negeren (4) |
corrigeren (32) |
geen mening (14) |
Negatief/ongewenst gedrag moet genegeerd worden of gecorrigeerd worden.
Het is bij ons zo gegroeid, dat is ook niet vanzelf gegaan....
Toen Lily pas bij mij was, 1999, gebruikte ik nog wel nee, foei, eeeuh... tsja, zo ging dat. Hoe vaker en harder ik dat riep hoe hoger de middelvinger. Zij vroeg om echt gehoord te worden, zij heeft me uitgedaagd (positief) om echt te leren verdiepen en te 'luisteren'. Om samen te werken, om te vertrouwen. En hoe meer ik dat kon geven hoe meer ik het kreeg van haar. Dat is wat mij betreft relatievorming, echt een team zijn.
Zij was erg zelfbewust en eigengereid. Trok graag haar eigen plan. Door te leren communiceren, echt communiceren, konden we samenwerken. Ze is echt mijn soulmate (ook al niet meer hier). Heb erg veel van haar geleerd.
Met jipmheb ik weer een heel andere relatie. Jip is veel aanhankelijker, minder zelfstandig, heeft veel meer begeleiding nodig. Maar ook hier is een corrigeende nee, eeuh of foei niet nodig. Wel echt luisteren, leren communiceren, vertrouwen en vooral gedrag in banen leiden en sturen, omdat dat hem veiligheid biedt.
Ik heb 2 antwoorden gegeven,corrigeren en negeren.
Het hangt af van de situatie 2vb.,als Vigo piept in de auto(heel hard) dan negeer ik het,als ik iets zeg wordt hij alleen maar zenuwachtiger en gaat hij harder tekeer,negeren werkt prima en stopt hij vlugger.
Wilt hij vb.uitvallen aan de riem dan corrigeer ik,dan zeg ik foei en moet hij gaan zitten.
Precies, dat bedoel ik. Mooi he
Wat betreft doe plakjes worst onder kwijl. Jij kiest dan een 'nee'. Ik kies in zo'n geval ... bv om de hond (lily bv) in mand te leiden met een snack terwijl ik met andere hand de worst op tafel zet. Maar die kwam zwaar ondervoed hier binnen, dus ik zou niet risicoloos naar de wc kunnen. Wat met Jip wel kan. Jip kan ik zeggen dat hij lekker naast me mag komen liggen, ook dat is prima. Durf hem dan zelfs te belonen met een stukje worst, als het Jip vriendelijke worst is.
Ik heb corrigeren ingevuld, maar het hangt vaak af van de situatie of ik corrigeer, negeer of voorkom. Als Dobber 's nachts als ze net in de bench zit begint te blaffen, dan negeer ik dat eerst even. Gaat ze door, dan corrigeer ik. Als ze daarna nog een keer kort blaft, dan negeer ik haar weer, want vaak is ze daarna stil.
Als ik buiten loop, en ik weet dat Dobber naar die ene hond uit gaat vallen, dan voorkom ik dat gedrag door of om te lopen, of terug te lopen. Mocht ze toch uitvallen, dan corrigeer ik. Maar zoiets probeer ik te voorkomen. Hetzelfde geldt voor haar eten, dat zet ik regelmatig in de garage neer. Maar dan wel op een plek waar ze niet bij kan. Want wat voor zin heeft het om eten voor een super voedselgerichte hond neer te zetten, en kwaad te worden als de hond het opeet? In zo'n geval voorkom ik dat gedrag. In andere zaken laat ik haar juist ongewenst gedrag vertonen zodat ik kan corrigeren, en op die manier de grens aan kan geven van wat ik wel en niet wil.
Corrigeren, negeren en voorkomen zijn allemaal belangrijk, en je moet rekening houden met de situatie om te beslissen hoe je reageert. En het scheelt ook wat voor hond je hebt. De ene hond corrigeer je 1 keer en dan is het goed, de andere hond heeft meer correcties nodig, of in bepaalde gevallen moet je er gewoon voor zorgen dat bepaald gedrag gewoon niet voor kán komen...
Nynke.
Mooi en duidelijk omschreven.
In het geval hier ( husky ) blijft het niet bij één keer corrigeren.
Mag het vandaag niet probeer ik het morgen weer of na 5 minuten.
Ligt ook een beetje ( groot deel aan mij ) aan het ras.
Consequent blijven is hier ook belangrijk.
Maar tegelijk het niet negeren van ongewenst ( niet te voorkomen ) gedrag.
Dus corrigeren.
Eten wat niet voor hem bedoeld is is dus ook niet te berijken voor hem ( schuif op de koelkast ) geen voedsel oo het aanrecht bijvoorbeeld.
Ik heb het wel over een puber van 10 maanden die gek is op worst :) Ik kan hier wel risicoloos naar de wc, met worst op tafel.
Iik heb altijd als ik niet thuis ben de camera aan staan, dat ik bij thuiskomst kan zien wat ze uitgespookt hebben. Een keer was ik de zak gedroogde pens op tafel vergeten. Dus puber ging na ander half uur met zijn snuit richting pens. Gaat mijn volwassen hond er tussen staan en droop puber af.
Nu moet ik wel zeggen, mijn puber doet aan hersenwerken, en heeft vanmiddag toen ik even van huis was een deur open gedaan is de woonkamer uitgelopen recht richting koekkast, heeft de koekkast opengemaakt en een cake opgegeten (not amused, maar kan er stiekem wel om lachen). De koekkast krijgt dus van dit weekend een slot erop...
Wat betreft de corrigerende nee, eeeuh, foei. Wat mij daar zo aan stoort, mij persoonlijk in mijn relatie met dieren en/of kinderen (dus niet een aanval op ander), is dat het vaak een repeterend gegeven is.
Het gedrag kan dan wel even stoppen, maar vaak alleen voor dat moment. Het risico zit erin dat je voor je het weet ben je de halve dag aan het nee-en, eeeuh-en en foei-en of steeds weer in dezelfde situaties. Het brengt wat mij betreft een heel negatieve energie in de relatie en heeft dan opvoedkundig op de lange termijn weinig waarde. Ik wordt mezelf dan behoorlijk beu.
Gweldig, ik hou van zulke honden niks niet afhankelijk en onzelfstandig. Gewoon zelf nadenken en initiatieven nemen, heerlijk. Daar kan ik mee samenwerken.
Floor.
Bovenstaande reactie gaf ik idd ook al aan dat er hier een schuif op de koelkast zit
Petra.
Ik begrijp je punt.
En ben het deels ook wek met je eens.
Maar even als toevoeging, dat hier niet de hele dag euh , neen , af enzo geroepen word hoor.
Ik bedoel ze mogen van mij echt gewoon hond zijn en streken horen erbij..
Maar me bank is wel de vernieling in.geholpen vanmiddag.
Dat is niet iets wat dagelijks voorkomt ( gelukkig maar )
Maar dat zijn voor mij redenen om te corrigeren.
Maar daarom is opvoeding een opsomming van dingen,
trainen, communiceren, belonen en corrigeren. Als je elke keer het zelfde moet corrigeren maar niet traint om dat gedrag af te leren is het inderdaad een beetje kansarm :)
Schreef er nog zo bij, geen aanval
Wat mij betreft is dat een risico, geen vaststaand feit.
En hoe heb jij gecorrigeerd? Omdat je het zo benadrukt. Eerder schreef je dat je hem naar de tuin geleid hebt om daar te springen en te rennen. Bedoel je dat met correctie?
RelatieVorming
Daarom is dit topic ook interessant. En dat maakt het leven met honden ook zo boeiend. Omdat er geen stabdaard recept voor is uit een kookboek. Negeren of corrigeren. zout of zoet. Daarom is gericht online advies op een forum ook zo beperkt. Zoveel karkterbazen en zoveel karakterhonden
Ja dat bedoel ik.
Maar dus niet negeren.
Ik zie als ik zeg "ga maar even buiten rennen " in mijn ogen als correctie.
Ik stuur je ook even een pbtje als je het goed vind.
Ah, oké. Zoals ik het lees, ik zie natuurlijk niet hoe je hem naar buiten brengt, klinkt dat niet echt als corrigeren.
Het doet me denken aan een kind wat aan tafel zit te kleuren met stiften en die buiten het papier zit te kleuren. Op het tafelblad. Moeder ziet het en denkt; "Dat wil ik liever niet, zonde van mij dure tafel." Ze vraagt haar kind om aan de knutseltafel verder te kleuren. Daar is het minder erg als er stift op de tafel komt omdat daar zo'n plastic kleed overheen ligt.
Moeder had misschien kunnen voorkomen >> kind direct aan knutseltafel zetten
Moeder had kunnen negeren >> Gevolg een bedorven tafel.
Moeder had kunnen corrigeren >> met risico dat het kind, dat zo opging in kleuren, even later toch weer uitschoot. En dan misschien wel een boze moeder en huilend kind.
Moeder kan gedrag doorbreken om verdere schade te voorkomen en alternatief aanbieden >>> Beiden blij
Juist die bedoel ik
En wat betreft het aanrecht is het hier gewoon een "laag" want zeg ik er niks van blijft hij doorgaan.
Tja, ik vind dat compleet hondafhankelijk.
Als ik in mijn roedel kijk, doet Sascha het perfect op negeren. Door te corrigeren wordt ze alleen maar drukker (want negatieve aandacht is ook aandacht)
Maar Odi doet het beter met corrigeren. Hij verwacht duidelijkheid, en als ik mijn grenzen niet duidelijk aangeef (dus gewoon negeer), snapt Odi er niets meer van en wordt hij lastiger.
Met een simpele 'nee' weet Odi dat ik dit niet van hem wil zien en dat ik zijn 'probleem' ga oplossen voor hem.
Aiden heeft ook duidelijk stemcorrectie nodig, als je zijn ongewenste gedrag negeert, heb je binnen een dag geen huis meer over.
Ik heb een heerlijke pup, we kunnen samen alles nog uitvinden en elkaar leren kennen.
Ik denk, alles wat je aandacht geeft groeit. Dus ik geef geen aandacht aan de dingen die hij doet die ik niet wil, maar probeer te voorkomen wat kan, en m af te leiden van wat niet kan. Eh, en nee en foei, daar doe ik niet aan. Straffen al helemaal niet.
Ofwel, voorkomen en/of ombuigen.
En natuurlijk, veel goedzo's voor wat goed gaat.
Heel veel dingen zijn te voorkomen als je er van te voren over na hebt gedacht.
Met een herplaatser zal t vast anders zijn, dan moet je eerst uitvinden welk gedrag er is ontstaan en of dat past binnen je setting.
(Leuk topic trouwens, mijn computer doet de hele dag irritant, maar t is me inmiddels wel gelukt om alles te lezen. )
Ja ook dat....
Met een pup zal het waarschijnlijk heel anders zijn.
Daar moet ook gedrag aangeleerd worden.
Bij een herplaatser vaak afgeleerd.
Ligt aan voorval ,angstplasjes zou ik bv negeren (doen mijn honden niet he )
Jaloers gegrom wordt hier niet getollereerd ,mag dan wel mooi een waarschuwing voor andere hond zijn maar deze trekt zich er geen mieter van aan en als ik dat niet afkap hangen ze zo in elkaar
Soms kom je er niet met enkel negeren en is een correctie even 'iets' duidelijker'.
Vandaar kan je verder.
Hangt ook van de hond af. je handelt met een levend wezen. Communicatie is de spil.
Correctie kan, mits het in het totale plaatje past en de hond er nadien verder mee constructief verder kan.
gewoon bot corrigeren is even dom als nonchalant negeren.
Je hebt pas een klik als de boodschap echt wordt opgepikt aan de andere kant.
Corrigeren is geen constante; het zou moeten uitdoven doorheen de 'opvoeding'.
maar het kan ook weer aanwakkeren door hormonen of andere omstandigheden
Dat maakt niet uit dogmaster.
Ze moeten in de pas lopen of ze maken zichzelf ongelukkig op lange termijn.
Een grens stellen moet niet als negatief gezien worden, maar net als verrijking.
Biedt perspectief .
hormonen.....
Grenzen stellen aan gedrag hond kom je niet onderuit, anders gaat de hond dat zelf doen en dat wil je niet hebben .Hier is de roedelorde duidelijk dat wil niet zeggen dat ik nooit meer hoef te corrigeren
Het dooft idd uit maar bedoelde eigenlijk te zeggen dat de kaars nooit helemaal uit zal gaan
Geef eens een concreet voorbeeld als je wilt?
Ik hoef nu bv veel minder te corrigeren al vroeger Heel in het begin bv probeerde de bulldog nog wel eens eten te jatten van de bully Als je iets niet moet doen bij haar is het dat wel Dus ze heeft een paar keer op haar mieter gekregen en heb ik ze uit elkaar moeten halen (bulldog is hardleers en niet snel onder de indruk ) Nu is het duidelijk en zal ze het niet meer snel proberen .Bakken staan op nog geen meter van elkaar en eten in de keuken (als ik ze het heb gegeven ga ik naar woonkamer ) Zo zijn er nog wel wat van die voorbeelden waarin bulldog gereserveerder is . Maar onderonsjes zullen altijd blijven (al zijn die te verwaarlozen ) Vanmiddag bv lag de bully naast me op de bank De bulldog wou erbij komen liggen maar kreeg gegrom van de bully waarop de bulldog terug gromt en de bully een snauw verkoopt Ik pak de bully ik haar nek en zeg heej en laat haar los Probleem opgelost .Niets zielig mensen als ik dit niet zou doen zitten ze in elkaar en van even de bully vasthouden in haar nek met 1 hand (tegenhouden ) gaat ze echt niet dood van . Kan zijn dat de bully zwanger is dus dat hormonen nu ook meespelen
Bedoel dus als je meerdere honden hebt zeker van dit kaliber zal je altijd wel onderonsjes houden .
Ja, dat maakt t verhaal weer anders. Als ze elkaar afmaken heb je geen hond meer, dus ja, dan moet je wat. Hoewel daar ook vast wel wat in te voorkomen is, maar ik ken t ras niet.
Ben het helemaal met je eens.
Een hond die gromt, velen vinden dat ongewenst, accepteren dat niet van hun hond. Ik zeg: wees blij dat hij gromt, hij communiseerd, hij verteld dat hij zich in die situatie niet prettig voelt. Is dat grommen ongewenst?
Nee, het is communiseren. Als baas zal je moeten uitzoeken wat de rede is voor het grommen en zal je moet zorgen dat je hond niet in zo een positie terecht komt, dat hij zal moeten grommen.
Die dingen kun je niet voorkomen dat gebeurt zo snel ik zat op de bank met mijn laptop ,bully naast me .Bulldog springt op bank krijgt een grom en geeft grom en snauw terug en in een reflex (ook nog met mijn li hand en ben re )Hou ik de bully tegen en zeg heej Beiden kappen meteen en denk dat ik 3sec de bully heb vastgehouden en toen was het over .
Dit kun je niet altijd voorkomen zie mijn voorbeeld (hormonen kunnen ook rol spelen nu ) Ze zal beschermend naar mij zijn ,maar dat wil niet zeggen dat ik dit goed keur
Een hond die gromt is voor mij een waarschuwing ( hondentaal )
En een stap voor bijten.
Dat komt hier zelden voor gelukkig.
Luna deet het wel vaak.
Onzeker, angst , angstagressie.
Dan probeerde ik haar uit die situatie te halen.
Dat ben ik dus grotendeels met je eens Suzanne.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?