Ik zit er doorheen

Oke ik zit er even helemaal doorheen. Luna heeft de laatste jaren steeds meer vuurwerkangst ontwikkeld. Dit jaar was ze voor het eerst ook angstig in huis. Nu heb ik de afgelope week flinke stappen kunnen maken. Met behulp van de clicker haar toch de eerste paar knallen kunnen laten negeren. Heel trots!

Tot net. Ik stap het veldje op om daar met haar te gaan trainen. Wat basis gehoorzaamheid. Ze loopt aan de lange lijn, en hoort een paar planken op een aanhanger gegooid worden. Ze schrikt en rent meteen on volle vaart richting huis. Trekt de riem te eerste paar meter door mijn hand heen (hallo bloedblaren en schaafwonden...) en sleept mij daarna nog wat meters mee. Gelukkig kon ik grip krijgen en haar stoppen. Maar compleet in paniek, trillen piepen e alleen maar willen vluchen. Ik heb even gewacht en haar toen mee genomen naar de aanhanger. Daar de planken wat bewogen en haar laten kijken, de man die daar bezig was gevraagd nog way erop te gooien, totaal niet onder de indruk. Richting huis gegaan, nog steeds blinde paniek, ik kon zelf tptaal niet ontspannen blijven omdat ok haar gewoon simpelweg niet kan houden als ze zo in paniek is, dan is ze heeel sterk. Nu zit ik thuis, luna ligt na te hijgen, en ik weet niet waar ik moet beginnen. Wilde gaan trainen op geluid maar pas als ze buiten weer ontspannen was, dat gaat nu weer wat weken duren ben ok bang.

Sorry voor het hele verhaal maar ik wordt er gek van. Mini stapjes vooruit gezet afgelopen week en nu gewoon verder terug dan ooit. Iemand tips, of ervaringen? Ik weet het niet meer...

Tips eigenlijk niet, ervaring wel helaas...

Voorgaande jaren konden we in het bos of op de dijk nog rustig lopen, de doffe knallen vanuit Almere/Amsterdam deden haar niks, nu wel. 

Onze geplande oudejaarswandeling van anderhalf tot 2 uur eindigde dus na 10 minuten al. Nog 5 snuffelminuten om de auto meegepikt en toen was het wel klaar.

's Avonds durfde ze niks, de volgende ochtend ging het wel, maar het hield niet over. Ze heeft het dus 24 uur opgehouden.

In huis was ze dit jaar zó enorm ontspannen, daar stond ik wel verbaasd over. Maar ja, buiten was het dus weer een tandje erger dan vorig jaar.

Ze is sowieso gevoelig voor geluiden (al boeit de langs denderende trein haar totáál niet, heel vreemd).

Buiten geniet ik van de wandelingen die wél goed gaan. Geen urenlange wandelingen in drukke gebieden hier, maar daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Sinds ik het 'ze moet toch lopen' heb losgelaten kan ik er beter mee omgaan.

Zoals ik al zei heb ik geen tips. Maar goed, gedeelde smart is halve smart zullen we maar zeggen.

Sterkte met je gepijnigde handen, ik weet helaas maar al te goed hoe machteloos je je op zo'n moment kunt voelen.

Vreselijk vervelend, goed dat je de lijn toch vast kon houden, stel dat Luna los was geraakt. Ik kan je helaas ook niet helpen, wij hebben een drummer in huis, ik heb het idee dat dit wel helpt tegen angst voor knallen, alleen Diesel was dit jaar toch een klein beetje bang.

Helaas hier ook ervaring.

Je moet er rekening mee houden dat het kopje van Luna nog vol met stress zit.., het duurt altijd enige tijd voordat het stress level weer op normaal staat..., en tot dat dat zover is zal ze elke associatie aan vuurwerk snel terugvallen in angst gedrag.

Hoelang het duurt voordat het zakt is geheel hond afhankelijk.

Ik weet niet of je iets ter ondersteuning gaf, maar dat zou ik in ieder geval blijven geven tot eind januari

En je training is echt niet voor niets geweest, dit was gewoon een onverwachtse prikkel..., ze zal zich de volgende keer echt wel weer herinneren dat het ook anders kan.

Succes met je handen en keep up the good spirit  

Eigenlijk is het altijd wel zo met Mellow. Als het regent durft ze in de wijk wel een kwartiertje buiten te zijn; beetje plassen, beetje poepen, spelen en als het waait achter blaadjes aan rennen!  

Maar zomer en zon is echt drama voor haar: te veel mensen, te veel geluiden uit allerlei richtingen, dan nog fietsers, honden, spelende kinderen. Nee, dan doe ik haar geen plezier met buiten zijn.

Was even vergeten dat Luna therapiehond is, dan is het misschien wel éxtra lastig ja.

Als het met Mellow té erg is, dan voel ik me ook wel eens rot (gisterochtend heeft ze dus ook niet geplast), maar dat mag dan van mezelf. Ik ben ook maar een mens (en jij ook, dus ook jij mag je best even rot voelen). Meestal gaat het later weer beter (al moest ik haar gistermiddag, 23 uur na de vorige plas) toch uit de auto tillen omdat ze ook toen niet wilde...

Ik hoop voor jou dat Luna gewoon nog een beetje overdonderd is door de jaarwisseling en dat dit nét even teveel voor haar was, waardoor ze zo reageerde. Misschien even een dagje luieren en morgen met frisse moed er weer tegenaan.

Geef haar maar een aai over d'r bol.

Dat blijft een lastig probleem, want onverwachte geluiden kun je niet voorkomen.

Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier word nogsteeds af en toe vuurwerk afgestoken. Ik negeer het geluid en ga gewoon door met mijn ding, ook als mijn kat tegen het plafond zit bijwijze van. (bij ons is de kat panisch, maar de hond doet het niets). Maar nogsteeds bij 1 knalletje kan ze enorm in de stress raken. Ze schrikt, rent weg, kijkt achterom naar mij en ziet mij gewoon door gaan met mijn ding. Dan komt ze 9 van de 10 keer weer terug waar ze eerst zat en geef ik haar een snoepje.

Katten vind ik lastiger te trainen als honden omdat katten nogal zelfstandig zijn ;)

Drib geeft niets om harde knallen, tenzij ik zelf schrik. Dan heeft ze wel zoiets van "wat is er?!", maar echt bang van harde knallen heb ik haar zelden gezien. Ze is wel bang voor een geluid, maar daar later meer over.

Wat je voor nu zou kunnen proberen is een DAP halsband. Het bevat feromonen. Dat is een geur dat je hond van de moeder-hond zou moeten herkennen en dus als rustgevend ervaren moet worden. Wij mensen ruiken die geur niet.

Voor katten hebben ze Feliway en dat werkt dus echt perfect bij mijn kat. Ik gebruik dan een stopcontact verdamper, maar voor buiten is de halsband natuurlijk beter (mijn kat is vooral binnen).

De DAP verdamper heb ik het eerste jaar in december en januari ook voor Dribbel gebruikt.

Verder uiteraard het goede gedrag belonen, dus wanneer je hond weer rustig bij je is (dus niet meer trekken) en uit zichzelf niet meer in de richting van het geluid kijkt, direct belonen. Is hij wel nog bezig met dat enge geluid, negeer dat dan zo veel mogelijk.

Dat terug gaan en zelf aanraken, helpt met Drib meestal wel. Drib is ooit eens bang geweest van 1 specifieke lantaarnpaal omdat ik daar een keer geschrokken ben van iets totaal anders. Zij plakte mijn angst vast aan die lantaarnpaal. Ik heb het aangeraakt en steeds dichter bij de paal gaf ik haar snoepjes (wel op haar eigen tempo) en uiteindelijk na een paar weken/maanden was het eruit. Nu kan ik weer normaal voorbij die lantaarnpaal lopen

Maar soms kan de aanraak methode ook juist de angst versterken omdat je het iets specialer maakt, zoals Drib en de spoorbomen Daar heb ik dezelfde methode als de lantaarnpaal geprobeerd en dat werkte dus juist niet. De eerder beschreven methode (belonen voor het wegkijken) lijkt nu al (ben net bezig) te helpen.

Drib en de spoorbomen is uit het niets gekomen. De boom maakte een iets ander geluid. Ik denk dat het olie nodig had. Drib raakte in de stress en sindsdien drama. Ze koppelde die ene spoorboom aan alle spoorbomen, de spoorbomen aan de trein en het geluid van de trein aan het geluid van een vrachtwagen etc. Hierdoor is het dus drama bij spoorbomen, treinen en vrachtwagens. Ze hoeft ze niet eens te zien. Heeeeel in de verte het geluid (voor mij nauwelijks waarneembaar) is goed genoeg.

Kortom: ik zou toch door gaan met je klikker en snoepjes op het moment dat ze een geluid negeert of ervan weg kijkt na een reactie erop gegeven te hebben. Daarbij zou ik de DAP halsband omdoen voor extra rust.

Als ze een therapie hond is, is het wellicht ook handig om even de betreffende stichting te bellen voor extra sturing/training?

Roosje daar zit ik ook aan te denken.

De angst zit dieper dat je denkt Maud. Ik zou contact gaan zoeken met een klassieke dierenhomeopaat en zij kunnen van binnenuit oplossingen geven.

Via http://www.hdijkgraafhomeopathie.nl/home/ kun je meer info lezen en zij kunnen je ook doorsturen naar iemand die bij jou in de buurt woont.

he Maud, zo ken ik je helemaal niet, kom op meis....

wat ik je aanraad is.... cdVet Calma. kijk even op internet , het is niet alleen voor vuurwerk maar ook voor stres en onzekerheid, natuurlijk product wat ten alle tijden kan ingezet worden, misschien een optie voor je ?

zal het even voor je opzoeken.

Maud, je kan het ten alle tijden gaan inzetten, en het is niet alleen voor vuurwerk,

cdVet Calma ervaringen

maandag 2 januari 2012 0:00 Gedurende de afgelopen dagen kwam de cdvet Calma goed van pas en wij hebben opnieuw hele goede ervaringen kunnen maken en onze klanten zijn zeer tevreden.

He Maud, wat akelig.
Ik heb geen ervaring hiermee, maar wil je even een hart onder de riem steken.

Ik weet niet of je weleens Bachbloesems hebt gebruikt.
Ik heb deze nu laten samenstellen voor Santa, en krijg ze binnenkort.
Degene die ze maakt is bij mij thuis gekomen, en aangezien je vlakbij woont, is het misschien wat voor jullie?

Hier in het park is het over het algemeen rustig, misschien betere plek om te oefenen?

Ik ben met kerst  gestart met Amiqure Stress, omdat Romeo hardstikke bang is voor vuurwerk en onweer.

Aangezien het met oud en nieuw net de

Gazastrook is, was dat nodig.

De hele week is het prima gegaan, allleen

op 31 dec. werden er constant vuurwerkbommen afgestoken,

maar ik merk dus wel dat hij veel vlugger herstelt.

Het is puur natuurlijk, zonder chemie.

Ook hoor ik goede verhalen over Puur Stress.

Ze is therapiehond? Wacht effe.....zit er een klantje van haar tussen die erg nerveus van aard is?

Honden willen nog wel eens de stemming van mensen overnemen.

Helemaal een hulphond omdat die nog meer op mensen gericht zijn.

Ook kan het zijn dat haar oren inderdaadn pijn doen door het vuurwerk..en dan heb je maar een klap nodig om de hond weer compleet in paniek te brengen.

Oorpijn hoef je niet altijd te merken.

Ook kan de vitamine/mineralen huishouding compleet van slag zijn door de stress....(soms ook de leeftijd)

En dat kan weer voor sneller schrikgedrag zorgen.

Ik zou je willen adviseren om bij de DA wat multivitamine voor honden te halen...en anders bij je dierenwinkel.

Haal (indien nodig) oordruppels voor honden, tegen oorpijn.

Maar volg ook de tips die andere je geven.

Ah bah zeg... :( 

denk dat er al heel wat tips zijn gegeven en denk dat je zelf ook al op de goede weg was! 

Misschien heeft ze toch nog wat langer de tijd nodig om van het vuurwerk te herstellen?

gijs schrikt op straat nu soms ook nog van de gekste dingen.. ik denk dat ze het vertrouwen nog even moeten terug krijgen

heb je haar ook al wel eens medicijnen gegeven met oud en nieuw? 

misschien toch proberen volgend jaar, maar daar heb je nu niet zoveel aan helaas

hoe is het met je hand trouwens?

volhouden en doorgaan met oefenen hoor!

Wat erg wat dat stomme vuurwerk aanricht.

Ik heb geen tips maar wil even laten weten dat ik

het erg rot voor jullie en jullie honden vind.

Sterkte!

Ik heb geen oplossingen maar wilde je wel even sterkte wensen! Verder vind ik Hondenhumor haar gedachtengang met het klantje heel goed! Dit kunnen ze zo oppikken! Ga eens na of er zo een tussen zit!
Succes en sterkte Maud!

Bedankt voor jullie reacties, doet me goed. Gister een 10-uurs dienst gehad dus vandaar nu pas een reactie.

Het zijn inderdaad de afentoe-knallen die ze het engste vind. Tijdens de jaarswisseling, dRond 12 uur, als de knallen contineu zijn, is ze relatief rustig! Ik zelf vind vuurwerk eng, zal nooit buiten gaan staan kijken ect. Toch schrik ik niet snel, tijdens het wandelen, van knallen. Ik blijf dan ook rustog doorlopen. In de zomer zou dat helpen, maar nu is de angst zo groot en zo vers dat ze zelf panikeert zondat dat ik doorheb wat er aan de hand is (realiseer mezelf dan pas als ze schrikt dat ik inderdaad wat hoorde). Dan heel rustig blijven gaat niet omdat ik me dan echt moet inspannen haar vast te houden.

Hierom ben ik weer begonnen met het wandelen met halti. Ik kandan ontspannen blijven lopen plus het vluchtgedrag wordt geblokkeerd. Merk aan luna dat ze hierdoor sneller zich overgeeft, zo van schit maar oke zeg maar. Ik ben vandaag vrij, ga me even inlezen op de DAP halsband, bach laten samenstellen en de optie die willemijn noemt. Ook weer begononnen voor nu met de bach resceu druppels. De laatste dagen weinig gewandeld om luna even de rust te geven. Vandaag weer eens proberen wat verder van huis te gaan...

Oh en qua clienten, dit lijkt me niet. Vanaf augustus gestopt binnen de jeugdpsychiatrie. Nu alleen nog zo af en toe langs een woongroep binnen de jeugdzorg. Maar de laatste keer was 6 weken terug (omdat ik wist dat t vuurwerk eraan kwam en dat het dan teveel wordt). Ben te druk met afstuderen, ga dan liever wandelen of trainen dan therapiewerk, is ook voor mij altijd intensief namelijk!

Ze gaat wel wekelijks mee oppassen, maar die kinderen brengen weinig stress met zich mee denk ik.. Zal er eens op letten volgende week! Maar het is daar wrg bekend, kinderen ook. Die zijn ook gewend aan luna dus doen hun eigen ding.

Je hebt hier al veel goede tips gekregen. 

Je beseft ineens wat een kracht je hond heeft en dat die al die tijd gewoon luisterde (als die niet zou willen is die niet te houden besef je ineens). Is je hand al wat hersteld?

Mijn mening is dat dit een kwestie van tijd is. Tijd om te herstellen van de angstige periode.

Heb zelf maar eens iets meegemaakt met veel impact, dan schrik je ook sneller. Door al de adrenaline sta je nog stijf van de alertheid (vluchten/vechten mechanisme).

Iemand zei het hier al, de chemie moet nog op normaal niveau zakken.

Ook wat S en L&B opmerkten vind ik een goede: Humor, dit helpt inderdaad.

Verder zijn geluiden die niet snel te plaatsen zijn voor nu gewoon angstig. Ik vind het super dat je je hond liet zien waar het geluid vandaan kwam.

Mijn tip is om handschoenen aan te doen bij het uitlaten. Je hond een jas of brede tuig of t-shirt aan doen (klinkt gek) helpt ook, dit geeft een gevoel van veiligheid (al is het niet zo, het voelt dan wat beschermd).

Je hond is therapie hond, wat het wel lastiger maakt ja..

Hier geen therapie hond, wel ervaring. Mijn hond is elke dag zo bang. Enige tip die ik heb is let goed op je eigen houding en humeur. 

Klinkt lekker makkelijk,  en ik kan me voorstellen dat je er héél verdrietig van kan worden. Moedeloos.  Dat was ik namelijk ook.

En toch moet je het los laten. Je mood versterkt haar mood weer en zo gaan jullie in een cirkeltje rond.

Ik stel me zo in: er is niks aan de hand punt. Ik ben niet heel de tijd zijn angst aan het bagataliseren maar wanneer hij volledig in een paniek aanval schiet,  doe ik helemaal niks. Op het moment dat ie weer bereikbaar is loop ik 2 meter en beloon hem uitbundig. Dan gaat het staartje er weer op en lopen we door alsof er nooit wat gebeurd is. Zo worden de aanvallen steeds wat minder. Denk goed om je ademhaling, en wat je zelf uitstraalt!

Dat is, spijtig genoeg, niet zo uitzonderlijk...ik heb 15jr lang een Labrador gehad die gewoon panisch van angst was. Zo erg dat ik Nieuwjaarsnacht steeds doorbracht in de ondergrondse parking zodat hij het niet hoorde. Deed ik dat niet was hij dagen nadien nog helemaal in paniek, zelfs zonder knallen.

Ik heb het er nooit uitgekregen..dus tips kan ik je niet geven. Mij werd bijv aangeraden om het geluid af te spelen, maar dat helpt voor geen meter, een hond maakt het verschil wel tussen een opname en het echte geluid. Jij mag je vooral ook niet gaan druk maken, want dat voelt ze dan weer. Dit is echt heel lastig, weet ik maar al te goed. In de hondenschool hoopte ik ooit op tips, maar werd gewoon naar huis gestuurd toen er een knal te horen was. Ze vonden het hopeloos...