Jacht of drijf instinct.

Hoi,

 

Het valt mij op dat Drib steeds meer interesse heeft in 1 specifieke water vogel. In eerste instantie dacht ik 'het zal wel los lopen' en gunde ik haar haar pleziertje. Ze kwam ook altijd weer naar mij als ik haar riep of als ik door liep.

Helaas was dit vorige week totaal anders. Voor het eerst was madam volledig in trance achter zo'n beest aan. Ergens prachtig om te zien, maar ook onwijs gevaarlijk. We liepen in een losloop gebied, waarbij ze dwars door sloten heen ging om maar dat beest te volgen. Ik heb haar 30 minuten geprobeerd te roepen e.d., maar madam hoorde en zag mij echt niet (zelfs niet op een paar meter afstand). Ze ging zo ver van mij weg, dat ik alleen nog een zwart puntje zag, wat dus Drib was, vlak bij een weg.

 

Dit is dus echt niets voor haar. Zij hield mij altijd super goed in de gaten en ze is me dus ook nog nooit eerder kwijt geweest. Drib heeft namelijk verlatingsangst doordat ze als puber te weinig narcose kreeg en de dierenarts mij weg stuurde. Ze kon zich niet bewegen, maar zag mij wel vertrekken. Zelfs bij het waterwerken zijn de oefeningen waarbij ze van mij af moet zwemmen, moeilijk voor haar..

 

Nu zit ik met een paar vragen:

- Wat is het verschil tussen een jacht instinct en een drijf instinct? Bouviers zijn normaal gesproken niet echt jagers, wel groot vee drijvers.

- Hoe kan ik hier het beste mee om gaan? Ik durf haar niet meer los te doen en ben met de klikker bezig om haar te belonen zodra ze van zo'n vogel naar mij kijkt als ik haar naam roep. Ik ben echter ongeduldig, Drib pakt het naar mijn wens niet snel genoeg op En tja.. bouviers zijn eigenwijs en al ze eenmaal iets geleerd hebben krijg je dat er (bijna) niet meer uit, maar toch..

 

Waar ik dan wel weer 'trots' op was.. Drib zat op een gegeven moment hoofdzakelijk aan de andere kant waar een weg zit achter die vogel aan. Ik ben toen daar heen gereden, maar toen ik daar was besloot de vogel dat ze de andere kant weer op moesten richting het losloop gebied. Daar raakte Drib ineens uit haar trance en ging ze me zoeken. Ik ben als een gek weer terug gegaan, maar dat duurde natuurlijk wel even. Toen ik daar aan kwam, waren mensen aan het proberen om Drib te lokken/vangen, maar Drib moest er niets van weten. Ze was echt heen en weer aan het rennen, die mensen ontwijken en in de rondte zoeken naar mij. Toen ik haar riep, kwam ze direct dol blij aan rennen. Ik lijnde haar natuurlijk direct aan en ben aangelijnd hetzelfde pad in gelopen om direct met haar te trainen.

Ik was zo trots, dat ze niet naar die andere mensen toe ging!

Ik denk dat dit ook drijfgedrag is,

Maar doordat de vogel dus weg vliegt, wordt het voor het oog jagen, maar is ze nog steeds aan het drijven maar ze kan de vogel gewoon niet inhalen.. 

Dan wordt het gewoon een gefixeerd spelletje voor haar. 

 

Waarom denk je dat het toch drijven is? Hoe zie je dat verschil?

Ik heb er niet heel veel verstand van, maar mijn gevoel zegt ook drijven

 

wat ik bij gijs zie met vogels dat het leuk is om erachteraan te rennen, maar als ze weg zijn of in een boom of sloot gaan dan is het klaar 

in jou geval klinkt het alsof ze de vogel ergens heen wou heen wou hebben

 

heb hier ook een keer gelezen dat vogel 2x per jaar, in het voor en najaar, zich anders gedragen? Iets met voortplanten enzo dan zijn ze langzamer ofzo?

en dat je hond dan in de veronderstelling is dat hij ze nu wél kan pakken

Black is van oorsprong een water jachthond.

Hij vindt de zwarte waterkipjes interessanter dan de eenden dus hij heeft ook een voorkeur voor bepaalde watervogels.

Als hij achter eenden/waterkipjes aan rent en ze zijn in het water is het goed, net wat Stabij Gijs zegt. (zo vaak gebeurt dat niet hoor, want meestal probeer ik van te voren hem al bij me te houden)

Als hij achter merels aan gaat en ze vliegen weg, volgt hij soms nog even maar niet lang.

Hij is zelfs een keer achter een haas aan geweest maar na een paar honderd meter stond hij voor een sloot en gaf hij het op.

Ook hier bij het water zitten veel ganzen, daar rent hij weleens achteraan maar zodra ze opgevlogen zijn en richting het water komt hij weer terug.

 

Ik weet wel dat bij het jagen ze in een soort van jachtmodus kunnen komen en helemaal doof en blind zijn voor hun omgeving.

Misschien dat Dribbel zoiets had?

Alleen bij haar ging het dan misschien meer om het drijven dan het jagen.

 

drijven is ontstaan vanuit het jachtinstinct van honden. drijfinstinct kan omslaan in jagen.

maar laat me raden; waterhoentjes? op de een of andere manier heb ik nu lisa en job die echt obsesief waren naar deze beestjes, en job kon ik zelfs echt totaal niet afleiden. nu zijn het ook vreemde vogels.

en de eendjes zijn op dit moment ook allemaal erg actief, wellicht heeft dat getriggerd.

en ik heb trouwens geen verstand van drijfgedrag, van mijn honden weet ik dat het jagen is.

Waterhoentjes ja, dat klopt :) Ik vind het dood enge beesten met die 'robot' voetjes haha.

Ik weet ook waarom deze leuker zijn, want ze piepen op dezelfde manier als haar speeltjes..

Wellicht moet ik een klein speeltje zoeken die zo piept en haar daarmee proberen af te leiden?

 

Het klopt ook dat ze tijdens het broeden anders zijn. Ze gaan dan laag vliegen om vossen en andere dieren weg van hun nesten te lokken, maar die nesten zitten normaal gesproken langs de sloot kant en deze vogel vloog ook echt langs de sloot kant, dus dat zou niet logisch zijn.

 

Toen ze ook echt in die trance zat, was net na haar vast dag. Normaal eet ze in de avond, maar we gaan haar de dag na de vast dag dus in de ochtend ook eten geven om te kijken of dat nog uit maakt. Wellicht had ze toch trek.

Ik bedoel ook waterhoentjes trouwens maar hier worden ze waterkipjes genoemd.

 

er is toch weinig logisch aan die beesten?
en misschien viel juist dat afwijkende gedrag wel op?
'

 ja zo noem ik ze ook! 

Gijs vind ze geweldig 

bij duiven en eenden kan ik zn aandacht wel krijgen, maar bij die waterkipjes... 

Zou kunnen idd.

Hoe lossen jullie het op? Gewoon niet meer los laten?

Als er een groep waterkipjes aan wal zit, maar ver van het water dan lijn ik Black aan.

Dan vind ik het niet eerlijk voor ze, als ze in alle paniek moeten vluchten.

Maar als ze al bij het water zitten en ons zien aankomen dan lijn ik 
Black niet aan.

Dan zijn ze al weg zodra hij er is.

 Het is een drijver, geen jager. Het is wel "achterna jagen" maar niet met als doel het vermoorden of pakken van die vogel, als hij stil had blijven zitten had drib er waarschijnlijk niets mee gedaan.

Het zit gewoon niet in het ras om echt te jagen, vandaar dat het nog steeds drijven is

Ik kreeg bezoek voor Paddy, ook hondenbezitters. Ze hadden een speeltje met piep, en adviseerden me met klem de piep er uit te halen. Omdat t hem later zou kunnen stimuleren achter vogels aan te gaan.

 

Ik vond t wat vergezocht, maar als ik dit lees vraag ik me toch af of er een relatie is?

Ik denk dat er idd wel een relatie is met haar piep speelgoed.

Ik hoop dat het eenmalig was..

Ik hoop t ook, echt niet leuk. Ik denk dat ik haar voorlopig daar aan een lange lijn zou houden. Ik ben bang dat deze ervaring naar meer gaat smaken.

 

Voorlopig gaat ze idd niet los

Sadi is bij vogels,konijnen, kippen etc geloof ik sowieso in trance.. Zou ik haar loslaten ben ik haar kwijt. Geen idee of dat nu echt jachtinstinct is maar t risico neem ik niet.

Ik heb ook niet echt verstand van jacht. Weet alleen dat ze elke vogel ziet en haar neus voor 200% werkt en ook gebruikt.

Zeker reden om trots te zijn dat drib niet naar andere menseb ging, maar specifiek jou zocht. (Sadi loopt zo met iedereen mee vrees ik zeker als er iets te halen valt)

 

Nee, gelukkig heeft Drib het niet met elk dier. Onze nijnen kunnen gewoon los bij haar, al doe ik het bijna nooit en als ik dat doe, ben ik erbij voor het geval dat.

Ik bedenk net dat ze ook vreemde katten wel ziet zitten om te drijven. Blijven ze zitten? Dan doet ze niets. Krijgt ze een knal? Dan gaat ze zitten te wachten tot de kat er weer vandoor gaat. Hierin heeft ze dus ook 1x succes gehad. Zolang ze de achtervolging nog niet ingezet heeft, kan ik haar vrij makkelijk mee nemen. Hetzelfde 1x met een haas meegemaakt.

Ze had het voorheen ook bij eenden (over genomen van mijn inmiddels overleden herder) en dat is er nu dus uit, net als de hazen. Nu nog de waterhoentjes.

Ik denk nu hard op, maar kom tot de conclusie dat ik door moet gaan met het eruit te trainen

In ieder geval proberen! Zo jammer als ze niet los kan.

Ik denk eerlijk gezegd dat het niet veel uitmaakt of het nou drijven of jagen is. Bovendien is drijven geëvolueerd uit jagen, dus ligt het niet zo ver van elkaar af. Je hebt een probleem, dat is wel duidelijk.

 

En nee, ze hoeven het niet met elk dier te hebben. Dobby heeft het met vogels, maar niet met elk soort vogel. Waterhoentjes en eenden zijn favoriet. Merels zijn ook interessant, maar veel andere vogels niet. Of triggeren alleen een huppeltje/ schijnbeweging.

 

Sadi duikt vol in de lijn op de achterpoten staand, springen. En heeft dan ook geen oog meer voor haar lijf en of wat ze doet wel kan, 1 keer ging ze dus zijwaarts naar beneden , geprobeerd met de riem bij te sturen op te vangen. Ging gelukkig goed, maar ze had zich daar lelijk kunnen blesseren. Tis jammer dat ik alleen loop met Sadi en daardoor moeilijk filmpjes kan maken als ze zo is. Want heb dan echt wel beiden handen aan de lijn nodig. 

 

Wat ik probeer, is haar te laten zitten, rust.. focus blijft dan nog daar bij die vogels, contact proberen te maken lukt dat inderdaad beloning, lukt dat niet (wat meestal het geval is), dan overbluf ik haar soort van met Sadi Links, deze kant en doooorrr (onder een lichte druk van de lijn >geen ruk dus maar ik voor dan de druk op de lijn wel wat op>doet ze zelf ook als t haar uit komt)  dat lukt dan t eerste stukje waarna ik nog een paar keer moet aandringen voor ze normaal meeloopt.

 

Haar in niet omheind gebied loslaten durf ik echt niet of ze gaat door tot ze er zelf dood bij neer valt (temperatuur probleem) of ze verwond zichzelf omdat ze gewoon echt niet doorheeft dat ze zo groot is en haar lichaam er niet voor is gebouwd.  Ze haalt fratsen uit waar ze zelf niet tegen bestand is.

 

Respect dat je een deel er uit hebt/onder controle hebt met Drib. Sadi zal een vogel volgen en als de vogel in de boom zit, zit Sadi er vast onder recht omhoog kijken naar de vogel om erna op de achterpoten te gaan staan springen. Omdat ze erheen wil.

Die Sadi..

Ik hoop dat ik dit er ook uit ga krijgen..

Dat hoop ik ook voor je Roosje (bij Sadi gaat het een mega klus worden om het goed te begeleiden, maar doordat ze wat ze doet voor de volle 200% doet en wil vrees ik dat het voor Sadi iets is dat altijd donders in de gaten houden blijft. Maar mede door Sadi vind ik dit topic dus reuze interessant en blijf ook zeker volgen.

 

Zal dat van Sadi meer een jacht instinct zijn? Het klinkt namelijk veel erger als Drib.

Als ik het niet vergeet, zal ik het vanmiddag ook met mijn hondenschool bespreken. Kijken wat zij mbt Drib zeggen.

Als het lukt wil ik wel proberen of ik er toch een keertje een filmpje van kan maken. (dan koppel ik haar wel ook aan de gordel zodat als de riem toch uit de hand schiet ze niet weg kan). Moet op het moment sowieso ook aan de gordel want gister was ze ronduit idioot aan de lijn dus mijn schouder speelt weer op.

Dit filmpje heb ik nog wel, hier valt ze nog mee.

 

Ze vind het in ieder geval erg leuk

Drib kan dat wel, maar ze trekt dan niet zo erg en is wel af te leiden.

Contact met Sadi is dan in principe kwijt.

Ik heb haar een keer haar gang laten gaan toen er een 2 vogels in een boom zaten. 

Om te kijken of ze zou gaan beseffen dat ze er niet heen kon en het geen zin had, maar kon wachten tot ik een ons woog, dat kwartje viel niet. 

 

Ze kan ook tijdens het lopen als er een vogel over vliegt stil staan en na kijken om vervolgens echt op elke vogel te reageren of die nou vliegt of ergens op een dak zit, ze ziet 'm.