Ja dankjewel, ik denk wel dat ik het ga doen hoor! Mijn vader zegt mij ook te steunen qua geld en dat hij ook wel gaat uitlaten hoor! Het is bijna zeker!
Een hoop voors en tegens, het enige wat ik kan zeggen is dat je zelf waarschijnlijk het beste in kan schatten of je er de persoon voor bent of niet. Ik vind een hond tijdens mijn studie geen probleem, heb nooit op kamers gewild (woon wel inmiddels samen), had al helemaal geen zin in het schoolfeest gedoe, ook buitenlandstage is niet aan mij besteed (al had ik geen hond) en schoolreizen al helemaal niet. MAAAAR ik ben daar nooit de persoon voor geweest, vond schoolreisjes op de basis/middelbare al vaak bagger, dus ben hiervoor nooit de persoon geweest. Ook uitgaan is inmiddels een zeldzaamheid en toen ik dat nog wel deed ging ik maar van 12 tot 4 (en dus 5 weer thuis) en zou een hond prima alleen kunnen zijn.
Ik denk echt dat dit voor iedereen verschilt, de een kijkt juist uit naar het studentenleven, de ander rolt er toch in en juist een ander gaat het nooit iets vinden. Ik heb ook nooit het gevoel gehad iets gemist te hebben, heb zeer boeiende stages kunnen vinden hier in Nederland en heb dit alles altijd weten te combineren met een hond(bij mijn jaarstage heb ik wel rekening gehouden met de honden, mocht bij deze stage mijn stage uren zelf indelen, ideaal! Hield wel vaak in dat ik avonden werkte etc). Oja en ik moet op zaterdag (en alle extra uren die ik kan) door weer en wind post bezorgen om voor de honden (en mijzelf/vriend) te kunnen zorgen, maar dat heb ik er graag voor over :). En vriend werkt natuurlijk ook (al zou ik het zonder hem ook redden!) En postbezorgen is wederom ideaal te combineren met het hebben van honden.
De enige tip die ik je mee wil geven, neem geen pup, maar ga voor een leuke herplaatser. Pups nemen echt ongelooflijk veel tijd in beslag. Finn kwam begin mei dit jaar en het was dat mijn vriend 6 weken vrij kon nemen en ik daarna mijn uren flexibel in kon delen voor stage dat we het konden rondwerken. En snel daarna zomervakantie. In je uppie ga je dat echt niet redden in combinatie met je studie (ook niet als je vader af en toe meehelpt). Of je moet het niet erg vinden een jaartje over te doen
Herkenbaar ben ook altijd in de buurt blijven studeren. Ik heb niets met ver weg gaan, in het buitenland studeren of wat dan ook. Klinkt cru tegenover m'n familie maar hun kan ik beter missen dan mijn hond. Haha vooral dat stuk over het uitgaan, ik heb dat ook nooit echt veel gedaan. Ik heb altijd honden gehad en veel liever een hond dan een kater... (op de vroege ochtend) hahah
Zelfs toen ik nog geen hond had vond ik heel dat verre gedoe al niks. Ik blijf het liefst lekker in mijn vertrouwde omgeving. Ook als we op vakantie gaan is 10 dagen voor mij echt meeeeeeer dan genoeg, dan wil ik gewoon naar huis haha. Niet eens zozeer om de hond, maar dan ben ik er gewoon klaar mee. En tja nu de honden er zijn, is het 10 keer erger geworden
Ja, hoor, waarom wel niet? Ik ben niet afhankelijk van het geld van mijn vriend. Ik betaal het meeste hier in huis ook, terwijl ik het minste verdien.
We betalen van de kosten elk de helft. Maar ik doe meestal de boodschappen waardoor ik deze betaal. Ik mag hem altijd om geld vragen, maar doe ik gewoon niet. Het is niet zo dat hij niet meer wil betalen. Ik vraag het gewoon niet! Dierenarts kosten worden gedeeld. Maar dit is omdat we hier ook nog 7 katten rondlopen hebben. Maar hij zou er niet meer moeten zijn, ja dan kan ik terug bij mijn moeder gaan wonen maar zou ik wel nog altijd alles voor mijn hondje moeten betalen.
Volgens mij ging het meer om of je in je eentje nog de tijd zou hebben voor honden.
Dat is een heel sterk punt, en juist daardoor adviseer ik om echt te wachten met het aanschaffen van een hond tot je er een jaar of twee studie op hebt zitten.
Ik was net als jij, en hoewel ik nog steeds niet van het uitgaan en feesten ben, woon ik nu met heel veel plezier op kamers en heb ik een heleboel plannen liggen voor komend jaar die me lekker druk gaan houden. Daar zou echt geen hond bij hebben gepast.
Het is niet dat ik mijn wil op wil dringen ofzo, maar op deze leeftijd kan je nog zoveel veranderen qua interesses en ambities. Ja, er bestaat een kans dat je (Bas) inderdaad gewoon bij je huidige interesses en plannen blijft, maar er is ook een goede kans dat je plannen nog zullen veranderen. Wie weet doe je het ontzettend goed op je studie, hoge cijfers, en krijg je daardoor allemaal kansen aangerijkt voor evenementen, projecten of volgen van extra programma`s. Wie weet valt je studie toch tegen en wil je een studie volgen die niet in je stad te volgen is, en je dus op kamers moet. Daarom blijf ik het zeggen.. Wacht een paar jaar tot je een jaar of twee hebt gestudeerd. Dan ben je al een stuk zekerder van je zaak.
Toch heel veel succes Bas! Als je toch voor een hond zou gaan, wanneer zou die dan aangeschaft worden? :)
En hier heb jij een sterk punt, de eigen honden kwamen hier ook pas na het eerste jaar studie (eind 2e jaar zelfs). Dit bewust zodat ik wist hoe de studie zou vallen en hoe ik het persoonlijk zou trekken. Kiara had ik natuurlijk al maar die woont bij mijn ouders, dus dat telt niet haha.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?