Maar ik zeg toch niet dat ik niet naar het effect kijk? Ik zeg alleen dat ik de scheiding tussen straffen en corrigeren aanbreng om te kunnen differentiëren tussen de manier waarop je een effect bereikt en de intentie die daar achter steekt. Dat heb ik ook al 2 keer toegelicht.
Daarnaast heb ik ook al toegelicht dat ik de termen negatieve en positieve correctie te beperkend vind en daarom kies voor een andere set aan definities die niet gestoeld zijn in het "behaviorism" van Skinner maar veel meer kijken naar de cognitieve benadering zoals Brian Hare die beargumenteerd.
In mijn optiek is de differentiatie die ik aanbreng veel flexibeler dan jezelf vastprikken op negatieve en positieve correctie die uitgaat van een hele stringente definitie. Die verwerp ik omdat alle honden anders zijn en dus anders reageren op externe en interne motivatie.
Ik laat dus de procesmatige definitie uit het "behaviorism" los en kies er voor veel meer te richten op de interactie gedreven definitie die ik zelf hanteer waarbij er een onderscheid ligt in de manier waarop je ongewenst gedrag aanpakt maar niet op de middelen die e daarvoor hanteert zoals dat binnen de definitie van negatieve en positieve correctie wel het geval is.
"Het gaat niet om het uiteindelijke effect, het gaat erom hoe je dat effect bereikt."
Ok, maar dan maakt deze opmerking het voor mij wel een beetje verwarrend....
Dat vind ik vreemd aangezien ik in diezelfde reactie 1 zin later die opmerking in context plaats. Maar ok, als we elkaar maar begrijpen
Ga nog even op je reactie in Frank.
Ik vind het namelijk leuk om verschillende invalshoeken te lezen. En volgens mij is er ook een idee ontstaan als zou ik skinner als uitgangspositie nemen. En ja, ik vind de basisleerprincipes inderdaad een helder fenomeen om n.a.v. dit artikel op in te gaan omdat het veel mensen ontbreekt aan inzicht in wat ze aan het doen zijn en waarom. En aangezien iedere relatie ook mede vorm krijgt vanuit leerprincipes.
Maar dit is geen visie of methode 'an sich' toch? In mijn leven met honden heb ik ook ervaren, meer natuurlijk zeg maar, hoe groot in mogelijkheden en bereik de wereld van de sociale relatie is tussen mens en dier. Dat houd niet zwart/wit op bij enkel leerprincipes. Ik heb met name in relatie met (overleden) Lily Jane, door haar, mezelf enorm uitgedaagd geweten in de mysterie van het dier in sociale relatie met ons mens. Juist vanwege haar enorme individualiteit.
Ben ook van mening dat een relatie met een dier niet enkel gestoeld is op het aan en afleren van gedrag (zoals ik veel lees hier), het trainen op trucjes etc. Het is een samenlevingsvorm in breedste zin van het woord.
Ga ik dan naar mijn visie dan ligt de basis van alles voor mij in de relatie die je samen opbouwt. Die zal met ieder dier uniek in vorm en intentie zijn.
Ik vind juist jouw aanvulling leuk omdat het leven met honden niet zwart/wit is.
En het boek ,De wijsheid van honden, is dat een aanrader?
Wat mij betreft het beste boek over honden dat ik de afgelopen jaren heb gelezen. Een absolute aanrader, met name omdat Hare op allerlei fronten voor andere invalshoeken kiest vanuit zijn achtergrond als antropoloog (in plaats van dierenarts, gedragskundige of bioloog wat de meeste anderen in dit veld zijn).
Leuk, ga het bestellen
Heb ook genoten van http://www.mediaboek.nl/product/26515_Hondenlogie
Jij beschrijft de mensen die het niet begrijpen
Ze hadden het gedrag met de kop moeten indrukken(afbuigen) voor de hond de kans krijgt de mist in te gaan.
Ze waren nalatig dus
Je ziet het inderdaad veel..ook bij kinderen
Van mij hadden ze wel enige reflectie gekregen op hun excuses
Ik voed hier met zeer zachte hand op met weinig commando's en ook gebaren
door slecht gedrag voorkomen en meteen af te buigen en goed gedrag belonen (komt zelfs geen snoep aan te pas..mijn stem een aai hooguit)
Niet luisteren is aan de lijn zonder commentaar of boos doen
Dat werkt hier prima
Jeff krijgt bananen oren als ik overprikkeld ben
Dus je eigen rust is ook van groot belang
en als ik dus zo'n moment heb..dan laat ik Jeff niet los
er mag hier niet achter dieren aangejaagd
Meerdere complimenten over gehad in het duin hoe mijn honden simpelweg stilstaan en wachten tot de paarden gepasseerd zijn zonder commando
Ik heb waldo zeker wel moeten trainen ivm wel jacht drift bij kleine dieren
Hij kent de grenzen zeer goed ..en moet ook dealen met veel katten in het dagelijks leven
Je mag af en toe best 10 meter achter een duif of konijn aanrennen in het park maar dan is het klaar.
voor de rest dien je elk dier te gedogen wat we tegen komen
Ik heb dat getraind met egels uit de buurt
belonen als ze op 1 meter afstand blijven
Deze foto is recent met een winkelpoes
die als wij er 1 keer per maand zijn speciaal wakker wordt om met hun riem te spelen
Dat doet hij alleen bij mijn honden
hier komt geen commando aan te pas
een vreemde poes negeer je
en niet te snel bewegen helpt ook
Ik kwam gister nog iemand tegen in het park die een hond letterlijk tientallen commando's in paar minuten gaf
En maar gek vinden dat de hond niet luistert naar dat getetter
ik ben blij dat jij mij dat boek ooit aangeraden had, het is een geweldig boek, ook goed te lezen voor simpele mensen als ik
Haha, goed om te weten Arina
eens, tenminste zo doe en denk ik ook,
Jenna kan dat (nog?)niet dus die blijft voorlopig nog aan de lijn. Maar Lola had ik ook geleerd om als er iets aankwam naar mij toe te komen, ik heb daar ook vaak complimenten over gehad, vooral van mensen die bang voor honden zijn.
Er waren ook mensen die riepen, ach laat maar, ik ben niet bang voor honden, maar als ik het even uitlegde dat ik wel consequent wil zijn en ze pas na mijn toestemming naar iemand toe mocht gaan, snapten ze dat ook wel.
eens kijken of ik dat ook kan bestellen hier, lijkt me een intressant boek
wat is er mis met Skinner?
operante conditionering als leerproces is zelfs voor complex gedrag aangetoond, ook recent
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?