Hond neemt afstand

Ik heb een heel alternatief idee waar nog studies over gebeuren, maar als het dementering is, heeft het dikwijls te zien met de signaaloverdracht in het hoofd. Het korte termijn geheugen is eerst weg, later volgt de rest. Nu, in de eerste fase zou het geheugen voor smaak, geur en soms ook muziek/geluid soms nog beter intact blijven dan de rest.

Probeer eens vanaf vandaag elke avond het hoofdje te wassen of minstens zeker 10 plusuten lang (ik gebruik niet graag 'min'uten) te masseren zodat de signaaloverdracht nog goed blijft. Vooral als je zou voelen dat zijn hoofdhuid erg los zit bovenaan, kan dat een aanwijziging zijn in de richting van dementie. Meestal moet je dit echter al anticiperend doen nog voor enige dementie optreedt, eigenlijk zelfs vanaf de jeugd (ik denk zelfs dat koeien net soms daarom hun hoofd tegen bomen wrijven, dat jeuk ook met hun hersenen kan te zien hebben en niet alleen met hun huid).

Lukt het niet, dan zul je het ook snel zien.

Maar ik zou van alles uittesten en experimenteren. Als je het beestje van jongsaf hebt, kun je ook proberen met het type van aanrakingen die je het meest met hem deed toen hij nog erg klein was (mijn Tervuerense herder nam zo het 'zich met het bekken tegenwrijven' al mee vanaf het moment dat haar vriendje stierf, mijn eerste hond Elgos, na opoffering van hem op 23/24 juni 2014 dat hij het rattenvergif voor haar opat en zo als een held stierf in mijn armen en sindsdien altijd zo ook op mijn Facebook omslag blijft staan.

Sterkte: uw hond deed zoveel voor u, nu is het uw toer om eens veel terug te kunnen doen zonder terug te verwachten dat hij nog alles geeft of kan geven. PS: dementie kan ook versneld intreden ten gevolge van een 'embolie' (een bloedklontertje). Dus het kan ergens met zijn hoofdje tegen gestoten hebben en daardoor een minihersenbloedingetje gekregen hebben. Dan kan dat ook heel snel optreden. Zoals anderen hier zeggen, dat gebeurt ook bij mensen en 'embolie' wordt zelfs als 'natuurlijke dood' beschouwt vanaf een bepaalde leeftijd (als je erg jong bent, kunnen je aders tegen dit soort scheurtjes, klontertjes, kloppen). In elk geval: tijd bestaat niet en kun je enkel maken. Laat dit je heel bewust maken boven alles dat het plots 'over' kan zijn (iedereen is terminaal). Ook de anderen: knuffel je dier nu het nog kan en voor het te laat is plots. Dan zal het verdriet nadien je doen besef dat dat verdriet alleen maar het gemis is als een soort dankbaar deken ter verwijzing naar alle liefde die jullie samen en apart hadden. Verdriet is dus eigenlijk iets héél moois, hoe pijnlijk soms ook.

Hoi Jean Marc,

Ook al is dit mijn topic niet, ik wil je graag bedanken voor je meer dan interessante uiteenzetting.

Ik ga hier persoonlijk zelf mee aan de slag gaan, ook al heb ik er meteen geen dringende (of aanwijsbare) reden voor.

Merci !

Dank je wel voor deze mooie tip Jean Marc. Ook ik zal er mee aan de slag gaan. Alles wat kan bijdragen aan verbetering, stabilisering, etc neem ik ter harte, alhoewel ik me ook besef dat er een moment komt dat ik keuzes moet gaan maken....... Pftttt, maar ik zal altijd handelen in het belang van Bink

 Ik hou er rekening mee alhoewel je er nooit klaar voor bent

 Ze zeggen dus van niet maar ik heb er m'n twijfels over. Ik ga een afspraak maken voor een complete check-up. Ik wil alle mogelijkheid tot pijn uitsluiten

Jeetje lees nu pas mee.... Heel veel sterkte

Robert misschien toch eens een second opinion vragen, gewoon even een andere heldere kijk op je lieve Bink. Sommige dierenartsen hebben wel eens last van tunnelvisie en vakblindheid hihihihihi. Mijn moeder had jaren geleden een hondje altijd naar de zelfde DA, nee hoor hij had geen pijn zeiden ze daar, dus prikje hier, spuitje daar. Haar meegenomen naar mijn dierenarts, nou hij bleek dus wel degelijk pijn te hebben. Ik bedoel maar. Succes met je lieve Bink ik blijf volgen.

Zo heb vandaag de looptocht van 9 km doorheen Kortrijk gedaan met m'n Tervuerense Herder Eclipse zonder leiband en het was werkelijk overheerlijk met het super zonnetje en doorheen stationstunnels, zelfs winkels, over brandladders in museu, door het stadhuis en concertegebouw, doorheen het Begijnhof en vele zaken waar je anders 'niet door mocht'.

Maar, en daarom ben ik hier terug, ik bleef maar nadenken over Bink ook tussenin.

Ik merkte al snel dat er eigenlijk verschillende 'territoriumgrenzen' zijn, zowel met andere mensen, als met mijn hond. En die tonen ook het angstniveau van Eclipse. Bij de bruggen bijvoorbeeld met metalen gaatjes, liep ze zachter want dat kon pijn doen. Een paar maal stopte ze zelfs voor een brandtrap, maar dat wist ik al langer omdat ze door de gaatjes heen soms de diepte ziet en zo te bang wordt. Daar liet ze zich oppakken om gedragen te worden, maar zelfs daar had ze een beetje moeite om mij de leiding te geven over haar angsten.

Dus stopte ik wat extra en testte en zag dat haar laagste angstniveau op open straat ligt vanaf 1 meter tot 2,30 meter afstand ongeveer op brede voetpaden of bij het lopen op de straat (soms embetant omdat dit op de straat lopen kan worden terwijl ik op het voetpad zat). Is er een hoge muur met een nauw voetpad, dan knip ik met mijn vingers en maak ik een beetje plaats aan de kant van de muur en loopt ze meest angstvrij en dicht volgend op 0,20 à 0,50 cm tussen mij en de muur.

De angst steeg naargelang de kilometers ook. Op het einde na de 9 km, wou ze plots zelfs niet langs een stand die ze aan het afbreken waren, en toen kreeg ik een extra kans om me op haar hoogte te zetten (gouden raad, leer je ook als je moet lesgeven of opvoedingen van kleine kinderen moet behartigen en in hun leefwereld wil geraken) en kwam ze pas na een indringende oogblik en mijn handen breed uit elkaar dat ik haar bekken wil strelen, naar mij en moest ik toch één minuut extra haar heupen masseren en dan haar hoofd terug hard bedrukken en eindigen met een intense hoodfknuffel wang tegen wang om haar hartslag te voelen zakken weer (als iemand ooit een ANT+ hartband weet aan te sluiten op een hond i.p.v. de mijne voor mijn Garmin Forerunner 910XT, ik zou die reuze dankbaar zijn!) en toen was alles weer ok.

Nu, m.b.t. Bink dat ik dan vooral aan wat ik al een zestal maanden automatisch doe op aangeven van Eclipse zelf (dus zonder dat ik me daar bewust van was): Sinds Elgos dood is, komt ze bij mij duidelijk die zijknuffels vragen: Tervuerense herders zijn een ras dat dikwijls geplaagd wordt bij ouder worden (zij is van 26/11/2005 dus toch al ruim 9 jaar) met heupproblemen (net als mensen) en het verouderingsproces speelde zich de laatste twee jaren ook in mijn heupen en rug af. Ook daar is die massage duidelijk deugddoend en ELKE morgen bij het starten, doet Eclipse een soort zonnegroet om zich te rekken en te strekken en haar 'lenigheid' te behouden (doe ik ook nu overigens, met zichtbaar resultaat na vier maanden nu, in combinatie met turnlessen als 'oude zak').

Dus ook daar is het zoeken naar details bij Bink, denk ik:
1. reuma, arthritis, pijn (eventueel ook ontstekingspijn ten gevolge daarvan)
2. vermoeidheid, angst vanuit zintuigen als minder zien, minder horen (bij een oorontsteking laatst lag één oor plat van Eclipse terwijl we aan de zee wandelden, toen ik het een paar maal binnenin ronddraaide en masseerde, 'snukte' ze plots (wellicht trommelvlies losgekomen of gescheurd zoals bij kleine kindjes en mijzelf ook gebeurt als je van nature wil genezen) en daarna gingen haar oren weer nagenoeg gelijktijdig omhoog en vlak tijdens het verder 'zandloopspelen' in De Haan. Ook gisteravond ging ik met haar naar De Haan overigens gaan lopen in de harde wind en ook in voorbereiding voor een nachtje alleen aan de zee om alles weer eens 'op een rijtje te zetten' in ons beider hoofden en vandaag dan die loop als weekendtoemaatje eraan toe te voegen.
3. territoriumgedrag en 'veronderstellingen', dus misschien eerder zelfs traumatische gebeurtenissen die hertraind moeten worden.
4. vul zelf aan.

Raak je iets verder met Bink? Iedereen volgt dit topic duidelijk met hoge interesse, want het kan niet alleen onze hondjes overkomen, maar ook mensen die ouder worden (mijn opa zaliger zei: "de een wordt, dus zaagachtiger, en de anderen worden net veel zachter oud, hijzelf was de laatste categorie, zijn vrouw duidelijk het omgekeerde, misschien zelfs oorzakelijk verband, ik zelf probeer te vermijden van al té zacht en al té begripvol te worden met verouderen, maar toch zie ik dit proces ook gebeuren, zolang ik niet te veel pijn lijd door dubbele abcessen in mijn mond, want dan ben ik wel prikkelbaarder en moet ik driedubbel tegensturen).

Sorry voor het vele gepalaver, samen raken we er wel. En dank van Eclipse voor jou: ik besefte meteen dat het ook met Eclipse kan gedaan zijn als ze eens fout over de baan zou lopen of als ik dat zou doen... (hoewel we beiden wellicht veel stootbestendiger zijn in auto+ongevallen maar ook wij hebben onze grenzen).

 Sorry, maar dit lange verhaal slaat nergens op.

Amai, wat is dat allemaal??

Niets hoor, als je het niet gewoon bent, is het schrikken. Maar je hebt mensen die erg grondig en bewust met het leven omgaan. Dat is schrikken als je eerder gewoon door het leven loopt aan een leiband zonder overal te gaan snuiven welke geur je ruikt (is als grappige vergelijking bedoeld, boos worden heeft geen zin. Dit soort proza lezen velen gewoon NIET en dat mag en moet natuurlijk kunnen volgens de vrijheden van Charlie en Ahmed).

Wel heel ver gezocht allemaal........ 

Ik moet je verhaal even laten zakken, Jean Marc. Ik waardeer je meedenken zeer maar wellicht moet ik het nog een paar keer lezen om te zien of ik er iets mee kan..... Ik bedoel dit echt niet lelijk maar het is wat onsamenhangend.... kan niet alles plaatsen. Maar zoals gezegd, ik ga het nog een keer lezen..... Nogmaals dank voor het meedenken

" Robert misschien toch eens een second opinion vragen, gewoon even een andere heldere kijk op je lieve Bink. Sommige dierenartsen hebben wel eens last van tunnelvisie en vakblindheid hihihihihi. Mijn moeder had jaren geleden een hondje altijd naar de zelfde DA, nee hoor hij had geen pijn zeiden ze daar, dus prikje hier, spuitje daar. Haar meegenomen naar mijn dierenarts, nou hij bleek dus wel degelijk pijn te hebben. Ik bedoel maar. Succes met je lieve Bink ik blijf volgen. "

Marion, Dick,Woola, + Lara

 Ik ga dat misschien nog wel doen maar binnen de kliniek hebben meerdere artsen naar Bink gekeken. Ik ga er vanuit dat ze hun eigen mening geven en die was bij elk hetzelfde. Maar bij enige twijfel zal ik zeker naar een DA buiten de kliniek gaan. Dank voor het meedenken. Even afkloppen maar de nachten lijken wat beter te gaan. Niet dat hij nu op bed blijft maar hij struint wat minder....

Ja, zo'n moderne tijden met hoogtechnologie en we vinden nog niet eens wat een hondje mankeert en enkel het baasje kent hem het best.

We worden terug op onze nederige nietigheid geduwd hier. Stemt tot nadenken, maar ik zie veel liefde op deze pagina's, dus misschien eiegnaardig, maar ik vind dit 'mooi' (zelfs binnen het verdriet zie ik vooral de liefde). PS: Als hij al zo lang de pijn overleeft, is er grote kans dat hij er door raakt en dat hij een 'aanval van veroudering' doorstaan heeft. Nogmaals: in onze honden kunnen we versneld zien hoe we zelf kunnen verouderen!

Jean Marc ik vind in ieder geval jouw bijdrage getuigen van grote dierenliefde.

Al snap ik niet direct alles, komt pas na een paar keer goed inlezen...bedankt voor je reactie.

Los of ik meega in jouw redenatie,je wilde hier helpen 

Jean Marc, wat je schrijft geeft ons stof tot nadenken: ik vind het heel bijzonder wat je allemaal schrijft. En het is zo waar: het verouderingsproces bij honden is ons verouderingsproces in sneltreinvaart. Ik zie het nu ook bij onze hondjes, het is behoorlijk confronterend.

Robert: ik hoop dat je er snel achter zult komen wat er met Bink aan de hand is. Sterkte!!

Weet ik, ik maakte een bijzonder doodervaring mee op jonge leeftijd, verloor zo langzaam volledig mijn ego (waardoor het lijkt alsof ik een heel sterk ego kreeg), en via een hond en een paar en nog een hond, kwam ik in 'hun' wereld terecht, en dat maakt dat ik veel te veel stappen oversla in mijn uitleg dikwijls. Maar geloof me, de mensen dichtbij mij, werden dat allemaal gewoon na een paar maanden (al went het nooit dat ik zeer direct kan zijn met woorden en ik een even scherpe pen kan hebben als Charlie Hebdo met hun cartoons). Ik kreeg gisteren nog een mail van iemand die een topic op een forum las van januari 2008 en me zei dat zij nu pas begreep wat ik bedoelde, nu ze de dood voor ogen gezien heeft. Maar dat is buiten het bestek, want ik weet niet of honden even bang als de meeste mensen zijn om te sterven, ik denk van wel. Onze verre voorouders wisten in elk geval meer van sterven dan wij en als je op die wijze ook de geloofsboeken leest, zie je een totaal ander verhaal open gaan en begrijp je de woorden die zij gebruikten plots wel. We leven in een Babylonische tijd waarin we zo weinig tijd nemen om elkaar te verstaan. En een virtueel forum, Facebook zal nooit aan een werkelijke contact kunnen, een knuffel van ons huisdier bevat meer taal dan alle woorden die we die dag soms gebruikten/misbruikten. Excuses hiervoor, ik had van kleinsaf een priesterroeping en verkoos te huwen en kinderen te kopen, maar een roeping gaat nooit weg, zoals je weet, dus preek ik af en toe ("als de vos de passie preekt, boer let op uw ganzen"?).

Ik heb ook maar één gouden raad: Luister NOOIT naar gouden raad!

+je (die e komt van Elgos die in mij kwam na zijn vergiftiging en overlijden en sindsdien durf ik wel eens meer blaffen, naar het schijnt, zie mijn Facebookprofiel en verhaal op [link]https://www.facebook.com/photo.php?fbid=834665649885560[/link] Elk draagt zijn kruis, weet je. Jullie zeker ook. Maar het is de taak voor de levenden om door te gaan met de wijsheid die ze kregen van de overledenen. Dus ja, mijn invalshoek is altijd gekleurd met alle kleuren tussen leven (zwart) en dood (wit, omgekeerd mag je het ook zeggen, je kiest zelf).

Link hierboven lukte niet, hieronder de juiste:

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=834665649885560

Hoe gaat het nu met Bink?

PIJN, dat denk ik. Een hond wordt niet van de ene op de andere dag dement. Misschien moet de DA eens een inwendig onderzoek doen...

Halen en brengen....... Paar nachten goed, nu weer minder. Komende week gaat Bink weer voor onderzoeken. Gelukkig eet en drinkt hij prima, maar de  momenten van echt goed gaan zijn er weinig momenteel.

 Dat is allemaal al gedaan, zelfs geopereerd, alleen kunnen ze galstenen niet verwijderen, komende week weer een echo om nu duidelijk te krijgen of dat het echte probleem is of toch de dementie. Afhankelijk van hoe het gaat en de uitslagen ga ik toch weer een second opinion aanvragen

Ik blijf bij de galstenen. Die zullen verwijderd moeten worden. Galstenen kunnen echt enorm pijn doen!
Heel veel sterkte met het lieve dier. Hij verdient het allerbeste!

Pijn heeft maar een voordeel, denk ik: het bewustzijn wordt enorm intens en diep. Probeer contact te houden met je hond en blijf er vooral zoveel mogelijk bij dat hij weet dat je er altijd bent voor hem.

Ik schreef ooit eens een volle brief vol met alles wat ik gedaan had en nog plande om uit te voeren naar mijn jeugdvriendinnetje barbara verlies, die op dat moment een heel zware astma+allergie-aanval had gekregen.

Ik kreeg deze tekst terug die mij op mijn plaats zette (nog steeds is ze een goede vriendin van mij) en me leerde wat dieren en mensen beseffen die heel veel pijn hebben en wat de essentie is:

"Een gezonde mens (dier) heeft duizend wensen. Een zieke... slechts één."

(en meestal is dat genezen, voor wie het niet door heeft, maar het kan uitzonderlijk ook gewoon zijn: "de persoon die je het meeste liefhebt, bij je hebben")

IK zonder mij, net zoals de meeste dieren, net af als ik erg veel pijn heb en verdraag dan meestal niemand rond mij omdat ik knorrig loop van de pijn. Toch apprecieer ik het dan dan bijvoorbeeld A+ in de buurt is of mijn zoon of jongste dochtertje. Het is ook mijn grootste verlangen enkel die mensen bij mij te hebben bij mijn overlijden binnen onbepaalde tijd.

Tijd is het kostbaarste tegengif voor pijn. Je ziet wel aan de ogen van Bink hoe hij het wil. Elk van ons zal dit ooit ook meemaken, dus dank voor je openheid hier.

Zoek "jean Marc Van Belle" eens op in Fb....

Bart, deze tip geef ik zelf meestal als ze niet mee kunnen (ben met een boek bezig over 'hondenvrienden.be' als het dat is wat je bedoelt), en als internetpionier vind je nu zo'n 27.700.000 resultaten bij google als je op mijn naam zoekt.

Ik experimenteer sinds het begin van internet al met internet en kom op gigantisch veel forums in alle landen, waarbij ik mij zo breed mogelijk ontwikkel op zeer veel wetenschappelijke vlakken inclusief het psychologische. Ik zoek altijd mensen met andere ervaringen dan ik (zelf heb ik ook een paar heel bijzondere ervaringen en zit in een universitaire werkgroep met mensen met NDE/BDE = bijna dood ervaringen die hun hersenen omtoverden tot een uitemrate bewust en hoog actief gegeven, vandaar soms onze bijzondere invalshoeken die erg origineel kunnen zijn, maar door velen als 'krankzinnig' worden ervaren), dus ja, als je me niet begrijpt, wees gerust: dat overkomt elke oudere mens die wijsheid verwerft.

Wie van ons hier zal binnen 20 jaar nog dezelfde meningen hebben als hij/zij vandaag nu post. Ikzelf hou dit al 20 jaar bij, en plan dit nog 20 jaar bij te houden, om een paar dingen te verklaren zoals waarom de 'gewone mens' 2000 jaren geleden de moordenaar Barabas vrijliet en Jezus liet kruisigen op voorzeggen van de media toen en op aangeven van de Joodse farizeeërs als gezag toen. Of waarom Pim Fortuyn en M.L. King en Gandhi voor hun woorden vermoord werden.

Een iets om heel duidelijk te zijn: Ik heb nooit een nickname gebruikt, dus mijn oprechtheid is overal echt. Ik heb niets te verbergen, en heb een publiek leven.

En ik zoek overal intelligente mensen met een eigen visie. Hier heb ik al vier mensen ontomet die al diepe miserie meemaakten, maar nu heel helder en wijs zijn en niet verbitterd raakten door hun 'tegenslagen'. Deze mensen kunnen de wereld veel mooier maken, van een aantal van ons hier zal de komende 10 jaren zelf ook onverwachte tegenslagen kennen, ook al geloven ze dat nu niet op dit moment. Je hebt immers relaties niet altijd alleen in je handen...

Vandaar mijn diepe kennis over pijn. Na mijn zevende hel, vond ik de poort naar de zevende hemel. En die is gewoon hier op aarde te vinden, de juiste mensen zitten dikwijls om je heen, maar soms zie je het verschil niet met de mensen die het niet zo goed bedoelen met jou...

Hoe gaat het met Bink Robert? Is er nog iets uit de echo gekomen?

Ja ben ook benieuwd! Bink is trouwens een leuke naam!

Sorry, ik had even van me moeten laten horen. Morgen uitslagen van onderzoeken. Ik hou jullie uiteraard op de hoogte.