Radar - Rashonden: de importantie van DNA testen (Duitse Herder)

Dus de fokker van Aecio wist misschien niet eens dat er een kans was op DM omdat de rasvereniging deze ziekte 'verzwijgt'.

In dat geval is de fokker even zeer slachtoffer als de pupkoper. De fokker gaat af op de expertise van de rasvereniging, als die vereniging zijn leden niet wijst mogelijke problemen, hoe kunnen zijn leden dan weten dat het probleem bestaat?

Ik heb sites van beide kennels eens bekeken. Aecio komt van een kennel die sporadisch een nest fokken met het doel echte werkhonden te fokken. Kan me niet voorstellen dat die mensen met opzet een foute combinatie zouden uitzoeken. Beide ouders zijn HD-A een 100% goedgekeurd voor fok.

Ze hadden kunnen testen, maar dan moeten ze nog weten dat de test bestaat en dat ze daar best op testen, en dat lijkt me toch wel de rol van de rasvereniging.

Als ik op jullie af gaat moet ik dus concluderen dat de Duitse Herder nooit meer echt gezond gaat worden. Het is een beetje zoals een huis dat een bouwval is. Je kan gaan proberen zaken te repareren maar als je het èèn los trekt dondert er aan de andere kant weer iets anders uit elkaar

Men had dat duidelijker moeten communiceren bij de lancering van het fairfokplan. Ik denk dat minister Ploumen het dan een stuk minder enthousiast had ontvangen

 Bij jullie wordt er dan tenminste duidelijk gecommuniceerd. Als fokker kunnen jullie dan zelf (buiten de verplichte testen) een plan trekken.

Daar komt het wel op neer.

Maar met het fairfok plan staat ook een heel stuk beschreven over outcross, dus met honden die op het ras lijken, maar geen stamboom hebben. Op zich natuurlijk weer een gunstig punt, zo kan je door nieuw bloed het uiteindelijk toch voor elkaar krijgen om een ras weer gezond te krijgen en ervoor zorgen dat er vele malen minder inteelt in de lijnen voorkomt.

Het plan op zich is echt niet verkeerd, maar wel bedoeld voor de lange termijn.

Als iemand interesse heeft geef me dan een gil dan stuur ik het document op. Dan kan je het zelf lezen.

Ja bij mijn ras is er wel voorlichting, maar ik persoonlijk ben blij met de DNA afnamen zodat er nieuwe testen ontwikkeld kunnen worden voor mijn ras en andere rassen waarvan voorheen te weinig DNA beschikbaar was.

Wie weet komen er wel nieuwe afwijkingen aan het licht, waarvan we nu geen weet hebben maar wel in het ras voorkomen.

Ik ben van mening dat ik liever te veel doe dan te weinig.

Nu is het zaak om via de raad van beheer en alle rasverenigingen de fokkers aan te spreken op het feit wat er gaande is in hun ras en dat er dingen veranderd moeten worden. Dan zullen we grotendeels van de zieke (40% van alle rashonden, best veel)  misschien gezonder kunnen maken.

 Ik trek daar geen kaart in hoor. Ik ben geen fokker, ik ben niet eens in bezit van het ras. Zelf heb ik een kruising. Ik zou geen idee hebben hoe ik het aan moet pakken om een goede rashond uit te zoeken. Wat er dan wordt aangeraden is contact opnemen met de rasvereniging om je te begeleiden.

Wat ik uit dit verhaal onthoud, is dat dat geen garantie biedt op een goed gefokte hond uit goed gescreende ouders. Het is een 'merk' kopen, maar dan zonder garantie. Ik begrijp best dat er niet op alles kan getest worden, ik denk dat een goedgefokte pup dan wel héél duur wordt. Maar die aandoeningen die vrij bekend zijn en die echt gezondheidsproblemen veroorzaken, zou ik wel van verwachten dat er op getest wordt. Probleem is, ik als leek weet niet achter welke tests ik moet vragen en van de rasvereniging kan ik het ook niet te weten komen.

Zelfde voor de liefhebbende fokker. Die wil in alle eerlijkheid 'zijn ras' mee helpen voort te bestaan, en als het even kan bijdragen aan mooie lijnen. Die valt ook terug op de rasvereniging over hoe dat moet aangepakt worden. Als de rasvereniging dan bepaalde problemen negeert of doodzwijgt, hoe weet die fokker dan dat hij daar op had moeten testen?

Op radar wordt gezegd, de test bestaat, ze hadden hem moeten doen. Maar hoe relevant is die test voor een welbepaald ras? Is het niet aan de rasvereniging om fokkers op het juiste spoor te zetten?

Wat ik nog verwarrender vind, onlangs was er in België in het nieuws iets over verplicht DNA onderzoek en een lijst met percentages van mogelijkheid tot afwijkingen per ras. Die lijst is dan weer gebaseerd op inteeltpercentage. Wat er op neer komt dat een wijd verbreid ras als de Duitse Herder veel 'gezonder' zou zijn dan bijvoorbeeld de barbet (om maar iets te zeggen...). Dat beeld lijkt me echter alles behalve te kloppen.

Ik wil maar zeggen, ik als leek, het is moeilijk om door het bos de bomen te zien. In dat opzicht is het goed dat het onder de aandacht komt. Maar tegelijk wordt hier dan weer alle verantwoordelijkheid bij de fokker gelegd, wat me niet fair lijkt met wat ik hier lees. Als radar dit wil aankaarten, moet ze wel de juiste vragen stellen.

Je slaat de spijker op z'n kop. Allereerst dacht ik inderdaad alleen 'maar waarom testen fokkers niet?'. Dan ga je meer en meer nadenken en kom je inderdaad bij: maar als een fokker het niet weet, kan hij er ook niet naar handelen. In dat opzicht is het denk ik goed dat zo'n onderwerp in de openbaarheid is gekomen. Dit maakt het toch bespreekbaar, mensen (ook fokkers denk ik) gaan nadenken, research doen, etc. 

Ik hoop op: action - reaction

De raad van beheer is al bezig. Dit is echter voor de lange termijn.

De verantwoording voor korte termijn is nu aan de desbetreffende rasverenigingen om testen verplicht te stellen en openheid over welke afwijkingen in welke rassen voorkomen en op getest kan worden.

Natuurlijk heeft de fokker ook zijn eigen verantwoordelijkheid, maar dan moet je wel weten wat in jou ras voorkomt. Die info voorzieningen moet toch vanuit de raad of vereniging komen.


Maar wat ik ook vooral belangrijk vind is dat info die de media in gebracht wordt wel juist is en niet gebaseerd op flut onderzoeken vanuit dier en recht.

Interessante materie, mijn grootste vraag is eigenlijk: wat doen ze met bewezen dragers? De ouders bvb van die zwarte herder, zijn toch bewezen dragers van DM, worden zij dan uitgesloten om te fokken met andere bewezen dragers?

Ik weet momenteel eigenlijk alleen maar hoe het zit bij de NVSW, maar daar worden bewezen dragers en directe familie van lijders van bvb ED, epilepsie, en nog een aantal andere aandoeningen al volledig uitgesloten voor de fok. Voor Neuro hebben ze het gen recent gevonden en er wordt nu een beleidsplan uitgewerkt, dus ik ben benieuwd wat daarvan komt

Gebeurt dat uitsluiten van bewezen lijders ook bij andere rassen?

Dat zal wel heel erg van de rasverenigingen afhangen. 

Ik heb alleen gezien dat op de site van de fokkers van Aecio met geen woord gerept wordt over DM, ik heb wel geen nieuwe nestaankondiging gezien.

De fokker van de twee andere honden, de dwergjes, hebben een nieuwe nestaankondiging met ouders die allebei getest zijn op zowel DM als dwerggroei. 

Lijkt me in dit geval dat de individuele fokker met scha en schande heeft geleerd en actie onderneemt.

Besluit:

Uit de uitzending van Radar kunnen meerdere conclusies getrokken worden.

Ten eerste, zijn de aandoeningen waarvan sprake tijdens de uitzending inderdaad dermate relevant en wijdverspreid dat een test is aangewezen?

De taak om dat te onderzoeken en kenbaar te maken ligt bij de rasvereniging die dan op haar beurt haar fokkers en kopers kan informeren.

Ten tweede, hier wordt de fokker voor de leeuwen gegooid.

Ja, als die fokker wist dat dit aandoeningen waren die zijn/haar ras problematisch waren, had die daar op moeten testen. Maar was de fokker wel op de hoogte? Als die dat niet was, kun je hem/haar dan aansprakelijk stellen?

Ten derde, een koper moet er zich van bewust zijn dat hij 'levende materie' koopt. Dat wil zeggen dat er altijd 'fouten' kunnen optreden. Het 'product' is niet feilloos. Kan je ook niet verwachten.

Je mag als koper wél verwachten dat er getest op veel voorkomende ziekten in je ras. Daarom wendt je je naar de rasvereniging om je te begeleiden in je aankoop. Als er nadien toch onverwachte ziektes blijken te spelen in je aankoop, en je fokker heeft de richtlijnen van de rasvereniging gevolgd, dan zou de rasvereniging moeten onderzoeken hoe ernstig en wijdverspreid de aandoening is, zodat ze haar fokkers kan informeren en eventueel haar richtlijnen aanpassen.

Ten vierde, je kan als rasvereniging niet een test in discrediet brengen en tegelijk verwachten dat je fokkers de test toch doen.

Dat is tegelijk warm en koud blazen. Als je gerede twijfel hebt bij een bepaalde test, kaart dat aan en zeg waarom je twijfelt. Stel een duidelijk beleid op in tussentijd, en blijkt dat een verkeerde beslissing, treedt de fokker én de koper dan ook bij en zoek naar een oplossing.