dit zat niet in de planning:

Ja en? 

nee maar wel een onzekere hond, wat natuurlijk logisch is, ze weet nog niet waar ze aan toe is, het is bekend bij veel herplaatsers dat ze veel achter je aanlopen en aandacht vragen, Lola en Jenna deden dat ook en Jenna heeft dat nog steeds wel enigzins.

Ik denk dat ze graag bevestiging wil, gerustgesteld wil worden, en het aan de andere kant wel heel spannend vindt en vandaaruit gaat happen.

Toen Lola hier net was heeft mijn vriend haar vaak woordelijk gezegd dat alles goed is, ze hier haar plekje heeft, en ze nooit meer weg hoeft. Indertijd vond ik dat wel lief maar ik dacht dat ze het niet zou snappen. Achteraf denk ik wel degelijk dat het geholpen heeft, het gaat om de intentie hierachter en dat was haar geruststellen.

 Het hoeft niet specifiek meteen na het eten te zijn, maar wat meer rust zou best wel eens kunnen helpen. Als Aston zo vervelend begint te doen, is dat ook een teken dat hij toch echt even moet slapen maar omdat hij dan bij ons is, vind hij het veel te leuk, als ik hem dan even apart zet in de slaapkamer is hij zo weg.

Dit is het bijten van Daisy.

Gewoon als je met de afwas bezig ben.

Edit: foto verwijderd 

 Zo, dat ziet er wel heftig uit.

 Ze hapt ook niet... ze bijt.

En schiet mij maar lek ik heb geen idee waarom

Ik moet er bij zeggen dat ze vlijmscherpe tanden heeft dus een gaatje is zo gemaakt.

maar ze bijt gewoon door.

au dat is dus echt bijten

moeilijk te zeggen hoezo natuurlijk, teveel prikkels zou het eerste zijn wat in me opkomt, oververmoeidheid door ziekte, onwennig nog, en voorheen niets gewend, die combinatie.

Ik denk dan aan veel rust nog om bij te komen en te leren en te verwerken. Wil ze in een bench, een bench met een doekje erover of een plekje onder een tafel oid is misschien als een veilig holletje voor haar.

Misschien is Bach bloesem ook iets, speciaal voor haar samengesteld, of een homeopatisch middel ter ondersteuning.

"  
nee maar wel een onzekere hond, wat natuurlijk logisch is, ze weet nog niet waar ze aan toe is, het is bekend bij veel herplaatsers dat ze veel achter je aanlopen en aandacht vragen, Lola en Jenna deden dat ook en Jenna heeft dat nog steeds wel enigzins.
Ik denk dat ze graag bevestiging wil, gerustgesteld wil worden, en het aan de andere kant wel heel spannend vindt en vandaaruit gaat happen.
 
Toen Lola hier net was heeft mijn vriend haar vaak woordelijk gezegd dat alles goed is, ze hier haar plekje heeft, en ze nooit meer weg hoeft. Indertijd vond ik dat wel lief maar ik dacht dat ze het niet zou snappen. Achteraf denk ik wel degelijk dat het geholpen heeft, het gaat om de intentie hierachter en dat was haar geruststellen. "

Dobry

 Ik ben enkel onzeker omdat ik dit met alle herplaatsers nog nooit heb gehad.

Ik heb heel veel geduld met honden echt.

Anders was Luna nooit zover gekomen met ons.

" au dat is dus echt bijten
 
moeilijk te zeggen hoezo natuurlijk, teveel prikkels zou het eerste zijn wat in me opkomt, oververmoeidheid door ziekte, onwennig nog, en voorheen niets gewend, die combinatie.
 
Ik denk dan aan veel rust nog om bij te komen en te leren en te verwerken. Wil ze in een bench, een bench met een doekje erover of een plekje onder een tafel oid is misschien als een veilig holletje voor haar.
 
Misschien is Bach bloesem ook iets, speciaal voor haar samengesteld, of een homeopatisch middel ter ondersteuning. "

Dobry

 Ik heb een hele grote bench staan.

Denk je aan dat ze meer rust moet hebben?

Iets te kluiven of gewoon slapen?

oja dat lees ik ook wel hoor, het is alleen meedenken he, niet als aanval bedoeld, helemaal niet.

Lola kon ook echt bijten, en dan moet je dus echt wel aan de ene kant die afstand blijven maken en aan de andere kant, vertrouwen zien te winnen. Het is op zich wel een goed teken dat ze dit "durft" denk ik, dan is het toch duidelijk dat ze iets wil zeggen hiermee. Dan is de communicatie niet weg en dat lijkt me dan weer het goede hieraan.

snap je nu wel waarom ik 'wanhopig' op zoek ben naar een oplossing voor zowel ons als Daisy

ik zou het proberen ja, gewoon slapen en af en toe een kluif, wat ook weer goed is voor de ontspanning, er schijnen door het kluiven stofjes in de hersenen vrij te komen die een ontspannen gevoel geven.

Dat is toch niet van vandaag hoop ik Jaimie?

En dit is dus geen gevalletje' ze loopt langs en hapt uit het niets'

Hier was je blijkbaar met de afwas bezig.

Maar hoe dan ook, van extra stress of angst of onzekerheid lijkt geen sprake.

Ik houd het op onwetendheid van daisy: ze weet nog niet hoe ze fatsoenlijk met haar mens moet omgaan..

Dat moet ze nog leren

Aan. jullie. nu de taak om haar toch wat uit je  ooghoeken inde gaten te houden; en elke neiging tot " hap" zodoende  vóór te zijn.

Deze observatie kan belangrijk zijn om een eventuele oorzaak te achterhalen.

"  
ik zou het proberen ja, gewoon slapen en af en toe een kluif, wat ook weer goed is voor de ontspanning, er schijnen door het kluiven stofjes in de hersenen vrij te komen die een ontspannen gevoel geven. "

Dobry

 Dan ga ik die tevoorschijn halen.

Met een laken erover.

Als het werkt ben ik alleen maar blij.

En dan is ook duidelijker waarom ze nu bijt.

 Dat is minder dan een uur geleden.

En idd terwijl ik met de afwas bezig ben.

Ik houd haar ook in de gaten , maar ik zie het gewoon niet aankomen.

Zo loopt ze langs met haar maandje om te spelen en zo hangt ze met haar tandjes in je.

Geen grommen , blaffen , piepen helemaal niks.

Ik ga de oude bench van Luna tevoorschijn halen en meer rust geven met ene keer een botje en andere ker gewoon slapen.

Blijkbaar te emotioneel gereageerd na het zien van die foto!

Sorry!

Jeff was de eerste 6 mnd soms onberekenbaar

Ik zie dat toch als stress die loskomt

Jeff snapte soms als je hem kroelde en hij een beetje inslaap viel van genot

maar hij kon ook gaan staartjagen door overprikkeling of extreme blijdschap

Ik denk dat dit soort verassingen er soms bijhoren

ivm ze heel veel spanning in hun lijf hebben

Dit kunnen automatische reacties van vroeger zijn of een vorm van overprikkeling

Ik sluit me aan bij veel rust en regelmaat en kluiven

geef haar een vaste plek buiten de loop route in huis

zo min mogelijk prikkels ...en lekker veel kluiven

"  
Wat ik nu ga schrijven, zullen veel mensen niet normaal vinden denk ik maar ik doe het toch:
 
Als Liz me zoiets zou aandoen, zou ik waarschijnlijk mijn oerinstinct gevolgd hebben en haar een "rotschop" gegeven hebben en daarna haar die pijn laten voelen!
 
Sorry! "

Martin

 Jeetje Martin 

Dat ga ik dus niet doen he , dat begrijp je wel......

"  
Wat ik nu ga schrijven, zullen veel mensen niet normaal vinden denk ik maar ik doe het toch:
 
Als Liz me zoiets zou aandoen, zou ik waarschijnlijk mijn oerinstinct gevolgd hebben en haar een "rotschop" gegeven hebben en daarna haar die pijn laten voelen!
 
Sorry! "

Martin

 nee helaas martin..dat zou mijn reactie niet zijn

dat zou me de band met mijn mishandelde honden kosten

Nou, schoppen zou ik nooit doen. Als Pienie naar mij hapt (maar dat is dan met aanwijsbare reden, als ik haar een tuigje om wil doen wat ze niet om wil, dan knijp ik hard in haar nekvel, een beetje eigenlijk zoals een hond misschien). Daarom zal ze ook wel twee keer nadenken voor ze Hus nog eens bijt denk ik, die heeft het 'afgestraft'.

Dat begrijp ik Jaimie, of ik het gedaan zou hebben weet ik ook niet hoor. Maar het zou wel een "dierlijke" reactie zijn geweest, die voor eens en altijd duidelijk zou hebben gemaakt dat je hier niet van gediend bent! Net zoals Hus dat deed in dierentaal.

Martin, Sorry hoor. Dit vind ik geen zinnige bijdrage aan de discussie. Nooit echt helemaal nooit ga je een hond een schop geven. Punt.

Verder sluit ik me wel aan bij Roos: het kunnen onbekende naweeën van haar verleden zijn, of, een puber gedoe die ze voelt en waar ze geen goede uitlaatklep voor heeft gevonden nog.

Dus die bench is zeker een goede, op n rustige plek.

Maar probeer ook gerust een flink eind met haar te gaan lopen! Dat kan ze best al aan en het leidt op een ontspannen manier ook af.

Dus zeker de rust en knabbelen op n bot, maar ook vaker en meer wandelen zou ik proberen....

"  
Wat ik nu ga schrijven, zullen veel mensen niet normaal vinden denk ik maar ik doe het toch:
 
Als Liz me zoiets zou aandoen, zou ik waarschijnlijk mijn oerinstinct gevolgd hebben en haar een "rotschop" gegeven hebben en daarna haar die pijn laten voelen!
 
Sorry! "

Martin

nou dan kende je Lola niet, die had je teruggepakt en hoe, dat had je niet gewonnen, je geloofd niet hoe sterk en snel ze was, het was echt een grauwende wolf die je dan voor je had.

En dan, beiden gewond en pijn, niet alleen lichamelijk, en wat dan. De hond vertrouwd je niet meer, andersom ook niet. Welke opties blijven dan nog over, de hond weer terugbrengen, of in laten slapen?

Beter zelf juist kalm blijven en proberen de oorzaak van het gedrag te achterhalen en dit op te lossen wat een flinke trap niet zal doen.

Bericht is aangepast. Sorry!

Ik ben het ook met Roos eens.

en wandelen dat hangt ervan af, Lola vond het in het begin doodeng, Jenna juist erg leuk, ze is heel nieuwsgierig, al ook heel spannend en moest ik het in het begin ook heel kort houden, dat merkte je aan het niet normaal aan de riem kunnen lopen en trekken en uitvallen naar andere honden.

Het hangt er uiteraard ook vanaf waar je wandelt. Een wandeling in alle rust, lekker snuffelen in het bos, in de natuur zal denk ik heerlijk zijn, een stresswandeling in een druk stadspark minder.

"  
Dat begrijp ik Jaimie, of ik het gedaan zou hebben weet ik ook niet hoor. Maar het zou wel een "dierlijke" reactie zijn geweest, die voor eens en altijd duidelijk zou hebben gemaakt dat je hier niet van gediend bent! Net zoals Hus dat deed in dierentaal. "

Martin

het punt is dat Hus een dier is, en wij mensen zijn dat niet.

Hus heeft prima gehandeld en Daisy heeft dit ook begrepen, en het is voorbij, maar ook dat als dit niet goed begeleid wordt zou dit kunnen gaan escaleren op de duur en dan wordt het gevaarlijk. Hoe vaak lees je niet dat twee honden die het zelf moesten uitzoeken in een eeuwige strijd raken. Mensen moeten dit blijven begeleiden en in de gaten blijven houden. Een uitval van een hond hoeft niet te betekenen dat alles nu ineens voor altijd duidelijk is voor de andere hond, al kan dat uiteraard wel afdoende zijn.

Een uitval van een hond naar een andere hond is niet te vergelijken met een trap van een mens naar een hond.

Honden zijn van ons afhankelijk.  Door alles wat ze meemaken en erfelijke aanleg en pijn en ziektes en andere faktoren uiten ze zich. Vaak door situaties die wij mensen veroorzaakt hebben.

Ik zou alleen maar aan de lijn laten lopen

spelen in de tuin zou ik  drastisch indammen zelf

Eerst routines leren en daarna de lol als kers op de taart

ze moeten zoveel verwerken en leren hechten ect ect

slapen kluiven en vaste wandelingen  in de buurt moeten echt nog volstaan

De basis regels heeft ze nooit meegekregen

dus daar zou ik me op focussen en verwerken van alle stress

Ik heb mijn honden eerste 3/4 mnd aan de lijn gehad

vaste rondjes door de buurt

Daarna ben ik ze gaan loslaten maar wisten ze al hoe een wandeling verliep

toen ging het luisteren en volgen ook al heel snel

Verder was het voornamelijk kluiven en slapen op eigen plek

(dus ook niet op de bank ofzo ivm teveel onrust)

gewoon in hun eigen mand met de waterbak  en een runderhuid kluif om te ontspannen

Een hele onderneming ....  maar dit moet goed zijn toch?

Euh ja,... let maar niet op hus die ligt wel vaker in de gang 

Is het handiger om de korte saaie rondes te gaan toepassen?

 ziet er prima uit

Handje snoepjes erin strooien met spoor ernaar toe als jij met hus gaat wandelen dan ligt ze er vast in al jullie thuiskomen

(wel zorgen dat ze niet ziet dat je dat doet)