Studeren in combinatie met een hond

Ik zou het ook niet doen, trouwens... Niet als je echt wilt studeren (op kamers, feesten, buitenlandreizen, stages,de hele reutemeteut). Je mist inderdaad een heleboel als je een hond hebt. Die hond kun je daarna ook nog hebben, maar dat studentenleven krijg je nevernooitmeer terug. En het is echt een fantastische tijd, vooral op de uni in een universiteitsstad.

maar goed, er zijn ook veel mensen die hm... Wat meer introvert zijn misschien, die helemaal niet elke week naar theater willen en rare feestjes hebben en interessante stages enzovoort. Dat kan ook prima, en dan is een hond een stuk gemakkelijker te houden. Maar verkijk je er idd niet op: met 17 dacht ik ook nog nooit op kamers te willen, met 18 begon het te lonken en met 19/20 was ik zoooo blij student te zijn in mijn stadje ;)

Hier ook een voltijdse student met wel drie honden en mijn ouders waar ik op kan rekenen. ik heb totaal geen probleem. Ik vind het zelfs voordelen hebben. Tijdens het studeren heb je altijd pauze nodig. En niets is beter dan even een frisse neus te gaan halen en een wandeling te maken. Ook heb je vaak nood aan ontspanning. Daarvoor is de wandeling natuurlijk maar ook hondenschool. Daar kan ik helemaal relaxen en bezig zijn met Sky of Niño. Als ik aan het studeren ben of op school ben dan zorgen mijn mama en papa voor de honden. Ze passen er op. Eten geven en verzorging is wel natuurlijk mijn ding. ik heb Sky gehad toen ik aan het studeren was. Ik heb haar altijd bij mij gezet toen ik aan het studeren was in een soort van ruimte waar ik ze in het oog kon houden maar waar ze zich ook kon bezighouden. En na elk uurtje 5 minuten pauze. Het is bij mij heel vlot gegaan. Natuurlijk elke hond is anders, misschien heb ik wel de makkelijke gevallen gehad 

Toen ik HBO lerarenopleiding deed, bleek ik chronisch ziek te zijn. Energie wel okee, maar veel klachten waardoor ik niet optimaal functioneerde. Ik stopte met uitgaan, al deed ik dat niet veel. En ik nam een hond. Ik heb járen heel veel tijd gehad voor de hond. Maar ik weet ook dat de ene opleiding de andere niet is. Soms weet je gewoon van jezelf dat je geen uitgaanstype bent, en buitenlandse stages... tja, kon ik ook doen, maar niet gedaan. Zowel wegens ziekte, als hond.

Voor een hond moet je dingen opgeven en kun je misschien niet standaard leven. Alleen jij kan inschatten wat voor een type je bent, en of je het uitgaan of op kamers wonen niet gaat missen.

Hee! ik ben weer die rechtenstudent uit Leiden ;-)

Bij mij is het nu dus zo dat mijn hond waarschijnlijk naar familie gaat. Ik vind dat wel lastig, maar het lijkt me voor mijn hond eigenlijk beter dan heen en weer gesleep. 

Hier een eerstejaars BMG-student met een hond . Ik heb mijn hond gekregen toen ik in 5VWO zat met de bedoeling dat ik er helemaal zelf voor zou zorgen. En dat doe ik ook.  Mijn ouders wilden eigenlijk geen hond maar na lang aandringen mocht het dus toch.  Ik heb er tot op de dag van vandaag totaal geen spijt van..!

Ik woon bij mijn vader, die fulltime werkt. Zelf heb ik 14 contacturen per week verdeeld over 4 dagen + een uur reistijd heen en een uur terug. 2 keer in de week ben ik 6 uur weg (incl. reistijd) en 1x in de week 4 uur en is Luna alleen thuis. 1x in de week ben ik ook 6 uur weg, maar dan breng ik haar voor school langs bij mijn moeder en haal ik haar daarna weer op. Het is dus allemaal eigenlijk heel goed te doen. Als de hond 6 uur alleen zit ga ik gewoon van te voren 45-60 minuten wandelen of fietsen en als ik thuis kom meteen ook weer 45-60min.

Eens in de zoveel tijd heb ik een lange schooldag of moet ik een keer twee weken naar stage (30 uur per week) maar dan heb ik nog een aantal back-upjes (mijn vader, moeder, vriendin of de buurvrouw).

Aan een hondenuitlaatservice kan ik mijn hond niet meegeven, omdat ze nogal eenkennig en onzeker kan zijn. Daar zou ik in je beslissing ook rekening mee houden. Als je hond niet geschikt zou zijn voor een h.u.s. heb je dan nog andere opties?

Als je in een studentenhuis of met meerdere mensen op kamers woont is een hond nemen denk ik niet zo'n goed idee.

Wat betreft het studentenleven; ik mis regelmatig dingen omdat ik een hond heb. Ik moet vaak zeggen 'nee sorry, ik kan niet. Mijn hond is al een tijd alleen thuis.' Ik heb gemerkt dat mensen dat soms wat overdreven of irritant vinden. Dan is het 'Maris moet weer naar die *@@#$*hond hoor'. Maar ik heb het er dubbel en dwars voor over

Verder scheelt het dat ik verder niet veel doe en in de weekenden eigenlijk altijd thuis ben. Zit je ook nog op een (veeleisende) sport, heb je een bijbaan, ga je veel uit en ben je vaak weg in de weekenden dan zou ik geen hond nemen.

Qua kosten heb ik wel een beetje geluk. Mijn ouders betalen voeding (€30 per maand), hondensport (€50 per maand) en dierenartskosten (ongeveer €150 per jaar). Verder geef ik zelf ongeveer €20-50 per maand uit aan de overige dingen (denk aan snoepjes, kluiven, speeltjes, puzzels, halsbanden, tuigjes).

Hoe het over 4 jaar zit als ik (hopelijk) afgestudeerd ben en op zoek ga naar een baan, zie ik dan wel weer. Ik pas me wel aan en regel wel wat. In ieder geval gaat de hond met mij mee als  ik uit huis ga.

Als je het echt graag wilt dan zou ik het doen, maar blijf wel realistisch en realiseer je dat je er wel zomaar 15 jaar aan vast kunt zitten. Zo te horen doe je dat al en denk je er zeker goed over na.

Succes verder met je beslissing

Advocaat stond wel op de planning ja Ik dacht het volgende: als je werkt en je verdient lekker veel, dan heb je ook veel meer rek als het gaat om uitlaatservice en/of hondenoppas.

Geld maakt alles iets makkelijker maar dit geldt helaas niet voor hbo rechten... dan doe je heel jaar 3 een stage van 9 tot 5 (8 uur alleen) waarbij je niets verdient tenzij je een stagevergoeding weet te regelen

Weten jullie hier een oplossing voor behalve een back-up? (wil het eerst zelf proberen op te lossen!)

Ik kan denk ik voor de noodgevalletjes wel bij mijn oom en tante terecht (bezitters van Viszla van 1,5) als het simpelweg niet ga redden. Maar dit ga ik natuurlijk ook niet een jaar lang doen!! Echter ben ik erachter gekomen dat de stage een half jaar is en niet een volledig jaar, meevaller! de rest van het jaar wordt een minor.

Ik ga er zeker nog een keer goed over na denken en goed afwegen.. komt goed!

 Mja, als advocaat weet je eigenlijk dat je jarenlang of je hele leven meer dan fulltime gaat werken... En niet in een sector waarin de hond mee kan, of dat je veel thuis kunt werken. Als je in je eentje bent, is het denk ik niet echt leuk om een hond te hebben... Voor de hond dan.

maar dikke kans dat je op een gegeven moment ook een partner hebt. Dan is er misschien veel meer mogelijk. Tenzij die ook advocaat is :p

Dat zou knap lullig zijn maar daar komen we zeker weten wel uit... en de hond mag meebeslissen over de vrouw

Ik heb nu ook een ander forum lopen http://www.hondenpage.com/hondenforum/196252/welk-ras?.php

Ik heb een keer de hondjes van een advocaat in het park gevonden. De beestjes waren gaan jagen en de man moest weg voor een zaak. Hij is dus in zijn auto gestapt en naar de rechtbank gereden. Ik heb toen de hondjes gevonden en naar zijn kantoor gebracht.

Ik denk dat het er heel erg aan ligt wat je gaat doen en in welke positie voor na school. Dit was zeg maar één van de partners, dus vrij hoog en kon veel bepalen. Maar dat zal wel een flink aantal jaren vergen.

Ik hoorde trouwens wel dat er een tekort is aan mannelijke rechters, dusseh... misschien is dat nog een optie? Al ben je dan misschien zelfs minder flexibel, dat kan.

De partners werken net zo veel, zo niet meer... Het is echt een sector waar het not done is om parttime of zelfs maar gewoon 40 uur te werken, als je serieus genomen wil worden.

beste bas,

ik snap dat dit niet is wat je wil horen, maar doe het niet, in het belang van jezelf en de hond. uit ervaring weet ik dat je, zolang je studeert, de verantwoordelijkheid voor een hond niet aankunt zonder hulp en financiële back-up. wees verstandig en gun jezelf de tijd om te studeren en te ontdekken wat je allemaal (nog meer) wil/moet gaan doen. hoe geweldig een hond ook is, het is niet slim om je kansen nu al te beperken omdat je hond voorgaat. na je studie kun je je leven zo proberen in te richten dat je – onafhankelijk van anderen – een hond kunt bieden wat hij nodig heeft. vergis je niet, dat is best veel.

in de tussentijd kun je je bijvoorbeeld opgeven als vrijwilliger bij een dierenasiel. dan bewijs je die honden een dienst en kun je je ook gaan oriënteren op een karaktertype dat bij jou en je (toekomstige) levensstijl past. bedenk dat je, als je nu geen tijd hebt voor zulk vrijwilligerswerk, zeker geen tijd hebt voor een hond.

Hallo,

Ik heb inderdaad wel een beetje door dat ik mezelf enigszins beperk, echter vind ik het de overweging waard omdat dit wel een levenswens is... en dan nog eens minimaal 7,5 jaar! Het is niet makkelijk .m zo'n beslissing te maken (wel doen of niet), zeker als je de positieve feedbacks hoort van mensen die voor de zelfde keuze als ik stonden en het met succes hebben gedaan! Dan denk ik: ooh, geweldig het kan! En beperken op het gebied van stage, dat is het waard!

Over de back-up qua financiële kwestie, als ik te krap zit kan ik áltijd bij mijn vader terecht. Maar dit laat ik in dit forum niet doorschemeren omdat ik alles het liefst op eigen verantwoordelijkheid wil doen, hier word ik alleen maar wijzer door . 

Volgens mij stemmen de mensen die het niet hebben gedaan: nee

en de mensen die het wel hebben gedaan: ja

Vergeet anoniem niet die rechten studeert en nu haar (?) hond moet herplaatsen bij familie omdat het toch echt niet gaat. Of de mensen hier die het ook graag wilden, het toch niet gedaan hebben, en daar achteraf ook heel blij mee zijn. Van die tweede groep ben ik er een . Ik adivseer je echt het niet te doen, om de redenen die al genoemd zijn, je beperkt je zo enorm.

Ik ben 20, tweedejaars student, en woon sinds een maand op kamers. Deze zomer had ik echt nog niet gedacht dat ik nu op kamers zou zitten, maar het begon opeens zo te kriebelen, en heb nu spijt dat ik het niet eerder heb gedaan. Daarnaast, wat ook al eerder is genoemd, je studie bestaat niet alleen uit studeren. Bijbaantjes en andere dingen houden je echt flink bezig.

Ik herhaal alleen maar dingen die al eerder zijn gezegd, maar ik herken mezelf enorm in jou. Enige verschil is dat mijn ouders voet bij stuk hielden en ik geen eigen hond mocht, waar ik ze eeuwig dankbaar om ben. Ik geloof dat ik dit advies al eerder is genoemd: ga op z`n minst twee jaar studeren voor je een keuze maakt. Dan zit je er veel meer in en weet je veel beter wat je precies uit je studie wilt halen. Je kan zo ontzettend veel halen uit je studie, maar een hond zou dat gigantisch verhinderen. 

Heel veel succes met kiezen! Je gaat pas over 1,5 jaar studeren geloof ik, dus nog genoeg tijd om dingen te overdenken 

 Ik zelf ben ook 20 jaar, studeer nu voor men 3e jaar aan de hoge school. Ik woon al in een eigen huurhuis. Ik draag de zorg voor 7 katten op mij en 1 hondje. Ik werk in het weekend.

Ik kan dit alles perfect combineren. Ja ik zit in een studentenvereniging. Hierbij maak ik dan wel de keuze dat ik enkel de donderdag met de activiteiten wegga. 

Ik zelf zorg voor al deze dieren. Ik betaal hun eten en meestal hun dierenarts kosten. Ik val hiervoor niet vaak terug op de steun van mijn vriend.

Ik moet ook veel studeren en ik heb ook stage. Volgend jaar heb ik meer dan een half jaar stage en deze combinatie lukt mij ook volkomen.

Ik begrijp dus niet waarom iedereen zegt dat het verhinderd. Voor mij lukt dit allemaal perfect zonder enige problemen

Ik begrijp hartstikke goed wat Irene (?) zegt. Dit maakt de overweging nóg moeilijker! Maar toch ben ik het ook heel erg eens met wat jij zegt!

Heeft iemand al een oplossing voor het eerste semester van jaar 3? Dan ga ik ergens op stage, en neem aan dat dit een fulltime gevalletje word? Dit kan is natuurlijk niets voor mijn hond, zoals anoniem aangeeft dat zij haar hond tijdelijk bij haar familie plaatst, is wel een optie voor als het moet. Mijn hond zou dan wel terecht kunnen bij mijn oom en tante. Maar wat als ik nou alles als eerst zelf zou willen oplossen? Heeft iemand daar een oplossing voor? Af en toe honden oppas, af en toe buurmeisje laten uitlaten, af en toe in de kennel? Roept u maar!

Wat ik merk is dat veel mensen een hond vermenselijken.

wil de hond niet op het natte gras zitten? Dan nemen ze een kleedje mee. 

Mijn honden (3stuks) lopen binnen. Van de club waar ik train zitten

de meeste honden in de kennel. Deze honden trainen 2a 3 x per week.

deze honden lijken net zo gelukkig als mijn honden.

wat ik wil zeggen is dat als je een hond een hond laat zijn en hem voldoende uitdaging geeft, een hond prima kan worden gecombineerd met school of werk. 

Speuren is voor de hond super. Zijn ze naderhand munt van.

(handig bij lange schooldagen)

Als je op bezoek gaat (en de anderen vinden het oke) kan je hond mee. Kleine honden kunnen mee de winkels in, bv in een honden rugzak/trolley.

huishoudelijke taken? Hond kan mee helpen.

Een volwassen hond ik 4 uur per dag wakker. Kun je die 4 uur combineren met je school?

Fitness je? Mogelijk kun je gaan canicrossen ipv fitness. 

Betreft het derde jaar. Sparen. Een krante baantje kun je uitvoeren met de hond. Meteen wat appel oefeningen etc. 

Bedankt voor het antwoord! Hartstikke met je eens.

Ik fitness, kan ik inderdaad wel vervangen voor canicrossen ja. Ik dacht zelf ook al om elke gelegenheid die je met je hond kan doen, met je hond doen!

3e jaar, bedoel je in de voorgaande jaren sparen zodat je dan dit soort dingen mogelijk kunt maken? 

Bedankt!

Tja, dit is wat jíj doet. Wat ik deed als student was het volgende:

-colleges volgen

-zelfstudie thuis of in de bibliotheek met vrienden 

-elke avond eten met vrienden

-op donderdag en zaterdag uit

-tenminste twee verschillende sporten per week (hoera voor het studentensportcentrum waar je voor 80 euro in het jaar onbeperkt kunt sporten en alles van capoeira tot klimmen tot dansen op muziek kunt proberen)

-in het weekend regelmatig naar ouders om met vrienden van daar af te spreken

-tenminste een keer per twee weken een culturele activiteit zoals theatersport, film, concert, poezieavond, etc

-studieverenigingsactiviteiten, tenminste eens per maand

-bijbaantje, elke week 10 uur

-in een studentenhuis wonen met een stel malloten om samen mee films te kijken en te koken en te ouwehoeren en uit te gaan en om vijf uur s ochtends na het uitgaan thee te drinken

-achter de bar staan op festivals

-honours programma (extra interessante vakken dus)

-een tweede studie ernaast, waardoor de hoeveelheid colleges met ong een derde toenam en de zelfstudie verdubbelde

-bijbaantjes/klusjes die studiegerelateerd waren, tenminste eens per maand

-daten met leuke jongens

En nu vergeet ik ongetwijfeld nog onnoemelijk veel zaken die ook voorbij kwamen...

en ik heb geen stage gelopen of buitenlandreis gedaan, wat ook echt heel gaaf is.

ik zeg niet dat het niet kán, een hond terwijl je studeert. Het kan prima qua uren. Ik maak me meer zorgen om daarna, want fulltime werken geeft een heel andere belasting dan studeren. En je hond moeten herplaatsen is echt klote, zelfs al weet je dat deze naar een goed adres gaat. Ook voor de hond is het klote. Dus een hond nemen terwijl je weet dat je hem over zes jaar weg moet doen, vind ik toch een rotstreek.

maar dat je veel mist als je een hond hebt.... Ja, dat vind ik wel. Maar ik vind ook dat je veel mist door tijdens je studie al samen te gaan wonen. Of door thuis te blijven wonen. In ieder geval bij een universitaire studie. Die keuze moet je gewoon voor jezelf maken... Alleen op je zeventiende is dat lastiger in te schatten... Wat ik zei, met zeventien wilde ik echt niet op kamers, met bijna negentien wel. En ik was achteraf zooooo blij dat ik het gedaan heb, wat een fantastische vijf jaar waren dat...

en nu woon ik lekker braaf samen met hond, en dat is ook heerlijk ;) zou nu niet meer op kamers willen en continu weg zijn, zoals toen. Maar toen was ht tof.

"  
Tja, dit is wat jíj doet. Wat ik deed als student was het volgende:
 
-colleges volgen
-zelfstudie thuis of in de bibliotheek met vrienden 
-elke avond eten met vrienden
-op donderdag en zaterdag uit
-tenminste twee verschillende sporten per week (hoera voor het studentensportcentrum waar je voor 80 euro in het jaar onbeperkt kunt sporten en alles van capoeira tot klimmen tot dansen op muziek kunt proberen)
-in het weekend regelmatig naar ouders om met vrienden van daar af te spreken
-tenminste een keer per twee weken een culturele activiteit zoals theatersport, film, concert, poezieavond, etc
-studieverenigingsactiviteiten, tenminste eens per maand
-bijbaantje, elke week 10 uur
-in een studentenhuis wonen met een stel malloten om samen mee films te kijken en te koken en te ouwehoeren en uit te gaan en om vijf uur s ochtends na het uitgaan thee te drinken
-achter de bar staan op festivals
-honours programma (extra interessante vakken dus)
-een tweede studie ernaast, waardoor de hoeveelheid colleges met ong een derde toenam en de zelfstudie verdubbelde
-bijbaantjes/klusjes die studiegerelateerd waren, tenminste eens per maand
-daten met leuke jongens
 
En nu vergeet ik ongetwijfeld nog onnoemelijk veel zaken die ook voorbij kwamen...
en ik heb geen stage gelopen of buitenlandreis gedaan, wat ook echt heel gaaf is.
 
ik zeg niet dat het niet kán, een hond terwijl je studeert. Het kan prima qua uren. Ik maak me meer zorgen om daarna, want fulltime werken geeft een heel andere belasting dan studeren. En je hond moeten herplaatsen is echt klote, zelfs al weet je dat deze naar een goed adres gaat. Ook voor de hond is het klote. Dus een hond nemen terwijl je weet dat je hem over zes jaar weg moet doen, vind ik toch een rotstreek.
 
maar dat je veel mist als je een hond hebt.... Ja, dat vind ik wel. Maar ik vind ook dat je veel mist door tijdens je studie al samen te gaan wonen. Of door thuis te blijven wonen. In ieder geval bij een universitaire studie. Die keuze moet je gewoon voor jezelf maken... Alleen op je zeventiende is dat lastiger in te schatten... Wat ik zei, met zeventien wilde ik echt niet op kamers, met bijna negentien wel. En ik was achteraf zooooo blij dat ik het gedaan heb, wat een fantastische vijf jaar waren dat...
 
en nu woon ik lekker braaf samen met hond, en dat is ook heerlijk zou nu niet meer op kamers willen en continu weg zijn, zoals toen. Maar toen was ht tof. "

Aurelia

Dat is dus precies wat ik ook bedoel. Had ik dit een jaar geleden gelezen had ik gedacht "Neh, niks voor mij." , en nu zit ik er zelf middenin en geniet ik in volle teugen. Ik had het voor geen goud willen missen.

Daarom zeg ik tegen Bas: je studeert nog niet, je kan nu nog niet weten hoe je je studententijd gaat invullen. Je zal nog zo veel veranderen komende jaren, ik spreek uit eigen ervaring. Als je voor een hond kiest vallen al zoveel dingen af, nog voordat je begonnen bent met student zijn. Dat is gewoon zo zonde..

Ik was 43 voor ik mijn eerste honden nam

Het valt niet mee hoor om alles te regelen naast een studie of fulltime baan zeker niet bij excessen

Ik denk dat je je wens beter even uit kan stellen tot je wat meer zekerheid hebt over hoe je leven er de komende jaren uit gaat zien.

Ik denk niet dat je dat nu goed kan overzien

Je zal er verschrikkelijk veel voor moeten laten in iedergeval

Ik heb de poll niet ingevuld. Twijfel namelijk. Aan de ene kant denk ik als je veel thuisstudie hebt tijd zat tussendoor. Aan de andere kant weet je niet hoe het lopen gaat, en denk ik nee.

Ik zelf studeer niet, maar werk 36 uur per week. Maximaal 9 uur weg van huis. Dat betekend vroeg op, wandelen. Smiddags uitlaatservice, thuis dan weer wandelen. Als ik gewerkt heb, en geen opvang betekend dit iets "leuks" missen. Tweede kerstdag ga ik op stap. Ook eigenlijk met familie eten. Dat betekend omdat hij niet mee mag een keus maken. Ik ga op stap, en vraag vrienden eerst naar mij toe te komen. Over dat soort dingen moet je ook bewust nadenken.

Ik vind wel als een hond 9 uur alleen is, er opvang moet zijn voor zo'n 2 uurtjes. Het alleen blijven is dan ook gesplitst en nooit 9 uur achter elkaar, wat het anders maakt. Daarbij is de rest voor de tijd veelal voor de hond.

Ben ik met je eens, 9 uur moet doorbroken worden, p.s. het jaar was geen jaar, excuus, het is een half jaar! dat verlicht de zaak wel weer! Ik denk eigenlijk wel dat het verhaal voor mij een positieve afloop gaat krijgen... Wel waardeer ik het enorm dat jullie mij goede raad hebben gegeven, en ik hoop dat ik nog altijd terecht kan bij jullie voor vragen!

Hallo
Hier zijn al super veel nuttige reacties gekomen, maar wil toch nog even mijn eigen ervaring (zonder hond, dus eigenlijk geen ervaring) delen.
Wil al heel erg lang een eigen hond, maar komt er nooit van. Nu zou ik er nog steeds eentje willen, maar aan de andere kant begrijp ik ook volledig dat het gewoon nog niet zou gaan.
Ik zit in mijn derde jaar en sinds dit jaar op kot (kamers) samen met mijn vriend.
Je zegt wel thuis te blijven wonen, maar stel dat al je vrienden samen op kamers gaan en jou meevragen, of je ontmoet iemand waarmee je wilt gaan samen wonen, ga je dan thuis blijven?
Ik wil allesinds geen hond om dan thuis achter te laten, terwijl dat hetgene is wat ik vooral zie in mijn omgeving. Het is dan 'hun' hond, maar gaan wel half jaar in het buitenland studeren.
Daarmee denk ik dat het vooral belangrijk is om ook aan je ouders te denken. Als zij de zorg niet willen opnemen (tijdelijk of permanent) zou ik het gewoon niet doen.
Je zegt heel graag rechten te gaan studeren, ik hoop zeker dat dit voor jou lukt, maar ik ken enorm veel mensen die met iets begonnen zijn en na een jaar toch de beslissing maken iets anders te gaan doen. Stel nu dat je wil veranderen, en deze richting enkel is een andere stad te volgen, waardoor je wel op kamers moet gaan?
Het zijn maar een aantal vragen die je voor jezelf moet kunnen beantwoorden. Denk zeker dat het wel kan, maar in mijn geval gewoon niet (hoop wel binnen een jaar of twee). Vind het dus super dat je er zo over nadenkt.

Inmiddels geeft mijn vader aan ook de hond uit te laten maar dat hij geen zin heeft om het in de ochtend te doen. En hij zegt ook dat de kosten wel goed komen... Er staat me nu nog weinig in de weg!

 En... lukt het ook nog als de relatie uit gaat?

Hoi Bas!

Ik studeer ook nog en heb tijdens mijn studies Wookiee aangeschaft. Ik heb er geen spijt van, maar dit zijn mijn ondervindingen:

- Zorg dat je ALTIJD een cent opzij hebt staan voor noodgevallen. Wookiee heeft ooit een chocoladetaart binnengespeeld terwijl ik niet keek en dat bezoekje aan de kliniek was snel 114 euro waard.. Ook jaarlijkse vaccinaties en een griepje nu en dan gaan je geld kosten.

- Eten kost ook geld, niet vergeten. ;-) 

- Als onze honden (ik had er namelijk al een voor Wookiee) alleen thuis zijn janken ze wel even, maar dat gaat wel over. Van in het begin moet je ze leren alleen thuis te zijn. Bovendien ben je als student vaker thuis dan als werkende mens denk ik? 

- In je jonge jaren ga je wel eens graag op een exotische of avontuurlijke vakantie. Zorg dat je iemand hebt die er dan voor kan zorgen, zodat je nog vrij bent. 

Ik vind het heel gezellig om te studeren met mijn schatjes op schoot :)