Als je de allergrootste en zachtaardigste knuffelbeer wil, kies dan voor de Newfoundlander (nauw verwant aan de landseer). Dat zijn de liefste goedzakken die ik ken.
Ja ik gaf ook al de newfy aan ( kon ik veel advies aan Willemijn vragen ) maar hij kwam echt met deze 2 rassen.
Ik kan me van vroeger wel een st bernard fokker herinneren die niet zulke sociale honden had..en daar ook ruiterlijk vooruit kwam
er was er maar 1 die regelmatig met hem mee mocht (de bewoonde wereld in) ivm betrouwbaar sociaal
Dit was in groningen (rond slochteren dacht ik ergens) en diep in de vorige eeuw (jaren 80)
dus heb het wel eerder gehoord over de st bernard
De st bernards die ik op straat ben tegen gekomen waren allemaal vriendelijk
Sint Bernard !! Maar met een tonnetje drank om de nek (grapje, zijn allemaal leuk, zou niet weten welke leuker is.....alleen is de ras SB wel wat doorgefokt, zoals wel meer).
Ik heb geen zin in ongelukken met zo een grote hond.
Je weet hoe groot ik ben
Ik kan ze nooit houden als ze agressief zijn.
Natuurlijk begint het bij de Fokker en dan de opvoeding.
Maar je zal net de verkeerde treffen.
Ik ga wel goed te rade met mijn vriend wat zijn voorkeur is op deze waarschuwingen.
Sint Bernard ! Tuurlijk! Sprak zij niet on bevooroordeeld.
Ben het geheel met de eerste beschrijving van Emma eens.
Het ligt er inderdaad aan of je goede afstammingslijn hebt, want een volwassen reu kan wel zo'n 90 kilo worden en daar wil je dan geen meningsverschillen mee want fysiek verlies je dat.
Maar ik heb dus een knuffelbeer. Zeer zachtaardig, makkelijk op te voeden( nooit ' harde hand' gebruiken of oefeningen 6X herhalen, dat gaat niet goed!).
Rustig, zelfverzekerd, 0% jachtinstinct en ( in mijn geval)) nauwelijks waakzaam. Je hoeft er niet dagelijks uren mee te lopen, sterker nog, totdat ze vol groeit zijn ( ongeveer 2 jr) mag dat niet eens.
Maar ze kan en wil dat wel, mits niet elke dag. Weglopen zit er niet in vooral wegens geen jachtinstinct. Loslopen kan prima hoewel je erg moet oppassen voor te enthousiaste begroetingen wegens hun lompheid en gewicht.
Goed socialiseren is heel belangrijk, vooral ook het voorzichtig leren omgaan met kleinere beessies. Want ze zijn wel lomp en lopen van alles onderste boven. Maar nu kan mijn hond zorgeloos op een miniatuur teckeltje oid aflopen en heel voorzichtig er mee omgaan.
Dus met allerlei andere dieren: stoïcijns. Nergens felle reacties.
Ik vind het een wereld ras.
Maar: je hebt wel flink de ruimte nodig: dit past niet goed in een appartementje....ze zijn heel graag buiten, hebben er ook de vacht voor.( s nachts niet natuurlijk, ze zijn echt graag bij hun baas)
En vergeet de kosten niet: zo'n beest eet je de oren van t hoofd! En wat dacht je van de da: alles is direct 4X duurder want er is meer van nodig....
Wauw coby bedankt!
We hebben een flinke ruimte dat zit wel goed.
We zijn idd uitgegaan van een behoorlijk grotere bak eten en duurdere da kosten. hahaha.
Tips.?
Wij kijken de laatste tijd wat scherper rond..
Gewoon..*kuch*...algehele interesse zullen we maar zeggen.
Die papieren, de testen, onderzoeken..
Dat is over het algemeen niet meer het grootste probleem bij de goede fokkers.
Tenminste, niet meer voor ons.
Ik zou voor 99% het gedrag van papa en mama willen weten.
Desnoods mee wandelen..
De 1ne landseer is de andere niet.
Niet dat een landseer daar uniek in is.
Welke rashond je ook neemt, ze zullen nooit gelijk zijn.
De algemene gedragingen, rasspecifiek, die zullen er in zitten.
De 1 heeft dat meer dan de ander.
Zo ook met een landseer.
Een klein ras wat in zijn rasbeschrijving heeft staan dat ze waakzaam horen te zijn.
Dan kan dat bij het 1ne hondje minder , en het andere hondje meer waakzaam zijn.
Maar waakzaam zit erin.
Enkel..
Zit je met deze grote rassen met het bijbehorende gewicht, en de spierkracht.
Dus als daar een bepaalde raseigenschap de kop opsteekt, in iets grotere mate..??
Dan kun je dus ook gelijk een veeeeel groter probleem hebben.
We gaan zo wie zo naar een goede Fokker.
Dus stamboom. Testen enzo zit het dan wel goed mee.
Een Landseer is zwaarder als dat ik ben en als die gaat lopen sleep ik er wel achteraan .....
dus voor mij is karakter zo wie zo het belangrijkste.
Dan denk ik ook dat het slimmer om de Fokker de pup te laten kiezen
Ik weet ook dat elke hond ondanks rasbeschrijving een eigen karakter heeft.
Daarom wil ik van beide rassen zoveel als mogelijk informatie.
Misschien kun je eens langsgaan bij fokkers van zowel de Landseer als de Sint Bernard? Die kunnen jou waarschijnlijk alles vertellen, kun je ze in het echt zien en misschien is de keuze dan gemakkelijker te maken?
Ik ben zo wie zo van plan meerdere fokkers te bezoeken.
En ik heb nog genoeg tijd om echt in te lezen want voor penny helemaal stabiel is komt er nog geen andere al wilt vriendlief die beer meteen al in huis nemen.
Ik kan je niet helpen met één van deze rassen.
Aangezien je al een Beagle hebt, zou ik nu voor een Teckel gaan. Die maken mooie pupjes.
Maar ehm, daar ging het hier allemaal niet over geloof ik.
Maak es een topic aan waarop ik kan reageren zeg!
En *&@*@%& ook.
Een tekkel trekt je alvast niet zomaar omver
En voel je ook niet zo hard over je teen lopen
Nou, best wel! Wanda heeft een groot ' zelfreinigend vermogen' maar je moet echt rekenen op vrijwel dagelijks emmers vol zand en bagger die er van zo'n hond kunnen vallen....tenzij je alleen in de bebouwde kom loopt natuurlijk. En dan zwijg ik nog over de kwijlspetters tot aan het plafond.
En wat dacht je van de rui. Afgelopen zomer: dagelijks helemaal borstelen en dan nog enorme wolken ondervacht die door het pand dwarrelden.....Dat is geen kattenpis. Een goede trimsalon heeft trouwens wel veel geholpen. Maar goed, ik heb een langharig exemplaar met flinke ondervacht.
En bij regenachtig weer of een zwemmer moet je die hele schat dus ook weer droog en schoon krijgen....een waterblazer wordt veel goeds over geschreven, maar ik kan er niet tegen wegens longproblemen.
Maar ach, Wanda ondergaat al die behandelingen heel rustig en is allang blij met al die aandacht....de knuffelkont.
Dus denk niet dat ik klaag, het hoort er allemaal bij en je krijgt het 10 voudige terug...
Een Sint-Bernard uiteraard Uiteraard ben ik totaaaaaaaal niet bevooroordeeld
Ik heb een mafkees, dol op zwemmen, blubber en spelen. Hij is mega sterk en hij wil nog wel eens iets heel anders dan ik en ja, hij trekt me ook wel eens de andere kant op..... hij heeft 3 diploma's, kan goed luisteren.....maar dat is meestal als hij aan het werk is (rugzak training)
Hij eet veel, zeker 2 kilo vlees per dag, en ja bij de dierenarts betaal je ook veel.....maar liefde geven ze ook veel
Boefie komt uit een oud Europese lijn, is 18 maanden en weegt ongeveer 98 kilo. Als hij over ongeveer 2 jaar is uitgegroeid zal hij om en de nabij 110 kilo wegen
Uiteraard zijn er ook kleinere Sint-Bernards hoor!
Voor een SB moet je goed zoeken naar een gezonde lijn! Kijk naar honden van de Fokker, hoe oud zijn ze geworden, welke ziektes komen er voor in de lijn. Zoek op internet naar de stamboom nummers, hier kun je veel informatie uit halen.
Wat betreft de modder en zand dat heb ik nu ook dagelijks.
Dus een kilo meer of minder maakt ook niks uit hahaha
Met een.husky weet je ook wel wat je te wachten staat in rui periodes
Hein: lijkt me pijnlijk.
Nou nou zeg...
Leonberger?
Die kwijlen niet veel.
Mieke.
We gaan zeker op zoek naar goede fokkers.
En willen ook meer dan één Fokker bezoeken
Ik denk dat het dog gedrag in beide rassen zit.
Kalm, beheerst, (tenminste, wat er in de gebruiksaanwijzing staat)
Onze landseer heeft zeker het pittige, maar heeft dat misschien nog maar 1 of 2 keer hoeven te gebruiken in haar 7 jarig bestaan.
Ze is blij als ze andere honden ziet, maar zal altijd tot op zekere hoogte afstand houden.
In een groep is het helemaal geweldig.
Mevr loopt een beetje achteraan te hobbelen, en bekijkt het van een afstandje.
Ze slaapt tussen de schapen en de kippen.
De katten heeft ze ook geen enkel probleem mee.
Heeft ook absoluut geen jachtinstinct.
Enkel een beetje het drijven als ze het op haar heupen krijgt bij de schapen.
Voor een boerderij zijn het geweldige honden.
Maar dat zal een St bernard niet anders zijn
Maar zoals ik zeg, er zit echt niet zo heel veel verschil in beide rassen.
En inderdaad.
Je kunt de bonte Newfy, en leonberger er eigenlijk ook bij optellen.
Ja, elke rasverslaafde zal bij hoog en laag beweren dat zijn ras echt anders is dan die andere.
Maar het zit hem in die kleine details.
Onze landseer heeft echt een verschrikkelijke bloedhekel aan oefeningen, spelletjes, apport, of dat soort (in haar ogen ) totaal nutteloze bezigheden.
De Newfy's die ik ken zijn over het algemeen beter te verleiden tot dit soort dingen.
Maar nu zitten er op de Belgische landseerclub 2 landseers , die beter in het waterwerk zijn dan een gemiddelde Newfy.
Vraag het aan deze 2 eigenaren, en zij zullen je vertellen dat er geen beter ras bestaat dan een landseer als het over teamwork , waterwerk gaat.
Enkel...hoe veel moeite wil je ervoor doen.?
Die 1ne St bernard die ik ken , is een echte goedzak..
Kilo of 85..
Hobbelt een beetje mee..heerlijk relaxt.
Onze landseer weegt 55 Kg, en kan nog wel eens achter de hazen in het bos aan vliegen.
Is ontzettend wendbaar als het om het spelen gaat met onze reu.
Ik ken ook een landseer reu van rond de 90 Kg..
Voor mij veel te gevaarlijk als we tussen de stenen aan het zwemmen zijn..
Die breekt alles wat hij maar kan breken.
Er zullen ook St bernerds zijn die maar 70 Kg wegen, en ook door een bos heen scheuren over de boomstammen, en door kuilen.
Dus ga bij fokkers kijken.
En bekijk het totaal plaatje.
Wij waren juist opzoek naar een slanke.kleine landseer.(ong. 60, 65 Kg)
Smalle kop, ( ze kwijlt ook niet) en kort op de poten.
In Denemarken zijn een paar fokkers...die ze het liefst 1,6 meter hebben en een kilo 150 lijkt het wel.
Dus ook de vraag aan een fokker, hoe hij tegen het ras aankijkt.
Juist zo groot mogelijk, evenwichtig, maar wel groot.
Of misschien juist iets kleiner.
Juist die iets kleinere of grotere reu, en omdat hij een heel relaxt karakter heeft.
Ipv,
WAAHAA...Europees kampioen, vreselijk karakter, maar hij ziet er wel eeeeerg strak uit.
En wij hebben ook contact gehad met baasjes die al een pup van de teef hadden.
Dat geeft ook een heel mooi beeld hoe de moeder een beetje vererft.
Wel met een andere vader, maar toch.
En dit alles omdat wij gewoon geen enkele zin hadden in een opgewonden standje van 60 Kg met een identiteitscrisis alsof het een terrier is.
En dat is gelukt.
Mijn buren hebben vroeger altijd sint bernards gehad. En inderdaad, soms een gouden goedzak, soms een monster. Er was precies geen middenweg?
Maar de wandelingen die mijn buurvrouw maakte met hun herinner ik me nog het beste: eerst sleurde de hond haar naar het bos en 30 min later moest zij de hond tot thuis zien te sleuren. Geen van allen hield een langere wandeling vol.
Ik zou persoonlijk voor de Landseer gaan
Kan ook zijn dat je buurvrouw nooit van training heeft gehoord
Bedankt voor de uitgebreide uitleg Landseer!
Ik had de leonberger en newfy ook voorgesteld toen hij over deze rassen begon maar dat was een duidelijke neen.
Geen idee waarom..... ( mannen )
Voor een boerderij geweldige honden...
Maar ook voor een bos met een behoorlijke tuin?
( goed omheind )
Het lijkt mij voor mij praktischer om voor een iets lichtere/kleinere te gaan
110 kilo is het dubbele van wat ik zelf weeg pfff.
Ik kijk niet naar kampioenen.
Echt puur naar karakter.
Het is niet zomaar een 'hondje'
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?