misschien moet je de katten van je vriend een eerlijke kans geven en het eens proberen.
je vriend kan eerst filmen hoe zijn katten met bezoek omgaan en hoe zijn katten zich normaal gedragen. dat stelt je misschien wat gerust en dan kan je eens op visite gaan.
ik vrees anders dat jullie relatie niet lang stand houd tenzij je vriend helemaal stapel op je is.
Ah, zie? Dat is al heel goed en knap dat je die kroelende kat even een aaitje geeft! Toppie! Maar je zegt voor alleen buiten. Dus als hij binnen een kamer met je wilde kroelen, dan zou je het toch wel eng vinden? Misschien de angst dat je niet zo snel weg kan?
Ik snap het wel, katten hebben ook hele snelle signalen die ze geven. Ik vind het soms ook moeilijk om een kat in te schatten. Het scheelt dat ik met ze opgegroeid ben, maar net als bij honden geven ze soms signalen af die voor de mens heel moeilijk te zien zijn. Zo is een hond op zijn rug te aaien, maar een kat op zijn rug wilt niet zeggen dat ie op zijn buikje geaaid wilt worden. Best verwarrend dus.
Bij een kat kan je wel veel aan de staart aflezen.
Misschien ken je dit plaatje al, maar de zwarte kat die buiten jouw begroet, die loopt waarschijnlijk met een staart in de lucht, eventueel met het puntje gekruld. Dat is dus echt een vriendelijke begroeting. Katten met een hangende staart kan je beter met rust laten.
En moederkat die een kopje geeft, dat zit wel goed dan! Angstige katten, het is lastig om de angst eruit te halen. Maar voordeel is dat een echt angstige kat meestal de benen neemt.
Ik vind het in ieder geval knap dat je de vriendelijke katten aanhaalt! En geloof me, als kattenliefhebster blijf ik ook uit de buurt van niet-vriendelijke katten hoor.
ik kan me gewoon niet voorstellen dat het op lange termijn zo gaat blijven lukken. ik en mijn vriend hadden ook een LAT-relatie voor zo'n 3j dus ik weet hoe lastig dat op zich al is. wij zagen elkaar ieder weekend en wisselend ging ik bij hem en hij bij mij. ik denk niet dat we het hadden volgehouden als alles van 1 kant moest komen en we daardoor elkaar maar om de 2 weken zouden zien. dat zou voor even werken maar voor jaren?
is er niemand die je kent waar ze even bij kan? waar Wispa aan kan wennen of die Wispa al kent?
Ik kan me dat heel goed voorstellen. Ik heb jaren een latrelatie gehad, niet vanwege angsten of dieren of weet ik veel. Gewoon omdat we dat allebei prettiger vonden.
Ik merk dat ik een beetje geirriteerd begin te raken. Waarom mogen Pauline en haar vriend t niet lekker zelf uitzoeken? Waarom die bangmakerij dat de relatie zo nooit stand kan houden?
Om een goede relatie te krijgen en te houden moet je vooral trouw blijven aan jezelf, niet te snel consessies doen, want dat gaat je nekken in de toekomst. Dat zie ik ook maar al te vaak.
Ik vind dit eerljk gezegd een slecht advies. Juist jonge katten zijn super speels en zetten overal hun nageltjes in terwijl ze erachter aan vangen. En deze zijn ook dan al erg scherp!!
als je er echt aan wilt werken moet je iemand zoeken die jij vertrouwd en die zijn eigen katten kent. Ik heb er 3. Waarvan eentje schuw is maar nooit z'n nagels gebruikt. De jongste van een jaar wil graag bij iedereen op schoot maar als hij klaar is met knuffelen wil hij plotseling spelen. Dit zie je niet altijd aankomen. Hij is wel voorzichtig maar nagels voel je toch zeker wel. De oudste is een rustige knuffelkont en gebruikt alleen nagels als je hem boos maakt...
HEr verschilt dus echt heel erg per kat en als je de eigenaar weet hoe zijn kat reageert kan hij jou helpen met je angst. Als je vriend zijn katten goed kent, waar ik van uitga kan hij je ook vertellen of ze "geschikt" zijn met over je angst heen te komen :)
Dan heb jij waarschijnlijk nooit hele jonge kittens gezien . Op die leeftijd zijn ze wel onderzoekend, maar nog niet dat ze meteen in je armen klauwen, dat komt later als ze meer zelfvertouwen hebben en brutaler worden. Door met de kittens te kroelen heeft mijn vriendin haar angst overwonnen en is compleet overstag gegaan. Dus ja, ik vind het wel goed advies, maar zoals ik al zei. Dat moet Pauline helemaal zelf weten. Ze heeft al aangegeven dat ze de lieve kat in de buurt zelfs aanhaalt, en dat is al heel knap vind ik.
Waarschijnlijk zouden we, zelfs als hij geen katten had of ik geen honden, niet samen wonen. Vanaf januari 2015 verandert de wet dusdanig dat één van ons ons inkomen zou verliezen als we samen gingen wonen. Dan zouden we dus niet meer rond kunnen komen.
Of het stand houdt.. geen idee. We hebben allebei zo onze probleempjes die onze relatie complex maken, afgezien van de afstand en onze vier-potige-kinders. Dat wisten we toen we eraan begonnen, en da's ook de reden dat we, ondanks dat we elkaar al sinds eind 2012 kennen, pas sinds september dit jaar er voor durfden te gaan. Misschien gaan we op ons bek, waarschijnlijk zelfs. Maar we hebben het geprobeerd, en hebben het vooralsnog fijn samen. Wat de toekomst brengt zien we wel weer
Van mij mag iedereen het zelf uitzoeken. Maar als je hier een topic opent kan je verwachten dat mensen daarop reageren. Dus jij mag zo geïrriteerd raken als je wil. Dan kun je beter niet meer meelezen. Pauline bepaalt dan wel of ze het topic wil sluiten als ze er zelf geïrriteerd van raakt. Vind het een beetje een vreemde reactie van jou.
ik geef enkel mijn mening, mijn ervaring met een latrelatie en tips. wat Pauline daar mee doet is haar eigen keuze.
Hihi, ja dat kan, dat je t een vreemde reactie vindt.
Ach, in principe ging het vooral over óf je zou overwegen je huisdier weg te doen, en of het zo gek is dat wij dat niet willen..
Maar de relatie-tips en katten-fobie-tips zijn uiteraard welkom hoor! Mag eventueel ook via een berichtje, dan kunnen we het hier een beetje meer on-topic houden?
Bij mij....zoals wel vaker bijvoorbeeld.
Er zijn ook mensen die hun hele leven lang latten. En daar is veel voor te zeggen, als je bijvoorbeeld echt behoefte hebt aan alleen-momenten, en je houdt altijd het gevoel van 'yes ik zie hem/haar morgen weer', bijvoorbeeld. Latten wil ook niet zeggen dat je op drie uur reizen van elkaar woont; je kunt net zo goed bij elkaar in de straat wonen.
Ik heb juist vaak het idee dat mensen ontzettend snel gaan samenwonen... waarom is me dan niet helemaal duidelijk; omdat het de norm is? Omdat ze nou eenmaal echt niet houden van alleen wonen? (Kan ook heel goed!) Omdat ze echt oprecht zeker weten met die persoon te willen leven? Of omdat het gewoon makkelijk zo uitkomt?
Maar het gebeurt in mijn omgeving (en volgens mij op dit forum ook wel...) best vaak dat mensen gaan samenwonen terwijl ze een relatie hebben die niet eens echt wat tóevoegt aan hun leven, en dan moeten ze na drie of vijf jaar ofzo weer uit elkaar, met alle drama van dien. Tja. Van je dieren weet je tenminste zeker dat ze blijven :P
Ja maar toch niet wekelijks..
Bij mij....zoals wel vaker bijvoorbeeld.
"
Het is toch raar om een topic te openen en te verwachten dat alle reacties dezelfde zijn. Dat iedereen het eens is met elkaar? Wanneer je het in het openbaar gooit dan neem ik aan dat je graag wil weten hoe anderen er tegenaan kijken. Nou dan krijg je dus verschillende meningen. Dat iemand die dan zelf niet eens het topic geopend heeft geïrriteerd raakt vind ik echt heel gek. Als iets je irriteerd dan blij je daar toch vandaan? Ik lees ook niet alles omdat ik aan titels al kan zien dat het me niks interesseert, ik er niet over mee kan praten enz enz.
Wanneer je verwacht dat iedereen hetzelfde denkt dan open je geen topic. Voor bevestiging hoef je dat niet te doen. Je zit op een groot forum met veel mensen in verschillende leeftijden en deze mensen denken allemaal op hun eigen manier en na hun eigen ervaringen enz. Tja, als je dan niet met bepaalde reacties om kunt gaan.......dat is heel jammer. Betekent toch niet dat diegene dan zijn/haar mond maar moet houden? Ik blijf het echt heel vreemd vinden. Net als de waarderingen.
Oh, ik zie dat je je afgemeld hebt.
Mijn mening daarover zal ik achterwege laten.
Ik geloof niet dat dat door dit topic komt, maar door het misverstand in het "onzin" topic, die inmiddels op slot staat.
Dat weet ik. Ik kan lezen...hahahahahaha
ieder gaat toch anders om met dieren dan ik, ik heb een buurkat, geadopteerd ..vreetwolfje.. nee komt niet binnen, maar komt iedere avond bij ons eten, Bamse accepteert het ..vreetwolfje..wel geleerd.
de buren vroegen aan me, wil je de kat hebben ? geen probleem, beter kwijt dan rijk, en ik huh ?
nee niet genomen, heb toen ik hier kwam wonen een vlooienplaag gratis erbij gekregen, vlooien van katten, nog vreselijk fobische er voor. geen kat in huis.
maar dit ..vreetwolfje.. ja die heb ik dan toch een beetje geadopteerd.
de buren zijn makkelijk, je mag hem hebben !!!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?