drager is natuurlijk.
Bij de Duitse Herder is alleen de HD en de ED verplicht, terwijl er bij dat ras meerdere erfelijke aandoeningen voorkomen, maar ze zijn niet verplicht en voor beginnende fokkers misschien niet eens bekend.
Inventariseren en vandaar uit handelen is bij veel rasverenigingen nog een probleem.
Er is nu vanuit de raad van beheer al een standaard fokregelement opgesteld, waar de honden waarmee gefokt wordt aan moeten voldoen, daar staat als verplichte test de testen die via de rasvereniging verplicht gesteld worden.
Ik ken rashonden (met stamboom) waar totaal geen erfelijke testen worden gedaan, omdat ze vinden dat hun ras zo gezond is, maar dat in werkelijkheid niet is.
Daar zal de raad van beheer dus aan de lag moeten om bepaalde testen voor alle rassen verplicht te stellen, zodat ook die rassen getest worden.
De zwarte herder waar in radar sprake van is, is in ieder geval toch wel een 'stamboom' herder, volgens mij is dit hem. Ik vind wel niets terug over de DM bij de fokker van deze hond.
En de andere kennel, waar de 'dwergjes' van komen, test nu alvast wel op zowel DM als op dwerggroei.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?