Geen respect voor mij 
Melissa (Gast)
Ik heb dringend hulp nodig, mijn vriend en ik hebben samen een jaar oude husky. Vanaf pup samen opgevoed, puppycursus gedaan. Alles ging goed.. maar de hond is opeens alle respect voor mij kwijt... zelfs toen hij ging puberen deed hij niet zo. Hij eet mijn schoenen op, pakt al het eten af van mij/bord en luisterd niet meer naar NEE. Als ik zeg hem zit, af, blijf... geen reactie.. tenzij ik goed mijn stem verhef. Uitlaten doe ik al niet meer, alleen mijn vriend. De laatste tijd moet ik telkens huilen na een wandeling aangezien hij mij gewoon voorschut zet buiten... zowel buiten als binnen eigenlijk...Hoe wordt ik nu de "Pack Leader" en win ik zijn "respect" terug? Naar vriend luisterd hij perfect..
Nou vergeet je het enige nuttige wat Cesar Milan te vertellen heeft .
JIJ moet ontspannen en je stabiel gaan gedragen
Dan komt het tussen jou en de hond prima in orde.
ps
honden zetten je niet voor gek
mensen schamen zich voor van alles 
1 jaar oud zeg je dan zit hij/zij nog steeds in de pubertijd.
een husky is natuurlijk niet de gehoorzaamste hond!! is een (karaktereigenschap) van dit ras
volg je nog wel de regels op zoals eerst jullie eten, dan de husky, eerst jij door de deur, dan de husky, ook zou ik hem/haar niet op de bank laten.. maar altijd lager laten zitten liggen dan jij zelf .. als het een teef is kan ze tegen de loopsheid aan zitten. dat kan er ook mee te maken hebben. probeer haar aandacht weer te winnen,, door haar lekker te maken doormiddel van een koekje en dan haar te gaan laten zitten.. veel gelukt ermee
Melissa (Gast)
Mag wel op de bank, maar nu dus even niet meer. Ja in principe hebben wij nog dezelfde regels als eerst, maar merk wel dat alles eerst veel strenger was. Vaak dan geef ik hem eten als ik thuis kom en ga dan koken.. dus dan eet hij eerst... maar is altijd al zo geweest. Trekken is inderdaad rechtdoor.
een husky is natuurlijk niet de gehoorzaamste hond!! is een (karaktereigenschap) van dit ras
volg je nog wel de regels op zoals eerst jullie eten, dan de husky, eerst jij door de deur, dan de husky, ook zou ik hem/haar niet op de bank laten.. maar altijd lager laten zitten liggen dan jij zelf .. als het een teef is kan ze tegen de loopsheid aan zitten. dat kan er ook mee te maken hebben. probeer haar aandacht weer te winnen,, door haar lekker te maken door middel van een koekje en dan haar te gaan laten zitten.. veel gelukt ermee "
Dit is niet nodig,dit soort roedelregels zijn verzonnen aan de hand van de Dominantie theorie,dit waren observaties op wolven die in gevangenschap leefden,en daardoor heel ander gedrag lieten zien,dan wolven in het wild.
Kortom je hoeft echt niet heel strak(lichtelijk) overspannen met je hond om te gaan.
Regels in de trant van een hond duidelijkheid geven is goed,maar dat kan allemaal zonder regels die ooit zijn bedacht voor honden..op basis van het van wolven in gevangenschap...komt nog bij dat honden zelf niet in roedels leven,op straat'in het wild'.
Wat een onzin dit helemaal niet karakter eigen aan een husky!
Ik word er zo boos om dat alles maar op karakter gegooid word , alsof een husky en niet op te voeden hond is!!
En als eerste eten , als eerste de deur uit , niet op de bank omdat de hond lager moet zijn .... Bah!! Net zoveel onzin!!
Ts.
Enig idee van wanneer dit ineens is begonnen?
Hoe vaak gaat jullie Hus lopen?
Doe je hersenwerkjes met je hond?
Belangrijk is bij een husky toch vooral consequent zijn en blijven.
Onze Hus zou het écht niet in zijn hoofd halen eten van mijn bord te jatten als ik zit te eten.
Loop ik weg is het een ander verhaal .....
Probeer op alle mogelijke manieren jezelf leuker te maken als wat je Hus tegen komt tijdens een wandeling.
Een husky zal niet zomaar iets voor je doen als deze het nut er niet van inziet.
Het moet lonen om te luisteren.
Dat ze eigenwijs zijn en hun eigen plan trekken is wel een feit.
Wat doet je vriend anders als wat hij doet?
Ga eens samen wandelen om daar achter te komen.
hij zit echt in de pubertijd.. probeer niet gefrustreerd te raken naar de hond toe. al is het moeilijk.. de aanhouder wint echt. en dat moet jij zijn.. dat kan veel geduld vergen.. bij het trekken gewoon stil gaan staan en als hij ontspant verder lopen,, trek hij weer, weer stil gaan staan
Op zich is het niet zo spannend, dat eerst eten. Dat kan prima. Bij het naar buiten gaan laat ik mijn hond wel eerst zitten. Zodat het niet meteen het startblok idee is, zodra de deur open gaat dat ik ook al naar buiten getrokken wordt.
Laat je hond eens werken voor kaas of lekkere worst. Een paar commando's en dan een jackpot wanneer het goed gaat. Dus meerdere stukjes kaas/ worst geven.
Met uitlaten heb ik met onze hond steeds ook commando's gegeven. Lopen, zit, blijf etc. etc. Ook dan veel lekkers bij je. Bij trekken echt stoppen met lopen, of omdraaien.
Waarom mag hij niet meer op de bank als ik vragen mag?
Enne, ruim je schoenen op, eet niet waar hij bij is, en ga oefenen met dat soort dingen. Puberteit is lastig, maar jij hoeft je nergens voor te schamen hoor. Adem in adem uit.
Edit, even een leuk filmpje om je op te vrolijken. Als t er zo bij jullie aan toe gaat, dan zou ik me wel zorgen maken.
Waarschijnlijk heeft hij het niet op jouw schoenen gemunt, maar op rondslingerende schoenen... Oplossing, schoenen opruimen.
Hij luistert alleen als je je stem verheft? Dan verhef je je stem wat vaker. Daar gaat hij niet dood aan.
Schijnbaar komt dat wel binnen bij hem.
Hij eet van je bord? Stuur hem op zijn plaats! Hij heeft niks bij de tafel, of jouw bord te maken. Doe hem evt. Een halsband om, en begeleidt hem naar zijn plek, met het commando " plaats" of hoe je het ook noemt. Misschien moet je hem 10 x terugbrengen, maar jij bepaalt, niet hij. Gaat hij niet uit zichzelf, dan loop je even mee. Hij trekt aan het kortste eindje.
uitlaten zul je toch moeten blijven doen, al is het niet makkelijk. Tenzij jouw vriend er altijd is? Als je nu al opgeeft, wordt het alleen maar zwaarder. Trekt hij? Hou hem kort naast je, lijn een cm. Of 20 lang. Hoe langer de riem, hoe meer trekkracht. Geef hem ff de ruimte om te poepen, piesen of snuffelen, dan pak je hem weer kort en loop je stevig door. Ik kan je vertellen dat je in het begin zere armen zult krijgen, maar hij zal toch een keer de strijd opgeven.
Je kan evt. Ook omdraaien, als hij trekt, stoppen of wat lekkers geven, maar dat werkte hier niet.
gewoon veel lopen, met de hond naast je. Het komt vast goed! Maar je hond is nog jong, die heeft nog een hoop te leren.
Allereerst denk ik dat het toch een beetje 'uitproberen' is, een lekkere puber dus
Sommige honden hebben ook heel erg behoefde aan duidelijkheid. Je zegt dat de regels iets verslapt zijn, dat het eerder wat strenger was: ga eens terug naar die regels, want misschien is dat juist wel wat je hond nodig heeft.
Hier ook een hond die duidelijkheid en regels nodig heeft. We zijn niet streng voor haar, maar wel duidelijk. Nee is nee, en blijft ook nee. Uit de keuken blijven (een regel hier) is uit de keuken blijven, niet trekken aan de lijn, wachten voordat er gegeten wordt, etc.
Soms gaan we na een tijdje wat lakser om met de regels, zo gaat dat nu eenmaal, en dat zie je dan meteen in onze hond terug; 'vervelend' gedrag, puur omdat die duidelijkheid weg is. Worden de regels dan weer eventjes duidelijk neergezet, dan is het weer goed en hebben we weer een wereldhond.
Ennuh, duidelijke regels hebben werkt ook gewoon bij een puberhond; de aanhouder wint 
Als eerst moet het vertrouwen tussen jou en je hond er weer zijn.
Dit betekent dat je consequent moet blijven tegenover de hond, maar dan vooral duidelijk: nee = nee en zit = zit en blijf = blijf
Je schrijft dat je de hond nu ook niet meer uitlaat.
Ik zou het juist wel doen! Misschien kan je alleen een kort rondje lopen met de hond, waarbij je laat voelen aan je hond dat jij bepaald waar jullie heen gaan en wanneer jullie naar huis gaan.
We hebben met Bailey ook duidelijke regels, niet streng, maar gewoon duidelijk: niet op de bank, niet in de keuken, plaats = plaats, zit = zit etc., etc.
Begrijpelijk dat je het nu zo ervaart, maar je hond is waarschijnlijk nog aan het puberen en probeert je uit: de volhouder wint... 
Gefeliciteerd, u heeft een husky en deze zijn pas met 3 jaar geestelijk volwassen. Husky's worden ook wel eens eeuwige pubers genoemd.
Goed en verder ben ik het met Jaimy eens. Cliche's kloppen lang niet altijd, mensen maken deze vaak zelf waar.
''Waarom proberen je eigenwijze teckel op te voeden? Hij is toch wel eigenwijs, dus we doen geen moeite.'' Ja, zo lukt het natuurlijk nooit!
Consequent zijn is alles met een husky, al hoef je geen blinde gehoorzaamheid te verwachten.
Hier een kruising en een volle hus. De hus hier sloopt af en toe, puur verveling/protest als ze dat doet. Oplossing is simpel: alles achter je kont opruimen en zorgen dat hij dagelijks voldoende te doen heeft (wandelen/spelletjes/denkspelletjes/spelen met andere honden/sporten/etc).
Toen onze husky bij ons kwam (met 13 maanden) had ze ook geen geduld en weinig manieren. Hier eten ze 's avond na ons en daarbij moeten ze netjes wachten in de mand/bench (om bedelen te voorkomen). Het heeft 3 maanden (!) gekost, voordat ze netjes op ons kon wachten. Steeds terug gebracht naar haar mand als ze te vroeg naar haar voerbak ging. Pas op commando mag ze en dat doet ze nu keurig. Nu ligt ze soms zelfs al klaar op haar kleed als ik de borden aan het opscheppen ben!
Volhardig, conseqentie, geduld en wederzijds respect is alles bij een husky.
Onthou 1 ding: een husky heeft geen baas, alleen vrienden en jij moet zorgen dat je zijn beste vriend wordt!
Verder veel tijd samen doorbrengen :) daarmee bouw je een band op
Geduld, op een dag zal hij weer luisteren naar je, zoals een husky dat doet ;)
Een hond is niet zomaar opeens alle respect kwijt, hoor, maak je geen zorgen.
Je hebt een jonge, energieke kerel in huis. m'n vraag is dan ook: wat onderneem je zoal met hem? Wat geef jij aan hem waarin ie voldoening vindt?
De puberteit lijkt een lastige periode, maar eigenlijk is het net een tijd van mogelijkheden. Je hond gaat van pup naar volwassenheid, hij groeit niet alleen lichamelijk uit maar ook mentaal. Dit is de tijd waarin zijn voorkeuren duidelijk worden, hij zijn interesses ontdekt, op ontdekking gaat en z'n karakter vorm krijgt. Het is net een tijd van heel veel kansen, en het mooie is als je die samen met je hond gaat ontdekken!
Dus: kijk naar je hond! Wat vindt ie leuk, waar wordt ie ontspannen van, waar heeft ie plezier in, en zoek een weg om dit samen uit te bouwen op een positieve manier. Je zal zien dat zijn frustratiegehalte heel wat zal dalen en je een fijne vriendschap kan opbouwen!
Veel plezier samen! <3
Een advies mbt het trekken aan de lijn.
Gebruik een halsband voor de gewonenm wandeling en een tuig voor het trekken.
Hij heeft snel genoeg door wanneer hij wel of niet mag trekken.
Gebruik een halsband voor de gewonenm wandeling en een tuig voor het trekken.
Hij heeft snel genoeg door wanneer hij wel of niet mag trekken. "
Persoonlijk zou ik geen halsband aanraden bij honden die trekken ivm met kans op een (nek)hernia.
Ik zou eerder zeggen: leren trekken op commando en eventueel 2 aparte tuigen: eentje om te werken en eentje om te wandelen
Ja oke mee eens!
Alleen werkte dat hier dus niet.
En aan de halsband word ook niet getrokken.
Een 2e tuig zou idd een optie kunnen zijn.
Maar dan moet de hond wel verschil voelen tussen het ene en het andere tuig.
Melissa (Gast)
Mijn vriend is gewoon de baas, zoals jullie ook zeggen af=af en zit=zit klaar, zo niet dat sta ik op en zeg ik het met een luide stem... dat werkt voor mijn vriend... ik heb een zachte piep stem dus misschien maakt het dan geen indruk op hem.. ik knuffel heel veel met hem en misschien ziet hij mij dan meer als vriendje dan als leider... Ik maak vaak een kong voor hem / doe die in de vriezer/ maak opstakels met eten etc.. wandelen doet mijn vriend en die doet dat in sneltrein.. als je ze ziet lijkt het net of ze haast hebben.. misschien loop ik te langzaam. Eten pakt hij alleen als ik wegloop. als ik zelf eet dan niet hoor.
Zie je wel, je lijkt me in je laatste post meer te relativeren...
Hier gebeurt hetzelfde, mijn man heeft alles te zeggen aan de honden, ik minder (véél minder?), hangt er gewoon vanaf. Als ik mijn eigen reacties bekijk tegenover de honden, is dat normaal.
Ik ben niet altijd consequent, zit = zit (nou ja, liggen is ook goed hoor...), ben dikwijls te traag in reactie, geef ze dus de kans om in de fout te gaan. Ik ben de knuffelaar, als ze dan bijna de hele zetel bezetten, dan laat ik dat maar, vind ik leuk... de achterliggende gedachte is natuurlijk wel, dat mijn man, die ze best in de zetel laat, meer respect krijgt, hij schuift niet opzij, ik wel...
Schoenen vernielen : opruimen dan maar hé.
Waar staat vermeld dat je hond je eten niet mag opeten als je weggaat? Het is van niemand, dus mag hij het wel hebben hé.
Je hebt nog een jonge hond, als je naast je hond rent (zoals je vriend) zal dat inderdaad stukken makkelijker gaan, als je wandelt, zoals jij, dan wordt het moeilijker. Ofwel ga je elke keer dat hij trekt stoppen en de andere kant uit (hij zal het wel gaan snappen) ofwel doe je zoals ik: als ze trekken, een klein rukje of een tikje op hun rug, ze kijken (ik ben gestopt ondertussen) en ik geef ze een snoepje en ik wandel verder. Dat herhaal ik eindeloos... nu is Nahla bijna twee en gaat het stukken beter. Dus geduld loont 
Eten stelen is zelfbelonend.
Dit zal je niet snel kunnen afleren , dus moet je ervoor zorgen dat je eten niet blijft staan.
Mijn Hus steelt ook als ik wegloop.
Moet ik hem dan corrigeren?
Neen ik ben zelf fout.
Zet het weg als je wegloopt.
Etenswaren op het aanrecht is hier ook een no go.
Want het is weg.
Kan hij niks pakken hoef je je ook niet boos te maken als hij het steelt 
Je hoeft niet te schreeuwen om je verstaanbaar te maken.
Je 'zachte piepstemmetje' hoort hij ook wel.
Wel is het belangrijk dat je zelfverzekerd overkomt.
Dus niet twijfelen als je een commando geeft.
Je hond voelt dit feilloos aan en zal er zeker ge (mis) bruik van maken
Blijf echt consequent, neen is neen en niet één keer ja.
Onderneem veel met je hond.
Ook jij niet alleen je vriend.
Je hebt wel een ras dat veel beweging en aandacht eist.
En ik ben ook geen 'baas' over mijn Hus.
Mijn Hus is mijn maatje , hij heeft zich enkel aan wat regels te houden
Ik zeg bijna nooit iets twee keer, want op die manier wordt de eerste keer minder waardevol. Als hond hoef je die eerste 'zit' of 'kom' of wat dan ook blijkbaar niet te gehoorzamen, want 'ze zegt het nog wel een keertje'. (En ze hebben gewoon oren hoor, dus ze horen prima wat je zegt )
Als ik een commando geef, en ik weet/zie dat ze het horen maar niet meteen opvolgen, dan wacht ik net zo lang totdat het wel gedaan wordt. Na een tijdje wordt bijvoorbeeld die 'zit' toch uiteindelijk gedaan, vaak gepaard met een diepe zucht (lol!). Maar het wordt dus sowieso gedaan, hoe lang ik er ook moet staan en ze streng aan moet kijken. En na die eerste puberende uitprobeer-zit worden de commando's prima opgevolgd, omdat ze weten dat ze er echt niet onderuit komen en dat het gewoon gedaan moet worden, hoe lang het ook duurt.
Nou hoeven de honden bij ons trouwens vrij weinig hoor, dus als ze eens een keer echt iets moeten, dan moet dat dus ook, klaar.
Het komt mij een beetje over dat je je heel erg wil spiegelen aan je vriend en hem probeert te kopieren, maar dat dat je net onzeker maakt?
Zo lees ik in je tekst meerdere keren: "misschien ben ik niet dit genoeg, misschien ben ik niet dat genoeg..." Maar elke mens is verschillend, elke mens heeft een andere aanpak. Zolang jullie einddoel hetzelfde is (of noem het huisregels, of het verwachtingskader dat je uitzet), mag de manier waarop jullie dat bereiken best verschillen, hoor.
Dus nee: je hoeft je zachte piepstem helemaal niet te verheffen. Een luide stem staat niet gelijk aan een goeie coach!
En een kong of obstakels maken met eten is natuurlijk niet hetzelfde als 'samen dingen ondernemen'. Trek er es echt met je hond op uit, lekker de natuur in en doe samen leuke dingen: over sloten springen, verstoppertje tussen de struiken, zoek konijneholen, banjer es lekker door het hoge gras of de hei, deel een picknick... kortom: zoek het plezier in het samenzijn zonder eisen. Dus geen commando's, geen bevelen, maar pure fun! Geniet van de blije snoet van je hond.
Ik bedoel daarmee niet dat je geen grenzen meer mag stellen, maar het moet geen dwingend keurslijf worden. Hoe meer je in je hond investeert, hoe meer ie ook teruggeeft. Het gaat in beide richtingen. Dus wees niet bang dat ie je 'voor schut zet' zoals je in je openingspost schrijft. Bij een hond opvoeden gaat het helemaal niet over gezichtsverlies lijden, of beschaamd zijn voor z'n gedrag. Bij iedereen gaan er al es dingen anders dan we ze hadden willen zien. So what? Focus je op de mogelijkheden ipv op de beperkingen. Trekken aan de lijn? Daar kan je met een Husky heel wat leuke dingen mee aanvangen: bikejoring, canicross, trekken voor de step of de kar en in de winter de slee... Dus kijk naar wat je allemaal kan, wat er allemaal mag. En van daaruit bouw je automatisch een hechtere relatie op.
Je hebt voor een Husky gekozen, dus ik neem aan dat je zijn go-go-go spirit, zijn tomeloze energie en levenslust, zijn pientere humor en zijn eigenwijze gedachtegang net als een pluspunt ziet? Probeer hem dan ook niet om te bouwen in iets wat ie niet is. Zet een kader uit, een verwachtingspatroon (want nogmaals: grenzen stellen mag) maar geef hem binnen dit kader de ruimte en vrijheid om open te bloeien en te groeien in die prachtige hond dat ie is. Niks mooier dan dat <3
Het komt mij een beetje over dat je je heel erg wil spiegelen aan je vriend en hem probeert te kopieren, maar dat dat je net onzeker maakt?
Zo lees ik in je tekst meerdere keren: "misschien ben ik niet dit genoeg, misschien ben ik niet dat genoeg..." Maar elke mens is verschillend, elke mens heeft een andere aanpak. Zolang jullie einddoel hetzelfde is (of noem het huisregels, of het verwachtingskader dat je uitzet), mag de manier waarop jullie dat bereiken best verschillen, hoor.
Dus nee: je hoeft je zachte piepstem helemaal niet te verheffen. Een luide stem staat niet gelijk aan een goeie coach!
En een kong of obstakels maken met eten is natuurlijk niet hetzelfde als 'samen dingen ondernemen'. Trek er es echt met je hond op uit, lekker de natuur in en doe samen leuke dingen: over sloten springen, verstoppertje tussen de struiken, zoek konijneholen, banjer es lekker door het hoge gras of de hei, deel een picknick... kortom: zoek het plezier in het samenzijn zonder eisen. Dus geen commando's, geen bevelen, maar pure fun! Geniet van de blije snoet van je hond.
Ik bedoel daarmee niet dat je geen grenzen meer mag stellen, maar het moet geen dwingend keurslijf worden. Hoe meer je in je hond investeert, hoe meer ie ook teruggeeft. Het gaat in beide richtingen. Dus wees niet bang dat ie je 'voor schut zet' zoals je in je openingspost schrijft. Bij een hond opvoeden gaat het helemaal niet over gezichtsverlies lijden, of beschaamd zijn voor z'n gedrag. Bij iedereen gaan er al es dingen anders dan we ze hadden willen zien. So what? Focus je op de mogelijkheden ipv op de beperkingen. Trekken aan de lijn? Daar kan je met een Husky heel wat leuke dingen mee aanvangen: bikejoring, canicross, trekken voor de step of de kar en in de winter de slee... Dus kijk naar wat je allemaal kan, wat er allemaal mag. En van daaruit bouw je automatisch een hechtere relatie op.
Je hebt voor een Husky gekozen, dus ik neem aan dat je zijn go-go-go spirit, zijn tomeloze energie en levenslust, zijn pientere humor en zijn eigenwijze gedachtegang net als een pluspunt ziet? Probeer hem dan ook niet om te bouwen in iets wat ie niet is. Zet een kader uit, een verwachtingspatroon (want nogmaals: grenzen stellen mag) maar geef hem binnen dit kader de ruimte en vrijheid om open te bloeien en te groeien in die prachtige hond dat ie is. Niks mooier dan dat <3 "
Wauw!Super Antwoord!
volg je nog wel de regels op zoals eerst jullie eten, dan de husky, eerst jij door de deur, dan de husky, ook zou ik hem/haar niet op de bank laten.. maar altijd lager laten zitten liggen dan jij zelf ..
http://www.dogtrainers.nl/wpdogtrainers/wp-content/uploads/2015/02/Dominantie.pdf
Mijn ouders hebben ook een bijna 8 jarige Husky waar ik jaren mee getraind heb. Het is gewoon volhouden volhouden! Toen ik met de hond begon te trainen was ik 13 jaar. Toen had ik ook zeker geen luide stem haha. Wat bij mij erg werkte was dat ik veel met hem speelde maar met training wel altijd duidelijk leiderschap tonen. Dus buiten in de tuin lekker gek doen met rennen en trekspelletjes, maar daarnaast ook aan de voet leren lopen. Ik ging dan vaak heen en weer lopen en dan ineens omdraaien zodat hij goed op mij moest letten. Ik ben toen die een jaar was behendigheid gaan doen en dat vond hij super leuk! Hier wel een filmpje op youtube
https://www.youtube.com/watch?v=bONXe4sCDDM
Hij is wel erg snel uitgekeken op dingen. Het moet interessant blijven. Op 1 training avond zou ik de paaltjes niet meer dan 3 keer doen want dan heeft hij het wel bekeken.
Hij mag ook niet aan de kattenbrokken zitten. Maar als we even weglopen heeft hij soms wel de kans. Kan ik hem ook geen ongelijk in geven, zolang die het maar niet doet als we erbij zijn.
Dit topic gaat over het hondenras Siberian Husky
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?