wanneer is training positief en wanneer negatief 
Zo een 15 minuten geleden bedoel je ?
Hahaha ja ik zei hetzelfde geloof ik 
Dit is een vraag, geen aanval, ik zeg het erbij want ik wil geen ruzie topic starten.
dat je me niet verkeerd begrijpt. "
zo corrigeren met .....? positieve correctie?
Ja, dat vind ik vallen onder negatief en zal ik nooit toepassen. En ik geloof ook niet dat mijn hond het als positief zal ervaren, zo'n schok. Dus ik zou uitwijken naar alternieven die meer bij mij passen. Heb ik al gedaan overigens.
Dit is een vraag, geen aanval, ik zeg het erbij want ik wil geen ruzie topic starten.
dat je me niet verkeerd begrijpt. "
Als vraag gelezen hoor :-) hou niet van ruzietopics, goede discussie met inhoudelijke info soms wel 
Goede nacht gewenst 
Haha de meningen zijn daar nogal eens over verdeeld 
het ziet er ook best heftig uit, soms staat Winter op zijn achterbenen de boel bij elkaar te schreeuwen en smoort hij zichzelf aan zijn halsband. Dat is wel echt in uiterste gevallen, dus als er een loslopende hond ('Hij doet niks hoor!') op ons af is gedenderd en neus aan neus staat met Winter.
Zie ik in de verte een hond met baas naderen, dan gaat het heel anders; ruimte opzoeken, ontspannen lijn, even brokjes zoeken in het gras. Als het even kan los ik het zo relaxed mogelijk op.
Haha de meningen zijn daar nogal eens over verdeeld het ziet er ook best heftig uit, soms staat Winter op zijn achterbenen de boel bij elkaar te schreeuwen en smoort hij zichzelf aan zijn halsband. Dat is wel echt in uiterste gevallen, dus als er een loslopende hond ('Hij doet niks hoor!') op ons af is gedenderd en neus aan neus staat met Winter.
Zie ik in de verte een hond met baas naderen, dan gaat het heel anders; ruimte opzoeken, ontspannen lijn, even brokjes zoeken in het gras. Als het even kan los ik het zo relaxed mogelijk op. "
herkenbare ad hoc situatie met ad hoc noodingreep. Al ziet het er hier waarsschijnlijk minder heftig uit met die kleine garnaal Jip
Heeft nu eenmaal ruime persoonlijke zone nodig. Blijven ze daarbuiten niks aan de hand op wijze die jij ook beschrijft.
Als ze hier uit hun plaat gaan van een kat loop ik ook snel door met ze. Heb al een hoop geprobeerd. Contact met ze krijgen is in zo'n geval onmogelijk. Wachten tot ze rustig zijn voordat ik doorloop was mijn plan, maar da's in realiteit ook lastig, omdat ze erg gillen en blaffen. Niet leuk voor de buurt. Snel doorlopen lijkt nog de beste optie.
Wat voor de ene hond positief is, is dat voor de andere niet. Ik ken een man met een enorme Duitse Herder teef waar hij IPO mee doet. Haar speeltje is haar beloning. En dan lekker sjorren met de baas, waarbij hij haar met zijn benen opzij duwt en zo. Een beetje stoeien. Voor haar de grootste beloning die haar is. Maar voor mijn honden zou dit veels te veel zijn, ze zouden er doodsbang van worden.
Wispa maak ik blij met een knuffel, even lekker door haar vachtje woelen. Cosmic en Luuk niet (op straat/tijdens het trainen). Die maak ik veel gelukkiger met een snoepje of complimentje.
Ik ben wel van mening dat wat voor de ene hond positief is juist weer een correctie kan zijn voor een andere hond.
Op bijna iedere hondenschool leren we het.
Positief trainen door middel van goed gedrag belonen met voertje/stem en spel.
En negatief te corrigeren namelijk het negeren van bepaald gedrag.
Positief corrigeren is het toedienen van pijnprikkels, op de rug gooien, hakje. nekvel grijpen, slipketting of erger.
Ik train mijn honden positief en werk met negatief corrigeren door gedrag te negeren.
Interessante stelling.., heb het stuk nog niet helemaal gelezen, maar reageer even zodat ik het topic niet kwijt raak 
de training is voor mij positief geweest als alle partijen gesnapt hebben waartoe we werken iedereen tevreden van het veld gaat.
Met een clicker een uur in het ronde staan clickeren en je hond volproppen met snoep zonder dat de hond snapt wat hij moet doen, is voor mij geen positieve training.
Met een korte felle duidelijke 'nee' met eventueel rukje aan de leiband de hond zijn aandacht terug opeisen waarna je een oefening kunt verderdoen/afsluiten met spel, vind ik wel positief.
Duidelijkheid in alles is waar mijn honden en ikzelf zich het beste bij voelen.
Mooi mensen , ik had gehoopt dat het gaat zoals het nu gaat.
Negeren werkt nooit bij Faro, hij is niet een hond die aandacht opeist, als hij bedelt dan haat hij je aan zitten lijken, dat is de enige keer dat hij echt aandacht opeist, ik kan hem wel negeren, maar hij gaat dan recht voor je zitten en maakt er dan ook nog geluid bij, alsof hij weken niet heeft gegeten, dus een nee en hem naar de bank wijzen werkt beter.
Aan zijn zij halsband meenemen met de hand, zou voor Faro negatief zijn, doe ik de riem om en zeg kom, dan loopt hij netjes mee zonder zich vervelend te voelen.
Het netjes leren lopen heb ik door door te lopen en een rukje aan de riem opzij, niet een keiharde ruk, maar meer dat hij denkt, heh Wat? en dan weer doorlopen.
Soms zeg ik nee kom, meer praat ik niet.
Harde stemmen daar voelt Faro zich niet prettig bij, te hard dan komt hij niet, ik heb dan ook altijd een bepaalde zangerige Faro Hiiier!, hij moet altijd eerst nog even piesen, ik hoef niet te verwachten dat hij meteen komt als hij eigenlijk geen zin heeft.
Afgelopen weken ben ik dit commando weer wat aan het verbeteren, door snoepje beloning en dezelfde stem, word ik boos, dan komt hij heel langzaam, liever niet.
Als hij iets wil eten, of te macho doet naar een hond wat beter niet kan, dan heb ik een strenge nee, heel kort, en dan gewoon goed zo, knappe vent.
dus ik doe als met stem en riem, maar het lopen gaat zo goed, dat hij ook gewoon aan de flex kan.
Mijn houding is ook heel belangrijk, en als ik loop te piekeren dan merk ik dat aan hem, ik ben verplicht de wandelingen ontspannen te doen, war voor een piekeraar als ik heel goed is.
Ik pas eigenlijk van alles toe, 2 weken geleden zat Faro tijdens eten echt te bedelen, mijn man haalt hem weg niet gemeen, maar hij had geen geduld, faro's zijn oren gaan dan is stress stand en hij kan de hele avond dan het baasje zielig aankijken.
Dus elke situatie is verschillend, soms heel streng met stem, en soms met de riem, en ik dan, mijn man niet, met snoepjes.
Met een snoepje gooien is nog de allergrootste beloning, dan zie je echt een brede glimlach. Ik combineer dat soms met het commando hier, alleen dit heb ik sinds kort veranderd, hier moet hier zijn, gewoon voor me komen staan en het snoepje aanpakken.
Wil hij een hond aanvallen, dat doet hij niet meer, dan geld allen de korte ruk en een korte maar strenge nee.
De strenge nee, werkt goed, ook als hij wil gaan jagen, in de bossen gaat hij aan de flex, want dan weten we hij gaat jagen.
Faro heeft dus positieve en negatieve training gehad, nu bijna alleen maar positief, voor Faro was het niet negatief, die wil gewoon graag weten wat de bedoeling is, ik moet dus heel duidelijk zijn.
In mijn ogen ervaart Faro het als positief, ja je kan ook zeggen als hij wil gaan jagen en het mag niet, dan is dat een negatief gevoel, ik laat hem dan vaak snoepie zoeken, gooien en laat het hem maar opsporen, niet als het vol loopt met hazen of ander wild, dan helpt niks, behalve aanlijnen, afleiden werkt niet, rukjes werken niet, schreeuwen zelf ook niet.Maar dat is alleen als hij het wild ziet of het spoor is heel vers, hert of Zwijn.
De regels zijn best streng, maar we laten hem ook vaak vrij, dan mag hij doen wat hij wil, hij heeft dat ook echt nodig, alleen aan de lijn zou hij doodongelukkig zijn.
Ik heb het stuk van Bert gelezen. En hij heeft een punt als je positieve bekrachting min of meer 'afdwingt' door aangeleerde hulpeloosheid. Dat is ook niet hoe ik het wil gebruiken en het is volgens mij ook niet de essentie van een positieve bekrachtiging.
Dit is essentieel, welke technieken je ook gebruikt;
Als de omgangsvormen en het handelen van een persoon als gevolg hebben dat het welzijn van de hond vooruit gaat en de hond een goed leven heeft, kun je stellen dat het voor die hond positief is. Als de omgangsvormen en het handelen van een persoon als gevolg hebben dat het welzijn van de hond achteruit gaat en de hond een slecht leven heeft, kun je stellen dat het voor die hond negatief is. Het resultaat, waarin de hond dus de jury is, is dus van belang en niet wat wij als mens ervan vinden.
Hij richt zich in zijn schrijven met name op het gebruik van stoffelijke beloning in de vorm van voedsel. Met daarbij voorbeelden van dolfijnen die voedselafhankelijk worden gemaakt op een manier die elk welzijn schaad, laat duidelijk zijn dat ik het daarin met hem eens ben. Dat is geen positieve opvoeding in mijn beleving en de bek dichttapen om een dolfijn dagenlang uit te hongeren past in geen enkele positieve visie en mag zelfs niet aangeduid worden met de term negatieve correctie, want dat is niet de essentie van een negatieve correctie. Een negatieve correctie is bv stilstaan als je hond trekt. Je hond wil snel van A naar B en trekt jou daarbij uit je schoenen. Op het moment dat jij stil gaat staat tot de lijn slap hang onthoud je je hond zijn beloning (snel bij B aankomen) en beloon je gewenst gedrag (lijn slap) door weer in beweging te komen (richting B). Trekken betekent simpelweg dat we niet bij B uitkomen. Onthouden van iets wat de hond zelf ervaart als beloning. Natuurlijk zal dat aanvankelijk een hond frustreren (hij wil verdorie naar B), maar ik pas ervoor mij uit mijn schoenen te laten trekken 
Dat kwartje moet even vallen als je hem consequent het succes onthoud in reactie op mallotig trekgedrag.
De vergelijking dolfijn, hond gaat voor mij mank (alleen al qua diersoort, wild in gevangenschap versus gedomesticeerd). Onze honden zijn allang voedselafhankelijk van ons, gewoon door de manier waarop we samenleven in sociale gezinssamenstelling (natuurlijk zijn er wel honden die zichzelf bedienen, maar dat is weer een andere discussie 
). En er worden inderdaad nog wel eens adviezen gegeven om een hond een aantal dagen voedsel te onthouden teneinde de hond voedselgevoelig te maken t.b.v. training. Ik vind dat echt onzinnig en schadelijk. Als een hond niet voedselgevoelig is in de opvoeding voedsel dus niet de juiste bekrachtiger en zul je je eigen creativiteit binnenstebuiten moeten keren.
Voedsel is slechts een enkele vorm van een bekrachtiger en slecht een onderdeel van de positieve opvoeding. Zelf maak ik eigenlijk weinig gebruik van voedsel als bekrachtiger in de opvoeding ik gebruik ook geen clicker, maar dat kan met een andere hond juist wel een super bekrachtiger zijn in training van eea. Met mijn huidige hond train ik niet. Die voed ik op in leven van alledag, begrens ik, begeleid ik, stuur ik, steun ik en heb ik lief. Positief 
Ik vind dat Bert nog niet helemaal duidelijk maakt wat positieve opvoeding en positieve bekrachtiging nu precies inhoud. Hij laat het nu overkomen alsof het wat met koekjes strooien is en vooral de gevaren daarvan. Dat vind ik jammer. Ook maakt hij weinig onderscheid tussen de praktijk van opvoeden en het aanleren van kunstjes, trucs, commando's etc. Zijn voor mij twee verschillende dingen.
Het is inderdaad heel simpel, het is de hond die bepaald of iets een beloning of straf is. Als je met koekjes strooit die je hond niet als beloning ervaart doe je iets niet goed, als je voortdurend verbaal loopt te corrigeren en je hond steekt z'n tong uit doe je ook iets niet goed. Frustreer je je hond opzettelijk of levert iets wat jij doet bovenmatige stress op dan doe je het gewoon niet goed.
Voor mij is de opvoeding gericht op die specifieke hond. Daar laat ik positief en negatief in het midden. Wat voor mij not-done is fysiek geweld gebruiken om iets te krijgen.
Hoe is het karakter, wat kan de hond aan en wat niet, wat voor ras en andere factoren. Maylo is vergeleken met onze vorige Parson totaal anders. Hij is veel meer aanwezig en minder onder de indruk van dingen.
Positief is voor mij -> Dat Maylo snapt wat ik van hem wil en visa versa. Ik beloon hem voor het goede en andersom beloon hij mij ook. Door lekker te knuffelen met me.
Wil ik iets niet dan laat ik dat ook wel merken, door een een strenge 'Nee' of hem naar zijn plaats te sturen met de bedoeling 'ga daar maar afkoelen'. Negeren doe ik niet aan, waarom? Maylo gaat het negeren forceren met nog meer ongewenst gedrag en hij blijft dan ook in die negatieve cirkel. Ik kan hem veel beter dan duidelijk maken wat wel en niet gewenst is en hierin 'stuur ik hem'.
Clicker is voor mijn puur een trainingtool voor moeilijke kunstjes. Zodra Maylo het onder de knie heeft, wordt er niet meer geclickerd. Ik vind zelf dat de clicker puur voor zoiets gebruikt moet worden en niet voor de normale training.
"
Bovenstaand citaat van Bert haal ik nog even aan.
Ik ben het met hem eens dat de hond bepaald wat een beloning of wat een correctie is. Maar ik vind wel degelijk dat je als mens daar ook iets van hebt te vinden. Ik heb allerlei kennis en middelen tot mijn beschikking om tot een keus te komen die zowel mijn hond als mij 'passen'. Het past niet bij mij om gebruik te maken van positieve correcties, overheersing, dus zal ik dat ook niet inzetten. Tot zover is ook wat ik vind wel degelijk van belang. Omdat ik van mening dat dat ik prima kan opvoeden zonder positieve correctie en mijn hond en onze relatie meer recht doe zonder techniek die een schadelijk effect kan hebben op het welzijn en de vertrouwensrelatie.
Duidelijk dames.
ja het stukje is zwart/wit, maar ik vind de hele discussie altijd zwart/wit.
Bijvoorbeeld, met het trekken het voorbeeld van jou Petra, van A naar B, stoppen is voor Faro geen straf, dat is een beloning, hij kan dan snuffelen , hij heeft daar helemaal niks van geleerd.
Als ik van A naar B moest, moest ik ferm doorstappen, houding goed, niet ergens anders aan denken, alleen ik moet naar B, ik heb dus gecorrigeerd door een klein rukje opzij te geven, dan keek hij naar mij en had ik zijn aandacht weer, want faro doet echt alles met zijn neus, ook mocht hij niet voor mij lopen, want dan ging hij weer trekken.
Eigenlijk heb ik dit een week of 3 zo gedaan en het kwartje was gevallen.
Nu als we lopen, wat hij heerlijk vind, loopt hij wel voor of naast, maar hij trekt niet, als hij naast moet lopen, op de dijk waar veel auto's zijn, dan kan ik hem desnoods met mijn pink corrigeren, het is niet eens een rukje te noemen, het is meer sturen, tijdens het lopen is hij heel geconcentreerd en kijkt me af en toe aan met een vrolijk gezicht, ook loopt hij soms naast met zijn neus in de lucht lekker ruiken.
Als er geen gevaar is zoals op de dijk, dan stop ik wanneer faro iets wil snuffelen of markeren, hij mag dat gewoon en hij bepaald ook waar we gaan lopen, waarom? gewoon omdat het kan, geen probleem het naast lopen moet ook leuk zijn, hij hoeft geen politiehond te zijn.
Dit is dus in veel mensen ogen negatieve training, vanwege het rukje.
Het rukje is trouwens ook nog iets wat je hartstikke fout kan doen, 1 je kan het te hard doen, en dat betekend pijn, je kan het verkeerd doen, niet opzij maar naar achteren rukje, ook niet goed, dus dat rukje is ook nog iets wat je goed moet doen, en dan ook nog de timing, doe je dat fout gaat het ook niet goed.
daar is dus begeleiding bij nodig van iemand die weet hoe het wel moet.
Ik zie genoeg mensen het helemaal fout doen, de hond snapt er helemaal niks van, vind ik ook zielig.
Kortom, het rukje mag nooit pijn doen, toch word dit als negatieve training gezien.
Voor mij hielp dat stoppen niet, ook niet een andere kant oplopen, en dat is dat allemaal niet zo erg, maar Faro begreep er ook niks van, en dat vind ik dan weer zielig.
Nu kan ik eigenlijk met alle soorten riemen lopen, alleen het tuigje vind hij dus niet fijn, alleen als ik heel hard met hem meeloop en er geen spanning op de lijn zit, maar zo'n conditie heb ik niet.
Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben, ik ben beter in gewoon praten.
Ik snap wat je bedoelt Yoop. Ik vroeg hier op het forum hoe ik Maylo's katten probleem kon aanpakken. Hij gaat namelijk achter de katten aan. Beste advies was ze hier konden geven was 'aanlijnen en vermijden'. Wat voor mij betekend het probleem maar gaan verleggen en niet aanpakken. Dat werkt voor Maylo dus absoluut averechts, als ik het advies zou opvolgen. Gaat hij dus alsnog achter de katten aan.
Bepaalde dingen in de opvoeding werken bij sommige honden averechts wat voor een andere hond heel goed werkt.
ja ik begrijp het, het probleem word niet opgelost, wij hebben enorm mazzel gehad, er wwont een kat aan de overkant die opgegroeid is met honden, dus die is niet bang en haalt niet uit, en rent niet weg.
We zijn gewoon elke dag even naar die kat gegaan, met kattenbaasje erbij, nu was het vast niet zo erg zoals jij beschrijft met Faro, hij deed het namelijk niet altijd.
Nu kijkt hij er niet eens meer naar.
Haha het artikel begint al goed :')
Eigenlijk vind ik het namelijk totaal niet belangrijk wat mijn hond vind wat betreft negatieve of positieve correcties.
Iedere hond is anders, er is gewoon niet een methode voor elke hond. Heb je een hond wiens gedrag en streken ontzettend mild zijn dan kom je waarschijnlijk weg met het meest ideale: Negatieve correcties en dus een helemaal positieve opvoeding.
Ik dacht eerlijk gezegd ook altijd dat dat met veel inzet zelfs zou kunnen met een hond die streken heeft waar een koe boe tegen zegt. Praktijk heeft geleerd dat dat net even anders is.
Is het dan allemaal zo erg? Ook niet. Als je hond met de dag beter gaat functioneren en evengoed prima kan meedraaien in de maatschappij sja... Positiever kan niet toch? :-)
Bijvoorbeeld, met het trekken het voorbeeld van jou Petra, van A naar B, stoppen is voor Faro geen straf, dat is een beloning, hij kan dan snuffelen , hij heeft daar helemaal niks van geleerd.
Als ik van A naar B moest, moest ik ferm doorstappen, houding goed, niet ergens anders aan denken, alleen ik moet naar B, ik heb dus gecorrigeerd door een klein rukje opzij te geven, dan keek hij naar mij en had ik zijn aandacht weer, want faro doet echt alles met zijn neus, ook mocht hij niet voor mij lopen, want dan ging hij weer trekken.
Eigenlijk heb ik dit een week of 3 zo gedaan en het kwartje was gevallen.
"
Mooi voorbeeld :-)
Dat laat meteen zien dat iets pas een beloning of correctie is als de hond het ook als zodanig ervaart.
En tussen mijn vb oplossing (negatieve correctie) en jouw voorbeeld oplossing (positieve correctie) ligt nog een hele wereld aan oplossingen, zowel positief als negatief. Dat vind ik zo geweldig aan honden, ze prikkelen mij tot het uiterste om creatief te zijn en in te spelen op het individu, zowel hond, als ik als wij als combi :-) Het loslaten van verbale en fysieke correctie heeft mij eigenlijk alleen maar vindingrijker gemaakt.
Honden I love them
Jep elke hond is anders, en ik vind het leuk om een apart geval te hebben, ik leer zoveel van hem, ook over mezelf.
Mooie wezens zijn het.
jammer ik kan de link niet openen, later nog eens proberen want ik weet nu niet welke kan hij op wil met die openingspost
Er is echter maar één jury: het dier, de hond!
Ik denk dan altijd veel te gecompliceerd geloof ik.
Als een hond jury is, hoe weten we of we alles meekrijgen met wat er in de hond omgaat en hoe hij werkelijk denkt, wij mensen krijgen denk ik veel niet mee met wat een hond ervaart en op welke manier.
Maar goed later nog maar eens proberen of ik het kan lezen.
Er is echter maar één jury: het dier, de hond!
Ik denk dan altijd veel te gecompliceerd geloof ik.
Als een hond jury is, hoe weten we of we alles meekrijgen met wat er in de hond omgaat en hoe hij werkelijk denkt, wij mensen krijgen denk ik veel niet mee met wat een hond ervaart en op welke manier.
Maar goed later nog maar eens proberen of ik het kan lezen.
"
pff zo denk ik ook wel eens, maar dan word ik gek, ik kijk vooral goed naar mijn hond, helaas kan ik niet zijn gedachten lezen, toch kom je ver als je je hond goed kent.
1.Het netjes leren lopen heb ik door door te lopen en een rukje aan de riem opzij, niet een keiharde ruk, maar meer dat hij denkt, heh Wat? en dan weer doorlopen.
Soms zeg ik nee kom, meer praat ik niet.
***
2.Wil hij een hond aanvallen, dat doet hij niet meer, dan geld allen de korte ruk en een korte maar strenge nee.
3.De strenge nee, werkt goed, ook als hij wil gaan jagen, in de bossen gaat hij aan de flex, want dan weten we hij gaat jagen.
4.Faro heeft dus positieve en negatieve training gehad, nu bijna alleen maar positief, voor Faro was het niet negatief, die wil gewoon graag weten wat de bedoeling is, ik moet dus heel duidelijk zijn.
In mijn ogen ervaart Faro het als positief,
"
Yoop, ik heb je schrijven nu even goed doorgelezen en het roept wat vragen op als je het oké vind om te antwoorden.
Ik heb hierboven even de stukken geciteerd die het betreffen.
1.Wil je uitleggen waarom jij voor deze methode hebt gekozen?
2.Dezelfde vraag, waarom juist deze methode. En ook ben ik benieuwd naar je resultaat. Hoe is Faro nu aan de lijn nu hij het niet meer doet?
3.Je schrijft dat een strenge NEE goed werkt, maar dat hij wel aan de lijn gaat omdat hij anders gaat jagen. Hoe zie jij dat?
4.Wat is voor jou het verband tussen strenge NEE, zijwaartse rukjes aan de lijn en duidelijk zijn? Hoe merk je aan Faro dat hij hiermee duidelijkheid heeft gekregen en wat voor duidelijkheid heeft hij gekregen? En waarom was het juist deze vorm die hem duidelijkheid gaf volgens jou?
Vraag 1, de andere methodes was faro alleen maar aan het snuffelen, deze werkte goed
Faro is aan de lijn verschillend, hij mag voor lopen, maar niet als het gevaarlijk is, zelf loopt hij graag naast als ik in zijn tempo loop, dat is best snel.
Loop ik langzaam loopt hij vooruit, aan de flex mag hij altijd gewoon zijn ding doen, alleen op de dijk of waar gevaar is of iets dergelijks hou ik hem kort bij me.
een strenge Nee daar bedoel ik mee, een boze Nee, een strenge nee werkt wel hoor, maar er mag absoluut geen boosheid in zitten, ik heb dat vast niet goed omschreven.
De strenge rukjes geef ik allang niet meer, hij luisterd nu heel goed naar wachten, nee, langzaam, rechts.
Dit was om het trekken en het in de lijn hangen en blaffen naar andere honden.
ik heb wat schroeven in mijn nek en harde rukken aan mijn arm zijn niet goed voor mij.
het lopen was gewoon lopen, geen strenge nee, geen rukje, doorlopen van lantaarnpaal naar lantaarnpaal.
Ik heb het geloof ik niet zo duidelijk neer gezet, maar het is ook al weer een tijd geleden dat we dingen moesten afleren en de situaties waren natuurlijk steeds anders, dus dan handel je ook weer anders.
Het grootste probleem was, blaffen en in de riem hangen en hard trekken, voor mijn gezondheid.
je vraag 4 klopt niet, waarschijnlijk omdat ik het verkeerd heb opgeschreven of uitgelegd, Faro weet heel goed wat nee is, alleen moet je hem een strenge maar geduldige nee geven, ga je nee schreeuwen of met frustratie dan kan je het wel vergeten.
je laatste vraag is moeilijk hoor, ik weet niet hoe ik die moet omschrijven, wat hij heeft meegekregen is dat hij niet mag trekken, en dat hij toch wel mag snuffelen of plassen, zelfs een route kiezen.
Het ging al heel snel goed dus als hij nu bijvoorbeeld trekt, dan zeg ik langzaam, of zet even spanning op de lijn, de lijn is altijd zonder spanning, alleen bij de flex kan dat niet, maar ook met iets meer spanning kijkt hij op alsof hij zegt, heh wat? gaan we een andere kant op, ik noem maar wat.
wat wil je nu eigenlijk weten, want tijdens typen raak ik de weg al weer kwijt, om uit te leggen dat dit gewoon goed werkte.
Wat is je vraag, wil je weten of Faro bang is geworden, of slaafs zoals mensen wel eens over Politiehonden praten die netjes naast lopen.
Faro is nooit bang geweest en krijgt veel vrijheden aan de lijn, hij gaat zelf opzij of stopt als hij iets ruikt of wil plassen, (niet tegen iemand hekje aan )maar als naast lopen belangrijk is dan kan hij dat.
En ik hoef me nooit geen zorgen te maken over mijn nek.
Tja, het is lastig om uit te leggen, je moet het zien.
Heb ik nou vragen beantwoord ?
Faro is aan de lijn verschillend, hij mag voor lopen, maar niet als het gevaarlijk is, zelf loopt hij graag naast als ik in zijn tempo loop, dat is best snel.
Loop ik langzaam loopt hij vooruit, aan de flex mag hij altijd gewoon zijn ding doen, alleen op de dijk of waar gevaar is of iets dergelijks hou ik hem kort bij me.
een strenge Nee daar bedoel ik mee, een boze Nee, een strenge nee werkt wel hoor, maar er mag absoluut geen boosheid in zitten, ik heb dat vast niet goed omschreven.
De strenge rukjes geef ik allang niet meer, hij luisterd nu heel goed naar wachten, nee, langzaam, rechts.
Dit was om het trekken en het in de lijn hangen en blaffen naar andere honden.
ik heb wat schroeven in mijn nek en harde rukken aan mijn arm zijn niet goed voor mij.
het lopen was gewoon lopen, geen strenge nee, geen rukje, doorlopen van lantaarnpaal naar lantaarnpaal.
Ik heb het geloof ik niet zo duidelijk neer gezet, maar het is ook al weer een tijd geleden dat we dingen moesten afleren en de situaties waren natuurlijk steeds anders, dus dan handel je ook weer anders.
Het grootste probleem was, blaffen en in de riem hangen en hard trekken, voor mijn gezondheid.
je vraag 4 klopt niet, waarschijnlijk omdat ik het verkeerd heb opgeschreven of uitgelegd, Faro weet heel goed wat nee is, alleen moet je hem een strenge maar geduldige nee geven, ga je nee schreeuwen of met frustratie dan kan je het wel vergeten.
je laatste vraag is moeilijk hoor, ik weet niet hoe ik die moet omschrijven, wat hij heeft meegekregen is dat hij niet mag trekken, en dat hij toch wel mag snuffelen of plassen, zelfs een route kiezen.
Het ging al heel snel goed dus als hij nu bijvoorbeeld trekt, dan zeg ik langzaam, of zet even spanning op de lijn, de lijn is altijd zonder spanning, alleen bij de flex kan dat niet, maar ook met iets meer spanning kijkt hij op alsof hij zegt, heh wat? gaan we een andere kant op, ik noem maar wat.
wat wil je nu eigenlijk weten, want tijdens typen raak ik de weg al weer kwijt, om uit te leggen dat dit gewoon goed werkte.
Wat is je vraag, wil je weten of Faro bang is geworden, of slaafs zoals mensen wel eens over Politiehonden praten die netjes naast lopen.
Faro is nooit bang geweest en krijgt veel vrijheden aan de lijn, hij gaat zelf opzij of stopt als hij iets ruikt of wil plassen, (niet tegen iemand hekje aan )maar als naast lopen belangrijk is dan kan hij dat.
En ik hoef me nooit geen zorgen te maken over mijn nek.
Tja, het is lastig om uit te leggen, je moet het zien.
Heb ik nou vragen beantwoord ?
"
eeeehm... jaaaa... zeikerd in bocht
1. Ah , misinterpretatie. Was je doel meewandelen zonder snuffelen? Dat was me in eerste instantie niet duidelijk.
Wat ik nu eigenlijk wil weten, zoals je vraagt, is waarom je specifiek gekozen hebt voor een positieve correctie. Er zijn vele wegen die naar 'prettig wandelen' leiden en ik ben benieuwd naar je doel en waarom nou juist de keuze voor werken met positieve correctie hebt gemaakt en hoe het nu gaat (check beantwoord). Ik insinueer niets, jij wel?
Je zegt, de andere methodes, wat bedoel je dan precies?
Met streng bedoelde ik ook niet boos, schreef ik ook niet. Ik schreef streng omdat jij het zo noemde. En ik vraag me af wat strengheid te maken heeft met duidelijkheid en of het pas daarmee ook echt duidelijk is voor Faro.
Het viel het me op dat je zegt dat het goed werkt als hij wil jagen, maar dat Faro toch aan de lijn moet omdat hij anders gaat jagen. Dan .... werkt het toch niet? Vroeg me af hoe jij dat ziet.
Dus tja, was eigenlijk gewoon benieuwd naar jouw keuze en invalshoek en hoe je daartoe komt, verantwoord aan jezelf. Ben er niet op uit om iets te insinueren of je aan te vallen. Zoals je weet voed ik heel anders op en is het voor mij verweven met sociaal samenleven, al is dat ook gaandeweg in ontwikkeling en heb ik vroeger wel dingen gedaan in de opvoeding die ik nu zeker niet meer zou doen.
Ja, vooral op de dijk netjes naast lopen, gewoon omdat het gevaarlijk is en ik woon op een dijk, dus ik kan niet omlopen.
ik vind het ( en dan kijk door vele ogen hier) geen positieve correctie, zelf heb ik er geen moeite mee, maar ik heb begrepen een rukje is negatief.
Het niet trekken was erg van belang vanwege mijn nek, een harde ruk kan veel stuk maken, snoepjes nam hij buiten niet aan, hij wilde alleen maar snuffelen (licht jagen)of naar andere honden blaffen, alsof hij ze wilde opeten (bleek later niet het geval maar dat wist ik toen nog niet)
Stoppen zorgde dat hij lekker helemaal zijn gang kon gaan richting andere hond (alleen maar grote stoere honden)
Omkeren werkte wel, maar bracht me niet naar de plek waar ik heen wilde, niet handig.
Nee met boos, bedoel ik, (niet jij) en dat werkt nog steeds zo naar faro, dat als er boosheid in je stem zit, dan zal hij niet sneller luisteren, zeker als hij moet komen, dan gaat hij eerst pissen, en ik geef hem gelijk, naar een boos persoon wil je niet graag.
Mijn stem moet kalm maar toch kortaf zijn, wel dat ik het meen, want naar mijn aaah kom nou stem trekt hij ook een lange neus.
De stem moet inderdaad duidelijk zijn, ze meent het.
Mijn man moet juist zijn stem minder streng gebruiken, want dat werkt niet, het level moet niet te hoog en niet te laag (snap je me nog?)
Over het jagen ben ik niet duidelijk genoeg geweest, faro mag soms jagen, maar er is een heel groot verschil, gewoon waar ik loop is wel eens een haas of Fasant, hij mag speuren maar ik zie aan hem wanneer hij dichtbij zit, dan is het NEE FARO HIER! en de HIER moet ook weer apart, vandaag nog uitgeprobeerd.
Ga ik nu naar het bos, dan word hij gek van de geuren en gaat er zeker weten vandoor, hij heeft ook op groot wild moeten jagen in Spanje, dus Zwijnen en Herten in het bos, hou hem maar vast.
Hij gaat door tot hij er bijna bij neer valt, met een scheur in je heup en een artrose rug, niet handig.
Dus op sommige plekken kan hij prima los, maar andere plekken echt niet en waar het niet kan, kan ik hem niet meer bereiken met stem of lekkers, dus gaat hij aan de flexlijn.
Vandaar ik ook heel veel speurspelletjes, en vooral het snoepie zoek met hem doe, dat snoepie zoeken dan lijkt echt op echt jagen bij hem, zijn manier van speuren is anders, alsof hij een vers spoor heeft, dat heeft hij ook ,alleen het is een snoepie.
Ik doe dit, omdat hij niet echt speels is met andere honden en hij er zoveel plezier in heeft.
Ik ben echt niet goed in typen, ik ben aan het eind al kwijt waar ik in het begin mee begonnen was, ik geef altijd maar mijn medicatie de schuld
Ik hoop dat ik nu duidelijker ben, want ik ben niet zo duidelijk geloof ik..
Met een clicker een uur in het ronde staan clickeren en je hond volproppen met snoep zonder dat de hond snapt wat hij moet doen, is voor mij geen positieve training.
Met een korte felle duidelijke 'nee' met eventueel rukje aan de leiband de hond zijn aandacht terug opeisen waarna je een oefening kunt verderdoen/afsluiten met spel, vind ik wel positief.
Duidelijkheid in alles is waar mijn honden en ikzelf zich het beste bij voelen. "
Jou idee van positief trainen is als het resultaat voor jou positief is. Daar kunnen we alle kanten mee op en wordt ook niet bedoeld als we het over positief trainen hebben. Ik kan mijn hond alle hoeken van het veld laten zien zodat hij netjes naast mij loopt en dat zou dan volgens jouw definitie positief trainen zijn want het resultaat is voor mij positief :')
stukje doorgelezen.
Het is alweer heeeeeel lang geleden dat ik Karen Pryor haar boekje stop met blaffen gelezen heb. Indertijd sprak het me wel aan, ik zou het moeten herlezen of ik daar nu nog achter sta. Ik heb laatst ook gelezen dat het leven voor dolfijnen en andere zeedieren die voor mensen moeten optreden of werken niet zo fijn is als men ons will laten geloven.
Clickeren daar ben ik niet echt het type voor, ik ben ooit eens met Lola begonnen, maar ze schrok zo van die klik dat ze steeds linea recta naar haar plekje rende en ik snapte het ook niet zo heel goed. Ik denk dat clickeren voor sommige honden en mensen heel goed kan functioneren, maar het is niet mijn ding.
Zelf denk ik ook niet in belonen en straffen, ik probeer op de hond te letten en haar zo goed mogelijk te begeleiden.
Jenna trekt en valt naar andere honden uit, dat probeer ik dus zo goed mogelijk te voorkomen,en ooit het resultaat te bereiken dat ze ontspannen meeloopt aan de lijn, wat ook al veel beter gaat dan in het begin, ook aan het uitvallen wordt gewerkt. Ik gebruik wel lekkertjes, soms gooi ik er wat op de grond, om haar af te leiden en te laten snuffelen naar de snoepjes, waarvan ze ontspant.
Ik zoek het in te proberen me in te leven in de hond, en goed op haar te letten. Er zijn bijvoorbeeld dagen dat ik zie dat ze te gespannen is om langere wandelingen te maken,dan doen we dus alleen korte stukjes en ga ik niet toch die lange wandeling maken die ik in gedachte had.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?