Hond neemt afstand

Tot begin dit jaar waren Bink en ik onafscheidelijk. Hij is 10,5 jaar en heeft tot een half jaar geleden geen nacht niet op bed naast en tegen me aangelegen. Van de een op andere dag is z'n gedrag veranderd. Zodra ik al aanstalten maak om naar te bed gaan neemt ie de benen. Als we samen zijn negeert hij me volkomen. Dan ligt hij op bed tot ik kom. Alleen voor eten en uitgaan kijkt ie me aan. Ik dacht dat het kwam door een operatie waarbij z'n milt is verwijderd. Daarna begon dit alles. Volgens de DA is het beginnend dementerend. Hij kan, tot ik ingrijp, uren op een plek zitten en je ziet dat ie gewoon niet weet wat ie moet doen. Wil ik spelen, loopt hij weg. Laat ik hem een beetje z'n gang gaan kijkt ie mij bij wijze van uren aan. En 's nachts, hij ligt nu dus op de bank, banjert hij maar tussen de bank en mand. Dat vind ik prima alhoewel het getippel over laminaat wel storend is. Ik begrijp gewoon niet waar deze verandering vandaan komt. Het is hard om te zeggen maar door zijn gedrag beleef ik ook weinig plezier meer aan hem. Een vriendin van me, waar hij overdag is als ik werk, begint het nu ook te merken. Daar was het eerst niet aan de orde maar daar begint het nu ook. Heeft iemand hier ervaring mee en weet hoe je de band weer kan aanhalen, ook al begint hij te dementeren? Ik vind het echt een pijnlijke situatie.

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Ik kom het dikwijls tegen in het salon: honden die ik hun hele leven al toiletteer veranderen opeens volledig van karakter. De braafste en liefste honden die opeens de simpelste dingen niet meer willen.

Jij hebt wel pech dat het al zo jong is begonnen bij je hondje.

Sommige dierenartsen schrijven medicatie voor om een betere doorbloeding in de hersenen te verkrijgen, maar het heeft niet echt effect.

Ik zou hem wel s'nachts in een bench doen, want het op en af lopen kan echt niet goed zijn voor hem, het geeft heel veel stress.

Sommige dementerende honden verdwalen zelfs in hun eigen huis.

Nu moet jij echt voor je hond denken.

Zou het niet kunnen dat hij jaloers is op een vriendin of zo, misschien hangt haar geur in huis ? Ik denk maar mee hoor 

Raar ook dat het ná de operatie plots is gekomen. Toen is hij uit huis geweest, er moet hem een nare ervaring toen zijn bijgebleven die hij misschien koppelt aan gedrag van jou en de DA ? Ik denk dat hier een oorzaak ligt hoor. Dat de DA dan zegt dat hij dementeert, net of die wilt iets verschonen zeg maar ....

Als het echt dementeren is, dan kan je er niks tegen doen. Gewoon rustig laten doen. Niet prettig voor jou maar ook niet voor hem. En dit gaat erger worden, zoals in een hoekje gaan staan , huilen zonder reden....

Niet wanhopen  man, ik hoop dat hij vlug terug de oude wordt . 

Een dementerende vastbinden op bed....weet je hoe die zich dan voelt?

Waarom dan een dementerende hond opsluiten in bench ?   

In een normale omgeving loopt die heus niet verloren hoor.  In een afgesloten kamer of huis.....Letterlijk toch niet .

Als hij echt dingen niet meer begrijpt, dan maakt opsluiten het nog dubbel zo erg voor hem. 

Maar nog, het kan iets heel anders zijn.

10,5 is niet meer zooo jong... Als de DA aan dementeren denkt... Het kan natuurlijk.

Ik vraag me wel af of Bink niet toch wat pijn heeft.  Mogelijk nog door die weggenomen milt... of andere organen die last veroorzaken...

Maar misschien ook iets als artrose ofzo.  Misschien is hij ongerust dat je hem onverwachts duwt in zijn slaap ofzo.  Met artrose kun je niet zomaar vlug even van plaats veranderen of opstaan. 

Mogelijk vindt hij ook z'n draai 's nachts niet door een lichamelijk ongemak en staat hij daardoor op om de bank of de mand maar eens te proberen ?

Ervaring met afstand nemen heb ik niet, maar het lijkt me wel goed mogelijk dat een oudere hond, met eventueel nog ongemakjes, niet meer zo graag speelt en dolt.

Opsluiten in een bench is ook het laaatste wat ik zou doen.  Mocht het echt nodig zijn, dan maar in een andere kamer... badkamer... keuken...  Maar stel dat hij moeilijk kan blijven liggen door pijn... stijfheid... artrose... dan heeft hij die wandelingetjes echt wel nodig.  Ik ken meerdere oude mensen die 's nachts een keertje of 3 opstaan omdat ze niet meer kunnen blijven stil liggen na een uur of 3 ... 4... Ze zouden het een ramp vinden te moeten blijven liggen.

Probeer wat jullie samen doen ook een beetje spannend te houden in die zin dat je Bink bij voorbeeld zegt dat je een snoepje voor hem gaat halen.... vraagt of ie mee de keuken inkomt... zoek een beetje in de kast of koelkast, al weet je waar je het gelegd hebt...  laat Bink mee"zoeken"...  Als je hem op bed kunt krijgen terwijl je niet gaat slapen kun je hem ruimte geven mocht dat nodig zijn.  Of leg een dekentje vlak naast je bed zodat je hem ook eens kunt strelen als hij er niet op komt... ? 

Misschien kun je ook samen met Bink een konijnenholletje onderzoeken tijdens een wandeling...

Eigenlijk gaat het om de aandacht te trekken door simpele dingen, zoals vertellen wat je gaat doen of aan 't doen bent. 

Ik hoop dat de band terug beter wordt en dat het geen dementeren is.  Maar probeer toch ook na te gaan of hij pijn heeft.

Rond een bepaalde leeftijd zie je dit heel vaak gebeuren, al vind ik 10,5 jaar nog best jong voor een kleine hond die dementerende zou kunnen zijn... maar het zou kunnen denk ik. Misschien heeft hij pijn is hij daarom onrustig? Mijn overleden hondje werd ook steeds afhankelijker, negeerde me en had geen zin meer in knuffelen of spelen. Maar dat is niet op  de één of ander moment gekomen, dat is er eigenlijk langzaam ingeslopen zonder dat je het echt door had. Misschien is het een fase, en komt het nog wel weer goed Bink. Mooie tattoo trouwens van hem, heel speciaal! 

" 10,5 is niet meer zooo jong... Als de DA aan dementeren denkt... Het kan natuurlijk.
 
Ik vraag me wel af of Bink niet toch wat pijn heeft.  Mogelijk nog door die weggenomen milt... of andere organen die last veroorzaken...
 
Maar misschien ook iets als artrose ofzo.  Misschien is hij ongerust dat je hem onverwachts duwt in zijn slaap ofzo.  Met artrose kun je niet zomaar vlug even van plaats veranderen of opstaan. 
 
Mogelijk vindt hij ook z'n draai 's nachts niet door een lichamelijk ongemak en staat hij daardoor op om de bank of de mand maar eens te proberen ?
 
Ervaring met afstand nemen heb ik niet, maar het lijkt me wel goed mogelijk dat een oudere hond, met eventueel nog ongemakjes, niet meer zo graag speelt en dolt.
 
Opsluiten in een bench is ook het laaatste wat ik zou doen.  Mocht het echt nodig zijn, dan maar in een andere kamer... badkamer... keuken...  Maar stel dat hij moeilijk kan blijven liggen door pijn... stijfheid... artrose... dan heeft hij die wandelingetjes echt wel nodig.  Ik ken meerdere oude mensen die 's nachts een keertje of 3 opstaan omdat ze niet meer kunnen blijven stil liggen na een uur of 3 ... 4... Ze zouden het een ramp vinden te moeten blijven liggen.
 
Probeer wat jullie samen doen ook een beetje spannend te houden in die zin dat je Bink bij voorbeeld zegt dat je een snoepje voor hem gaat halen.... vraagt of ie mee de keuken inkomt... zoek een beetje in de kast of koelkast, al weet je waar je het gelegd hebt...  laat Bink mee"zoeken"...  Als je hem op bed kunt krijgen terwijl je niet gaat slapen kun je hem ruimte geven mocht dat nodig zijn.  Of leg een dekentje vlak naast je bed zodat je hem ook eens kunt strelen als hij er niet op komt... ? 
 
Misschien kun je ook samen met Bink een konijnenholletje onderzoeken tijdens een wandeling...
 
Eigenlijk gaat het om de aandacht te trekken door simpele dingen, zoals vertellen wat je gaat doen of aan 't doen bent. 
 
Ik hoop dat de band terug beter wordt en dat het geen dementeren is.  Maar probeer toch ook na te gaan of hij pijn heeft.
 
 
 
  "

K*Y*L*I*E*

Mee eens.

" 10,5 is niet meer zooo jong... Als de DA aan dementeren denkt... Het kan natuurlijk.
 
Ik vraag me wel af of Bink niet toch wat pijn heeft.  Mogelijk nog door die weggenomen milt... of andere organen die last veroorzaken...
 
Maar misschien ook iets als artrose ofzo.  Misschien is hij ongerust dat je hem onverwachts duwt in zijn slaap ofzo.  Met artrose kun je niet zomaar vlug even van plaats veranderen of opstaan. 
 
Mogelijk vindt hij ook z'n draai 's nachts niet door een lichamelijk ongemak en staat hij daardoor op om de bank of de mand maar eens te proberen ?
 
Ervaring met afstand nemen heb ik niet, maar het lijkt me wel goed mogelijk dat een oudere hond, met eventueel nog ongemakjes, niet meer zo graag speelt en dolt.
 
Opsluiten in een bench is ook het laaatste wat ik zou doen.  Mocht het echt nodig zijn, dan maar in een andere kamer... badkamer... keuken...  Maar stel dat hij moeilijk kan blijven liggen door pijn... stijfheid... artrose... dan heeft hij die wandelingetjes echt wel nodig.  Ik ken meerdere oude mensen die 's nachts een keertje of 3 opstaan omdat ze niet meer kunnen blijven stil liggen na een uur of 3 ... 4... Ze zouden het een ramp vinden te moeten blijven liggen.
 
Probeer wat jullie samen doen ook een beetje spannend te houden in die zin dat je Bink bij voorbeeld zegt dat je een snoepje voor hem gaat halen.... vraagt of ie mee de keuken inkomt... zoek een beetje in de kast of koelkast, al weet je waar je het gelegd hebt...  laat Bink mee"zoeken"...  Als je hem op bed kunt krijgen terwijl je niet gaat slapen kun je hem ruimte geven mocht dat nodig zijn.  Of leg een dekentje vlak naast je bed zodat je hem ook eens kunt strelen als hij er niet op komt... ? 
 
Misschien kun je ook samen met Bink een konijnenholletje onderzoeken tijdens een wandeling...
 
Eigenlijk gaat het om de aandacht te trekken door simpele dingen, zoals vertellen wat je gaat doen of aan 't doen bent. 
 
Ik hoop dat de band terug beter wordt en dat het geen dementeren is.  Maar probeer toch ook na te gaan of hij pijn heeft.
 
 
 
  "

K*Y*L*I*E*

 Super antwoord Kylie 

Heh, toen ik gepost had en jullie antwoorden zag vond ik het mijne eigenlijk al overbodig.  Als het waarderen nog kon had ik ook enkel "eens" of "superantwoord" hoeven te geven ;-)

En ja... een jaar of 10 geleden heb ik een poos rugklachten gehad en toen mocht Kylie niet op mijn bed.  Je ligt dan te lang in eenzelfde houding waardoor er achteraf meer pijn is en je bent bang voor een trap of een duw die je opschrikt...  Ik kan me dus voorstellen dat het ook omgekeerd kan zijn en 't hondje de baas het bed afwil... alleen... het hondje wikt en de mens beschikt.

Het is een mooie leeftijd voor zo'n kleintje toch? Ik zou zeggen: laat hem lekker zijn ding doen op zijn oude dag. 

(een beetje opletten of hij pijn heeft en of er wat aan te doen valt dan...)

Maaar verder :

Helemaaaaaal mee eens!

Rob, ik dacht net nog ergens aan.  Als een hond jong is... leuke dingen doet... kunstjes leert... dan wordt die geprezen "Goed zo!"  "Dat is flink!"  en dan nog een goedkeurend klopje erbij...

Zorg dat je dat nu ook blijft doen.  Blij zijn met alles wat Bink goed doet... Buiten geplast en het was zo koud, goed gedaan !  Goed gegeten !... Flink gedronken !... Braaf even alleen geweest!  Lief liggen slapen !  Hierover zeker enthousiast blijven en dat laten merken.

Trouwens, dat zijn dingen waarover je je zeker met het ouder worden van je hondje mag verheugen.... Het kan immers ook anders worden.

Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Ook ik dacht dat je hond zich minder goed kan bewegen of in slaap pijn gedaan heeft en nu bang is dat je hem in bed plat drukt of pijn doet. Natuurlijk kijkt hij je aan....hij voelt echt wel hoe je over hem denkt en zelf kan hij er niets aan doen dat hij zich wat minder voelt. Nu slaapt hij ergens ander, tja...dat is voor hem ook wennen. Je kan een vloerkleed neer leggen om het getrippel niet te horen of een grote stoel of mand in je slaapkamer plaatsen om toch bij je te zijn zonder angst dat je hem pijn kan doen (per ongeluk).

Hij blijft Binky.....hoe zou jij het vinden als je wat mankeert en je krijgt geen steun of begrip??

Hartelijk dank voor al jullie antwoorden en tips. Ik ga in elk geval een afspraak met de DA maken. Ik heb er geen goed gevoel over. Veel van wat jullie als tip meegeven doe ik al. Ik laat hem ook z'n gangetje gaan maar ben bang dat ie toch ergens pijn heeft of dat er tijdens of na de operatie iets niet goed is gegaan. Maar zonder die operatie was ie er waarschijnlijk al niet meer geweest. Hij heeft alle ruimte te bewegen als dat nodig is, op bed ook. Van de 160 breed heb ik misschien 30 cm. Ik ga in elk geval laten uitsluiten dat het buiten eventueel dementeren een andere oorzaak heeft. Allemaal dank voor het meedenken en de tips. Superblij mee, ik woon alleen met Bink dus een beetje steun is altijd prettig! Ik hou jullie op de hoogte. Enne, voor de support allemaal drie botjes.

Hartelijke groet,

Robert

Blijf  Bink aub alle liefde en aandacht geven,dat verdient hij,hij heeft jou ook altijd alle liefde gegeven.Want ooit als hij er niet meer is ga je hem zo ontzettend missen en dan wil je niet dat je dat je denkt had ik het maar anders gedaan.

Hoi Rianne, natuurlijk blijf ik dat doen, ik krijg er alleen weinig kans voor. Maar alles, letterlijk alles draait om Bink hoor. De gedachte alleen al dat er een tijd komt dat dat niet meer kan is beangstigend. Net al DA gebeld en nav wat vragen is het niet nodig vandaag te komen. Dinsdag gaan we er heen.

Groet Robert

" Een dementerende vastbinden op bed....weet je hoe die zich dan voelt?
Waarom dan een dementerende hond opsluiten in bench ?   
 
In een normale omgeving loopt die heus niet verloren hoor.  In een afgesloten kamer of huis.....Letterlijk toch niet .
Als hij echt dingen niet meer begrijpt, dan maakt opsluiten het nog dubbel zo erg voor hem. 
 
Maar nog, het kan iets heel anders zijn. "

Anny en Lance

 Waar heb jij gelezen van vastbinden? Sorry maar ik vind het niet terug.

En jawel, een dementerende hond kan wel verdwalen in zijn vaste omgeving.

Weet niet of je ze al ooit bezig gezien hebt?

Je kan hem niet meer vergelijken met een gezond hondje.

Je moet hem constant beschermen, dat moet toch met dementerende mensen ook. Die kan je ook niet meer hun gang laten gaan.

Goed gedaan. Heel veel sterkte dinsdag. 

Moet zeggen dat ik het heel rot voor je vindt dat je er alleen voor staat. Best moeilijk. Binky boft met je.

Eens.

De Yorkshire terrier van mijn ouders leek dit ook te hebben, liep bv in de tuin een struik in en kon zelf niet meer eruit komen.

Dit is behalve heel zielig ook nog gevaarlijk.

Dus op gezette tijden zijn ruimte wat beperken kan juist in het voordeel zijn van de hond.

Het lijkt me overigens heel naar om mee te maken, omdat je er voor je hond juist ook in deze tijd van zijn leven wil zijn.

Heel veel sterkte.

Nogmaals dank allemaal. Maar afwachten wat de DA dinsdag te melden heeft. Tot dan laat ik hem z'n gang gaan maar hou hem wel in de gaten. Loopt al hele ochtend weer te struinen. Zo maar even kijken of een wandeling helpt.......

Ik leef met je mee Robert. Ik zou dinsdag ook vragen om pijnstiller, bv Metacam. Het ontwijkende gedrag kan ook een teken van pijn zijn. En zorg dat hij het lekker warm heeft, maar dat doe je denk ik al want volgens mij ben je een superbaasje. 

Luz, nietletterijk vastbinden ...'.'ik vergelijk met ruimte beperking in een kleine bench. Dat is voor mij dan hetzelfde. Als je niet weg kan , dan wordt je nog meer gestresst.  

Zoals je al dikwijls uit mijn antwoorden hebt kunnen opmaken ben ikzelf heel anti-bench bij honden (zelfs bij pups)

Heb zelf nooit één nodig gehad.

Maar een demente hond is een geval apart.

Die dementie bij honden komt wel geleidelijk: in het begin zijn het momenten dat ze "weg" zijn. het is net of ze regelmatig terug wakker worden.

Maar op een bepaald moment wordt het zo erg en constant dat die hondjes zichzelf kunnen "dood lopen". Je moet hun ruimte dan wel beperken.

heel zielig....

Fijn dat je toch naar de DA gaat om na te gaan of er wel degelijk pijn is.  Als dat zo is kan er iets aan gedaan worden, als het niet zo is hoef je daar al niet meer van uit te gaan.

Wat bedoel je eigenlijk met "loopt al heel de ochtend zo te struinen"... Heb je het idee dat hij zich verloren voelt, niet echt weet waar hij is... de weg kwijt is ... ? 

Of lijkt het eerder dat hij nergens zin in heeft...niet weet wat doen omdat het hem niet interesseert... het een beetje lijkt op depressief zijn, geen plezier hebben in iets ?

Eet hij nog goed ?  Gaat het meelopen tijdens een wandeling goed ? 

Ik hoop dat het iets van voorbijgaande aard is.

En ja... Moest hij het een redelijke poos kalm aan doen na de operatie ?  Kap op ?  Niet lopen zoals hij gewend was enz... ?

Dat laatste vraag ik omdat Kylie een heel vrolijke hond is, maar na haar operatie toen ze 8 was moest ze rustig blijven... toen die weken om waren werd ze loops en mocht ze tijdens de wandeling niet los...  Ze werd toen niet meer echt vrolijk.  Ging weg als we een van de katten streelden... ging van de bank af als we naast haar kwamen zitten... Liep ongeïnteresseerd weg als ik haar kwam knuffelen... 

Het was ook in de kerstperiode.  We zijn toen een week naar de Ardennen geweest.  Alles anders dan thuis :  Geen katten die de hele dag door gaan eten terwijl Kylie gezette tijden heeft... wandelingen waar alles "nieuw" was... andere mensen... 's avonds op de bank of dik tapijt bij de houtkachel... weinig TV en PC, maar wel lekkere dingen klaarmaken, en hapjes eten (Kylie ook)... 's avonds nog een rondje en een cafeetje binnen... Heel laat nog een laatste keer een rondje...

Ik bedoel maar... alles helemaal anders dan thuis en... we gingen met een weer net zo enthousiaste Kylie als voor de operatie naar huis.  En dat is zo gebleven, ook nu 4 jaar later nu ze over de 12 jaar heen is nog.

Ik neem aan dat je niet zomaar vlug een vakantie kunt plannen  :-)  Maar misschien eens een weekendje... even een hutje in natuurgebied huren :-) 

Hum... anderen zullen je dan misschien wel voor gek verklaren... maar wij hier niet hoor :-)  En als het helpt... dan is dat toch veel waard :p

Ik zou me niet teveel zorgen maken en Bink gewoon lekker zijn gangetje laten gaan (op een veilige manier). Kiara wil een hoop dingen ook niet meer zoals eerst en dat hoeft ze dan ook niet. Het enige wat ik zou doen(wat je ook al gaat doen) is de DA pijn laten uitsluiten en evt medicijnen voor dementie als het gedrag daaraan gekoppeld word. 

Pb'tje gestuurd...

Zeker pijn en dementie proberen uit te sluiten... Maar Bink is pas 10, als er een mogelijkheid is om dat ongeïnteresseerde te doorbreken zou ik dat zeker proberen. 

Natuurlijk heeft een hond van 10 z'n rust nodig en kan het best zijn dat hij het wel aangenaam vindt om niet meer teveel te moeten knuffelen... mee tv kijken... enz...

Maar als hij en Robert zoveel jaren een leuke band hadden en alles samen deden, dan is het verschil met bijna niets meer samen doen of niets meer leuk vinden volgens mij niet normaal.  Een hond kan het stilaan meer rustig aan doen, maar een baasje bij wie je op bed mag... die je voert... die met je gaat wandelen enz... Die negeer je niet zomaar, dan zou ik toch proberen uit te vissen of er iets scheelt.

Met dat struinen bedoelde ik dat hij van de bank naar z'n mand gaat, en andersom. Niet voor een uur, maar om de vijf minuten. Ik vind hem soms op plekken die echt vreemd zijn. Achter de toiletpot, op de vloer onder bed waar het nu echt koud is. Z'n ogen staan heel mat, hij toont absoluut niet gelukkig te zijn. Wat ik ben vergeten te melden is dat hij ook galstenen heeft. Krijgt daar humane medicijnen voor omdat er voor dieren geen medicijnen voor zijn. Een lang verhaal samengevat is dat Bink een super enthousiast hondje was maar het laatste half jaar verre van dat is, een depressieve indruk maakt. ik denk steeds dat ik het me inbeeld, maar steeds meer mensen attenderen me er op. Ik vrees dat hij vervroegd oud aan het worden is. Maar goed, dinsdag hoop ik meer te horen. Ik dank jullie nogmaals allemaal voor de enorme lieve berichten en tips. Ik blijf positief en hoop jullie dinsdag een goede update te kunnen geven.

Lieve groet, Robert

Heeft hij nu pijnstillng? 

Oh Robert zou het kunnen dat Bink steeds slechter hoort en/of ziet? Daarvan kan hij ook erg onzeker zijn! Merk je verschil bij wandelen overdag of 's avonds?