Het verhaaltje van een kampioen

from Aest Eloriel

Er komt een moment dat je de mensheid beu bent. Ik heb dat moment gehad na een heel zwaar ongeluk.
En dan moet je je aan iets optrekken... als hondenmens trek je je op aan... je honden.

Nadat MJ al op een kleine showvakantie was vetrokken met mijn Moeder was het in het najaar van 2014 mijn beurt om hem aan de lijn te nemen.

We hadden 3 wedstrijden ingeschreven.
De eerste dag loopt hij een eerste plaats uitmuntend, wint het CAC en wordt reserve beste reu.
De keurmeester van dienst was een dame die volgend jaar ( 2016 ) op de European Dogshow zal keuren dus ik was enorm in mijn sas met m'n ventje.

De tweede dag staan we weer tegen 16 borders ( o.a. 4 kampioenen ) en onze boef loopt weer in de open klasse ( volwassen hond zonder titel ).
En daar sta je dan, geheel verbaasd, dat je boef het zo goed doet en de keurster hem geweldig vindt en hij als Beste Border Collie uit de bus komt.
In de rasgroep, tegen alle herdershonden, was hij 4de ( bij de laatste 4 en niet geplaatst... dat is dus 4de )

Hij heeft het gedaan! Hij is kampioen, uit m'n eerste nestje!! Euphoria! Alle CAC'tjes samen, titel aanvragen aan het secretariaat, de show van morgen mag komen, onze vakantie kan niet meer stuk!!

En dan is die dag er. 14 september 2014. Ik zal deze dag nooit vergeten. De keurster was een vrij norse dame op eerste zicht.
Ik kom de ring binnen en ze stuurt me direct weer naar het midden van de ring, ik moest daar maar gaan staan. ROndje lopen, even betasten en ik mocht de ring verlaten, geen goed woord, niets. Nou dacht ik dan maar, blijven we buiten staan wat ze van de kampioenen vind, MJ je bent toch mn Champ.. De Kampioenen lopen, Forrest ( onze vaste tegenstander van de vorige dagen ) wordt weer eerste en dan... MJ wordt weer binnengroepen voor beste reu... ze bekijkt MJ.. ze bekijkt Forrest... en ze zegt " So clear.." Ze geeft me een hand en roept "Open male Best Dog". M'n mond viel open van verbazing.
Moment suprème: ook ons Sookietje wint de open teven en wordt Beste Teef. MJ en Sookie moeten tegen elkaar op. En MJ wint. Tweede dag op rij Beste van het Ras. Mooiste Border van Slavonië.

Op dat moment krijgt een meisje dat naast de ring staat ( zij had de beste jeugdhond ) een bericht dat onmogelijk die lelijke hond van België kon gewonnen hebben... die had geen flair, geen gangwerk, geen uitstraling, en bovendien zo agressief als wat. Ja hoor.. In België was het ook show en we werden uitgelachen dat we zo ver moesten reizen voor een kleine prestatie..

De erering, de vorige dag nog 4de. Vandaag de norse dame in de erering als keurster. 28 Herdershonden, ieder van topkwaliteit, op een rij. De keurster komt af en geeft de drie mensen voor me ( ik was 4de in de rij ) een hand, ze slaat me over.... wat nu? Weer shake hands met de volgenden en ze slaat het meisje met haar Aussie ook over ( " Ooh, ik niet alleen?" ) hetzelfde doet ze me de Kroatische Herder. De keurster gaat naar het midden van het veld en met een smile wuift ze da anderen weg "Byebye!" en daar staan we dan.. met z'n drietjes: OH MJ!!!

De keuringen starten het afroepen begint:" Tritischipeste Ovzcharka Americanski" zo klonk het... hey dat eerste is herder, dat tweede Amerikaans, dat is de Aussie! MJ we zijn tweede!!!
"Dotischpeste Hvartski Ovzcharka , Best in Groupe Grannykarski Colli" Nou, wie mij kent weet dat ik op dat moment zo stom ben geweest om de keurster en spreker een rare blik toe te gooien en te vragen " Wat is een Grannykarski Colli??? " Waarop de hele erering in lachen uitbarstte... dat waren wij dus... de kleine Belgjes, wij wonnen de groep! De tranen nabij.

Bij de Best in Show keuring had ik er echt geen zin meer in, ik had alles gewonnen wat ik kon winnen: ik had de beste maat en die was als mooiste herdershond gekozen. Hij had ze allemaal een poepie laten ruiken, de mensen die hem benijden, mij benijden omdat ik de eer heb zijn baasje te zijn.
We lopen de ring in en de muziek start... "She was more like a beauty queen from a movie scene
I said don't mind, but what do you mean I am the one".... Michael Jackson... MJ... Billie Jean... ik kon echt niet meer, ik ben beginnen dansen met mijn hond en liet die Rottweiler en die Cocker en die Pomeriaan daar maar staan, 't is onze dag. Dit kan niet stuk.

"Tritischipeste Cockeranski Americanski"
"Dotischpeste Grannykarski Colli"
"Best in Show Pom!"

Dit moment, dit ultieme moment, is vastgelegd door een Italiaans krantje en is gepubliceerd.
En weet je wat "Belgische Jaloezie"? Je kan de pot op! The winner takes it all, en ik had al gewonnen toen hij op de nacht van 10 juni zijn eerste ademtocht maakte. Ik heb alles gewonnen wat ik maar kan winnen, want ik heb een hond die trouwer en liever is dan jullie en me gelukkiger maakt dan jullie ooit zouden kunnen... :-)

En wie gaat er in 2015 naar de Kroatische shows? Jawel, de "Belgische Jaloezie" :-) wel ik wens jullie WEL geluk, en houdt die Belgische vlag hoog, maar ik kan me echt niet voorstellen dat jullie vlag er hoger zal waaien dan die van mijn MJ, op 14 september 2014! Kroatië 2015: je ziet ons snel terug!