geplaatste franse bulldog is dominant naar mijn kind

Ik heb net (3 dagen) een franse bulldog in huis. Hij was achtergelaten bij een kennel. Bij de kennel zeiden ze dat hij een lieve hond is. Dat hij zindelijk is en goed overweg met kinderen kan omdat vanwaar hij kwam er kinderen waren. Hij was de eerste dag erg lied, zacht en beetje bang en zenuwachtig. Hij was wel fel vermagerd omdat hij in de kennel heeft getreurd. Tot nu toe viel er mij op dat hij niet zo graag rond loopt in de tuin. Hij heeft soms ook aan ongelukje in huis (alleen als wij er ook zijn, wanneer hij alleen is doet hij dat niet). Nu begint hij zich erg te richten naar onze dochter van 6. Hij volgt ze constant en wil haar steeds berijden. Hij stopt niet en geeft niet op. Onze dochter zegt: 'nee', en duwt hem weg. Maar het help niet! In tegendeel: hij zou een beetje durven grommen en verwittigen. Wanneer wij onze stem boos maken en hem weg van onze dochter doen laat hij haar even met rust. Hij is wel fel en blijft het doen. Soms ben ik wel een beetje ongerust dat hij misschien zou knappen. In de kennel zeiden ze dat de mensen hem weggedaan hebben omdat ze niet voor de hond meer wouden zorgen, te veel werk en te veel kuisen .... maar wel lief en kindvriendelijk en bijt niet. Nu ja, wat is waar? Wij kunnen hem wel oppakken en zijn eten wegnemen. Ook kan hij mooi wandelen. Maar wat nu ? Hij is 2 jaar volgens zijn pas en niet gecastreerd. Moet ik mij zorgen maken naar kinderen ? of wil hij alleen nu zijn rang bepalen in het gezin?

Allereerst: dat is geen dominantie eerder overprikkeling door alle nieuwe situaties.
En neem aub zijn eten niet weg, pak hem niet zomaar op. Dat is nergens voor nodig. Plus jij zou het ook niet leuk vinden als ze jouw eten zouden weg nemen (zeker niet als je al mager bent en te weinig eten hebt gehad!!!!!) en met je rond sleuren.
Leer je dochter dat ze hem met rust moet laten als ie eet. Ook als hij slaapt of botje eet of rust. Veel rust!!! Dat heeft hij nu nodig. Misschien speelt ze ook teveel met hem? Laat m eerst maar eens een paar weekjes op adem komen.

Mee eens met Sammy.
Je hebt hem nog maar net.
Deze periode en het asiel is ontzettend stressvol hij moet echt nog wennen.
Ik denk idd ook aan overprikkeling hoor.

Ook eten. Botjes enzo nooit afpakken dat is niet nodig.

Veel plezier met jullie hondje

Ik zou hier iemand bijhalen met verstand van herplaatsers en hondentaal.

Ik begrijp dat je van die kennel geen adviezen meegekregen hebt over hoe met een herplaatser om te gaan

Nooit de hond zonder toezicht bij de kinderen laten

De kinderen goed de regels leren hoe met honden om te gaan en hierop heel streng toezien en begeleiden om ongelukken te voorkomen

In onderstaande link staan veel tips

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

Ga veel lezen over hondentaal, het rijden is stress, begeleid hem dan rustig en zonder iets te zeggen naar zijn eigen plekje.

Het grommen betekend dat je al een paar signalen van stress gemist hebt en de hond wil hiermee zeggen dat hij afstand wil, dat het hem teveel is.

https://www.youtube.com/watch?v=00_9JPltXHI

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Een paar tips die wij ooit gekregen en die goed gewerkt hebben:

hou je houding en stem altijd rustig, geen gefoei of nee geroep ook, de hond moet gaan leren jullie te vertrouwen

Loop niet naar de hond toe, maar laat hem naar jou toe komen (als hij wil, geen druk maken)

Geef de hond tijd om rustig te wennen, dus geen druk bezoek, of op bezoek gaan

Hou de wandelingen nog kort en saai en houd de hond aan de lijn voorlopig

Zorg voor voldoende rust omdat hij alle nieuwe dingen moet verwerken, een herplaatsing is voor een hond nogal wat

Laat de hond rustig eten, stoor hem daarbij niet

Geen commando's onder druk, wel leuke rustige zoek- of denkspelletjes, (als hij daar al aan toe is, en heel eenvoudig beginnen)

Geen geaai over zijn kop, wel (als hij dit fijn vindt) een kriebeltje onder de kin

Neem ajb de tijd om alles goed door te nemen. Het lijkt me heel belangrijk om ook goed toe te zien dat ook de kinderen deze regels opvolgen, de hond is al zover dat hij zich zo voelt dat hij het nodig vindt te grommen (hondentaal voor: kom niet te dichtbij, ik wil afstand, ik vind het allemaal nog eng, ik vertouw het nog niet), een stap verder, als je toch doorgaat, gaat de hond zich zo gefrustreerd en onbegrepen voelen dat hem niets anders over blijft dan  bijten.

Met dominantie heeft dit alles niets te maken.

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_359-wat-is-er-met-dominantie?.php

Geef hem even tijd, het berijden van je dochter moet je zeker niet toestaan, een welgemeende neen en weghalen. je dochter laat je rustig in de woonkamer zitten, laat haar de hond volledig negeren. Het grommen naar je dochter maakt dat je uiterst voorzichtig moet zijn, laat haar de hond niet corrigeren door hem weg te duwen, laat haar rustig en kalm opstaan en weggaan van de hond, ze is pas zes, verwacht niet dat zij dit alleen aankan... Uit ervaring weet ik dat bulletjes fel uit de hoek kunnen komen, ik had er ook eentje die naar kinderen enorm gefrustreerd was...als je je zorgen maakt neem dan contact op met de kennel, misschien is men niet helemaal eerlijk geweest....een gedragstherapeut kan een goed advies zijn...succes

erg bedankt voor deze snelle reacties. Ik heb geduld en geef hem wat tijd. Ik ben alleen wat bang voor mijn dochter. Zij is niet bang. Want mijn ouders hebben een grote lieve hond. ik wil alleen niet dat hij zou bijten. Ik neem zijn eten niet zomaar weg maar ik observeer wat hij doet als ik bij zijn eten kom als hij aan het eten is. Ik heb wel het gevoel dat hij wat stress heeft en ons nog niet begrijpt. Hij is wat wantrouwig en opzoek. Hij loopt ook niet graag alleen buiten en met ons in de tuin ook erg kort. Hij wil snel weer naar binnen. Hij volgt ons overal. Ik ben gewoon wat ongerust voor het obsessief rijden van mijn dochter. Ze kan nl niet meer rondstappen of gaan zitten zonder dat hij haar vastgrijpt. Zij duwt hem wel weg en zegt nee. Natuurlijk een kinder neetje. Dat helpt niks. Integendeel hij wordt wat wilder en kwader. Goed dat ik nu weet dat ze hem niet mag wegduwen. Wat doen we het best om de tonen dat we het gedrag niet willen maar dat hij ons mag vertrouwen en wij hem. Ik wil nu goed handelen naar het grommen en het ons verwittigen door een ev een kleine verre knap. Hij heeft nog niet gebeten meer wil dit niet in de hand werken. Wanneer ons kind is gaan slapen is hij erg rustig en lief. Geen enkel probleem dan. Sommige zeggen dat hij de roedel wil bepalen en daarom dominant is naar haar. Als dat niet het geval is dan ben ik blij. Maar indien dat wel zo is, hoe moet ik het hem dan afleren zonder hem weg te duwen. Hij luistert op dat moment niet naar onze stem.Hij is dan te druk. Ik hoop bij te leren.

alvast bedankt voor de links

Kijken even op deze link,daar kun je goed zien of je dochter iets doet wat hem triggert om te gaan rijden/grommen:

http://www.hondenpage.com/hondenforum/198006/9-redenen-waarom-een-hond-kan-bijten.-(educatief-artikel-voor-kinderen).php

Ik zou er zo snel mogelijk iemand bij halen, want wij kunnen van alles zeggen, maar niemand die echt kan zien wat er gebeurd en zorg in ieder geval dat je dochter even afstand neemt.

Verder ben ik het met iedereen wel zo'n beetje eens, maar zoals ik al zei, ik zou op zeker gaan en niet vertrouwen op een forum.

http://hondenwijzer.com

Hier valt veel te lezen over dominantie, rangen en standen.

http://www.moniquebladder.nl/blog/2011/04/28/de-baas-of-de-leider-is-er-een-verschil/

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/niet-alle-honden-houden-van-aaien-en-knuffelen.php

lekker veel te lezen, het maakt denk ik een hoop duidelijk

Ik hoop dat je ons nog laat weten wat je ervan vind.

Ik snap je dochtertje wel hoor, een hondje daar wil je als kind lekker mee spelen, en knuffelen. Alleen is een hond geen speelgoed, maar een levend dier, je moet rustig zijn in de buurt van de hond, hem niet storen als hij slaapt of eet, niet druk gillen en rennen, je speelgoed niet over de vloer laten slingeren. Dat is niet altijd makkelijk.

Maar het is denk ik voor haar ook heel leuk om de regeltjes te leren hoe je nu precies goed met een hond moet omgaan. Inzien dat het een levend wezen is wat ook gevoel heeft, dat zelfs een heel gesprek met je aan kan gaan als je maar goed oplet wat de hond aangeeft.

Ze kan leren kleine hersenwerkjes onder jouw begeleiding met de hond te doen bijv. dat is leuk voor alle partijen.

Over een tijdje als de hond gewend is, zou ze misschien naar een kindercursus kunnen gaan, sommige hondenscholen bieden dat aan, soms worden er ook workshops gegeven voor ouder, kind en hond.

Er is ook een cd rom met spel, de blauwe hond heet het dacht ik, zou je even moeten googlen.

Ben benieuwd hoe het nu gaat ?

Onze Max is nu al iets meer op zijn gemak. Hij doet zijn behoefte flink buiten en begint min of meer naar ons te luisteren. Dan toch soms met behulp van koekjes. Hij berijdt onze dochter al minder en als hij het probeert leid ik hem af of zonder ik hem af tot hij weer rustig is. Het vraagt wel werk maar als het loont! Nu zijn we eens gaan wandelen in de stad waar veel andere honden wandelen en daar is hij ook erg wild naar. Hij trekt en is dominant naar andere honden. Ik moet dan snel voorbij wandelen en hem dicht bij mij houden en afleiden. Misschien helpt nog een hondenschool voor socialisatie naar andere honden? Of is dat al wat te laat hij is nl al 2 jaar? Gr

Zeker doen, een hondenschool.

Goed voor jullie band, en wie weet wat voor adviezen je nog meer krijgt van deskundigen die je hond irl zien.

Ik lees mee.

Je gaat de goede kant opzo te lezen,goed hoor.

Een hondenschool kan altijd met 2 jaar is hij nog jong hoor.

Je kunt ook zonder hond langs een hondenschool om te kijken en te praten,bv de volgende keer neem je hem mee.

Wie weet gaat hij dat nog leuk vinden ook.

Je kan zelfs met een 8-jarige hond naar de hondenschool.

Leeftijd maakt geen fluit uit.

Zoek alleen wel een goede hondenschool die niet werkt met schreeuwen, snouwen, wurg-kettingen en/of slaan (of technieken ala ceaser millan....dat is ook verkeerd)

Maar gewoon positief trainen en met veel gedult waarbij jij nergens tegen je gevoel ingaat.

Meeste hondenschoolen trainen positief.

Ik zou voor de honden buiten, dezelfde techniek gebruiken als die je bij je dochter gebruikt om te voorkomen dat je hond gaat rijden.

Zo te lezen werkt het als een trein.

Maar met deze uithalingen, kan het soms ook pijn zijn.
Ik zou je willen adviseren om je hond ook mee te nemen naar de dierenarts voor een intensieve controle op eventuele pijnplekken, voedselallergieén en mischien zelfs tandproblemen.

Geef je hond ook hersenwerk.
Dan gebruikt die zijn koppie en dat brengt ook de boel langzaam aan in balans.

Knagen werkt altijd bij stress voor honden.

Je hond komt er wel....geef het tijd en blijf trainen op gevoel.

Schreeuwen, schelden en vloeken werken niet.

Tja, soms is een brul nodig als ze echt te ver gaan om ze er even uit de sitatie te halen...en dan direct met trainen overpakken.

Ik bedoel het net zoals je je dochter opvoed.

Je doet het met veel liefde, gedult en uitleg.

Maar soms kunnen kinderen het zo bond maken, dat een simpele brul het enge is waarmee ze stoppen (KAPPEN NU) of zoiets.

Wees eerlijk, oprecht en jezelf....dan kom je er wel

hier ben ik terug. We zijn bij een dierenarts geweest (echt erg begaan met Max) Ze heeft hem gecastreerd. Alles ok maar 2 dagen daarna werd hij zwaar ziek (non-stop overgeven en diarree) vervolgens 3 dagen aan infuus bij dierenarts. Dan thuis (wel nog wat zwak) veel medicatie en speciale voeding en veel geduld. We hebben hem alles tijd en rust gegeven om te bekomen. Hij had tenslotte al veel meegemaakt op korte tijd (afgezet bij een fokker op zijn 2 jaar, herplaatst bij ons en dan castratie wegens rijden bij mijn dochter). Nu na 2 maanden is hij weer in orde. Hij eet goed en goede stoelgang. Hij krijgt wel aangepaste brokken. Hij voelt zich thuis en jaaaa! hij is erg lief naar mijn dochter en ook naar andere kinderen. Geen enkele vorm van dominantie nog te zien. Super. Wel nog heel af en toe (2 keer op 2 weken) een beetje overgegeven (wel na een actief moment, dus misschien gulzig na het eten). Wel nog iets nieuws ontdekt en nu net we dol blij waren: Max vindt andere honden niet zo leuk! Eens een andere franse bulldog tegen gekomen die los liep en hij was erg dominant en gromde (we hebben ze uit elkaar gehaald Max was erg wild en gericht de andere eerder rustig.Dan tijdens het wandelen erg trekken en blaffen bij het zien van een andere hond (ik probeer dus andere honden bij het wandelen te vermijden) en dan is er eens een vriend op bezoek geweest met een erg lieve staffort (reu van een jaar) . Zij was aangelijnd en was blij Max te zien. Max liep in onze voortuin en was weer wild en gefocust en toen greep hij naar de muil van de stafford. We hebben Max van haar weg moeten halen. Gelukkig niks te zien. Maar ja we kunnen het niet riskeren. Nu na lange tijd wachten (1 maand later) eens op bezoek bij mijn ouders. Ze hebben een boxer van 10 jaar. Max en de boxer liepen los in de tuin. Ze lieten elkaar niet met rust. Er werd de hele tijd uitgehaald. Toen zag ik een klein beetje bloed aan de muil (tanden) van de boxer. We zijn dus vlug gestopt met proberen voordat het erger werd. Mijn moeder zei van langer te proberen tot er 1 de baas is maar dat kan wel verkeerd aflopen vind ik. Er was gelukkig nergens een wonde te bespeuren maar toch is er toch wat hevig gebeurd aangezien een beetje bloed. Wat nu???? Ik heb het gevoel dat Max wil spelen maar te hevig is en de hondentaal niet snapt. Wanneer de andere 'stop' zegt en verwittigd doet hij gewoon hevig verder. Ik heb de dierenarts gebeld en ze stelde voor om binnen 2 weken eens bij haar hond te komen zo kan ze het gedrag beoordelen (ps de dierenarts geeft ook hondenles) Ze wil kijken of hij echt agressief is naar andere honden. Weet je: ik ben er al bang voor! en weet niet wat te doen. Ik vind het jammer dat het zo loopt. Hij is nu wel lief naar mensen maar kan dus niet bij andere honden. Een probleem omdat we met die vriend op reis gaan met de honden en ook omdat als we op reis gaan hij bij mijn ouders mag. Niet dus !!!

eigenijk had het rijden op je dochtertje niets met dominantie te maken maar met overprikkeling/stress, zoals al eerder aangegeven was. Ik begrijp dat de hond inmiddels aan jullie gewend is maar niet met andere honden kan.

Dat is niet makkelijk, en moet ook weer heel goed begeleid worden. De situatie met de boxer daarbij had ik liever een wat rustiger aanpak gedaan, zoals bijv eerst eens samen gaan wandelen en vandaaruit samen naar binnen gelopen en de honden niet gewoon losgooien in de tuin dat is teveel gevraagd voor veel honden.

Ik zou hierbij ook advies vragen misschien een hondenschool raadplegen die zien of Max echt niet met andere honden kan, of dat hij met speciale begeleiding toch kan leren niet op andere honden te reageren.

Ik ben hier zelf mee bezig met onze hond, ik probeer haar te leren andere honden te negeren.

bedankt. Zou je dan niet bij de dierenarts gaan en kijken hoe het met haar hond gaat? Maar dan misschien best alle2 aangelijnd in haar tuin ? (Max is een reu van 2 en haar hond is een oudere teef, labarador)
De dierenarts zegt dat een hondenschool niet zo goed is want dan geraakt hij overprikkeld. Het is voor hem dan misschien beter om bij een hondentherapeut te gaan.
Als je de hond leert negeren , hoe doe je dat dan wanneer ze bij elkaar op bezoek komen en samen moeten leren zijn? Ik vraag me af of hij echt niet met andere honden overeen komt en zo niet dan is dat toch een probleem !

Krijg je hem ergens mee afgeleid????Lekkertjes of speeltje???? Leid hem af. Ik heb ook een hond die op andere honden reageert. (aan de lijn) Niet problematisch Maar ik vond dat het beter kon. Ben met hem naar de hondenschool gegaan en hij is echt super lief op de hondenschool. Doet echt met plezier allemaal. Hij was 6 jaar toen ik begon en hij geniet er echt van. Thuis of op straat gaat het ook steeds beter. Waar je in ieder geval mee kunt beginnen is onder het wandelen zijn aandacht naar jou te belonen. Kijkt hij naar je onder het wandelen, beloon je hem. Komt hij naar je toe, beloon je hem. Ik zou beginnen met echt lekkers. Dan kun je zijn aandacht proberen te vangen...door lekkertje , gek doen, spelen. Zodra aandacht, weer belonen.

bedankt. Dat zal ik alvast doen. Hem afleiden en belonen als hij aandacht schenkt. Maar ik moet zeggen dat ik dat geregeld doe maar als hij een hond ziet dan heeft hij geen aandacht meer voor mij. Zou ik dan toch naar een hondenschool gaan? Maar ik durf niet zo goed. Misschien toch eerst binnen 2 weken naar de dierenarts en haar hond. Hij is wel erg eigenzinnig maar is eigen aan een Franse bull. Ik leer hem zit maar ik moet echt doordrijven want soms negeerd hij mij. Verder probeer ik hem nu ' blijf ' maar dat lukt nog niet zo best. Er was hem vroeger blijkbaar niks aangeleerd. Dank je

het kan idd zijn dat een hondenschool teveel voor hem is.

Het lijkt me idd misschien het beste hier eerst een gt bij te halen. Een die bekend is met hondentaal en werkt met calming signs lijkt me het beste.

En voorlopig als je gaat wandelen goed afstand houden van andere honden, flinke bogen eromheen of teruglopen.

Als ik met max gaat wandelen dan gaat het redelijk als ik die zaken uitvoer. Ik vraag zijn aandacht , leid hem af en wandel stevig door of verander van richting. Als we dan wat verder zijn van de andere hond dan is hij die vergeten en loopt hij flink verder. Maar ja.. een andere hond op bezoek of een andere hond die los loopt en hem benaderd. Ook lastig tov de hond van mijn ouders want we wonen niet ver en gaan geregeld na een wandeling op bezoek. Maar dat lukt nu niet. Ook willen mijn ouders voor hem zorgen als wij niet thuis zijn ... maar ja lukt niet met de boxer. We zullen volgende week eens bij dierenarts gaan en dan daarna naar een gt. Iemand die een goede gedragst kent? (Oost-Vlaanderen)? Bedankt en tot later

Je hebt toch ook nog niet zo lang...volgens mij ben je wel goed bezig. Gaat ook allemaal niet van vandaag op morgen.  Met de hond van je ouders lukt ook beslist nog wel. Gewoon ook eerst een paar keer lekker samen gaan wandelen en honden gewoon aan de riem laten.  Sterkte.

 Ik denk eerlijk gezegd dat je er rekening mee moet houden dat hij niet met soortgenoten kan. Meestal kan je zo'n hond beter sturen als je dit accepteert en niet steeds de hond in situaties brengt waarbij hij zich moet bewijzen.

Hij is gecastreerd dat kan zijn onzekerheid versterkt hebben.

Een onzekere uitvallende hond doe je het meeste plezier door hem zekerheid te bieden,jij stuurt een buurtende hond weg,je laat hem niet loslopen waar andere honden lopen,als je hond je volledig vertrouwt zal hij op een gegeven moment de meeste honden negeren maar mee spelen dat zal er waarschijnlijk nooit inzitten.

Je kan pas een hond goed opvoeden als je zijn karakter accepteert en daar mee gaat werken om alles in goede banen te leiden en het voornaamste een vertrouwensband tussen jou en je hond op bouwen.

Trouwens ik geef je dierenarts gelijk,ik zou de hond ook niet blootstellen aan teveel prikkels op een hondencursus daar zal je waarschijnlijk je hond niet gelukkig mee maken.

Het is idd zo dat er honden zijn die gewoon niet met soortgenoten kunnen, of met sommige soortgenoten niet. Op straat kan je het uit de weggaan en de hond leren andere honden te negeren.

Thuis wordt dat wat moeilijker uiteraard, misschien moet je ze altijd uit elkaar houden dan.

Wat ik kan bedenken is af en toe samen gaan wandelen en dan samen het huis inwandelen en de honden dan bij je houden aan de riem eventueel, op een manier waarop ze elkaar niet kunnen provoceren. En na korte tijd weer naar huis gaan. Een eigen veilig plekje daar lijkt me voor jou hond ook een goed idee.

En blijven werken aan het vertrouwen in jou. En je hond moet ook vertrouwen krijgen in zichzelf, tot rust komen. Hersenwerk is daar goed voor. Af en toe een lekker bot waar hij ergens rustig mag kauwen werkt ook ontspannend.

Maar ik zou er een gt bijhalen die ter plekke kan kijken en tips en uitleg geven.

Bedankt, ik laat later nog weten hoe het verder gaat. Een geplaatste hond moet je echt leren kennen. 

Bedankt, ik laat later nog weten hoe het verder gaat. Een geplaatste hond moet je echt leren kennen. 

inderdaad de hond moet jou leren kennen en andersom, dat is een heel proces

Fijn dat je ons op de hoogte blijft houden